Antwoorden of mededeelingen
Binnenland.
II. Al. de Kuniiigin-AIoeder te
Rotterdam.
Buitenland.
Schat naar de gevels van de huizen,
Het geluk daarbinnen niet altijd
Sommefsdijk. Door den Rijksveld
wachter Haakstnan is procesverbaal opge
maakt tegen L. T. van Nieuwe Tonge,
wegens jachlwetovertreding in den Oude-
landschenpolder alhier.
Middelharnis. Vrijdagavond kwam de
tram van 9.52, doordat zij aan de overkant
gederailleerd was, ruim 50 minuten over tijd
alhier aan.
Stad aan 't Haringvliet. De loteling
der lichting 1909 C. J. van Nierop, is ook
voor HH. Gedeputeerde Staten wegens een
lichaamsgebrek, voor den dienst ongeschikt
verklaard.
Oude Tonge. Ter algemeene kennis is
gebracht dat de lotelingen voor dc lichting
1910, die bij de zeemilitie wenschen te
dienen, zich daartoe vóór 15 October ter
Secretarie moeten aanmelden.
Posterijen.
GemengtI nieuws.
DU
it;
1
ij
i i
Ij 1
f
Dan zullen datOnderwijs en die
inrichtingen schokken op haar grond
vesten. Dan gaan ze ten onder, omdat
»geven« voor hun school door de
Openbare School voorstanders nooit is
in toepassing gebracht, 't Was Staats
hulp een en al.
Tii!ii- ere landbouw.
TER NADERE VERKLARING.
In 't vóór-vorige noiumer gewaagden we van
eene waarschuwing aan onze aardappel verbou
wende boeren tegen 't koopen van pootgoed 't
welk besmet kon zfln met ziektekiemen van
„Black Scab."
De heer C. Broekema,Secr. der Eriesche Maatsch.
van Landbouw geeft nog eenige nadere verkla
ringen betreflende de bedoelde kwaal.
De ziekte is in staat aldus de heer Br.
om den geheelen oogst verloren te doen gaan,
en wanneer ze eenmaal gevestigd is, is ze bijna
onmogelijk uit te roeien. Men bedenke welk een
ramp het voor de Friesche bouwstreken zou zijn
wanneer deze ziekte zich hier vestigde, niet
alleen door de directe schade, die er uit voort
vloeit, doch ook doordat het buitenland dan
waarschijnlijk maatregelen zou nemen om onze
aardappelen te weren.
Da ziekte zoo lezen we verder wordt ver
oorzaakt door een zwam en zou behalve met
pootgoed ook op andere wijze ons land kunne.i
bereiken. Ieder zij dus op zijne hoede en stelle
onmiddellijk het Instituut voor phytopathoJogle
te Wageningen op de hoogte, wanneer hij ver
dachte verschijnselen meent waar te nemen,
De Black Scab zwarte schurft is kenbaar
aan eigenaardig zwarte wratachtige uitwassen,
gewoonlijk in de buurt der ooger. Ze kunnen
verschillende grootte hebben, soms zijn ze zeer
klein, in het uiterste geval echter zoo groot als
de knol zelf. Ook op de onderaardsche stengels
kunnen deze wratten zichtbaar zijn.
Dit stukje „Ter nadere verklaring" is tevens
een antwoord aan- een „Trouw lezer" die nog
graag wat meer er van weten wou.
Vraagbaak.
Vragen en Antwoorden worden kosteloos geplaatst
zpn met hetzelfde nummer gemerkt aia de vragen
waarop ze betrekking hebben.
Vragen.
342. Hoe worden snikerbietenbladeren behan
deld, on een goed persvoeder te verkrijgen, en
hoe lang kan men dat bewaren Heelt men
daar ook een thermometer voor noodig?
343. Gaarne zou ik nog wat meer weten van
de Black Scab, waarvan U iets mededeelde in
een vorig blad.
344. Zou gepoederde tarwe voor de zaai ge
reed, schadelijk zijn voor varkens of kippen?
345. Moet men kaïniet met het zaaigraan gelijk
ineggen, of mo et men het over het geëgde zaaien
N. T. Een Abonné.
Antwoorden en mededeelingen.
340. Waarom paardenmest beter dan koemest
Ze bevat meer stikstof. Ten minste als er veel
van de urine in zit. Want die vooral is rijker
aan stikstof, dan koeienurine.
