Zaterdag 17 December 1910. No, 1616.
Twee iUaden en
Zondagsblad.
Uit de IPers.
IIIsisiefiiIaMtf.
IfraiB li best rifling".
IN HOC SIGNO WSES
Dit nummer bestaat uit
iïmbmt
gfoor Muis Hof.
Haar, dat door branden droog is Barden,
krijgt met een weinig olie weer kleur en buig
zaamheid terug. Blond haar verliest door te veel
oliegebruik zijn kleur. Haargroei wordt door
wasschiugen met koud water bevorderdmocht
het daardoor te stug worden, dan ia een beetje
goede haarolie zeer aanbevelenswaardig.
Om te onderzoeken, of koffie met chicorei is
vervalscht ga men als volgt te werkmen legge
op een glasplaat of stuk hout een stuk wit til-
treerpapier, vooraf geheel met water bevochtigd.
Strooi de te onderzoeken koffie op het papier.
Zit er chicorei tusschen, dan ontstaan daarom.-
heen al spoedig bruine ringen, terwijl de koffie
dat verschijnsel niet vertoont. In de chicorei
zitten D.l. stoffen, die in koud water bijna direct
met bruine kleur oplossen.
Koffievlekken verwijdert men door zeep en
water, en wil de vlek daarmee niet verdwijnen
dan wascht men ze met een Bterke oplossing
vaD keukenzout uit. Was er melk in de koffie,
dan kan verdunde aalmoniakgeest goede diensten
doeD, Koffiedik gebruikt men tot het schoon
maken van glaswerk.
Olieverf, versch bestreken, geeft geen aangena-
men reuk. Plaatst men emmers of kommen water
dan vermindert de onaangename verflucht.
Olieverfplekken verwijdert men met benzine,
spiritus of terpentijn. Olieverfschilderijen
worden met een spons, in melk gedrenkt, schoon
gemaakt en met een zijden doekje zachtjes droog
gewreven.
Roode en harde handen behandelt men met
een oplossing van borax in regenwater, een lepel
op een flesch met beetjes gevuld. Da flesch zette
men op een warme plaats. Ha korten tijd wordt
het water helder op den bodem komt een grijze
neerslag. Van deze oplossing doe men dagelijks
een scheutje in het waschwater spoedig onder
vindt men de werking
Postzegels, welke in het water worden afgeweekt
verkleuren veelal en verliezen daardoor vaak
veel van hun waarde. Op onschadelijke wijze
kan dat weeken geschieden, door onder het pa
pier waarop de postzegel gep akt is, een onop-
gevouwen nat lapje te leggen, 't Papier is spoe
dig van vocht doortrokken en de postzegel laat
er zich dan zonder moeite van verwijderen.
Vogeltjes te sparen in het welbegrepen eigen
belang van bijna ieder inensch. Wanneer niet
duizenden en duizenden van die onveimoeide
inseoten-verdelgers werden gestrikt en gedood
dan zou menige plaag van ruspen, sprinkhanen
mieren enz. worden voorkomen. Spaart dus de
vogels en beschermt ze, Wat zou ook de natuur
zonder het gezang der vogels zijn 1 Geeft uw kin
deren een goed voorbeeld, door in den barren
winter wat eten te strooien en zoo noodig, scho
teltjes met water buiten te zetten.
Om vetleeren schoenen en laarzen te smeren,
wordt meest traan gebruikt: 'tis een slecht mid
del, omdat traan evenals lijnolie, een indrogende
olie ishet leer blijft hoogsten een dag er mee
doortrokken cn wordt dan weer hard en berstig.
De beste middelen zijn: de uit dierwol verkre
gen gezuiverde lanolin en gele vaseline: een
voudig insmeren met een lapje na enkele minu
ten is het ingedroogd en het leer blijft vele dagen
er mee doortrokken en buigzaam. Deze midde
len kosten iets meer dan traan, maar men heeft
er minder van noodig; ook zijn ze reukloos en
schaden zelfs het zachste leer niet.
