Zaterdag 14 April 1906
21stc Jaargang N°. 1128,
voor lie ^niülioilasidsciie en 8
TWEE BLADEN
Antirevolutionair
Orgaan
ililillliloii
J N HOC SIGN O VINCES
Eerste BlacL
7EÜILLET0ÏT.
EEN DONKERE WEG
T. BOEKHOVEN.
«lukken voor «Ie Hedactie t>e*teiad, :%<Jverteiï8iën ess verdere tdsniFiislraSie franco toe ie zendeet aan den Uitgever.
13 oe sfa-ut iiel itu met
'f 4rbeirt^cosUracS
m
SOiHMEIUSBlJH.
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Buitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEVER
Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en **/3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- ei Vrijdagmorgen 10 uur.
Dit nummer bestaat uit
B
Wegens den ïn
vallenden feestdag
vërsehiint a.s. Woensdag
geen nummer van ons
JBlad.
Tweeërlei ftorgeiistoiitl.
(PASCHEN.)
Alles heeft een bestemden tijd en
alle voornemen onder den hemel heeft
zijn tijd, zegt de Prediker. Daar is een
tijd om geboren te worden en om te
sterven om te planten en om uit te
roeienom te dooden en te genezen.
Een tijd om te weenen en om "te
lachen om te kermen en om op te
springen van blijdschap.
Een tijd om steenen weg te werpen
en om ze te vergaderen om te om
helzen en om verre te zijn van om
helzen om te zoeken en om te laten
verloren gaan.
Een tijd om te scheuren en om toe
te naaienom te zwijgen en te spre
ken; om lief te hebben en te haten.
Een tijddeel is de morgenstond, en
daarom zoo verschillend van karakter,
van strekking, van doel en daad als
de tijd zelve.
Tweeërlei Morgenstond De eerste
»En als 't nu morgenstondgewotden
3>was, hebben al de overpriesters en
»de ouderlingen des volks te zamen
»raad genomen tegen Jezus, dat zij
»Hem dooden zouden.
De tweede
»En op den eersten dag der week,
»zeer vroeg in den morgenstond, gin-
»gen zij naar het grafen inge-
»gaan zijnde, vonden zij het lichaam
»van den Heere Jezus niet.
Daar staan ze geteekend De ochtend
des verraads, des jammers, des vlij
menden spots, des hellegods victorie
en de ochtend des hemelgejubels, der
Zaligheidsvolmaking, der finale Kop
vertredingHemel en aarde omvattend
welbehagen.
Tweeërlei morgenstond. En Judas
had Hem overgeleverd Judas had zich
verworgd. Petrus was gevallen en 't
hanengekraai had 't moreele doem-
vonnis over de verloochening geveld.
Petrus was weggegaan uit de zaal,
bitterlijk weenende. De discipelen
waren her- en derwaarts gevlucht
ingezonken hun geloofhun hoop nog
wat levendhun liefde onverkoeld
maar toch gevlucht, verstrooid, ver
borgen voor 't oog van Kajafas' spion
nen. Het Sanhedrin in lichter laaie
broedend op moord met schreeuwen
de onrechtvaardigheid berechtend het
vonnis eens ünschuldigen.
Jeruzalem ligt nog in rust. Slechts
een enkele j werkman is bezig drie
kruisen te timmeren één voor een
onschuldig ter dood geëischte, twee
voor schuldig ter dood verwezenen.
Pilatus slaapt den slaap des gefol-
tei'den landvoogds.
Herodes ziet in zijn droomen nog
steeds het beeld van den door hem
onthoofden Johannes.
Gethsemane, 't tooneel van} Ziele-
smart, ligt verlaten.
Wat een morgenstond! Kuokemle
wraak, opgezweepte hartstocht, dier
lijke bloeddorstweggedoken trouw,
ingezonken geloof, schuchtere vrij
moedigheid
alles mengelt zich in dien
ochtend door een. Weg met Hem
En Satan lacht, De Rechtvaardige
zwijgt tegenover zijn
belagers.
't Is weer morgenstond De hemel
koren ruischen de gezaligden hebben
hun cithers gegrepen en brengen Eere
aan 't Lam, dat geslacht was; de
Engelen omringen den troon, en de
Hallelujahs der Serafijnen en Cheru
bijnen klinken door de hemelzalen
Slechts een tweetal is afwezig, Ze
zitten, de een bij de voeten de ander
bij 't hoofd des verrezenen Heilands.
