n
g
B
197
200
o ps
2. JS- CD
5
TL fo
OB a,
a4
pj CD V
CL -2 5°
oN p
.2 -
*a
D
*T
D-
O
-S75
a 1
a 8. - M
H 2 Pi
1 x
5^ X.
y g<5
O *-* i
TT
s- fe"§ c5 S
M 28
:ff SC.*3?5
»Sp&
O S"oq £2
tJ»-h2.© a|
^Igl:
Sg
s
5S
ai o pw 53
B" i i i
^JT
S D
cd fcsj
*"3 p
72 EL
SB
P 00
-g
.2t|
>-•
§0
co g
M !-i
o
7 S-
E S-e
S- B M
?s ;g <e:
3
2 -•>
aa
<s - 85
s.< s
p g.
T 5 T s
Su" 3
cr c
ra o
co -s
e-+- CO
p P O
p p cr
5-s ïi
22. a-
®®g
a 3-
1 1
ITh
T s o
o"3Q
cd jsj
p
cd
o
°s
°^J
cd
•-3
&CfQ 2
•-• cd
a CO HJ3 JQ
TT"
p
•-s
cd
D
ï*r
p
es
PD —=3
es
tr
CD
g e=c
ps ctd C~r
cd
CD
S=J £2
CD t=
^nCJQ cd g 2
"cd
o
>-+5
w
*Jai. p
«O. S" P
-J CO I y i-3
P=" CTD
CD
CD g
P|
3-
O «S
2
o w
c-
CC5 O ffi 0)
—3 —3 F*f
S* t-3
f2
cd k
<- P
cd d
p 5.
W CL
I
B
CJS.
CD
1 CO
C22 ere
o "Si
c/3 jxi h-
N P c
S 2
g S"
a 2
B 2. 2
p S e
CO
p-
i—
<3 e
cd
3
o
i—p
cr ?r
CD T3
C3 p
Q- £3
cd i
O 3
o 3
O 3
O rf
O CD
73
g H
P- CD
s OQ
3 J°
o
o p
2
3 B
2 W
r
ts, ea:
C? 3
p cd
7 P
u
SJ
50 S"
crs
51 co
3
S£
-
N kj
3
a-
*3
21
3 H
P-i P-i 152
cd cd vt^
?fei m
g&^as
a-c^
rmh
cd
O
O
w
S3
53
CO trl
co H
K
o' c_ a?
3 .2
a O® ?r
co co g g-crs
o o P 5.
05
5i cd
<72 72
ZZrff
o cd cd
l2B P
OT* 50 CD
n 39'
2,2
S" s? 22 3. 3
- 2 N-o-O gs
B3C 3 s ffi 3"C(0
hjs -n a s.
§co®«P®gg®
®g ?F 2"?=
td2sS, 2 eZ:
ptj c/3 j i £2 j
_*~!5 ifcw
txi
c;
CTD
tö
B
m s
^CJ
O
V"
•ppqirmM op qfijpppirauo epp90inJ9A ue dioqos jqonzjoAfr
9p §vz 'QpSiceMoS piGquooqos ö.req uba piooai uoaS jeui
qoo fiq ne 'js99M0§ ST3AV SiqiqosiQAno uisq eCsioni joq
josp; 'uoq0js0jiooA jstav ooz Sijsq jeez j( Eiq uooqosjo
■q00>[ut!t? itbui u0i[0iz u0p ElZ |['(a\i0j 'stfbjs u0u0ojs u00
u9§oo 9zfii§ oSqeqojs areq U9§0iq ti0 ii0qojs9S .rappe 1100
joop fiz jospi U90UI Eiz draoiq 1100j, -AAnoiAquof ©Sqraom
ep ueA 0p[9ji0A uera .xeeq jepjoj piajsitqaS Sqpqos
-j9au0 qfqouiej peq eqeiAj -jiopieA ufrz iooa trauuiqd
QAvnora qiijapep eppeauis U9 noraoqjno seAv piGqSoig
jep 'tree sjqoo^s 19 jqoep epiipniy^ 'traiuoqioAO si?a\
U9d90ij ufiz U9 inoq jep lsgqi9A oieAVz jeq tree 'irajez
U99q ui9q tuo 9ip 'uoqostraiu gup lap U09§ jqoep 'SeoueS
SipiimMq.reui qoop 'jooiS i99z sba\ 'jqoeiq9§S99AV9j jeeq
-i9a ufiz U0ip 'qmpui 9Q -jndoSjm SeeAiz jjiiAiuioag
»qqoojje uefiiA uoSio irazao uoSej trajej 9j
soj notraSu'RAoS op uep sueq oiopue U99§ nu pojq suq
•poop uop j9ui 'ojqee.iuRR meq oip "i0p0T epSraip ug ui