Het uitglijden van ladders wordt voorkomen
door onder de ladder aan eiken kant een stukje
gummi te spijkeren.
Doordien gij gisteren trouw deedt uw
[plicht,
Hebt gij voor h e d e n uw taak ook verlicht
Werk dus vandaag weder vroolijk te moe,
Opdat de morgen geen schande u doe.
OBSERVATOR.
Van twee „Vreemdelingen."
Dr. Kuyper houdt van vreemde woordeo,
hoe echt Nederiandsch wat hij zegt en
schrijft ook is.
Tiouwens, een man als hij hoeft niet te
vragen voor vertoon van geleerdheid en
de uitlegging en omschrijving zijner uit-
heeinsche termen maakt, dat we er al gauw
heel genoegzaam mee omgaan.
Neem bv. de ^anti-these*.
Tien jaar geleden zullen maar weinig
Nederlanders hebben verstaan, wat dit
woord beduidde weinigen nl. uit de groote
massa.
Dank zij 't gebruik, dat Dr, Kuyper van
dit woord maakte, is de beteekenis er van,
door vriend en tegenstander tot in het
kleinste heidegehucht verbreid.
Ihans, in zijn kernachtige rede, waarmee
hij aan de algemeene beraadslagingen deel
nam, bracht hij weer twee vreemdelingen
naar voren, om hel groote verschil in
levensbeginsel te teekenen tusschen de twee
deelen van ons volk, die in politieken strijd
tegenover elkaar staan.
De groote, beslissende vraag, die de
menschen verdeelt, is deze Is de mensch
een autonoom of een heteronoom wezen
Heteronoom, zeggen wij.
En met ons, de Chr. Historischen.
En eveneens de Roomsch Katholieken.
En ook nog tal van conservatieven en
libeialen, die in dit opzicht beter zijn, dan
hun politieke beginselen.
Autonoom, zeggen alien, die tegenover
ons staan. Allen, die uit hst beginsel'leven,
dat Links de geesten bijeenbrengt en
samenhoudt.
Autonoom of heteronoom.
'tls Lort en krachiig gezegd.
Laten we, aan de hand van Dr. Kuyper's
rede, de beteekenis dezer beide woorden
voor den eenvoudigen lezer mogen uiteen
zetten,
V
»Au'onoom« is niet'geheel vreemd,
't Ze fde auto zit er in, wat we ook al
kennen in s>autoaiob\e\.* Dat is nl. een
voertuig, dat zichzelf voortbeweegt. Het
wordt niet getrokken a's een ouderwetsche
koets, maar 't heeft zijn beweegkracht in
zichzelf.
Dat zelfde auto Al nu ook in autonoom.
Een >autonoom« wezen is een schepsel,
dat zichzelf zijn eigen wet stelt en niemand
boven z ch erkent, die het recht heeft zulk
een wet vast te stellen.
Dit is nu 't standpunt van Links,
Is er een hoogere macht, boven ons
waaraan wij allen hoofd voor hoofd en
allen sairn onderworpen zijn een macht,
die 't recht heeft ons de wet te stellen,
terwijl wij de dure roeping hebben ons
aan die wet te onderwerpen
Neen zegt men Links.
Neen, driemaal neen want de mensch
is een >autonoom« wezen.
Wil dit nu zeggeD, dat men Links hoofd
voor hoofd aan geen God meer geloofd
Welnee dat gelukkig niet
Wèl wordt men er helaas steeds meer
los van God. 'n Groot verschil, vijf-en-
twintig jaar terug en nu! Dat is de ramp
zalige zuigkracht van een verderfelijk beginsel.
Maar gelukkig zijn er nog tienduizenden
ook aan de Linkerzijde, die in hun consciëntie
en hun binnenkamer nog een God erkennen.
Echterhier komt het op aan
Als de wet gesteld moet worden, waar
aan de menschelijke samenleving zich onder
werpen zal, dan wordt wèl gerekend met
den wil van den menschmaar niet met
den wil van God.
