Dinsdag '23 October 1906. 31stc Jaargang. foor de Zoidhoilandsehe en Zeeuwüelie Eilanden. VERKIEZINGSNUMMER C. WARNAER. C WARMER. A. n tirevo lu t ion air Orgaan IN HOC SIGN O VINCES T. BOEKHOVEN. SOMMWIIjSIMJH. Wraak -MöoiI als symbooi. j %n den CïjtïjatUjS aïïeen ji «kginït de ftracftt tot een* fn i|em aïïeen i$ 0e* meengcljap mogeïp. Jfëeïnu! on$ imïft tueïgt ij: uit eïftaar te ttaïïen, om* g- dat get, fig monde eer^t tian de genoten daarna ooft ban de ftïetnen, den Cft^tugi $od$ dood geeft berftïaaid. Op je sloffesi Verkeerde opvatting'-van Democratie. Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Buitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. UITGEVER Teleloon Intercomm. No. 3. j Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en */3 maal. j Bienstaanyragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. I Adyertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- ei Vrijdagmorgen 10 uur. Ja, wraak hebben de Socialisten genomen. Mr. Troelstra heeft het gezegd in een redevoering, die hij hield in den Haag ten gunste der revolutionaire vakbeweging. Die wraak hebben de Socialisten gekoeld tegen de Anarchisten Allerminstdie zijn hun te machtig. Aan hun leiband laten zij zich met al hun »bewustheid« zoo onbewust mogelijk meevoeren in een avontuur lijke staking, die hen zóó bewusteloos maakte. da* Mr. Troelstra als uit een roes ontwakend zeer bekommerd vroeg Wat nu?« d. w. z iioe moetik mij nu redden, tegenover de arbeiders die ik eerst bewust gemaakt heb en toen onder allerlei beloften, mis leid Heeft de groote tacticus dat nu erkend? Nu, dat is me een vraag? Ja, dat kun je denken, een socialist als Troelstra zal zijn fout erkennen. Neen, hij heeft gepeinsd op een middel hoe hij zich wreken zou, over het feit, dat zijn onbezonnenheid aan het licht kwam En aan wien heelt hij zich gewroken? Aan Dr. Kuyper. Zijn «bewuste® arbeiders heeft hij nog bewuster gemaakt door ze op te hit sen om met .of zonder bewust heid te stemmen op oud-liberalen. En zij, de »bewuste« arbeiders hebben gehoorzaamd. Zij hebben daardoor zich met Troelstra gewroken over het feit, dat zij nog in tijds verhinderd werden om geheel door het monster dat Anarchie heet, te worden opge slokt. Met terzijde stelling van principiëele congresbesluiten hebben zij èn bloc met de oud liberalen storm geloopen tegen het Christelijk Minis terie, enkel om zich op Minister Kuy per te wreken. Toen Troelstra en zijn volgelingen zich «bewust werden dat Min. Kuyper het vooral was, die het Vaderland voor een revolutie behoed en hun anarchistisch avontuur verijdeld, en de veiligheid der burgers beveiligd, benevens het gezag der wettige Overheid gewaarborgd had, toen hebben de Socialisten zich daar over gewroken. Bij de stembus verleden jaar dach ten zij niet alleen aan geen landsbelang, maar zelfs aan geen partijbelang. En zoo is toen het Christelijk Ministerie gevallen. Met het stembiljet koelden de So cialisten aan Dr. Kuyper hun wraak. Duidelijk heeft Troelstra dat laten uitkomen toen hij in de boven ver melde vergadering zeide«Aan den krachtmensch van 1903 (bedoeld is Dr. Kuyper) die zijn lompen poot zette op de organisatie, heeft de So ciaal democratie in 1905 (bij de stembus) de rekening thuis gestuurd». Moest niet elk weldenkend liberaal van schaamte blozen Ie. Omdat hij zulke lieden tot zijn bondgenooten heeft, die er zulke immoreele politiek op na houdenen 2e. dat hij behoort tot een vrijzinnige coalitie, die in het