voor de Kiiidliollandiclie en J TWEE BUOEM, 1 I A f Antirevolutionair Orgaan m IN HOC SIGN O VINCES EEN DONKERE WEG. 'I I Zaterdag 3 31 a art'1000. 21fi!c Jaargang IS". 1116. 1 scfiie iüilnnden. T. BOEKHOVEN. Eerste Blad. Vriendelijk varzoek FEUILLETON. il v i uitgever De Administratie. 6) Hoofdstuk II. j> Zeker* antwoordde Wouters. »Ik ben nu in mijn eer hersteld. 1 I 4$5* Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Buitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. WKttlMili Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en V3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Advertentiën worden ingewacht tot Diasdag- ea Vrijdagmorgen 10 uur. %ISe stukken voor «Ie Utedaette bestemd, Advertentiën en verdere kalsninistratie trswae» toe te «etuless aan den 8JUg*-. e Dit nummer bestaat uit aan hen, wier adres door verandering van woonplaats moet veranderd voor den. ons niet alleen het nieuwe, maar ook het oude adres daarbij te vermelden. 't Gaat raar. We denken om het Kamerdebat, om de interpellatie van den heer Kolkman. Niet zoozeer om zijn motie, maar om die van den heer Lieftink Vertrouwen in 'tKabinet, dat eischte, dat vroeg ze. Maar wat was nu het antwoord. De heeren Lohman en Heemskerk verklaarden geen vertrouwen te be zitten, het nooit gehad te hebben, De heer Tak sprÉk. dit evenzoo uit namens zijn socialisnsche vrienden. Zoodat daar voor Land en Volk werd .verklaard, dat er een kabinet is, hetwelk gewantrouwd word door 48 anti-liberalen en 7 Socialisten, zegge55 van de 100 Kamerleden. En toch bij zoo'n fatale uitspraak van de meerderheid der Kamer en de meerderheid des Volks blijft dit Kabinet zitten. In gevallen als deze zou een con sciëntieus man in 't burgerlijk leven voor zijn »betrekking« bedanken, Als de meerderheid zijner patroons over hem het wantrouwen uitsprak, zou hij onmiddelijk zeggenmijne heeren! gij wantrouwt mij zoodra ik een ge schikte gelegenheid heb, vertrek ik, en de kans schoon ziende, zal hij weg gaan. Maar dit Kabinet denkt er anders over. Het blijft zitten, hoewel met luider stem is verklaard: we vertrouwen U niet; Uw ministerschap is ons tegen gevallen en we wachten van U voor de wetgeving en de ontwikkeling van de Staats- en Maatschappelijke instel lingen niet veel. Het blijft zitten. De vloek der stembuslezuen der Li beralen en Socialisten. Kuyperhaat bracht een zoogenaam de meerderheid sameneen meer derheid, die schijnbaar 52, maar in werkelijkheid slechts 34 is. En op die 34 moet 't Kabinet nu steunendaadwerkelijk. En door zoo'n samenstelling moet het Kabinet zich alles laten welge vallen. Zelfs een motie van wantrou wen. Het vaart op hoop van zegen. Het tuurt om behouden te kunnen blijven en niet te stranden naar alle kanten en laveert op allerlei manier. Maar een vaste koers heeft het niet. Durf het niet uit. Kan het niet uit, omdat bij eiken positieven stap, dien het zet een deel der zoogenaamde meerderheid kan afvallen. En valt dat deel af, dan blijft het onder wantrouwen zitten. Hopende op beterschap in de ver houdingen. Totdat de kruik, die al lang te wa ter ging, breekt. En dan staat het kiezersvolk na een tijdperk van wetgevend verval, van verbeuzelden nationalen tijd van schikken, plooien en nietsdoen voor een nieuwen strijd. Als zoodanig heeft deze huidige toestand ook zoo'n goede zijde. 't Volk ziet het moeras En ellende zien is een eerste voor waarde om nieuwe ellende te voor komen. Maar dat neemt niet weg, dat de toestand van 't Kabinet treurig is; en dit gewantrouwd, maar toch blijvend Ministerie in zich draagt den vloek der valsche stembusleuzen, door de zoogenaamde meerderheid in Juli aan geheven. Erkenning der vakvereeniging oj staking. In Amsterdam staken de dokwer kers. Er waren allerlei grieven, waar van genoemd werden het verdringen der vaste door losse werkliedende jongensexploitatie; en hun werken beneden den loonstanda-ard. Hoofdinhoud der grieven isde boterham wordt weggekaapt. Nu heeft de vakvereeniging daar al herhaalde malen over geklaagd, maar de patroons zeggenIeder ar beider widen we persoonlijk aanhoo- ren, doch met de Organisatie over leggen we niet. Doch in 't Volk wordt beweerd, dat, al klaagt elk arbeider één voor één, de patroons toch met hun zaken doorgaan en geen verandering bren gen Daarom nu de staking. Er blijkt ook, dat de Vereeniging reeds 31 Januari aan