Om een sprekend voorbeeld te noemen
De praktijk der echtscheiding. Waar de
Heere God zoo allerduidelijkst zijn wil
heeft geopenbaard en het scheiden >om
allerlei oorzaak* verbodenheeff, daar
pleitten zelfs onze meest conservatieve
bladen er voor, om toch vooral de scheiding
met wederzijdsch goedvinden zoo makkelijk
te maken als maar kan.
Want de meDSch is een autonoom
wezen. Hij stek zichzelf de wet, naar eigen
goeddunken en erkent geen hoogere wil
boven zich, waarvoor hij zich eerbiedig te
buigen heeft
Nu de andere vreemdeling.
Tegenover autonoom staat heteronoom.
Wij, met alle man van Rechts, erkennen,
dat de mensch is een »beteronÓom« schep -
sel, d. w. z. hij moet gehoorzamen aan
een wet, die over hem gesteld is.
Wij ontkennen dus met al wat in ons is,
dat de mensch zijn eigen wetgever zou zijn.
Hij heeft te gehoorzamen aan de Wet,
waaronder hij is gesteld.
Wie hem dan de wet stelt, is in een
chiistenland geen vraag meer. Wij belijden
immers te gelooven in >God, den Vader,
den Almachtige, Schepper des hemels en
der aarde.*
Dte God stelt alle schepsel zijn wet*
Waaraan ze zich als hoogste levens
regel hebben te onderwerpen.
Al zou hun eigen verlangen uitgaan, om
dwars tegen die goddelijke wet in te wer
ken, zij hebben zichzelf te overwinnen hun
verkeerde neigingen en begeerten iu te
toornen; niet te vragen, wat ze zelf willen,
maar zich diep eerbiedig voor den godde-
lijken wil te brengen en Zijn wet als hoog
sten regel des levens te erkennen.
Ziedaar weer de »anti these.*
Niet gemaakt door Dr. Kuyper
't ware te veel eer voor hem 1
Maar eenvoudig door hem genomen uit
het leven des volks.
Zóó staat Rechts en Links tegenover
elkaar. Zoo is het leven. Die tegenstelling
gaat dcor tot in de huisgezinnen.
Ja, tot op het sterfbed. Terecht greep
Dr. Kuyper uit het leven des volks het
voorbeeld van den vader, die nog in zijn
laatste ure pijn der ziele lijdt vanwege den
zoon, die zich aan de wet zijns Gods pnt-
irok en als een >autonoom« schepsel zijn
weg door het leven bewandelde.
Wie nu die tegenstelling goed vat, be
hoeft er zich niet over te verbazen, dat
de Rechterzijde al zoo lang bij de stembus
in de meerderheid is.
Het eenvoudige feit ligt er nu eenmaal
toe, dat de meerderheid van ons volk, be
wust of onbewust den mensch erkent als
een heteronoom wezen.
Dr. Kuyper gaf daarvoor twee bewijzen.
Vooreerst: de groote meerderheid van
ons volk bidt nog. De kringetjes zijn klein
van hen, die spotten met hel gebed of in
verfijnde modernisatie 't gebed uit hun
denkleven hebben weggeschakeld.
Maar ons volk bidt nog.
Wat nu is dit anders, dan de erkentenis
eener hoogere macht boven ons, d e ons
goede gaven, maar ook strafgerichten toe
zenden kan P Wat anders, dan de erken
tenis, dat de mensch is een heteronoom
wezen
En iu de tweede plaats.
Bij de groote 'meerderheid van de massa
des volks is nog zondebesef.
Niet slechts bij de >fijnen,« maar ook
bij de menigte is een algemeen gevoel van
wat betamelijk en wat schuldig is.
Soms uit zich het gevoel op wonderlijke
wijze, als men bv. een overtreder van het
zevende gebod met ketelmuziek tot zijn
plicht wil brengen, maar dat besef bestaat,
Welnu wat is dat zondebesef anders
dan de erkentenis, dat de mensch is een
heteronoom wezen, dat een macht boven
zich heeft, wiens wil wet is Zoodat een
zich onttrekken aan den wil, zonde is.
