voor de Zaidliollandüche en Zeeuwüehe Eilanden.
EISTE m
Antirevolutionair
Orgaan
IN HOC SIGNO VINCES
ing
w
V
V
bis enz.
S4+1
lo
01
,04
1,15
1,27
Ml
Zaterdag &7 Juli 1912.
27"" Jaargang N°. 1784.
UÏTÖIT'SRI
W. BOEKHOVEN.
SOUMELSD1JK.
Alle slakken voor «Ie Redseüe bestemd, Adverfentiëo eis verdere Administratie franco toe te xenden aan den Uitgever
Aan jubel en vreugd niet
meedoen.
III. (Slot)
De heer Yan Karnebeek vond die
miskenning van ons Nationaliteitsbe-
staan ook niet aardig en hij voegde
den heer Schaper toe:
Tegenover hetgeen de geachte af
gevaardigde uit AppiDgedam goed
gevonden heeft hier in het midden
te brengen, waartoe, dunkt mij, geen
aanleiding bestond, wil ik deze op
merking plaatsendat van vele
kanten aan de sociaal democratische
partij in ons land, uit wier naam
hij ongetwijfeld gesproken heeft, het
verwijt is gedaan, dat zij eigenlijk
is een anti-nationale partij; dat zij
eigenlijk staat op anti-nationalen
bodem en eigenlijk in dit opzicht
zich buiten ons Nationaal verband
bevindt.
Ik Iaat daar in hoeverre dat'ge
heel juist is, maar 'tfeit is zoo; zóó
denken velen over die partij. Het
is ook herhaaldelijk te kennen ge
geven en gezegd Nu heeft het mij
ten hoogste verbaasd, dat de geachte
afgevaardigde gemeend heeft bij deze
gelegenheid een zoo onweerspreke
lijk bewijs te moeten geven, dat er
heel veel waars is in die opvatting
omtrent zijn partij in ons Land.
Mij dunkt, in dit geval ware eigen
lijk voor hem zwijgen goud geweest
en hij heeft zeker niet gedaan het
geen in 't belang is van de denk
beelden, die hem dierbaar zijn.
Uit den aard der zaak liet de heer
Schaper dat niet op zich zitten en hij
voer uit tegen Karnebeek over diens
oud-liberale denkbeelden, door hem
en de zijnen al een eeuw ongeveer
gekoesterd ten nadeele van den werk
man.
Wanneer er één partij is, die zwij
gen moet, als er sprake is van Neder
lands onafhankelijkheid en van de
viering van die onafhankelijkheid, is
't de oud-liberale partij, zei Schaper.
Het is deze partij, vervolgde hij, die
door stelselmatige onthouding van
inmenging van de wetgeving verzuimd
heeft den arbeiders te geven, wat hun
toekomt. Het is deze partij, die den
arbeider daardoor tot het bittere besef
zal brengen van wat hij eigenlijk ver
loren heeft door die onafhankelijkheid,
misschien ook op economisch gebied,
maar zeker op politiek gebied ten
opzichte van zijn burgerrecht. Het is
deze oud-liberale partij, zoo ging
Schaper voort, die den arbeider in die
verbitterde stemming heeft gebracht
tegen de bourgeoisie door een stelsel
matige onthouding van een weinig
tegemoetkoming in de behoeften en
nooden van den arbeider. Laat de
oud-liberale partij in 1913 geen mooie
toosten slaan op de vrijheid van den
arbeider, een vrijheid, door haar voor
den arbeider gemaakt tot een carri-
catuur, tot een vrijheid van honger
lijden. Ik zou de oud-liberale partij
en speciaal den heer van Karnebeek,
ernstig willen aanraden, om, als hier
weer iets dergelijks aan de orde komt
zich liever verdekt op te stellen en
te zwijgen, omdat zij allerminst recht
van spreken hebben en zeker niet na
de rede, die ik zooeven heb g houden.
De lezer zal erkennen, dat de heer
Schaper hier wel wat overdreef. Dat
de oud-liberale partij schuldig is, is
zoomaar die vrijheid van honger
lijden® is wel wat al te zwart gekleurd.
