Woensdag 27 April 1910. 25sle Jaargang IV. 1549, voor «Ie Zuidliollnndsclie en Zeenwsche Eilanden, f Antirevolutionair Orgaan IN HOC SIGNO VINCES FEUILLETON. T. BOEKHOVEN De Vondeling. ;kelingen. 7*".. n n zonder 50 SOMMELSDIJK. Adverteatiës 10 cent per raaal. Eeelasses regel. I Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing, i Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan Aöyertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur. 4ile naa Jfckaa fW nog V 1 9)e Driebond. Tegenover onze Coalitie voelen de Liberalen, vrijz. Democraten en Socia listen zich sterk, als ze maar 't zoover kunnen brengen, dat er wat" meer harmonie en eensgezindheid onder elkaar ontstaat, üp dit oogenblik be gint iii die kringen de hoop op toe nadering te herleven. Ze hebben me lknar nog wel nietde verloving is er nog wel niet door; maar de verwach ting is er dan toch, dat het jawoord gauw volgen zal. Met Algemeen Kiesrecht zijn de drie partijen 't al aardig eens Vroeger was 't nog al eens hommeles en in 1901 gingen zelfs Unieliberalen en Democraten uit elkaar, omdat de eersten zeiden, dat dit Kiesrecht niet en de anderen beweerden, dat het wel urgent of spoedeischend was. Lang hebben ze mekaar nijdig aange keken. De vrijz Democraten wilden van de Unieliberalen niets weten tot op den befaamden 21 Jan. 1905 (dr. Kuijper muest nu eenmaal vallen de bittere vijanden met een zuur-zoet gezicht onder één deken gingen slapen en 't blanco kiesrecht als punt van vereeni- ging werd aanvaard Maar toen werden ze uitgelachen door de Sociaal Democraten. Blanco kiesrecht, riepen deze, wat is dat voor een Kiesrechtdat is alles en niets, 't is geen kuit en 't is geen hom. Neen, als de sinds 1901 gescheiden partijen goede vrienden willen blijven met de Socialisten, dan moesten ze met zulke flauwe smoesjes als Blanco-kiesrecht niet aankomen. En de twee partijen, geconcentreerd in 1905. op 21 Jan kwamen later Minister Rink steunen en de Socialisten juichten dezen be windsman toe, toen hij kwam met Algemeen Kiesrecht in zijn bekend wetsontwerp. Ziezoode broederschap kon al op één punt geteekend worden. Maar nu zat er nog wat anders de Sociale verzekering. De Unie-libe raai had op zijn beginselprogram Verplichte verzekering, met premie betaling. De vrijz. Democraat ook. Maar de Socialist wil alles van't Rijk hebben; geen premies, maar Staatspen- sioneering. Dat werd een gek geval om tot een volledige vriendschap met de Socialis ten te komentwee partijen vragen en eischen premie en maar wat subsidie van den Staat, maar de derde wil van geen premie weten, doch wel van een algeheele betaling door 't Rijk van de millioenen, die 't ouderdomspen sioen kosten zou. Dat werd een gek geval. Zijn vriend de Socialist, dien men bij 't Alg. Kies recht reeds de hand toegestoken had, kon men nu toch weer niet met die Pensioneering gaan afstooten. Men had hem in verkiezingsdagen zoo brood noodig, zouden niet tal van districten aan Rechts vervallen. Goede raad is duur. Wel had deUnie liberaal Roodhuizen gezegd wat heelt een dooie aan pensioen, maar 1905 was 1909 niet; en 1909 is 1910niet; en 1910 is 1913 niet. Als als men eens teekenen van-toenadering gaf aan 't Socialisme, ook op dit punt van pensioneering, wie weet, hoe pret tig bij de Prov. Statenverkiezing de samenwerking al kon zijn. Dan kon men mekaars candidaten reeds onder- steunenen gezamenlijk tegen deCoalitie optreden. Zoo gedaan. Voortaan zal de Staat pensioneeren of bedeelen alle 70 jarigen. De menschen betalen geen premie. Klaar