Zaterdag 15 October 1910
258ie Jaargang IS". 1598.
Antirevo lit
Orgaan
voor de ZiiitlliollaitdNelie en Zeeuwsehe Eilanden,
IN HOC SIGNO VINCES
Invoerrechte».
i.ieze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent.
n zonder 50
Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad f7,50 zonder ƒ4,50 per jaar,
tfz ouderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent.
UJTGSYEB
T. BOEK HO VEN.
SO MM ELS DIJK.
Teleloon Intercom. So, 3.
Adrertestiëss 10 e&nt per regel en 3/j maai. Eêelamss 20 per regel,
ij Boekaankondiging 5 Cent per regel an «saai.
j! DienstaanTragen en IMeBSÊaaubiedingesi 50 Cent per plaatsing.
Groots letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Adverteiitiën worden ingewacht tot Dinsdag- eu Vrijdagmorgen 10 uur.
,411e stukken voor de fteilwriie tieslesifitS, tdverleislion ca verdere Administraile fmaco i€?e fte ■Eemiea aaw ale sa Uitgever.
Emu m
De Troonrede sprak over de in
voering van een nieuw tarief van in
voerrechten.
Onder 't kabinet Iiuyper is door
min. Harte ook reeds een poging ge
waagd om een andere tariefwet te
krijgen eu ieder herinnert zich nog
de dure petten en klompen, waarover
de Liberale sprekers zich zoo druk
maakten. Gevolgen heeft die agitatie
tegen het Tarief niet gehadwas de
aanval tegen 't Kuyperkabinet alleen
op de invoerrechien gericht geweest,
dit kabinet had niet behoeven af te
tredenmaar 't was de Kuyper-hetze
de Kuyperhaat, die met leugens en
verdachtmakingen gemengd, het «52-
48 hi ha-hoct aan de vrijbuiters kon
ontlokken, na alloop van den stem-
busstrijdr
Het Taiiel Harte is tot de neder
laag niet de aanleiding geweeet, het
volk liet zich door de dure petten
niet van de wijs hrengen.
Thans zal minister Kolkman ander
maal een nieuwe tariefwet indienen.
Kr worden al schema's van gegeven
door buitenlanders, die oogenschijulijk
meer weten dan de politici uit ons
eigen Land. Maar binnen enkele
maanden krijgen we zekerheid. Nu
dus beantwoorden we slechts èèn
hoofdvraag, die bij de Invoerrechten
voorop!reedt. En dat is deze: Welke
middelen zijn er om onze industrie
een hooger vlucht te doen nemen dan
ze thans heelt. En 't antwoord is
tweeërlei. Vrijhandelaars zeggen hoo
ger vlucht is mogelijk door beter
vakonderwijs en als de industrieele
kennis en durf toeneemt, krijgt ze
ook hooger vlucht De protectionist^)
antwoorden hooger vlucht is mogelijk
door beter vakonderwijs, meer durf
en daarbij nog invoerrechten.
Voor- en tegensta' ders van protectie
zijn 't dus wel eens over het beter
vakonderwijs; over den durf der fa
brikanten om eens iets aan te pakken
over den moed der fabrikanten, om
ook eens afzetmarkten te gaan zoeken
buiten de grenzen van Nederland en
zelfs van Europaover het inzicht,
dat de fabrikanten de nieuwste ma
chines moeten eigenen de beste werk
krachten moeten veroveren de beste
chefs en ingenieurs moeten kiezen of
aanstellen enz. Maar zoodra 't gaat
over de wacht bij de grenzenover
den tol; dan gaan de voorstanders
van betere vakontwikkeling uiteen in
protectionist en vrijhandelaar.
Na is de kwestie van vrijhandel
in al zijn breedte hier niet te be
handelen elk boek van economie
wijdt er talloos vele bladzijden aan
en deze hier te citeeren gaat niet aan.
Maar op éèn hoofdpunt wijzen we.
Op dit: Welken weg wilde Vrijhan
delaar betreden om de door Engeland,
puitscbland en Frankrijk en Amerika
ingekorte markt grooter te maken.
We bedoelen dit: De vreemde vol
ken overstroomen ons Land met hun
wtheemsche productenhoe kunnen
we zonder invoerrechten die verloren
markt terugkrijgen
Nederland voor de Nederlanders,
zooveel als dat mogelijk is. Maar als
de buitenlanders van onze markt een
gedeelte rooveu. is de Nederlandsche
fabrikant dat gedeelte kwijt. Hoe moet
markt terug
hun verloren markt terug
ingevoerde
hij dat verloren stuk
krijgen
Zeg niethij moet dan maar een
economischen inval in de andere
Landen doenwant die andere Landen
heften zulke hooge invoerrechten, dat
onze fabrikanten hun waar niet over
de grenzen kunnen krijgen die aanval
onzerzijds kan niet geschieden.
