Dinsdag '23 October 1906.
31stc Jaargang.
foor de Zoidhoilandsehe en Zeeuwüelie Eilanden.
VERKIEZINGSNUMMER
C. WARNAER.
C WARMER.
A. n tirevo lu t ion air
Orgaan
IN HOC SIGN O VINCES
T. BOEKHOVEN.
SOMMWIIjSIMJH.
Wraak
-MöoiI als symbooi.
j %n den CïjtïjatUjS aïïeen
ji «kginït de ftracftt tot een*
fn i|em aïïeen i$ 0e*
meengcljap mogeïp.
Jfëeïnu! on$ imïft tueïgt ij:
uit eïftaar te ttaïïen, om* g-
dat get, fig monde eer^t
tian de genoten daarna
ooft ban de ftïetnen, den
Cft^tugi $od$ dood
geeft berftïaaid.
Op je sloffesi
Verkeerde opvatting'-van
Democratie.
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Buitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEVER
Teleloon Intercomm. No. 3.
j Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en */3 maal.
j Bienstaanyragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
I Adyertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- ei Vrijdagmorgen 10 uur.
Ja, wraak hebben de Socialisten
genomen. Mr. Troelstra heeft het
gezegd in een redevoering, die hij
hield in den Haag ten gunste der
revolutionaire vakbeweging.
Die wraak hebben de Socialisten
gekoeld tegen de Anarchisten
Allerminstdie zijn hun te machtig.
Aan hun leiband laten zij zich met
al hun »bewustheid« zoo onbewust
mogelijk meevoeren in een avontuur
lijke staking, die hen zóó bewusteloos
maakte. da* Mr. Troelstra als uit een
roes ontwakend zeer bekommerd
vroeg
Wat nu?« d. w. z iioe moetik
mij nu redden, tegenover de arbeiders
die ik eerst bewust gemaakt heb
en toen onder allerlei beloften, mis
leid
Heeft de groote tacticus dat nu
erkend? Nu, dat is me een vraag?
Ja, dat kun je denken, een socialist
als Troelstra zal zijn fout erkennen.
Neen, hij heeft gepeinsd op een middel
hoe hij zich wreken zou, over het
feit, dat zijn onbezonnenheid aan het
licht kwam En aan wien heelt hij
zich gewroken? Aan Dr. Kuyper.
Zijn «bewuste® arbeiders heeft hij nog
bewuster gemaakt door ze op te hit
sen om met .of zonder bewust
heid te stemmen op oud-liberalen.
En zij, de »bewuste« arbeiders hebben
gehoorzaamd. Zij hebben daardoor
zich met Troelstra gewroken over
het feit, dat zij nog in tijds verhinderd
werden om geheel door het monster
dat Anarchie heet, te worden opge
slokt. Met terzijde stelling van
principiëele congresbesluiten hebben
zij èn bloc met de oud liberalen storm
geloopen tegen het Christelijk Minis
terie, enkel om zich op Minister Kuy
per te wreken. Toen Troelstra en
zijn volgelingen zich «bewust werden
dat Min. Kuyper het vooral was, die
het Vaderland voor een revolutie
behoed en hun anarchistisch avontuur
verijdeld, en de veiligheid der burgers
beveiligd, benevens het gezag der
wettige Overheid gewaarborgd had,
toen hebben de Socialisten zich daar
over gewroken.
Bij de stembus verleden jaar dach
ten zij niet alleen aan geen landsbelang,
maar zelfs aan geen partijbelang. En
zoo is toen het Christelijk Ministerie
gevallen.
Met het stembiljet koelden de So
cialisten aan Dr. Kuyper hun wraak.
Duidelijk heeft Troelstra dat laten
uitkomen toen hij in de boven ver
melde vergadering zeide«Aan den
krachtmensch van 1903 (bedoeld is
Dr. Kuyper) die zijn lompen poot
zette op de organisatie, heeft de So
ciaal democratie in 1905 (bij de
stembus) de rekening thuis gestuurd».