is 't zaakje. Wel niet heel klaar, want de Socialisten willen pensioen van Staatswege op 60 j. leettijdmaar dat komt wel terecht. Die zelfde Unieliberalen, die al van premie betaling algezakt zijn naar de Staatspensioneering op 70 j leeftijd zakken over eenige jaren onder den invloed van de Socialisten van de 70 j. naar de door de Soc, begeerde 60 jaar. Dat komt dus wel terecht. Zoo ontstaat de Driebondstap voor stap gaan Liberalen naar de Socialis ten langzaam, maar toch, ze gaan. Met Alg. Kiesrecht en Staatpensioen hebben ze mekaar al gevonden. Met de openbare School vinden ze mekaar ook, al lijkt dat nu zco'n beetje ruzie. En aanstonds in 1910, maar in 1913 zeker, staat generaal Troelstra aan 't hootd der troepen met zijn staf Unie liberalen en vrijz. Democraten en dan stormen ze op 't Kabinet Heemskerk aan. De roode vlag in top De roode vlag bij Alg. Kiesrecht. De roode vlag bij Staatspensioen. De roode vlag bij 't openbaar onder wijs. En mr. Troelstra lacht in zijn vuistje. Van premie vrij. Oud-Minister Leiy, liberaal, maakte een pensioenontwerp, waarin premie geheven werd van de laagste ioonen, nl. f 240. Oud-Minister Kuyper deed hetzelfde Oud-Minister Veegens, liberaal, deed krek eender. De Socialistische voormannen in Frankrijk stelden bij het pensioen- vraagstuk premie betaling op den voorgrond ook voor de laagste loonen. De Vrijzinnig-Democraten in Neder land hebben nooit, vrijstelling van premie beoogd. De Unieliberalen hebben nooit vrij stelling beoogd .tot in 1909. Toen bij de 2de Kamerverkiezing heeft deze laatste partij die vlieger omhoog laten gaan. Succes heeft het niet gehad, maar het 60-40 bewees, dat de Kiezers door zagen, wat de bedoeling was, n.l. kiezersvangst. Zijn er dan geen menschen, die die premie van een dubbeltje niet kunnen betalen? Gewis, die zijn er. Maar die waren er ten allen tijde waaromklaagde men daarover vroeger nooit en waarom staat die vrijheid van premiebetaling nu zoo op den voorgrond Waarom nu zooveel liefde, en eertijds niet Daar moet toch wat ach*er zitten! En ookwaarom hebben alle liberale OorspuMüï yerhaal door J. A. ScMeïaiï. I i' ministers zich altijd vóór verzekering verklaard en nooit voor Staatspensioen voor iedereen? Vanwaar die frontver andering bij een gedeelte der lib. partij, dat zich Unieliberaal noemt. Wat zit daarachter. Prof. Treub sprak eens van slimmelingen en politie ke tinnegieters, die op de ruggen der arbeiders naar de 2de Kamer gaan. Socialisten op Chr. scholen gekweekt. Waarvoor zijn er Chr. Scholen Wel, om socialisten te kweeken. Waarvoor zijn er Openbare Scho len Om antirevolutionairen te kwee ken. Maar schrijven we nu voor gekken Neen, wij nietmaar er zijn libera le bladen, die hun lezers zoo beschou wen. als ze beweren socialisten wor den op Chr. Scholen gekweekt. Onze lezers schudden van 't lachen als ze zoo iets vernemen. Liberale lezers moeten 't oppeuzelen. Pas is er een strijd ontbrand in de Openb School over de Socialistische onderwijzers en 't gedeelte in Neder land, dat de Openbare School een goed hart toedroeg, beeft en vreest, dat de Op. School nog meer dan nu socialisten gaat kweeken door socialis ten. Heel Nederland is ervan overtuigd dat de Openbare School de kweekplaats wordt van 't Socialismemaar dat op Christ. Scholen ook Socialisten ge vormd worden komt op in 't brein van iemand die aan argumenten uit geput is en als een drenkeling naar een stroowisch zoekt, dienst der Liberale De Kerk in beginselen. Liberale dominees. Liberale ouderlingen. Liberale