Zaterdag 10 Augustus 1907.
22sle Jaargang JN". 1266
voiir de Zuiilhollaiid§ciuk en Keenwselie Eilanden.
BIJVOEGSEL.
1
If
I
D
I
Antirevo air
Orgaan
aOMMELSMJH
n
ïnscise
T. BOEKHOVEN.
1S-
a
s
IN HOC SIGN O VINCE S
Alle si tikken voor tie Kedactie bestemd, Advertentiën ess verdere Administratie franco toe te «enden aan den Ellgever,
Een vast Jtlinister.
Voor Slof en Sluis.
Ell de Pers.
j|
li
li
i
r3,ct^
3nz.
t5 ct.
i.
als KAAS-
IJTUIGEN,
oar.
J. TIEMAN,
O
zn
G
O
<u
tsa
-H O
u
<D
<U
a
o
w
Jh
O
<si
Sh
O
O
-O
s 2
75 a
a
a o
si o
ci te
,a
s a
a s)
a -r<
<u a
00
a
2
tsa
G
.2
*3
D rG
a c/2
S O
-C
O
CG
c G a>
a> nd
S G
G a>
G <3
g bO
1
CD
-H»
ii 02
02
zn
I'S
b a
5) 3
a e
3 -
2
en
t5
-a a
O jQ
a a>
SO To 00
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per poBt 50 Cent.
Buitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEVER
Telefoon Intercom». So. 2.
Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 inaal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en */3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
(Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 unr.
Bij dit nummer behoort een
Het is niet de eerste maal, dat er
allerwege stemmen ;opgaan om de
Ministers van Oorlog en Marine buiten
alle politieke verwikkelingen van een
Kabinet en Kamers te plaatsen. Zoo
dat deze beide bewindsmannen »aan«-
bleven, al vielen ook de andere zeven
Ministers. Dat denkbeeld, zoolang
reeds besproken, heeft veel dat aan
trekt. Oorlog en Marine zijn toch wel
in de eerste plaats aangewezen om
buiten alle politieke beslommeringen
te blijven. Leger en vloot behooren
niet aan één partijbehooren zelfs
niet aan een partij, maar zijn nationaal.
De antirevolutionair, zoo goed als de
liberaal van wat kleur of tint hij ook
wezen moge, stelt belang in de solda
ten en de matrozenin het veldleger
als in de slagschepenieder van wat
politieke kleur hij ook zij, ottert zijn
belastingpenningen met blijdschap aan
de doode of levende strijdkrachten,
die ons Land, onze vrijheid en onaf
hankelijkheid moeten verdedigen.
Het leger, zoowel als de vloot is
nationaal en daarom trekt het denk
beeld ons aan, om, wanneer een Ka
binet valt, de Ministers van Oorlog
en Marine te behouden.
Maar blijven die heeren dan tot
hun dood Ministers? Dat zal van bun
actie en wetsvoorstellen afhangen.
Geen denken aan, of als mannen als
Staal en Cohen Stuart eens in de toe
komst vaste Ministers werden, los dus
van 't aftreden van 't Kabinet, en zij
deden dan wat genoemde Excellenties
deden met 't blijvend gedeelte en de
reorganisatie van het corps Mariniers
geen denken aan of ze zouden hun
wetsontwerpen ook verworpen ziereen
moeien aftreden.
Een vast Minister wil dus volstrekt
nog niet zeggen een levenslang Mi
nister. Maar feit is en blijft, dat de
wisseling van Regeeringspersonen bij
Oorlog en Marine nimmer een gun-
stigen invloed kan uitoefenen op
's Lands defensie, om de heel een
voudige reden, dat 4 jaar zittens (en
de meeste Kabinetten zitten maar 4
jaar) te kort zijn, om flinke, degelijke
plannen in eikaar te zetten en vol
ledig uit te voeren.'t Blijft stukwerk
hier eens wat reformeeren, daar eens
wat besnoeien ginds iets goed opbou
wen, elders weer afbreken waar een
voorganger goede fundamenten gelegd
heeft. Een sstelsek is er niet; 'tzijn
stukken van »stelsels« iedere Minister
heeft weer wat nieuws, maar niet altijd
iets beters Het komt ons dan ook
voor, dat 't denkbeeld om vaste Minis
ters te krijgen voor Oorlog en Marine
niet moet losgelaten worden.