Moest niet elk weldenkend liberaal
van schaamte blozen Ie. Omdat hij
zulke lieden tot zijn bondgenooten
heeft, die er zulke immoreele politiek
op na houdenen 2e. dat hij behoort
tot een vrijzinnige coalitie, die in het
parlement haar meerderheid heelt te
danken aan een club die, ter stembus
toog zonder eenig ander leidend be
ginsel, dan gedreven door wraak
tegen Dr. Kuyper, wiens opkomen
voor het gezag der Konmgin en de
veiligheid der burgersaan de baudelooze
anarchie te machtig was.
Intusschen is het een feit: »De
meerderheid in de Tweede Kamer is
óm, of liever draait om d. w. z. Gij
weet eigenlijk niet waar de meer
derheid is.
Gelukkig dat de Eerste Kamer die
hopelooze verwarring nog niet ver
toont. Daar is de meerderheid der
Christelijke partijen nog één van zin
en wil om te zorgen, dat wetten die
onder de zweep der wraaknemers in
de Tweede Kamer zijn aangenomen,
niet in de Staatscourant komen, indien
zij de Christelijke grondslagen van
een Staatsleven ondermijnen. Die
Christelijke meerderheid in onze Eer
ste Kamer te helpen handhaven en
versterken is de schoone taak die
ons als kiezers op Flakkee is opgelegd
Van die taak kwijten wij ons, indien
we zorgen, dat ons District in de
Prov. Staten blijve vertegenwoordigd
door drie antirevolutionaire leden. De
zetel, die open kwam door het over
lijden van onzen onvergetelijketi Rood-
zant mag door geen vrijzinnige bezet
worden. En het behoeft niet, want wij
vonden een waardigen opvolger in
onzen Candidaut.
Daarom als de stembus ons roept,
dan als een éénig man gestemd, niet
uit wraak om wat die snuggere so
cialisten deden, noch enkel uit partij
belang, maar om het belang van ons
Vaderland, voor het gezag onzer Ko
ningin, uit eerbied voor ons overleden
Statenlid en bovenal tot handhaving
van Gods eere en Godsgebod
gestemd als een éénig man op den
Antirevolutionairen Flakkeeschen
landbouwer, den heer
Het is opmerkelijk dat de verst
vooruitstrevende liberalen, dat zijn de
Socialisten en Anarchisten als sym
bolische kleur van hun woelen en
stroven het »rood« gekozen hebben.
Zij worden dan ook in den regel
aangewezen als de partij der »rooijen«.
Soms noemen zij ook zich zelf wel zoo.
Als wij nu letten op wat de revolutio
naire benden in Rusland bestaan. Als
Gij hoort van hun plunderen, rooven,
brandstichten en gruwelijke moorden;
en Ge verneemt dan hoe de »rooien«
ook in ons land hun sympathie vóór
en hun geestverwantschap met die
rooien in Rusland niet verhelen, dan
is het geen wonder, dat men in veel
kringen schrikt voor alles wat door
«Rood® als politiek symbool wordt
aangewezen. Bedenkt men daar nu bij,
dat die rooien zich noemen»de partij
der sociale en staatkundige hervor
ming® dan is het geen wonder, dat
menigeen kippevel krijgt van angst
als hij nog maar hoort spreken van
»sociale en andere hervormingen.«
Wie dan ook uit eigenbelang en zelf
behagen of zelfvoldaanheid de noodige
hervormingen wil tegenhouden die kan
zijn reactionair drijven niet beter vol
houden dan van elk die de noodige
hervorming voorstaat, de eenvoudige
lieden wijs te maken
Wacht U voor hem, want hij is
»rood op de graat
Immers «Rood® als revolutionair
symbool kan dan niet anders beduiden
als: »wraak nemen door het doen
vloeien van kapitalisten- geestelijken
en Vorstenbloed." B. r. r. r. welk
fatsoenlijk meusch zou niet gruwen
van iemand die geniet, in het vloeien
van anderer bloed.
Omdat nu die rooien zich noemen
»sociaal-democraten«, is het voor velen
al reden genoeg om zich op een afstand
te houden van ieder, die er voor uit
komt, dat hij is »van democratische
richting«.
Dit nu is'jammer, want die vrees
komt enkel voort uit misverstand,
waarop gespeculeerd wordtdoorlieden,
die de heele wereld voor zich zelf
zouden opeischen, en daarom iietst
van geen hervorming willen weten.