diakenen. Liberale voorzanger. Liberale Kerkvoogden en Notabelen. Ontzettend, als 't zóó in de Kerk des Heeren is. En toch 't Liberalisme begeert niet anders dan de geheele Kerk voor zijn ideaal op te eischen. De Kerk van Christus moet in dienst gesteld van mannen, die niet voorde eere Gods, maar voor den triomt hunner liberaliteit arbeiden. De Kerk des Heeren moet haar licht niet laten schijnen over de School en den Staatmaar ze moet gebruikt om 't volk af te trekken van de idee, dat ieder mensch geroepen is mee te werken om in 't staatsleven God Al machtig te erkennen als de Bron van alle bestaan, ontwikkeling en voor uitgang Het Liberalisme wil de Kerk neerhalen van haar hooge standpunt om haar te gebruiken als instrument tegen een Christendom, dat niet anders begeert, dan dat in ons Land Volk en Overheid buigt in aanbidding voor zijn Koning en God. 8. Ion blijft ook niet een dag |tndcn, of er is iets, dat hein lelijk begeerde, om iets van 1 te hooren Maar iemand niets schijnt te begrijpen, I woord afstuit als op een Ie bij alles even onbewogen |ie komt die aan den wenseii met een hem onbekende te maken |zoo allen schijn van, dat en hart van dezen man. I'aren, zich ergens voor te ■t ik inderdaad erkennen prschijning me een raadsel J ik me dikwijls tevergeefs led hem toch hier komen hem als met de noorderzon heeft overvloedig gelegen- Woord te hooren en mij r toch wel iets van mee- want hij was niet doof, ot. Laat het dus de ver- hart. wezen, dat de He ore oortwerken, het gesproken li Geest nader verklarend, Itaan opdat het voor dezen ,cht ten leven worde. id uit op liet water, want n na vele dagen Ilenken er slechts aan om te sieren' en er voor te oor de wereld worden aan huil rijkdom, en hangen ad om den hals, wanneer zij kunnen loopen. Ook willen dat men hunne kinderen dingen echter, die Gode en vader vergeten dat hij onheid is niets zoo nadee- ïen de kinderen verwaar- ïeer de Christenheid weder pen dan moet men voor eren beginnen, gelijk het nd. M. Luther. duivel eene schade Zal cht, die hem zeer smar- et dat door het jonge volk n de kennis van God op- oord uitbreidt en anderen M. Lutiier. Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent. Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad f7,5O zonder ƒ4,50 per jaar Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent. UITGEVER Telefoon IntereowM No. 2. Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/s maal° ülukkrn voor dr Heoadir tmnit, irtvcrU-mlen en vrrdrre kdmliilalraUe «>e (e spaden aan «ie» «Weever. V tino ai HOOFDSTUK VI. >0, dokter,riep zij uit, >ik kan U niet zeggen hoe verheugd ik ben, U zóó te hooren spreken. Is U ook een gekende des Heeren »Hij heeft naar mij omgezien, toen ik naar Hem niet vraagde,was het antwoord, hetwelk de dokter op bewogen toon gaf. Die blijde uitroep der kranke vrouw, had Hem diep geroerd en wonderlijk aangedaaD. Hij wilde nog meer spreken, maar op het zelfde oogenblik kwam juffrouw Welsinga melden, dat er een jongetje was, dat kwam vragen of de dokter dadelijk bij zijne moeder wilde komen. Zoodoende werd dus het gespiek afgebroken, en na afscheid genomen te hebben, vertrok dokter Van Waversbet g, met een bewogen gemoed, doch meer dan 4buit besloten, te trachten iets meer van de levensgeschiedenis dezer vrouw te weten te komen, die toch zulk een wonderlijke, bijna betooverendeinvloed op hem uitoefen de. vi» vaiuuuH nrtnriAi w2ls Ook Caroline Brindel was wonderlijk aangedaan door dit gesprek, en het speet aar ten zeerste, dat het zoo