i
Zaterdag 4 November 1911.
mmmm
Isdijk
Antirevolutionair
Jaargang JN°. 1708.
Orgaan
VO0F tie Kniilliollaiidsclie en Zeeuwsehe Eilanden.
IN HOC SIGNO VINCES
W. BOEKHOVEN.
Ei. 5845.
dat mijn
i worden
taat.
4837
Lering
nboedels enz.
43 is
!B as)
ard.
5193
)üw werk-
pen, ook
f 6,
'zitter.
taris
UUR.
en
rd 5160
Eiskweg
5 ons.
1
Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent.
SOMMELSD1JK.
felefoon Intercown. No. 2.
Advertenties 10 cent per regel en s/j maaL Reclames §0 per regel.
Boekaankondiging Cent par regel ea 4/» maal.
Dienstaanvr&gen @n Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Advertentiën worden ingewaeht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur.
Alle stukken v©©r de Redactie kesfemd, Advertesitiëm en verdere Administratie frame© See te zenden aam dem aJitgwer.
Waarom gehaat?
Sociaal-Democratie en de Kerk zijn
twee gezworen vijanden, die in eeuwige
vijandschap tegenover elkander staan
en ten bloede toe elkaar bevechten.
Let welNiet de Kerk is de aanval
Tkgonnen. Harer is niet 't zwaard,
maar de palm des vredes, Niet zij
stoot af, maar ze lokt en roept als de
Opperste Wijsheid alle dwalenden,
vermoeiden en zieltogenden, alle rijken
en armen van geest tot zich om naar
't geklank des Evangelies te hooren
en de bazuin der Blijde Boodschap,
van Vrede op Aarde met aandacht te
luisteren. De Kerk stoot niet afharer
is de natuur van den goeden herder,
die zacht en langs zeer stille wateren
voert. Harer is niet de wraak der
gerechtigheid, maar de liefde en de
barmhartigheid en ,t mededoogen met
al wat gebukt en neergebogen is, wat
roept om redding en behoud, waar 't
geestelijk leven en ook 't stoffelijk be
staan knaagt aan den wortel van geluk,
^perlijk instituut, die Kerk. Die den
sch oproept om zijn puinen niet
te vast te slaan in deze aarde
'm wenkt tot hooger ideaal dan
Heten en drinken en vroolijk zijn en
daarna sterven. Die den mensch een
vergezicht opent op een betere bedee-
'I ling dan deze wereld biedt. Hem niet
aan de stof kluistert, maar als met
adelaars vleugel zijn geest opwaarts
voert naar dat Huis, waarin het
lichaam, van alle aardsche en materia
listische zorgen ontslagen, met de
ziel in volkomen harmonie de eere
toebrengt aan Hem, dien op aarde
volmaakt te dienen zoo totaal onmo
gelijk was.
Heerlijk instituut die Kerk. Zij ju
belt den vrede en de liefde en verdraag
zaamheid uit. Stil bewandelt zij den
door haar grooten Meester haar
afgebakendstil, rustig, zonder op
spraak, al goeddoende, genezende kwa-
en en ziekten onder de menschen;
vlechtend nauwe banden om die haar
iefhebbenzoekend 't verlorene, 't
verstootene, 't ontevredene, 't gejaagde
3n 't heen en weer gedrevene als een
iet. Mannen, vrouwen, kinderen, de
achende jeugd en de eerbiedwaardige
P'ijsaard; de jonge bruid en de ge
bogen weduwe de onkundigen en de
reuzen der wetenschapze wil ze allen
ouder haar vleugelen nemen, verzor
gen met dezelfde geestelijke spijzen
troost, troostin dit leven en troost
wanneer de Engel des doods zich naast
onze sponde neerzit.
Maar daarom wordt zij door den
socialist gehaat met een brandende
vijandschap.
Want zijner is de haat tegen God
u Goddelijke zaken.
