20€ AETHELBÜRGA
Om een gewoon meisje zouden de twee Jarls buit en
overwinning niet op 't spel hebben gezet, dat stond bij
haar vast.
661 aaoaaauaHOg nh -svvpy nva noxatunsg
>i uepuj
-93 puq quojp naSipqaniq ,1103 pain qoiz ua 'pSajaSiaau
swm jaAuaiaq pqouz no0 do juq ap ui jjnMuioag uaoj,
'U9tqOT!Jq U9U18Jp
ua apuojja uaqajpspuuj uaqiuiaAO op ui spqoajs paiu
uapqoopSuiqjA apqomaq ap pup 'paq qaajq ueoj, 'uajnqjajp
louunq poop nap utja uaSaiq piaqiaqaz qfqapuia nn uaiap
-mq na ugmuoja 'spinusfijg apuapqouM SipsSuu ap uaop
'Seapsdo uajaq uapjapuoq pm pop 'uauaaM oa uaSujq uaa
loop praapsiaAO Sipaods uapjaAi fiz qoop 'uequojqjeaAY
uapaujqoinf aSiuag -aop qmp nn paq SuiS pqojnq nap uua
spunjduauuiq ap do na uaAuq ap uuu uapauaq qooQ
•ptaqqoajq anfiz jaAO
I«ay uup 'quids puujaS ufiz pm aqjaM apaoAA aiaqraos
®P joao ieara 'Suz maq paq uaop 'qoiz appazpuo qjoA
peq qooQ maddij epraajqaSuaadopsuA aufiz uuu apduus
-pro ufid uua peaiq uaaS piooM uaaS apiaz fig -pqoinq
nap ui ua puuj rou muq aufiz do Smuoqaaz nap sajju
uua psiea paq uapqoauq aqieps 101a uaSeojp SipqoizjooA
•pjapsaSneraus BmqsSuqrauj utja poos uaa pieAY uaq
-uujd pin psnq ep fiq qujA pop jaoA diqos apqoij peg
•uaSuaiq ap Suipftp
epaoS uaaS uappuq fiz qoiz jooa uauuura ap uaqaq
Jaqinos ua puoSfiMz "piooMpuuaS do sqfqaAYiiuu piaM ja
qaop i uadaoiaSaop diqos paq do Stnuuuraaq ap uapi9M
ueSuiA piapuog 'uapaoraiaA apsSia paq paap apaaMp
peq uua Suiuuumaq euiajq ap ua diqos auaa paq uua
piaqSizaMju ep ipjapspuo uaqaq uapsaaui ap qooQ 'puuj
uuu uepuapqouM ap loop pqiaraaSdo pjeAY qep paq do ap
-joojieAjo 'jöpuA 'poouaSpqoa (uaa uua apjupsaS epjaijaS
ep sju 'apSnaiA uua deoipin uaa quojq juup ua lotg
•pin qjjqos uua qaajq ua puaSuujiaA uaqaq uaiapupj ua
ueAvnojA maSuojpiaA spaai qoiz drop paq uua siauoMeq
ep juum 'spuujdsSuipuuj ap irai qoiz japai juSaq n^
•uapaoiS ap mo
eppqoqdo puuq ap fiq pup 'paaA ap nutiq maq suaa pajj
•gnz pin ia fiq qnAAz ua qaapq aoq quqos uoiuq pop
502 aaoaaanaHog na -svvpj nva NoaaTnoag
De oude Sven riep in groote opgewondenheid:
>Waar lag de burcht, dien gij bestormen wildet
»In 't Westen van Kent, dicht bij Sussex,* antwoordde
Beornwulf.
»Dan kan 't Earl Ealmund's burcht niet zijn, uie lag
verder naar 't Oosten. Ik vreesde dat jullie denzelfden
beer zijn jong hadt ontroofd, wien ik zestien jaren ge
leden onze Ealdritha ontstal. Het zou mij niets verbaasd
hebben, dat het jullie dan slecht gegaan was, want
Ealmund is een held, en zijn mannen echte krijgslieden.
Als onze schepen toen niet zoo nabij geweest waren,
wie weet, of hij mij mijn buit niet weer afhandig had
gemaakt. Ik zie hem altijd nog voor mij,'zooals hij daar
diep het water inging en met vurige woorden wraak
zwoer. Indien wij elkander ooit nog eens ontmoetten,
dan zouden wij bezwaarlijk beiden levend ontkomend.