't Is niets nieuws, zegt men.
Volkomen waar. Maar wij kunnen ons
niet genoeg van die groote tegenstelling iu
ons volksleven rekenschap geven.
Zij beheerscht alles. Niet slechts de
politiek. Maar tot ons huiselijk en huwe
lijksleven toe 1
Laten we het dan toch onze kinderen
vooral van der jeugd af inprenten, met
woorden voor hen geschikt, dat de mensch
is een heteronoom schepsel.
Niet aautonoom*.
Dat is de paradijs leugen.
Die de zonde voortbracht.
En met de zonde den dood
A Iblasserwaard
OEZE OOST.
Een huwelijk. De Indische pers meldt
over het huwelijk vaa den heer Dr. A.
A. L. Rutgers, assistent aan 'a Lands
Plantentuin te Idenburg, met Mej R.
A. P. Idenburg, de dochter van den
Gouverneur-Generaal, waarover wij reeds
de vorige maand bericht gaven, nog het
volgende
Na de voltrekking van het huwelijk
teu Paleize, reed een stoet van zes
rijtuigen naar de Kwitangkerk in het
eerste rijtuig de ouders der bruid, in het
tweede de jonggehuwden, daarna bruids
meisjes en familieleden. Alles droeg den
stempel van strengen eenvoud, bij de
inzegening door Ds. D. 3. B. Wijers,
werden dan ook geen andere dan fami
lieleden en zeer naaste kennissen opge
merkt.
Ruim een half uur duurde de inzege-
ningspleehtigheid, waarna het gezelschap
naar het Paleis terugkeerde, waar een
groote verscheidenheid van kostbare
bloemstukken ter eere van het jonge
paar bezorgd was.
De receptie, te half twaalf gebonden,
was druk bezocht. Opgemerkt werden
de leden van den Raad van Indië en de
verschillende autoriteiten zoowel van
leger en vloot als van de Departementen
van burgerlijk bestuur, van den handel
enz.
DE POLLARD-METHODE.
Het is zes jaar geleden, toen de Ame-
rikaansche rechter W. J. Poilard te Si,
Louis (Missouri) zijn methode uog niet zoo
langen tijd toepaste, dat daarop in ons
vaderland voor hei eerst de aandacht werd
gevestigd.
Sedert heeft deze methode meer en
meer de aandacht getrokkeD.
Uit Amerika deed zij haar intocht in
Australië (Victoria) en in Groot Brittanië.
Toen verleden jaar te Londen het twaalfde
Internationaal Congres tegen het Alcoholis
me gehouden werd, was onder de bezoekers
ook rechter Poilard, die in een toespraak
zijn methode nader verklaarde.
Hij zei onder anderen
>Aan de rechtbank van de stad St. Louis
in Missouri begon ik, voor een aantal
jaren reeds, stelselmatig die personen in
Vrijheid te stellen, van wie bewezen was
dat zij zich in een toesiand van dronken
schap aan eenig vergrijp hadden schuldig
gemaakt, op voorwaarde dat zij openlijk
voor de rechtbank op hun woord van eer
de verplichting op zich namen, zich ge
heel van bedwelmende dranken te'onthou-
den. Ik eischte dat zij of deze belofte
hielden of hun straf ondergingen. Deze
methode gaf aan den veroordeelde de ge
legenheid aan zijn eigen reddmg te arbei
den, gaf aan den Staat een nuchter en
beter burger, en beschermde een onschul
dig gezin. Ik sprak met den beklaagde af,
dat hij na afloop van zijn dagwerk mij
aan mijne woning zou komen opzoeken, om
mij mede te deelen hoe 't met hem ging.
Zoo was ik het zelf die toezicht op hem
h eld.
