voor lie Xuidbollandiehf en Keeiiwselie Skilanden.
EERSTE BLAD.
Zaterdag 2 November 1907.
22sie Jaargang N". 1290.
yi n li r er o In li on a ir
Orgaan
IN HOC SIGN O VINCES
R
de en Oyerflalikee.
tober 1907.
is en Hellevoetsluis.
n nm. 1,uur.
nm. 1,uur.
Jellevoelshiis.
en nin. 2,uur.
en nm. 2,— uur.
iddelharnis.
n nm. 3,uur.
nm. 3,-uur.
Stellendam.
uur.
Stellendam.
ur.
ieuwjaarsdag ia ala
M.
"aasnymph."
w.z.
iober 1907.
damMaandag en
vm. 6,— uur.
dagelijks nm. 1,30
nst op Zondag.
L
en Bommel".
W.Z.
otober 1907.
mmelMaandag en
g, Vrijdag enZater-
m: Maandag, Dins-
erdag nm. 1,30 uur.
damacke tijd.)
alten.
6.05
6.29
6.43
6.46
7.13
7.30
7.28
7.53
9.30
9.54
10.07
.14
.31
.40
.08
.23
.48
7.20
7.36
7.39
8.10
8.23
8.45
10.05
10.40
10.53
11.16
4.23
4.45
5.03
5.48
7.17
7.39
7.57
8.45
4.36
5.20
5.38
7.28
8.20
8.34
8.50
4.25
4.38
4.50
5.05
5.48
7.30
7.42
7.52
8.05
8.45
6.05
6.43
6.57
7.07
'7.18
7.28
8.10
8.23
8.31
8.40
!3 6.46
3 6.56
6.50 9.16
7.04 9.30
7.16 9.42
7.39 10.05
7.50 10.16
8.45 11.16
6.05
6.58
7.09
7.34
7.45
7.58
9.30
7 55 10.23
8.05 10.33
4.36
6.20
6.30
6.05
7.35
7.45
3.42
3.52
5.48
7.05
7.15
8.45
6.20
6.35
3.55
4.10
7.35
7.50
7.—
7.15
1.—
2.45
5.30
7.15
ten.
7.40
7.52
8.22
8.45
9.23
9.35
10.12
10.35
11.—
11.10
11.35
11.58
12.22
8
8.22
9.10
9.25
9.50
10.14
10.42
10.55
11.10
11.36
12.29
12.35
12.58
1.14
1.44
1.56
halten.
6.18
6.53
7.10
7.23
7.38
7.51
7.59
8.03
8.52
9.23
9.37
9 49
10.05
10.18
10.26
10.30
6.34
6.39
6.46
7.—
7.20
7.28
7.40
8.10
9.—
9.05
9.11
9.25
9.45
9.52
10.03
10.35
7.23
7.37
7.41
7.50
8.04
8.15
9.49
10.—
10.05
10.12
10.23
10.33
6.25
6.37
6 50
6.53
7.03
7.15
8.55
9.06
9.17
9.25
9.29
9.40
ossen van vee zijn
rkende Christelijke
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Buitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEVER
T. BOEKHOVEN.
Telefoon Infereonsm. Mo. 2.
Adrertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en */3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte dia zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- ëa Vrijdagmorgen 10 uur.
Alle iifiC'Bi voor «ie ilSeiIadie bestemd, AdverteBiSiëii eis verdere AdissiiBisÉrafie franco toe te «emeiejê aan desi liljsrever.
40 jarige Kiezers en lste Kamer
leden.
De »Zutfensche Ct.« oppert het plan
om de Eerste Kamer te laten kiezen,
rechtstreeks door 40 jarige kiezers De
Provinc. Staten zouden dus geen kies
college meer zijn. In dat denkbeeld
der 40jarigen schuilt natuurlijk de
gedachte aan rijpheid en gematigdheid
van oordeel, om zulke Eerste Kamer
leden te kiezen, die zelf ook buiten
den waan van den dag en buiten
invloed van wilde leuzen, in voorzich
tigheid en bedachtzaamheid hun stem
uitbrengen. Nu zouden we met dat
voorstel mee kunnen gaan, mits de
Zutfensche ook zegt, wat voor Eerste
Kamerleden ze hebben wil. Ze moeten
volgens haar plan, 40 jaar zijn maar
dat is ons niet genoeg. We willen ook
in de Grondwet of de gewone Wet
opgenomen zien, aan welke andere
eischen ze moeten voldoen.
