Woensdag 31 Juli 1912.
Antirevolutionair
27ste Jaargang i\". 1785.
Orgaan
voor de Ziiidliollaiidsclic en Keeuw§clie Skilanden.
I
1
IN HOC SIGNO VINCES
De Kerdijksche Ziekte.
W. BOEKHOVEN,
SOMMELSDÏJK.
Alle stukken voor de Ktedaetie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever
1 AUGUSTUS
Men wordt beleefd ver
zocht zorg; te dragen dat na
dezen zitdag minstens de
helft van uwen aanslag; Is
betaald.
Zegt het voort.
Middelharnis, 84 Juli 1»18.
Mr. van Houten, de Oud-Minister,
de Kiesrecht-minister, oud-liberaal in
merg en nieren, ex lid der Eerste
Kamer, schrijft staatkundige B ieven
en uit den aard der zaak heeft hij het
over de Bakkerswet en alles wat daar
aan democratische beginselen aan vast
zit. Ook heeft hij het over 1913,
waarin hij de vurigste begeerten koes
tert om 't Ministerie Heemskerk te
doen vallen. Alle liberalen roept hij
dan ook te wapen en krijgt hij zijn
zin, dan moet een verpletterende neder
laag aan deCoalitie worden toegebracht.
Hij is door en door Liberaaleen
echte anti clericaal, voorzitter van den
Nieuw Malthusiaanschen Bondvijand
van de rechtsgelijkheid van de Bijz
met de Openbare Scholen miskenner
van God en Zijn Woordnochtans
een zeer knap man en eerlijk, die zijn
afwijkende, vaak ons zeer vijandige
meeningen, nooit onder stoelen en.
banken steekt.
Een Oud-Liberaal, die de vrijheid
minthoe duur ook voor den werk
man gekocht en daarom met zekeren
schimpscheut, met zekere verachting
van de democraten spreekt als van
menschen, die de Kerdijksche ziekte
onder de leden hebben.
Mr. Kerdijk was een radicaal uit
vroeger dageneen vijand van de
Oud-liberale School; een voorstander
van uitgebreide Staatsbemoeiing voor
den werkman of wilt ge zijn portret
nog nauwkeuriger; geboren 24 Mei
1846 te Rotterdam; gepromoveerd in
de rechten in 1873, schoolopziener van
4873—80; directeur van de Rijkspost
spaarbank 1880 -'81algemeen sec
retaris van de Maatschappij tot Nut
van 't Algemeen 81—87lid der
Tweede Kamer 18871901medeop
richter en mederedacteur van 't tijd -
schriftVragen des Tijds« oprichter
en eenigen tijdredacteur van het «So
ciaal-Weekblad,® van 4874—1881 al
gemeen secretaris van de Vereeniging
Volksonderwijs en redacteur van het
orgaan »het Volksblad
Ziedaar 't signalement van den «Zie-
ken« man. In zijn veelzijdig optreden
was hij belangena niet zwak van ge
stel, zooals 'tlijstje van werkzaamheden
duidelijk doet zien; integendeel, deze
zoon Abrahams, want hij was een
Israëliet, was in zijn dagen één der
meest vooraanstaande, der meest ge
ëerde, ijverige en degelijkste mannen
uit den liberalen kring maar
volgens mr. v. Houten ziek, en hard
ziek ook.
Wat Kerkdijk dan onder de leden
had? Sociale koorts en die is, volgens
mr. v. Houten de ergste kwaal, die een
mensch hebben kan. Daar lijdt Talma
ook aan, beweert hij en daarom zal hij
sterven in 1913. Daar lijdt een groot
deel van de Coalitie ook al aan en
dus 't grat moet gedolven om
't stoffelijk overschot plechtig ter aarde
te bestellen in Juni des volgenden jaars.
