i Zaterdag 4 November 1911. mmmm Isdijk Antirevolutionair Jaargang JN°. 1708. Orgaan VO0F tie Kniilliollaiidsclie en Zeeuwsehe Eilanden. IN HOC SIGNO VINCES W. BOEKHOVEN. Ei. 5845. dat mijn i worden taat. 4837 Lering nboedels enz. 43 is !B as) ard. 5193 )üw werk- pen, ook f 6, 'zitter. taris UUR. en rd 5160 Eiskweg 5 ons. 1 Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent. SOMMELSD1JK. felefoon Intercown. No. 2. Advertenties 10 cent per regel en s/j maaL Reclames §0 per regel. Boekaankondiging Cent par regel ea 4/» maal. Dienstaanvr&gen @n Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan Advertentiën worden ingewaeht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur. Alle stukken v©©r de Redactie kesfemd, Advertesitiëm en verdere Administratie frame© See te zenden aam dem aJitgwer. Waarom gehaat? Sociaal-Democratie en de Kerk zijn twee gezworen vijanden, die in eeuwige vijandschap tegenover elkander staan en ten bloede toe elkaar bevechten. Let welNiet de Kerk is de aanval Tkgonnen. Harer is niet 't zwaard, maar de palm des vredes, Niet zij stoot af, maar ze lokt en roept als de Opperste Wijsheid alle dwalenden, vermoeiden en zieltogenden, alle rijken en armen van geest tot zich om naar 't geklank des Evangelies te hooren en de bazuin der Blijde Boodschap, van Vrede op Aarde met aandacht te luisteren. De Kerk stoot niet afharer is de natuur van den goeden herder, die zacht en langs zeer stille wateren voert. Harer is niet de wraak der gerechtigheid, maar de liefde en de barmhartigheid en ,t mededoogen met al wat gebukt en neergebogen is, wat roept om redding en behoud, waar 't geestelijk leven en ook 't stoffelijk be staan knaagt aan den wortel van geluk, ^perlijk instituut, die Kerk. Die den sch oproept om zijn puinen niet te vast te slaan in deze aarde 'm wenkt tot hooger ideaal dan Heten en drinken en vroolijk zijn en daarna sterven. Die den mensch een vergezicht opent op een betere bedee- 'I ling dan deze wereld biedt. Hem niet aan de stof kluistert, maar als met adelaars vleugel zijn geest opwaarts voert naar dat Huis, waarin het lichaam, van alle aardsche en materia listische zorgen ontslagen, met de ziel in volkomen harmonie de eere toebrengt aan Hem, dien op aarde volmaakt te dienen zoo totaal onmo gelijk was. Heerlijk instituut die Kerk. Zij ju belt den vrede en de liefde en verdraag zaamheid uit. Stil bewandelt zij den door haar grooten Meester haar afgebakendstil, rustig, zonder op spraak, al goeddoende, genezende kwa- en en ziekten onder de menschen; vlechtend nauwe banden om die haar iefhebbenzoekend 't verlorene, 't verstootene, 't ontevredene, 't gejaagde 3n 't heen en weer gedrevene als een iet. Mannen, vrouwen, kinderen, de achende jeugd en de eerbiedwaardige P'ijsaard; de jonge bruid en de ge bogen weduwe de onkundigen en de reuzen der wetenschapze wil ze allen ouder haar vleugelen nemen, verzor gen met dezelfde geestelijke spijzen troost, troostin dit leven en troost wanneer de Engel des doods zich naast onze sponde neerzit. Maar daarom wordt zij door den socialist gehaat met een brandende vijandschap. Want zijner is de haat tegen God u Goddelijke zaken. Zijner is de vijandschap tegen den vrede, Zijner is de wellust der onrust n verdeeldheidvan verzet tegen de nachten, die over ons gesteld zijn Van onvrede onder de lagen des volks; der verbeten berusting in de maat schappelijke orde, waarop onze Staat en onze Landszeden gebouwd zijn. En omdat de kerk vrede predikt en uit haar mond de lofzangen der onderwerping ruischen, dat Gods doen Majesteit en heerlijkheid isomdat van haar kansels de wereld ingaan e vermaningen tot onderdanigheid aan de door God ingestelde machten di en haar dienaars bepleiten de recht matigheid der Bijbelsche ordinantiën daarom, omdat 't Socialisme de onrust oproept en de kerk ze wil neder- vellendaarom, omdat 't Socialisme de orde wil verbreken en op de ruïnen van een oud volksbestaan, woest, wild, met mokerslag en houweel een nieuwe maatschappij wil scheppen, waar de kerk in den weg der voor zichtige en behoedzame en schuchtere omvorming en ontwikkeling een evo lutie wil bewerkstelligendaarom, omdat 