In het ontwerp Drukker, waarbij
op 120 Febr. 1903 een voorstel werd
gedaan tot Grondwetsherziening, staat,
dat lid van de Eerste Kamer kan wor
den
a. die lid geweest zijn van de
Staten-Generaalvan de Prov
Statenvan het College van
Burg. en Weth in grootere
gemeenten of lid van den Raad
in idem
b. een, naar in de wet te noemen
kenmerken, aanzienlijke plaats
innemen of ingenomen hebben
in eenigen tak van volksnijver
heid, op 'tgebied vaneeredienst,
kunst of wetenschap of in het
openbare vereenigingsleven
c. in het Rijk of in de Koloniën
en Bezittingen een of meer
openbare betrekkingen, bij de
wet, aangewezen, bekleeden of
bekleed hebben.
Zie, als de Zutfensche zulke Eerste
Kamerleden wil laten kiezen, dan gaan
we met de 40 jarige kiezers en de
40 jarige Eerste Kamerleden mee
maar die leeftijd voor lste Kamerleden
is voor ons geen waarborg genoeg,
als de Zutfensche wil, wat de Minister
wil nl. (Zie art. 90 van het Ontwerp)
»Om lid der Eerste Kamer te kunnen
zijn, moet men voldoen aan de ver-
eischten voor bet lidmaatschap van
de Tweede Kamer.
De Minister eischt voor dat lidmaat
schap (zie art. 84) niets anders dan
den leeftijd van 30 jaar. Dertig jaar
moeten dus ook de Eerste Kamerleden
zijn, zonder verder emige bijvoeging. Maar
dan gaan we liever met Drukkers
voorstel mee. En ook veel liever met
dat van de Zutfensche, die 40 jaar
eischt-. Dit bezwaar hebben we tegen
haar, dat ze niet aangeeft wat die
40 jarige Eerste Kamerleden moeten
zijn. Jan en Alleman van 40 jaar zou
den we niet graag in de Eerste Kamer
zien. We achten wel degelijk noodig,
dat ze bezitten; wat door Drukker
gevraagd wordt; daf is konsekwent
ook.
De Minister is niet logisch, is inkon-
sekwent. Moet, volgens de Memorie
van Toelichting de Eerste Kamer zijn
een Orgaan van Wetgeving in tweede
instantie, in tweeden aanleg, om den
waan van den dag te keeren, om tegen
valsche leuzen te opponeeren, om ge
matigd en rijp van oordeel te zijn
dan moet de Minister ook aan de
Eerste Kamerleden andere eischen,
zwaardere eischen stellen daif aan de
Tweede. Dat doet de Zutfensche door
zijn 40 jaar en dat doet Drukker door
zijn opgesomde voorwaarden naast de
30 jaar. Maar de Minister doet dat niet.
Wie lid van de 2de Kamer kan zijn,
kan en mag het ook van de Eerste
zijn maar dan hoeft de Minister toch
heusch niet zoo te hameren op dat
»rijpe« oordeel en op »dien waan van
den dag
Neen we kunnen ons in de recht-
stree sche verkiezing der Eerste Kamer
leden wel vinden, om het politieke
karakter der Prov. Staten te kunnen
breken maar dan moet men er geen
wassen neus van maken en wel dege
lijk hoogere eischen stellen óf van 40
jaar, inplaats van 30óf zooals Druk
ker doetmannen kiezen van erkende
bevoegdheden; die 't Land reeds heb
ben gediend door eenig Lidmaatschap
van beteekenis als anderszins plus de
30 jaar.
De Zutf. zou bij haar 40 jaren voor
Kamerleden ook nog moeten voegen
de eischen van Drukker dan gaan
we geheel met haar mee. Zelfs willen
we 't met nog mindere eischen doen.
Met den Minister gaan we niet mee.
De Bond van Nederl. onderwijzers
en de Socialisten.
Zou de Bond zich aansluiten aan
het Nederlandsch Vakverbond, aldus
had het hoofdbestuur gevraagd en
de Amsterdamsche Aldeeling besloot
met 143 tegen 125 stemmen, dat het
goed was als de Bond zich bij bet
Ned. Vakverbond aansloot.
