voor «Ie ZuhlItollaiMlNcIie en Zeeuw^ehe Eilanden. Bil BUI. Zaterdag 19 November 1910. Antirevolutionair 25sle Jaargang N*. 1608. Orgaan IN HOC SIGNO VINCES BOEKHOVEN. SOMMELSDIJK. Autonoom. OS® OKU UITKIJK. Buitenland ENGELAND. Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag, iboianeaientsprijg per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent. zonder 50 77 77 /7 77 77 Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad f 7,50 zonder f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nnmniers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent. ÜÏTGBTVEB TeleSaos Intercoani. So. 8- i Advertenties 10 cent per regel en 3/s maal. Reclames 20 per regel, j Boekaankondiging 5 Cent per regel on maal. Dienetaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsraimte die zij beslaan Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 nar. Alle stukken voor «Ie stealaelse feest eiis*!, Idrerteiibèn en verdere Idmlnlttrafie franco toe te wensten aaü gfen Uaiieever Autonoom beteekent «eigen baas.« En 'tis een karaktertrek van eiken libe ralen geest, dat hij is autonoom. Liberaal of vrijzinnig drukt een vrij heid uit van een Hoogere Machten een gebondenheid aan eigen inzicht. Wanneer de Christen zich vasthoudt aan zijn God in alle levensomstandig heden, zal de Liberaal zich blijven toevertrouwen aan eigen kracht Daarmee beweren we niet. dat de Liberaal niet in een God gelooftmaar bij steunt er niet op, hij leeft niet in een volkomen afhankelijkheid van Hem. God komt er bij de actie bijmaar Hij is niet de auteur, de bewerker, de grondslag, oorzaak en doel van zijn werk. In Hem bewegen we onsleven en zijn we zei eenmaal de apostelmaar dat beweeg, dat leven en dat zijn, bestaat voor den I iberaal niet door en met God. Die autonomie macht of dat geloof er aan (want in werkelijkheid is ze een dwaling van de H. Schrift over al geteekend met donkere kleuren) heeft al veel ellende op aarde gewrocht. Want zoodra dat beginsel naar voren treedt, komen in Staat en Maatschappij »kwesties« aan de orde. De Liberale partij mag erop bogen, dat ze in alle tijden kwesties heeft gemaakt en opgeworpen Wie zich aan Gods Woord houdt en dat als fundament van gedachte wisseling aanvaardt, heelt bij zijn discussie een vasten grondslag. En de rede dient dan verder te beslissen. Maar als dat fundament zelf ont breekt, en de rede van duizenden verschilt van die van andere duizen den, is alle grondslag weg en zijn de meeningen verspreid als schapen zon der herder. Zoo komen ook de kwesties. Er is geweest een Schoolkwestie een kerkelijke kwestie een koloniale kwestieeen sociale kwes'ie. Die kunnen alleen ontstaan, als men zich vierkant plaatst tegenover het Woord Gods. En of nu een liberaal dit doet of een ander, blijft precies hetzelfde. De Sociale kwestie bv. zou nooit ontstaan zijn, als het geslacht, dat nog niet geheel is uitgestorven niet in flagranten strijd met Gods Woord het individualisme op den voorgrond had geschoven. Maar toen men die autonomie van het eigen Ik begon te leeraren, werd de gedachte aan de broederschap in Staat en Maatschappij onderdrukt die broederschap, waarop de Bijbel zoo telkens en telkens den klemtoon legt. Toen h t Liberalisme der vorige eeuw dat beginsel hunner autonomie in de wereld droegen, was het met de Broederschap gedaan en verrees noodwendigerwijs de Sociale kwestie. En zoo is 't ook met de andere kwesties. Zoodra op eenig terrein Gods Woord wordt losgelaten en 's men- schen wil wordt daar autonoom tegenover geplaatst, scheurt zich de eenheid des volks Want tegenover de duizenden, die ontkennen en mis kennen, staan evenveel duizenden, die belijden. Zeer zeker kunnen de oogen der Christenen gesloten zijn en zij. mede verantwoordelijk zijn aan een kwestie maar dan ligt em dat niet in onwil, maar in onkunde. De autonomie als beginsel om God te onttronen om zelf plaats te nemen in 't gestoelte der macht, is een ge vaarlijke leer. Een onzalige leer, die niets dan verderf uitgiet op de wereld. Vooruit knaagt. Vooruit kan zijn spijt en bittere teleurstellingen over de benoeming te Sommelsdijk en Nieuwe Tonge niet verbergen. Geen wonder, de druiven zijn te zuur En nu knaagt het. 