Zij kunnen onze markten wel in
nemenmaar wij kunnen hun markten
niet bereiken omdat de grenzen pot
dicht gesloten zijn.
Nog eens dus hoe moeten wij den
buitenlander beletten op onze markt
te komen om alzoo onzen eigen fa-
orikanten
te geven.
De Vrijhandelaar heeft daar geen
antwoord op; ja toch: hij zegt: laat
die buitenlander maar blijven, wat
geeft dat; je krijgt daardoor goed-
kooper artikelen en da's gewonnen.
Alzoo de vrijhandelaar weet geen
antwoord te geven op de vraag, hoe
we de Nederlandsche markt voor den
Nederlander zullen handhaven maar
hij redt zich door een zijsprong en
wil, om de goedkoopte zoogenaamd
den buitenlander onze markt laten
vervullen met allerlei
goederen.
De Ingezetene mag] niet winnen
neen het Hollandsche geld moet naar
't Buitenland.
Konsekwent door geredeneerd, zou
de Vrijhandelaar heel de Nederlandsche
markt aan den vreemdeling cadeau
doen, als de petten en klompen, en
jassen en broeken, en kachels en
ploegen maar een paar centen goed-
kooper werden.
Uf dan de Nederlandsche fabrikant
omkomtdat kan den vrijhandelaar
een beetje schelen alles moet maar
goedkoop wezen.
En nu is goedkoop wel aan te be
velen wie zou er op tegen zijn maar
als daardoor onze Industrieele zaken
geen hooger vlucht kunnen nemen,
keuren wij die goedkoopte beslist af,
Als een onzer nationale takken van
bestaan ijïet genoegzaam uitspruit,
moeten we zijn bloei bevorderen en
dat kan door een tariefverhooging,
zeifs zoo, dat de goedkoopte er weinig
onder lijdt.
Hoe verwijdt ge onze Nederlandsche
markt voor onze Nederlanders?
Door vakopleiding? Ja. Maar ook
door matige invoerrechten. En aan
de goedkoopte doen deze geen af
breuk.
Godsdienst.
Er is wel een godsdienstig gevoel,
zonder Godsdienst; maar er is geen
Godsdienst zonder godsdienstig gevoel.
't Godsdienstig gevoel leidt tot een
sympathiebetuiging, tot een eerbiedenis
voor een Hoogere Macht.
Men »voelt« het: er is rondom en
in en boven ons toch een macht, die
van de menschelijke zeer verschilt in
omvang en invloed. Een macht, daar
men respect voor hebben moet. De
naastenliefde dijt uit tot sympathie
voor den niet-naaste, die ver van ons
af, ergens tronen en wonen moet en
die 't menschelijk hart zoo vredig
stemmen en er zulke teedere snaren
raken kan.
Ei' is een mysterie in den Hooge en
't hart. voelt zich zoo weeig aangedaan
door de erkentenis, dat er zoo'n Ge
heimzinnigheid bestaat.
En men koestert dat gevoel't kan
zelfs dwepen. Maar met al dat gevoel
kan men ijskoud zijn voor den Gods
dienst d. i. den dienst van den persoon
lijken God, geopenbaard in't vleesch-
geworden God, van welken Vader en
Zoon en Geest uitgaat.
Met «godsdienstig gevoek kan men
den Christus der «Schriften loochenen
en voorts alle dogma's des* Christen-
doms ontkennen.
Met «godsdienstig gevoek kan men
den Godsdienst haten met een gewel
digen haat. Kan men haten 's Heeren
volk's Heeren Kerk. 's Heeren
leidingen
in 't gezins- en volksleven
of er
kan men absoluut ontkennen
den schouder over ophalen.
Godsdienstig gevoel
't Is geenszins te verachten, noch te
veronachtzamen, maar 't is slechts ge
voel en geen overtuiging. En alleen
overtuigingen brengen een leven tot
z'n doel.
Heeft de prediking vat
Waarom is 't Socialisme zoo in trek
Omdat 't den vinger op de wonden
legt. We zeggen niet, dat 't Socialisme
ze heelt en geneestverre van dien.
Maar 't wijst de ellende aan en dat
reeds brengt in 't volk 't bewustzijn,
dat de Socialisten de ware geneesmees
ters zijn.
Zeker: 't volk zal't wel gaan inzien
dat ook de Socialist de gebreken
aanwijzen kan, maar ze in de verste
verte niet verbeteren kan, ja ze nog
vermeerdert: maar dat neemt niet weg,
dat 't volk opmerktmet twee heldere
oogen ziet, dat 't Socialisme de fouten
ziet en daarom is 't bij 't Volk in
trek. Het volk spreekt 't uit't Socia
lisme is achter de kwaal.
