Advertentiën.
foöB lil KV EBKMAN.
4. mVOGEL
TROUWLUSTIGEN.
Buitenland.
Sieinengd ZVieuws
solide Meubelen, Spiegels, Schilderijen, enz,
8. A I2 E U W N
Straatdijk, - DIRKSLAND.
Billijke Prijzen.
mijner tijdgenootan stierven omstreeks 35
jaren oud.
>Een 52-jarig steenhouwer: »al mijn
tijdgenooten zijn dood, meest tusschen 26
en 36 jaren oud, een op 43-jarigen leef
tijd.
„Welke is de oorzaak van deze ver
schrikkelijke sterfte Enkelen zoeken haar
in het drankmisbruikdoch zij nemen
hierbij het gevolg voor de oorzaak. Wel
wordt er op de bouwwerken door de
„karweizoekers sterk gedronken, doch op
de werkplaatsen is het drankverbruik zeer
verminderd. De ongezonde toestand waarin
men verkeert en het vooruitzicht op een
vroegen dood, wat tot roekeloosheid leidt,
prikkelen evenwel tot gebruik en misbruik.
„De oorzaak is de „steenhouwersziekte
ziekte der ademshalingsorganen en long-
tuberculose, als gevolg van het voortdurend
inademen van met fijne korrels bezwangerde
lucht. Niet alle gebruikte steensoorten zijn
in gelijke mate schadelijkde meest
moorddadige is de zandsteen (behalve
Udelfanger)dan volgen hardsteen en
Udelfanger zandsteen en ten slotte kalk
zandsteen en marmer,
„Wat over de schadelijkheid van zand
steen (Bentheimer, Oberkirchner) wordt
medegedeeld, is inderdaad verschrikkelijk
»Bij de restauratie der Groote Kerk te
Zwolle zijn ruim tien steenhouwers beneden
de 30 jaren bezweken, die gezond begonnen.
»De restauratie van de Groote Kerk te
Deventer duurde 1 jaartien man gestor
ven.
»Aan de fafriek »Richtersbeek« werkten
20 steenhouwers7 zijn kort daarna ge
storven, tusschen 30 en 40 jaar oud.
»Aan sMusis Sacrum« te Arnhem (1887)
werkten circa 50 steenhouwers in Oberkirchner
zandsteen twaalf zijn kort daarna gestorven.«
Is het genoeg, lezer?
»We onthouden ons van inmenging in
het conflict tusschen de patroons en de
werklieden in het steenhouwersbedrijf te
Arnhem. We koesteren de hoop, dat spoedig
een middenweg zal worden gevonden, welke
beide partijen bevredigt. Maar verhooging
van loon, ook al werd aan de eischen der
stakers ten volle toegegeven, zal de werk
lieden niet vrijwaren tegen het gevaar, dat
hen ook nog blijft dreigen. Een eerste
wapen daartegen is verkorting van arbeids
duur. Hoe langer de werkman in de met
fijne scherpe stofdeelen bezwangerde lucht
doorbrengt, hoe grooter het gevaar is, dat
zijn leven bedreigt. Zou het niet mogelijk
zijn daarover tot overeenstemming te ge
raken
»Doch het voornaamste en meest werk
zame middel is het algeheel verbod van
het verwerken van zandsteen, bij name de
genoemde meest schadelijke soorten. De
overtuiging dat de menschelijkheid gebiedt
een einde te maken aan dezen moord op
jonge levens gepleegd, heeft reeds vele
bouwmeesters en patroons doen besluiten
den zandsteen te vervangen door de minder
schadelijke Udeltanger, Morley, St Joire,
Savoniére enz. of wel door hardsteen. De
bekende architect Cuijpers Jr. heeft aller-
wege de Bentheimer vervangen door de
kalkzandsteen. Ook bij Rijkswerken is thans
het gebruik van zandsteen verboden.«
De Gelderlander vraagt »of het gebruik
van respiratoren bij het bewerken van na
tuursteen geen gebiedend voorschrift wor
den kan
De Volksbode voegt hieraan toe
Wij kunnen over de middelen tot
voorkomen van het gevaar, dat de adem
halingsorganen van de bewerkers van steen
bedreigt, niet voldoende oordeelen,
»Trouwens dat ligt ook op den weg der
Overheid, die de beste gegevens bezit om
zich op de hoogte te stellen.