Doch tot op heden heeft hij zijne wraak nog niet kun
nen koelen, en dat zal hij waarschijnlijk wel nooit kunnen,
want hij kent mij niet!«
En alsof die gedachte hem waarlijk van een last be
vrijdde, keek de oude man weer welgemoed op, en juist
recht in 't gelaat van Ealdritha, die bijzonder zenuw
achtig scheen te zijn. Hij reikte haar zijn beker en zijde
met een gemoedelijken glimlach: »Je zult wel bij ons
moeten blijven, Ealdritha, want anders komt er maar
weer moord en doodslag van en dat is voor je vreed
zame ziel toch het vreeselijkste. Je hebt ook een goeden
meester aan mij, en de vrouwen plagen je ook niet meer
zoo erg, nu je haren grijs zijn U
De arme slavin antwoordde niet en vulde zwijgend
den beker, terwijl haar eigen hart tot barstens toe vol
was, en haar oogen vol tranen stonden.
Zij had gebeefd bij Beornwulf's verhaalzij kende
jooa Exz pi9AY uapsiAi paq uossarapsoaiu a.req pup .rapiro^
•uappuq qorz japuo japqoopshuiuoq
apqoa uaa fiz pup 'ufizpsnA\aq paq loop uup Sou raam
'paauosradpsuaip apaaqaS paq uua uapiuq ap Sipaods fiz
uoay japquruq qtqepuaiJA ua pips inuq roop ug -uaArnojp
-J9A ap laapj trap do ua uftz ap pips 'paq opraap f17 "uarp
-aauis jump apjooqiaA raapp ap ug -ppnpaS ua pqou.iq uio
pfppuaSuup apqaauis ua 'jaau uaaiujp ajuq do juup rpuoz
'uapoqpsuaip iap rarauq ap juuu qoiz juSaq uqppippug
•puarauiojq jpaz qoiz ui Siptpu 'ruuq apSpoA
japaom aruq ua 'uaaq puaqoup puappods daip mpurg qoopp
•appiS pinp apuiuuqos ua pjuras uua 'ppaoAaS puq Sups
uaa uaAap juuq ui pioou Sou exp 'azap pupooz 'uiAups
aap Suuay ap do puuq aiuAYZ juuq poiA spapq uaa pap^
((j qaard eSuup af
jooa quup ufim af qaq juuq 'si Sippnqos uassaiapsaaui ruuq
tiz puAY 'uaraap paM tiz puz uup isi laiq tiz aiM. 'uauoop
juuq fiAY uapuq -pqojnq uaruq do su.Vl saiapsaaui Sou
fiz jospu 'juum qoop puujd aip japaom 'utAups eip jooa
apxaom jaSuup Sou n fiS pjeaS pu^< apAvnaaqas ua do
'apqooq epaoM uua Suup spoaj aip 'uqujg Suojds uaoj,
»i uauaqooopjaA
ap pain raajj ueAaS pqoujq ap qoo firn puz fijj qaraaq
nap uua rauuuaSjja uaa ua raepp ui joopaS p( joop pupp
sporp qi uaq nu< 'uoop uapsuA do uqppjppug appjooAvpuu
„'paoqaS hm jooa uhdoppaq ap pjaaq puupajj ufip^"
»jphz Suuq
ooz nappu uauapsijqg oqpnf jooajuum 'uaqura paq ap
pop spoaj uapouaq jaiq uaAap paq af tiAY uappnz uup 'pog
uapSpsinjqoS af uuu uapnoqpsuA Siqqaupjuq hS pjfrpq
qooQ "pSuurapsuaip ajapuu aqpa uup uaqqaq japaq p. l'tS
ppriz uup 'uapoS ap uuu jojjo ua uuu joopaS aqasuapiaq
paq maau 'uqppjppug 'SppuupsjaA seoAY qoopp -ppaapaaui
uapSuurapsuaip ajapuu ap uuu paq hS pup japuim Sou ua
pain joopaS qhpapsjjqg paq uappnp ua uassajapsaam op
jaxq uhz fiM piAY p( spuooz 'uhz uup Sura joopaS pejj"
VDHflHTHHXHY 861
Feuilleton van Maas- en Scheldebode 195
wedergeboorte en vernieuwing van heel zijn gemoed
verbonden was, heeft de wreede tyran zeker nooit ver
moed.