Daarbij, de heer Schaper had zelf
reden gegeven. Wij. sociaal-democra
ten, zijn internationaalhad hij gezegd,
maar daarom niet anti-nationaal, of
schoon ook niet nationalistisch.
Zie, dat was een gedraai van woor
den. De socialisten zijn internationaal,
zijn niet anti-nationaalzijn ook niet
nationalistisch. Dat is een spelen met
woorden, dat niet te pas komt. Dat
is de waarheid verbergen met woord-
lranjes. Een van twee: de sociaal
democraat is nationalistisch of hij is
't niet. Zijn Vaderland gaat hem boven
alle andere landen óf niet. Maar zeg
gen ik heb mijn vaderland lief boven
alle andere en dan weer uitroepen
ik ben internationaal d. w. z. ik heb
alle Landen lief, dat is. de kwestie
stellen van wolf, kool en geil. wel
bekend uit het verhaaltje. Dat is niet
flink.
In ons oog is eike sociaal-democraat
internationaal, of vaderlands-loos; het
nationale besef zit er zeer dunnetjes
op. Waarom Omdat de sociaal-de
mocraat zoekt naar 't Nieuwe Paradijs
op aarde Naar de verbroedering aller
Proletariërs! Naar de samenwerking
aller Socialisten over 't rond der aarde
om op den gezetten tijd de groote
Revolutie te doen ontbranden, die de
heele arbeiderswereld van Oost tot,
West saam zal doen opstormen tegen
't Kapitalisme uit alle hemelstreken.
Proletariërs, aller landen, vereenigt u,
is zijn ideaal.
En dat de socialisten die vaderlands
liefde niet dulden in hun partijge-
nooten, is pas nog gebleken in Italië,
waar een groote scheuring in de partij
is ontstaan naar aanleiding van den
oorlog van Italië met Turkije. Niet
of die scheuring was bezig zich te
voltooien, zooals we dat in Nederland
ook zien tusschen Troelstra en Wijn
koop of tusschen sociaal-democraten-
en Anarchisten of tusschen Reformis
ten en Revolutionairen, maar de Ita-
liaansche oorlog was de aanleiding tot
een scheuring in vier fracties. Socia
listische Kamerleden begaven zich naar
't Ourinaal om den koning geluk te
wenschen met den mislukten aanslag
op zijn persoonin de Kamer spraken
sommige socialistische leiders zich
vóór den. oorlog uitde proteststaking
tegen den oorlog werd door onder
scheidene socialisten afgekeurd, in één
woord vele roode leden openbaarden
zich flink nationaal en hielpen den
koning zelfs in 't vormen van een
nieuw Ministerie.
Maar owee op 't Congres te Reggio
Emilia kwam 't tot hooge woorden en
door een motie van Mussolini ziin de
Kamerleden Bissolati, Bonomi, Cabrini
en Podrecca uit de partij gestooten.
Uitgestooten omdat ze zich Italianen,
patriotten gevoeldenuitgestooten om
dat ze zich niet internationaal, maar
zuiver nationaal, echt Italiaan gevoel
den.
Over de gevolgen dezer scheuring
zullen*®ve nu verder niet schrijven;
't is van zelf, dat die partij er scha
van heeft en dat 't Ministerie noch de
koning nu flog met zekere opgewekt
heid naar de oogen der Socialisten
kijkt; maar feit is en blijft, dat 't
Socialisme kwaadaardig wordt op zijn
linkschen vleugel als die van den
rechtschen vleugel zich nationale ge
voelens veroorloven: dan moeten ze
de partij uit.
En als Schaper ten onzent dan ook
schermt met inter-nationaal, niet-anti-
nationaal enz. dan houden we staande
al zijt ge geen anarchist als Wijnkoop;
al noemt ge u Reformist voor 't publiek
op den bodem van uw socialistisch
hart ligt vijandschap tegen eiken pa
triot, die 't voor zijn Vaderland en zijn
Koningin opneemtdie 't opneemt voor
zijn leger en zijn marine; die 't op
neemt voor zijn historie, hoeveel er
dan ook in moge misdreven zijn. De
Socialistische idee is die van 't Prole
tariërs aller landen vereenigt u tegen
de machten die nu zijn.
OP DEW UITKIJK.
