10
T
5?
£-
O
ro
60
Cb
Cfc
a
to
OS
g|-
sa
f
OC
O
HH
S-l
W
g TO
n
-®r
O D c
O
ff
3'
TO
re
o>
?r
o>
o
3 pT
D
a> a>
•1 3
E. 3
£L
rt- VN
O 0)
DQ
1-3
w
<=J
fcrU
ÏSEEJ
r-
ff
3
a.
c
o
P
3 g-
3 s
JO <T>
l £V&?
f—V
CP
MS.
Z®
We?4
•xsr*
M
I
f- I
i
d
,»-;
CD
fcï
N
O
P>
K>
cr
r-+*
03
C
rs
CD
so
CD
P CD
3 3
B
O 0=
sr
o
9
3
Kg
tops3
D H ®-«
tej
O* hn- C
«Hï Hr-^
™|>g a
10 s»2-£
S o S
B 5,7 Cu
re
N w
Cn t
S i
O<o cog
t> K,
SS So 3 B »Sa
-S||l
rt rr iv, I-1.*
B 5 Wjg-
g go-.
P H p
5
fr»?^
j 1 L,
s QJ cr
i a rt> P
- - (f
>-»5
(C
- <t> 3
'B..B
CD CT S
c£=::crci
s;^2
<*CD 3
T? P
O
er
8 GD
CD
O
*-3 «-*■
CD O
O
T' P
o g
c: D
p-
1/2
CQ
2.
!-! C'
-o
00
"TSTT-
CB
B
-V
S-w
21 K
O
O
CD
?r
o- P
P- rn er* S P-
00 i-ccd 2 ,s°
isfs
pi* P rt3 q
j,i-3 i—-05
CD rt> C?"
- 1 f« p
cd
9 <3 £0 cd cd
C^£r.p>0 P
Op CD
DO
s?2. s p
s?s; 9s.jg-
er s* cd cd
zü cd p op
3
CD P
CO
P~i
Q iv>,
p N
K-
K>
P D-
7 CD*
C
CD
ig"
2-
Sp"
p
i t-s
<S
tö
£T>
ct
C P
KgPp
M *3=g
o> 9 o
00 cd
cc» P
O
2
^P-
o p
-i
3i? K-
D Jj
CD P. W Cfc
CD C
TP'
95
ft-':
SB Sg
Co
08S*
9 P
3 g:aQ
w ™"a,B
g &5
C P- c 3
B 3 9
7"8«
95
-3
v£>-
oi Z
CJT ►-•
^.j 2
CD
era
a
x
p -
Cn
O
00
CO
P( r t=:
ysanaiaHXiv
uepnufiA auftz joop qq -joopS ^eq iiua dnqospfqq ejuM.
ep put3[9gng U9 pireiqosqnci m J9sqvg 9iirn^ ep geg.iq
snd U90; 'q.q-B'Ruigg pnajjoq pJ9A\ stqsuqQ snzgp gjggjj
uep uba J09js[i9q op ezfrAV 9zep do q{0A ieq uoojj
•^su9ipspo§ TX9q[t{9^suqQ
U9p JOOA ST3A\ gUT^ItlsqjOA 9qfq9qmjq0g }S99UI 9p pUT3[
-0gua |99q ux gutq uoamu/o jfia ;iip 'apsipjm/ajoa >[.I9A\
-^qoip ^oojS ufiz fiq .reiiAv 'j9;soo[q ui do uiaq tnnu uo
'pOQ UVA jgpUOM U99 SjU pi9qpjVV§9q 97)Uq9S}0{d ©ufiz
opAMioqosaq uoj\r -uaqvM^uo )9q fiq Sou qoiz fi'q opiguinjoq
p9I| uflZ UVA U0p.I00A\ 9p U9 "J90q U9pU9^9AVU0 U9p
'uraq J9A0 SuTA9§ui 9U09 S|V nu ^9q uiVMq qfqepvQ
•pjooAV^uv ^9q quop[ '„Smddaqas iep niggq jeq uva guiz"
•UOXUpVQ SoO.IA „f;U0§UIZ 190UI
•]0A 9|]iqs9S op pieiq
„U9§UTZ ETUI JOOA ^ooui fig JVVJ\[u ^uo^vpgA ^sooj ;aq qt
qoquiojvvp ^smf" 'fiq 9p§vvp| '„uoSuiz ^9iu uvq qj"
'uoguiz 9^ uio p3A9q uiaq 9q|9M '90; xu9q do
uoosjgd 9§i)joospuj99JA U99 piu^ dvvjs ugSi^snjuo ufiz in
ua 'uaqvAvgq ^S90iu ^qovu ugip fiq ^vp '99A |9q jvmi
qoiz jvSgq fijj 'ug^qoip p§9J ii90§ uoq f]q 'Söav praq
-pu9^9Muo aufiz J9A0 puiT!vqos9q J9^qo9 doojs I'lJJ "Uigq uvv
ijjngq 9p qoo invAiq 'e^joqj9A pCiq uep teds U9 Suvz
-9§ t9UI U91U U9 'sval U0t0Z9§ U9pU9lJA 9qfl[9pilV] J9Uf]Z
ueppiui 9't piiOAV U99 do fiq uoojj 'sva\ sipqu qqovtsoS