»Maar een protest tegen het gedogen
van zulke vreeselijke toestanden, die in een
rapport van 1903/4 reeds bij de Overheid
bekend zijn gemaakt, is meer dan op zijn
plaats in de pers meenen, wij.«
(Ned. Stemmen.)
Schitterende leugens
kunnen de Turken verzinnen, als 't erop
aankomt de wereld in te lichten over de
toestanden in het Rijk van den Sultan
Ze hebben dit trouwens met andere natiën
gemeen.
Nu reeds vele maanden zijn de Turksche
troepen bezig' een opstand te dempen in
het oude Arabië, waar de woestijnstammen
de heerschappij van den Padisjah niet langer
wenschten te erkennen.
Telkens kwamen nerichten van prachtige
overwinningen, door de Turken behaald
en van ontzettende nederlagen, door de
Arabieren geleden. Mocht men die berichten
gelooven, dan zou er weldra in Arabië
geen paardestaart meer overblijven, die
zich durfde onttrekken aan het Turksche
bestuur.
Maar ook hier is de snelloopende leugen
door de waarheid achterhaald.
Dezer dagen bereikten Europa berichten,
waaruit blijkt, dat de Turken nog niets
verder gekomen zijn dan een anderhalf
jaar geleden. Ze hebben aan de kust eenige
versterkingen bezet, maar in bet binnenland
hebben ze niets te zeggen.
Het spreekwoordelijk geworden Turksch
wanbestuur is ook hier oorzaak van den
strijd. Niettegenstaande de Arabieren hun
broeders zijn in den geloove, hebben de
Turken hen zoowat als slaven behandeld.
Dat ging dezen kinderen der woestijn
verdrieten.
Zij waren eigenlijk de eerstgeborenen van
Mohammedaansche huize Had de groote
profeet niet onder hen gearbeid en geleefd
Was Mekka, de heilige stad, niet in hun
bezit Zouden, naar recht, niet zij moeten
heerschen in de plaats der Turken
Zoo is de opstand uitgeborsten, waaraan
nog geen einde te zien is. Engeland, zegt
men, ziet dien opstand niet ongaarne. Hoe
meer de Turken daar in Arabië vastge
houden worden, hoe minder ze eraan denken
kuunen, om de Egyptenaren, onder wie
het tegenwoordig gist, tegen de Engelsche
//voogdij» ter hulp te komen
De een z'n dood, is des anderen brood
RUSLAND.
De bui, die zich zoo bijzonder zwaar
liet aanzien, is weer afgedreven. Maar nu
zeggen sommige berichtgevers, dat men
in het najaar de groote en geweldige uit
barsting verwachten kan.
Wat hiervan kome, de werkstaking te
Petersburg bestaat feitelijk nog slechts in
naam. Maandagnacht zouden de leiders
die de staking hebben afgekondigd, heime
lijk vergaderen, om te besluiten of zij al
dan niet zou worden afgelast. Duurt zij
voort, dan zullen er te Petersburg weldra
nog slechts een paar bladen verschijneu
het Regeeringsblad en de -/Novoje Vremja»,
benevens een paar goedgezinde blaadjes.
De typografenbond zou, door zijn optreden
als kampioen voor de vrijheid, aan de
regeering geen beteren dienst hebben
kunnen bewijzen want de dagbladen krijgen
geen bevel om te verschijnen, maar wel
gelast de bond hun te blijven voortgaan
met het onverminderd uitbetalen van het
loon der stakende werklieden.