Bijenteelt.
1
I,
8,37
8,40
8,53
8,58
9,08
9,19
9,30
9,47
10,22
12,
,45
7,30
,10
9,05
1,45
9,40
1,51
9,45
,°1
9,55
,02
,13
,23
,34
,39
,52
,30
30
11,
39
11,09
50
11,20
04
11,34
16
11,46
27
11,57
30
12
32
42
47
22
,45
,10
45
L50
1,52
,01
9,40
9,43
9,54
10,06
10,20
10,31
10,40
7.35
7,40
7,46
7,50
(7,57
8,01
8,16
8,23
8,31
8.36
8,50
'8,57
9,06
10,32
10,37
10.43
10,47
10,55
10,59
11,09
11,20
11.27
11,31
11.44
11,51
12,
7,30
7,39
7,46
8,01
8,05
8,13
8,25
8,34
8,38
8,45
8,49
8,55
9,
10,15
10.24
10,31
10,46
10,50
10,58
11,10
11,19
11,23
11,30
11,34
11,40
11,45
11,10
1°
8,35
■2
8,47
6,35
9,26
7,01
9,50
7,06
9,54
7,17
10,06
7,38
10,26
l 7,54
10,43
B 8,02
10,51
9,09
0 8,—
9,10
■:9 8,10
9,19
7 8,18
9,26
5 8,38
9,50
8 8,52
10,06
0 9,02
10,17
5 9,05 10,20
15 9,30 10,45
6,19
9,07
6,30
9,18
6,42
9,30
7,02
9,50
7,50
10,17
8,14
10,41
8,24
10,51
8,35
11,02
8,44
8,55
9,07
9,33
10,05
9,44
10,16
38 9,50 10,20
49 10,01
10 30
09 -
19
28
6,30
9,19
6,54
9,43
6,59
9,48
7,14
10,08
7,38
10,07
7,54
10,23
7,58
10,28
8,20
10,52
n yan vee zjja
'kttreinon niet.
verzekerd,
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag,
Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent.
zonder oO
Buitenland bij TOOrnitbetaling met Zondagsblad fï,50zonder ƒ4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent.
fetefooB MteircoEara. So. t.
Advertentiën 10 oentper regel en */t maal. Reclames 30 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/i «aal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groots letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur.
A
't Is nu vacantie reistijd.
Spoor en boot en allerlei andere mid
delen van vervoer maken goede zaken.
t Daar hebt ge, om maar iets te noemen,
de spoorboot tusschen Enkhuizen en Sta
voren. In den winter, met name als 't wat
woest is op zee, kunt ge erwel haasje over
spelen op 't dek en in de kajuiten, gesteld
dat de ^ligging* van de boot het toelaat.
Maar thans, in den zomer, zijn de booten
vaak mudvol dank zij ook al de
onvolprezen vacantiekaarten, waarmee men
bv. uit het zuiden van Zuid-Holland voor
twee pop (derde klasse) het noorden van
Friesland bereiken kan.
't Is een dag of wat geleden, dat de boot
te Enkhuizen maar even honderd en vijftig
fietsen te laden kreeg voor den Frieschen
wal.
Ik mag dat reizen wel 1
Al is 't waar, dat er een schaduwzijde aan
verbonden is.
Vaak toch behoort het zoo'n beetje tot
den »stand,* waarin men verkeert, om des
zomers een reisje te maken, zonder te
vragen of de beurs het toelaat.
In tal van ambtenaarskringen, om maar
iets te noemen, wordt het zomerreisje nu
niet altijd uit zuivere reislust of vanwege
de zwellende beurs ondernomen
Maar och nietwaar men moet wel.
'tls vaste gewoonte, dat de herfst- en
winter-conversatie ook gaat over de reizen
in den afgeloopen en in den volgenden
zomer. En 't staat zoo -tkaal* dan maar
te moeten zeggenIk ga niet uit, ofik
ben niet uit geweest 1
Wat meer eenvoud in dit opzicht zou
wenschelijk zijn
Maar roei eens tegen stroom op
Weet ge, wanneer ik 't meeste schik van
'tuitgaan heb?