341. Voor de eenvoudige manier van inkuilen
waarvan wij onlangs spraken, graaft men geen
kuil en gebruikt men geen zout.
343. 't Antwoord ligt reeds in ons opstelletje
van heden.
Omtrent 't bezoek van H, M. de Koningin-
Moeder aan Rotterdam, wordt medegedeeld,
dat H. M. vergezeld van freule Van der
Poll, Jhr. Mr R. D. W. van Weede,
hofmaarschalk en Jhr. Mr. A. G. Schimmel-
penninck, kamerheer, te i z uur aan het
Maasstation aankwam.
Hier werd H. M. ontvangen door den
Burgemeester, den heer A. R. Zimmerman,
terwijl het dochtertje van den burgemees
ter H. M. een bouquet aanbood.
Aan den steiger voor het Maasstation lag
de tenderboot Columbus van de Holl.-Ame-
rikalijn, zoodat H. M. zich te voet aan boord
begaf. Hier werden verschillende autoritei
ten aan H. M. Koningin-Moeder voorge
steld. Met de Columbus werd ia de rich
ting van Dordrecht gevaren gedurende wel
ke tocht H. M. zich onderhield met de heeren
Dr. Hijmans van den Bergh en Van der
Perk, die aan H. M. inlichtingen verschaf
ten omtrent de genomen maatregelen tot
het voorkomen en bestrijden der cholerage
vallen.
Omstreeks z uur kwam de Columbus
weer ter hoogte van het Maasstation, waar
na een tocht door de Maas- en Waalhaven
werd gedaan, die omstreeks kwart voor drie
eindigde, toen aan het Koninginnehoofd ge
land werd.
Vanhier liep H. M. naar het terrein der
Holland Amerikalijn waar de Koningin-Moe
der den heer Jhr. J. G. Reuchlin werd be
groet.
De Rotterdam, die daarop bezichtigd
werd, was voor deze gelegenheid fraai ge-
pavoiseerd. Aan boord werden met de
Marconi-telegraaf telegrammen gewisseld
met het station Scheveningen.
Nadat H. M. aan boord de thee gebruikt
had, was te 4 uur het bezoek geëindigd en
ging men weder aan boord van de Colum
buswaarmede H. M. tien minuten later
weer aan den steiger, bij het Maasstation
aan land kwam.
Met den trein van 4.17 uur werd de
terugreis aanvaard.
Een rijtoer door de stad werd niet ge
maakt.
Er mag in onze dagen van zucht naar
weelderig genot, rijkdom, roem en eer wel
eens aan herinnerd worden, Hoe worden
ze benijd de rijken der aarde, hoe grimt
de afgunst de ramen in van de paleizen der
machtigen. En zeker,-velen hunner zijn be
voorrecht boven duizenden, maar het is lang
niet al goud, wat er blinkt. Zie nu weer
de bewoonster van Alexandria, het zomer
verblijf van Tsaar Nicolaas van Rusland,
't Geluk geschat naar den gevel van dit
Paleis in Petershof zou er nauwelijks geluk
kiger schepsel op aarde te vinden zijn, dan
de Tsaritsa. En geoordeeld naar wat over
de Keizerin geschreven wordt, is zij diep,
diep ongelukkig.
Zooals ze eens over, over gelukkig was.
Dat was in de dagen van haar onbezorgde
jeugd, toen zij, de bewonderde prinses,
vroolijk ronddoolde in de parken rondom
Darmstad, de zangers der Hessische wouden
haar heur ochtend- en avondlied zongen,
de eekhorentjes haar speelmakkertjes waren
toen ze rustte op de bemoste-beukestam-
men, die zich bogen over de beek, waarin
ze haar eigen beeld zag, de lach der jeugd
om haar lippen, 'n bloemkrans in het haar.
En steeds hooger steeg haar gi-lukszon.
Alexander de 11Ie, kroonprins van Rus
land kwam en vroeg haar hand. In dub
beien glans van- schoonheid en jeugd trok
ze met 'n lachend gelaat naar het groote
Rusland. De diadeem der Russische keizers
kroon fonkelde voor haar oogen als eens
de droppels van het water der beek, als
het opbruischie tegen de rotsen, die bla
kerden in zonneglans.