Vrede in 't Palace-Ilolel te Scke-
veningen.
Japan en Amerika kijken elkaar met
nijdige oogen aan, en de stille Oceaan
zal wellicht binnen weinige jaren het
treurig tooneei worden van een ver
woeden strijd om de hegemonie of
oppermacht in en rondom die reusach
tige zee. Maar in Scheveningen eten
en drinken en toosten de gedelegeer
den der Vredesconferentie in 't Palace-
Hotel.
Japan heeft Korea alle vrijheid en
zelfstandigheid ontnomende Koreanen
wreken zich door moord en doodslag
op de gehate vijandende Japansche
vlag wordt verscheurd de Japansche
officieren gehoond, het Japansche ge
zag gevloektzelfs kregen de Kore-
aansche afgevaardigden, die kwamen
klagen bij de Vredesconferentie over
't optreden van Japan, geen gehoor
maar Japan toost en drinkt en klinkt
in 't Palace Hotel te Scheveningen ter
eere van den vrede.
In Rusland kookt en bruist het van
Noord tot Zuidvan West tot Oost
binnenlandsche onlusten zijn aan de
orde van den dag; gouverneurs van
steden, hooggeplaatsten van 't Hof
worden de een na den ander doodge
schoten op straatheel Rusland trilt,
en de derde Doema of Tweede Kamer
binnen een paar jaar is in aantocht
China ontplooit zijn vleugels en broedt
op wraak tegen Japan Engeland loert
op Rusland als 't Perzie betreft en
Duitschland kijkt naar Marokko, hoe
en wat de uitgezonden Fransche en
Spaansche oorlogschepen daar in al
die hedendaagsche troebelen zullen
uitvoeren, maar te Scheveningen drin
ken ën klinken de gedelegeerden der
Vredesconferentie tot laat inden nacht.
De Vredesconferentie't Hof van
Arbitragede stichting van Carnegie
't zijn alle mooie woordeneven zoet
voor 't gehoor, als de Scheveningsche
diners smakelijk voor den tongmaar
draagt een en ander ook maar iets hij
tot den zoo gewenschten Wereldvrede?
Wat nut sticht de Conferentie?
Helaas, we zieninonafzienbare tijden
geen vrucht. We willen niet zeggen:
't is al comedie, wat men in den Haag
afspeelt, maar wel durven we te bewe
ren De herinneringen aan de Confe
rentie zullen bij de leden sterker zijn
dan bij 't Volkwant een prettig
feestmaal blijft meesttijds lang in 't
geheugen bij hem, die er aan deelnam.
De toeschouwer wachtte echter wat
anders
€*F EBT Bi IJ li.
In de Rotterdamsche haven woedt reeds
vele weken lang de strijd tusschen mensch
en machine.
Dat is een gevolg der zonde.
Een tegenstander, maar in zijn soort een
goed man, maakte eens de opmerking, dat
wij toch wel een zwarte ziel moesten heb
ben, omdat we overal zonde in zien en
gevolgen der zonde en straf der zonde
Hij dacht daar anders over, vond den
mensch-in-doorsnee nog zoo kwaad niet
en vond den hoogen God veel te goed,
dan dat Hij allerlei kwalen en rampen,
gebreken en twistingen onder en tusschen
de menschen zenden zou, waardoor dezen
hun eigen en elkanders leven bederven.
Dat is verschil van levensopvatting.
Dat de menschen van nature zijn hatelijk
en elkander hatende* wil er niet in, om
de eenvoudige reden, dat wie op grond
van Gods Woord aan de menschen in
't gemeen zulk een testimonium uitreikt,
zichzelf óók moet insluiten.
Maar het kind van God weet er alles
van 1 Als hij aan de hand der Schrift en
geleid door zijn geheiligd verstand zich
tracht in te denken de heerlijkheid van het
nieuwe Jeruzalem en hij vergelijkt daarmee
de toestanden op deze oude aarde, dan
heeft hij geen verder bewijs of redeneering
meer noodig.
't Is met de zonde als met het kolenstof.
In de echte mijnstreken heeft dat stof
alles met millioenen zwartseltjes overstoven.