Door deze methode ben ik in staat ge
steld, 95 percent van heD, die zulk een
verplichting op zich namen voor een nieuw
vergrijp te bewaren, de onderteekening der
geheelonthoudersbelofte door een aange
klaagde is een zichtbaar teeken van zijne
telofte, dat hij een nuchter en beter bur
ger wil worden, en zij werkt als een mo-
reële aansporing mee met de rem der wet,
daar, als de belofte verbroken wordt, de
straf niet uitblijft.*
Op het Londensche Congres maakte de
rede van den Amerikaanschen rechter een
diepen indruk. Meer dan vierhonderd deel
nemers uit verschilende landen ondertee
kenden persoonlijk het volgende besluit
De ondergeteekenden leden en gede
legeerden van het Internationaal Con
gres tegen het Alcoholisme te Londen,
Juli 1909, wenschen uit te spreken hun
instemming met en waardeering van de in
Groot-B rittanië den Staat Vermomt
(U. A. S.) en den Staat Victoria (in
Australië) uitgevaardigde wetten, welke
ten opzichte van gelegenheidsdrinkers de
voorwaardelijke veroordeeling invoerden
(bekend als Pollardmethode). De moge
lijkheid om door deze methode van
voorkomen in vele gevallen de drankzucht
te helpen genezen, is zoo groot dat de
ondergeteekenden de invoering voor de
gansche wereld aanbevolen.
Wie bedenkt, hoe veel kwaad vaak de
gevangenisstraf vooral den voor de eerste
maal veroordeelde doet en hoe weinig ze
bij machte is den schuldige te verbeteren
en den door drank gevallene tot nuchter
heid te brengen, zal het hierboven mee
gedeelde besluit toejuichen.
In Duiischland is bereids een >Comité
voor de invoering der Poilardmeihode*
opgericht, dat ijverig aan het werk getogen
is en door vlugschriften aan de zaak be
kendheid tracht te geven.
Zou het geen aanbeveling verdienen, dat
ock in ons land zulk een >Comité« zich
vormd En zou dit werk niet liggen op
den weg van de Nationale Commissie tegen
het Alcoholisme
STEL HET GEVAL.
Ik houd het met den neger.
»Nu, Tom*, zei iemand tot hem, >als
wij de zaak tot klaarheid willen brengen,
dan moeten wij een geval stellen*,
>Heel goed stel maar op*
«Stel dan 't geval, dat je gisteren avond
in de herberg van VANGMAN zat*
>Daar was ik niet
>Neen, maar stelt 't geval.*
>Ik zeg je, dat ik er niet was I*
>Maar daar hoef je met boos om te
worden, anders brengen wij de zaak met
tot klaarheid
>Nu goed stel dan maar op, maar tast
m'n goeden naam met aan
»Neen, dat zal ik met, stel dan het ge
val, dat je gisterenavond in de herberg van
VANGVAN zat, en*
>Als je dat nog eens zegt. kerel, dan
sjg., ik je tegen den grond Ik geef nie
mand recht, het geval te stellen, dat lk
's avonds ergens zit, waar ze drank ver-
koopen
DE HOND VAN DEN BRANDER.
Een heer deed een avondwandeling.
Hij ontmoette twee mannen, houdende
tusschen hen in een derden, die niet bij
machte scheen om te loopen,
>Wat scheelt er aanp* vroeg de heer
»De stakker is gebeten door den hond
van den brander.*
Waarlijk!* riep de heer met bewogen
stem.
>Ja, meneer, en hij is, jammer genoeg
de eerste niethet leelijke beest heeft er
al honderden kwaad gedaan
>Maar waarom wordt dan die hond niet
afgemaakt
»Ja, dat had al lang moeten gebeuren,
meneer, maar dat gaat niet zoo gemakke
lijk. 't Is sterke drank meneer, dat is de
hond van den brander
>0-o-o zei de heer, en de toon van
dien uitroep maakte duidelijk, dat hij vond
dat men dien hond vrij moest iaten loopen.
VREESELIJKE GEDACHTE.
Het lichaam van een jongen man werd
opgevischt uit het slijk van de Mersey.