Hoeveel vorstinnen van Europa zullen de
jonge Hessische benijd hebben. Keizerin
van het Russische rijk, Tsaritsa aller Rus
sen door een huwelijk uit liefde 1
Zoo \erwisselde zij beukestam en bloem
krans voor troon en kroon.
>En sedert ving haar lijden aan«
Die troon is een folterende pijnbank, die
kroon een doornenkroon, gepijnigd tot
bloedens toe
Voorbij waren haar schoone dagen!
Voorbij, voor immerNooit is de Tsa-
ritza meer in haar vaderland geweest en
het zal de vraag zijn of ze ooit weer wan
delen zal in de eikebosschen of zitten op
de lieflijk begroeide heuvelen, waar ze als
kind, of als jonge maagd aan de zijde van
haar vorstelijke minnaar wandelde en toe
komstplannen maakte.
Nauwelijks had haar gemaal de regeering
aanvaard, of de sombere reeks van rampen
begon.
Tijdens de kroningsplechiigheid te Mos
kou had het ontzettend ongeluk op het
Chodinsky-veld plaats, dat zooveel men-
schenlevens kostte, en dit ongeluk wierp
zijn eerste zwarte schaduw op het geluk
der Tsaritsa.
Maar zij herademde, want zij werd moe
der. Vier malen bracht 'zij een do.chter ter
wereld. En de blijdschap der moeder ver
drong den kommer der Tsaritsa.
Maar neen die blijdschap was niet
onverdeeld. Zij bleef Keizerin, al was zij
moeder. En de Russische grooten riepen
met klimmend ongeduld: »Wat hebben wij
aan een dochter? Waar blijft de zoon
de troonopvolger
Het werd zoo luide geroepen, dat de
moeder het hoorde bij de wieg van haar kind.
Toen ontstelde zij.
Nu begreep zij, dat haar komst als een
ongeluk werd beschouwd voor de dynastie,
als een nationale ramp, die door honderd
millioen Russen werd betreurd.
Toen begon een walging wekkende lijdens
geschiedenis.
Monsieur Philippe van Toulon, een
Fransche aartskwakzalver, en een zooge
naamd Heilige der Grieksche Kerk, Serafim
van Sarowo, werden te hulp geroepen, om
het ongeluk te bezweren.
De Tsaar vond het goed, dat die be
zweringen plaats hadden. De goedhartige
man, die zijn vrouw hartelijk liefheeft, maar
in de ketenen van het Russisch bijgeloof
zucht, voelde niets van de wreede zielepijn,
die hij der Tsarina bezorgde.
En dat lijden der Keizerin werd grooter.
Toen brak het jaar 1904 aan. De zon
brak door de wolken, en bescheen met
helderen glans het Keizerlijk Paleis.
De menschen hielden elkander staande op
straat; het groote nieuws werd naar alle
windstreken geseind. Den Tsaar was een
zoon geboren!
Het was een oogenblik van ware en
innige vreugde voor de Tsaritsa. Zij kon
met dien zoon voor de Russische grooten
treden nu zouden zij de komst der
Keizerin zegenen!
Doch de Kroonprins bracht niet het geiuk
maar den zwaren oorlog met Japan mede.
De rampspoeden joegen elkanderRus
land werd te land en te zee geslagen door
de kleine, onversaagde Japanners meer
nog door de onbekwaamheid van de Rus
sische generaals en den onderlingen naijver
der aanvoerders.
Op de Tsaritsa maakten al die ramp
spoedige, berichten een onuitwischbaren
indruk. En toen de vrede van Plymouth
uitkomst bracht kwam het revolutiespook
met al zijn verschrikkingen en voor de
Keizerin begon het lijden opnieuw.
De Tsaar hinkte op twee gedachten,
maar grootvorst Michael, een man van de
daad en van het zwaard, raadde aan, om
de beweging in bloed te smoren.
De Keizerin had er haar eigen gedachten
over. Hjar heldër* verstand zeide haar, dat
grootvorst Michael de ooren dicht stopte
voor de noodkreten van een gemarteld volk.
Zij, die tot vrede met de japanners had
vermaand, drong op vrede aan met hrt
Russische volk. Zij wilde toegeven aan de
rechtmatige eischen des volks. Een behoor
lijken rechtstoestand, een grondwet, een
verantwoordelijke regeering wenschte zij.
