20sle Jaargang N°. 1060. voor tie Kaidhollandiscbe en Zeeuwsche Eilanden. BIJUOEGSE L Zaterdag 19 Augustus 1905. An tire vo Orgaan IN HOC SIGNO VINCES T. BOEKHOVEN. MMUf mmiggju. BIJNA VERLOREN. FEUILLETON. Het Ministerie. Niet democratisch. L. VAN BERKEL. Deze Courant verschijnt eiken W' ocnsdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Amerika bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent, UJTGEYER Advertentiëu 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en k/3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsraimte die zij beslaat Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 unr. j Alle sStsliliegi voor de Metiactie toesfemd, Adverteiitiên en verdere Adminlstfalle franco toe te aeenden aan den SJitgrever. Bij dit nummer behoort een Zij, die zich nu op ons Blad abon- neeren, ontvangen de nummers tot 1 September gs'aiis. 'tls er dan, het lang verwachte, in sombere vooruitzichten saamgelezen Ministerie. Zoo'n getob als achter den rug ligt is nog zelden voorgeko men; en 'tkon ook niet anders De strijd bij de stembus was een strijd tegen een persoon, en voorzoover deze een stelsel toekende, een staatsbe schouwing in hield, afwijkende van wat altijd door Links was op den voorgrond gesteld, was de strijd een negatief optreden. Tegen Kuyper! Tegen de anti-these! Tegen de domi nees- en pastoorsregeering. zoo be weerde men Maar waar streed men vóór Die positieve vraag kwam natuur lijk aan de orde, toen de negatieve leuze, het weg met 't clericalisme haar dienst gedaan had. Doch zoo makkelijk't aanheffen der leuze en 't overwinnen door leugen, laster en bedrog bleek, des te moeilij ker was 't uit den strijd een kabinet te formeeren, dat met positieve eischeri en begeerten optrad. Constitutioneel moesten de 52 de kabinetsformatie tot stand brengen Socialist met Manifest-LiberaalUnie- man met Vrijzinnig-Democraat had den saam storm geloopen tegen het zittend kabinetde leus was eén, het doel was éénen of nu de socialisten bij eerste stemming zelfstandig en bij herstemming tot steun der Liberalen optraden doet aan dit feit niets af en toe. dat, wie tegen een zittend kabinet te hoop loopt, met of zonder accoord, geroepen is om de verantwoordelijkheid te dragen van de samenstelling van een nieuw kabinet. Zoo iets is natuurlijk I Wie samen aanvalt, moet samen herbouwen! Tenzij na de victorie één der strijdende partijen haar eigen doel bereikt hebbende nu uit tactisch oogpunt haar rug om draait en naar huis toe gaat om eigen fondament en bint en balk nog eens te repareeren of als de derde hond, van plan is met 't been weg te loopen, terwijl de andere doggen aan 't bassen en 't blaffen zijn over de vondst. En omdat men weet, dat één der medeoptrekkers niet veel lust had om aan kabinetsformatie mee te doen, doch wel veel genot zoeken zou in 't zwaaien der bekende zweep omdat men wist, dat, adres aan de Nieuwe Courant en Utrechts Dagblad eenige partij-organisaties ook liefst niet met die zweep of knoet in aanraking kwamen en liefst eigen doodvonnis niet wilden teekenen laten met rooden inktomdat men wist, dat zoo'n rood rokje aan de groene tafel aan andere organisaties, adres Nieuwe Arnhem mer en Land en Volk niet onwelge vallig whsdaarom dus, omdat men verdeeld was, welke beginselen nu voortaan in 't kabinet zouden moeten voorop slaan met hoop op succes bij de stembus in 1909, daarom was de kabinetsformatie in den waren zin des woords een crisis. Toen is 't gemier begonnen. Een gemier met tal van naamsopgaven. De Tijd noemde mr. Pijnacker Hor dijk. Daarna kwam majoor Pop voor Oorlog. Ook Ellis. Ook Idenburg. De Telegraaf gaf als namen van Ministers Borgesius, Drukker, Treub, Cool, Van Deventer, Van Rossum of Jansen, Lely en Van Raalte. Weer andere namenDe Meesters, Van Tienhoven, Van Leeuwen, Cort v. d. Linden, waarna het bekende