Bij het onderzoek vond men in een van
zijn zakken een briefje, waarop deze wei
nige woorden te iezen waren >Doe maar
geen navraag naar mij. Laat me verrotten.
De drank heeft het gedaan
Natuurlijk deed meu wel navraag. De
politie maakte door middel van de bladen
het briefje bekend en vroeg inlichtingen.
En binnen tien dagen kwamen er meer
dan tweehonderd brieven van ouders, die
aangaande den doode bijzonderheden
wenschten te weten.
Is dat geen vreeselijke gedachte Die
Liverpoolsche kranten kwamen onder de
oogen van meer dan tweehonderd moeders
die allen in angst verkeerden, dat de schrij
ver van het akelige briefje haar >dwa!ende
jongen* zijn kon
DE MACHT DER LIEFDE.
>Dus drink je in 't geheel niet meer,
JAAP
1 wee werklieden wandelden namen voort
en de een deed den ander deze vraag.
>Neen.«
>Je praat ook heel anders dan vroeger.
Toen lagen de vloeken op 't punt© van je
tong en ze rolden er al heel gauw af. Nu
vloek je nooi!. Hoe zit dat eigenlijk
>'t Komt door de vrouw en den jongen,*
antwoordde JAAP, half verrast half verlegen
dat men de verandering had opgemerkt,
>Zie-je, de kleine was nog maar een zui
geling toen ik Wc. g ging en hij tvordr nu
al een flinke jongeD. LIZE stelt vertrouwen
in me. En de jongen hij denkt wezen
lijk dat zijn vader de beste man van de
wereld is. En nu wou ik wel dat- ie zoo
bleef denken. Dat is alles.*
I®IaatseIf|R Mleuws.
Middeiliamïs Woensdagavond werd
door de Jongedochters Vereeniging >Bidt
en Werkt* evenals vorige jaren aan 80
behoeftigen van Middelharnis en Sommels-
dijk de genaaide goederen uitgedeeld. Ge
noemde vereeniging brengt haren vriende-
lijken dank aan begunstigers en begunstig-
sters welke hun in staat stelden om dit aan
gename werk te verrichten.
Woensdagavond had onder leiding
een zanguitvoering plaats in de Ger. Kerk
onder leiding van den heer P. Koudijzer
met verschillende zangvereenigingen. De
belangstelling was groot te noemen, daar
de kerk vol was. De collecte heeft opge-'
bracht f 15,75.
Stad aan 't Haringvliet. Antiek.
Een 50-tal lederen emmers -j^ 150 jaren
geleden gebruikt bij gelegenheid van brand
zijn heden verkocht aan I. de Winter van
Oude Tonge.
De vergadering, die Zaterdag j.l.
gehouden is, ten einde te komen tot het
oprichten eener zangvereeniging voor ge
mengd koor, telde 20 meisjes en 7 jongens.
Aangezien het aantal jongens te gering
was, is de vergadering uitgesteld tot Zater
dagavond 17 December 7 uur. Vereischte
leeftijd: Jongens '16 jaar; Meisjes 15
jaar.
Melden wij eenigen tijd geledendat
de mannelijke inwoners, die geboren zijn
in 1892 zich moeten aanmelden tusschen
1 en 3 Jan. 1911, meer bepaald is de
datum 6 Jan. tusschen 9 en 11 uur v.m,
Hedennacht één uur werden de be
woners van Stad gewekt door het kleppen
der brandklok en het geroep van den
nachtwacht >BrandBrand Een hevige
brand was uitgebroken in het slachthuis
van J, de Wachter. Onmiddeiijk rukte de
brandweer uit. Ondertusschen had een me
nigte menschen, zoowel matmen als vrouwen
emmers water in den vuurgloed geworpen,
waarna men na een uurtje den hevigen
brand meester was. Oorzaak tot nog toe
onbekend. Assurantie dekt de schade
Pen Bommel. J. 1. Maandagavond,
irad voor een nogal volle zaal, meest ar
beiders, als spreker op dhr: Jac. L. A. de
Lange van Middelburg, met het doel een
L, A, B, te organiseeren.