Hoe iemand heeft kunnen denken, dat
de j.l. Donderdag afgekondigde staking
eenige kans van slagen zou hebben, wordt
nu zelfs een raadsel geheeten. Evengoed
hadden de revolutionairen haar twee weken
geleden kunnen uitroepenmaar toen
evenmin als nu heeft het spoorwegpersoneel
zich bij de beweging willen aansluiten,
of hebben de troepen van het garnizoen
der hoofdstad gemeene zaak met de stakers
gemaakt.
Yele werklieden, die Zaterdag het werk
neerlegden, hebben dat Maandag weer lier
vat. Oorzaak daarvan is, dat de beweging
in den laatsten tijd hoofdzakelijk geleid
werd door sociaal-democraten, leden van
de minderheid dus, die het bericht der
muiterij te Svaeborg dadelijk aangrepen
om de algemeene werkstaking af te kon
digen tegen den wil der meer revolutio
naire groepen. Diezelfde verdeeldheid heeft
ook de andere plannen doen mislukken.
Thans echter is een nieuw manifest uitge
vaardigd door de sociaal-democraten en de
revolutionaire leden der ontbonden Doema,
waarin krachtig wordt aangezet tot een
beslissenden strijd tegen de regeering van
den Tsaar, om een Grondwetgevende ver
gadering, grond en vrijheid te verkrijgen
door het uitroepen eener algemeene staking.
Maar natuurlijk, gelet op het fiasco van
de huidige '/strike», is het al zeer de vraag
of die nieuwe poging zal slagen.
Mag wat nu is gebeurd, naar de cor
respondent der Times opmerkt, voor de
regeering in zekere mate geruststellend
zijn, de vrees, dat de Doema slechts
plaats heeft gemaakt voor een aanstaanden
anarchistischen toestand, heet meer dan
gewettigd. Maar tot het najaar verwacht
men dan geen nieuwe uitbarsting van
beteekenis. Als de regeering nu inmiddels
maar door daden toonen mag, dat ze krach
tige en heilzame hervormingen wil én
doorzet, dan hoeft ze bij het vooruitzicht
eener nieuwe crisis straks niet te versagen.
Uit Odessa wordt van Maandag gemeld
Wegens den gemoedstoestand van de
troepen alhier, zijn er strenge maatregelen
genomen. Geen enkel vreemdeling wordt
in het kamp toegelaten, dat streng bewaakt
wordt. De agenten van de handelshuizen
die het land hebben afgereisd om graan
te koopen, melden dat de boeren het einde
van den oogst afwachten, om dan aanstonds
een geweldigen opstand te beginnen. Zes
tig revolutionaire drijvers zijn gisteren
vertrokken, om de beweging in de dorpen
voor te bereiden
Het gisteren op de Beurzen verspreidde
gerucht als zou het ontslag van Stolypin
binnenkort te verwachten zijn, wordt
geheel ongegrond genoemd. Maar een
feit is dan toch, dat de minister dusver
nog geen ministerie heeft. Hij kan maar
niet klaar komen. Ter geruststelling komt
echter een officieus bericht verzekeren,
dat de plannen der regeering onveranderd
daarop gericht blijven, met kracht de
orde te herstellen, waartoe ze over voldoen
de middelen beschikt, maar ook om met
beradenheid weldoordachte hervormingen
voor te bereiden en die onverwijld met
behoud der tegenwoordige wetgeving in
te voeren, waardoor het leven in Rusland
weder in wettelijke banen kan worden
gebracht
Een moedige vrouw.
Men schrijft ons uit Oefl'elt
Een weduwe, wier kostwiunende zoon was
opgeroepen voor den militieplicht, had alle
pogingen aangewend om hem vrij te krijgen,
echter zonder resultaat. Eindelijk trekt de
vrouw de stoute schoenen aan en spoort naar
het Loo, vraagt en verkrijgt toegang tot het
paleis, waar zij onder bittere tranen haren
toestand bloot legt.
Het vrouwtje wordt aangeraden nogmaals
een verzoekschrift in te zenden en haar zoo
veel moed ingesproken, dat de hoop weder
in haar hart opleeft. Yoor haar vertrek werd
baar bovendien namens H M. de Koningin
een flinke gift ter hand gesteld. (Geld.)