Zij herhaalde hare vermaningen, hare
waarschuwingenzij bad en smeekte, maar
het was te vergeefsch, want grootvorst'
Michael was de machtige raadsman, wiens
raad den doorslag gaf.
Toen kwam de tijd, dat de revolutie in
Rusland de bovenhand scheen te zullen
hebben. En in dien tijd werd bij de Keizerin,
als bij alle overige leden van de Keizerlijke
familie, elke andere gedachte verdrongen
door de zorg voor het leven van den
Tsaar en van den troonsopvolger.
De vrees voor aanslagen, waaraaD minis
ters en leden van het Keizerlijk huis ten
offer vielen, moesten het zenuwges'el
der Keizerin wel schokken. En zij moest
zich daarbij krachtig en moedig toonen,
haar gevoelens verborgen houden, glimlachen
met de wanhoop in het hart.
Haar Tsarinahart stond aan de zijde des
volks; haar vrouwenhart beefde voor het
leven van haar gade, van haar -kind, van
haar zoon. En door de tegenstrijdigste
gewaarwordingen verscheurd, moest zij, die
door de onrust werd verleerd, de rust
huichelen, om de rust van den zwakken
Tsaar niet te verstoreD.
Toen in Mei 1909 de eerste Doema iu
de Geor^-ezaal van het Winterpaleis door
den Tsaar werd geopend, gaven de trekken
der Keizerin blijk van het hevigste ziele-
lijden, doch toen de troonrede was afge-
10open, en het Keizerpaar teruggekeerd
was in de Keizerlijke vertrekken, viel de
Keizerin hare man weenend om den hals.
Het waren tranen van blijdschap, omdat
alles goed was afgeloopeD.
Het jaar 1906 bracht voor de Keizer
lijke familie nog een aantal zenuwschok
kende gebeurtenissen; de opstand der
bemanning van de vloot, de aanslag op
het Apothekerseiland, de moord op groot
vorst Sergius.
In het voorjaar van 1907 werd een
samenzwering tegen den Tsaar ontdekt.
Voortdurend moest de Keizerin vreezen,-,
dat haar man en haar kinderen zouden
vallen als slachtoffers van een aanslag. En
toen in September 1907 het jacht »Standart«
in de Finsche scheeren bij Hango op een
klip liep, meende de Keizerin niet anders,
dan dat de lang verwachte aanslag plaats
had.
Zij was beneden in het schip, toen dit
plotseling in alle voegen kraaktehet elec-
trisch licht werd uitgedoofd, en alles heen
en weer geslingerd.
De Tsarina zocht in haar moederangst
naar haar zoon in duldeloozen angst snelde
zij in de duisternis naar boven, want haar
kind werd vermist.
Daar op het dek werd de Kroon
prins gevonden.
Een matroos was dadelijk na den schok
naar de Keizerlijke kajuit gesneld, en had
den troonopvolger naar dek gebracht, ge
reed, om bij een ernstig gevaar met hem
in zee te springen, en hem zwemmend te
redden.
Dat zijn gebeurtenissen, die de geheele
wereld kent. Hoeveel is er nog, dat ver
borgen bleef, en dat zijn stempel toch
zette op het lijden dezer vrouw. En zij
kan zeggen met Koningin Louise van Pruisen:
•«■Wie nooit zijn brood met tranen at,
Wie nooit in kommervolle nachten
Droef weenend op zijn sponde zat
Die kent ze niet, de diepste smarten k
»Alle uur in gevaar U moet zij zeggen.
In letterlijken zin is het waar.
Zelfs de trouwsten onder de getrouwen
7 jn soms gebleken vijanden te zijn, die het
toelegden op het leven van haar gemaal.
Aanslagen en geruchten van aanslagen
blijven in Rusland aan de orde van den
dag, al hooren wij er tegenwoordig niet
zooveel van.
't Zou in staat zijn, iemand krankzinnig
te maken, 't Minste ongewone geluid ver
schrikt deze vrouw, die beeft voor haar
echtgenootde moeder, die siddert voor
haar kroost.
Altijd denkt en droomt ze van gevaar.