Deze ervaring deden de Noormannen nu nooit, of ten
minste maar zelden op. Zij overwonnen gewoonlijk en
voerden duizenden Christenen als slaven mee. En toch
behaalde Christus ook in hunne harten de overwinning op
Wodan. Juist de Christelijke gevangen, van wie alle
landen in 't noorden vol waren, werden evangelisten door
hun moed om te getuigen, wat zij vaak met den dood
moesten bekoopen. In 't algemeen stonden de heidenen
uit 't noorden onverschillig tegenover den Christelijken
godsdienst, en waren zij zachtzinnig gestemd tegen de
belijders er van. Doch hier en daar ontvlamde de echt
heidensche woede, door de priesters aangewakkerd, toch
nog wel eens bloedig.
Windrida en Kraka ijverden voor 't oude geloof en
trachtten het bij 't volk en vooral in hun eigen huis en
odder 't dienstpersoneel te verbreiden. Zoo hadden zij
verscheidene Christelijke gevangenen vóór Ealdritha door
allerlei listen en kwaadaardigheid, ja zelfs door bedrei
gingen en mishandelingen er toe gebracht hun geloof te
verloochenen. Alle Christenen zijn nu eenmaal niet ten
allen tijde tegen het martelaarschap bestand geweest.
Zij probeerden ook Ealdritha van haar geloof af te
brengen, eerst met honigzoete praatjes.
»Gij ziet toch zelf,< zeide de oudste der twee, „dat
Christus geene macht heeft ulieden te beschermenuw
land ligt verwoestzelf zijt gij gevangenHoe kan Hij
nu een echte God zijn of de eenige ware God der ge-
heele wereld, zooals gij dwaas genoeg zijt om te denken
»Ik zie in ons ongeluk slechts de tuchtroede voor mij
en ons geheele volkhet zal en moet ons allen eindelijk
ten goede komen, zelfs mijn arm hart, al zou het er ook
door breken,* antwoordde Ealdritha.
Toen trachtte Windrida, die goed thuis was in de
n0Z ;a0? Jöpqoop aruq epjapspnpj ai no ja auftz juupj
spjuuAvstnq paiu qoo Smqp^ apqoa
spu jpnAiujoag pjaaip SnpA ooz ua pin uaqqojp uaclaqos
apjp puuAY 'prnaqaS qiqaSuo uaa ja si uup 'ufiz azuo
ap p( spy* uuuS p, japuo 'dan uaAg ug *do uaiop nap
qfipaSom SnpA ooz uadatp ua do fiz uaSuojds aup eppy
»jufiz azuo ap paq pup 'praoqjooA
maq paq pup ua 'ufiz uaiz ap uadaqos aawp ja pup 'pppauj
japqouAaiajop 0(j« uadaojaS puq maps japmp paui ua 'uap
-ajpoSuauuiq sum puq ap pqoaurp uaa Suipaspopd paiu spu
'ppoMipaS uaqqaq uaSuiqjamdo aSqaqaps rapjappu pern iaSuup
Sou jaqaz pSuurapsuaip ep fiz noz pu'oAu uaip qoo
■paijpjaA juuq m
uup qoiz apSipsnpjaA ua 'uauaipaq quuA uqpuppug fiz paq
mojuup psinp •uaipinjqaS uai'z ap uaSupaSqüijp fiq' jaqaq
-spuumpuoAy uap rao paiA uipsijqg ap paq qfqiaom aoq
Suup spuis fiz psiAA joopjuug "uappodsaq ap joopaS juuq
j9ao piaquaSapaS aqpa fiq uqppjppug pqoupd uqujg jujooa
apuappa ua ppeqjaojp uuu paiu rpoo paq qujqpuo qfipjnnp
-uifij uajjojpuuu joopaS unq uua sjapfipaq juuqos paaqaS
uaa puup aqasuapiaq paq ui fiz eop 'azap ubjum pSnaqjaA
a°H 'uaAupuapspjqg aMneiu ja uamuMq uajuf aSiuaa u^j
•joopaS unq jaAo pqaaj
sud nu qoiz uapSnaqjaA 'uaAapqaS ugjuaa qfipapspjqg spnq
pup ui app 'uaSiuiaM ap na 'apuoz auunq uapuaqaq 'snzap
pop jaaAY uauujp japuo nu uamuAiq 'uappuq puaqooopjaA
snpspjqg jaSaojA uassajapsaam auunq uua uaSupjpuuu
do aip 'ftz qoo 'juSjgao snzap Jeajj nap uuu qoiz ajap
-uu paq uu pjuq aqasuapiaq araju auaa paq pup 'apuappa
ajuq ui psoojp apsaq ap sajapfip eraojA ap jooa sum ug
•puupiajj uap j9ao uapuqjeA ajuq juuu uapjapsinp ua pjuuq
uado uap puoj uaqnaq apoojS ap ui qaiz spqaauq ap >poo
rpuuA ua uapSuurapsuaip ap uappamuzjaA puoAu naqpg
•pjuq ua ppooq jooa sum Sipsuaip pup pjaapaS paaA fiz puq
'uqpiMspug apno ep uua 'japaomuooqas amojA ajuq uua
pujoo^ 'uaAap uaSiMnaa uap jazfiMSaM uaa uapaiz auuu aip
194 AETHELBÜRGA
zijn arbeid vruchteloos was geweest, hij had den strijd
Christus of Wodan toch in de harten doen ontstaan.