i99aa qoiz 19 opSuora jioqSaig -ueqqaij 0J je tno uoSuTAvp
9j puefiA uop ooz U9 u9juejd oj jsioq op do pieeMz
joq ofsraiu iteuiouoS iigSuraoS jeq trammen itfnii peaoq
qj -puejsaoj u9§idoqueAV U09 ui sno Em uopucwoq ny
rapiooq puoiS uop ui diqos apeoAVj suo trasqeg aop diqos
opiop J9q eoq qxiqos uozuo joj Etav uoSnz 'irauueui
[ejuee jooiS uaa loop pSjoAiojqoe spaojs 'uaurcAvq.oiuaj
uedoqos op fiq doienp Etav uaoj, -U0pp0i sqtqoAvneu jjazEuu
uoq qj -I00U u0ufiui lap uajsaaui ap uajoqos ug "'uoinui ap
do uouueui uap.rapuoq aSiuao guipsjojd 10 uoSuoids uaoj,
•qEijopptuino jqoinquop opuuojsoq uo 'uenSoS uoieAi jqonjA
9p do qtiqos ura nope Eiz jep ''pfiqe Sou ajdooq qj 'uajtq
-I9A OIOptlR 00A\J Op U0.XRM U9 'loiati 0p UI I99UI J9IU
spool diqos 9U09 joq Etav uopuoA 'uopiaaqoieiudo qfqaS
-om Sijsimq ooz Eim. uaoj jueM 'uaqqoq uedoopS SiqA
j0oui eijj -qosoq joq ui raeA\qjuo 'peq jqmiqoS Sooq ufiz
sp99i qoo 9tp 'uaSuoE uag qeej aj spoei qoop sra\ paq
qooQ nraraoq op pqoinq uop do peep 9p poiu mo 'pin
•u9§ipuoqi9A op joopaS qfqopsiiqg meq leeq sjpaz
poq Eiz opgeeM nu no neqqgq uopnoz aeeq pom qi9Ai paeA
peiu fiz pep 'puaauraS uappeq Eiz i utAeps aSuof iep pooin
uopi 10AO pseeqioA laaz uoiuav uassoiapsoom aaAvp oq
;/ueeps0§do si 109AV Sep irapiap uap do qoop
'ueeSaS si poop uop up jpaz suo iooa uooj; suaiy^ 'por)
9zuo speooz 'u0qqaqj9ip popu uaq leeiu 'uaqqoq psSue
spqoaps uaiu ueq looAieep 'opjapp 1100S uauuaq uapoS
OAAfp -piaqSiAvnaa up pop uaqqaqpopp suo pez ua ppaqSiAvnoa
ueA peqaS japp suo pjaaq porp ozuq -ppaqieeAV appe up
suo pppap psaarp aSpppaq oq -siniq paq uee paoqaS uapuoz
ozuo pe pjaaq ua 'irapioAiaS qosuaui suo iooa apjaq pin
sp U002 ep 'nadeqosaS suo pjaaq lapey ea 'psaarp uaSpp
-pan119 noo2 iepe^ 'popp aSppqoempe naa uee uaAoopaS
uauapspiqg Eiav qooQ -uauappaq iap uapoS apuapppqosiaA
opaA ueA spaai suo uaiu ppapiaA poxp ueA piooAi paq up
r, uadeqosaS paiuaq uaSpa uaa ua 'apiee appeedaq uaa lapap
uep pjaajp ufiz uapoS apaAooz ia pep nu paq ueq aojj
I uaqosuaui aSppuoz ueA uapnoj ua uoqaiqaS appe para
ufiz pdeqaq app ua 'pqoepaSppn pqaq jpaz EpS aqpaAV 'ufiz
uaqostrara apooiS spqoaps uapoS oavii pe pep 'papu uep n
pap2"'srm ueA poApieqieeq ieeM'airaSpep ueA .raAO dapp
puoin leeq us 'snpspiqg snzap up joopaS puaAap uaa loop
apjaap fpz 'meezqeeids uiAeps uaSopeSup ap piaAv nu ug
•uaSaAvz U9ss9.rapsa9in appaq
