I Zaterdag 25 Mei 1912. 27sle Jaargang JN°. 1766. EERSTE BLAD. 'IDE mé Antirevolutionair Orgaan voor de Zuidhollandsclfte en Zeeuwsehe Eilanden. Z00N mm s IN HOC SIGNO VINCES W. BOEKHOVEN, in tig •oedels enz. |eu wing ten der elk uit koorten door de 5497 izase. |>"8lsnier!i lUth. n brogSfe. In. Ibrieven uit I °/o- plus an ƒ2500 en ƒ100, ■e der Bank 5371 IK ERS. zich beleefd 2981 arnalen den laagst tvoering. Rotterdam. Mam, ran oud e hoos- 2903 rsdeslten Slagers) bij Udijk. Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent. zonder 50 Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad ƒ7,50; zonder 4,50 per jaar. Afzonderlijke nnmmers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent. SOMMELSDIJK. Advertentiën 10 Cent per regel en s/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en */s maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 nnr. Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgrever. ij die zich nu abonneeren, ont vangen de nog in deze maand verschijnende nummers gratis. Het antirev. standpunt ver- r laten bij de Bakkerswet Al maanden lang was 't te voorzien, dat de. Bakkerswet voor alle partijen een kruidje-roer-me-niet worden zou dat er in de partijen door die wet een klove zich zou openbaren. Rechts zou verdeeld zijn en evenzoo Links. Rechts werd dat ontwerp vroeger al reeds een twistappel genoemd en bij Links was 't niets minder. En zelfs is nu reeds beweerd met een zekere blijdschap oftewel zuur zoete hatelijkheid, dat minister Talma door de Socialisten is gered en zijn eigen partij genooten hem lieten zitten, wat dan weer diende om te bewijzen, dat we als Coalitie niet steunden ol stoelden op één wortel des Geloofs en we 't met elkaar in den grond der zaak glad oneens zijn, wat dan weer diende om te betoogen, dat we met de leuze: »Tegen de Revolutie Het Evangelie« volksmisleiders waren, om dat Talma met de Revolutionairen, dat is, met de Socialisten zijn Bakkers wet er door kreeg en de mannen van »'t Evangelie** den broeder in den steek lieten. We komen op dat beweren terug en zullen aantoonen, dat het oude standpunt gehandhaafd bleef. Eerst echter merken we, dat bij Links nl. Unie-liberalen en Vrijzinnig democraten dezelfde scheuring zich openbaarde en dus hun »Rede« net zoo min een zuiver kompas was als ons »Evangelie«dat van Linksche zijde dus geen aanmerking gemaakt mag worden op den scheur rüj Rechts. Ook zij waren in eigen boezem ver deeld. Bij alle gewichtige amendemen ten vielen alle partijen uit elkaar, uitgezonderd de Socialisten en de zoo hoog geroemde democratie der Unie liberalen liep even leelijk in den kijkerd als de bekende conservatieve begin selen bij sommigen van Rechts. Verwijten van Links aan Rechts of andersom komen niet te pas: pot en ketel moeten maar geen praatjes ver- koopen over eikaars zwartheid. Bij Links is 't nog de. Redebij Rechis nog de Openbaring èn de Rede. Bij Links nog de Revolutie als wortelidee bij Rechts nog 't Evangeliehoewel bij de Bakkerswet alle partijen uit elkaar gedreven werden. En waarom Omdat hier een andere antithese in 't spel was. Er is zoovelerlei antithese. Er is er een tusschen Geloof en Ongeloot. Tusschen Kapitaal en Arbeid. Tusschen Revolutie en Evan gelie. Tusschen Gezag en Anarchie. Tusschen Democratie en Conservatis me. Tusschen Rechtsstaat en Over heidsdwang. Bij de Bakkerswet was 't Democratie tegen Conservatisme of is die tegen stelling U te kras dan was't Rechts staat en Overheidsbemoeing. De Rechtsstaat eischt de vrijheid den natuurlijken loop der zaken maar de Overheidsdwang bindt de vrijheid van knechts, van patroons, van 't bedrijf en eischt onderwerping aan Staatsvoorschriften. En bij de stemmingen bleek nu, neen volstrekt niet! dat de Coalitie niet meer één is in Worteldenkbeeld 't Geloot aan Gods Openbaring als richtsnoer van alle levenook niet, dat de Liberalen bekeerd zijn van hun Verlichte Rede, maar 't bleek, en niets anders