Zijner is de vijandschap tegen den
vrede, Zijner is de wellust der onrust
n verdeeldheidvan verzet tegen de
nachten, die over ons gesteld zijn
Van onvrede onder de lagen des volks;
der verbeten berusting in de maat
schappelijke orde, waarop onze Staat
en onze Landszeden gebouwd zijn.
En omdat de kerk vrede predikt
en uit haar mond de lofzangen der
onderwerping ruischen, dat Gods doen
Majesteit en heerlijkheid isomdat
van haar kansels de wereld ingaan
e vermaningen tot onderdanigheid
aan de door God ingestelde machten
di
en haar dienaars bepleiten de recht
matigheid der Bijbelsche ordinantiën
daarom, omdat 't Socialisme de onrust
oproept en de kerk ze wil neder-
vellendaarom, omdat 't Socialisme
de orde wil verbreken en op de
ruïnen van een oud volksbestaan,
woest, wild, met mokerslag en houweel
een nieuwe maatschappij wil scheppen,
waar de kerk in den weg der voor
zichtige en behoedzame en schuchtere
omvorming en ontwikkeling een evo
lutie wil bewerkstelligendaarom,
omdat 't Socialisme den strijd der
standen proclameert, uitroept, bevor
dert, aanhitst, verscherpt en de kerk
rijk en arm als broeders en zusters
met één Vader aanmerkt en be
schouwt daarom is de kerk door den
Socialist gehaat.
Knarsetandend vloekt hij haar leer
haar arbeidhaar woord en daad.
Minachtend laat hij zich over de
zwartrokken, de bedriegers, de fari
zeeërs, de schijnheiligen, het vee der
kerk, de domme troep en hoop, die
zijn p. iesters en predikanten en ambts
dragers naloopt.
Hij veracht »den wissel op de
eeuwigheid,waarmee de kerk een
toeverzicht opent op het leven na den
dood.
Maak hier 't leven schoon en rijk,
Hij haat 't christendom, dat geen
verlossing brengten gelooft alleen
in dë menschheid, die de menschheid
door eigen kracht redden zal en in
'die menschheid zullen zij, Socialisten,
de hoofdrol spelen en de herauten
des geluks zijn.
Gods Woord is legende hun stel
lingen de Waarheid, de Weg en 't
Leven naar dien heerlijken toekomst
staat, waarin de vrijheid en 't geluk
onwankelkaar ieders bestendig deel
zullen zijn.
Het Evangelie is de walmende lamp,
die den argeloozen slaper vergiftigt;
't Socialisme is de zon, die de vuile
dampen dezer besmette wereld weg
vaagt en zuivert.
Waarom gehaat 1 omdat de kerk
den barmhartigen God tot den mensch
brengt en 't Socialisme wil den mensch
als God maken.
De Sociale kwestie is een maat
schappelijke; zeer zeker; maar men
kan er den godsdienst nooit uitscha
kelen.
Wel wordt beweerd dat de sociale,
de maatschappelijke kwestie alleen
door louter economische middelen kan
hersteld worden en dat de geestelijke
zijde van 't vraagstuk niet door den
godsdienst wordt beheerscht, maar ook
alweer andersom de godsdienst door
de economische factorennochtans
dat is een dwaling.
Men werpt u tegen, dat 't Geloof
nooit basis van een soort van vakver-
eeniging zijn kan, omdat 't leven der
menschen door hun maag, niet door
hun hart bepaald wordt. Ook dat is
een dwaling. Hoe men 't ook wende
of keeregeen vakvereeniging zonder
menschen, en geen mensch zonder een
beginsel. Welk beginsel Neutraal
Maar dat is absoluut onmogelijk. Of
ge lid zijt van een tuiniersledenver-
eeniging of van een typografenclub
van een ambtenaarsvereeniging of van
een schilderbond steeds komt op tij
den en oogenblikken den ondergrond
des harten bloot.
En 't is die ondergrond, die den
aard, de natuur, 't karakter der men
schen ten allerlaatste bepaalt. Het
hart spreekt altijd 't laatste woord,
als allerlei levensomstandigheden soms
den mond tot,' zwijgen ot verkeerd
spreken heeft genoopt. »'t Moet er dan
tenslotte maar eens uit,« is de bekende
uitdrukking voor dien zieletoestand.