Een ruw automobilist.
Men schrijft uit Zandvoort aan de//Haarl.
Cl.//
Woensdagmiddag tegen haltvijf stond een
rijtuig rechts boven aan de Kerkstraat, ter
wijl een groot gezelschap kinderen, onder
geleide op weg naar 't «trand, bijna het
boveneind der straat bereikt had. Plotseling
verscheen automobiel H 277, welks bestuurder,
zonder den kritieken toestand genoegzaam in
acht te nemen, naar beneden reed.
De kinderen stoven uileen, de voorsten
links het trottoir bij café Hoogveld op, de
achtersten rechts, veiligheid zoekend in een
portiek en tusschen rijtuig sn straat. De
koetsier, voor de auto uitwijkend, trachtte
zijn voertuig op het plein bij hotel Driehuizen
te brengen het achterwiel werd echter door
de auto gegrepen en het eerste voertuig
daardoor naar de trottoirzijde gedrongen,
waardoor één der kinderen met het been er
onder raakte.
Hevig was de verontwaardiging der omstan
ders tegen den bestuurder der automobiel.
Van een zwemmer en een koebeest
Uit Deventer schrijft men aan de uTel.//
dato 1 Augustus
In deze warme dagen is een frisch waterbad
onontbeerlijk. Vooral smorgens vroeg is zulk
een bad, genomen in den snel vlietenden
IJsel, een weldaad. Van die weldaad kan de
mensch evenwel ook te veel genieten. Dat
ondervond hedenmorgen een eerzaam burger
der gemeente. Vooraf echter dienen wij de
lezers van dit blad op de hoogte te stellen
met een kunststuk, dat de Deventer jeugd, die
de edele zwemsport beoefent, heeft geleerd
aan de in de IJselweiden grazende koeien.
Deze, in de zomerdagen slechts gras etende
beesten, zijn dol op stukjes brood en zoo is
het een feit geworden, dat de domme koebees
ten, alles behalve dom dagelijks 's morgens
te gast gaan bij de jeugdige zwemmers, die
voor de oeesten hun stukje brood meebrengen.
Dat brood echter wordt onder de kleeren
der zwemmers verborgen en nu bestaat het
kunststuk der kooien hierin, dat zij hun ontbijt
moeten zoeken onder die kleeren, hetgeen
geschiedt tot oneindig pleizier der zwemmer-
tjes, die spartelen van vreugde als zij het koe
beest hooren loeien ten teeken, dat 't broodje
onder de kleeren gevonden is.
Met dit kunststuk nu was bovengenoemde
eerzame burger geheel onbekend Rustig ont
kleedde hij zich en vlijde netjes zijn plunje
aan den kant van den IJsel. Met welbehagen
dook en dook hij in het frissehe nat, tot hij
voelde, dat zijn lichaam genoeg genoten had
en het tijd werd, dat hij weer op het droge
kwam. Daartoe dus met forsohen slag naar
den wal 1 Onze burger nu was niet een der
dappersten en men stelle dus zijn schrik voor,
toen hij zag, dat een groot roodbont rund
met groote woedde een onderzoek instelde
naar zijn kleeding, daarbij zoekende naar
brood en loeiende, omdat het niets vond.
De man was werkelijk verslagen, toen hij
zag hoe het beest met horens en pooten trachtte
van onder de kleeren te halen wat er niet
te balen was en de schrik zat er zoo bij hem
in, dat hij niet aan den wal durfde terugkee-
ren. En zoo was hij gedwongen langen tijd
in het water te vertoeven, zoolang, dat het
anders weldadige bad welhaast werd een kwel
ling en zijn lichaam weldra kleuren vertoonde
evenredig aan die van het woedende, brood-
zoekende, bonte beest. Tot een visscher, die
met innerlijke prit dit tooneel had aangestaard,
eindelijk besloot den man, die in gevaarvolle
omstandigheden begon te verkeeren, te verlos
sen en het beest met eenige droppels water
verdreef van de kleedij.