Overal dringt het dóór. De menschen, de
huizen, de bloemen, de boomen, alles ziet
vaal en zwartig van dat fijne stof. Het
gansche landschap krijgt een treurig aan
zien door het alles-doordringende en ver
vuilende stof.
Zoo neemt ook de zonde weg den glans
en de heerlijkheid van de aarde en het
aardsche leven en maakt beide vuil en
vaal
Maar wat hebben nu die elevators
die nieuwe reuzen-machines voor den
Rotterdamschen graanhandel met de
zonde te maken
Gij kunt dit informeeren bij de sociaal -
democratie.
De sociaal democraten hebben een fijnen
neus, als 't er op aankomt, na te gaan,
waar eigenlijk de fout zit en een weergalooze
handigheid, om te constateeren aan welke
kwalen de maatschappij lijdt.
Ze kunnen, om in dokterstaai te spreken
uitnemend de diagnose stellen, als ge u bij
hen maar niet om geneesmiddelen vervoegt,
wijl ze van de leer zijn, dat het de beste
medicamenten zijn, waarmee het »er op of
er onder* gaat.
Om nu op de elevators en in 't algemeen
op den strijd tusschen mensch en machine
terug te komen. De socialisten hebben goed
gevat, hoe het een tegen-natuurlijke zaak
is, dat de krachtbesparende machine, die
den arbeid vereenvoudigt en verveelvoudigt,
begint met een zeker aantal menschen het
werk uit de hand en dies het brood uit
den mond te nemen.
Voor het menschdom is de machine een
zegen.
Maar voor den enkelen mensch kan ze,
in sommige omstandigheden, gelijk staan
met het breken van den staf zijns broods.
Ja, niet slechts voor den enkele, maar
ook voor een gansche categorie.
De stoommachine, toegepast op de rivier
vaartuigen, is de ondergang geworden van
den oud-vaderlandschen trekschuitschipper.
Het stalen stoomros heeft den ouderwetschen
postiljon van zijn bok gereden. En wie
weet, of niet in de toekomst het luchtschip
of de »onderaardsche schietblaasbalg* den
beurtschipper op non-activiteit brengt
Al deze toepassingen der machine heb
ben ons menschelijk leven verrijkt, vermoord,
zijn een zegenen dat is géén gevolg der
zonde, maar dat danken we aan Gods ge-
meene gratie doch dit is niet geschied,
zonder aan de andere zijde telkens het
evenwicht in de maatschappij min of meer
te verstoren, waardoor een aantal personen
tijdelijk in de knel kwam. En dat laatste is
wel degelijk een gevolg der zonde.
De kundige bijbellezer denkt uit zichzelf,
bij dit ons zeggen, reeds aan de mannen,
op wien de toren van Siloam viel I
In het hoofd van niemand onzer zal de
gedachte opkomen, dat zij, wier heden en
toekomst door de verdere toepassing van
de machine wordt bedreigd, zondaren zijt
bóven anderen, omdat hun dit kwaad
overkomt.
Maar 't is de zonde van ons gansche
geslacht, waardoor de harmonie in de ont
wikkeling der Schepping is verbroken, die
dit verschijnsel veroorzaakt.
We leven echter in een materialistischen
tijd en ik kan me best voorstellen, dat de
betrokken personen als hun meening uiten,
dat ze met dat »filosofeeren« over de
zonde van het menschelijk geslacht geen
voedsel in de maag krijgen.
't Kan zijn. De geneesheer, die een juist
ziekte-beeld verkregen heeft, zal echter eerst
zien te vragen, wat de oorzaak der kwaal
kan zijn en of er ook bij-oorzaken invloed
uitoefenden. Hij vraagt naar leeftijd, arbeid,
afkomst, familie, erfelijke gebreken enz., om
eerst daarna het geneesmiddel vast te stellen.
Dat zoeken naar de oorzaak helpt wel
niet, maar 't dient toch vooraf te gaan.
Zoo is 't ook hier.
De onontwikkelde arbeider ziet alleen aan,
wat hij voor oogen heeft en zijn haat keert
zich tegen de machine zelf. Zooals in de
Rotterdamsche haven, waar de arbeiders
het daarheen wilden leiden, dat die elevators
met hun eigenaars en bedieners geboycot
en daardoor stop gezet zouden worde.