u9 eqppippeg SaoiA «óapjopp iap poS ap.qoo fiq sp"
y'irapoiq puepsiaoM uraq ueq piteiuapu
'uapoS appe ueA lopeA ap sp Eijj -piooqoS laSop pppA\ ufiz
ueA U9i9ip paq ua 'uopzeS uaqpoM op up [opuetn uazfpiS
ufiz u9 soi peeA uEpz uepera auepraqosieA spaai qaq«
'SupSpnpiaAo ]oa uoop uaa do piooA fpz SupS »'jpaz qp«
•appazpuo qopz sappe
ua apSeef pqonp ap loop ppiM uep fiq coq 'uapSppapuiaA
uapueftA aufpz ua uaraeMq laau opiaoMtio p( spe uauaaps
-lopuop syepoyq aoq ua uaieM Eiz SpqqnpaS ua Sipqoetu
eoq i uaiapppqos ap uapoS iap ppaqqftpiaaq ap 'laapuapoS
81
vsaaaiahxav
jospe 'qoo uep paq naaqos py *uapeq uauupq irauunq peez
eppooipsaSppn paq ueA psSoo uap qopnfaS para pfpp ueSuep ap
pe papu uauupq uapnoz uaiapue ua 'ppeezaS uaueip para
peq fiqppooipsaSppn ppaoraiaAuo peez apaoS paq peq leS
-suypfpp uCig do psSoo ua peez pjaaS laajj ap leejpr
•psaoMiaA uauappaq iap apaoM ap loop seA\
'pA\noqaS peq uaqieraauaQ up fiq aqpaAi 'q.raq aSiuaa oq
•ufiz ap uaiopiaA ppaqiesuoAap apaaqaS ufiz iraaqos 'jiaips
C99 up uapioou paq ueA papsody apooiS ap uaoj, -pqpai
-aq paaA papu Sou uopoA\2 na uaqieraauaQ up irapaapioo ap
qfppiappnpi leeu uoqioAV pueuaqooopiaAjpaz •qfippaoiu unq para
uappeq uoSuppapuoz oqj'qopspiqg aiapue U9 ieSsuy aSpppaq
oq "prGeiqeS uopaqueAV p, uee spaai joopaSfpq paq sra\
uonneaij ;my opsaara op fpq uapqosspra 'epaA fig rappoops
qnpspao.\ unq ueA eppeqpey^ paq pin ugporj ap pep raop
-uepspiqg paq fiz uoppeeq peAaS qpa uj -qeez aiepue 1100 sp
'se'av leeq fiq SnpSpnpiaAO qfipoqiOM nu paq jq qeeg uee
10S0OIA paqazj speooz 'uepoy nee fpz uaSupq lapsapid uaqos
-uapiaq iraa uba pqopu ira iapsnz spy raapeq ap eqppippeg rao
uapai aiapuozfpq uaa Sou uappeq uassaiapsaara aiejj
•uaAapqaS pieedsaq uiAeps
lauaa pop paq up apsSia paq qoop 'psaora uaSeip fpz pep
apaA paq pe fpq 'ieeq seAV ioopieeg raapioAv ap trappaq
uapp ueA jfiAifpq paq 'piaAV pieeA\aq iooa ia fpz loop
-ieeAV 'pueq spog up papppra uaa 'uapuaqqoiaq paap paaA
-ooz ieeq app 'uaMnoiA aaAip iap apzaopef apooiS ap up
fpz Sez'Sera uoipuppq qoo paq qfqiapuoAv aoq 'qoop ug
•uapfpp ap paaA uaA\
-noiA aqfppapueqos aeA\p ap ueA uiAeps araie ap peq ua
srav paq speooz paq jaapq snpp raaSeipiaA aviioia aufiz
ueA uapiooAv apuaSppaapaq psaara ap qfppapep fpq psaora
'paap eipppippeg iooa afpiooAA paoS uaa fpq eipooz jurav
'SpupaAV laaz pepsaara dpaiq uararaoiq ua uappaqos ufiz