parlement haar meerderheid heelt te danken aan een club die, ter stembus toog zonder eenig ander leidend be ginsel, dan gedreven door wraak tegen Dr. Kuyper, wiens opkomen voor het gezag der Konmgin en de veiligheid der burgersaan de baudelooze anarchie te machtig was. Intusschen is het een feit: »De meerderheid in de Tweede Kamer is óm, of liever draait om d. w. z. Gij weet eigenlijk niet waar de meer derheid is. Gelukkig dat de Eerste Kamer die hopelooze verwarring nog niet ver toont. Daar is de meerderheid der Christelijke partijen nog één van zin en wil om te zorgen, dat wetten die onder de zweep der wraaknemers in de Tweede Kamer zijn aangenomen, niet in de Staatscourant komen, indien zij de Christelijke grondslagen van een Staatsleven ondermijnen. Die Christelijke meerderheid in onze Eer ste Kamer te helpen handhaven en versterken is de schoone taak die ons als kiezers op Flakkee is opgelegd Van die taak kwijten wij ons, indien we zorgen, dat ons District in de Prov. Staten blijve vertegenwoordigd door drie antirevolutionaire leden. De zetel, die open kwam door het over lijden van onzen onvergetelijketi Rood- zant mag door geen vrijzinnige bezet worden. En het behoeft niet, want wij vonden een waardigen opvolger in onzen Candidaut. Daarom als de stembus ons roept, dan als een éénig man gestemd, niet uit wraak om wat die snuggere so cialisten deden, noch enkel uit partij belang, maar om het belang van ons Vaderland, voor het gezag onzer Ko ningin, uit eerbied voor ons overleden Statenlid en bovenal tot handhaving van Gods eere en Godsgebod gestemd als een éénig man op den Antirevolutionairen Flakkeeschen landbouwer, den heer Het is opmerkelijk dat de verst vooruitstrevende liberalen, dat zijn de Socialisten en Anarchisten als sym bolische kleur van hun woelen en stroven het »rood« gekozen hebben. Zij worden dan ook in den regel aangewezen als de partij der »rooijen«. Soms noemen zij ook zich zelf wel zoo. Als wij nu letten op wat de revolutio naire benden in Rusland bestaan. Als Gij hoort van hun plunderen, rooven, brandstichten en gruwelijke moorden; en Ge verneemt dan hoe de »rooien« ook in ons land hun sympathie vóór en hun geestverwantschap met die rooien in Rusland niet verhelen, dan is het geen wonder, dat men in veel kringen schrikt voor alles wat door «Rood® als politiek symbool wordt aangewezen. Bedenkt men daar nu bij, dat die rooien zich noemen»de partij der sociale en staatkundige hervor ming® dan is het geen wonder, dat menigeen kippevel krijgt van angst als hij nog maar hoort spreken van »sociale en andere hervormingen.« Wie dan ook uit eigenbelang en zelf behagen of zelfvoldaanheid de noodige hervormingen wil tegenhouden die kan zijn reactionair drijven niet beter vol houden dan van elk die de noodige hervorming voorstaat, de eenvoudige lieden wijs te maken Wacht U voor hem, want hij is »rood op de graat Immers «Rood® als revolutionair symbool kan dan niet anders beduiden als: »wraak nemen door het doen vloeien van kapitalisten- geestelijken en Vorstenbloed." B. r. r. r. welk fatsoenlijk meusch zou niet gruwen van iemand die geniet, in het vloeien van anderer bloed. Omdat nu die rooien zich noemen »sociaal-democraten«, is het voor velen al reden genoeg om zich op een afstand te houden van ieder, die er voor uit komt, dat hij is »van democratische richting«. Dit nu is'jammer, want die vrees komt enkel voort uit misverstand, waarop gespeculeerd wordtdoorlieden, die de heele wereld