Ze zijn naar de aarde neergedaald om
den Zoon, den Koning der Eere als
Godsgezanten het allereerst de hulde
te bewijzen, die Hem reeds uit En
gelen mond in Efrata was toegebracht
Jezus Christus is opgestaanGeen
graf hield Davids Zoon omkneld Hij
overwon, die sterke Held
O, morgenstond der nieuwe Schep
ping
Morgenstond der Verrijzenis, der
volkomen Voldoening, der ongebreidel
de, alles- en allesomvattende Liefde
Morgenstond, zoo heerlijk, zoo glo
rieus voor U vluchtten de wachters,
want de Duisternis kan geen gemeen
schap hebben met 't Lichtnaar U
smachtten Maria en Magdalena om de
laatste eere aan hun dierbaren Mees
ter en Heere te bewijzen om U is
de hemel ontroerd, de hel vervaard,
Jeruzalem verbijsterd.
MorgenstondPaaschmorgen
Och, giet een enkele straal van Uw
Opstanding-slicht in onze harten giet
er meer ingiet overvloedig dat het
een zee worde van verkwikkend, diep
instralend licht; een oceaan van warm
te voor U, voor Uw W7et, voor Uw
Gebod.
Paaschmorgenstond
Straal in breede wijde, stralen uw
licht ui' over den akker der wereld;
de erreinen van Kerk en Maatschappij.
Doe in Staat en Gezin meer ontwa
ken de lus' om den ongestanen Heiland
•oe te brengen de Lof en de Eereen
de Heerlijkheid tot de laatste
Morgenstond komt, wanneer er geen
tijd meer zijn zal. Dan is de Morgen
stond eeuwigheid.
(Slot.)
Een der behandelde artikelen sprak
en spreekt ook over de vaststelling
van 't. loon, dat bestaat uit geld, voort
brengselen, gebruik van grond of
lokalen enz. Nu luidde het Regeerings-
artikel dat slechts bij .schriftelijk aan
gegane overeenkomst of bij reglement
dat loon mag worden vastgesteld.
Daartegen is bezwaar gemaakt door
de heeren De Waal Malelijt, Regout
enz., want het is voor arbeiders en
hoeren niet gemakkelijk, om zulke
bepalingen schriftelijk goed in elkaar
te zetten, waarom zij dan indienden
een amendement om bij arbeidsover
eenkomsten tusselien boeren en arbei
ders die loonsvaststelling ook mondeling
te doen plaats grijpen. Onder boeren
dan ook te verstaan de veehouders
en tuinbazen.
Het artikel had reeds verandering
ondergaan na de indiening. Vuur en
licht mochten eerst gekort worden
het woord »sterke dranken« is ver
anderd in «alcoholhoudende® dranken,
zoodat dus ook bier niet als loon ge
geven worden de betaling in loon ge
heel in winkelwaren is ook onmogelijk;
maar hoe zeer ook reeds verbeterd,
het sluiten van 't contract schriftelijk
dat was voor 't platteland een bezwaar
De heeren Ter Laan, De Klerk enz.
wilden wel een mondelijke afspraak,
als de heer De Waal Malefijt, maar
slechts als de arbeiders korter dan
zes weken in dienst waren. Slot was.
dat de heer De Waal Malefijt zijn zin
kreegzoodat'dè landbouw buiten het
artikel valt.
Is het loon anders vastgesteld dan
volgens de wet mag, en beschreven
in het hierboven bedoelde artikel,
heeft de arbeider recht op verhooging
van een derde, voorzoover het loon
tenminste in geld wordt uitbetaald.
Er openbaarden zich drie richtingen;
de richting Van der Velde, die boete wou
heffen alleen van het loon, dat onwettig
is vastgesteld nl het dubbele loon. De
richting van den Minister om het heele
loon met een derde te beboeten, voor
zoover dat loon in geld wordt uithe-
keerd; dus bij fG— loon plus eenige
liters drank dan ƒ2,boete. De heer
Van Idsinga wilde de liters sterken
drank op geld waardeeren en verder
geen boete opleggen De heeren Re-
gont, Limburg en Troelstra wilden de
boete door Van Veen bedoeld nl. het
2-voud van het onwettige verhoogen
tot het 5-voud, doch dan weer zoo,
dat het eigenlijke loon maar met een
derde werd verhoogd. Was er bv.
(3,— loon en eenige liters drank,
dan kreeg de arbeider 5-maal de
waarde van twee liters drank, doch
meer dan 8,en de waarde van
den drank mocht hij niet, ontvangen.