de patroonsor ganisatie schriftelijk heeft gevraagd om bespreking der grieven. Maar 't gaf nul op het rekest. Wat bleef er dan de Vakvereeni ging anders over dan de Staking. En zoo staan we hier gesteld voor de oude economische vraag: Mag men sta ken als een patroon met de organisatie niet als zoodanig onderhandelen wil. We antwoorden: Neen, staken is onzinnig, mits de patroon maar luis tert naar de rechtmatige grieven, die ieder arbeider afzonderlijk hem mede deelt. Hoofdzaak isniet w\e de grie ven opnoemt, maar of ze weggenomen worden. We antwoorden: Een patroon kan nooit verplicht worden om de orga nisatie te ontvangen maar verstan dig is het zeer zeker haar te erken nen. Doch de zaak principieel bekeken, moet de Patroon vrij blijven te onder handelen met wien hij dat wil, even wel dan rust steeds onmiddellijk de plicht op hem, zoo zijn bedrijf dat maar toelaat, de verbeteringen aan te brengen. Maar een patroon te dwingen door staking, om de organisatie te erken nen, dat gaat te ver. Wel staken, als alle eerbare mid delen door de personen en de orga nisatie zijn gebezigd om verbetering te krijgen. Want ook de werkman heeft zijn rechten zijn gezin zijn eischen. En wil de patroon niet toegeven, waarbij hem de middelen tot verbe tering in ruime mate aanwezig zijn, daar is Staken plicht. Iu Amsterdam schijnt de Staking rechtvaardig te zijn. Dat ze dan ook maar gewonnen worde i Ook al zijn we terneer geslagen Tak klaagt in »Het Volk« over de desorganisatie, over de inzinking, de moedeloosheid, over innerlijk verval, over slapte in de Socialistische partij Natuurlijk tracht hij de mannetjes nog door allerlei toekomstarbeid een hart onder den riem te stekenze moeten den »kop« er voor zettenniet despereeren of wanhopen het Minis terie zal wel spoedig stof tot agitatie en actie geven, en dan komt de partij er weer boven op. Dan zullen allerlei persoonlijke twisten als van Troelstra en Van der Goes, Van Wijnkoop en Hugenholtz, weer van de baan zijn. Maar toch, het blijkt uit 't heele artikelTak zelf, de hoofdredacteur, is moedeloos over de inzinking in 't partij leven. 't Is dan ook allertreurigst, wat de Socialistische partij in het laatste jaa.' heeft doen aanschouwen. Haat, wantrouwen, verguizing, sp verdachtmakingde een de am... dat is het leven der partij geweest. Oorzaak de wapenen der Socialis ten tegen ons, keeren zich nu tegen de partijgenooten zelf. De Socialisten zijn opgegroeid in 't zaaien van haat en laster over de bourgeoisie door de Voormannen. Nu krijgen deze hetzelfde te slikken van de door hen opgevoede »bewust« geworden proletariërs. De socialistische moraal (leer der Soc.) om tegenstanders met opzet kwade bedoelingen toe te schrijven wreekt zich. Want nu worden de door L VAN BERKEL. »Ja, maar, directeur, de opzichter bul derde zoo hevig en ging zoo te keer, dat ik mij met den besten wil van de wereld niet inhouden kon.« »Oat moet je toch leeren, Wouters, Als ge meent, dat ge door den opzichter onrechtvaardig behandelt of kwalijk beje gend wordt, dan weet ge mijn kantoor te vinden en kunt ge na werktijd uw beklach indienen. Dat is de weg, maar niet met gelijke munt betalen en elkaar allerlei grof heden naar het hoofd slingeren. Ik zal dit ook den opzichter zeggen en hem eveneens op zijn plichten wijzen en dan hoop ik, dat zoo iets niet meer gebeurd. Je kunt nu gaan.* »Dag, directeur.* »Dag, Wouters.* Toen Herman door den portier was ge visiteerd en buiten het hek gekomen, stonden Willemsen en een paar andere werklieden hem op te wachten. »Wel,« vroeg, Willemsen »hoe is het atgeloopen Herman deelde het voorgevallene mede. »Ben je nu voldaan vroeg Willemsen op sarcastischen toon, terwijl hij Herman flink in de oogen zag. »Dat ben je niet,* beweerde Willemsen gewichtig »Niet vroeg Herman ongeloovig. »Neen volstrekt niet,* was het antwoord van den socialist, »zulk een manier van afdoen keur ik sterk af. De handelwijze van den directeur is ook al de echte niet Waarom niet Wel, omdat die opzichter er niet bij was. Hij heeft jou alleen gehoord, en hij had'jou en dien opzichter tegelijk moeten hooren Dat is recht. Zoo hoort het. Beide partijen moeten gehoord worden.* »Ja, maar,* begon Herman weer, >hij heeit mij toch gelijk gegeven en gezegd, dat hij den opzichter op zijn plichten zou wijzen.