't Socialisme den strijd der standen proclameert, uitroept, bevor dert, aanhitst, verscherpt en de kerk rijk en arm als broeders en zusters met één Vader aanmerkt en be schouwt daarom is de kerk door den Socialist gehaat. Knarsetandend vloekt hij haar leer haar arbeidhaar woord en daad. Minachtend laat hij zich over de zwartrokken, de bedriegers, de fari zeeërs, de schijnheiligen, het vee der kerk, de domme troep en hoop, die zijn p. iesters en predikanten en ambts dragers naloopt. Hij veracht »den wissel op de eeuwigheid,waarmee de kerk een toeverzicht opent op het leven na den dood. Maak hier 't leven schoon en rijk, Hij haat 't christendom, dat geen verlossing brengten gelooft alleen in dë menschheid, die de menschheid door eigen kracht redden zal en in 'die menschheid zullen zij, Socialisten, de hoofdrol spelen en de herauten des geluks zijn. Gods Woord is legende hun stel lingen de Waarheid, de Weg en 't Leven naar dien heerlijken toekomst staat, waarin de vrijheid en 't geluk onwankelkaar ieders bestendig deel zullen zijn. Het Evangelie is de walmende lamp, die den argeloozen slaper vergiftigt; 't Socialisme is de zon, die de vuile dampen dezer besmette wereld weg vaagt en zuivert. Waarom gehaat 1 omdat de kerk den barmhartigen God tot den mensch brengt en 't Socialisme wil den mensch als God maken. De Sociale kwestie is een maat schappelijke; zeer zeker; maar men kan er den godsdienst nooit uitscha kelen. Wel wordt beweerd dat de sociale, de maatschappelijke kwestie alleen door louter economische middelen kan hersteld worden en dat de geestelijke zijde van 't vraagstuk niet door den godsdienst wordt beheerscht, maar ook alweer andersom de godsdienst door de economische factorennochtans dat is een dwaling. Men werpt u tegen, dat 't Geloof nooit basis van een soort van vakver- eeniging zijn kan, omdat 't leven der menschen door hun maag, niet door hun hart bepaald wordt. Ook dat is een dwaling. Hoe men 't ook wende of keeregeen vakvereeniging zonder menschen, en geen mensch zonder een beginsel. Welk beginsel Neutraal Maar dat is absoluut onmogelijk. Of ge lid zijt van een tuiniersledenver- eeniging of van een typografenclub van een ambtenaarsvereeniging of van een schilderbond steeds komt op tij den en oogenblikken den ondergrond des harten bloot. En 't is die ondergrond, die den aard, de natuur, 't karakter der men schen ten allerlaatste bepaalt. Het hart spreekt altijd 't laatste woord, als allerlei levensomstandigheden soms den mond tot,' zwijgen ot verkeerd spreken heeft genoopt. »'t Moet er dan tenslotte maar eens uit,« is de bekende uitdrukking voor dien zieletoestand. En dan komt de ziel op de lippen. De echte ziel, niet de soms gehuichelde niet de gesmoordeniet de omsluierde. Neen I dan komt 't eruitdie lang gezuchte ziel berst los en dan zegt de tegenstander »had je dat nu wel ge dacht, dat dit en dit in dat manneke zat. Had je dat wel van hem kunnen denken. Wie had dat toch achter dien man gezocht. Juist! die man heeft zijn ziel terug gekregen en op de vakvereeniging kan men soms lang moeten zwijgen, maar tenslotte moet 't eruit en 'tkomt eruit. Dan is de antithese aan 't vroeten. En absoluut onmogelijkmen kan dan met mekaar niet meer overweg. Er komt een Babylonische spraakverwar ring er komt zoogenaamd misver stand; er komt scheuring. Weg is de Neutraliteit, die ihen vermoedde. Neutraal Maar neutrale vakveree nigingen zijn van vaste kleur 1 Welke? Socialistisch in groote meerderheid. Of9 DEN UITfliBJU* fieclam.es, ïïiededee- lingen enz. (20 Cents per regel.) Voor de vrouwen van 45 j aren. Ter stilling harer angsten. geêBnigeuis. n .RD handelsmerk Ballegoog. PootB. Eesteren, aaijer ostenbrugge. 4528 Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. n n zonder 50 Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad f 7,50zonder f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent. UITGEVER m a m Straks is 7 uitdan zijt ge een lijk. Neutrale vakvereenigingen. 't Was nu al eenentwintig jaar. Al dien tijd was ze heen en weer gedragen tusschen 't bed en den ruststoelhad ze' gelegen 's nachts in de donkere alcoof, 1s daags in het huisvertrek tusschen 'tbufiet en 't van de handsche raam, als vader, die stalhouder was, 't altijd noemde. 