Het was bar, zooals er geredekaveld
werd. Het slot was de heeren Van
der Velde met Regout enz. overwon
nen, zoodat voortaan het onwettige
gedeelte van het loon wordt beboet
met vijfmaal de waarde, maar weer
zoo, dat het totaal van alle loon niet
meer is dan een en een derde maal
het loon.
Rij deze kwestie is het »immoreele«
voorgevallen, waar Troelstra vóór
stemde, en dat toch door hem onre
delijk en onzedelijk werd genoemd.
Want er ligt iets onzedelijks in die
bepalingdat wascht het water van
de zee niet af; de lastige werkman
kan hier de patroon een koek bakken,
die dik is. De Volk-Verslaggever
schreef op '24 Maart: »Meu kan dit
met veel recht inderdaad immoreele
wetgeving, wettelijke verleiding tot
wetschennis noemen.En nota bene,
'twas juist 'tamendemeut van Troel
stra met Limburg en Regout.
Het volgende artikel was en is
tegen de gedwongen winkelnering.
Ontzaglijk veel is er over gesproken.
Schaper wilde schrappen liet verlof
aan den werkgever, bij wien de werk
man de materialen moest koopen.
Jannink had er bezwaar tegen, dat
het ingehouden loon alleen op de
Rijkspostspaarbank mocht staan. Nol-
ting wilde niet, dat voor fondsen geld
ingehouden werd, want er zijn werk
gevers, die daarmede de vakvereeni-
ging zullen nekken, die ook een zie-
kenfons hebben. Immers aan twee
ziekenfondsen betaalt men niet licht,
Slot was, de aanneming van 't amen
dement Schaper.
Het volgende artikel was 't beruchte
Boeteartikel. Het is bijna ondoenlijk
kort weer te geven wat er in detaïz.
1450 tot en met 1522 is afgepraat.
door
L. VAN BERKEL.
16 Hoofdstuk VII.
»Ach, Heere,bad zij, als de kindereu
in de Scheveningsche Boschjes speelden en
zij op een rustbank onder het lommer der
boomen zat, »één woord slechts en ik zal
u mijn heel leven dankbaar zijn.«
Doch ook dat ééne woord werd niet
gesproken.
Waarom toch niet
»Ze hebben Mozes en de profeten, dat
ze die hooren
Lena had haar Bijbel, die, die alleen
kon en zou baar antwoorden en Gods Geest
zou haar daarbij behulpzaam zijn.
Die Bijbel, de Bijbel. Lena kende hem,
kende hem goed en menige troost had zij
er uit geput. Hoe was ze niet bemoe
digd, en verstrekt door dien Bijbel, door
dat eeuwig-blijvend woord van God, toen
vader grafwaarts gedragen werd.
»Ik zal met u zijn Ik zal uw vader,
uw Hemelsch Vader zijn« en blijmoedig
kon ze dan ook haar oude moeder troos
ten en van ganscher harten bidden
»Onze "Vader, die in de hemelen zijt,
LTw naam worde geheiligd,
Uw Koninkrijk kome,
Uw wil geschiede, gelijk in den hemel,
alzoo ook op de aarde.
Evenals toen bij vaders dood las ze ook
nu in haren Bijbel, doch vond geen troost.
Nu eens dacht ze bij het sluiten van het
woord »ik zal het huwelijk met Herman
Wouters niet aangaan,om een oogenblik
later weer te zeggen, »ik kan hem niet
missen ik moet hem hebben.
En zoo had ze langen tijd op twee ge
dachten gehinktweken achtereen een strijd
gestreden, zoo zwaar, dat zij er ook licha
melijk onder leed en de sporen van dien
zielestrijd op haar gelaat zichtbaar waren.
Goddank, de strijd was nu gestreden, zij
was de bruid geworden, werd door kennis
sen en vriendinnen benijd, over enkele
uren zou ze voor altijd aan hem verbonden
zijn. Dan zou zij zich geven, geheel en
al geve zij zou zich opofferen en zóó zijn,
dat Herman met haar mee ging en weer
werd als vroeger.
»Dat gaat nooit daar komt niets van
fluisterde van tijd tot tijd een stem in haar
binnenste»je zult Herman nooit winnen
je krijgt een hard leven.
Dat was immers niet zoo
Dat kon niet waar zijn.
Ze ZOU hem winnen.
Ze 2i v.den vast en zeker gelukkig zijn
en hand aan hand voortschrijden op den
weg des levens.