En dan komt de ziel op de lippen. De
echte ziel, niet de soms gehuichelde
niet de gesmoordeniet de omsluierde.
Neen I dan komt 't eruitdie lang
gezuchte ziel berst los en dan zegt de
tegenstander »had je dat nu wel ge
dacht, dat dit en dit in dat manneke
zat. Had je dat wel van hem kunnen
denken. Wie had dat toch achter dien
man gezocht.
Juist! die man heeft zijn ziel terug
gekregen en op de vakvereeniging kan
men soms lang moeten zwijgen, maar
tenslotte moet 't eruit en 'tkomt eruit.
Dan is de antithese aan 't vroeten.
En absoluut onmogelijkmen kan dan
met mekaar niet meer overweg. Er
komt een Babylonische spraakverwar
ring er komt zoogenaamd misver
stand; er komt scheuring. Weg is de
Neutraliteit, die ihen vermoedde.
Neutraal Maar neutrale vakveree
nigingen zijn van vaste kleur 1
Welke? Socialistisch in groote
meerderheid.
Of9 DEN UITfliBJU*
fieclam.es, ïïiededee-
lingen enz.
(20 Cents per regel.)
Voor de vrouwen van 45 j aren.
Ter stilling harer angsten.
geêBnigeuis.
n
.RD
handelsmerk
Ballegoog.
PootB.
Eesteren,
aaijer
ostenbrugge.
4528
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
n n zonder 50
Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad f 7,50zonder f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent.
UITGEVER
m a m
Straks is 7 uitdan zijt ge een lijk.
Neutrale vakvereenigingen.
't Was nu al eenentwintig jaar.
Al dien tijd was ze heen en weer gedragen
tusschen 't bed en den ruststoelhad ze'
gelegen 's nachts in de donkere alcoof, 1s
daags in het huisvertrek tusschen 'tbufiet
en 't van de handsche raam, als vader, die
stalhouder was, 't altijd noemde.
'n Echt oud-meisjes-gezicht had zijsmal
en wit'n spütse wasbleeke kin, met fijn-
blauwe adertjes doorstreeptholle oogen
moe van dragen en dulden 't haar dun en
droog, glad weggestreken, al grijs hier en
daar.
'n Meisje, dat nooit vrouw werd en zonder
den zomer gekend te hebben wegschrompelt
tot 'n besje, huiverend voor 's levens win
terkoude.
Geduldig ligt ze haar dagen uit.
Alleen de rappe, dinne vingers zijn meestal
vaardig met eenig handwerk en 't is wonder
lijk te zien, hoe vlug en lenig oefening ze
maakt. Zelden is ze werkeloosworden de
handen te moe van 't haastig bewegen,
dan gunt zij ze rust maar neemt boek of
krant en leest met de gretigheid van de
gekerkerde, die slechts èen weg open heeft,
om in gemeenschap te komen met de bui
tenwereld.
Want ledig zijn is slecht voor haar!
Dan voelt ze, dat het -zou wederkeeren,
dat zielelijden van voorheen, toen ze al jaren
gelegen had, al maar hopend, wachtend,
vertrouwend genezing zoekend tot
het tenslotte bij menschen een afgesneden
zaak bleek en de knapste chirurg, de meest
ervaren geneesheer haar vonnis uitspraken.
Drieentwintig jaar was ze toen.