'tls te vergeven aan een partij, die glorierijker dagen gekend heeft. Teleurgestelde hoop krenkt 't hart, heeft een wijze gezegd. Toch zal Vooruit er in moeten be rusten. Er in moeten oerusten, dat die twee gemeenten een beslist antirevolutionair tot Burgemeester hebben. Berusten, dat geen enkel liberaal sollicitant in aanmerking kwam. Berusten, dat een zeer bekwaam man door een Rechtsch Kabinet (59 41!) gezonden werd. Alle praatjes van Vooruitalle ge- mok en gewrok van dat blaadje baat niet: 't Is mosterd na den maaltijd, bewijs van onvermogen eener inge zonken partij. Draag uw leed met gelatenheid, want het feit is onherroepelijk dat niet een Liberaal sollicitant in aan merking kwam. En alle praatjes vullen geen gaatjes. De Liberalen zitten er onder en dat dienen deze nweldenkendeni te begrijpen. Begrijpen ze dat niet, dan zal hun dat wel geleerd worden door de benoemingen. Maar dat Vooruit zijn zeer zoo uit schreeuwt, valt ons tegen. Wij dachten dat 't den toestand onder de oogen zou durven zien, zonder flauwe arti kelen te schrijven, en zonder onwaar heid te spreken. Hoe 't zij 't zal de antirevoluti onairen niet alleen geheel koud laten, wat dat blaadje zegt, maar we ver heugen ons in hooge mate. En wenschen, dat ook in andere Gemeenten van ons Eiland bij vaca tures, Vooruit de tanden stomp knagen kan. 't ls nu 5941Dat moet Vooruit niet vergeten Kan er schoon water vloeien uit een vuile goot, vraagt Vooruit I Ja dat kan. Maar in een riool vangt men al 't vuil op en liever een vuile goot die zuiver water geeft dan ee vuilnis van 't riool Patroontkracht. Duitschland heeft den roem een patroonsorganisatie te bezitten, zoo hecht en sterk, dat de arbeiders niet in staat zijn haar te breken. Ze is niet uit eigen bewegen opgekomen, maar gedwongen. Gedwongen door de stakingen, groot en klein kort of langdurig die herhaaldelijk uitbraken en soms ook zonder eenigen noemens- waardigen redelijken grond uitbraken. Daardoor werd aan 't bedrijf groote schade toegebrachtde handel tegen gewerkt de geregelde afzet belet en aan heel de fabrikage een slag toe gebracht, die men niet zoo gauw te boven was. Om zich tegen een en ander te vrij waren, verbonden de patroons zich zoo, dat ze zich tegen alle risico dek ten. En niet alleen ditniet alleen, dat ze zich onderling verzekerden tegen werkstaking, maar ze gingen ook 't ontzettend wapen der uitslui ting hanteeren en de arbeiders, die niet staakten werden alzoo 't slacht offer van hen, die wel ophielden met werken. Zoo staat en stond de patroonsmacht in volle wapenrusting tegenover de arbeiders. En nog eensdaar zijn redenen voor, dat de patroons aldus de handen ineensloegen. De arbeiders hebben hun rechten maar de patroons kunnen niet nala ten, dat hun fabricage stop wordt gezet om allerlei beuzelarijen. Aan 't grootbedrijf is te veel risico verbonden, dat zoomaar naar wille keur kan worden gestaakt. Maar op de patroons rust dan ook de zeer dure verplichting, om hun be drijf zóó in te richten, dat. de arbei ders niet te klagen hebben. Tegenover een onwelwillende or ganisatie van arbeiders kan niet an ders dan een hardvochtige patroons organisatie geplaa st worden. Zoo is ■even. Alleen wanneer beide kapitaal en arbeid zich reguieeren naar de H. Schrift, om samen daarvoor te buk ken, rekening houdend met de sociale economische omstandigheden, kan er rust en vrede zijn. Natuur en Leer. De groote staking in Frankrijk heeft dan geen andere gevolgen gehad, dan dat de geheele wereld er schik in gehad heeft, hoe de Socialistische minister roet reusachtige kracht zich te weer heeft gesteld tegen Stakers en opruiers. Zijn vroegere vrienden liet hij in den steek en zijn