BIJVOEGSEL. Zaterdag 17 Augustus 1907. JLntirevo air 22*'° Jaargang N°.1268. Orgaan rooi* de Kiiistli©ll»iiil®cli© cis fceiiw^clie Eilanden. IN HOC SIGN O VINCES T. BOEKHOVEN. Alle stukken voor de Hedactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco éoe te zenden aan elea Uitgever. gle l^ssge vallen wet en de SOMMELSIilJMi Dr. Knöps niet toegelaten Inkrimping der kermis in Som melsdijk- Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Buitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar. ifzonderiijke nummers 5 Cent. ÜITGEYER Telefoon Enfercontm. Ho. 2. Adyertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en */s maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan 1 Adyertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur. Bij dit nummer behoort een liSiKlbOIIW. Het is niet voor tegenspraak vatbaar, dat de Verzekeringswetten zware las ten leggen op veler schouders. De Middenstand voelt den druk ervan. Maar dat ook de Landbouw voor groote offers zal komen te staan, wordt in 't onderstaande stuk van den heer H. Schoonejongen Jacobsz. te Zeist, dat we in de Nederlander van 9 Aug. jl. met instemming lazen, duidelijk aan gewezen. Dat stuk luidt als volgt- Geachte Redactie! In het »Ned. Landbouw-weekblad« komt een schrijven voor van den heer Mansholt over de Ongevallenwet. Daarin wordt berekend, wat die wet aan de landbouwers in de provincie Groningen kan kosten, als zij ook voor den landbouw wordt ingevoerd. Als maatstaf wordt aangenomen voor tuin bouw 3 pCt., weiland 4 pCt en bouw land 5 pCt. premie per jaar van het werkloon, dat wordt uitgegeven Een landbouwer, die f 2000 werkloon uit geeft zal naar dien maatstaf dus f 100 premie per jaar moeten betalen, en één die jaarlijks f 4000 uitgeeft f200. Nu heett een landbouwer, die twee of vier duizend gulden werkloon uit geeft nog al eenig bedrijfskapitaal noodig, waarvan de rente moet afge trokken worden van de bruto winst, om tot eene zuivere winstberekening te komen. Want kapitaal brengt zon der bedrijfjj'ook! rente op. Na aftrek dezer rente heeft een landbouwer, die f 4000 aan werkloon uitgeeft dooreen genomen hoogstens f 2000 zuiver in komen per jaar. Indien hij daarvan f 200 moet afstaan voor premie aan de Ongevallenwet, dan staat die premie gelijk met een belasting van 10 pCt. op zijn inkomen. Als de regeering zulk eene belasting van penning tien eens niet op een gedeelte der inwoners, maar op de geheele bevolking bracht vrijlatende hen, die minder dan f 600 inkomen hebben dan zou daardoor jaarlijks ongeveer 70 millioen gulden in de schatkist vloeien. Dat is een bedrag, hetwelk gelijk staat met de gezamen lijke opbrengst van grond-, bedrijfs- en vermogensbelasting, benevens die van zegel-, registratie-, hypotheek- en successierechten, vermeerderd met de opbrengst van den accijns op het ge slacht En als men dan vraagt, waarom zulk eene belasting gelegd op den kleinen burger, waartoe over het alge meen de landbouwer behoort, dan zal niemand van hen, die in een land bouwstreek bekend zijn, behoorlijke gegevens daarvoor kunnen aanvoeren Indien in elke landbouwstreek bij boeren, welke minstens f 1U00 aan werkloon jaarlijks uitgeven, een be hoorlijk onderzoek werd ingesteld, hoeveel zij hadden moeten uitkeeren aan hunne werklieden, wanneer zij 2/3 van hun loon voortdurend hadden verstrekt a,an allen, die een bedrijfs ongeval bij hen overkwam, dan zou blijken hoe gering dat bedrag zou. geweest zijn. Zelf bestuurde ik meer dan 20 jaar een landbouwbedrijf. Ruim f 80000 aan werkloon werd door mij uitgegeven. Wie een ongeval over kwam werd het volle loon uitbetaald. Bij kleine ongevallen, zooals er bijv. bij het hooisnijden kunnen voorkomen, verrichtte de verwonde tijdelijk ande ren arbeid, welke voor hem niet hinderlijk was, en waardoor verlet of lediggang voorkomen werd. In al die jaren bedroegen mijne uitgaven voor ongevallen, tezamen genomen slechts f 42. Dat is dus tegen eene premie van ruim f 0,50 op f 1000 werkloon. En in het »Ned. landbouw weekblad« vernamen wij van groote landbouwers, wier uitkeering