Is dat goed
Maar in Nov. 1906, toen het eerste
nommer van het Vakverbond ver
scheen, onder den titel van »De Vak-
bewoging, orgaan van het Ned. Ver
bond van Vakvereenigingen,« was het
»Volk« er als de kippen bij om het
Blad in bengaalscli vuur te zettenhet
juichte en jubelde over zijn verschij
ning en in zijn driestar »Welkom
was het een en al getroetei en lief-
koozing. Pet schreef dan ook deze
merkwaardige woorden
De tegenwoordige leiding van
het Vakverbond staat op besten
voet met onze partij.
Op besten voetja, ja, datgelooven
we. Oudegeest de Socialist, is redac
teur enz.
Doch dan dunkt het ons een ver
keerde greep van de Openbare onder
wijzers en hun Hoofdbestuur om zich
bij dat Vakverbond aan te sluiten,
want dan staan zij ook onder zijn lei
ding en staan ze ook op dien bekenden
»besten voet« met de Socialistische
partij.
Wil de Bond van openbare onder
wijzers democratisch zijn goed, maar
socialistisch is neg iets anders. De
Amsterdamsche minderheid, de 125,
zeiden het precies
De aansluiting zou de beteekenis
hebben, dat de Bond zich met dë
de overige arbeiders-organisaties
stelde tegenover de bezittende
klasse, positie nam in den klasse
strijd en derhalve een onderdeel
vormde van de socialistische be
weging, die streeft naar 't einddoel
van de Sociaal-democratie.
Dat was juist. Maar de Afdeeling
in Amsterdam besloot dan toch maar
om zich te stellen tegen de bezittende
klasse en sprak zich uit vóór den
klassenstrijd.
Als al de Afdeelingen zoo doen,
wordt die »beste voet.s twee normale
socialistische voeten, die meemarebee-
ren naar 't einddoel.
Voorbereidend militaire oefeningen.
Deze oefeningen voldoen niet aan de
verwachting en de Minister denkt er
sterk over ze óf na te laten óf ze te
wijzigen. De bezwaren zijn niet gering
a. de vruchten zijn niet in even
redigheid met den daaraan be
steden tijd
b. de kosten zijn veel te hoog in
evenredigheid van de luttele
vrucht
c. het kader gaat er in bruikbaar
heid mee achteruit, zoowel door
het niet bijwonen vanhether-
halingonderwijs bij het korps,
als door het telkens halve en
heele dagen te laten leegloopen
om een paar uur onderwijs te
geven
d. omdat geen voldoend aantal,
ook slechts bij benadering bruik
bare onderwijzers beschikbaar
kan worden gesteld om aan alle
aanstaande dienstplichtigen
voorbereidend militair onder
richt te geven.
De Inspecteur der Infanterie gaat
zelfs zoover in zijn advies, dat hij
beweert, dat 's Lands belang gebiedt
het van Rijkswege verstrekte voorbe
reidend militair onderwijs op te heffen.
Zoover gaat de ingestelde Commissie
tot onderzoek van den toestand van
dat onder.ijs niet. Ook zij klaagt
over bet bijna nuttelooze van dat on
derwijs, zijn povere vruchten enz.,
maar zij zou bet betreuren, als er
stappen gedaan werden, zij 't ook
tijdelijk, om die voorbereiding op te
heffen.
De Minister wil nog geen beslissing
nemen, maar hij helt naar wijziging
over. Hij zou willen: alleen militair
onderwijs in de garnizoensplaatsen en
dan »streven« om in andereplaatsen
het onderricht in scfo'efewmeeralgemeen
te maken door op ruime schaal subsidie
te verkenen voor aanleg en onderhoud van
schietbanenen instructeurs voor het onder
richt noodig. Wat dus van deze zaak
komen zal, hangt nog in de lucht.
Ons dunkt echter, dat het voorstel
van den Minister niet minder kostbaar
zal zijn en de vruchten niet minder
slecht. Zijn de instructeurs of onder
wijzers ook kadermannen, dan blijft
hun positie dezelfde en ook daarover
gaat een klachtzie maar punt c.
