isiers. EEESIl BLAB. cliine Zaterdag 14 Januari 1911. Es.v.p J K3 Antirevolutionair Orgaan voor «le en Zeeuwsclie Eilanden. DIJ 4. w es» tiirsiuü. IN HOC SIGNO VINCES gebruikt: aartiorg MaatscliaB- erz eïerini - - - 3n I»/, T. BOEKHOVEN SOMMELSDDk. '7 iclie drop kpastilles tramels jtroopastllles iet Boode Kruis." JNEERD. reud controle h. t. Dr. van hamei, taterdam en werden 419S lend, •EN, Duitsland. itijd begeerd. verzekerd uw ilfkoeien tegen /an hetwerpeu, t2 0/ O 10- 2 I.H. Agenten voor 'tsen L. VOGELAAR, oge en omliggende DORSSER. djn gemachtigd loeden. a.s Nieuwe- abonneeren Haarsnijden, mderstaand - \elend 3911 1PPEB, i'estdyk. Indags gesloten 3t de firma 94. 1850 wer- ferd. 4138 IN Jr. 'LAAT, c. No. 4. Dol tgensp laat. Idministratiën sche Effecten. en landerijen tegen koersen Sin tegen zeer 3405 ide. ioers. HDEL." [Suina(ra) stenlanden 25ste Jaargang N°. 1624. Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden fr. p, p. met Zondagsblad 75 Cent, zonder 50 Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad ƒ7,50zonder 4,50 per jaar, Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent. ÜÏTÖEVER Telefoon Intercoms. Ko. Advertentiën 10 cent per regel en 3/, maal. Reclames SO per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en maal. Dienstaanrragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsraimte die zij beslaan i Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 unr. Alle stufclien v«or 4fe Miesl-actie oeNimti, 4ilverleiiliêïi en verdere Administratie franco toe te «enden aan den Uifssrever iren. f ig in Uw gezin Jw wasch wilt *,r wilt maken- wilt houden, IS ien voldoet, en klaar. :ines, o, neen! erking te zien. igenwoordiger Ilitiiürie tieiieeS ng. Het wetsontwerp Wijziging der Armenwet heeft niet onder de mede standers van dit Kabinet onvoorwaar- delij ken steun gevonden. Men prijst zeer zeker de nadere vereeaiging tusschen de liefdadigheids iustellingende ad- .viezen, die gewisseld zullen worden, wanneer een bedeelde poogt om uit twee of drie ruiven te plukkenmen acht den aard van samenwerking en de geheimhouding tamelijk wel ge waarborgd, maar één punt blijft bet zwakke: de dubbele bedeeiing. Men heeft dien leelijken naam wil len verbergen en sommigen schuiven er voor in de plaats: meerzijdige bedeeiing. Maar ai is deze naam wer kelijk minder stootend dan de eerste, de zaak ze f is er niets door ver anderd. Dubbele bedeeling, dit versta men wei, op zichzelf beschouwd kan goed zijn, als men er mee bedoelt de samen werking van verschillende diaconieën of verschillende liefdadige instellingen van particulieren aard of van diaco nieën met die phitantropische inrich Jingen. Wanneer zij onderling elkaar Cteunen om een arme, die uit één der kassen niet genoeg kan krijgen toch voldoende levensonderhoud te verschaffen, is zoo'n samenwerking tusschen instellingen goed. Dan blijft de liefdadigheid haar innig kaïakter bezitten. Maar dubbele bedeeling beteekent iets anders; 'twil zeggeu, dat de Kerk haar urmen voor een deel afschuift op de Overheid. Een zekere kerk verlooptZondags kan je in de kerk »lang uiU, zooals de volksmond zegt, een dutje doen Het luttel aantal toehoorders bevat geen rijkenin een woord't is een armoedig zaakje èn geestelijk èn stofteiijk. Wat doet de kerkeraad 1 Hij stuurt z'n armen, die Christus in Zijne plaats der Kerk heeft nagelaten, naar de Burgerlijke bedeeling en de be lastingoetalers, van wat kerk ze ook zijn, kunnen nu meedoen om Ce armen van zulk een verioopen kerk te onder houden. 