Ze'fs de nachtrust, die de geringste ar
beidersvrouw zoó liefelijk verkwikken kan,
is haar ontzegddikwijls vliegt ze met een
gil uit een onrustige sluimering overeind,
nog in haar droomen geplaagd door de
beklemmende vrees, die haar als een nacht-
merrie in de borst grijpt, dat het een der
vijanden des Rijks gelukken zal, een aanslag
op den Tsaar te doen gelukken.
Nu het in Rusland weer zoogenaamd
rustig is, kan de Tsaar zich niet geheel
aan zijn internationale verplichtingen ont-
trekkeu en moet hij af en Moe bezoeken
afleggen bij zijn Europeesche »collega's.«
De vrees voor aanslagen zit er bij de
Keizerlijke familie echter zoo in, dat de
ontmoetingen van den Tsaar met andere
staatshoofden tegenwoordig steeds te water
plaats vinden. Te land bedreigen hem te
veel gevareD.
Maar ook te water is de Tsaritsa in
gestadigen angst, sinds het onheil, dat het
keizerlijke jacht in de Finsche wateren
overkwam.
Zoo vindt zij, die eens zoo rustig dwalen
kon in de dichte wouden en langs de open
velden in haar geboorteland thans nergens
rust.
Een zenuwlijden verteert haar.
En wat al pogingen zijn niet aangewend;
om haar zooal geen genezing, dan toch
rust te brengen 1 De tochten op de Finsche
scheeren werden ondernomen in de hoop,
dai het verblijf op het water de Keizerin
tot kalmte zou brengen, of haar ten minste
weldoenden slaap zou schenken. Maar
zonder baat.
De geneesheeren verklaarden, dat slechts
het verblijf in het weldadig klimaat van
het Zuiden, in kalme omgeving, ver van
alle beroepsplichten, en vooral ver van de
zorg voor het welzijn van haar gezin, wel
licht tot beterschap zou lijden.
Zoo is dan de Tsaar met zijn gezin naar
het Zuiden getrokken, naar het liefelijke
Livadia, om daar genezing te zoeken.
Eenzaam en verlaten ligt daar Alexandria,
het zomerverblijf der Tsarenfamilie in Peter
hof. Het "vroolijk, onschuldig spel der kin
deren in den slottuin is verstomd. Verdwe
nen zijn de elegante équipages, waarin de
grootvorsten en grootvorstinnen rondreden,
verdwenen zijn de van goudborduursel schit
terende uniformen en livreien. De muziek
uitvoeringen van het hoforkest worden niet
meer gehoord. Leeg en verlaten is Peterhof.
En te Livadia zit een arme ongelukkige
vrouw, vermagerd en gtb >gen vóór den
tijd, door voortdurende zorg gekweld, bij
elk onverwacht geluid opschrikkend
Zij hfelt zooveel doorleefd, zooveel ge
hoord, zooveel gevreesd Zij, die in de
paleizen woonde, waarin de afgnnst binnen
grimt, een van de grooten der aarde, die
zoo benijd worden.
Innig medelijden wekt haarjot.
Waarlijk, niemand onzer zal jaloersch
zijn op de macht, de rijkdom en heerlijkheid
dezer Keizerin.
Mocht ze maar haar kracht zoeken in
het Geloof, dat rust geeft ook in het bangste
gevaar en uit de diepte vag haar lijden en
nar.aelooze ellende het oog opslaan naar
de eeuwige Fonteinen, waar troost ca ver
kwikking is, ook voor een diepongelukkige
Tsarina.
Bange tijden mogen hier dan nog voor
haar aanbreken, angst en vreeze haar ver
schrikken en kwellen, in »de stad met
gouden straten en paarlen poorten« dreigt
ook haar geen leed, aan »de onverwelke-
lijke kroon«, die daar gedragen wordt,
kleeft geen zorg en moeitegeen lijden
wordt daar gekend, geen vrees gekoesterd
en de blijdschap, welke daar gesmaakt wordt,
is de blijdschap eener eeuwige jeugd
Plaatselijk Mieiiiws.
Op Donderdag den 7n O.ctober
aanstaande, des namiddags te 2 uren, zal
de gelegenheid zijn opengesteld tot koste-
looze Inenting en Herinenting van de in
gezetenen, die zich daartoe in het gemeente
huis aanmelden.