't Is moeilijk. Onzes inziens moet de
Minister een anderen weg inslaan, door
cursussen op te richten voor dorpe
lingen enz. om een diploma in het
schieten te verkrijgenen deze
gediplomeerden kunnen dan weer in
eigen omgeving onderwijs geven. Dan
krijgt men vaste onderwijzers en ze
kunnen goedkooper en beter werken.
De decentralisatie, losmaking van het
Rijk, dunkt ons hier de weg.
Verlaging van invoerrechten op
buitenlandsch spek en vleesch.
De Regeering diende 10 Sept. II.
een wetsontwerp in om het invoer
recht op schapen- en varkensvleesch;
en spek, gezouten, gerookt of ge
droogd te verminderen van 1 gld. en
1 gld. 25 cent op 75 cent en I gld.
per 100 KG. Dit zit em hierin, dat
ook de Vereen. Staten van Noord-
Amerika voor de likeurstokerijen en
de Maastrichtsche aardewerkfabrikant
ten het invoerrecht op eenige stoffen
hebben verlaagd en uit tevredenheid
of dankbaarheid daarvoor, verlagen
wij de invoerrechten op Amerikaansch
spek.
Maar ziedaar weer ons onhandzaam
handelstarief. Niet alleen profiteert
Amerika daarvan, maar alle landen,
die naar ons land spek uitvoeren,
omdat zoogenaamde differentieele
rechten (voor elk land verschillend)
niet mogen geheven worden. Hadden
we nu maar dat voorrecht, dan kon
den we aan Amerika verlaging toe
staan, maar met Duitschland bv. eerst
eens een woordje praten, wat die er
Voor in de plaats wil verlagen. Voor
wat, hoor wat, zegt de volksmond.
Maar dat kan nu niet. Met Duitsch
land kunnen we 'top geen accoordje
werpen tot verlaging, omdat in ons
stelsel van handelswetgeving, zoo het
eene land vermindering krijgt, alle
landen dat voorrecht genieten.
Maar er zijn nog andere bezwaren
tegen 't wetsontwerp. De Minister be
rekent het verlies voor onze schat
kist op 10,000 gld. Waar de Regee
ring naar nieuwe inkomsten zoekt, is
't toch averechtsche politiek om dat
sommetje vaarwel te zeggen.
Nog een bezwaar is dit Wordt het
Amerikaansche spek goedkooper, het
komt in alle geval door grooter aan
voer, in meerdere hoeveelheid in Ne
derland, wat aan onze slagers en vee
houders zeker geen voordeel zal zijn
een nadeel vanzelf.
En is er geen voordeel, 'zelfs na
deel te wachtennadeel hieruit, dat
men meer Amerikaansch, dan in-
landsch spek gaat eten, dan is't niet
aangenaam voor de slagers, dat van
hun 10 percent accijns niet eens wat
wordt afgedaan. Wie het buitenland
bevoordeelt door verlaging van 't in
voerrecht, mag toch om eigen vee
handelaars ot slagers nog wel wat
meer denken.
Of 't buitenlandsche spek goedkoo
per zal worden, is niet zeker; de
grossiers en winkeliers kennen wel
de geheimen der kunst, om het even
prijzig te houden.
OP IftKX UITMIJii.
Ziehier een advertentie, die ik onlangs
uit een onzer groote dagbladen knipte
»Dame, van goeden huize, door zw. finant.
verlies genoodzaakt, biedt te koop
Ik bespaar u de pijnlijke opsomming van
de meubilaire goederen en weelde-artikelen,
waarvan de dame zich wilde oDtdoen, om
't hoofd boven water te kunnen houden.
Ze zal wel koopers vinden, die van 't
buitenkansje profiteeren, zc zal zoo spoedig
mogelijk haar veel te dure woning verlaten
en ergens in een vergeten uithoek der stad,
of op een afgelegen dorp haar verdere dagen
slijten
Als ze wijs is, zal deze tegenspoed haar
overtuigen van het zoodanige harer speel
zucht. En als ze dwaas is, zal ze ais de
mug, die haar vleugels zengde, wederkeeren
tot haar eerste liefde en als de schrik er
wat uit is, door ieuwe speculatien trachten
»de fortuin te dwingen<r en haar verlies te
herstellen.
Ze is de eenige niet.
Ze heeft honderden, duizenden lotgenooten.