Daarbij kwam dat de Vikings op hun rooftochten veel
in aanraking kwamen met het Christendom zij plachten
met bijzondere woede kerken en kloosters te verwoesten,
en priesters en monniken te dooden. Toch bewees het
Christendom ook hier zijn goddelijke, de wereld-over
winnende kracht. Ook deze sterke helden had de Heere
Zebaoth uitverkoren ook onder deze wilde, doch krach
tige en hoogbegaafde helden wilde Hij zijn kruisbanier
doen wapperen, en hun trotsche gestalten buigen in
gehoorzaamheid aan Christus. Als zij in dien tijd niet
de eene overwinning na de andere behaald hadden,
zoodat het bijna scheen alsof de heidensche zonen van
het Noorden alle Christelijke volkeren aan zich zouden
onderwerpen, dan zou het Christelijk geloof nog veel
sneller de overwinning hebben behaald over het heidensch
dwaal- en bijgeloof. Maar de gedachte, dat de macht der
goden ten duidelijkste bleek uit de uiterlijke macht hunner
aanbidders, leefde niet slechts bij Egyptenaars, Assyriërs
en Babyloniërs, doch woonde ook in de harten der
heidensche Germanen, evengoed als in alle heidensche
harten. Daarom bogen ook de Saksen in Duitschland
zich zoo vlug en zoo vol oprechtheid voor het kruis van
Christus, nadat zij zich eerst hadden gebogen voor het
zwaard van Karei de Groote. Daarom handelde Clovis,
de Frank, volkomen eerlijk, toen hij zich na den slag
bij Zulpich liet doopen, hoewel er van eene bekeering
des harten geen spoor bij hem te vinden was. Toen het
bidden tot de goden niet meer hielp, en de Allemannen
de overwinning schenen te behalen, bad hij tot den
God zijner Christelijke vrouw en behaalde hij nog eene
schitterende overwinning. Toen vond hij Christus mach
tiger dan Wodan, erkende Hem, als een natuurlijk ge
volg hiervan, als zijn nieuwen Heer, en beloofde Hem
trouw, door zich te laten doopen. Dat daaraan eene
fiz apqiarnaq 'suay fiqpqaip jaaz fiq ueop suj •Suiuoqaaz
uaSipaoui uap pqajpsaSpin do.ra up ua 'leuqirèmip uaa psura
uap mm japuo fiz Suz qjqapuig •puomvjodraap Sipjaq
Jiraq uua pqoopspjuq xreppM uap p? pom jaq pfipp: Sou
jjUMUJoag ez puq uaqajqaS uftz ju squupuo puuM 'pjuras
na psSuu uua pinj spaaj apdojq pjuq rung maqqappuo
ap Saoq uap uuu jooa uum ajuq uua apjupsaS aSooq
ap 'apjaaq spjuuMsinq »juujapy« ep jaauuuM sjapuu
sjuooz 'uio uauuudsaSui sjaaSjaAap uaSoo ajuq puq uqujg
juuj\[ 'uauuiq psjoqspuajy uua uaAuq ap paq apjiaz
'uauaqosaq psum uap uua dop nap uajujpsauuoz apspuuj ap
uaoj, -fiqjapuu jaus usqassnpui uiumjj diqos apsjaa papj
-aS pqoq spqoajs si diqas ufjz j uajjnA ap pqojnq ufiz rao
'uaqqaq pquumaS paiu qoo juuf p, ui SaojA ooz tiq juz praq
paaA ap jy j ppaods pops Saaj ufiz juuu qoiz fiq aoq juura
qfig U0JOJJ9A uazuo Jap uaa fiM jfpwjap 'pajaS diqos