Als ik zoo zie, hoe een gezin, een club,
een vereeniging enz, eens 'n dag of 'n paar
dagen uit is en men zoo aan allen merken
kan, dat de reis en al wat ze zien en ge
nieten nieuw is voor de menschen, groot
en klein.
Bij 't detiige, »reizend publiek* staan ze
niet hoog aangeschreven
't Zijn de »dagjes-menschen.«
Oftewel »vogels-van-een-dag.«
Hotelhouders, fooitjesjagers en al degenen,
die 't van den reizenden en trekkenden
man hebben moeten, zien ook niet hoog
tegen deze reizigers op.
Et valt zoo weinig af.
't Gaat uit een krappe beurs.-
Vaak hebben ze het gansche jaar er
voor moeten sparen is 't met stuivers en
centen bijeengebracht, en dies wordt het
reizen een oplossing van de vraag, hoe
men voor 't minste geld het meeste ge
nieten kan in een minimum van tijd.
Er kunnen dan geen dure diners genoten
worden, en in plaats van fijne wijnen, wordt
mei een glas limonade volstaan. Als hoogste
versnapering wordt een glas fosco genomen,
maar van dien duren drank moet men dan
tegelijk ook maar den smaak tot het vol
gende jaar bewaren
Proviand wordt meegenomen.
Ieder draagt wat, en wie 't niet één dag
kan uithouden zonder warm eten, is niet
waard, dat hij meegaat.
Hoor eens Ik heb zulke menschen en
en kinderen meermalen in hun doen en
laten gadegeslagen en vond bij hen niet
zelden méér ware vreugde en dankbaarheid
over 't genot van een zoo'n dag, dan bij
de Alpenfceklimmers en Riviera-gangers
bij de bezoekers van Algiers en Noorwegen.
Dat is een wonderlijke beschikking van
den Heere God.
't Is er mee als met het eten.
't Genot dat we van de spijzen hebben,
hangt slechts voor een klein gedeelte af
van de duurte en de fijnheid der gerechten,
doch voor en boven alles van de mate van
gezonden eetlust, die ons deel is.
En daaraan doen we zelf niets.
En zoo is het met alles.
'k Heb ze wel gezien, mannen en vrou
wen, die blijkbaar Europa hadden afge
reisd, zoodat geen natuurschoon hun on
bekend was en ze het asfalt van al de
centra der beschaving hadden geslepen met
hun voetzolen, en wien alevel, over
verzadigd als ze waren, de verveling op 't
gelaat stond.
Vergelijk daarmede de schoolkinderen,
die voor het eerst mee mogen naar de
provinciale hoofdstad. Zie hun glundere
gezichten hun verwonderde oogenhun
leuke buiten-snoeten en vraag dan,
wie het meeste genot hebben 1
Heerlijk reismiddel de fiets.
Ik kan me de maatschappij niet meer
zonder fiets voorstellen, al ben ik oud ge
noeg, om me te herinneren, hoe slechts
een heel enkele op zoo'n hoog houten
hobbelpaard, de oer fiets, in 't zweet zijns
aanschijns 'n kilometertje maakte 1
Hoe het toen ging, kan ik waarlijk niet
zeggen.
Er werd toeD meer geloopen, dat is
zeker.
Tegen een wandeling van drie uur of
langer zag 't mecschom niet op.
De fiets heeft alles veranderd.
Wat mij 't meest aantrekt in de fiets is
haar geruischloosheid.
'n Enkelen keer kan dat lastig zijn. Ge
loopt in diep gepeins, bv. over een lastig
wiskunstig vraagstuk, of over 't verjaar-
cadeau, dat ge uw meisje koopen zult
vragen van gelijk gewicht en moeilijkheid I
en rakelings snort u zoo'n stuifding voorbij,
u opschrikkend, dat de schrik u langs het
dijbeen trilt en ge een oogenblik uw knieën
voelt knikken.
Doch daar staat tegenover, dat de fiets
niet stoort de rust van 't landschap.
Dat heb ik tegen de motorfiets.
Het is de brutale wieler-rekel
Met z'n pof-pof, met z'n hoomgetoet,
is hij de snoek, de lawaaimakende, met
vernieling dreigende snoek onder de trap
fietsen en de wandelaars de onschuldige
visschen van den publieken weg.