Hij zegt het zelf zóó: »De lezers
dezer Brieven weten, dat mijn streven
is, de liberalen bij de verkiezingen van
1913 onder de vrijheidsviag te ver
eenigen, ten einde in dat jaar gelijk
tijdig de herinnering onzer nationale
onafhankelijkheid te herdenken én onze
overwinning op den binnenlandschen
vijand te vierendie met drank-, leer
plicht-, zedelijkheids-, woning- en ar
beidswetten, bouwverbod, bouw- en wo
ningtoezicht, winkelsluiting enz. ons
volk heeft gemaakt tot jachtwild van
bureaucraten, politieagenten en spionnen,
en een regeering te verkrijgen, die de
macht en invloed van al dezen weder
binnen betamelijke grenzen terug
brengt. De kwaal is geïmporteerd (in
gevoerd) uit Duitschlandvoorname
importeur (invoerder) was Kerdijk. Van
daar de Kerdijksche Ziekte, die in
sommige partijen heerscht.«
Tusschen twee haakjes gezegd, be
grijpen we ter wereld niet, wat er
van zoo'n victorie moet terecht komen
Zelfs van zoo'n strijd. Want dat mr.
v. Houten tegen de Coalitie strijdt
best, 't is te billijken. Maar zonder
medehulp van de Socialisten en Vrij
zinnig Democraten en Unieliberalen
komt hij, Oud-liberaal met de zijnen,
er nooit. En 't was juist de Unielibe
raal enz. die de Leerplichtwet gaf, die
de Woningwet gaf, die de Gezond
heidswet gaf, die de arbeidswetten
uitvoerde. Als dus mr. van Houten
toornt ('t is ons well) over die poli
tieagenten en spionnen enbureaucraten,
waarmee 't Land volgens hem overdekt
is, en hij wil daarom ons aanvallen
in 1913, dan zal hij nooit op den steun
kunnen rekenen van drie vierden der
Linkschen, want die hebben van
18971901 de bovengenoemde wetten
tot stand gebrachtzij zijn met die
»spionnen« begonnen, zij hebben dat
jachtveld voor bureaucraten gemaakt
denk maar aan de Ongevallenwet met
de Rijksverzekeringsbank met zijn 2
of 3000 ambtenaren, groot en klein.
Hoe mr. van Houten nu de over
winning moet behalen, als hij uit zijn
legerscharen volgens zijn eigen begin
sel, eerst moet uitbannen al de liberale
xopstukken en volgelingen van't jaar
18971901, tegen wie hij toornt, is
ons een raadsel, want al die Liberalen
zijn meer of min met die Kerdijksche
ziekte behept geweest.
Dat weet mr. van Houten ook,
maar toch hoopt hij op de over
winning want in de verwerping
der Bakkerswet en in de oppositie
tegen de Radenwet ziet mr. van
Houten beterschap bij de liberale
fractien; de Kerdijksche ziekte gaat
in de liberale gelederen over, meent
hij. En daarom gelooft hij, dat ze in
1913 wel totaal gezond zullen zijn en
met hem, Oud-liberaal, zullen samen
werken op 't beding van «Staatsont
houding zoover mogelijk« of «Staats
inmenging zoo weinig mogelijk.
(Slot volgt)
In en buiten de Kamer.
Reclames, Mededee-
liugen enz.
(20 Cents per regel.)
beslist kurkdroog
HENRI HUINCK ALEX IffiHOFE
Uit de Pers.
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent.
zonder 50
Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad f 7,50zonder ƒ4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent.
UITGEVER
Telefoon Intercomm. Mo. 2.
Advertentiën 10 Cent per regel en maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en */8 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 C9nt per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10' nur.
JFAidag
Hooldelijken Omslag-.
Amice t
Gij weet, dat een eigenaardige karakter
trek zich bij ons voordoet. Let maar eens
in het leven op. In het negatieve is men
sterk, in het positieve o zoo zwak. Ik maak
me wel eens boos. Wanneer ge bv. Zondags
uit de kerk komt, bemerkt ge meer kritiek,
als een rustig indenken van hetgeen de
predikant heeft gesproken. Zoolang het
negatieve wordt gevraagd, kan letterlijk
ieder medespreken. Komt het echter aan
op het positieve, dan zwijgt bijna ieder.