't Is wel gemakkelijk voor zoo'n dominee en kerkeraad, dat er nog eeu achterdeur is nl de Overheidskas, maar die toestand is door en door ongezond Door en door onrechtvaar dig 'evens! Wanneer een kerk armen heeft, stel de Gereformeerde, de Roomsche, de Lutherscbe, enz. dan dient zij voor die armen te zorgen en kan ze dat hiet, dan moet ze een naburige rijkere kerk te hulp roepen, of ze moet op eigen initiatief uitgaan met schaal- collecten langs de tiuizen of ze moet door krachtige prediking des Woords de harten ontvlammen in liefde voor den evennaaste. Goedstel nu, die kerken voorzien «aar armen. Maar de Herv. Kerk komt te kort op zekere plaats. Is 't aa toch niet ongezond en hoogst ^rechtvaardig, dat die Kerk bij de omeeutekas gaat aankloppen, waarin j ok de Gereformeerden, I.uthetscben, oomschen hun aandeel in bijdragen. "o worden <K Gereformeerden enz. eio f 8etruffeneerst door hun ëe'i lidmaten, die ze moeten onder [houd, en en dan nog door die van een andere kerk, met wie ze betrekkelijk niets te maken hebben, en die door de lakschheid of waardoor dan ook van eenigen kerkeraad of prediker bij de Overheid een toevlucht zoeken Dubbele bedeeiing, zoo opgevat, is een slaapdrankje voor elke kerk, maar ook onrechtvaardig jegens andere kerken, die haar handen zelf vol hebben aan eigen armen. En wanneer dan zelfs kerken, die haar armen wel kunnen bedeelen, maar om te potten, ze toch maar naar 't gemeentebestuur zenden, dan is zulk een handelwijze eenvoudig schandelijk. Zoo worden rijke kerken nog rijker en de gemeenten, de bur gerlijke, nog armer. Maar dat gaat toch niet goed. En toch, die dubbele bedeeling wordt in 't wetsontwerp gehandhaafd. Vandaar terecht velerlei tegenstand. Moge men een weg vinden om hierin nog te rechter tijd verandering te brengen. En die weg is er. Vaccinatie, Hoe men ook over dit vraagstuk moge denken, hetzij men er voor strijdt of tegen ageert (voor ons is 'teen me dische kwestie, voor leeken onoplos baar!) dit staat vast, dat als ze ont aard in een dwang, in ons Vaderland tegen dien dwang verzet moet worden aaugeteekend. En die dwang bestaat, omdat geen kind op school wordt toegelaten als 't vaccmebewijs niet meegebracht kan worden. Voor tal van ouders, die geen hu s- onderwijzer kunnen bekostigen, of'zelt de bekwaamheden missen om hun kind de noodige kennis aan te brengen, is dus deze bepaling der Schoolwet een dwang. Minister Kuyper heeft eertijds een wetsontwerp ingediend om dien dwang voor 't Bijzondere Onderwijs in te toornen, maar 't ontwerp is als we ons nog wel herinneren, nooit in de Afdee mgen geweest, in elk geval nooit ter tafel gekomen. Toch elk jaar komt dit vraagstuk weer terug en de Bond tegen den Vaccin ed wang zit ook niet stil, ter wijl onder 't publiek de sympathie voor de vaccina ie niet toeneemt. Bat t uitblijven van een pokkenepidemie da raan niet onschuldig is, ontkennen we niet. Maar leit is, dat in Engeland, na de bekende wet der vrijstellingen zeer veel gebruik gemaakt wordt van die vrijstellingen en in Nederland zou 't denzetl'den weg opgaan. Kon men 't in Nederland alvast maar zoover krijgen, dat zwakke kin deren ongevaccineerd konden blijven, dan schoot men al een heel eind op Als deskundigen oordeelen, dat een kind tegen inenting niet krachtig be stand is, zou men 't vrij kunnen laten en dat kind kon dan de school toch bezoeken. In deze richting kon wel gestuurd worden iu alle Gemeenten Een krach tig volksom waken zou voor zwakke schepseltjes en voor de ouders zegen rijk zijn. Hij is een droevige verschijning. De man n I., die de politiek gebruikt, om in de wereld vooruit te komen, om zoo carrière te niakenom z'n kruiwagen te laten timmeren om zoo zoetjes aan zijn schaapjes op het