bleek, dan dat in alle partijen voorstanders zijn van den Rechtsstaat en dus van de vrijheid van bedrijf, terwijl er ook waren, die voorstanders zijn van den Overheidsdwang en dus 't bedrijf willen regelen en schoeien naar Staatswetten en voorschriften. Is het antirevolutionaire standpunt nu verlaten? Naar 't inzicht, dat wij in die beginselen hebben, zijn alle voorstanders der wet in de rechte lijn en zijn de tegenstanders van onze beginselen afgeweken. Het antirevolutionair beginsel heeft in de Sociale kwestie, die al een veertig jaar in de Kamer aanhangig is, nooit anders op den voorgrond gesteld dan de Overheidsbemoeiing in sociale zaken, een dwang tot bescher ming van mannen, vrouwen en kinde ren, die in de worsteling tusschen Kapitaal en Arbeid onderliggen. En nu moge men zeggende antirev. partij moet voor de verdrukten optre den en niet voor de patroons; moet voor de knechts optreden en 't bedrijf vrijlatenons is geen enkel artikel in Ons Program bekendnoch eenige uitspraak van een Congres, noch eenige handeling van een rechtsch Kabinet, waarin 't bedrijf gespaard is gebleven. Men kan geen sociale wet maken voor de knechts of men tast onmiddelijk het Bedrijf, 't Heele Bedrijf wordt aange raakt met al zijn reilen en zeilen. Elke wet, die een knecht bevoordeelt hetzij door betere inrichting der werk plaatsen, hetzij door afschaffing van Zondags- en nachtwerkhetzij door verbod van vrouwen- en kinderarbeid enz.tast onmiddelijk't heele Bedrijfaan. En wilt ge niet, dat de Staat 't Bedrijfs leven regele; wilt ge den Staat laten toekijken laat dan de Staatzijn handen maar afhouden van allen, die bescher ming noodig hebben, dan kunnen alle Sociale wetten wel in den doofpot. Van tweeën één Of de Staat moet niets doen maar dat is niet antire volutionair. Of de Staat moet de knechts helpen en dan grijpt ze onmid delijk aan 't Bedrijf, al liet men de patroons totaal vrij. Volgens ons inzicht is minister Tal ma volkomen op de lijn der antirevo lutionaire beginselen en geen woord van verwijt zal over onze lippen komen Willen andere Rechtsche Bladen hem treffen't blijve voor hun rekening. Maar wij brengen Talma op ditpuDt onze hulde. Met leege handen. In ons artikel over Grondwetsher ziening klaagden we, dat de stembus van '13 een treurige verwarring zou opleveren, als men zich niet haastte te gaan ontvouwen wat men wilde. Zoo b.v. met de Grondwetsherziening. Er wordt te hooi en te gras over die Herziening geschreven, maar wat en waarom men de fundamenten ont wrichten wil: niemand heeft er nog houvast aan. 't Kiesrecht, 't Onderwijs, de Verhouding van Kerk en Staat, de Legerorganisatie enz. allemaal funda- menteele staatsstukken, daar men al lang aan knabbelt, hebben voor nie mand nog een oplossinkje zelfs gevon den. En toch roept men nu al, zonder kennis van de veranderingen: de Grondwet moet veranderd en in 1913 moet Herziening op den voorgrond? Wat moet herzien? De kiezers tasten nog in 't duister, 'tls wel treurig. Maar 't wordt nog treuriger. Dezer dagen lazen we deze uiting van liberale zijde: Tegenover klerikalisme stellen we in de eerste plaats ons anti klerikalisme. Dan staan we reeds gelijk met de tegenpartij. En dan? En dan gaan we eens kijken of er niet eenige dingen te vinden zijn, die we op 't gemeenschap pelijk program kunnen plaatsen. Ooit zoo'n politieke waaghalzerij gezien De Liberalen kunnen 'tmet elkaar niet eens wordenze kunnen geen ge meenschappelijk stembusprogram bij elkaar krijgen. En wat is nu't advies Studeeren op zoo'n program; zoeken en nog eens zoeken? Neen: men zal met leege handen bij de kiezers komen, men zal in '13 zeggenkiest ons maar en als de clericalen weg zijn, en wij Liberalen hebben 't weer gewonnen, dan zullen de nieuwe liberale Ministers de kip verder wel plukken en snijden. Als ze maar vast aan de Groene Tafel kunnen komen en de Anti's eraf, dan is 'tgoed. Treurig! wat een advies. Met leege handen voor de kiezers. Socialisten, oud