Het voorbeeld genoemd, is toe te passen
op alle terreinen. Meester is wel goed
nou, dat vind ik niet bij meester, zegt de
één. De ander vindt weer iets anders dat
meester mist.
Zoo gaat het door. Geen wonder dat het
onderwijs op scholen dikwerf zeer slecht
is. Er is geen „meester" meer in de school.
Door al die critiek verdwijnt het gezag.
'tEind is meester is niets waard. Ge
woonlijk maakt men hem eerst >dood,* en
dan verlangt men nog alles. Dezelfde
karaktertrek vindt ge volstrekt niet alleen
bij de eenvoudigen dezer wereld. Ook de
grooten staan er schuldig aan. Wanneer
ge in de Tweede Kamer komt, zult ge het
zelfde verschijnsel opmerken. In het nega
tieve is men sterk. Ik weet zeer goed dat
het in de toekomst steeds meer openbaar
zal worden. De groote mannen loopt men
voorbij, om de kleinen te zoeken. Het de
corum verdwijnt, de achting voor de volks
vertegenwoordiging wijkt. Hoe kan het
andersVerheel je de dwaasheid der libe
ralen inzake de Kamerzetel Hoorn. Een
onderwijzer wordt op het schild rond ge
dragen, een gewezen minister achteruit
gezet.
Zoo moet het »zijn kracht zoeken* in
het negatieve toenemen, totdat een fat
soenlijk mensch bedankt zich te geven om
iets positiefs te doen. Het principieel debat
in de Tweede Kamer inzake de sociale
wetgeving heeft weer het bewijs geleverd,
dat men in het negatieve sterk is, in het
positieve zeer zwak.
Minister Talma heeft zijn wetten inge
diend. Iets positiefs. De storm brak los.
Er werd gevraagd naar den rechtsgrond.
Nu weet ik zeer goed, dat dit o zoo noodig
is daarnaar te vragen. Toch kan ik de
gedachte niet onderdrukken dat velen zoo
lang wilden zoeken naar een rechtsgrond,
dat zoowel het wetsvoorstel, als de mi
nister de grond onder de voeten was weg
gehaald. Of m. a. w, dat van die geheele
sociale wetgeving letterlijk niets was ge
komen. Er zijn personen die voor de sociale
wetgeving letterlijk niets gevoelen en dank
baar zouden zijn, wanneer men alles blauw
blauw* liet. Personen, wier oogen totaal
gesloten zijn voor de tijden waarin wij
onder Gods bestel gekomen zijn. Ze zouden
gaarne een vijftigtal jaren terug willen, om
't slaat-maar-waaien-stelsel* te handhaven,
't Is juist een »goeie tijd.De werkman
heeft een flink loon, de genotmiddelen
blijven niet buiten zijn deur. Wat wil men
tochAnderen willen sociale wetgeving,
f doch dragen niets positiefs uit. Ze blijven
bij het negatieve, en daarmede uit. Een
derde leeft bij het ideaal: Maak de lui
Staatskinderen, of m. a. w. willooze instru
menten in de handen van een tyran.
Gelukkig heb ik geen Christen-Staatsman
gevonden, die de vrije burgers zoo wil
knechten. Het inzicht over Wie rechtsgrond*
liep soms verre uiteen. De rechtsgrond
welke Minister Talma aanvoerde, konden
zij niet onderschrijven. Minister Talma gaat
van de gedachte uit, dat het loon van dien
aard moet wezen, dat een mensch daarvan
kan leven. Ziende echter dat de schare
zeer groot is, die voor het begrip »sparen«
geen oog en, hart heeft, grijpt hij in - om
voor den ouden en kwaden dag te zorgen.
Als ziekten en krankheden het gezin aan
tasten, of den vader, lijdt geheel het gezin,
zoowel tijdens de ziekte, als langen tijd
daarna.