En nu weet 't Volk ook wel, dat 't
daarom de kwaal nog niet geneest;
dat er tusschen aanwijzen der ziekte
en genezen een hemelsbreed verschil
is
Maar tochdie geneesheeren zijn
in trek.
En nu moet de prediking des Woord
Volks-ellende.
üp 't voetspoor der Materialistische
leer, wordt dagelijks nog aan den
uitwendigen nood der werklieden ge
dacht eti over den uitwendigen rijk
dom der kapitalisten gesch even.
De Sociale kwestie is in ieders mond
een broodkwestie. Spreekt over de
sociale toestanden met wie en waar
en wanneer: zeiden hoort gij 'tgees-
te ijk element naar voren schuiven
't s steeds 't volk in zijn buitenkant;
'tis zijn daggeld; zijn k leedingzijn
huisvesting zijn rust.
Maar op den kansel dan
Cok daar eenzijdigheid: bekeering
en nog eens bekeering en nog eens
bekeering en dan zells met hand
gebaren naar degenen die reeds be-
keeid zijn en als »'t vulk« bekend ge
maakt zijn in hunne omgeving.
In den Volksmond dus is de Volks
ellende een uiterlijke zaak; op den
kansel een totaal innerlijke en raakt
men 't uiterlijke, als iets onheiligs op
den kansel, zells niet aan.
Maar de Volksellende heefi twee
kanten.
En wel degelijk dient in de Pers
en op den kansel steeds en onophou
delijk de geestelijke en de stoffelijke
zijde naar voren gebracht, willen we
geen gevaar loopen, dat zelfs trouwe
mannen van Rechts in materialistische
gedachten opgaan of over de pre
diking des woords den schouder op
halen als een prediking naast, niet
over en uit 't leven.
en '90 alle Euro-
hun geschut ver-
hier gemoedereerd
het Volk geven, wat de Socialist geeft
maar meer.
De prediking wijst de ellende ook
aanmaar heeft er tevens de zalf
voor.
De prediking kent de oorzaken der
ellendemaar kent ook de bron dei-
verlossing.
De prediking dient er dus op gericht
te zijn, om 't Volk zijn s'offelijken nood
te openbaren en er 't tegengif van te
openbaren.
Dan krijgt de prediking vat op
verstand en geweten des Volks. En
zoo niet, dan laat de prediking 't volk
in zijn groot aantal koud.
OI» JU» 12* t-I S'ftUJft.
Voorloopig slaat ons staalkuudig ieven
in het teeken der «Veertig milhoen-s:. Daar
wordt over gepraa en gedacht daar wo^dt
van gedroomd. En ais niet a'le voorteekenen
bedriegen, dan zal er iu de Kamer een
storm opsteken, zooals niet gezien is van
den tijd af, dat het derde christelijk Kabi
net geboren werd, tot nu toe. De wind
fuilt al door 't geboomte.
Het is een ongelukkige historie
Als da liberalen aan 't bewind zijn, dan
laten zij roosje maar zorgen en zija zij
dan gewipt, dan moeten de mannen van
Rechts hun schade inhalen. En in plaats
dat zij dan met passenden deemoed, de
schaamte op de kaken, 't hoofd buigend
hun nalatigheid erkennen, steken zij den
politieken kop op en komen met het ver
wijt aandragen, dat wij de Natie maar op
kosten jagen.
De »Standaard-r herinnerde terecht aan
de snelvuurkanonnen.
Toen tusschen '80
peesche mogendheden
nieuwden, hielden wij
onze antieke vogelverschrikkers iu waarde
goed voor de parade, maar kinderspeel
goed, bij de moderne kanonnen onzer moge
lijke vijanden vergeleken.
Het kabinet Kuyper voelde geen vrij
moedigheid om dezen toestand te besten
digen en vroeg gelden aan voor snelvuur-
geschut.
Dat heeft er toen gebraden
Vooral de werklieden werden opgehitst,
die voor pensoen in plaats kanonnen
kregen, om hun ouden dag wat op te
vroolijken.
Toch zette de Regeeving door.
En bracht zoodoende in orde, wat onder
de liberale Kabinetten was verzuimd.
Nu gaat het wederom zoo.
Toen in 1905 het kabinet Kuyper was
omvergeramd, lagen op de regeerings-
bureaux de overtuigende bewijzen, dat onze
kustverdediging totaal onvoldoende is. En
toch liet het kabinet De Meester rollen
wat rollen wou en kikte niet van wat er
voor die kustverdediging noodig was.