voor zich zelf zouden opeischen, en daarom iietst van geen hervorming willen weten. Zij houden van rust. En als nu alle minder bedeelden hun plichten maar doen, dan kunnen zij als meer bedeel den hun aangenomen rechten laten gelden. Dan gaan zij naar bed en staan op met het liedeken: »Wat is de wereld schoon en goed Die mij zoo rustig slapen doet Of een ander van wege de nijpende zorgen des levens »niet slapen kan« daarover bekommeren zij zich niet. Dat is nu eenmaal het bestel van «onzen lieven Heer«, en dus dat moet zoo blijven. Weg dus met de zg. hervormingen, Weg met de democratie, want wie democraat is. die behoort bij de «rooien®, zoo praten ze. Men vergeet echter één ding, dat er namelijk is een valsche en een ware democratie. De eerste is die van de revolutionairen, de tweede is die van den christen. De christen gruwt en toornt als hij ziet, hoeveel onrecht er bedreven wordt jegens de minder bedeelden. Hij eischt, dat niet enkel de armeren maar ook de rijkeren hun plichten zuilen nakomen, en dat aan .alien hun rechten zullen gewaarborgd worden. Hij rekent met Gods Woord, waarin de vloek wordt uitgesproken over hen door wien het koren maar ook het loon wordt ingehouden of verkort. De christen kent het woord van den proleet Jezaia: »Helpt den Ellendige, doet recht den verdrukte, ook den wees en de weduwe.« En daarom is hij (het moet volgen uit zijn geloof) democraat, d. w..z. hij wil hervormen, herstellen, recht maken wat verkeerd is op maat schappelijk en op staatkundig levens gebied. In dien zin is ook Dr. Kuyper, was ook Groen van Prinsteren en zijn alle echte antirevolutionairen «demo eraat®. Wil men ons nu daarom »Rooien« noemen het is ons wél. Ook wij ont plooien een roode banier. Maar met dit onderscheid. Der socialisten rood is omzoomd met een gelen rand, de kleur der wraak; onze banier is om zoomd met een witten rand, de kleur des vredes. Ons rood vraagt niet om bloed dat nog vloeien moet, maar is het teeken van bloed, dat gevloeid heeft en wel op Golgotha Dat was het bloed van den Zone Gods, dat Hij uitstortte tot heil van Kijken en Armen. Het blo'ed, dat vergoten wordt door revolutionairen roept van den aard bodem om wraak; maar het bloed des Kruises predikt vrede, verzoening en heil voor personen en volken. Geen heil ook voor ons Volk, voordat men weer vlucht tot dien Christus die de sociale nooden gepeild, en in Zijn leer de oplossing voor die nooden geboden heeft. Hij alleen heeft recht om te eischen, dat men Hem gelooft, als Hij het ook onze doodmoede en kranke maat schappij toeroept: «Komt tot Mij, die vermoeid zijt en Ik zal U rust geven.® Komt dan op allen die van Christelijke belijdenis zijt, toont het dat Gij in den goeden zin zijt: »democraten«, Voor standers van Maatschappelijke her vormingen, maar door wetten die gegrond zijn op het Evangelie des Kruises Alleen dan hebben we waarborg voor wezenlijke verzoening, duizend maal meer dan in de verzoeningsleuzen van een Ministerie, dat in politieke ongerechtigheid geboren is. Daarom moeten ook in onze Provin ciale Staten mannen zitten, die aan de triomf van het Kruis gelooven; die ook op staatkundig terrein den roem van het Kruis wenschen te verhoogendie daarom voor.de Eerste Kamer zullen kiezen mannen, die bij het Kruis leerden aanbidden. Schamen wij ons dan niet de roode banier des 1 ruises. Dat rood is ge kroond met de palm van groen Symbool van hoop en overwinning. Blijve niet een der onzen achter. Maar als protest tegen