Wanneer de grijze haren het hoofd
sieren, en geen verdiensten meer zijn, wordt
het leven zoo zwaar. Vandaar zijn pogen
om een ziekte- en invaliditeitsverzekering
in het leven te roepen. Vóór de Ziektewet
heeft hij vooraf laten gaan de Radenwet,*
welke in de Tweede Kamer is aangenomen.
Alle leden van rechts, behalve de heer
Idsinga hebben vóór gestemd. Ongetwijfeld
zullen er op- en aanmerkingen blijven. Maar
de houding der liberalen noopt wel de
regel nemen en geven,* geven en nemen,
in toepassing te brengen. Eigenaardig was
het beeld dat de groote Staatsman Kuyper
bezigde. Hij had geluisterd naar de ver
schillende redevoeringen der juristen. Ze
liepen zeer verre uiteen. Welnu, zoo sprak
hij»als een kleine man heb ik met be
langstelling geluisterd naar die juristen.*
Waar dezen geen gemeenscliappelijken
rechtsgrond konden vinden, gaf hij de zijne.
Als een vlieg wilde hij niet in liet spinne-
web der juristen-filosophie verward raken.
Daarom liet hij alle schoone woorden door
hen gesproken varen, en kwam aandrageii
met art. 86 onzer geloofsbelijdenis. Daarin
vond hij een uitgangspunt.
Over deze gedachte schrijf ik u bij wel
zijn een volgende keer.
Mijn hartelijke groet,
MARNIX.
maakt natte kelders en vochtige woningen
ROTTERDAM, UTRECHT,
Groote Draaisteeg. Springweg
Vraag prospectus R!©. 32.
Met spoed.
Het gaat nu met spoed.
Minister Talma, die waarlijk wel een
maand vacantie had verdiend, is na een
zeetochtje van enkele dagen alweer in Den
Haag teruggekeerd en is gereed binnenkort
mondeling te onderhandelen met de Com
missie van voorbereiding inzake de Inva
liditeitswet.
En intusschen lazen we in de »Tijd,«
dat de voorbereidings commissie voor de
Tariefsherziening met haar eindverslag is
gereed gekomen, dat binnen enkele dagen
kan worden gepubliceerd, dank zij de wij
ziging, op voorstel der heeren Kuyper c. s.
onlangs gebracht in 't Kamer-reglement.
Zoo kan 't dan opschieten.
Bij 't einde van dit zittingsjaar, of even
later, kunnen beide groote wetten gereed
zijn voor de openbare behandeling in de
Tweede Kamer.
Daar kunnen ze beide nog binnen zijn,
vóór Juni 1913.
Als er met bekwamen spoed gewerkt
wordt. En daarvoor, hopen we, zal de
meerderheid in de Tweede Kamer, doen
wat mogelijk is. »Onze Courant.*
Duivelswerk.
Kon ik scherper woord vinden, 'k zou
het hier neerzettenhet woord is scherp
en toch nog te mak. Of is 't niet méér
dan- duivelswerk, wanneer men door middel
van lectuur de jeugd opzet tegen de ouders,
wanneer men haar leert, hoe zij alle mo
gelijke kwaad ongestraft kunnen uitvoeren
Is het niet méér dan duivelswerk wanneer
de plant van het geloof wordt geknakt en
gebroken door de wreede kinderlectuur?
Of wanneer aan de kinderen wordt geleerd
de beginselen van ongeloof? 'n Klein
staahje ter verduidelijking; 't is genomen
uit »Vrij en Blij*, een schoolbaadje, uit
gegeven door de vrije(of dompers Daar
las ik een kleine onmogelijke geschiedenis
van 'n negerjongen met een vlieger die
door een leeuw werd opgeslokt en gered
door een jager, die den leeuw in tweeën
sneed en de negerjongen redde. |Als na
schrift werd gegeven het volgende, dat ik
met weerzin weergeef:
■>Ik heb een boekje dat heet »bijbel-
sche geschiedenissen*. En dat boekje
staat ook vol met allerlei dingen, die
onmogelijk zijn. Ja, het zijn verzinsels.