Het middel is echter hier een tweesnij
dend scherp zwaard, omdat het tegenna
tuurlijk is. Alleen als de arbeiders in de
havens van een gansch werelddeel gemeene
zaak maakten, zou het hun misschien, voor
een tijd, gelukken. Maar 't zou slechts een
tijdelijk onderdrukken zijn der kwaal, want
de ervaring leert, dat de gansche maat
schappij niet slechts behoefte heeft aan
steeds sneller machinale hulp bij den arbeid,
maar dat deze haar ook tot zegen is.
Tegenhouden doet men de machine tóch
niet.
En dat is maar gelukkig ook
De socialisten vatten de zaak dieper op
grondiger.
Ze zien zeer goed in, dat de strijd van
den mensch tegen de machine met de
overwinning der laatste eindigen moet. Maar
zij zoeken de oorzaak van het onheil, dat
de machine over den mensch brengt dan
ook daar, waar ze de bron van alle kwalen
ontdekt hebben in het kapitalisme.
Als de bodem in alle productie-middelen,
volgens hun stelsel, eigendom worden der
»gemeenschap«, dan vallen vanzelf de
machines daar óók onder en komt het nut
en het voordeel, dat zij geven, allen ten
goede.
Het is thans m'n doel niet, een boom
tegen de sociaal-democratie op te zetten,
maar ik vrees, als we ooit op hün rails
mochten overglijden, dat er niet veel nieuwe
machines meer vervaardigd zouden worden!
Immers, de grootste prikkel zou wegge
nomen zijn. Voor louter plezier, of uit
liefde tot de ^gemeenschap*, zullen niet
velen hun best doen, om den arbeid door
nieuwe machinerieën te vereenvoudigenhet
zou zijn een wijngaard planten en met vele
millioenen misschien één druifje van de
opbrengst te mogen plukken
Het zit 'm dan ook niet in een of ander
stelsel, maar in de zonde.
En daar moet mee gerekend worden.
De invoering van arbeid-besparende
machines dient gepaard te gaan met een
regeling, waardoor een behoorlijk tijdvak
van overgang wordt gewaarborgd, zoodat
niet de honderden werkloozen, wrevelig en
hongerig naar het draaien en stampen van
de machine staan te kijken, die hen uit
hun werk geschoven heeft.
Dat de arbeiders een machine, als den
elevator, die in weinige uren den reuzen-
buik van een zeeschip leegzuigt, weren
willen, is niet goed gezien. Het is een strijd
tegen de overmacht, die in 't eind tóch
wordt verloren. Terwijl bovendien met al
die machines, over 't algemeen, de werk
loosheid niet grooter wordt.
Maar als de arbeiders de invoering der
machines geleidelijk willen doen geschieden;
als ze een tijd van overgang wenschen,
waarin zonder groote schokken het even
wicht kan worden hersteld, dan zijn ze,
dunkt me, volkomen in hun recht.
Dat ligt ook op de christelijke lijn.
Immers, de oorzaakde zonde, wegnemen,
kunnen we niet. Maar wel ligt het op onzen
weg, de gevolgen te verzachten en zooveel
mogelijk weg te nemen. UITKIJK.
De paarden hebben soms veel te lijden van de
larven der paardenhorzel of paardenmaagborzel,
welke zich in den maag of dunne darmen dier
beeaten ophouden, de wanden uitzuigen of zwe
ringen veroorzaken en alsdan, naar bet schijnt
zich met den etter voeden. Vooral jonge, half
volwassen paarden kunnen er veel van te lijden
hebben, de voeding is dikwijls treurig, de groei
wordt zeer gestoord, vaak ontstaat ontsteking van
het darmvlies en alsdan krijgt het dier stuiptrek
kingen, welk niet zelden in den dood eindigen.