qaog -uaraau uappnz ap qeeiAv azfiAV aSppaopq do laoMz
pieeMzSeps uaAaqaSdo para app 'qopz 109A pieg iiaipospnavp
uaSppqoesnai uaa fpq Sez 'uazpai aiaSaoiA aufpz iaA0
peeq -uadoopiaA leef uaa eufpq Sou paora pfpp uapp iooa
qoop ufiz piuep p, up .reep aSpupaAS. leera ia speooz
i uappeAoq uappeqos pqoinq aqiaps app paora fpqieeg raap
-noq qp pez paa uapp ua uaraau uappnz ap qeeiM uaioA\z
-aS qaq qp raiSmnoqaaz aieAA uaaS 'AmoiASupqpy apqoa
uaaS af uaq nep 'pSeeAvaS ap ap af uazfii anfpra nfp2
(Pnaqera SppsSue ooz af af paora moieeM pSazaS pe af pt
qaq qp" uoop uaSppaiipiaA 'uappaoraiaA uaa do doieep
appaz ua Sppqonp apdeeS 'uoq fiq spe pazoouuo ooz qopz
fpq ppapq raoieep 'SutAdo qppq uapp fpq pep peera apsiaa
ap iooa papu srav papg raaSoo apuaiapppqos SppqoeuaoiS
aieq up spuaiaop ua siaqraos spap pqopp apiaqqppj 'aiaqaz
-uo paq fpq apqiaraaq ua 'uee diaqos ieeq qaaq [ppq
„(P uaraiopsaq suaa Sou pqoinq nap EpS ppiAV raoieey^"
iapeA uaieq ueA SeeiA ap appeeqiaq fpz jo uapepiaA
laraeq ap sqfppaAAneu qoo uep uappeq spqoauq eg -lappiq
laaz srav paoraaS s eqeig pueA\ 'uaieAi. uaappe uapiaq fpz
nu 'laqfppapieq spapu piaAV SuppaoiSeq ap ug -uaSaiqaS
piooAApue uap »j uaraoq pqoaiap iaaA\ paA\ pez pep« :pioq
uaa spqoaps qoop 'uapuoAV aufpz leeu pSeeiAaS paAV peq
eqeig "pseaAvaS paoq Ciia seM uaAeq ap uee irapauaq
uapatppqoa ap uaqossnp SuppaoiSaq ag -pSazaS laara spapu
eqeig peq 'uaqoidsaS seM eSinqpaqpay iaAo ia pepejq
•uaSeip laraeq aufpz leeu qopz paq ua
uaAaSaq ap apsni iap qoiz leeu nu ia apSuepiaA fppg
»i uedoop
peA ap up papu qt pez peera apaaAip ap iooa ua 'qoo nu
StqSSip ap uaq qp 'siauoAvaqpqoinq apjpazaip ueA paopq
p( uee qaq ppaoqaS az qp peppop 'uapueiq uaAfipq pez
'Saaiq leep qp app 'opuoAi aqpg 1 uaqfiAi sqeg yea iooa
uep uaag uaa poop\rspqoaps appaz fiq qoog 'puog ueA
puep paq up AvnoiAquof aqiaps 0100m ap uee pqoep fiq
uoop 'peepaS qaapq 'laqraos ufiz apmapq pooi pqopp uaa ua
'qaz qoiz fiq jpuAvuioag pqoep »'aiauooqos uaaS qoog«
>j u0i0aoi8a
uauuuqppnz pinq laqfipaqqeraaS af ieeAV SaouaS ueqaips
QOg aaoaaaianog Na -swpij nva NoiaTimag
V ÖHflHTaHiLHV
961
S6I
aaoaaanaHog Na -swj\[ nya NOianmnag
vodüaiaexaY
80S
204
AETHELBURGA
Feuilleton van'Maas- en Scheldebode
AETHELBURGA
sterkt, vertelde hij Sven welk een groot ongeluk hem
had getroffen. Hij gaf Siegbert natuurlijk de schuld van
alles.