Tien slagen slaat het klokje op den
zwart-glimmende schoorsteenmantel Moe
der Hoogstraten is in Zondagsch gewaad.
Ook zij is niet vroolijk gestemd.
»Dat had mijn man nu eens moeten
beleven,t zucht ze. Wat zou hij gelukkig
geweest zijn.
Straks worden veel namen gezet, doch
een naam ontbreekt, die van Lena's vader.
Ze wil voortmijmeren, maar kan niet.
Lena treedt binnen. In bruidstoilet.
Een zwart-laken japon, keurig gegar
neerd, sluit haar slank lichaam.
tiet mat-bleeke lijdens-gelaat schijnt nog
bleeker te zijn en doet denken" aan een
licht getinte crayon-teekening in zwart-
ebbenhouten lijst gevat.
De rok sleept eenigszins.
In het donkere springbaar een takje.
Een keurige, eenvoudige, innemende
verschijning.
Moeder Hoogstraten glimlacht, bekijkl
haar dochter nauwkeurig en drukt haar
als teeken van goedkeuring een moederlij
ken kus op het voorhoofd, terwijl ze zegt
s>Kind, je doet een gewichtige stap, een
stap voor je leven, God zegene je. Niet
lang zal ik het hier meer maken, ik voel
hetstraks, straks ben ik niet meer
je kunt ,dan,« gaat ze snikkend voort
»bij je moedertje niet meer om hulp of
raad vragen, je kunt haar niet je blijdschap
aan mij komen vertellen, maar dat is niets
hoor. Ga maar met alles wat je drukt en
verheugt tot den Heere, die nog meer dan
een vader en moeder voor je wil zijn.
Eenmaal hoop ik u weer te zien. God
zegene je, Lena.«
»Dank u moeder,was alles wat de
bruid kon zeggen. De tranen liepen haar
over de wangen. Ze snikte, ze had het
wel willen uitschreeuwen de smart, die haar
verteerde
»Goeden morgen, bruidje< sprak Her
man Wouters opgewekt, terwijl hij haar
op beide wangen kuste. «Goeden morgen,
bruidje,wat ziel ge er lief uitik ben
blij, dat ik je heb hoor, maar nog blijer
zal ik wezen, wanneer je mijn vrouwtje,
mijn allerliefste wijfje bent, want dat zijt
ge nu nog niet.
»Je kunt nog terug, Lena, als je wift«
ging Herman schertsend voort.
Had hij geweten, welken strijd Lena ge
streden had, ware het hem vergund ge
worden één blik, één enkele slechts, te
kunnen slaan in dat gefolterd hart, gewis
hij had op zulk een luidruchtige wijze niet
gesproken. Hij zou haar hebben gespaard,
haar misschien meer gewaardeerd, omdat
ze alles verliet om hem.
Lena was getrouwd. Goddank
De plechtigheid was afgeloopen.
Voor altijd verbonden
Toen het trouwen op het Stadhuis ge-
|chied was en de ambtenaar van den bur
gelijken stand zijn plicht vervuld en een
vormelijke, »neutrale« toespraak gehouden
had, was men naar huis terug gereden.
2>Ze trouwden niet over in de kerk.v
Herman vond dit niet noodig en Lena
had er niet op aangedrongen, alleen moeder
Hoogstraten had zich veel moeite gegeven
om het huwelijk kerkelijk te doen inze
genen.
»De eerste stap beslisthad ze gezegd.
>Een slecht begin, een slecht eindë,«
Toen men terug was, werd er druk ge
geten en gedronken. Bruiloft vieren deed
men nietde omstandigheden lieten het
niet toe.
Men liet het maar eenvoudig geschieden.
Gezellig zat men bijeen. Er werd ge
praat, gelachen, geschertst, gezinspeeld,
zooals men bij zulk een gelegenheid gewoon
is te doen, Op christelijke wijze werd er
zoo wat gefeest, doch de Christus ontbrak
er. Een bruiloft van Kana was het in
geen geval
's Avonds kwam er bijna geen einde aan
het afscheid nemen. De een had dit, jde
ander weer dat te zeggen en onder luid
gejubel der aanwezigen reed het jonge paar
naar de echtelijke woning.
Toen alles voorbij was en de gasten
huiswaarts waren gekeerdbad moeder
Hoogstraten, terwijl zij zich ter ruste begaf:
Heere, zegent die twee, o, zegen ze,
houd ze dicht bij u.«
Wordt vervolgd