Zij houden van rust. En als nu alle
minder bedeelden hun plichten maar
doen, dan kunnen zij als meer bedeel
den hun aangenomen rechten laten
gelden. Dan gaan zij naar bed en staan
op met het liedeken:
»Wat is de wereld schoon en goed
Die mij zoo rustig slapen doet
Of een ander van wege de nijpende
zorgen des levens »niet slapen kan«
daarover bekommeren zij zich niet.
Dat is nu eenmaal het bestel van
«onzen lieven Heer«, en dus dat moet
zoo blijven.
Weg dus met de zg. hervormingen,
Weg met de democratie, want wie
democraat is. die behoort bij de
«rooien®, zoo praten ze.
Men vergeet echter één ding, dat er
namelijk is een valsche en een ware
democratie. De eerste is die van de
revolutionairen, de tweede is die van
den christen. De christen gruwt
en toornt als hij ziet, hoeveel onrecht
er bedreven wordt jegens de minder
bedeelden. Hij eischt, dat niet enkel
de armeren maar ook de rijkeren hun
plichten zuilen nakomen, en dat aan
.alien hun rechten zullen gewaarborgd
worden.
Hij rekent met Gods Woord, waarin
de vloek wordt uitgesproken over hen
door wien het koren maar ook het
loon wordt ingehouden of verkort. De
christen kent het woord van den
proleet Jezaia: »Helpt den Ellendige,
doet recht den verdrukte, ook den wees
en de weduwe.« En daarom is hij (het
moet volgen uit zijn geloof) democraat,
d. w..z. hij wil hervormen, herstellen,
recht maken wat verkeerd is op maat
schappelijk en op staatkundig levens
gebied. In dien zin is ook Dr. Kuyper,
was ook Groen van Prinsteren en zijn
alle echte antirevolutionairen «demo
eraat®.
Wil men ons nu daarom »Rooien«
noemen het is ons wél. Ook wij ont
plooien een roode banier. Maar met
dit onderscheid. Der socialisten rood
is omzoomd met een gelen rand, de
kleur der wraak; onze banier is om
zoomd met een witten rand, de kleur
des vredes. Ons rood vraagt niet om
bloed dat nog vloeien moet, maar is
het teeken van bloed, dat gevloeid
heeft en wel op Golgotha Dat was het
bloed van den Zone Gods, dat Hij
uitstortte tot heil van Kijken en Armen.
Het blo'ed, dat vergoten wordt door
revolutionairen roept van den aard
bodem om wraak; maar het bloed des
Kruises predikt vrede, verzoening en
heil voor personen en volken. Geen
heil ook voor ons Volk, voordat men
weer vlucht tot dien Christus die de
sociale nooden gepeild, en in Zijn leer
de oplossing voor die nooden geboden
heeft.
Hij alleen heeft recht om te eischen,
dat men Hem gelooft, als Hij het ook
onze doodmoede en kranke maat
schappij toeroept: «Komt tot Mij, die
vermoeid zijt en Ik zal U rust geven.®
Komt dan op allen die van Christelijke
belijdenis zijt, toont het dat Gij in den
goeden zin zijt: »democraten«, Voor
standers van Maatschappelijke her
vormingen, maar door wetten die
gegrond zijn op het Evangelie des
Kruises
Alleen dan hebben we waarborg
voor wezenlijke verzoening, duizend
maal meer dan in de verzoeningsleuzen
van een Ministerie, dat in politieke
ongerechtigheid geboren is.
Daarom moeten ook in onze Provin
ciale Staten mannen zitten, die aan de
triomf van het Kruis gelooven; die ook
op staatkundig terrein den roem van
het Kruis wenschen te verhoogendie
daarom voor.de Eerste Kamer zullen
kiezen mannen, die bij het Kruis
leerden aanbidden.
Schamen wij ons dan niet de roode
banier des 1 ruises. Dat rood is ge
kroond met de palm van groen
Symbool van hoop en overwinning.
Blijve niet een der onzen achter.