ufiz qtijaqjaM pjaaq jinraqjara aip* daiJ ua puojS uap
do paoA uap para Sipjaq fiz apdraups ireoj, -apjnnps uuu
puuj paq do diqos apaaMp paq aoq 'ftz Suz Suqaspojg
•uaado psuA pfip jaqfqaS ap
uaddq ap apraajq ua 'pin jadiaqos ap sap spqoajs qaaq tj2
•psjoqspuajy uua rauuuaSjja uapuqaS uap uua jeaqSniap uap
uuu ua puq apjuuMspjaS puM auaSpup uua ua pjaS uua
s0ijj9a p( uuu pqoup spqoajs aip 'japaom eiuq uua rauujaA
uapjooM azoojjaoAaS aip tjz uaop 'paiu qojqas -uqujyj
»j si9J apsSipjfiA ufiz do
qoo poop uap puoA Sojqpog juuSug* 'ripijpuiyp apraojq
(1j Sou qoo jjaz jjnMujoag uaiqossira ua SuiS ugjojjoa drqos
apaaMp suo jftMjap 'ueraoqSniap fiq noz uup sng"
>ijaau ufira uua diqos apMUoq
-aSMuaiu paq uua sjuuaAa 'Sooq jaaz psura ap ua juras
jaaq apsuirauap si Saoq ap i ufiz ap pjaqSaig uua „qju^" ap
pufiqos diqos ajapuu paq iuuj^« raapjoMaS uojum SiJapuM
suizsSiuaa spaaj uajuf apspuuj jap uaquijpufiM ajaA paq
joop 'uajuM djeqas ooz jaSaojA eip 'uaSoo suaiM 'japuA
YDHflaiHHvLHV ZOZ
Feuilleton van Maas- en Scheldebode 207
geen enkelen anderen sterken burcht in 't Zuiden van
Kent en dacht onwillekeurig aan Hengista. O, hoe klopte
het hart van de gade en moeder, toen zij den val van
den Earl en de gevangeneming en redding der dochter
vernam
Dit was het eerste bericht over hen na zestien jaren
het was slechts vaag en onzeker. Zii zou duizend vragen
hebben willen stellen, zij zou het uit hebben willen
schreeuwen van smart, en ook weer van vreugde over
de redding van den burcht en de jonkvrouwe. Maarzij
was eene slavin en moest geduldig afwachten, welke
diensten men van haar zou vragen, terwijl haar hart
bijna dreigde te breken door het diepe leed, hetwelk zij
op dat oogenblik voelde.
Beornwulf antwoordde zijnen schoonvader»Noch op
onzen snellen tocht er heen, nog op onzen even snellen
terugtocht hebben wij den naam van den Earl of van
zijnen burcht vernomen. Ook de jonkvrouw en de jonge
Earl hebben gedurende hunne korte gevangenschap
hardnekkig gezwegen. In elk geval is deze burcht ook
sterk en vol dappere krijgslieden, maar zoodra ik weer
mijne krachten heb herwonnen, werf ik een nieuwen
grooteren troep aan, en bestorm haar toch. En al moest
ik er al mijne schatten voor opofferen, wraak zal ik
nemen vooi mijne wonden en voor mijne gevallen
mannen
Zijne oude schoonmoeder boog zich tot hem en siste
hem toe: Voor alles op de eigenlijke oorzaak van die
geheele nederlaag
»Ook op hem, daar kunt u van op aan,* antwoordde
Beornwulf met een blik vol gloeienden haat.
Maar Sven riep luid lachend »Wees toch geen dwaas,
Beornwulf! Wij zullen je ledematen hier door goeden
kost en een goed glas wijn wel weer aan eikander lij
men, doch waarom wilt gij ze dan nog eens wagen aan
de sterke muren van dien burcht? Er zijn toch land-