droge te leideD. En als zoo iemand zich mengt onder een der Christelijke partijen en aldus den gezegenden Naam van Christus gebruikt, om tijdelijk voordeel te behalen, dan is dat een dubbel droeve, een weerzinwekkende verschijning. Ge moet echter scherp onderscheiden. Zoo goed als de een door de leiding Gods tot het predikambt wordt gebracht, de ander onderwijzer is en een derde kunstenaar en zij allen, min of meer duide lijk moeten weten geroepen te zijn tot hun werk, zoo kan ook wel iemand degelijk roeping gevoelen, om te arbeiden op het politieke terrein. Dat wordt weieens vergeten. Omdat er aan de politiek, meer Dog dan aan andere zaken, een »vuile kant« is en een mensch méér dan mensch zou moeten zijn, om nooit de toppen van zijn vingers er vuil te maken aan de kolensintels, die uit den politieken oven vallen, meecen velen, dat een Christen, die zich in de poli tiek begeeft en er in blijft, toch eigenlijk maar 'n halve of 'n kwart Christen is en kunnen ze zich niet voorstellen, dat zoo iemand zich van God geroepen weet, 't Is een dwaze redeneering. Zoo geredeneerd zou 't met den koopman b.v. niet veel beter zijn. Ook aan den handel toch is een spreekwoordelijke 2-vuile kant-r.. Zegt men niet, dat een koopman eigenlijk geen Christen kan zijn en dat de chrisien koopman er twee gewetens op na moet houden't eene, dat ieder mensch heeft en het andere speciaal voor zijn handel Toch zijn er, Gode zijn dank! nog tal van christen kooplieden, die ook dit hun beroep uitoefenen als onder Gods alziend oog en tot Zijn eer Zoo ook de christen-politicus. God verdeelt de talenten. De een geeft hij in politieken zin weinig meer dan de gave des onderscheids, hoe hij bij de verkiezingen zijn slem moet uit brengen, terwijl de ander een diep inzicht krijgt in de beginselen of een goeden kijk op de wijze, waarop deze beginselen kunnen worden in toepassing gebracht. Ook de polnieke talenten moeten worden gebruikt, want ook daarover zal eenmaal Gods oordeel gaan En wanneer nu n ma' d zich geheel aan de politiek wijdt en, meer door anderen gedrongen en aangezocht, dan dat hij er zelf naar stond en dong, in de politiek zijn levenssfeer in hoofdbezigheid vindt, dan is het niet meer dan billijk, dat hij ook van of door de politiek leeft. De arbeider is zijn loon waardig. Ook de politieke arbeider. En deze wordt, laten we 't maar ronduit zeggen, in ons Vaderland waarlijk niet ver wend. Hij moet niet zelden cp allerlei wijze zijn kostje bij elkaar scharrelen, al mag een enkele het is goed getroffen hebben. Over hèn heb ik 'tniet. Maar over den politieken scharrelaar; den baantjesjagerden politieken-stroop- om-den-mond smeerderden politieken barbier, die z'n klanten bij den neus neemt over den man, die de politiek gebruikt, om er te komendie in de politiek gaat, zooals 'n ander in de effectenom de winst Deze politieke schimmelplant en bloed zuiger is onuitroeibaar. Geen enkele poli tieke partij loopt er vrij van en men mag er daarom dan slechts een partij een ver wijt van te maken, wanneer ze zoo iets aanmoedigt en beloont. Zulke menschen toch zijn de ware broeders nietzij kunnen een partij in den grond bederven, maar de groote moeilijkheid is, om hen te ontdekken. Of neen dit nog niet, want wie een beetje z'n neus ervoor heeft, die ruikt ze welze geuren soms 'n uur in den wind van politieke rottigheid. De groote moeite is, om hen te ontmas keren slimme vogels als ze zijn, zorgen ze wel, een heelen tijd mee te kunnen, eer ze in hun politieke hemd komen te slaan Want zulke lieden kiezen partij. Dat is 't, waarmee ze beginnen. Ze mogen eerst er een nauwkeurig en grondig