Na een kort woord als inleiding besprak
Spr. de groote hapering die er is m 't
samenleven onder de arbeiders spoon hen
aan op grond van enkele voorbeelden om,
door nauwgezette plichtsbetrachting en net
gedrag, te trachten naar lotsverbetering
stelt de machine vóór als een ramp voor
de menscheid en wijst hen op de noodza
kelijkheid der arb. organisatie, opdat de
machines bezit worde van den arbeiders.
Spr. wijst hen op den tegenstand die den
Bond zal ondervinden in zijn strijd om het
bestaan maar moedigt hen aan om alle
aanvallen krachtig het hoofd te bieden. Na-
dal Spr. nogmaals de verg. opgewekt had
tot organisatie en den wensch geopperd
had, niet vruchteloos tor de verg, te hebben
gesproken, eindigde hij zijn rede en volgde
een algemeene toejuiching.
Na nog eenige werkzaamheden van al
lerlei aard te hebben besproken, verzoekt
dhr. de Lange degenen, die lid van den
Bond wenscht te worden, naar voren te
treden en hunne namen op te geven, waar
bij een 50 tal personen lid van den Bond
wierden,
Vervolgens nam dhr. de Lange afscheid
van de leden die hem zeer dankbaar waren
voor woord en fcdaad en keerde de verg.
zeer vergenoegd huiswaarts.
Om nog grooter verhes vóór te komen,
zag J. M. o zich genood-taakt zijn varken,
iijdecde aan een navelbreuk, spoedig af te
maken.
Werd eenige weken geleden melding
gemaakt van bet vervoer der laatste suiker-
peêa, thans is de smkerp.-Campagne geheel
aan kant, daar deze week de laatste pulp
werd aangevoerd.
ÜOLTGENSPLAAT.
Verslag van de op Dinsdag 13 December j.l.
gehouden rede van den Heer Ms. van den
Hoek in het belang der Landbouw-Ooderlinge-
Verzekering.
De Heer Donkersloot opent de vergadering, die
belegd is om het belang aan te toonen dat de
landbouwers hebben door zich aan te sluiten bij
de Onderlinge. Hij zegt den aanwezigen dank
voor de opkomst, die evenwei niet groot is, en
geeft het woord aan Ms, van den Hoek.
Het is niet ongewenscht zoo vangt spreker
aan de samenstelling van delandbouw-onder-
linge te bespreken.
Men heeft wel eens gezegd, och, die onderlinge
is een zaakje op touw gezet door een groepje
personen, maar juist de landbouwers zijn degenen
die de zaak hebben aangepakt.
De plaatselijke ongevailencommissie's zijn niets
dan personen woonachtig in een streek waar men
zelf woont. Zoo ook hier in Fiakkee, waar de
Heer Keizer fcecretaris van is. De dagelijksche
leiding berust bij die commissie's. Ook berust op
haar de taak de uitkeeringen te doen.
Van een ongeval moet worden kennisgegeven
aan den Secretaris, welke na ondersoek besluit of
hier een ongeval aanwezig is. Ook worden door
de commissie de loonen gecontroleerd met het
oog op de premie.
Zeo ziet men dat alles berust bij de commissie.
Die vormen te zamen eeu provincie.
Alle arbeiders, zoowel losse als vaste vallen on
der de landbouw-sOnderlinge. Men is vrij, kinderen
van landbouwers onder de landbouw-ouderiinge
op te nemen.
Waaiom, vraagt spreker, is men nu met een
landbouw-onderliuge gekomen. Minister Kuyper
en ook latere ministers hebben een wetsontwerp
ingediend tot verzekering der arbeiders voor on
gevallen. Ook deelt hij mede, dat alle partijen
het er roerend over eens zijn. De landbouwers
daarentegen zijn geschrokken door de voorge
stelde premie, welke het wetsontwerp aaugeeft.
Er zouden n.l. drie gevaren klassen zijn. Men zou