Ook over God en Jezus en zoo meer.
En toch zijn er héé1, héél veel groote
menschen, die aan al die gebeurtenissen
gelooven. De een maakt ze weer aan
den ander wijs. En de dominees en de
roomsche paters en de joodsche rabbi's
zeggen dat wij ze gelooven moeten. Wij
moeten.
Dat boekje staat ook vol plaatjes. Van
alles staat daarop uitgeteekend, wat toch
onmogelijk is.
Wij zullen het daarover nog wel eens
hebben. Dan zullen wij vragenwie ge
looft het Juist zooals wij vragen bij het
verhaal van het -negerjongetjewie ge
looft het
Tot zoover dat blaadje. Wat moet er
van de kinderen groeien die de volwassenen,
die in God gelooven, ook hun eigen ouders
voor dompers en. ezels aanzien P Die iedere
geestelijke voor een bedrieger houden en
wanen, dat zij met hun onnoozel kinder
verstand boven al die domheden en dwaas
heden der groote menschen verheven staan
Zij zullen een geslacht vormen van z.g.
vrijdenkers van de meest bekrompene, ver
waande en domste, dus ook onverdraag
zaamste soort. Daarom noem ik deze
kinderlectuur-verspreiding erger nog dan
duivelswerk
Ouders, om uwe zaligheid en die uwer
kinderen, ziet scherp toe, welke lectuur in
huis komt en die op straat uwe kinderen in
handen wordt geduwd! »OnsNoorden.*
Bijzonder leerstoel.
De roomsch-katholieken hebben een bij
zonderen leerstoel gevestigd aan de Utrecht-
sche Universiteit.
Reeds is 'n hoogleeraar benoemd.
Die o. a. onderwijzen zal in de cultuur
geschiedenis der chr. oudheid.
De roomschen zijn-dus vóór.
Wel wordt van orthodox-protestantsche
zijde voor een bijzonderen leers'oei gewerkt.
Maar 't kwam er nog niet van.
Intusschen ziet men alweer, hoe het op
treden van dr. Kuyper heeft meegewerkt,
om de eenzijdigheid der openbare univer
siteiten te breken. Aan hem toch is het
te danken, dat bijzondere leerstoelen kunnen
worden ingesteld. »Onze Courant.*
Hoe het komt.
De i-Geenral-Anzeiger fiir Elberfeld-Bar
men* bevatte dezer dagen merkwaardige
cijfers uit de arbeidersstatistiek in het ko-
lengebied aan de Ruhr.
In 1911 werkten in dat gebied 336.161
Duitsche arbeiders (Reichsdeutsche) en
30.632 buitenlanders. Van die buitenlan
ders zijn 16 .2 pCt. Nederlanders, en slechts
0.7 pCt. Belgen.
Die abnormale verhouding tusschen ons
land en België nu eischt een verklaring.
Edoch, het is een verklaring die voor de
hand ligtBelgie heeft zich opgewerkt tot
een industriestaat van den allereerslen rang
het heeft werk voor zijn mannen.
En Nederland P Alleen in het kolenge-
bied van de Rhur bijna 5°°° Nederlanders
voor wie hun Vaderland geen werk, geen
brood had Het is de ^Gelderlander*
uit Nijmegen, die op deze cijfers de aan
dacht vestigt en er dan het navolgende aan
toevoegt
»Och, mijnheer, zei ons een Duilscher
op onze Tentoonstelling|Nederland
heeft geen industrie, omdat het zijn in
dustrie niet tegen buitenlanasche concur
rentie wil beschermen, zijn kapitaal niet
plaatst in eigen nijverheid. Doe wat wij
gedaan hebben wij voegen er aan
toedoe wat Belgie deed sluit de
grenzen voor buitenlandsche overstroo
mingen van producten, en uw mannen
-aLï -pi,