onderzoek instellen naar de kansen, die ze bij de verschillende partijen, hebben, ongeveer zooals een geldtrouwer informeert bij den huwelijkmakelaar, maar hebben ze eenmaal hun keus bepaald, dan gaan ze recht op het doel af. Ze sluiten zich beslist aan. Worden lid van kiesvereeniging, propa- gandaclub ze lezen de partijbladen slaan geen meeling overroeren en reppen zich bij de verkiezingen voor driedoen dit al om van de menschen, in casu de partijge- nooten gezien te worden. En ze worden gauw gezien. Aan leden heeft een partij niet, maar aan ijveraar altijd gebrek. Een ijveraar, wien men er iets kan opdragendie geen vies gezicht zet, maar blij is, als-ie iets doen kan, die is te gebruiken. Onze man wordt gelost. Indien zoo, dat hij er altijd is in versland bij houdt en nooit door de leiders als een onhandelbaar mensch kan worden verslete Maar hij trekt graag de uiterste consekwenties blaft het hartst tegen andere partijen en heeft naar 't schijnt de grootste moeite, om ten behoeve eener samenwerking iets van zijn partij-eischen te laten vallen. Nu voelt men de moeilijkheid Hetzelfde beeld, dat ik hierboven in ruwe schets bracht kan ook geteekend worden van den eerlijken, overtuigden, consciëntieus partij-ijveraar, zooals wij ze ook kennen. ManneD, die reeds heengingen of nog op post staan en wier gedachtenis langen tijd zal in zegening zijn. 't Onderscheid tusschen beiden is vaak even moeilijk te vinden, als tusschen het goede zaad en het onkruid in de bekende gelijkenis. Toch moet dit politieke onkruid zoo mogelijk worden uitgetrokken. Want waar de goede politicus bedoelt de Triomf zijnen beginselen en dus wat ons betreft de eere van Gods Naam daar bedoelt het onkruid zichzelf. Het is hem te doen, om langs den politieken ladder naar boven te klimmen om over de rug gen zijner partijgenooten heen vooruit te komen Hij aast op baantjes. Mits ze behoorlijk opbrengen. Hij wacht van zijn politieke betrekkingen vooruitgang in stoffelijk opzicht. Als de tijd eenmaal daar is, presenteert hij zijn rekening. Zóóveel voor de partij gedaan zóóveel belooning verdiend. En hij rekent ruim Daarbij is hij taai. Houdt vast als met krabschareu. Wordt als 't noodig schijnt onbeschaamd En, als hij heelemaal faalt in zijn berekening alom tot vangt wordt hij tenslotte de felste tegenstander, dat de partij ooit heeft gehad Weg met de politieke duisterlingen 't Aankijken zijn je niet waard. UITKIJK. liand- en Tuinbouw. Potplanten. Hoe verkrijgt men goede aarde voor zijn potplanten? Deze vraag is van meer betee- kenis dan velen meenen. Wat wordt te dezen opzichte vaak nog allervreemdst gehandeld Als de pot maar gevuld is, schijnt er dikwijls te worden gedacht, en men gebruikt tot pot- vulling de eerste aarde de beste, welke men binnen zijn bereik heef.. Geen wonder, dat zoo menige potplant, het //vertikt// om te groeien en te oloeien. Neen, wie genoegen van zijn potcubuur wil hebben, dient zich af te vragen: welke aarde dien ik te gebruiken, opdat de planten vinden een geschikien voedingsbodem, geschikt naar den aard van iedere planteen bodem, die niet licht uitdroogt en waarin de plantenwortels toch vrij gemakkelijk kunnen doordringen. 