plotseling was afgebroken geworden. Ook zij gevoelde zich op bijzondere wijze tot dezen vriende lijken dokter aangetrokken, en nu zij zoo ongezocht bemerkt had, dat hij een geest verwant van haar was, nu gevoelde zij een onweerstaanbaar verlaagen naar zijne komst. En hoe meer zij over een en ander nadacht, hoe meer zij begeerte had een vertrouwelijk gesprek met den dokter te voeren. Sinds den dood van hare mevrouw, had zij zoo niemand, met wie zij eens van hart tot hart spreken kon. Juffrouw Welsinga was wel goed en vriendelijk jegens haar, maar van zoo gansch andere godsdientige gevoe lens, dat het met tot zulk een vertrouwe- lijken omgang kon komen, als Caroline wel wenschte. Geen wonder dus dat zij in den dokter, na diens openhartige verklaring, een ver trouwde hoopte te vinden, aan wien zij kon openbaren, wat zij aan anderen niet kon mededeelen. Den volgenden dag, legen den middag, als wanneer hij wist dat juffrouw Brindel gewoonlijk alleen was, omdat juffrouw Welsinga het dan te druk had met den middagmaaltijd, bracht de dokter weer een bezoek, en weidra waren beiden in een druk gesprek gewikkeld. >0 dokter,* zoo was Caroline begonnen, 2>ik kan U niet zeggen hoe weldadig het mj gisteren aandeed, toon U zoo sprak van het zalige, otn den God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, iD en door ods leven reeds te mogen verheerlijken en te mogen roemen in de genade Gods, die in Christus Jezus is, Eu U te hooren ver klaren, dat de Heere naar U omgezien heeft, toen U Daar Hem nog niet vraagde. Ik heb het voorrecht nog niet mogen smaken om hier iemand te ontmoeten, die bij ervaren spreken kon over die genade Gods, welke in Christus Jezus is, en het is misschien wel wat brutaal van mij om de verwachting uit te spreken van met U nog wel eens van hart tot hart te zullen mogen spreken, en toch »Neen, neen juffrouw riep dokter Van Waversberg uit, »noem dat niet brntaal, integendeel, ook ik heb al lang eens be hoefte gevoeld om met iemand eens over geestelijke ervaringen en de leidingen Gods te spreken, en ik wil 't U wel eerlijk be kennen, dat ik van 't begin af wel vermoed heb, dat U een rijke levenservaring hebt, en de Heere met U bepaald wel een bijzondere weg zal gehouden hebben* »Hoe kondt U dat denken dokter vroeg Caroline glimlachend. U hebt toch nooit te voren iets van mij gehoord, U is pas hier komen wonen, U kende mij dus niet.* »Welnu, juffrouw,* was't antwoord »la- ten wij nu als kinneren Gods, eens open hartig en eerlijk met elkander spreken, en dan wil ik U wel verklaren, dat mijne ge dachte, ik zou haast zeggen mijn vaste overtuiging, dat U een veelbewogen leven achter U hebt en van bijzondere genade- leid ngen des Heeren spreken kunt, zich vooral hierop grond, dat ik geloof U duidt het mij niet ten kwade, dat ik nu eens eerlijk voer mijn meeniDg uitkom dat er tusschen U en den koloniaal, die Tulai® es* &<an<lg»oMW. In aansluiting met het bericht inonsnum mer van 16 dezer betreffende de samenstelling van de plaatselijke ongevallen commissie in 't eiland Goeree eu üverflakkee wordt ons van particulieren zijde de volledige naamlijst toege zonden, als volgt 1. J. U. Mijs te den Bommel. Voorzitter. 2. J. Timmers te Middelharnis. 3. P. v. behouwen te Oude ïonge. 4. T. Lodder Cz. te Goedereede. 6. J. Jacobs Jz. te Ooltgensplaat. 6. D. de Graaft' te Dirksland. leden van t bestuur A. J. de Graaft te Sommelsdijk. J. Timmerman Mz. te Somtaelsdijk. Jan van Schouwen te Sommelsdijk 10. A. A. Mijs te Sommelsdijk. 11., C. J. M. v/d Broek te Middelharnis. 