De lotelingen voor de lichting 1910,
welke zich voor de zeemilitie wenschen aan
te melden, moeien zich voor 1 Nov. a.s.
ter Gemeente- secretarie daarvoor aangeven
en wel meer bepaald op Dinsdag i2 Oct.
des vm. 10 uur.
Vanwege den Suikerbietenfabrikanten-
bond is het Gemeentebestuur een certificaat
uitgereikt, dat de weegbrug dezer gemeente
in orde is bevonden.
Blijkens voorloopig onderzoek, zullen
er in het jaar 1910, voor de lichting 1911
elf personen voor de Militie werden inge
schreven.
De lotelingen J. Kosten en C. van
Noord zijn door Ged. Staten dezer Provincie
bij de herkeuring voor den dienst afgekeurd.
De weegbruggen dezer gemeente zijn
vanwege den Bond van Suikerfabrikanten
onderzocht en goedgekeurd geworden.
Door den Burgemeester is een waar
schuwing gericht legen het lokken van
Nederlandsche werklieden naar Duitschland.
(Zie voor biz. publicatie.)
Dirksland. Onder groote belangstelling
werd Maandag j.l. het stoffelijk overschot
van Wijlen den Heer K. Schippers in leven
Onderwijzer aan de Christelijke School alhier
ter aarde besteld.
Naast de Familieleden en Vrienden zoo
wel van hier als elders, alsmede enkele
vrouwen, waren ook vertegenwoordigd hét
Eestuur en het Hoofd der School met de
mede-ouderwijzers van den overledene en
een groot aantal leerlingen, deze allen ver
gezelde het lijk naar den doodenakker.
Nadat hetzelve in de groeve neergelaten
was, werd door den Heer Mans uit Her-
kingen een ernstig en toepasselijk woord
gesproken, schetsende den goeden strijd
des geloofs door den overledene gestreden
op deze aarde waarvoor hij nu de onver-
welkelijke Kroon des Eeuwigen levens zou
ontvangen.
Hierbij werd gezongen Psalm 68 vers 2.
Door een van de vrienden werd hierna
verzocht te zingen Psalm 65 vers 2 en 3.
Andermaal werd gesproken door het Hoofd
der School den Heer A. van Oversteeg,
die den overledene niet alleen schetste als
een goed onderwijzer, maar ook als iemand
die met de kinderen gaarne sprak over God
en Zijn dienst en ze daarin te allen tijde
voorging hem gedurig wijzende wat er noodig
was om zalig te kunnen sterven.
Na dit gesprokene werd door de kinderen
gezongen Psalm 89 vers 7. Daatjna sprak
nog een oudere van dagen een ernslig woord
ook inzonderheid (ot het Hoofd der School
hoe groote verantwoording op hem rustte
over hel onderwijs aan de jeugd hem toe
vertrouwd, en ook wederkeerig tot de
kinderen, die hun Ouders en Onderwijzers
moeten eeren en God liefhebben boven alles
zal het hun hier en hiernamaals welgaan.
Menigen traan ontrolde hierdoor de oogen
der kleinen.
Na dit alles werd door een Zwager van
den overledene aan alle aanwezigen een
woord van dank gezegd, voor de laatste
eer den afgestorvenen bewezen, verzoekende
daartoe nog te zingen Psalm 72 vers 11.
Eindelijk werd nog door allen gezongen
de LoDaog van Simeon:
Zoo laat Gij Heer Uw knecht
Naar 't woord hem toegezegd
Thans henen gaan in vrede
Nu hij uw zaligheid,
Zoolang door hem verbeid,
Gezien heeft, op zijn bede.
Hiermede was deze droeve plechtigheid
ten einde en keerde allen onder diepen
indruk over hetzelve huiswaarts.
RIJKSPOSTSPAARBANK.
De Directeur der Rijkspostspaarbank
brengt ter algemeene kennis dat alle spaar
bankboekjes, uitgegeten in de maand Oct.,
en waarop de rente over het afgeloopen
jaar nog niet werd bijgeschreven, zoo spoe
dig mogelijk, ter verificatie en rentebijschrij
ving bij hem worden ingewacht.
Voor de toezending daarvan kan gebruik
gemaakt worden van omslagen met gedrukt
adres, kosteloos aan de kantoren der Pos
terijen verkrijgbaar.