lijstje kwam met prof. Van Hamel en Marees van Swiuderenweer mislukking en weer nieuwe namenVan der Kaay en Suiling; een met ander een kwart honderd, tot dat 't slotlijsje kwam. Bij 't vorige Kabinet was het zoo: 27 Juni 1901 herstemming; 13 Juli aanvaardt Dr. Kuyper deformeering; op 30 Juli worden de namen der Mi nisters bekend gemaakt; 31 Juli ver ving Dr. Kuyper den heer Borgesius in functie 2 Aug. bevatte de Staats courant de namen. Nu is 't28 Juni herstemming, na allerlei getreuzel en geteem treedt Mr. Borgesius op als formateuren pas.op 15 Aug. staan de nieuwe Minis ters in den Lande ten voeten uit voor 't toekijkend, maar weinig belang stellend publiek. 1 Aug. traden de andere Ministers 'tls er dan, 't nieuwe Ministerie, maar zonder den heer Borgesius hij zal dan »lijden« en »strijden« in de Kamer het in Drachten geïdealiseerde »offer« zal hij dus aan het Vader land niet brengende aanvoerder zit achter de verschansing weggedoken, wat voor 't Vaderland gelukkig is. Welk beginsel ligt nu aan dit Mi nisterie ten grondslag. Natuurlijk 't Liberale. Maar dan Vooruitstrevend Verzoenend We hopen 't; maar op dit oogen- blilc valt niets te constateeren. Mr. Rink en Mr. van Raalte zijn Unie-Liberaal en Vrijzinnig Demo craat, maar bij eene samenstelling als deze Tweede Kamer en Eerste Kamer hebben, beteekenen die ideeën voor de practische wetgeving weinig. Wij zijn dan ook schuchter om een oordeel uit te spreken, omdat de vooruitstrevendheid wel in theorie be staat, maar bij de wetsontwerpen juist door 't allegaartje der 52 op meer dan een punt zal schipbreuk lijden. Het zal zeker uit de komende wets ontwerpen blijken, dat men wel op sommige punten democratisch is, maar dat men om 't ontwerp in vei lige haven te brengen, «conservatie ve® artikelen zal vinden, waarmede men de rechts liberalen paaien zal. Een Ministerie moet zaken doen. En om zaken te doen, moet men Staatsman zijn, d i. geven en nemen en 't goede zien te behouden. Hetzelfde verwijt, dat men maakte aan ons Kabinet, dat 't hoezeer Chris telijk, wel wat Christelijker kon op treden, (Vaccine, Staatsloterij enz.) zal ook treilen dit Nieuwe Kabinethoe zeer in zijn voornaamste elementen vooruitstrevend-liberaal, het lieeft te rekenen met allerlei fracties, meteen coalitie, die hier en daar't vooruit strevende wel zal een toom doen aan leggen. Wat de toekomst ons brengen zal, weet niemanden we achten 't dwaas heid nu al een horoscoop te trekken maar elk wetsontwerp zullen we onder de oogen zien en dan kan''t oordeel geveld worden wat voor mannen we aan de Groene Tafel, hebben. We blijven dus eerst afwachten 't Regeeringsprogram. Daarna de ontwerpen. Waarschijnlijk zal blijken, dat de ons Kabinet aangewreven Reactie dan in waarheid zich hult in 't kleed van Vooruitstreverigheid en Socialerigheid. Dit is zekerstembusgesclireeuw der Liberalen is nog geen waarborg voor ernstige en degelijke wetgeving. Het Volk van 12 Aug. deelt mee, dat door het ophouden van de avond- uitgave van Land en Volk, het blad der vooruitstreverige Unie-Liberalen tijdens de verkiezingen «ruim 20 zet ters en een 5 tal van 't drukkersper- soneel plotseling broodeloos zijn ge worden.® En 't voegt erbij: «Het schijnt, dat deze mannen niet te voren zijn gewaarschuwd, dat zij op straat zouden komen. De directie wist het toch stellig wel een tijd te voren. Of zij nu geen schadevergoeding, althans eenige weken loon zullen krijgen. Dat zou toch schandalig zijn.