* Gelooft ge die smoesjes nog Denkt ge nu toch waarlijk, dat hij er met den opzichter over spreekt P Kan je begrijpen. Hij denkt, als je weg bent, laat draaien, al weer een werkman zoet gehouden. Zoo hoort het.* »Nu,« zei Herman, die nog te veel goed vertrouwen in de menschen had, dat geloof ik toch niet Willemsen, nu maakt ge den boel wel wat te zwart.* »Te zwart, zeg je p« »Man, ik kan wel zien dat ge nog jong zijt en niet veel ervaring bezit, anders zou je zoo niet spreken. Ik zeg, dat de directeur alles blauw blauw laat. Hij spreekt er met den opzichter niet over.* »Dan is hij een bedrieger*, viel Herman uitseen gemeene bedrieger en dat kan ik toch niet gelooven sDat komt«, begon Willemsen weer, sdat je de menschen nog niet genoeg kent. Heel de bezittende klasse hangt van liegen en bedriegen aan elkaar. Die groote heeren hebben altijd een eeuwig gelijk en wat het ergste is, ze bijten elkaar niet. Zoo han delt de kapitalistische maatschappij altoos. Een werkmau heeft niets te vertellen, letter lijk niets. Een recht der arbeiders bestaat niet. Dat moet nog gemaakt worden. Je mond houden en anderssdaar is het vierkante gat. Je kunt er uit, als het je niet aanstaat. Die heeren weten wel, dat je ter wille van je boterham je mond moet houden, doch wacht maar, de tijden zullen wel veranderen en dan zullen wij,* ging de optimist-socialist voort, »dan zullen wij de lakens uitdeelen. Daarom Wouters, doe je verstandig, wanneer ge u bij ons aansluit, alleen eendracht maakt macht en wanneer alle werklieden zich met ons ver- eenigden en wij in gesloten gelederen optrok ken, ik beloof je, dat van avond nog de kapitalistische maatschappij verdwenen was en de toekomst staat, de heilstaat gesticht. Dat we nog niet hebben, wat we hebben moeten, is de schuld van de arbeiders, die aeh um'-Uj -Uns aansluiten.* »Dat kunnen alle arbeiders niet doen,* bracht Herman in 't midden. Waarom niet?* »Wel, omdat niet alle arbeiders op denzelfden bodem staande een gelooft aan God, terwijl de ander zich om God noch Zijn gebod bekommert.* »0, man,* haastte Willemsen zich te zeggen, Haat je godsdienst je niet beletten om je bij ons te scharen. Wij zijn vol strekt niet tegen den godsdienst gekant ieder kan God dienen op een wijze, die hij verkiest. Je kunt gerust met ons optrek ken, al ben je godsdienstig »Ja, maar.* merkte Herman op, »jullie willen met geweld de bestaande orde van zaken oinkeeren en dat is niet bijbelsch »Neen,« merkte de socialist-werkman op, »dat willen we niet. Wij willen alles langs vredelievenden weg regelen en alleèn in het uiterste geval, als men ons niet hooren wil, geweld gebruiken. Wij streven naar een betere rechtspositie, naar hooger loon, naar korteren arbeidsdag, naar ziekte- en ouderdomsverzekering, in één woord, naar alles, waar de werkman recht op heelt 'Zou jij al die dingen, die ik daar opnoem, ook niet tot stand gebracht willen zien Zeker, beaamde Wouters, »En vindt jij het goed, dat zoo'n opzich ter, die nog niet eens een goede teekening kan maken, twee, driemaal zooveel verdient als jij Vindt jij het goed,* ging Willem sen opgewonden voort, »dat zoo'n kerel opstootjes kan schoppen, zo.oals hij van midda'' te&en Je Heedt, en je er uit kan gooien, als hij het verkiest Vindt jij dat goed »Zeker niet,* antwoordde Herman, ter wijl zijn bloed begon te koken bij het hooren van den naam ^opzichter.® j>Dat vindt ik laag en ik geloof, dat ik hem mijn vuisten laat voelen, als hij mij weer als een hond behandelt.<( )>0, dat meende ik ook,CC lachte Wil lemsen, 2>je hebt je kranig gehouden en eens goed je tanden laten zien. Je bent een veel te knap werkman om je door zoo'n bullebak te laten uitschelden. Daarom Wouters, kom bij ons, word lid S. D. A. P. en je zult een goede daad doen en meewerken aan het heil, den groei en den bloei van den werkmansstand. j-Ik zal weieens zien,* merkte Herman op, die den moed en den lust miste flink voor zijn beginsel uit te komen»ik zal nog weieens zien.« »Wel ja,« lachtte de propagandistadenk er nog maar eens over na. Je hebt te veel gezond verstand om ^neen* te zeggen. Genavond hoor, tot ziens.* Wouters haastte zich naar huis. Onder het loopen dacht hij»Er is veel waars in hetgeen hij zegt en die opzichter is een hondsvot. Had-Herman Wouters den eersten stap op den weg des verderfs reeds gezet Wordt vervolgd.) -v '4T—

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1906 | | pagina 1