26sle Jaargang N°. 1739. voor de Znidhollandselie en Keeuw^che Skilanden, Oorlog tusschen Italië en ïurkije. Woensdag 21 Februari 1912 Antirevolutionair Orgaan IN HOC SIGNO VINCES W. BOEKHOVEN, Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Saterdag. Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent. zonder 50 Bnitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad f 7,50; zonder f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent. SOMMELSDTJK. Advertentiën 10 Gent per regel en 3/s maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en */8 paal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij bealaan. Advertentiën wordeD ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur. Alle staikBeii voor de Redactie tiesfesad, Adverfenfiëas en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever. ij die zich nu abonneeren, ont vangen de nog in deze maand verschijnende nummers gratis. Zoo nu en <V hooren wij de verzuchting „Hadden we dal ge weten dat het Zondagsblad zoo'n mooi boek zou worden, we hadden het ook bewaard". Aan die lezers hebben we het genoegen te berichten dat wij hen nog kunnen helpen. Zoolang de voorraad strekt kun nen we hen aanbieden 1 geheel com pleet in prachtband gebonden Ex emplaar, voor slechts f 2.50. In ieder Chr. Huisgezin zouden we zeggen onmisbaar voor hunne kinderen. Tegen inzending van f 2.50 ge schied de toezending franco .door DEN UITGEVER. Haast u langzaam, maar haast u! De eene week na de andere na 't Kamerreces gaat voorbij, en nog is de Tweede Kamer niet vergaderd geweest. Er worden nu datums ge noemd; dat begint op te schieten en 't wordt hoog tijd ook. De ziektever zekering, de invaliditeitswet, het tarief, het debiet op tabak, de inkomsten belasting, wijziging der Ongevallenwet in verband met de ziektewet, de kust verdediging, het nieuwe schip der supplletoire begrooting, de bakkers wet enz. er is al maanden en maanden in de Pers over gepraat, maar in de Kamer zijn ,ze nog niet in behande ling genomen. En nu erkennen we twee dingen, die bij elk Kabinet zullen voorkomenle. dat het vooronder zoek veel tijd eischt en allerlei adviezen noodzakelijk maakt en 2e dat de regeering gebonden is aan een Kamer die er gevoelig voor is, dat zij en niet dat de minister bepaalt de volg orde der ontwerpen, nog te zwijgen van het tempo, waarmee reeds be handelde ontwerpen zijn afgedaan. We erkennen ook, dat, door avond en nacht vergaderingen, hoe afmattend ook, de Kamer met goeden wil (de Militie debatten Joonden het aan) veel kan afdoenmaar al noemen we allerlei omstandigheden die vertragen of allerlei oorzaken, waardoor de scha van een vertraging kan ingehaald wordenslot van de historie is, dat er nog zoo wat niets gedaan is voor den werkman in zijn sociaal leven, 't Wordt hoog tijd, .dat met kracht door de Kamer aangepakt wordt, en anders komt 1913 in 't zicht en er is nog enkele, wet van groote beteekenis in 't Staatsblad. Zeker, in de laatste maanden kan nog heel wat tot stand komen, maar we houden niet van zoo'n late parade. Een regeering moet vroeg genoeg klaar zijn en dit recht- sche Kabinet is al vier jaar aan 't bewind. Laten de Ministers zich toch haasten en de Kamers met ijver be zield worden om zaken te gaan doen. Geen jachten, geen afjakkeren van de wetsontwerpen op ernstige, dege lijke behandeling stellen we hoogen prijs; haaste men zich langzaam, maar men haaste zich. Zooals 't nu gaat, kunnen we ons met de zaken niet verzoen en. Of dan 1913 als een nacht merrie ons drukt. Gansch nietmaar wel drukt ons, dat de werkman nog niets in zijn handen gekregen heelt. Gaarne begeeren we een Rechtsch Kabinet, mits 't zaken doet. En doet 't die niet en teut en draalt het, dan begeeren we een Links Kabinet, mits het flink werkt. De arbeiders hebben èn onder liberale èn onder een Rechtsch Kabinet al zooveel mooie beloften ge kregen, maar wat hebben ze gekregen P Dat moest nu maar eens ophouden Een waar icoord. Keizer Wilhelm zei eensHet volk moet zijn godsdienst bewaren en Bismarck heeft eens dit keurige woord gesprokenBrengen wij bij het volk zijn christendom niet in minachting. Wijze woorden, die nog wel dagelijks