O, als we ze kendeD, de tooneelen van
bitter zelfverwijt, van hopelooze smart, van
stomme wanhoop, in menig huisgezin afge
speeld, als het geërfd of verdiend fortuin
eiken dag verder wegsmolt en de armoede
grijnsde aan de poort.
Hoe komen de menschen er toe
Ach, wij die den eersten steen al ophieven,
steken we eerst de hand in eigen boezem
en de steen valt ongetwijfeld achter ons op
den grond
Ze woonden in Den Haag, tien jaren
waren ze nu gehuwd.
Hij is ambtenaarhaar vader koAbur-
gerlijk rentenieren en toen hij stierf kreeg
zij voor haar deel een 15.000 [gulden vrij
geld.
Van zijn traktement alléén leven, dat ging
niet. Het leven in Den Haag stelt hooge
eischen men moet zijn »stand« ophouden
men kan bij zijns gelijken niet achterstaan,
neen, als ze er van dat traktement komen
moesten, zonken ze ejk jaar wat verder in
de schuld.
Doch daar is haar vaders versterf.
Ze zullen wijs zijn en het heel solied in
Hollandsche Staatspapieren of in puike
pandbrieven beleggen. Dan krijgen ze wel
een matige interest, maar 't is een zekere
interestDat weten ze welHet speculatie
duiveltje zal hén niet te pakken krijgen
Daar hebben ze genoeg van gezien en ge
hoord 1
Bovendien met die 500 gulden inte
rest erbij, kunnen ze er netjes komen. Dan
kunnen ze niet breed de plooien laten han
gen, maar dat hoeft ook niet. Zooals zij
voor den dag komen, mag het gezien worden,
ze nemen 't er thuis goed van boven
tienduizenden zijn ze bevoorrecht.
Aan speculeeren wordt niet gedacht.
Doch de jaren gaan voort.
Tien jaren zijn ze gehuwd en ze hebben
vijf kinderen gehadvier in leven. Wel
geen groot gezin, maar bij elke uitbreiding
en ook zonder uitbreiding door 't grooter
worden der kinderen, groeien de behoeften.
En de inkomsten groeien niet.
Nu ja, hij heeft in dien tijd een paar
honderd gulden promotie gemaakt, maar
toen waren ze 't aan hun ï.stand<t alweer
verplicht naar een netter straat en een
duurder huis over te gaan je weet niet,
hoe daar in Den Haag onder de ambtenaren
naar gekeken wordt
Dus die verhooging hielp niet veel.
En ze kwamen tekort
't Was vervelend, maar wiar. Bezuinigen,
zich bekrimpen daar kwam hun trots
tegen in verzet. De eerste tien jaar zouden
de uitgaven blijven toenemen, op verdere
promotie had hij vooreerst ntet te rekenen
een erftante hadden ze niet, van woekeraars
waren ze bang de piano kwam zelden
weer open en mijnheer had zijn luchtig fluiten
verleerd.
Reeds waren er kleine schulden en was
de vorige winter het jaarlijksche partijtje
tot het uiterst eind van 't seizoen verscho
ven, dat de collega's al eens met 'n vragend
gezicht 't hoofd over hem schudden.
Langzaam, maar zeker kwam hij »in de
nestent en al het peinzen, passen en meten
deed hem niet den weg vinden, om eruit
te komen.
Toen gebeurde het, dat hij aan een
collega, die 't niet breeder hebben kon dan
hij en 't toch breeder hangen liet, zijn hart
opende.
Deze lachte hem in zijn aangezicht uit.
Wie im zijn kapitaaltje nog belegde in N.
W. S. of 4 percents Pandbrieven, was wei
'n kuikenHijzelf had in één jaar minstens
vijfentwintig percent van zijn geld gemaakt
en in 't loopende jaar zou dat bedrag nog
hooger stijgen.
Dat was de moderne wijze van geld ver
dienen.
Hij rekende het hem vóór.
Je neemt een deel van je kapitaaltje,
'n gek, die er alles aan waagtzeg een
5000 gulden en met dat geld koop je bij
een bepaalden koers wel voor een 40,000
gulden aan Amerikaansche spoorwegwaarden.
Die papieren rijzen, dat doen ze immers
voortdurend in den laatsten tijdje wacht
je tijd af en op het juiste oogenblik vér
koop je en een winst van 20 a Zj