Afgifte der boekjes tot voornoemd doel
aan die kantoren geschiedt, tegen bewijs
van ontvang.
Stad aan 't Haringvliet. In de maand
September zijn op het telefoonkantoor alhier
ontvangen 81en verzonden 112 telegram
men.
NIEUWE TONGE. Op het hulp-
felegraaf kantoor in de maand Septem
ber Verzonden binnenlandseh 49, bui-
tenlandsch 5.
Ontvangen binnenlandseh 69, en bui-
tenlandach 14. Totaal behandeld f37
telegrammen.
Werkooplngen..
Op Woensdag 6 Oct. 1909 des avonds 7
uur in het logement Hanson te Sommelsdijk
Inzet van en
Op Woensdag 13 Oct. 1909 des avonds 7
uur in het logement Hanson te Sommelsdijk
afslag vanHet huis met erf, waarin sedert
geruimen tijd een bakkerij is gevestigd aan
het Markplein te Sommejsdijk, kad. Sectie B
No. 1147 gioot 1 are 5 centiaren, toebe-
hoorende aan de Wed. en kinderen van wijlen
Krijn de Vries. Notaris VAN BUUREN.
Op Dinsdag 12 October 1909 des avonds
4J uur ter herberge van Kanters te Oude Ton
ge, van voeder en suikerbieten in de polders
Battenoord- en Oudeland gemeenten Nieuwe-
en Oude Tonge. Voor den Heer Z. Vrees
wijk te Oude-Tonge Notarissen VAN BUU
REN en VAN ISPELEN.
Inschrijving naar de winning van 1.43.90
Heet. (3 gem. 40 Roeden) Bouwland en Eeuw
kant, nabij Dirksland, in Oude Plaat, aan den
Gelderschen dijk, achter de voormalige mee-
stoof, ten verzoeke van den Heer A. Munters.
L)e verhuring geschiedt voor 10 jaren, in
gaand met het Plooien van de schoof in dit
jaar, tegen een jaarlijkschen huurprijs van
f 35.per 0.45.92 Heet. (gemet.) Inschrij-
vingsbiijetten uiterlijk 15 October 1909 in te
leveren ten kantore van Notaris VAN DER
SLUYS.
Op Donderdag 21 October 1909, 's nam.
3 uur te Dirksland, ter herberge van M. J.
Brooshooft, veiling en
Op Donderdag 2S October 1909, 's nam.
3 uur ie Dirksland, ter herberge van J. Vroeg-
indeweij, afslag van 9.13.90 Heet. (19 Gem.
270 Roeden) Bouwland, weg en watering, te
Melissan', zijnde de 11de kavel in polder
Kraaijenisse, kad. Sectie G. nos. 73, 74, 75,
76, 410 en 412, in 1912 uit de pacht, ten
verzoeke van den Edelaehtb. Heer J. Zaaijer
Pz. te 's Hage en cons. In perceclen en in
combinatiën, breeder omschreven hij Notitie,
die gratis verkrijgbaar is ten kantore van
Notaris VAN DER SLUYS.
Cholera.
Het te Ter Neuzen voorgekomen ver
dacht ziektegeval is bij bacteriologisch
onderzoek gebleken geen cholera te zijn.
Allen gered.
Te Niew-Buinen ontstond Vrijdag door
het springen van een oven oen hevige
brand in een der glasfabrieken der firma
Bakker60 arbeiders, onder wie veel
kinderen, moes'en zich door de vlam
men een weg banen om zich te redden.
Daardoor ontstond een paniek. Men
heeft geen volkomen zekerheid of allen
gered zijn. De belendende gebouwen
bleven behondeD.
Uit den ouden tijd.
Bij het afgraven van wierdegronden
onder de gemeente Eezinge (Gr.) zijn
veie bronzen muntstukken gevonden uit
de 15de of 16de eeuw, benevens een ijzeren
kistje met 25 groote Spaansche matten,
met duidelijke borstbeelden en een met
het jaartal 1573 er op te onderscheiden,
Geborfl
wei en
vau Ball
Maria dJ
van der I
Zielst erj
Onder
Hendrik I
OverleJ
Leentje
nie Nucl
STA
Naa
wijzer
aan
verbon
slag a
Heer
slaagd
Nil
derwij
alhier
van L
te dei
dag 1
onder'
alhier
Bewat
tredei