mogen herhaald. Aan het Nederlandscbe volk is veel heil reeds beschoren. Bij dertig, veertig jaren achteruit vergeleken, valt er te roemen over een zekere welvaart, die in alle kringen heerscht. Zie op 't platteland naar de woningen, de kleedij, het meubilair, het voedsel en ieder stemt toebij vroeger ver geleken is er geen armoe meer. Wel zijn er nog allerlei wantoestanden, ais men naar zijn »meerdere» kijkt, zooals de volksmond dat noemt, maar naar vroegere tijden gezien, neen, dan is er niet zoo' te klagen dan over de ontevredenheid, die er in alle reeds welvarende kringen leeft. De welvaart helaasheeft dien grootsten schat des levens niet ge bracht. En nu herinneren we weer aan Bismarks woordhet Christendom wordt bij 't volk in minachting ge bracht, en waar 't geloof aan een allesbesturend God en een allesbe schikkende voorzienigheid verdwijnt, daar verdwijnen ook de begrippen hemel en hel, straf en genade, zonde en rechtdaar wordt 't aardsche leven 't hoogste en zinkt de tevre denheid in want 't aardsche leven is een onrustig, jagend, stoffelijk levendat vraagt verzadiging van stoffelijke en zinnelijke belangen die maken ontevreden en onrustig. Alleen 't geloof in God geeft ziele- rust. De ontroering loeggenomen. Er was door een woord van den Paus, door zijn geschrift ontroering gewekt bij 't eerste lezen in allerlei kringen. In dat geschrift werd her innerd aan een bijzonder recht, dat voor de roomsch katholieke geestelij ken zou bestaan. Ze mochten voor den rechter niet verschijnen, tenzij eerst de tusschenkomst der Kerk werd ingeroepen. Ieder erkent, dat zoo iets in ons Nederland ongehoord zon zijn. Zou de roomsche Kerk de beslissing in handen hebben, wie wel en wie niet voor den rechter moet verschij nen Dat zou in flagranten strijd zijn met art. 172 der Grondwet. Dan zou de Kerkelijke wet boven de Staa tswet staandan zou ook geeu enkel roomsche ambtenaar meer in de rechtbank zitting kunnen nemen, want welke roomsche rechter zou, zender den ban te voelen, zijn priesters veroordeelen kunnen. In één woorder was ontroering in velerlei kring, dat dat Pauselijk woord onze rechts bedeeling aantastte. En in de Eerste Kamer werd er dan ook den Minister van Justitie naar gevraagd. Het an woord was gelukkig zco klaar en zoo volledig, dat de liberale vra ger volkomen tevreden was. Wat antwoordde dan de Minister? Dit: het pauselijke woord raakt Nederland in gee n enkel gevalalle geestelijken zullen voor den rechter blijven ver schijnen alle roomsche rechters zul len als altijd, zonde eenige rugge spraak met de kerkelijke overheden, blijven vonnissen: het pauselijke woord verandert aan den huidigen toestand niets. Zoo dus is de ontroering wegge nomen, en blijft de Grondwet en het rechtswezen ongerept. Land- en Tuinbouw. Nog niet te laat? Voor Huis en Hof. Buitenland DUITSCHLAND, ENGELAND. FRANKRIJK UITGEVER Idefoou latercoMM*. No. 3. Z Of 't nu nog niet te laat was voor bet strooien van wat kaïniet op weierij en op het hooiland, vroeg men weer. Wij haasten ons antwoord aan de vra gers liier te zeggen, dat naar onze meening als er behoefte is aan kalimest men op dé wei nog best een baaltje of wat kaïniet kan strooien. Maar dan ook niet gedraald. Terstond bestellen en zoo spoe dig zulks maar kan er mee naar 't land. Vooral gelijkmatig uitstrooien. De „bonk jes" in de schuur maar eerst ferm fijn ge trapt. Wie dit vooraf niet thuis een beetje doet en zoo maar met de waar naar 't land toe rijdt, die zal bij 't strooien telkens stukjes tegenkomen, waar hij last mee heeft, die U tusschen duim en vinger, ja in de volle hand, niet zwichten voor den spier- druk van den zaaier. En dan dan gaan ze zoo maar over 't land en doen niet half het nut, dat men zou mogen verwachten, wanneer ze goed verdeeld er lagen. Dat voelt toch ieder immers wel. Een stuk, dat, fijn verdeeld, wel honderd plant jes voeden kon, zoo'n stuk geeft, als het heel blijft misschien maar aan enkele planten wat en dan bestaat ook nog de kans, dat het zóóveel geeft dat die enkele plantjes zelfs te veel nog krijgen van het goede. Dus eerst het zout wat fijn gemaakt. Zelfs met een klomp is het gemakkelijk te