verant- -woordelijkheid voelende als Minister der Republiek, die met zoo'n staking stond ot viel pakte hij tillen, die debet waren gestrengelijk aan. Zoo is de natuur; de leer van deze Socialistischen leider is anders. Die is, en we herinneren aan 1903 ont wricht den Staatbreekt de rails op I «laat de telegraafpalen stukomsingelt de peirons! dwingt de machinisten tot stilstand Maar zit zoo'n man aan 't roer van Staat, dan is de volksleider, dan is de volksmisleider een held geworden, die 't schip van Staat veilig in de haven brengt. De Sociali tea van onze dagen za gen aan hun Franschen voorman, hoe de leer door de natuur verdrongen wordt, als men eenmaal tot verant woordelijkheid wordt geroepen. Schreeuwerig zijn 't is niet veel kunst, als men in de minderheid is Maar 't moet tot daden komen en de leer moet actie worden, dan kruipen de schreeuwers in hun schelp en doen als een ander, Bartholomeus Boes is thans man van Re .hts. Hij is dat niet uit kracht van geboorte. Zijn vader was een groot vereerder van Thorbecke en stond bekend vanwege de cn erteerbaar diepzinnige beschouwingen, die hij op de soos, na 'n derde of vierde grokje placht te houden over »de liberale idee,« die dan in den grooten Thor sbe-lig haamd« was. Zijn moeder had geen oog dan voor »papa« was dientengevolge 'n tweedehands- vereerster van Thorbecke en knikte wijzig over hajr breikous, dat ze haar man volgde in de hooge regionen der »liberale idee.« Tóch is haar >Barth<s thans 'n man van Rechts. Hij is dal ook niet uit kracht van op voeding. Op de lagere school had ie bij 'n ouden meester gezeten, die 'm van de Schepping vertelde. Op de Hoogere Burger had 'm later de ieeraar gezegd, dat scheppen »onzin« was. De stof was eeuwig en al wat leefde had zich uit die stof ontwikkeld, tot de mensch tenslotte uit 'n aap was voortgekomen. Grinnekend had Bartholomeus van ja geknikt je kon het aan m'neer nog zien Op catechisatie had dominee hem verteld, dat het ouderwetsche bijbel-geloof uit den tijd was en een verlicht, redelijk mensch onwaardig. Hij had dit aangenomen waar zou het heen, als 'n mensch in zijn jeugd al niet met z'n tijd meeging Desniettemin is hij nü 'n man van Rechts. Hij is dat óók met uit kracht van on derzoek. Hij houdt niet van zulk onderzoek 't gaat hem gewoonlijk te diep of te hoog. Hij neemt eenvoudig aan, wat zijn geestelijke leidslieden hern als laatste vrucht van hun onderzoek opd enen. Boes is du eenmaal geen godsdientleeraar, net zoo min als timmerman. Wie z'n huis wil laten vermaken, zoekt een ervaren bouwmeester, maar hééft hij dien eenmaal, dan moet de timmerman ook weten hoe hij 't uitvoeit. Zoo is 't ook met den gods dienst. 't Moeilijkst is, om 'n keus te doen. De godsdienstvormen wisselen zoo. 't Laatst kwam er nu 't »Leger« bij't Heilsleger dan 't heeft wat goeds. Alle godsdiensten hebben wat goeds, maar ze zijn ook allen eenzijdig en de »moderne godsdienstweten- schap« moet tenslotte maar uitzoeken, wat »eeuwig waari is. Boes breekt zich daar 't hoofd niet mee Hij heeft al moeite genoeg, om in de tegenwoordige wereld vooruit te komen wat vóór zijn tijd geweest is, raakt hem niet en wat na hem komen zal, moet hij afwachten, inzooverre hij er getuige van zal zijn Bartholomeus bracht hei tot candidaat- notaris. 't Was 'n heele hijsch, óm 't zoo ver te brengen 't leven wordt er niet gemakkelijker op en 't wachten was nu op het notariaat zélf. Al wachtend trouwde hij 'n meisje van Links, gelijk hijzelf, die niet »zonder« was, als hij intimi inlichtte, wat beteekenen moest, dat ze »wat had«, gelijk hij 't óók uitdrukte. Daarenboven had ze nog wat te wachten. Het notariaat schoot niet vlug op. Rondom de kruin begon 2■Bartho<- zijnde zijn naams verkorting in den echten staatvoluit was te lang stel u voor mijn lieve sBartholomeust kortaf »Barth< was te plat 'n candidaat notaris is geen klerkje x Barthodan begon bij de kruin reeds te ontharen en zijn bu k rondde