»Ik had alles prachtig bedacht: het moest gelukken.
Wij waren reeds tot vlak bij den burcht genaderd, zonder
dat iemand ons had bemerkt. Het is de scherpste burcht,
welken ik ooit in het land der Angelen en Saksen gezien
heb, en wij zouden zeker een rijken buit hebben meege
sleept. In de rivier aan den voet van den burcht lagen
drie groote schepen voor anker, welke ongetwijfeld wer
den gebouwd om tegen ons, Denen, op te trekken,
misschien zelfs met hulp van koning Alfred. Hoe weinig
de burchtbewoners iets vermoedden, kunt ge 't best
hegrijpen, als gij hoort de Earl met zijne dochter en een
jong edelman op de jacht waren, en zich feitelijk in onze
macht gaven. Daardoor ontbrak het den vijand dus ook
nog aan een' aanvoerder. En toen is door de brutaliteit
van dien jongen alles bedorven. Terwijl ik den sterken
Earl neersloeg, had Siegbert den jongen Earl overwonnen
en de dochter van haar paard gerukt. Zij heeft eene
echte Walkuren gestalte; ik heb nooit sterker en bloe
diger meisje gezien. Zij had reeds twee der onzen met
hare pijlen neergeveld, toen Siegbert haar van 't paard
rukte en trachtte te bedwingen. Doch dat ging niet.
Daar er op zulk eene wijze veel kostbare tijd verloren
ging, rukte ik haar omver, en zette haar het zwaard
op de keel. Toen waagde die jongen mij te dreigen, en
zijn zwaard tegen mij op te heffen en zijne mannen
waren natuurlijk op zijn' kant. Het zou bijna tusschen
mijne mannen en de zijne tot een' bloedigen strijd zijn
gekomen, als ik mij niet ondanks mijne woede hadbe-
heerscht, den strijd had verboden en getracht had hem
alleen te tuchtigen. Hij bleek sterker te zijn dan ik
gedacht had; de strijd duurde geruimen tijd, totdat eene
oude krijgsman op de bestorming van den burcht aan
drong. Toen stelde ik mijn persoonlijke wraak tot later
Kraka riep dan ook toornig en hoonend te gelijker
tijd: >Voor ellendige slavinnen is zoo'n God, Die zich
door menschen moest laten kruisigen, misschien goed
genoeg. Gij zegt dat wij onze vrije sterken goden zelve
bedacht hebben, en ik zeg je, den uwen hebben slaven
bedacht; hij is een slaven-god!«
„Waarom wilt u mij van Hem berooven, nu ik door
Zijne leiding eene arme slavin ben, en bij hem mijn
eenige troost vind Als ik uw trotsch geloof in uwe
goden had, dan was ik al lang van den toren af in zee
gesprongen. Christus alleen helpt mij mijn last te dragen.
Ik weet, dat dit aardsche leven slechts eenige jaren duurt,
en dan zal ik meer dragen dan een koningskroon bij
God, in Zijnen hemel. Doch zegt mij, gij die ons geloof
een slavengeloof noemt, heeft uw geloof voor u, vrou
wen, ook een zaligen hemel, evenals ons geloof? Ik
meen gehoord te hebben, dat de burcht der goden slechts
was voor sterke, heldhaftige mannen."