wegens ongevallen nog geringer waren. In elk geval zijn de ongevallen, aan het landbouwbedrijf verbonden, zoo luttel, dat het onver antwoordelijk zou zijn, het daarvoor zoo te belasten. Met dit schrijven is het onze be doeling niet, om de wettelijke regeling van iedere uitkeering wegens bedrijfs ongevallen in den landbouw over komen af te keuren of te bestrijden, geenszins. Wanneer een werkman daarin een ongeval overkomt, waar door bij het overig deel van zijn leven verhinderd wordt in het onderhoud van zijn gezin te voorzien, dan zou de uitkeering van een aanzienlijk deel van zijn vroeger verdiend loon m. i. aan bevelenswaardig zijn. Maar voor zulk eene regeling is niet noodig ook dit bedrijf, waarbij bijna zooveel personen betrokken zijn als in al de andere nijverbeidsbedrijven te zamen, onder eene zeer dure en demoraliseerende ongevallenwet te brengen. Wanneer- men den Duitschen land bouwer aanvoert als iemand, die zich toch ook de uitgaven aan de ongeval lenwet verbonden ziet opgelegd, dan dient in aanmerking genomen, dat deze onder geheel andere omstandigheden leeft dandeNederlandsche De Duitsche regeer ing heft beschermende rechten op landbouwvoortbrengselen, en dat doet de Nederlandsche niet. Door deze rechten bezorgt die Regeering aan zijn landbouwers een voordeel, dat zeker tienmaal zooveel voor hen afwerpt dan de ongevallenwet van hen vraagt. Mitsdien gaat deze vergelijking niet op. En de Nederlandsche Regeering mist zelfs het zedelijlijk recht, hare onbeschermde onderdanen dezelfde lasten op te leggen als de Duitsche hare beschermde. Gaarne ziet ondergeteekende dit schrijven in uw geeerd blad opge nomen. Bij voorbaat daarvoor mijnen dank. Met de meeste hoogachting, Uw dw. dnr. H. SCHOONEJONGEN JACOBSZ. Zeist, 7 Aug. 1907. In de Raadszitting van Vrijdag 9 Aug. zijn de geloofsbrieven onderzocht van Dr. Knöps en is deze met algemeene stemmen niet toegelaten, omdat hij waarnam de vaccinatie en doodschouw in dienst der gemeente. Het is natuurlijk, dat onze Kiesver- eeniging onmiddelijk een onderzoek heeft ingesteld of de gronden door den heer Burgemeester aangegeven, steek houdend waren en hoewel dat nog niet volledig is afgeloopen, willen we in elk geval de mededeeling niet onthou den, dat onze Kiesv. zich met kracht tegen de niet-toelating verzet en ze alle wettige en geoorloofde middelen zal gebruiken om dr. Knöps toch in den Raad te krijgen. Toen onze Kiesv. gesteund door een groep der Liberale partij hem candi- daat stelde, geloofden we allen, dat wat in Middelharnis was voorgekomen, waar de heer Birkhoff geneesheer raadslid was, ook kon plaats hebben in Sommelsdijk. Door een lid van den Raad werd op- 9 Aug. die opmerking ook gemaakt, maar de Voorzitter ant woordde »In Middelharnis is er des tijds geknoeid.® Nu laten we die uit drukking voor wat ze is, maar dat er onwettig is gehandeld, mag worden aangenomen, als dit door den Voorzit ter van den Raad wordt gezegd in krasse taal in een publieke vergadering. Wat was dan die onwettigheid? Voor ons is ze een raadsel. Zijn onze herinne ringen juist, dan is, jaren geleden, wijlen de heer Vink, gebruik makende van art. 33 der Gemeentewet, dat elk Raadslid 't recht geeft om tegen een beslissing van den Raad bezwaren bij Ged. Staten in te dienen, bij den heer Commissaris op audiëntie geweest om tegen de toelating van den heer Birk hoff protest aan te teekenen. Naar toen verluidde heeft de Commissaris gezegd Indien de Raad besluit of besloten heeft een gratificatie te geven, in plaats van loon, dan is de heer Birkhoff geen ambtenaar der gemeente en mag hij den doodschouw waarnemen. Welnu, wat moeite zou 't den Raads leden van Sommelsdijk op 9 Aug. gekost hebben, om in dien geest ook een voorstel te hebben gedaan De heer Commissaris zal toch geen onwet- tigen raad geven en waarom is dan niet in dien geest gehandeld Waarom is niet gevraagd door de Antirev. Raadsleden om de Instructie van dr. Knöps te veranderen? Waarom is niet gevraagd om het besluit tot niet toelating nog een week op te schorten, opdat de Raadsleden dan nog eens een