Maar als protest tegen het rood der
revolutionairen, kiezen wij op den
stemdag als onzen man, den heer
DR. J. TH. DE VISSER.
»H Ned. Herv. Pred. te Amsterdam.
jV
t De vorige week ontmoetten we een
liberaal die ons vroeg Ben je nog
bevreesd dat de heer Warnaer het
niet haalt Wij antwoorden Bevreesd
ben ik in dat opzicht nooit, maar wij
zullen onzen plicht doen. «Hier op
merkte onze gast op«Nu maar je
kunt het wei op je sloffen af, vooral
als Mijnheer X bij ons de candidaat
wordt.Wij gaven onzen liberalen
praatvaêr echter de geruststellende
verzekering, dat we heusch niet op
onze sloffen en vooral niet op vilten
pantoffels zouden werken. Neen mijn
heer I wij zullen er een paar flinke
laarzen, waarmede wij vlug en goed
loopen kunnen voor aantrekken. Den
kelijk doen we het op klompen, dan
kun je ons zien en hooren«
«Op je sloffen Ja dat zouden de
vrijzinnigen wel willen. Wij zoo wat
niets doen, en dan het veld ruim
laten voor de heeren vrijzinnigen.
Wat zouden de heeren lachen. Dan
konden ze wellicht straks nog eens
zoo'n «begrafenisloi" maken even als
toen de heer Pompe gevallen was.—
Doch onze Kiezers zullen de heeren
die moeite en kosten wel besparen.
Maar, christelijke kiezers, dan ook gij
niet op je sloffen, hoorFlink er op
uit. Alle man opgezocht en opgewekt
om onze eere als Christelijk district
te handhaven.
Onze Candidaat moet er niet maar
komen, maar hij moet er schitterend
komen. De liberalen moeten het zien,
dat zij den Kamerzetel voor Zierikzee
konden veroveren voor een tijd, door
valsche districtsverdeeling, geholpen
door een flinke lastercampagne
Die Kamerzetel hebben zij nu, maar
van den Flakkeeschen Statenzetel
blijven zij af. En daarom niet
op onze sloffen, niet lui, niet domme
lig, maar wakker, vaardig en secuur
gewerkt tot de stembus dicht gaat.
leder doe zijn plicht.
Als het niet anders kan, dan kom
je gerust in je werkpak, als is het
op klompen, des noods met de slikke-
vangers aan, Maar komen moet je. Het
kan aan één stem hangen. Past op,
dat het de uwe niet is Men let
op U, en als zij CJ zien gaan, dan
zeggen ze Daar gaat ie alweer
Wie?
WelC. WARNAER gaat de stem
bus in, en straks komt hij er uit met
een groote meerderheid, waarbij ook
Uw stem behoort.
De Min. Tets van Goudriaan heeft
in de Staatscourant van 11 Juli een
paar aankondigingen geplaatst, die
een storm van verontwaardiging onder
de werklieden hebben doen opgaan.
Zoowel Patrimonium, als 't Katho
lieke Sociale Weekblad als 't Volk,
hebben hunne hooge afkeuring daar
over gegeven.
In één woordèn de arbeiderswereld
in zijn geheel en degenen, die met
hen en voor hen 't goede zoeken waren
zeer ontevreden.
Wat deed de Minister.
Z.Ex. riep allerlei volk op, een 100
tal arbeiders om te gaan werken bij
Iden tramaanleg Gladbach, waar ge
staakt werd om rechtmatige grieven.
Ieder hoopte, en de Pers was instem-
mig hierin, dat dit niet meer door
den Minister zou gedaan worden.
En terecht.
Toch, in de Staatscourant eind Juli,
roept Z Ex. ten tweeden male een
aantal werklieden op om te Emden
voor de firma Schulte en Bruns onder
kruipers te werven.
Zie, toen was do maat vol en zoo
door Patrimonium als door andere
bladen werd weer ernstig tegen dien
«aanval op de arbeiders« geprotes
teerd
Kiezers 't doet ons leed, dat we dit
moeten meedeelenmaar waar de
Minister tot tweemaal toe, en gewaar
schuwd, zóó optrad, kunnen we niet
anders spreken dan van een onver
schoonbare handeling en een zeker