het rood der revolutionairen, kiezen wij op den stemdag als onzen man, den heer DR. J. TH. DE VISSER. »H Ned. Herv. Pred. te Amsterdam. jV t De vorige week ontmoetten we een liberaal die ons vroeg Ben je nog bevreesd dat de heer Warnaer het niet haalt Wij antwoorden Bevreesd ben ik in dat opzicht nooit, maar wij zullen onzen plicht doen. «Hier op merkte onze gast op«Nu maar je kunt het wei op je sloffen af, vooral als Mijnheer X bij ons de candidaat wordt.Wij gaven onzen liberalen praatvaêr echter de geruststellende verzekering, dat we heusch niet op onze sloffen en vooral niet op vilten pantoffels zouden werken. Neen mijn heer I wij zullen er een paar flinke laarzen, waarmede wij vlug en goed loopen kunnen voor aantrekken. Den kelijk doen we het op klompen, dan kun je ons zien en hooren« «Op je sloffen Ja dat zouden de vrijzinnigen wel willen. Wij zoo wat niets doen, en dan het veld ruim laten voor de heeren vrijzinnigen. Wat zouden de heeren lachen. Dan konden ze wellicht straks nog eens zoo'n «begrafenisloi" maken even als toen de heer Pompe gevallen was.— Doch onze Kiezers zullen de heeren die moeite en kosten wel besparen. Maar, christelijke kiezers, dan ook gij niet op je sloffen, hoorFlink er op uit. Alle man opgezocht en opgewekt om onze eere als Christelijk district te handhaven. Onze Candidaat moet er niet maar komen, maar hij moet er schitterend komen. De liberalen moeten het zien, dat zij den Kamerzetel voor Zierikzee konden veroveren voor een tijd, door valsche districtsverdeeling, geholpen door een flinke lastercampagne Die Kamerzetel hebben zij nu, maar van den Flakkeeschen Statenzetel blijven zij af. En daarom niet op onze sloffen, niet lui, niet domme lig, maar wakker, vaardig en secuur gewerkt tot de stembus dicht gaat. leder doe zijn plicht. Als het niet anders kan, dan kom je gerust in je werkpak, als is het op klompen, des noods met de slikke- vangers aan, Maar komen moet je. Het kan aan één stem hangen. Past op, dat het de uwe niet is Men let op U, en als zij CJ zien gaan, dan zeggen ze Daar gaat ie alweer Wie? WelC. WARNAER gaat de stem bus in, en straks komt hij er uit met een groote meerderheid, waarbij ook Uw stem behoort. De Min. Tets van Goudriaan heeft in de Staatscourant van 11 Juli een paar aankondigingen geplaatst, die een storm van verontwaardiging onder de werklieden hebben doen opgaan. Zoowel Patrimonium, als 't Katho lieke Sociale Weekblad als 't Volk, hebben hunne hooge afkeuring daar over gegeven. In één woordèn de arbeiderswereld in zijn geheel en degenen, die met hen en voor hen 't goede zoeken waren zeer ontevreden. Wat deed de Minister. Z.Ex. riep allerlei volk op, een 100 tal arbeiders om te gaan werken bij Iden tramaanleg Gladbach, waar ge staakt werd om rechtmatige grieven. Ieder hoopte, en de Pers was instem- mig hierin, dat dit niet meer door den Minister zou gedaan worden. En terecht. Toch, in de Staatscourant eind Juli, roept Z Ex. ten tweeden male een aantal werklieden op om te Emden voor de firma Schulte en Bruns onder kruipers te werven. Zie, toen was do maat vol en zoo door Patrimonium als door andere bladen werd weer ernstig tegen dien «aanval op de arbeiders« geprotes teerd Kiezers 't doet ons leed, dat we dit moeten meedeelenmaar waar de Minister tot tweemaal toe, en gewaar schuwd, zóó optrad, kunnen we niet anders spreken dan van een onver schoonbare handeling en een zeker

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1906 | | pagina 1