'n Echt oud-meisjes-gezicht had zijsmal en wit'n spütse wasbleeke kin, met fijn- blauwe adertjes doorstreeptholle oogen moe van dragen en dulden 't haar dun en droog, glad weggestreken, al grijs hier en daar. 'n Meisje, dat nooit vrouw werd en zonder den zomer gekend te hebben wegschrompelt tot 'n besje, huiverend voor 's levens win terkoude. Geduldig ligt ze haar dagen uit. Alleen de rappe, dinne vingers zijn meestal vaardig met eenig handwerk en 't is wonder lijk te zien, hoe vlug en lenig oefening ze maakt. Zelden is ze werkeloosworden de handen te moe van 't haastig bewegen, dan gunt zij ze rust maar neemt boek of krant en leest met de gretigheid van de gekerkerde, die slechts èen weg open heeft, om in gemeenschap te komen met de bui tenwereld. Want ledig zijn is slecht voor haar! Dan voelt ze, dat het -zou wederkeeren, dat zielelijden van voorheen, toen ze al jaren gelegen had, al maar hopend, wachtend, vertrouwend genezing zoekend tot het tenslotte bij menschen een afgesneden zaak bleek en de knapste chirurg, de meest ervaren geneesheer haar vonnis uitspraken. Drieentwintig jaar was ze toen. De speelnooten harer jeugd, die lang op beterschap hadden gehoopt en haar slechts als een tijdelijk afwezige hadden beschouwd, die toch meedeed en meetelde, bleven langzamerhand weg. Vereenzaamd bleef ze liggen, 't Zelfde jaar, dat haar kwaal onge neeslijk bleek, trad haar intiemste vriendin in den echt. Glimlachend had ze aangehoord 't opgewonden gebabbel van 't aanstaande huismoedertje, meegeholpen om de stofte kiezen voor het bruidsgewaadbloemen geschikt in heur haar toen ze ge trouwd waren, Hendrik en zij, waren ze nog even bij haar stoel geweést, uit de kerk, eer ze naar den trein reden en vroolijk had zij ze gegroet maar niemand wist van de wilde smart, waarmee zij 's nachts haar hoofd in het kussen had geboord, als Job vloekend den dag harer geboorte, twistend met en legen God, die haar levende verdorren deed wateren eens vollen bekers haar uitdrukte Zware maanden waren over haar heen gegaan. Een gansch groot grieven-register had ze saamgegaard tegen haar Schepper en den onderhouder haars lots, die haar immers zoo wreed onthield, wat hij anderen wierp in den schoot, mild en overvloedig Ver afgedwaald schaap Door den goeden Herder niet vergeten. Als Dora nu verhaalt, met glinsteroog en blij gelaat van de opzoekende liefde haars Heilands, trilt nog haar stem van ontroering, als ze komt aan dat eerste bezoek van den Dienaar des Woords, die door zijn godde- lijken Zender werd gebruikt om haar aan haarzelf te ontdekken. Hij hield daar den rechten spiegel voor. Den spiegel van Gods heilige Wet. Tot ze zichzelf zaghaar ziele zag gansch wit van melaatscheid Tot ze haar grieven-register tegen God schaamrood wegborg en met haar zonden- register voor des Heeren heilig aangezicht nederlag ïd de benauwdheid haars harten, smekend om genade en geen recht Wonderen van herscheppende genade had Gods geest aan haar verricht Ruim en mild, als in gullen overvloed, was na harlveranderende bekeering het genadewerk des Heeren in haar rijk geopen baard 't Was of de Heere God haar dubbel wedergeven wilde in zielebiijdschap en heilgoederen der eeuwigheid, wat Hij ze aan lichaamslijden oplegde en aan aardsche vreugde onthield. Hier, in dit stille hoeksken is ze geworden een predikster der gerechtigheid, een ver kondigster van de groote genade, die daar is in'Christus Jezus. Moeder stierf voor eenige jaren. Sinds weid haar lijdenssponde 't middel punt van het huiselijk leven. Als hij binnenkomt is haars vaders eerste blik naar haar plaats en zijn eerste groet voor haar glimlachend gelaat. Met haar overlegt hij de zaken van het aardsche leven en bespreekt hij den weg naar de hemelstad. »Moedertje«, noemd hij ze schertsend, al is het huiselijk regiment op haar jongere zuster overgegaan, die sterk en gezond, werken, sloven en zorgen kon. Met haar zacht oog en vriendelijke stem regeerde ze allen. Had het tusschen haar zus en de dienst bode, twee driftige, volbloedige gestellen gestormd