Hoe komen deze larven in de maag, zal men
vragen. De paardenhorzel, welke aan onze lezerg
wel bekend zal zijn, vliegt in de zomermaanden
van Juni tot October rond, het wijfje zoekt de
paarden op in de wei of op de straat niet in
den stal en legt haar eieren in de manen of
haren op borst en voorpooten, ze daaraan vast
klevende, eenige honderden bfj elkaar. Uit deze
eitjes komen naden, die het paard jeuking ver
oorzaken het dier gaat daarom likken en krijgt
aldus de maden in den bek en vervolgens met
de spijzen in maag en ingewanden, waar ze de
genoemde verschijnselen veroorzaken. Soms zijn
de wanden geheel met maden bezet, die met
hun sterke mondklauwen zich stevig vasthechten
en het paard bloed en wei uitzuigen. Een maand
of tien verblijven ze aldaar, om dan met de mest
te worden uitgeworpen, dit heeft plaats van Mel
tot October, meest van in Juli en Augustus. In
den grond gekropen, verpoppen ze en na een
maand ongeveer komt er uit het bruinachtige,
later zwarte tonnetje een horzel.
Wat tegen deze parasieten te doen f Ze dooden
met een bijtend middel, is tot heden niet mo
gelijk gebleken, zonder ook de maag en ingewan
den van het paard te schaden. Men kan alleen
trachten te voorkomen, dat de larven in de maag
komen, en wel door de eitjes uit de manen en
het haar te zoeken, nog beter door het haar met
de eieren weg te knippen. Zijn de larven nog niet
uitgekropen, dan zijn de eitjes gevuld, anders
plat en hol. Door aldus te handelen, bewijst men
het paard een weldaad en zichzelf tevens een
grooten dienst, 't Is een eenvoudig middel en
kost alleen eenige moeite. Door goed acht te ge
ven en de haren gedurig te onderzoeken, voor
komt men veel lijden en schade.
Tweeërlei aanwas.
In onze Christelijke bladen heeft men in
den laatsten tijd herhaaldelijk gewezen op
den aanwas van het Socialisme in ons Va
derland, zooals deze bij de jongste verkie
zingen voor de Provinciale Staten tot open
baring is gekomen.
Dat de Socialisten in aantal en in betee-
kenis toenemende zijn in deze landen, kan
toch niet worden ontkend.
En zoo heeft men gevraagd naar de
oorzaken van dit verschijnsel.
Liggen ze allereerst en allermeest in de
ongunstige toestanden op maatschappelijk
gebied Wij gelooven het niet.
Deze zijn de laatste jaren zeer gebeterd.
De werkloonen zijn niet weinig gestegen.
De kinderen van de werklieden hebben
het beter dan hunne vaderen.
Trouwens, het Socialisme krijgt ook zijne
aanhangers onder de lieden uit de hoogere
volksklassen. Men heeft al kunnen spreken
van salon-socialisten.* Wel blijkt daaruit,
dat de maatschappelijke positie lang niet
altijd beslissende is ten opzichte van het
Socialisme.
Neen, de oorzaak van den bloei van het
Socialisme ligt dieper.
De hoofd- eD grondoorzaak ligt in de
voortgaande ontkerstening van een deel onzer
natie. De godsdienst heeft bij velen afge
daan. Voor het geloof in Gods Woord is
het ODgeloof in de plaats gekomen. En dat
ongeloof voert tot Socialisme.
Men behoeft maar te vragen naar de
streken, waar de aanwas van het Socialisme
het duidelijkst op te merken is.
Het antwoord luidtin de Noordelijke
Provinciën, Groningen en Drenthe ;inNoord-
Holland boven het IJ, en in de grootere
steden van ons land.
Waar het Modernisme zijn meeste volge
lingen heeft, daar viert ook het Socialisme
zijn grootste triomfen.
En dat is wel te begrijpen. De ideën
staan niet stil. De beginselen werken door.
De radicalen en de consequenten krijgen
altijd den grooten hoop met zich mede.
Afval van God geeft het verval der natie
in godsdienst en zedelijkheid, en leidt lot de
partijen der omwenteling, frankrijk is het
krachtig sprekend voorbeeld daarvan. Doch
daarmede is ook meteen de weg ons aange
wezen, om de voortwoekering van het Socia
lisme tegen te gaan. Het ongeloof moet
met alle wapenen worden bestreden. Ons
volk moet met alle middelen teruggebracht
tot het Woerd des Heeren.
»Tegen de Revolutie en tegen het So
cialisme het Evangelie dat moet altijd
meer de leuze worden bij hen, die het wèl
meenen met het lieve Vaderland.
Wij hebben alle reden, om met goeden
moed den arbeid en den strijd voort te
zetten, die tot de heerschappij vaD het
I
r'
I
yi
11
'T