doen. De moeite hoeft dus niemand te weerhou den. Tot slot doen wij nu nog een wedervraag aan onze vragers. Waarom zoo lang ge wacht met 't zaaien van wat kaïniet Als ge toch plan hebt, zulks te doen, waarom dan ook in 't najaar niet wat eer besteld, opdat ge 't dadelijk als de weide leeg komt, uit kunt strooien We weten 't wel, het was maar een soort onverklaarbare nalatigheid. Doch onthoud nu góed en eens voor altijd, dat men z'n kaïniet, z'n kalk, z'n Thomasslakken steeds zoo vroeg geeft, als 't maar kan. Dan wordt er ook het spoedigst van geprofiteerd. M. Wenken omtrent w i e 1 r ij d e n uit een artikel Dr. G. A. Ootmar te Haarlem Fiets zoolang en zoo hard als ge wilt, desnoods uren achtereen zoolang de ademhaling met gesloten mond kan plaats hebben, is er geen gevaar voor overspanning geen gevaar, dat het lang uitblijvend ver- moeidheidsgevoel te veel van onze krachten doet vergen, geen gevaar te duchten voor het hart, dat dan nog steeds in staat is, om aan de meerdere eischen van de spieren met gemak te voldoen. En het ligt zoo voor de hand, dat de ademhaling, en het kloppen van het hart samen moeten gaan, bij elkander behooren, en de een nauw afhankelijk is van de andere, dat inderdaad geen betrouwbaarder en gemakkelijker te bespeuren middel te vinden, is om onze hartswerking te meten. feitelijk om u te doen zien, hoe de vrees, dat „wielrijden" hartgebreken doet ontstaan onjuist is, waar het zelfs als geneesmiddel voor dit lijden kan gelden. Onmatig fietsen, altijd hollen, of lange reizen doen zonder behoorlijke rust, daar kan zelfs het beste hart niet tegen op. Wanneer men zoo'n lijder op het rijwiel 'zette, dan begon men de versnelling zoo gering mogelijk tp maken, opdat hij zoo min mogelijk kracht zou moeten zetten. Een kinderrijwiel dus kent alleen een kleine versnelling. Evenzoo het damesrijwiel. Daar de vrouw, wat vorm van spieren en beenstelsel betreft, het midden houdt tus schen dien van het kind en den man, past het haar ook om snelle, weinig krachtige bewegingen te maken. Wanneer aldus het rijwiel zich aange past heeft aan onzen leeftijd, ons geslacht, den toestand van ons hart of van eenig ander verzwakt orgaan, zal het wielrijden, als geen menschelijk onverstand, de harmo nie tusschen rijwiel en menschenleeftijd, geslacht of toestand verstoort, niet anders dan zegenrijk kunnen zijn. Wie bij het eindigen van den rit spijt gevoelt, dat het tochtje of de verre tocht gedaan is, diens lichaam ondervindt gewis den lieilzamen invloed van het wielrijden en hoedt zich zelf voor menige ziekte. Doch wie op 't rijwiel zit, voorover ge bogen, trappende tegen den wind, zoo hard hij kan, wie het als het grootste geluk beschouwt, 20 a 30 K.M. te rijden zonder erg moe te worden, maar na zoo'n rit zit te hijgen op zijn stoel, voor dien zal het rijwiel schadelijker inwerken op zijn gezondheid dan stof, dan uren lang arbeiden in een bedempt kantoor of stoffig fabrieks gebouw dat vermogen. Soda b ij Pho sphorwon den. Bij 't aanstrijken van lucifers gebeurt het dik wijls, dat de kop afspringt, de phosphor in een wondje aan de hand komt en dan ernstige bloedvergiftiging tengevolge heeft. Om die te voorkomen, make men terstond een sterke soda-oplossing en houde daarin het gewonde lichaamsdeel. Wijl phosphor en soda zich scheikundig verbinden en phosphorzuur natron een zeer onschadelijke stof is, verliest 't phosphor op deze wijze zijn schadelijke werking. Lij m voor porselein en aarde- w e r k. 20 gram vischlijm wordt met het zelfde gewicht kristalliseerbaai" azijnzuur vermengd en voorzichtig gestoomd tot het stroopaclitig is, zoodat het bij het ver koelen een geleiachtige massa vormt. Wil men het gebruiken dan wordt de lijm door verwarming weder vloeibaar ge maakt en met een penseel op de gebroken déelen gebracht. De breuken worden nu doelmatig door sterk omwinden met touw of garen, samen gedrukt tot de lijm ver hard isi Het kan ons dan ook geen verwondering baren, dat, waar het wielrijden blijkbaar zoo'n heerlijken invloed uitoefent op den gezonden mensch, men ook getracht heeft, het nuttig te maken voor den zieke. En inderdaad, hartlijders b.v. heeft men op het rijwiel