zich tot de middagsvolheid des mannelijken bestaans maar notaris werd hij niet. Daardoor 't eerst werd Boes in zijn po litieke grondbeginselen geschokt en begon hij 'n defect te vermoeden aan de oude, liberale vigelante, waar 'n halve eeuw lang al wat iels was of wórden wou, de reis mee had gemaakt. Dat was immers jaren laDg geweest de proef op de som 'n bewijs van achteren voor de inwendige waarheid der liberale idee Je stond Links, je was tnet mme liberaal en je kwam erWas je '1 niet, je mocht de primus ziju van 't corps of de eerste onder de sollicitanten je kwam er niet of je kwam er laat Zoo sterk was de kracht der liberale beginselen, dat ze den stomsten stoffel nog aan 'n baantje hielpen, waar'n knappe »an i« in jaren Diet aan reiken kon. Bartholomeus Boes werd maar geen notaris. En als hij onderzoekend eens loodde of zijn scheepje nog geen land naderde, was 't altijd Nog een weinig geduld je beurt kómt 'r zijn anderen, die vóórgaan De ^liberale idee« vond Bartho moest tamelijk beschimmeld zijn vroeger hielp ze je gauwer aan'n plaats de geur ging er af. Doch ernstig ging hij aan haar veroude ring gelooven, toen er 'n Kabinet kwam van Rechts. (*Bé-bé«,) als z'n vrienden'm noemden vanwege z'n naamletters en z'n jaarlijks toenemend lichaamsgewicht, stond er >paf« van. De »liberale idee« was eeuwig, onverwinnelijk, onvergankelijk Zóó had 'm zijn vader gecatechiseerd. Het was, als Bartho aan z'n vrouw verleide, 'n zeer tijdelijke»depressie« die snel zou overwaaien en dan zou 't liberale »hoog« weer boven de Noordzee komen te liggen 'a weer kundige beeldspraak, waarvan Bé-bé 't vaderschap had en waarmee hij den kring zijner vrienden vele weken lang vermoei de. Evenwel duurde deze depressie vier jaar lang. En Bartholomeus werd géén notaris. Informeerend zei 'n vrind, die wat mèèr weten kon, verlegen glimlachend »Je be grijpt, amice 'r zijn veel liefhebbers en 't gaat óók vergelijkend HmjaVergelijkend maar hij mocht toch ook vergeleken wor- deD XoeD kwam Links weer aan 't bewind, maar B. B. vertrouwde 't niet recht meer. Het liberalisme lag op z'n >dooien rug«, meende hij, want notaris werd hij niet En hij wóu dat toch; niet om 't geld, dat kon-ie missen, dank zij z'n vrouw die wat had maar om de eer 't liep zoo in den kijker, dat je gepasseerd werd. Dat eerst het Kabinet en later de Kamer naar Rechts verschoof, had hij voorspeld, hoewel ie er nooit een woord over gezegd had. De Linkerzijde moest herboren worden, vond hij. Maar ideeën dragen lang, eer ze machtige partijen voortbrengen en Bo«S kan daar Diet op wachten. Wie nü de ^liberale idee« wil verdedigen tegen 't opdringend socialisme moet Bechts staan, orakelt hij. Bartholomeus Boes is nu man van Rechts. Ieder, die wil mag 't hooren. Alleen twijfelt hij nog, welke partij hij de eer van lidmaatschap gunnen zal. Hij leest nu Standaard én Nederlander. Wie bij hem komt, kan 't zien ze steken beide in den krantenhanger. Den eenen dag de Standaard vóór. En 's anderen daags de Nederlander. UITKIJK. Met het oog op da politieke crisis, was het Lagerhuis tot aan do nok toe vol. De ministerieels verklaring werd met groo'.e spinning verwacht. Alle partjjleiders, behalve Asquith, waren te genwoordig. Minister Lloyd George, zeide, dat er omstandigheden geboren waren, die vol gens de meening dar regeering, het niet wenscheljjk maakten, dat het Huis met zijn werkzaamheden zou voortgaan. Minister Aequith zal moeilijk voor Don derdag a.s. zijn verklaringen kunnen afleggen. De verklaring van Lloyd George ver oorzaakt in het Lagerhuis een enorme verbizing. Alle afgevaardigden vroegen zich af wat da verdaging, do verklaring van Atquisb, zjjn conferenties met lord Knoilijs, dan secretaris van den koning, en vooral sommige passages uit de rede van Lloyd George, te beteekenen hadden. Op voorstel van Balfour werd het Lagerhuis tot Vrijdag verdaagd.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1910 | | pagina 1