De man zelf besloot nooit meer te baden
in de nabijheid van broodetende koeien.
Een vreeselijke ontdekking.
Woensdagmiddag '12 uur was de 7-jarige
Alida van Eden door bare ouders te Dordrecht
met een briefje gezonden naar haar oom, die
met zijn vaartuig in den mond der Voor
straatshaven aan het houten hoofd bij de
Bomkade lag.
Toen het meisje eenige uren wegbleef,
maakte de moeder zich niet ongerust, daar
zij wel meer wat aan boord bleef, maar toen
zij te 7 uur nog niet was wedergekeerd, ging
men toch op onderzoek uit en bleek, dat het
meisje in het geheel niet aan boord geweest
was.
Omstreeks kwart voor 10 haalde de vrouw
van den schipper het lijk van het meisje
met een haak op. (D. Ct.)
Onder de verf.
Men schrijft uit Grouw aan de //Leeuw. Ct.'/
De avondtrein van Heerenveen was in aan
tocht.. Op het perron stonden eenige passagiers
gereed voor de reis de kaartjesknipper was
druk aan zijn arbeid en evenzoo een sohil-
derskneeht op een steiger voor den gevel van
het station. Wat gebeurt Een groote bus
met gele verf kwam van boven; haar val
werd door den telegraafdraad gebroken ze
kantelde en stortte haar inhoud uit over de
wachtenden een twaalftal personen.
't Regende verf. Hoeden, jassen, vesten,
mantels, aangezichten, alles gekleurd. Men
zag o.a. een drietal Leeuwarder heeren, die
naai hier waren gekomen om te vissehen en
zeker nog nooit met zulk een vangs', thuis
kwamen. Ze werden in eene afzonderlijke
coupé gelalen.
Gelukkig dat de meesten der betrokken
reizigers nitt met een bedorven pak geruïneerd
waren. Er is geducht gelachen, doch niet door
de slachtoffers.
Door electriciteit verminkt.
Te Zandvoort had Vrijdag een ernstig on
geluk plaats. Een knaap was daar in de na
bijheid van het Grand Hotel bezig een vlieger
op te laten, toen op een gegeven oogenblik
het touw verward raakte in een telephoon-
draad. Hij klom den paal in om zijn gewaar
deerd speeltuig te bevrijden, doch greep toen
in de geleiddraad van de electrische tram.
De zware electrische stroom, die hom door
het lichaam ging, verkoolde hem hand en
arm, de ongelukkige viel omlaag en hij bekwam
daarbij ernstige hoofdwonden. De geneesheeren j
Drs. Gevke en Varenkamp, die toevallig in
de nabijheid waren, verleenden den jongen,
die onderwijl reeds bewusteloos was geworden,
de eerste hulp en lieten hem toen naar het
ziekenhuis vervoeren. Zijn toestand is echter
zoo ernstig, dat er weinig hoop bestaat hem
in het leven te kunnen behouden.
//(Hbld.)//
Vreeselijke scheepsramp op de
Spaansche kust.
Aan de Oostkust van Spanje heeft Zaterdag
avond een soheepsramp plaats gehad, die slechts
eenmaal door het vergaan van het stoomschip
„Bourgogne", is overtroffen. Het stoomBOhip
„Sirio" van Baroelona naar Zuid-Aineriku met
800 landverhuizers an 1 boord, meerondeeis
Italianen, is toen bij Kaap Palos gezonken.
Volgens de laatste medode dingen moeten hierbij
385 personen, meest viouwen en kinderen zijn
omgekomen. De bijzonderheden, die omtrent
deze schipbreuk worden gemeld, zijri vreeselijk.