Liberalen, Vrijzinnig- Democraten, Unie-Liberalen in één Bond, in één Concentratie maar zonder program! Als Rechts geslagen is, zal men wel eens zien, hoe 't loopt. Ook politiek van den kouwen grond I Flesschentrekkerij, mijnheer! anders niet. Arm Vaderland, aan zulke tinne gieters overgegeven. Dat gaat 1905 achterna: 4852, hi, ha, ho. En in 1908 lag dat mooie Kabinet de Meesters al op zijn dooie rug. Socialisten en Vrijzinnig-Demo craten met onze Anti's hebben 'tmet trommelslag zoDder rouwfloers erom begraven OP DEN UITKIJK. Land- en Tuinbouw. Overgang van Landbouw in Tuinbouw. :i tl isr S44-1 IS. ,ereu. lr 5679 bij deze aan idbouwers, dat iderijen welke zuiver uit te luizen met of verzekert te Inscht. :e inlichtingen IELSDIJK taanden ge- UITGEVER Telefoon Intercom». Bfo. 3. z »De« vraag wordt straks, wat »zij« doen zal. Of 't »aan< zal zijD, of *af«. Maar ik heb 't nu niet over een frisch- wangige maagd, die een aanzoek kreeg en nu binnenkort beslissen moet. Ik heb het over de alleszins zeer deftige bejaarde, s'emmige Eerste Kamer der Sta ten Generaal. Al ontbreekt mij alle gezicht in de toe komst, toch durf ik aannemen, dat de Tweede Kamer der Staten Generaal de »Bakkerswet« aanneemt. Het zal mij genoegen doen. Zonder bezwaren ben ik niet. Maar van nabij heb ik den verwoesten den invloed van den nachtarbeid kunnen gadeslaan ik herzeg dat ik blij ben, als daar straks een eind aan komt. Doch die blijdschap is >gemengd«. In de politiek moeten we maar geen ver stoppertje spelen, en ik zou driemaal zoo blij geweest zijn, als de meerderheid, die straks naar alle waarschijnlijkheid de Bak kerswet aannemen zal, op Jandere wijze was samengesteld. De »Notenkraker« van de S. D. A. P. had een plaatje, waarop de 2>rooden« mi nister Talma beschermend onder den arm nemen en dreigend de opdringende mannen der Coalitie op een afstand houden. Natuurlijk zeer overdreven. Toch is het waar, dat zonder de hulp der sociaal-democraten minister Talma's wetsvoorstel al driemaal tegen den grond gelegen zou hebben, eer 't aan de eind stemming toe was. Nu kan de Coalitie 'n stootje velen. En aan den anderen kant slaat of valt onze partij niet met de Coalitie. Maar op 't oogenblik leven we dan toch min in de Coalitie-jaren en als het Ka binet op de voornaamste punten van zijn regeeriDgsbeleid niet laLger op de Coalitie rekenen kan, dan heeft het den vasten grond onder zijn voeten verloren en waggelt voort op het drijfzand eener toevallige meerderheid. Dat is het begin van het einde. De historie leert ons dat. En de »oude« Heemskerk uit de 6o-er en 70-er jaren mag er van mee praten, dat het regeeren zonder vaste meerderheid op den duur toch spaak loopt. Edoch geen zorgen voor den tijd De Tweede Kamer zal denkelijk de Bak kerswet wel aannemen en reeds nu houdt meu zich bezig met de vraag, wat de Eerste doen zal. We zijn niet in Engeland. Daar zou deze vraag reeds aanleiding gegeven hebben tal van weddenschappen en met de week zou dat wedden feller ge worden zijn. Zoo doen wij niet, maar de belangstel ling zal er niet minder om zijD. Er is hier niets te profeteeren. Ja, als een j>rechtsche< meerderheid in de Tweede Kamer de Wet aannam dan zau niemand zich bezorgd maken Maar dat is nu zoo niet! 'tZal een >gemengde« meerderheid zijn .en of de Eerste Kamer stemmen zal voor een Wet, die in de Tweede met zooveel enthoesiasme door de sociaal-de mocraten is begroet daar kan men drie vraagteekens achter zetten Ja, in sommige bladen is men al zoo ver gegaan, de meening uit te spreken, dat de Eerste Kamer wis en zeker verwerpt. Och, zegt men, de tegenstanders hoeven zich niet druk te maken Ze kunnen minister Talma gerust de zegepraal gunnen, dat hij met dezen voet bal door hun gelederen heenbreekt, zoo- dat het al den schijn heeft, dat hij 'n punt maken zal ze hebben een »doelman« staan, de«. Eerste Kamer, die den bal op 't laatste oogenblik toch nog wegwerkt En dan kijkt Talma