'i Is te begrijpen, dat men bij de potcul- tuur op deze zaken nog meer moet letten, dan bij bet kweeken in den vrijen grond. Immers, in den vrijen grond kunnen de wor tels zich in alle richtingen verspreiden en alzoo veel gemakkelijker het voedsel, dat ztj behoeven, in voldoende hoeveelheid vinden; bij de poicultuur is de ruimte beperkt en moet daarom door den kweeker de aarde met de meeste zorg worden bereid, opdat de benoodigde voedingstoffen in de grootst mo gelijke hoeveelheid daarin worden gevonden. Eenige kennis v»n de verschillende le bezigen aardsoorten is ook voor iederen lief hebber om genoemde redenen gewenscht. Hij kan zijn aarde wel van een kweekerij be trekken, maar ten eerste geeft dit niet zoo veel genoegen als wanneer men zelf daarvoor z°rg draagtin de tweede plaats komt hij toch vroeger of later in de noodzakelijkheid zelf aarde te bereiden, als hij bv. een plant moet verpotten omdat de pot te klein is ge worden, of bon zieke plant van versche aarde moet voorzien. Een voor zeer vele planten voor de- zulse die licht gedijen geschikte aarde is de gewone bladaarde. Men kan die, zoo de gelegenheid daartoe bestaat, verkrijgen in een boseh. Men loopt dit een eind in, verwijdert de bovenste grondlaag, waaronder men een lich e, zachte grondsoort zal aantreffen: dit is de bedoelde boschgrond. Niet altijd is hij zeer voedzaam, wanneer er namelijk door de wortels veel voedsel aan is onttrokken. Men kan echter zulken grond ook zelf bereiden. In den herfst, als het loof der boomen is gevallen, zet men dit op hoopjes van plm. 60 cM. en werkt deze af en toe om. Lang zaam verrot die massa en na een paar jaar heeft men een donker gekleurde, losse en voedzame aarde bekomen, welke of op zich zelf of vermengd met andere grondsoorten, voor den plantenliefhebber onontbeerlijk is. Niet voor alle planten kan deze aarde echte.' dienen. Bij het kiezen der aardsoort voor een bepaalde planl boude men rekening met haar herkomst, haar geboorteplaats. Zooveel doenlijk geve men de aarde, overeenkomende mat die, waaruit zij afkomstig is. Daartoe zal men in de meeste gevallen niet kunnen volstaan met een enkele grondsoort te geven, maar zal een mengsel noodig zijn. Zoo'n mengsel mag noch te licht noch te zwaar zijn niet te licht, omdat dan de aarde te snel zou uitdrogen, maar ook niet te zwaar, dewijl in dat geval de wortels er moeilijk in konden doordringen. Zware aarde is dienstig voor planten met een sterke wortelvorming, als de palmsoorten, een licht mengsel past voor fijnwortelige planten, als Azalea's en Erica's. Hoe maakt men nu zulk een' zwaren grond? Zeer zwaar en voedzaam is graszoden-aarde, en deze kan men gebruiken om een mengsel voor palmen te bereiden. Vermengd met bladaarde maakt ze deze zwaarder en voed zamer. Uit een goed bereid grasland en een met zand vermengden leemgrond krijgt men beste graszoden-aarde: men steekt zoden van een halven palm dikte en legt die met den graskant naar onderen gekeerd. Drie, vier maal in den loop van 'tjaar wordt de hoop omgezet en verkruimeld. Werkt de vorst tot dat verkruimelen mee, dan is de aarde reeds na een jaar te gebruiken; anders laat men den hoop nog een maand of wat staan. Zijn de zoden niet van best land afkomstig, dan is het gewenscht afwisselend een laag zoden en een laagje stalmest aan te brengen. Men kan in plaats van dezen grond ook dien van molshoopen nemen. Ook leemgrondvan onder de bouwlaag of de begroeide bovenlaag baalt men de leemaarde, welke eenigen tijd aan de lucht wordt blootgesteld. (Wordt vervolgd). C. B. ISUenteelt. Lezer, ik vraag U oxouus voor het weinig smakelijke onderwerp, dat ik ditmaal ter sprake breng ik wensch namelijk iets te zeggen over de b ij e n I u i s. Kont gij ze P Keui gij dien kleinen, slechts een speldeknoo grooten, doch gevaarlijken vijand der bijen 't Is wel zaak om voor haar op zijn hoede te zijn; zoo lioht ontsnapt zij aan onze waarneming en kan dan groote, soms onherstelbare sohade in onze kolo niën aanriohten.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1911 | | pagina 1