qfitquiuoq U99 qn oguqemuiv^sju uto 'vpjijj jvvav 'ueijq
-xuujj pJOONj ui J9tsoo|q U99 uw jepooqsuoqjVA stiav fijj
•0§vs U99 Jtoz hz 9ivA\ s[v 'qfqejeq ooz qoo sr "uaA9jq9g
pjm;a\gq si suo jooa 9ip sjvooz 'SuiA[ijqos9qsu9A9[ ufr/
•invts U9ZU0 uva jgg'uvz 9qfi[9;sijq;t o^sjeg
op 'jooj9§ eqfqetsiJqo t^q uva piequooqos ue atdgip
9p uva negiii'teS eq]9AV 'u9tv[9§vu tjeeq uatqoipag suo
9ip 'uvvuuer) etsj99 op qoo no uvuiqosjggug e^sjoa
ep si fifj qqwuieS qjiJipog 9§tI!9H 9P UBA SnTAfijqos
-eq eqfqjetqofp ouee 'jJei^s 089 uï 9!P <UOU1PPO
-uoui ep jeSeojA jeeA speoj pvq 002 q,f99q uvrqsaq ttoo
;pu9ipj9A qfi{j09 taq tcl9q uedvAi t9q uepaq speej ef qr
jaag eotJvvp ue 'svav japvA ef sjvooz 'uepjoAV uviusgfijq
U99 ef jnz js;vq qeiu qi qeq U9J9^eq uea ufiz tsueip uva
uejvf eëiuee Sou ef uvq 'jv§ ef jepvA ef ueqteAV 'Sooq 9q"
epiez fiq |CiA\J9q 'do Sooq
-sSopoo uetqoo uee invu ue 'jeeu jeeAi uezep fjq epgej
'qeeqeq ,iegiJneqA\nvu gooq spjojqqp^ fiq ueo't jvvtii
i ueuieu gooqsueguof uee ^sjee eppAV punnqug p^a
•uetvq
uivMq sfijd ufiz t-Viqeg pueputs uee jeui qeop pjooqs^ootq
'ueguof euietq ep ueot 'eera e^qoxuf 'pvg eqos'tojt ep
'pjvqjeqtey R|t02 'I90P J0JJ 9Z9P 5I°° 119 's13av gipoou
J99UI t9!11 h uooqosjo 'ueitoqosegjv gou qaot fiq pvq
|fid uepeeMq uep jvvtu 'uauuoA\,ieAo uu pvq ueguof 9Q
•uet-pqeseg joop tieppTin svav qo^segpai 9Q -ptvvqeq pvq
guTuniAiJ9A0 ep pjo.iqiqiyY tvp epgipuoqjoA uieq {eqnf
-eg pin] uee ueo) 'ueqojdsegpn fiq pvq sqfqeAvnv^
^■epteAisjopnqos ep do
tjeeq ^qwuieg geoueg qfqTeoui qvvA fim q, exp 'jepnqos
uee fxqjvvp ue 'sqvK|0guy eqqoe uee svaa qvp i ueqfqeg
guxg jepvA ufxz do fxq stv 'uegneqjeA qqoejdo fiox noz
J9H iJ11 lI9I?pl lI?!z f[lt t9R0S piaqjaqaz {eeAooz texu qvz
ueAfxtq jvvuutavj9a0 gou fxq qvp joo{eg qx ue ueqv uva
eitsuxept ep sx fijj j sxxee xuteqos euxetq uee qpz qfi\t"
qjn pueqevj nu dexj jepvA ivvjj -pjepuxqeg pvq
suee uvp .xeexu speei jvvq p(va\s(j uva s^ojq exnxuop ep
[fiMjeq 'uieq xiva |aaA ooz suee gou fxz p[9iq 'pxujeqos
-eq pvq jeddvp ooz pejjiur^l ejvq uejetsxg fxq spuxs
ue 'uepxxoqeg ueguof xxeqfxtoojA uep uva jeeA pfxqv pvq
fi2 'ueuuvdseg pvq gooq ep qez fxz josp guxuuvds ux
gje u9a9 vufxq svav eAtez AixiojAquof e[epe ep it00 u3
•praetqegqsvA puvq ejvq uvv pueAeq qexz pvq ue uedotseg
vgjnqteqtay jvvu svav pajjiui^y •guxuuvds eqoojg ux
ueqossntux nepjeeqjeA uetepe ep sqez ue q[0A qejq
•sxxu ueJVAV uetoqos etsqw] eeAvq ep uejopeA |vvxu
-eteeq qeq svav iqy 'qv.iq ezep qvp 'qojquw qjeqs ooz