« Het Volk heeft gelijkvan een democratie die 't voor den arbeider zoogenaamd opnam in den stembus strijd tegen de pensioneering op 70 jaar, mag verwacht worden, dat ze der eigen werklieden niet plotseling zonder brood op straat zetten. Zoo iets is den huichelaar uithangen. Doch nu nog wat. Datzelfde Volk had op 14 Aug. dit bericht Een harde meester. Men deelt ons mede dat aan een zich noemend >volksblad< hier ter stede een courantenlooper zijn zieken uitkeering werd ingehouden, omdat hij niet binnen drie dagen, doch eerst den vierden dag een doktersbewijs overlegde. Daarbij kwam de dokter slecht om den anderen dag en had de zieke de eerste maal door zijn koortsigen toestand vergeten den dokter om een bewijs te vragen. De man, een huisvader met zes kinderen, mist thans zijn ongeveer zes gulden loon. De directie vond het ook niet noodig een controleur te zenden om zich van de ziekte te vergewissen. En je raadt nooit, welk volksblad 't was, die den harden meester speelde. Het was 't Volk zelf. De looper heet G. Mey. Het Volksdagblad kreeg het eerste bericht van «dien harden meester« en 't Volk nam het over, alsof er geen wolkje aan zijn hemel was. Zoo kom je ook met de kous op 't hoofd thuis Allemaal democratie, mijne heeren met de portemonnee dicht Misschien was G. Mey wel een van de twee nieuwe loopers, die de bekende borgen had moeten stellen. Doch nu ten slotte. Staalman had bij de laatste verkie zing een pak kranten op de post gedaan, 't Adres was Westervelden daaronder met kleine lettersWie- ringen. Wat doet de postambtenaar? Hij stuurt ze naar Westerveld op Vlieland en de kranten kwamen op Wieringen na der uitslag der stemming. Natuurlijk, Staalman op zijn achter ste beenen Ambtenaar, doodsbenauwd om zijn brood te verliezen. En hij schrijft nuer was zoon haast en 't was al zoo laatIk kan 'tniet gebeteren. Ook al democratie van een egois- tischen kant. Was de ambtenaar ook zoo haastig bij de kranten van mr. Zadok van door. 7) Hoofdstuk IV. Marie's huwelijk en verdriet. Vader Van Bierum was in die zes jaren zeer verouderd. Hij hield nog wel het hoofd recht, maar men kon het aan zijne gespierde armen en handen wel zien, dat hij nog kracht genoeg bezat, om zijn pinkje te besturen en de netten in de schuimende zee uit te werpen. Toch was hij afgevallen en zijn oog, dat slechts helder blonk, wanneer hij met de kindei en schertste, had een veel droeviger blik dan weleer. Maar zijn verandering was in lang niet zoo iu 't oogloopend als die van Marie. Neen, zij was dezelfde vroolijke, blij moedig gestemde vrouw niet meer van voor zes jaren, toen zij roemde in haar geluk, en geloofde, dat er op de heele wereld geen gelukkiger paar kon bestaan dan zij en haar man waren. Hoe waren de rozen van hare wangen verdwenenHoe diep lagen de plooien rondom neus en mond Hoe dof was de blik harer oogen. De bruine vlekken, die onder de oogen te zien waren, gaven te kennen, dat er dikwijls tranen over heen waren gerold, en af en toe, hoewel zij moeite deed om ze te bedwingen, vielen er nog wel een paar droppeltjes op het naaiwerk, dat zij onder handen had. Hoe was dat zoo gekomen Het spreekt van zelf, dat er in ieder huishouden wat komt kijken. Geen rozen zonder doornen geen huwelijkspad zonder distels. De zon schijnt immers niet den ganschen dag en over het gelukkigste huis zweeft weieens een wolkje. Het gaat echter spoedig voorbij, wanneer man en vrouw elkander hartelijk liefhebben, eens gezind zijn en zich in den Heere verbonden hebben, om den tijd hunner inwoning in de vreeze Gods samen door te brengen, met het doel te arbeiden aan elkanders heil en dat van hun naaste. Zulk een wolkje, o dat was reeds menigmaal aan hun echtelijken hemel verschenen, vooral toen er kinderen kwamen en met de kinderen nieuwe zorgen. Doch dit alles had den blik van Marie's oogen niet verduisterd, en dit zou geen reden zijn om telkens met eenige vreeze vaders komst te zien, nog minder om tegenover hem het stilzwijgen te bewaren. Neen, er was ook een andere reden, die den band der vertrouwelijkheid tusschen vader en dochter eenigszins had losgemaakt. Marie had verdriet. Geen verdriet over hare kinderen, want die waren, Gode zij dank, gezond, lief en ge hoorzaam. Geen