gezet en er later heel wat verbeterd zien afstappen. Ik noemde ze „hartlijders", Gedachten: Een hut, waarin men vroolijk lacht, is begeerlijker dan een paleis waarin men weent. De beste hartsterking is opgeruimdheid. Zij is een bestendig lied zonder woorden, 'n Vroolijk hart is de deugdelijkste medicijn. De hardste slavernij is die van eigen onkunde, koppigheid en zelfzucht. OBSERVATOR, De belangstelling van Europa voor den oorlog tusschen Italië en Turkije is zeer getaand. Het publiek van de verschillen de landen, die toeschouwer bij den eenig- z'ds vreemden strijd blijven, interesseert z:ch slechts matig voor de stereotiep el kander tegensprekende berichten omtrent gevechten en schermutselingen en de dag bladen bevatten weinig kolommen over de oorlogsfeiten. Intusschen duurt de oorlog voort, vallen er gesneuvelden en gewonden, worden ver sterkte plaatsen bestormd, patrouillegevech- ten geleverd. De Italianen komen slechts langzaam voorwaarts, in Benghasi zelfs heelemaal niet, en de met zooveel bra voure uitgeroepen anuexatie is nog alles behalve effectief. Turkije laat zich niet tot vrede dwingen. Waarom ook 1 Het voert den oorlog ver van honk met be trekkelijk weinig kosten, terwijl Italië groote sommen voor de expeditie moet uitgeven, die geenszins evenredig zijn aan het tot nog toe behaalde succes, Eindelijk is er een presidium voor den Rijksdag gevonden. Twee vrijzinnigen, en een sociaal de mocraat als eerste vice-president, hebben thans de orde van liet Hooge Huis te be waren. De zittingen zijn nu begonnen. Spoedig kwam de rijkskanselier aan het woord, die een rede hield met buitengewone warmte en die een geweldigen indruk maakte. Voortdurend werd hij geïnterrumpeerd door de sociaal-democraten, die niet op hun gemak waren. De aanvallen werden met grof geschut op hen gelost. Ook geeselde de rijkskanselier de hou ding der vrijzinnigen en natiunaal-liberalen tijdens de verkiezingen. Hij zei, dat het regeeringsparool goed was en begreep niet, dat 't zoo misverstaan werd door de bur gerlijke partijen. Een samengaan van deze partijen met de sociaal democratie was niet alleen thans, maar ook in de toekomst on mogelijk. De grondstellingen zijn zoo grondt erscliillend, dat een politiek samen gaan absoluut onmogelijk is. Uitvoerig behandelt de rijkskanselier de verschillen die er bestaan tusscheD de grondstellingen der sociaal-democratische partij en die onzer maatschappij, met het monarchistisch prin cipe der regeeriDg enz. enz. Hij sprak dan over de 41/4 millioen roode kiezers en vroeg aan de sociaal-democraten spot tend, of zij zouden durven beweren, dat deze kiezers het programma der sociaal democraten en de door deze verlangde republiek wensehten te onderschrijven. Tot slot zeide Bsthmann, onder aller toejuiching, dat eenheid de Duitsche natie l eeft groot gemaakt, dat tweedracht der der pirtijen het rijk ten gronde kon voe en en daarom hoopt hij op algemeene samen werking in den Rijksdag tot heil van het vaderland. In een redevoering betrtflende Halda- ne's bezoek aan Berlijn en de Engehch- Duitsche betrekkingen verklaarde sir Ed ward Grey: //Dit is het geval: al is te rughouding op d t oogenblik noodzakelijk toch beteekent dit geen gebrek aan harte lijkheid, en ik vertrouw dat er iets gedaan zal worden om het beerscbende wantrou wen en de argwaan te verdrijven//. In den Senaat licht'e Minister Delcisse het vlootprogram v, or dit jaar als volgt toe //Wij hebben kanonnen ter vervanging van de stukken op alle slagschepen. Het vervangen der grana'en met zwart kruit zal dit jaar beëindigd zijn. Wij kunnen van nu af aan alle mogelijkheden met ge rustheid onder de oogen zien// De minister zegt voorts, zich er op te zullen toeleggen, de vloot mei machtige slagschepen te vermeerderen en de vaarde van het vloot-personeel te vergrooteh. Hij zal op stelselmatige wijze het program verwezenlijken, dat aan het parlement is voorgelegd, en doet opmerken, dat de vloot van nu af aan een eerbiedwekkende macht vertegenwoordigd, wel in s'aat om degene, die in Erankrijk zou willen aan vallen, te doen aarzelen.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1912 | | pagina 1