flink onderzoek in konden stellen bij deskundige personen, of de beweegredenen van den Voorzitter van den Raad wel den toets van alle critiek konden doorstaan? Hebben de Antirev. Raadsl den de Insructie zelfs wel ooit gezUn, zelfs wel ooit gelezen en er over nagedacht? Hebben ze ér met dr. Knöps wel ooit over geraadpleegd? We laten het ant woord aan hen over, maar dat er geen voorstel gedaan werd tot opschorting van 't besluit om nog eens inlichtingen in te winnen, is niet te loven. Laat er volgens den Voorzitter ge knoeid zijn in Middelharnis: de in structie van Sommelsdijk is voor verandering vatbaar; vatbaar voor zoodanige verandering, dat dr. Knöps bij eene nieuwe verkiezing, wanneer onze Kiesv. of leden ervan, hem ten tweeden male candidaat zullen stellen, zal worden kunnen toegelaten. En willen de antirev. Raadsleden geen voorstel tot wijziging dier In structie doen, dan zullen we met een adres de Gemeente opwekken om den Raad tot wijziging te verzoeken. Maar nochtans: de eer is eerst aan de Antirev. Leden om zelf met een voor stel te komen. »Wat niet is, kan wor den®, zoo heette een vroegere zang- vereeniging te Sommelsdijk. Welnu, wat nog niet in de Instructie staat, kan door een krachtig adres tot stand komen en onze Kiesv. of enkele leden zullen gewis medewerken, dat dr. Knöps in den Raad komt. Zelfs is de vraag te doen of met deze Instructie niet reeds tot toelating had moeten besloten worden. We zijn bereid aan te toonen, dat de Instructie recht geeft tot toelating. Noch Art. 3, noch Art. 4, noch Art. 5 geven naar ons inzicht aan den Voorzitter van den Raad het recht tot adviseering van niet toelating Z.E A. kan zich ver gissen wij ookdaarom zullen we een onderzoek instellen, dat volkomen afdoen de is. 't Geldt hier een gewichtige zaak; een zaak van algemeen belang. En omdat een nieuwe Candidatuur Knöps in uitzicht is, omdat we hem absoluut niet loslaten; ja, nu meer dan ooit tot de overtuiging zijn gekomen, dat in den Raad de krachtige hand van een bekwaam man onmisbaar, dringend noodzakelijk is; ja daarom zullen antirev. en liberalen of afzonderlijk, maar liefst te samen, hem opnieuw Candideeren en we twijfelen geen oogenblik of met een nog veel grooter meerderheid dan 200 stemmen komt de dokter uit de stembus. De Raad is om en waar hij nu in zijn meerderheid Antirevolutionair is, daar mag verwacht worden, dat er ook Antirevolutionaire daden gezien wor den. Daartoe behoort in de eerste plaats inkrimping van de kermis. Nu duurt deze van Pinkster Maan dagmorgen tot Zaterdagnacht: dus 6 dagen. Daar kunnen best een drietal dagen af. Houdt men de kermis voor taan van Maandag tot en met Woens dag, dan is dat al langgenoeg. Eigenlijk nog 3 dagen te lang. Want heel de kermis moet verdwijnen. Doch op eenmaal een boom vellen, die zoo vaste wortelen heeft, is onmogelijk. Wij zijn daarom van oordeel, dat een inkrim ping der kermis te verkiezen is boven een plotseling besluit tot geheele af schaffing. We twijfelen geenszins, of als de Raad der Gemeente gesteund wordt door een krachtig adres met honderden handteekeningen, dat dan ongetwijfeld de kermis ingekrompen wordt. Weinigen zijn er tegenwoordig, die de kermissen nog durven verdedigen; ze raken uit de mode; ja, men gaat er heen, omdat ze er is; maar talloos veel zijn de menschen, die ze net zoo graag zien verdwijnen, als ze zien komen. Men voelt het hoe langs zoo meer: een kermis heeft iets onbeschaafds, iets, dat den mensch van de verlichte edww, niet meer slaat. Welnu, met die wetenschap, dat de kermis uit de mode raakt, zeggen we: laat de Overheid, gerugsteund door de Adressanten zoo spoedig mogelijk beginnen om ze in te krimpen. Het verdwijnen volgt dan gauw genoeg, want de kramen en «spullen® blijven dan vanzelf weg. Welaan dan: die weg moet het op: inkrimping van de kermis. OP DDK UIT 14IJ 14. Dat was een uitkomst Het is iets, voor wie in de Augustus maand als journalist op post moet blijven, om keer op keer wederom de' krant te vullen te zorgen, dat de menschen wat te lezen hebben wat nieuws te geven als er nieuu s is