epno epeog ep si jeeq eup uejfo.iteg peog |eop t9q
uepeqfig tqaq jwiueuQ" ueeqjeAO gpsvvq je fxq dexj
xuojvvq -uepjoAveg svav qeeq ooz pEi-ps ep nu uexxuoAv
-J9A0 eujvvg qeiu qoo fxq gvz pupt pjeqeg giuee ufxz
jvvpj 'uequa.iq gxnuoq uep uva ixxvzogjv uep eujvvg
teiu epjxAV ue q|OA ufxz uva epeoAvjeeds ue -dtnuq
eqosuvvuuer) eptjAV ep qoo epueq fxq uq qsog ueguof
uhz uva ueddxt epxueiqeg ueedo qsvA ep ue ueAvnvjq
-queAV ueqqojtegmvvs ep gvz jvvjg epno ep t{ooq
'ue jo a jvvu gxi|A pvjq ue do ]vvxu epjexA ep jooa
jeeds jvvq fxz epvA qqq uepuegvpqxn uee qera 'ueqojseq
-qsv^Y qsigjOA ux gje jeeq t9AV qexz fxq pvq jvvp jvvpj;
•uet-Vt eq raeq uvv gxiiuxnAVJ9A0 ep ue xueoj uep uio
ueqqejqgmeq noz gqpiVvfxjA qexz tie 'ueyeoA noz qqovjq
ejeguiieg ejvq vgjuqteqey qvp 'qoo fxq eqdooq qjvq
ufxz ux de]p [0ai| uq -ueuuoAVJeAO uepjoAV eq pfijqspeM
ueqfqeuuvui uee q|nz ux efsxexn uee joop uio 'qfqgvujp
-j9au0 qeq puoA qseeg eqosqojq ufiz ue 'ueuepieA noz
egez ep qfqepuie xueq qqovjqsiuvviteit ejeqoojg ufiz qvp
eqdooq fiq juujy "qqvvjeg epfiz jeq xiva qsinf jvvxu gou
qeop qeq pvq fiq qseeAveg svav jeqez jeexu qeiu puvq
uegieufiz qvp 'qqjeuieg qoAV qoo pvq fijj 'uejjojqeg pvq
uepeueq jvvu J9a eq qvAvqei sqqoeqs qooq jvqiooq uep ue
ueuuvdsui ueqeoui pvq ueqqovjq ejvq tT| Jeaq ueqsqvvq
uep eAvnojAquof ep qvp qqjexueq peoS jeez pvq fijj
■pinq 9t F "BuCxq nu sqvg ep deu ,(j svd giqqovj/'
•jeeux puviueiu uieq vu xpop 'teop qeq
jojq fijj •jeiqdo qwra epjep ep jooa uedvAV qeq fiq ueoq
'ueedo qsvA ueddiq ep epuie[q fiq ue ueppuvjq uegoo
11 fi2 'nejqejq noz pop qaq puvqsjv uee qpz do fxz qvp
'svav qEqegoui qeq qvp qqovpeg qexu qooq pvq ezep jvvxu
'pxvg ueguof uep uva exp uvp Jeqqoxj soxds .xvvq svav
jeyq -ueqqeq pueepeA pxeqjeqez ue qqovjq eqfxpvvqjep
-uoav euee qpz jvvq uoq jv pgnef jvvq uva guxxiejeo
epuejupqjooA sqqoeqs sqvvqd eppvdeq ep do nu qoo
eAvnojAquof ep pvjq paoui t9A i puvqsjv svd giqueA92
neSBttn aj vain vaaajv, rao ?iooa lira appaods Sni,\
i nae^BS "P nn PnBlV nx 8PJ8oi vb;k
•napiaq jap avavooja nap 'iinide-isiSuaH uep tusn
najjnoqosaS raaq JaaH 8P naïef naiiuaiaz jooa aqiaAV
'anaiABjg aSooq Jap 'amnoJAiqajriq aqftpau jaa
jajqoop aSinaa Jap naiaiA ax vsaafiBBljaA j, rao
'apieMBiavvnqos ap do 'iipnnq nap ^siSnag do
•aCpsaj qCqooJAi, vox q[OA nfiz xiaraez
Jarajaqoeeq spaai sap 'epaBfiA sap 3iuqo6 ap
qnaa; UBA piBg aqlqiJa ap 'pcraaqBa
aaBqBg-pmz jap pnB[ xaq UI
aaz apuaAjoS Jap paBixsj, ubb pnaAjaMZ
*ajjaa aBA qi uiBajaA SnipCtx aqfttooJA