verdriet over hare buren, want die betoonden haar veel hulp eu vriendschap. Toch had zij verdriet en wel zielsverdriet. Helaas, haar man was dezelfde niet meer, die hij voor zes jaren was. Het gaat met menigeen als met een wild dier, dat men tam heeft gemaakt. Er kunnen maanden, zelfs jaren voorbijgaan, zonder dat zijn woesten aard voor den dag komt, en het zelfs niet meer schijnt te weten, dat hij vroeger in de bosschen heeft geleeft en 's nachts op roof uitging, tot eensklaps zijne oorspronkelijke, wilde natuur zich weder openbaart en het zich niet tevreden gevoelt binnen den engen kring, waarin het zich bevindt. De oude vrienden waren weder komen opdagen. Het gaat met zulke verleiders als met de booze geesten, waarvan in Lukas XI vs. 35 en 36 wordt melding gemaakt, die, den kans schoon ziende, met een versterkt leger komen aanrukken, om des te zekerder te zijn van hun prooi. En ach, meester Bimmel had hun geen weer stand kunnen bieden, en meende ook ver ontschuldigingen in overvloed te hebben, om nu zijne oude vrienden niet weg te zenden. En welke waren zijne verontschul digingen Hij had het zoo druk in school de jeugd van B. was veel lastiger dan die te C. 't lag misschien aan de zeelucht, die het jonge volkje zoo woelig maakte. En kwam hij dan moede en mat thuis, dan was daar hetzelfde kindergeschreeuw, oodat zijn hoofd dikwijls op hol liep en hij niet eens met rust zijn pijp kon rooken of de courant lezen. V. Het verdriet neemt toe. Het werd hem thuis te druk. De arme man vergat, dat er voor degenen, die Jezus liefhebben, na een week van drukte en zorgen, een rustdag komtna een tijd van moeite een eeuwige rustna een zwaren strijd een heerlijke overwinning na een duisteren nacht een lichtende morgen, na een stormachtige levensreis een veilige haven des behouds en na een tijde lijke onvolmaaktheid een eeuwige volmaakt heid. Neen, aan deze dingen dacht hij niet, die toch zoo heerlijk, zoo vertroostend zijn voor den Christen. Zoo hij zijne rust in Jezus had gezocht en gevonden, ongetwijfeld zou hem al die drukte in school niet ge hinderd, en de drukte zijner eigene kinde ren verblijd hebben. Maar bij zocht zijne rust niet in Jezus. De oude, op den bodem van zijn hart sluimerende lichtzinnigheid, was bij hem ontwaakt en nu zocht hij zijne rust bij zijne vrienden buitenshuis. Och, het was alles zoo natuurlijk, zoo toevallig gegaan. Terwiji hij eens langs het strand wandelde, ontmoetten hem twee oude kennissen, die hem allerlei nieuwtjes uit het schoolleven mededeelden, hem herin nerden, hoe gezellig zij het vroeger hadden, toen hij nog hulponderwijzer was te C. en dergelijke gesprekken meer. Hoe kon het nu anders, of hij moest zijne oude vrienden naar het koffiehuis vergezellen en daar het gesprek voortzetten Het ijs was gebrokende kogel was door de kerk. De vrienden kwamen terug, brachten een derden, een vierden mede, en voordat er een maand verloopen was, werd er afspraak gemaakt, dat zij beurtelings bij elkander zouden komenhij tweemaal in de week te Czij tweemaal te Bom het zij te huis of in een aparte kamer van het loge ment kaart te spelen, en aldus gezellig den tijd te verdrijven. En sedert dien dag verliep er bijna geen dag, dat meester niet in het koffiehuis kwam, ook al waren er zijne vrienden niet. Hij werd er met zulk een geweld heenge trokken, dat hij nauwelijks tijd nam vrouw en kinderen te begroeten, wanneer hij uit school kwam. Geen avond tracht hij meer aan de zijde van Marie door, en wanneer het eens gebeurde, dat er in zijn uitgaan verhindering was gekomen en hij thuis moest blijven, dan was hij gemelijk, sprak geen woord, of zoo hij iets zei, dan was het een klacht over de schreeuwende kinderen, die hem 's nachts geen rust gunden en hem bij dag lastig vielen. f Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1905 | | pagina 1