Maak eens een vuist, als ge geen vingers hebt of borstel u een kranige brosse, als ge geen haar op uw kroon hebt De journalist staat in den tredmolen. Dat werktuig, als men weet, dwingt tot onverpoosd trappen, doortrappen, altijd maar trappen. Zoo moet hij ook aldoor copy geven de pers werkt als tredmolen is er geen nieuws, dan zoekt ze het, dan maakt ze het, dan zuigt ze het uit uw duim alles Wordt u vergeven, de on mogelijkste berichten worden geslikt, en moet ge ze tegenspreken, dan hebt ge op z'n hoogst en ergst een zuur gezicht le wachten, maar als ge géén nieuws hebt, dan is er voor u ook geen vergiffenis Onze bladen moesten 't eens probeeren, om in halven omvang uit te komen, »we- gens de vacantie«! Wat ons publiek brullen zou Dat voorrecht heeft te onzent alleen De Heraut. Bij dit blad is het een his torisch recht, zooiets als een privilegie, dat zich in den nacht der tijden verliest en berust op een onbeschreven, onbesproken overeenkomst tusschen redactie en lezers, waarbij deze laatsten sinds onheugelijke jaren genoegen nemen met een half blad gedurende de hondsdagen. Ja, die Heraut-lezers zijn de verstandigste van alle courante-abonné's Ze zijn diep doordrongen van de waar heid dat geestesarbeid niet anders dan winnen kan, door een week of wat den geest nonactief te maken en het lichaam uit wandelen te sturen over de Geldersche heuvelen of aan strand der zee. Mijn vader zei al, dat dr. Kuyper nooit beter sop dreef was, dan in De Heraut, als hij weer van zijn zomervacantie terug was. Ja, 't was in ons dorpskringetje 'n soort mijlpaal in 't leven, als je weer een »heele« Heraut kreeg. Dat beteekende 't afscheid van den zomer, 't begin van de winter- campagne, 't einde van den komkommertijd. Ja, vacantie is noodig; is heilzaam Ik wou, dat onze minister van B. Z. nóg een Staatcommissie instelde, speciaal om over het vacantie-vraagstuk te rapporteeren, dan wil ik probeeren, om voor deze zaak een Congres samen te roepen. Dat is immers »je« manier, om zaken te doen tegenwoordig. In afwachting echter zaten op vele punten van den aardbol moeë journalisten, marte laars van hun beroep, pers-slaven, hun inktpot te betikken en hun pen te beknab belen, of er nu toch es niets gebeuren wou, dat hen die traag voortkruipende vacanlie- weken opvroolijkte. Als ze maar een draad in handen kregen, zouden ze dien wel uitrafelen en verder spinnen tot een groot web. Van iets weten ze véél te maken, maar van niets och, 'n goed journalist houdt op 'n klein beetje zuurstof nóg het leven, maar in het luchtledig kan ook hij niet ademen. Daar wordt plotseling 't bestuurbare oorlogs-luchtschip zichtbaar! Na tal van proefnemingen is eindelijk het luch tvaartvraagstuk opgelost. Frankrijk en Duitschland beide hebben 't eerste schip van hun luchtvloot gebouwd en 't voldoet. Ging niet de ^Patriei, de fransche be stuurbare, heel gezellig een uitstapje maken naar Ramborillet, waar de President der Republiek vacantie houdt? Het bestuurbare luchtschip! Lang leek het een ijdele droom! Toch is het er gekomen. Alleen tegen een zwaren stormwind kan het nog niet op komen. Maar overigens draait en wendt en keert het in de lucht, net naar de begeerte des stuurders wil. Gedruischloos bijna schiet het met sneltrein vaart door de lucht, hooger, lager, rechts, links, 'n rukje aan een kruk, 'n druk op een knop en de richting verandert, naar de grillige luimen van den mensch. Aarde, zee en lucht alles doorzoekt en doorreist hij! Het was een uitkomst Elk journalist, met een weinig fantasie, kon nu over den bestuurbaren ballon, de luchtvloot der toekomst, over luchtoorlogen enz. verscheidene kranten van artikelen voorzien. 't Is merkwaardig, het téékent, het is eigenlijk gezegd, om alle aardbewoners van schaamte te doen blozen, dat gedurig bij nieuwe uitvindingen de vraag onder de natiën oprijstHoe kunnen we dat nieuwe voortbrengsel van menschelijke kunst en wetenschap nu 't best gebruiken, om er elkander kwaad mee te doen, te verdelgen En toch is 't maar zoo.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1907 | | pagina 1