De speelnooten harer jeugd, die lang op
beterschap hadden gehoopt en haar slechts
als een tijdelijk afwezige hadden beschouwd,
die toch meedeed en meetelde, bleven
langzamerhand weg. Vereenzaamd bleef ze
liggen, 't Zelfde jaar, dat haar kwaal onge
neeslijk bleek, trad haar intiemste vriendin
in den echt. Glimlachend had ze aangehoord
't opgewonden gebabbel van 't aanstaande
huismoedertje, meegeholpen om de stofte
kiezen voor het bruidsgewaadbloemen
geschikt in heur haar toen ze ge
trouwd waren, Hendrik en zij, waren ze
nog even bij haar stoel geweést, uit de kerk,
eer ze naar den trein reden en
vroolijk had zij ze gegroet maar
niemand wist van de wilde smart, waarmee
zij 's nachts haar hoofd in het kussen had
geboord, als Job vloekend den dag harer
geboorte, twistend met en legen God, die
haar levende verdorren deed wateren eens
vollen bekers haar uitdrukte
Zware maanden waren over haar heen
gegaan.
Een gansch groot grieven-register had ze
saamgegaard tegen haar Schepper en den
onderhouder haars lots, die haar immers
zoo wreed onthield, wat hij anderen wierp
in den schoot, mild en overvloedig
Ver afgedwaald schaap
Door den goeden Herder niet vergeten.
Als Dora nu verhaalt, met glinsteroog
en blij gelaat van de opzoekende liefde haars
Heilands, trilt nog haar stem van ontroering,
als ze komt aan dat eerste bezoek van den
Dienaar des Woords, die door zijn godde-
lijken Zender werd gebruikt om haar aan
haarzelf te ontdekken.
Hij hield daar den rechten spiegel voor.
Den spiegel van Gods heilige Wet.
Tot ze zichzelf zaghaar ziele zag
gansch wit van melaatscheid
Tot ze haar grieven-register tegen God
schaamrood wegborg en met haar zonden-
register voor des Heeren heilig aangezicht
nederlag ïd de benauwdheid haars harten,
smekend om genade en geen recht
Wonderen van herscheppende genade
had Gods geest aan haar verricht
Ruim en mild, als in gullen overvloed,
was na harlveranderende bekeering het
genadewerk des Heeren in haar rijk geopen
baard 't Was of de Heere God haar
dubbel wedergeven wilde in zielebiijdschap
en heilgoederen der eeuwigheid, wat Hij ze
aan lichaamslijden oplegde en aan aardsche
vreugde onthield.
Hier, in dit stille hoeksken is ze geworden
een predikster der gerechtigheid, een ver
kondigster van de groote genade, die daar
is in'Christus Jezus.
Moeder stierf voor eenige jaren.
Sinds weid haar lijdenssponde 't middel
punt van het huiselijk leven.
Als hij binnenkomt is haars vaders eerste
blik naar haar plaats en zijn eerste groet
voor haar glimlachend gelaat. Met haar
overlegt hij de zaken van het aardsche leven
en bespreekt hij den weg naar de hemelstad.
»Moedertje«, noemd hij ze schertsend,
al is het huiselijk regiment op haar jongere
zuster overgegaan, die sterk en gezond,
werken, sloven en zorgen kon.
Met haar zacht oog en vriendelijke stem
regeerde ze allen.
Had het tusschen haar zus en de dienst
bode, twee driftige, volbloedige gestellen
gestormd met een paar woorden bracht
ze de eerste tot kalmte en schuw ontweek
de laatste haar sponde, veel banger voor
het ernstig woord der kranke, dan voor den
vloed van verwijten, die de gezonde over
haar uitstortte.
De »jongens«, twee levenslustige, soms
wat wilde knapen van 15 en 17, wist zij
verstandiglijk te leiden en waar 't moest
te temmen.
Wist niemand meer raad, als ze brood
dronken hun bruisend leven en zondige
hartstochten vierden, dan was 't»Breng
ze bij Dora
Den wildsten jongen, den onhandelbaarsten
knaap sprongen de tranen in de oogen, als
Dora hem bestrafte om z'n kwaad en hem
zoo liefdevol sprak van den Heiland, wien
hij zoo bedroefde door zijn gedrag.
't Was gebeurd, dat de jongste zich zeer
misdragen had en niet in huis durfde keeren,
voor hem verzekerd was, dat Dora 't niet
weten zou.
Met 't wegterend lichaam op haar rust
stoel, was ze nog 'n stad op een berg.