op zijn neus Ik vind dat dwaas gezegd. Vraagt men mij, of ik niet geloof, dat de Eerste Kamer met de zakken vol be zwaren zal komen aandragen, dan antwoord ik rondweg van ja 1 Daar ken ik de heeren wel voor. En er zijn ook groote bezwaren De vraag is maar hoe groot en hoe tal rijk de bezwaren mogen en moeten zijn, zal deze Kamer daarom een Wet afstemmen. De Eerste Kamer toch is er niet, om 't werk der Tweede nogeens dunnetjes over te doen. Dan konden wij haar mis sen Eén Kamer kan een wet alzoo leelijk bederven en verminken: Twee kun nen haar nog al slechter maken, 't Is dan ook maar goed, dat de Eerste Kamer mist het recht van amendement en ik hoop, dat ze 't nooit krijgt ookl Dat de Eerste Kamer een wet verwerpt moet hooge uitzondering blijven. Zelfs als zij ernstige bezwaren heeft, moet zij zich tienmaal bedenken, eer ze tegenstemt. Zij moet vooral het hoofddoel in 't oog houden En waar dat haar sympathie heeft, moet ze over vele bezwa ren kunnen henenstappen. Waar zou 't anders heengaan? De E.e Kamer telt vijftig leden. Als nu 5 leden bezwaar hebben tegen art. 1 vijf anderen tegen art. 2 enz. dan zou tenslotte een Wet van 10 artike len met algemeene stemmen verworpen worden, indien elk lid zijn bezwaar den doorslag geven liet. Men moest die Eerste Kamer wat meer met rust laten. Waarlijk, de heeren daar zijn oud en wijs genoegzij weten hun politieke wetje wel. Als zij de Bakkerswet afstemmen, dan komt er van de afschaffing om den nachtarbeid in geruimen tijd niets. Dat is de hoofdzaak der kwestie. Want 't is niet zoo, dat er twee stel sels van afschafiing tegenover elkaar staan. Dat was wel zoo met de Ongevallen wet. Toen de Eerste Kamer die verwierp, kon fluks een ander voorstel ingediend, waarmee toch het doel werd bereikt. Maar nu staat het anders. Er kan niet worden gemaakt een nieuwe »Bakkerswet«, op den grondslag van de door min. Talma afgewezen amendementen. Want dan zou de nachtarbeid wel worden geregeld, doch niet afgeschaft om de af schaffing te krijgen, is dat de eenige weg een andere is niet aangewezen. Dus laat ons vertrouwend wachten. En laten de voorstanders zich kalm houden. Laten ze vooral niet bedekt of openlijk gaan dreigen. Dat mag op zichzelf niet. Maar 't is dom ook. Want dan gaat na tuurlijk een zoo hoog college, als de Eerste Kamer zeggen Nu zullen we dubbel op passen, dat we vooral niet den schijn aannemen voor dreigementen te zwichten. Wij wachten vol vertrouwen af. En hopen, dat de E, Kamer, ondanks vele bezwaren uit sympathie voor de hoofd strekking der Wet, haar weldra aannemen zal UITKIJK. Over dit onderwerp sprak eenigen tijd geleden de heer C. H. Claassen, Rijkstuin- bouwleeraar te Boskoop. De toestand van den tegenwoordigen landbouw nagaande, legde hij den nadruk op 't verschijnsel, dat het meer inspanning kost dan vroeger, om op de hoogte va» het landbouwbedrijf te zijn, teneinde de noodzakelijke winst te maken, terwijl dan nog het be zwaar blijft bestaan, dat de landbouwer dikwijls zijn kinderen geen »boer« kan ma ken. Om die redenen zou het wellicht voor menigeen verkieslijk zijn, om mits met beleid 1 de richting van den tuinbouw in te slaan. De tuinbouw kan op veel mindere uitge strektheid grond een vrij goed bestaan op leveren dan de landbouw op een veel groo- tere oppervlakte. Daartoe is echter noodig met de volgende eischen rekening te houden De tuinbouw eischt een veel diepere grondbewerking, omdat de gewassen ge regeld moeten kunnen doorgroeien, eenige gewassen elkaar opvolgen en de grond weinig rust krijgt. Daaruit volgt de tweede eischeen veel zwaardere bemesting, zoowel met stal- als kunstmest. Voorts vereischen de tuinbouwgewassen een geregelder en betere verzorging tijdens den groei dan landbouwgewassen, dus meer werkloon. Eindelijk nog een, al is het maar geringe beschutting, welke goedkoop, op eenvoudige wijze, is aan te brengen.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1912 | | pagina 1