De gewone fiets raast niet.
Al gaat ze nog zoo snel.
Sta buiten op den weg en zie er bij
vallenden avond vijftig en meer zich over
allerlei landwegen voortreppen, 't schaadt
toch de rust van 't landschap niet.
En toch en tochals 't u nu
niet te doen is om snelheid, maar uitslui
tend om genotga dan te voet I
De fiets is goed om u te brengen, waar
ge genieten wilt.
Maar stap dan af en ga per pedes
apostolorum.
Al rijdt ge nog zoo langzaamhet schoon
van het landschap't golven van het koren
de spits per torens, die de ondergaande
zon met vloeiend goud dooptde lente
deerntjes langs den weg, op kousen-voeten
door 't gras van den dijkberm scharrel-
beenend het dier- en plantenleven in de
waterenal het Schoon van Gods schepping
te voet alleen kunt ge het ten
volle genieten.
'k Wou, dat ik de macht had, om alle
werkmenschen zoo een dag ot wat het land
in te sturen.
Maar velen zitten altijd vast
En al zouden ze es 'n daagje nemen,
dan derven ze hun loop.
Ik kan dan ook niets anders dan toe
juichen de gewoonte, om arbeiders en huns
gelijken enkele dagen vacantie te geven,
met behoud van loon.
Al was 't maar drie dagen in 't jaar. 4P
Geloof me een arbeidersgezin zou
daarvan twaalf maanden smullen.
Zes maanden zich verheugen in 't voor
uitzicht, met 'n half jaar napret
Uitkijkvoegt Subel Ernstig me toe
hebt ge vandaag heen sstof,* dat
ge over fietsen en deernijes babbelen gaat.
Stof, waarde Subelheb ik altijd 1
'k Wou dat ik zooveel rijksdaalders had
als >onderwerpen,< maar ik zie en
ik hoor en ik ruik overal vacantie* op
't oogenblik, al sta ik zelf »buiten de zaak.*
En dat gaf me zoo'n beetje de kriebel in
de vingers en de jool in 't hart, dit keer
ach, neem het zoo 't viel 1
UITKIJK.
In de volgende weken, als de campagne
gunstig is, wordt de meeste honig geoogst.
Het uitslingeren kan geschieden, zoodra
drie vierden van de cellen toegezegeld zijn.
Wat de raten der hoogsels betreft, deze
zijn doorgaans geheel toegezegeld. Is de
honig niet rijp, eer hij wordt ontzegeld,
dan kan hij licht bederven. Voor men tot
het slingeren overgaat, moeten al de ge
reedschappen schoongemaakt worden: ho-
nigslinger, ontzegelmessen, honigzeef en
honigvaten dienen met heet water te wor
den gereinigd.
De raten worden met het ontzegelmes
geopend. Moet men groote raten uitslinge
ren, dan ontzegele men eerst slechts één
zijde en slingere deze gedeeltelijk uit
daarna is de tweede zijde aan de beurt en
is deze 'uitgeslingerd, dan wordt de eerste
zijde verder geledigd. Het eerst wordt de
zijde behandeld, welke het minst is toege
zegeld. Ten einde het ontzegelen te verge
makkelijken, steke men het mes nu en dan
even in warm water. Zelfs is het te ver
kiezen twee messen te hebben, zoodat er
een warm gemaakt wordt, terwijl het andere
wordt gebruikt. Kleine hoogselraten mag
men langs twee zijden ontzegelen en in
twee keeren uitslingeren.
Bij het slingeren draaie men eerst zacht,
van lieverlede sneller. Zijn de raten broos,
dan is het beter ze drie of vier keeren om
te draaien, dan ze te breken door hard te
slingeren. Men zorge, dat de raten, welke
in den slinger gezet worden, ten naaste bij
in evenwicht zijndaardoor zal men het
schokken en bijgevolg het breken der raten
vermijden. Komt de honig in den slinger
bijna tot het onderste deel van den trom
mel, dan laat men het sap afloopen door
een honigzeef. De honig wordt het best
bewaard in glazen of gebakken steenen
vaten, groote hoeveelheden in vaten van
hout. Men plaatst de potten in een droog
■pi