De correspondent van ue „Daily Telegraph"
te Cartagena meldt, dat op 't oogenblik dor
ramp, de Italianen elkander de reddingsboeien
betwistten met revolver en dolk in de bandon,
veohtend op do brutaalste manier, zonder acht
te gaven op vrouwen of kinderen. Een half
uur lang waren de landverhuizers meester. Zij
maakten de bemanning machteloos. Mot het
mes in de hand maakten zij zioh van de booten
meester, trots do heldhaftigheid van de officieren,
die eerst vrouwen en kinderen wilden redden.
Een groep landverhuizers sprong op eene
boot toe, die reeds vol was en te water ge
laten zou worden. Met het mes staken zij ieder
een overhoop en namen de plaats van hunne
slachtoffers in. Zij bloven op 't punt to vertrek
ken, toen een nieuwe groep aankwam en het
gevecht op vreeselijke wijze opnieuw begon.
Do kapitein, ziende dat het sehip verloren
was en da reddingsbooten bemachtigd, schoot
zich voor het hoofd. Daarna verloren de offioieren
hun kalmte en trachtten aan land te komen.
Niemand bestuurde meer de redding. Daarom
is het aantal dooden zóó groot, hoewel op het
tijdstip der ramp de zee volkomen kalm wae.
Van den wal zag men wanhopige tafereelen.
Een moeder wier drie zonen verdronken zjjn,
is krankzinnig geworden.
Op een plaats in het want van de „Sirio"
hadden zioh zes kinderen vastgeklampt, waar
van de moeders te ver weg waren om to hulp
te komen. Hartversoheurend waren de kreten
dezer moeders, die aanschouwden, hoe de golven
dezen tros kinderen één voor één wegsloegen.
Een moeder redde hare drie kinderen door
middel van eene plank. Een oud man verloor
zijne drie zonen. Een jonge man, pas een maand
getrouwd, verloor zijne vrouw en zijne zuster.
De dokter van de „Sirio" vond bij het aan
land komen zijne dochter die hij dood waande,
terug. Het wederzien was roerend.
Vele kinderen zijn weezen geworden en zijn
door het weeshuis te Cartagena opgenomen. Ouder
de verdronkenen zijn vooral vrouwen en kinderen.
Alle schepen in de nabijheid van het tooneel
van de ramp namen aan het reddingswerk deel.
De gezagvoerder van de „Miguel Aeoosta"
dwong zijn bemanning met de revolver in de
vuist in do nabijheid van het zinkende schip
te blijven, zoo konden 300 passagiers worden
gered.
De stoomboot „Vinoenta Elioano" redde 200
passagiers, die naar Cartagena werden gebracht.
Een oude kreupele vissoher, geheel alleen ir
zijn bootje rondvarende, redde twaalf mensohen.
De kapitein van de Fransche boot „Marie
Louise", die getuige was van de sohipbreuk,
vertelt dat hij de „Sirio" opmerkte, toen zij in
snelle vaart stoomde. Eensklaps stopte de boot.
Verrast richtte de kapitein der Mario Louise"
zijn kijker op hot schip, wel vermoedende dat
er iets buitengewoons gaande was, want hij
wist dat er daar ondiepten waren hij zag dat
de voorsteven van de „Sirio" in de hoogte ging
en de aohtersreven zonk. Er was geen twijfel
meer, de „Sirio" had op eon rots gestooten. De
kapiteiD liet aanstonds den steven wenden kort
daarna hoorden zij den ketel der „Sirio" ont
ploffen, weldra bemerkten zij lij keu op het water
en hoorden zij hulpkreten. De „Marie Louise"
nam 25 personen op en zond die per boot naar
de eilanden Hormigas. Daarna nam zij er nog
29 op, die zij naar Alicante bracht.
Do aartsbisschop van het Braziliaansche aarts
bisdom Para kon gered worden, maar de bisschop
van de Braziliaansche diocees Sao Paulo is
verdronken. Volgens een ander bericht zou ook
do aartsbisschop van Sao Petro in Brazilië tot
de vermisten behooren.
De Oo8tenrjjksohe consul in Brazilië die met
een reddingsgordcl in zee was gesprongen, gaf
den gordel aan een moeder met kind, die op
het punt stonden te verdrinken en redde haar,
hij zelf werd door een monnik gered.