En 't is van dat kabinet in elk geval
een daad van moedige plichtsbetrachting,
dat het geen schuilevinkje speelt, maar
rondweg tot het Nederlandsche volk zegt
Veertig millioen mceten er aan de verdedi
ging onzer kust worden te koste gelegd en
anders kunnen wij voor die verdediging
niet instaan.
Dat is 'n moedige daad.
Want wie geld vraagt voor militaire
doeleinden maakt zich tn ons land waarlijk
niet populair! Hij geeft zijn politieke vij
anden met eigen hand een koker vol scherp
gepunte pijler).
Pijlen, die nu al vliegen.
De vele, verwoede anti militaristen brullen
het natuurlijk uit en stellen het voor, alsof
die veertig millioen in een put zonder bodem
geworpen worden. Maar ook de mannen
van Links, die leger en vloot wel willen
verzorgen, wikken op deze wet voordracht.
De een wou zus, 'n auder
ZOO gedaan
hebben. De een kan 10, 'n ander 20 mil
lioen uitzuinigen.
En een gedeelte des volks gaat gelooven,
dat onze ministers 'n aanval van razernij
gekregen, hebbende," nu maar gooien met
's lands millioenen als een suikerbaron met
rijksdaalders.
En natuurlijk wie in dezen waan verkeert,
gaat op z'n achterste beenen slaan. Die
knijpt z'n knuisten samen.
En als ze er kans toe zagen, dan zouden
ze de gansche Regeering onder curateele
laten zetten of ter observatie 'n jaar lang
opzenden naar In sanatorium.
Wij moeten zu n;g doen foeteren ze
met de suiker en de thee, omdat er
zooveel accijns af moet voor 't arme vader
land eu onze regeering gaat 40 millioen
verkwisten aan graaf- en bouwwetk langs
de kust
Ieder begrijptdat pakt.
Het gaat er in als koek. En dat de
RegeeriDg met deze aanvraag komt van
te voren a! te verstaan gevende, dat het
ernst is en geen spelletje en er dus niets
te marchandeeren valtbewijst wel hoe
vast zij staat in de overtuiging, dat ons-
land aan de zeezijde vrijwel onverdedigt
ligh
Nu wil ik op de behandeling niet voor-
locpeD.
De Staten Generaal hebben ook een
ernstige roeping. Ze hoeven en mogen maar
geen ja en amen zeggen op alles wat de
regeering voorstelt, maar moeten het voor
en tegen wegen en eerst zelf van de nood
zakelijkheid overtuigd zijn, eer ze vóór
stemmen.
Maar 't spijt me dezer dagen meer dan
ooit, dat ons volk zoo weinig van zijn
geschiedenis kent. 't Kan een waarschuwing
zijn voor thans
Van dat ons Nederland een eigen slaat
is, heeft telkens weer misplaatste zuinigheid
ons volk parten gespeeld en in groote
moeilijkheden gebracht.
Laat me eens voorbeelden geven
Toen in'tjaar 1568 Prins Willem, met
eigen middelen, een leger op de been had
gebracht, werd hem uit Holland nog niet
het tiende deel gestuurd van 't geen hem
belocfd was, zoodat na 'n paar maanden
zijn leger ontbinden moest en van zijn
schuldeischers nog jaren werd geplaagd.
Wie weet, als hij 't in plaats van drie eens
negen maanden had kunnen volhouden
Later was 't gedurig hetzelfde.
Stad na stad, gewest na gewest ging
aan Parma verloren, omdat de karige Staten
voor de Nederlandsche bruid liever eeu
buitenlandsche vrijer gingen zoeken, dan
dat ze Duitsche speerruiters en koene Berg
schotten huurden, die den Spaanschen land
voogd konden tegenhouden.
Maurits en Erederik Hendrik zouden
tweemaal zooveel tot stand hebben gebracht,
als ze niet op de meest ongelegen tijden
»kort« waren gehouden.
En na 1648 begon 'teerst recht.
Onder Willem II wilden Holland's Staten
't land ontblooten, ook al omdat het
zooveel kosten en na zijn dood zag men
't omgekeerde gebeuren van thans De zes-
kust werd verdedigd, maar de landgrens
schandelijk verwaarloosd.
Zoo dat Frankrijk ons helpen moest, toen
een nietig vorstje als de bisschop van
Munster onze Oosterlijks proviciën afliep.
Hoe in 1672 Lodewijk XIV in enkele
weken was doorgedrongen tot in 't hart
van ons land, is van algemeene bekendheid.
Het landleger en de foitificatiën hadden
tijdens t bewind van De Witt weinig ge
kost, da is waarMaar de inval der
Franschen, die een groot deel des lands
anderhalf jaar bezet hielden, kostte ons
eindeloos meer.
Een eeuw later was 't weer zoo.
Toen ter zee. Na 1713 hadden we de