qsunqqqoxp eqesxxvvxnjerppiio Jep
ezfiM uepuoqeg ep do gxpeods fiq uoSeq uiojvvp sup
'jqez qseej q, ui qfiteqqvuieg qooq uepeq fiq puoA qund
-sguidoouquvv 11 aq *uejvus ep ui puvq egiqqovjq qexu
deejg ue 'qeAneqqqojuq uep uva qeoA uep uvv epuxq
epno ep jepuo quvq ueueeqs ep do qexz fxq eqqez vxuvvp
'uvv eAvnojAquof ep uva fiq xnvu jexq uvq uee go^ -pfxq
ueqfxteseejA uezep ux jeqsoojq eqseq ep jqez xueq jooa
svav 'pvq ueAegeg xueq pof) eqqoAV 'qsuuq ep i ueqqovAV
qoiz do guvq qexu qei| ue 'efqtOA ufxz epueq xuvjqqoA
•uejepexq ep do gxppxpeguo ueqqovM. xiepv i ueqegjeA
uejvAv ueteds ejepuv epy -puvq ep qexu pueqevjiuxtg fiq
epjiuAv 'epueqjeq qvvqeg uee fiq jvvav ue 'puoj guijq
uep ivvqepuvAv uep uva uegoo eqfqepueiJA ep ue^oqA
'epgiqqnu eqqezegjooA uieq qeq fiq [fpvueq speeqj 'epueipeq
jeguvz uep epfqq ue qujij vgjnqqeqqey t?ïMI9J 'guuq
ueqoojg uee epuuoA ue 'gnieq eqgiuein ep pvjq Sipeiqjeq
•»ueqqiiWqj9A guvzeg ufiz joop ueqtv suo fiq \v:i
vujvvp 'ueqossujjeA ue ueqjeqsjeA uvq qoiz epieoxujeA ep
qvpdo 'giueq qvAV qpeejq 'uejepuv fig uq -quojpqsuioqteAV
uee suee jeguvz uep jvqosjeA 'vgjnqqeqqey "geAv
ueguvq uep vu giqsjop ue epeoiu qfiz fig qooQ ueqqeq
uepuozeg n uio govt speej qi noz uvp 'qjvvM pieqfyqvu
ep ui fig qvp 'uepeouueA ueuunq pvq qi sjv guipfxAV
e.ivAV ep svd qseej suo qguvAquo iijq« epiez ue punq ep
qfiyeqjvq uieq eqqiej 'qeouiegeq uieq pivq epno ep gujg
19
aaOH3Q'I3HOg NH -SVYJ^ MVA NOJLUTILiaq
vddüaTaHiav
se
6f
aaoaaauaHog na -svvq\r nva xoiaaiiaaq
VDHOHIHHiiaV
n
AETHELBURGA
Feuilleton van Maas- en Scheldebodb
53
56
AETHELBURGA
Feuilleton van Maas- en Scheldebode
57
met hunnen ouden godsdienst ook hunne oude vrijheid
op te geven, daarom namen zij de Christelijke leer, welke
hun zulke onuitsprekelijke zegeningen bracht, ook veel
gemakkelijker en gewilliger aan. Doch één ding viel
hun even moeilijk als den Duitschen bekeerdenhet op
geven van oude heldenzangen en sagen. De heidensche
skalden, welke vóór dien tijd de sagen der goden voor
hen hadden gezongen, zooals zij dit nu nog deden onder
de Noormannen, moesten, natuurlijk wijken daar Wodan
in de harten der Saksen voor den Heere Jezus Christus
van zijn voetstuk gevallen was. Maar toch was het een
droevige strengheid en kleinzieligheid der meeste Christe
lijke priesters uit die dagen, dat zij niet slechts den
heidenschen inhoud der onde liederen, maar zelfs de
oude melodieën, en feitelijk den geheelen lust tot zingen
hij het volk zochten te onderdrukken.