Verlegen keken moeder en dochter voor zich, want
zij wisten zeer goed, dat volgens haar geloof slechts de
in den strijd gevallen helden door Walkuren naar het
Walhalla werden gedragen om zich daar aan mede en
gebraden varkensvleesch te goed doen. Vrouwen en
kinderen moesten tevreden zijn met een geringer ver
blijfplaats. Zij wisten dit reeds langdoch het was haar
nog nooit zoo onder 't oog gebracht. Hier trachtten zij
beiden te heerschen over hare mannenen daar was
voor haar eene bittere waarheid, dat die mannen hoog
boven haar zouden staan. Voor de eerste maal stond
eene leer van haar afgodengeloof haar werkelijk tegen.
In plaats van nu tot zich zelve in te keeren, en het
goede zaad, dat Ealdritha gezaaid had, wortel te laten
schieten, was er niet dan bitterheid voor de trouwe be
lijdster van haar geloof in hare harten. Windrida trachtte
zich nog te beheerschen en zeide na een poosje met een
zuurzoet lachje:
Beornwulf onzen wensch zoo snel hebben vervuld De
tijding, dat Siegbert niet meer leeft, zou mij liever zijn
dan tien schepen vol roof."
Ealdritha, die bij de woorden van den knecht onwil
lekeurig de hand op 't hart had gedrukt, omdat zij
dacht aan Kraka's bittere woorden en hare dierbaren
op den burcht Hengista, hoorde de vreeselijke woorden
van de oude vrouw. Zij wist maar al te goed wat zij
beteekenden, want zij kende de familiegeschiedenis van
haar meester. Zij schrok hevig over een dergelijk schand-
daal, doch nam zich voor, den jongen Jarl bij de eerste
de beste gelegenheid te waarschuwen, indien hij ditmaal
nog aan 't moordend staal was ontkomen. Zij had hem
reeds van klein kind af gekend en lief gekregen, toen
zij gedurende de eerste jaren met andere knechts en
dienstmaagden vaak door Sven naar Osberga werd ge
zonden om het een of ander te brengen. En toen Siegbert
later opgroeide en vaak bij zijnen oom op den burcht
kwam, had deze haar altijd vriendelijk en voorkomend
behandeldhij had haar ook vaak verteld van zijne
moeder en groeten overgebracht. De twee edele vrouwen
hadden elkaar spoedig leeren hegrijpen en achten, of
schoon de eene slechts een slavin was. Daardoor achtte
Ealdritha den jongen Jarl, ja, zij had hem bijna lief als
een zoon. Toen zij de tafel opruimde, sprak zij zachtjes
tot zich zelf»Ik moet hem waarschuwenik moet
hem waarschuwen, anders voegen zij bij den roof nog
een moord
HOOFDSTUK XI.
De terugkeer der Zeeroovers.
Een ongeoefend oog zon nauwelijks hebben kunnen
onderscheiden of de twee vaartuigen, die op het blauwe
water van de fjord naderbij kwamen, een paar visschers-
booten of werkelijk zeeschepen waren. En het scheen
geheel en al onmogelijk om op dien afstand reeds een
schip te kunnen herkennen, daar de schepen de Vikings
alle even groot waren en op dezelfde wijze waren ge
bouwd. Doch Sven en de twee vrouwen lachten volstrekt
niet over de mededeeling van den torenwachter, maar
keken zoo scherp als zij maar konden naar de schepen,
die door den Westenwind voorgestuwd, snel nader
kwamen.
De ervaren zeeman ziet nu eenmaal in den bouwen
het takelwerk der schepen zooveel kleine bijzonderheden,
welke een leek niet kan opmerken. Vooral de schepen uit
de streek, waar hij woont, kent hij even precies uit elkaar
als een oude schaapherder elk schaap uit zijne kudde.
Kraka scheen de beste oogen te hebben; zij was het
tenminste, die het eerst de rechterhand ophief, terwijl
zij hare oogen met de linkerhand voor de ondergaande
zon beschermde, en uitriep:
»Dat schip aan den rechterkant is het oude moorschip
van mijnen man. Ik herken zijn banier met den zwarten
adelaar, die ik zelf voor hem heb geweven!»
jJe zult wel gelijk hebben, kind» antwoordde haar