Op de kust zet men het reddingswerk voort.
Het strand is bezapid met lijken en wrakhout
van de ramp.
De ramp wordt aan den kapitein geweten,
die over de ondiepten bij Hormigas heen wilde
varen om zijn weg te bekorten.
De man was 62 jaar en had al 45 jaar lang
gevaren.
Vele schipbreukelingen zijn te voet naar Car
tagena gegaan, daar zij zich niet over zee wil
den laten vervoereD.
Men heeft hen in het oirous en het gesticht
van weldadigheid opgenomeD.
Het Italiaansoh gezantschap te Madrid heeft
uit Rome last gekregen volledige bijzonderheden
naar het Quirinaal te zenden en aan de over
levenden de deelneming des Konings te belui
gen en hun hulp te verleenen.
Uit het Vatikaan komen ook telegrammen
die dringend om inliohtiugen vragen over de
relaten, die slaohtoffnrs van de ramp geworden
zijo. Er waren verschillende bisschoppen aan
boord, dio onlangs door den Paus naar Romo
waren ontboden.
De plaats van de schipbreuk is een histori
sche plaats. Dicht bij de eilanden Hormigas, na
melijk bij Kaap Palos, vertok op 3 Augustus
1492 Columbus op zijne reis, waarop hij de
Nieuwe Wereld ontdekte.
Hoe kon dat onopgemerkt blijven
Woensdagavond is te Maassluis de ongeveer
16 jarige de V., spelende met een paar ka
meraden rondom het prikkelgat, daarin ge
vallen en verdronken, zonder dat andere
jongens het opmerkten. Een uur later werd
zijn lijk opgehaald.
Door de stoomtram gedood.
Uit den Haag meld men
Doordat zij viak voor de in gang zijnde
stoomtram Den HaagDelft der Haagsche
Trnmwegmuatschappij nog de rails wilde over
steken, werd Woensdagochtend op het Huy-
genspark alhier ter hoogte van de bocht, een
16-jarig meisje door de machine gegrepen.
Deerlijk verminkt werd zij opgenomen de
dood trad nagenoeg onmiddeüjk in.
Een ontaarde vader.
Het gebeurde Woensdagnacht op de ürie-
hovenplaate aan den Achterweg te Groningen.
Moeder zat bij het bedje van haar doodziek
kindje, dat daar hijgend neerlag. Docter had
geen hoop meer gegeven. Het zou wel spoedig
ufloopen. En vader Vader was natuurlijk
niet thuis. Hij trok kroeg in kroeg uit. Rn
toen hij 's nacnts zwaar beschonken, cle
kamer hinnensirompelde, waar moeder n0a
steeds zat bij het bedje van haar en ook zijn
zieltogend kindje, toen wees zijn schoonmoeder
hem op zijn ellendig gedrag. En toen ver.
nielde hij, onder een stor.vloed van de ge.
meenste scheldwoorden, de tafel, die stond
bij bet bedje van zijn stervend kindje. 'fe
twee uur daarna was de kleine dood. f)e
vader leeft nog en loopt kroeg, in kroeg uit.
Mevrouw Koopmans-De Wet. y
De Londensche avondbladen van Donder
dag bevatten het bericht, dat dien dag te
Kaapstad is overleden Mevr. Marie Koopmans-
De Wet.
Het heengaan van deze nobele figuur is een
zwaar verlies voor de Hollandsche Afrikaanders
niet enkel m de Kaapkolonie, maar in heel
Zuid-Afrika.
Wat mevr. KoopmansD. Wet gedurende,
en na den Boeren-oorlog geweest is voor
haas zwaar beproefde stamverwanten in de
Republieken, ligt nog in ieders herinnering,
Zij was een kloeke vrouw die ook den Ne
derlanders steeds een goed hart toedroeg, en
die tot betrekkelijk zeer kort geleden, met
invloedrijke Nederlanders in briefwisseling
bleef.