In Duitschland en in Engeland viel het muzikale
volk zwaar om zich dat genot te ontzeggen. Niets ver
hinderde het baan breken van het Christendom meer
dan deze dwaasheid van de priesters. Het volk boog
zich wel deemoedig voor Christus, maar het had Hem
niet lief;. Hij was hun een veel te hooge en gestrenge
meester.
Maar toen traden kundige zangmeesters uit hun eigen
kring op en trokken met het muziekinstrument op den
rug van het eene dorp naar het andere, van den eenen
burcht naar den anderen. Zij hieven de oude bekende
wijzen aan, doch zongen er Christelijke liederen bij. Zij
bezongen de heerlijke daden van Christus, Zijn geheele
leven, al Zijn arbeid, ja zij beschreven alle bijbelsche
geschiedenissen op dichterlijke wijze.
Zoo ontstond in Noordelijk Duitschland onder den
zachtzinnigen koning Lodewijk den Vrome, die overigens
alle oude Duitsche liederen en sagen verachtte, in 't
jaar 830 ongeveer, de Heliand, een harmonie der evan
geliën in de Saksische taal, de grootste messiade die
Winifred hief intusschen een kleinen bloemenkrans
met een smeekenden blik tot Aethelburga opdeze be
greep het jonge meisje dadelijk, nam den krans aan en
zette hem op Willibrords krullebol, terwijl zij glimlachend
zeide„Daar heb je je kroon dan ook, kleine knappe
schutter
Nu kwamen de mannen aan de beurt.
Op tweehonderd pas afstand werd een strooien pop
opgesteld, welke een schietschijf van linnen op de borst
droeg. Het stroo was zoo vast ineen geperst, dat de
meeste pijlen er in bleven steken, en er dan makkelijk
weer uit konden worden getrdkken.
Als Earl Aethelhard zich al verbaasd had over de
kunstvaardigheid der knapen, dan moest hij nu de kracht
en de handigheid der mannen nog veel meer bewon
deren. Ealmunds streven had goede vruchten gedragen.
De Westsaksische Earl was een der beste schutters aan
koning Alfreds hof. Als gast had deze het eerste schot.
Hij zond zijn drie pijlen met gemak in het zwarte
middelpunt en slechts één van hen was bijna buiten
het zwart-om. Maar toen Aethelburga glimlachend haren
boog ophief en alle drie pijlen vlak naast elkaar in 't
zwarte middelpunt deed terecht komen, trok er een
schaduw over zijn trotsch gelaat en moest hij zich
werkelijk geweld aandoen om haar geluk te wenschen.
Doch Ealmund riep vol vaderlijken trots: „Beter zal
ik 'tniet kunnen, doch ik hoop het niet slechter te
te doen!"
En hij deed 'tniet slechter; binnen zeer korten tijd
staken de drie pijlen midden in de schijf. Ook onder
de Kentsche boeren waren er verscheidenen die het
kunststuk volbrachten.