12. J. v/d Slik te Middelharnis. 13. J. C. van Ostende Middelharnis. 14. K. Buth te Den Bommel. 15. M. Breeman te Ooltgensplaat. 16. J. A. Slis Dz. te Ooltgensplaat. 17. Th. van Vugt te Oude Tonge. 18. C. van der Velde Melissaut. 19. H. Kooman te Dirksland. 20. J. Schilperoort te Melissant. 21. P. Biemond te Stellendam. 22. D. Zaaijer Az. te Stellendam. 23. D. A. Vogel te Goedereede. 24. J. C. Lodder te Ouddorp. 25. C. Tanis K. Pz. te Ouddorp 26 A. W. Keijzer te Melissant. Secretaris. Of bovenstaande heeren hunne benoeming allen hebben aangenomen is ons niet bekend. 7. 9. een aanslag op Uw leven deed, een nadere verhouding bestaan heeft, en waar U nu een geloovige vrouw, een dicipelinne van Christus geworden zijt, daar dunkt mij, kunt gij daartoe niet gekomen zijn zonder dat de Heere een bijzonderen weg met U gehouden heeft. Nu wat dunkt U zoo vroeg hij verder, haar daarbij scherp aan ziende,* heb ik 't wel zoo ver mis Eenigzins schuchter antwoorde Caroline >Neen dokter, U hebt het wel goed in gezien. Ik heb een veelbewogen leven achter mij, en als er ééne is die zeggen kan »De Heere heeft naar mij omgezien, hoe wel ik naar hem niet vraagde,* dan ben ik het wel. Tegen den wil mijner ouders ben ik gaan dienen in den Haagtegen hun wil knoopte ik betrekkingen aan met een onderofficier van de Jagers. Alle ver maningen mijner ouders, en van mijne mevrouw sloeg ik in den wind. Ik vertrouw de geheel op hem, die mij met betuiging zijner trouwe liefde overlaadde. Ik hoorde wel slechte geruchten van hem, soms met bewijzen gestaafd, maar toch weigerde ik beslist om ze te gelooven. Ik was totaal blind voor al zijne gebreken, en hoe meer mijn mevrouw mij afkeerig van hem trachtte te maken, en hoe ernstiger mijn vader mij den omgang met hem ontraadde, hoejinniger ik mij aan hem verbonden gevoelde Ik ver trouwde mij blindelings aan hem toe, en als wij samen waren, o, dan vergat ik alles om mij heen. Ja mijnheer ik had Albertus de Graaf innig lief, en ik vertrouwde er vastelijk op dat hij 't ook oprecht met mij meende. Maar ach, te laat zag ik dat ik bedrogen was. Hij verleide mij tot zonde onder de stelligste verzekering zijner liefde en (rouw. En toen ik tot mijn schrik ontwaarde dat ik moeder worden zou en zulks hem mededeelde, toen stelde hij mij zóó gerust, met te verklaren, dat na io weken zijn diensttijd verstreken was, en wij dan in 't huwelijk treden zouden, terwijl hij verzekerde reeds toezegging ge kregen te hebben, dat hij eene betrekking als condukteur bij de Staatsspoor zou krijgen, dat ik mij geheel daarop verliet. Ik schreef aan mijne ouders hoe 't er bij stond en wat ons plan was, en vroeg om hunne toestemming doch mijn vader had vroeger mij al bedreigd, dat als ik ooit tot een val mocht komen, het ouderlijk huis, onver biddelijk voor mij gesloten zou blijven, en hij liet dan ook mijn brieven want ik schreef meermalen onbeantwoord. O mijnheer, wat had ik toen al een spijt, de vermaningen en waarschuwingen mijner ouders en van mijne mevrouw in den wind geslagen te hebben. Orn mij echter voor den Heere te verootmoedigen, daaraan dacht ik toen helaas in 't geheel nog nipt. En nu kwam er nog bij dat mijn beminde mij zoo schandelijk bedroog. Zonder dat ik er iels van wist had hij geteekend naar Ind en kort nadat ik hem mijne verwach ting medegedeeld had en mij zulke goede beloften gedaan en bemoedigende inzichten gegeven had, was hij al naar Indië vertrok ken. Wordt Vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1910 | | pagina 1