Mevr. KoopinansDe Wet bereikte een
hoogen leeftijd.
Een kogel in het hart.
In het hospitaal te Melborne werd een tijd
geleden een man opgenomen van 70jaar, die
zelfmoord had willen plegen en zich daartoe
met een revolver in de borst geschoten had.
Met Röntgenstralen was de kogel duidelijk
te zien op korten afstand links van het borst
been, maar de man had nergens binder van
en hij werd dus, zonder bijzondere behande
ling, na een paar weken ontslagen. Acht
maanden later kwam hij weer terug met alle
verse hijnselen van hartverlamming, die men
op grond van zijn hoogen leeftijd niet vreemd
kan achten, maar waaraan hij spoedig be
zweek. Bij de sectie werd echter de oorzaak
gevonden de kogel van vroeger, die in het
rechterhart gedrongen was en daar was blij
ven zitten, zonder in de eerste maanden eenige
schade te doen, maar op den duur toch
aanleiding gevende tot veranderingen, die den
dood ten gevolge hadden.
Arme vrouw
Te Londen stond eene vrouw mrs. Kowen
genaamd, terecht, beschuldigd haar man ver
moord en haar huis in ürand gestoken te
hebben. De jury sprak het //schuldig// over
haar uit, doch niet met algemeene stemmen
zooals de wet eisckt om een veroordeeling
mogelijk te maken. Daarom moest de zaak
opnieuw voor een jury behandeld worden.
Bij deze tweede behandeling bieek dal de
man zelf het huis in brand gestoken en zich
daarna gedood had, zoodat de jury nu het
//niet schuldig// over de vrouw uitsprak en
zij in vrijheid werd gesteld na 13 maanden
preventieve hechtenis. De doorgestane aan
doeningen hadden de ongelukkige echter zoo
geschokt, dat zij krankzinnig is geworden en
uit de gevangenis naar het gesticht moest
worden vervoerd.
Krankzinnigendaad.
Dinsdag zweefde een luchtballon over Gian-
dola in Italië; laag bij den grond, uant men
wou landen Zoo zweefde de Oailon over een
veld, dat aan een krankzinnigengesticht be
hoorde en waar eenige krankzinnigen werk
ten. Een aantal hunner grepen hettouw.dat
over den grond sleepte, en trachtte de ballon
neer te trekken. De luchtvaarders, onaange
naamheden vreezende, wierpen met ballast naar
de krankzinnigen, maar deze lieten niet los.
De wachters kwamen er bij en sloegen er op
in, waarna de krankzinnigen het touw lieten
schieten, behalve een, die, toen de bal
lon weer steeg, een eind de lucht in ging.
Toen viel hij, juist op een ander, maar geen
van beiden bezeerden zich erg.
Weder voorradig de bekende
Wevkschoenen
ondanks de verhoogde lederprijzen) tegen de
bekende prijs onder dezelfde voorwaarden.
S. KAOTKOAAL. OIKKSI.ANP.
en ieder ander, laat u niet verleiden om in
groote Winkels uw inkoopen te doen, doch
brengt eerst een bezoek aan het goedkoopste
adres van
Men koopt daar Keukentafels 1.25, Keuken
stoelen ƒ0.85, Rietenstoelen 0.95, groote 1.50,
Kolomtafels ƒ5.50, 6 prachtige Stoelen ƒ7.50,
6 Stoelen met leer of trijp 18.—, Salontafels,
Mahonikasten, Vouwstoelen, Tabouretjes, Boe
kenhangers, Étagères, Nachtkastjes, Kasten
vanaf 5.prachtige Spiegels 1.25, Schilde
rijen met gouden lijst 1.25 per paar, Spiegels
met prima Fransch glas 3.Penanttafels
ƒ2.25. Eet °P het juiste adres:
Kipstraat 44, ROTTERDAM,
naast het Kosthuis, recht tegenover de Korte
Baanstraat
Boven 25 gulden een Spiegel of een
paar Schilderijen cadeau.