met een paar woorden bracht ze de eerste tot kalmte en schuw ontweek de laatste haar sponde, veel banger voor het ernstig woord der kranke, dan voor den vloed van verwijten, die de gezonde over haar uitstortte. De »jongens«, twee levenslustige, soms wat wilde knapen van 15 en 17, wist zij verstandiglijk te leiden en waar 't moest te temmen. Wist niemand meer raad, als ze brood dronken hun bruisend leven en zondige hartstochten vierden, dan was 't»Breng ze bij Dora Den wildsten jongen, den onhandelbaarsten knaap sprongen de tranen in de oogen, als Dora hem bestrafte om z'n kwaad en hem zoo liefdevol sprak van den Heiland, wien hij zoo bedroefde door zijn gedrag. 't Was gebeurd, dat de jongste zich zeer misdragen had en niet in huis durfde keeren, voor hem verzekerd was, dat Dora 't niet weten zou. Met 't wegterend lichaam op haar rust stoel, was ze nog 'n stad op een berg. De jonge pred'kant, die haar vaderlijken vriend was opgevolgd, zocht haar op, als de moedeloosheid hem omving als 'n band en ging getroost van haar heen. De speelgenooten der jeugd waren lang vergeten. Maar om haar heen vormde zich 'n kring van kinderen Gods, die in hun onderling samenleven rijkelijk genoten van de gemeen schap des Heiligen Geestes. »Steeds nog te vreden, Dora vroeg men soms. Glimlachend knik ze dan van ja 1 »Eén wensch slechts blijft onvervuld s-Mijne ziele is begeerig en be zwijkt ook van verlangen, qaar de voorhoven des Heerenmijn hart en mijn vleesch roepen uit tot den levenden God In die >voorhoven« zal ze niet wandelen. Maar reeds naderen haar sponde de engelen Gods, die haar brengen zullen in het binnenste heiligdom, waar ze eeuwig God zal aanschouwen en verzadigd worden met zijn Beeld En in die hope is »arme« Dora zalig UITKIJK. Zoo zijt gij nu, mevrouw, aan den herfst van uw leven aangekomen. Gij zijt ongerust, want gij weet dat een verandering in uw leven zich gaat voordoen, een verandering die u voor altijd het moederschap en de vreugden daarvan ontzegt. Gij zijt ongerust en zelfs angstig, want het is u bekend dat deze verandering voor velen uwer gelijken gepaard is gegaan met pijnlijke storin gen. Sommigen nwer oudere vriendinnen hebben verschrikkelijk geleden en hare schoonheid is er zoo door veranderd dat zij in enkele maandtn vele jaren verouderd schenen. Gij vraagt u zelve af of zulk een lot ook niet het uwe zal zijn, of gij niet zult gaan lijden en verschrikkelijk ver onderen. Wees in het minst niet bevreesd, volg de ge neeswijze met de Pink Pillen, wanneer gij de 45 jaren te gemoet gaat en de Btoringen die zich gaan voordoen, zullen plaats hebben zonder pijnen en zonder sporen na te laten. Uw geheele organisme zal, dank zij de Pink Pillen, in een uitmuntende gezondheidstoestand blijven en op regelmatige wijze werken. Uw bloed zal zoo zui ver, zoo rijk, zoo overbloedig blijven, dat gij zeffs niet verzwakt zult zijn en ter nauwernood die groote verandering zult bemerken. Mej. J. Zwolle. Mejuffrouw J. Zwolle, geboren de Bruin, wonen de 12 Onnastraat, Steenwijk, heeft ons geschreven „Gedurende lange jaren ben ik zeer zwak geweest en heb ik aan zenuwstoringen geleden. Ik was zeer prikkelbaar en zeer treurig geworden. Ik had ieder oogenblik duizelingen en hart kloppingen. Ook had ik mij altijd te beklagen over hoofdpijnen die mijn schedel omknelden, pijnen in de beenen en in den rug. De geneeshee- ren verklaarden dat dit alles het gevolg was van mijn kritieken leeftyd. Op den raad van meerders personen, heb ik de Pink PilleD genomen, en ik heb het genoegen u mee te deeien dat ik weer, dank zij dit middel, een goede gezondheid geniet. Mijne kwalen zijn verdwenen en ik ondervind geen enkele storing. De Pink Pillen zijn onovertroffen, tegen de bloedarmoede, de bleekzucht, de algemeene zwakte, de maagkwalen, schele hoofdpijnen, zenuwpijnen, neurasthenie, verschietende pijnen. De Pink Pillen zijn verkrijgbaar a f 1.75 de doos en a f 9, de 6 doozen aan het Generaal- Depót der Pink Pillen, van Eeghenlaan 22-huis, te Amsterdam. Voor Goedereede en Overflakkee de Pa. DIJKEMA DOOKNBOS te Sommelsdjjk. m

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1911 | | pagina 1