De jonge pred'kant, die haar vaderlijken
vriend was opgevolgd, zocht haar op, als de
moedeloosheid hem omving als 'n band en
ging getroost van haar heen.
De speelgenooten der jeugd waren lang
vergeten.
Maar om haar heen vormde zich 'n
kring van kinderen Gods, die in hun onderling
samenleven rijkelijk genoten van de gemeen
schap des Heiligen Geestes.
»Steeds nog te vreden, Dora vroeg
men soms.
Glimlachend knik ze dan van ja 1
»Eén wensch slechts blijft onvervuld
s-Mijne ziele is begeerig en be
zwijkt ook van verlangen, qaar de voorhoven
des Heerenmijn hart en mijn vleesch
roepen uit tot den levenden God
In die >voorhoven« zal ze niet wandelen.
Maar reeds naderen haar sponde de
engelen Gods, die haar brengen zullen in
het binnenste heiligdom, waar ze eeuwig
God zal aanschouwen en verzadigd worden
met zijn Beeld
En in die hope is »arme« Dora zalig
UITKIJK.
Zoo zijt gij nu, mevrouw, aan den herfst van
uw leven aangekomen. Gij zijt ongerust, want
gij weet dat een verandering in uw leven zich
gaat voordoen, een verandering die u voor altijd
het moederschap en de vreugden daarvan ontzegt.
Gij zijt ongerust en zelfs angstig, want het is u
bekend dat deze verandering voor velen uwer
gelijken gepaard is gegaan met pijnlijke storin
gen. Sommigen nwer oudere vriendinnen hebben
verschrikkelijk geleden en hare schoonheid is er
zoo door veranderd dat zij in enkele maandtn
vele jaren verouderd schenen. Gij vraagt u zelve
af of zulk een lot ook niet het uwe zal zijn, of
gij niet zult gaan lijden en verschrikkelijk ver
onderen.
Wees in het minst niet bevreesd, volg de ge
neeswijze met de Pink Pillen, wanneer gij de 45
jaren te gemoet gaat en de Btoringen die zich
gaan voordoen, zullen plaats hebben zonder
pijnen en zonder sporen na te laten. Uw geheele
organisme zal, dank zij de Pink Pillen, in een
uitmuntende gezondheidstoestand blijven en op
regelmatige wijze werken. Uw bloed zal zoo zui
ver, zoo rijk, zoo overbloedig blijven, dat gij zeffs
niet verzwakt zult zijn en ter nauwernood die
groote verandering zult bemerken.
Mej. J. Zwolle.
Mejuffrouw J. Zwolle, geboren de Bruin, wonen
de 12 Onnastraat, Steenwijk, heeft ons geschreven
„Gedurende lange jaren ben ik zeer zwak
geweest en heb ik aan zenuwstoringen geleden.
Ik was zeer prikkelbaar en zeer treurig geworden.
Ik had ieder oogenblik duizelingen en hart
kloppingen. Ook had ik mij altijd te beklagen
over hoofdpijnen die mijn schedel omknelden,
pijnen in de beenen en in den rug. De geneeshee-
ren verklaarden dat dit alles het gevolg was van
mijn kritieken leeftyd. Op den raad van meerders
personen, heb ik de Pink PilleD genomen, en ik
heb het genoegen u mee te deeien dat ik weer,
dank zij dit middel, een goede gezondheid geniet.
Mijne kwalen zijn verdwenen en ik ondervind
geen enkele storing.
De Pink Pillen zijn onovertroffen, tegen de
bloedarmoede, de bleekzucht, de algemeene
zwakte, de maagkwalen, schele hoofdpijnen,
zenuwpijnen, neurasthenie, verschietende pijnen.
De Pink Pillen zijn verkrijgbaar a f 1.75 de
doos en a f 9, de 6 doozen aan het Generaal-
Depót der Pink Pillen, van Eeghenlaan 22-huis,
te Amsterdam. Voor Goedereede en Overflakkee
de Pa. DIJKEMA DOOKNBOS te Sommelsdjjk.
m