Nu werd de schijf vijftig pas verder weggezet. Weinig
scherpschutters uit onzen tijd zouden een dergelijk doel
kunnen bereiken. Maar de oude Engelsche schutters
waren dan ook van ander maaksel. Koning Hendrik
op en neer door de groote inspanning, doch haar oogen
keken haar vader reeds weder met helderen blik aan,
toen zij glimlachend antwoorde
„Nog niet
Toen sloot de gelukkige vader haar in zijne sterke
armen, kuste haar op de golvende lokken en antwoordde
„Nog niet! doch spoedig! Mijn erfgename zal mijn
Siegwart kunnen beheerschen, en later mijn burcht en
mijn volk kunnen bewaren. Mijne Aethelburga zal haar
naam eer aandoen, zij zal voor het land een edele borg
zijn, en het trouw beschermen. God zegene je, mijn eenig
kind Doch nu zullen wij eens zien of de tijd, dat gij
in mijn plaats moet optreden reeds nabij is, of mijn
arm reeds is verlamd, of dat hij nog, evenals vroeger,
den Siegwart vermag te bedwingenDraagt de schijf
naar het verste mikpunt, pp vierhonderd pas afstand
Om op zulk een' afstand met een pijl te mikken, dat
had zeker nog geen sterveling vermocht! Daarom hief
Earl Ealmund den hoog dan ook héél hoog om den
afstand onder het schieten minder te maken, wat echter
het mikken zeer veel moeilijker maakte. En hij trof
werkelijk de strooien pop, al was het dan ook iets te
hoog. Zulk een schot had Aethelhard nog nooit gezien,
en hij sprak luide zijne bewondering er over uit. Het
volk drong naar voren, en werd het niet moe, zijn
geliefden heer steeds weer opnieuw toe te juichen.
Nadat ,het gejuich eenigszins bedaard was, en (laar
de wedstrijden hiermede nu geëindigd waren, verspreidde
het volk zich op de weidede ouderen van dagen tot
vroolijk gekout, de jongeren tot vroolijke spelen, waar
aan ook vrouwen en kinderen konden deelnemen. De
Earl had gezorgd dat er een groote voorraad mede en
bier was, en brood en wijn, zoodat spoedig op het groote
plein de grootste vroolijkheid en bedrijvigheid heerschte.
De edelen begaven zich ook onder het volk. Ten eerste
was de afstand tusschen den adel en de vrijen en lijf
eigenen toen nog lang niet zoo groot als later in de
middeleeuwen, en dan kwam er in dit geval nog bij.
dat Earl Ealmund door zijn groot verdriet en zijn voort
durend zoeken naar zijne verloren vronw, ook op zijne
menschen was aangewezen, en zoodoende meer ver
trouwd met hen geworden was. Al de mannen, die daar
verzameld waren, waren reeds zijn strijdmakkers geweest,
en zouden dat heel gewillig weer zijn, zoodra zijn „Valk"
weer op zee rondzwalkte, of de Denen een overval
dedenzoo kwam het dat een vaste band heer en die
naren verbond.
Ook Aethelburga, hoe trotsch en hoogmoedig zij den
jongen Westsaksischen Earl dan ook schijnen mocht,
was onder het volk als een kind uit het volk. Tot op
heden had zij op dergelijke dagen nog altijd meegedaan
met de vroolijke kinderspelen, en ook nu zou zij het
liefst van alles nog eens met haar oude speelmakkers
mee hebben gestoeid; zij had er zich in elk geval al
lang op verheugd. Maar de aanwezigheid van den
mooien trotschen Earl benam haar daar den lust toe.
Het was haar te moede, alsof zij sinds den ochtend,
toen zij zijn koen gelaat en vooral zijn spottenden glim
lach voor 't eerst had gezien, jaren ouder was geworden.
Zij wist het niet en toch was het waaronder den
eersten bewonderenden en daarna spottenden blik van
den eersten jongeling, welken zij ontmoette, was het
meisje in haar binnen weinige oogenblikken tot jonk
vrouw gerijpt. Zachtere gevoelens waren daardoor wel
is waar in haar binnenste niet gewekt, zooals dat anders
gewoonlijk bij dergelijke gelegenheden het geval is.
Hare oogen hadden eerder in Aethelhard's nabijheid eene
ernstige uitdrukking, welke soms bijna vijandelijk was
alleen als zij zich tusschen het volk bevond en met
hare oude speelmakkers schertste, straalden hare oogen
evenals anders, en weerklonk haar zilveren lach.
„De Koningin der schutters, de heerscheres over alle
