Woensdag 13 Juli 1905,
A n tirevo lu tionair
30sle Jaargang N°. 1049.
Orgaan,
voor de Misiftliiillaiiftseïi© eis Keenwiche Eilanden
IN HOC SIGNO VINCES
T. BOEKHOVEN.
MMMKIJHihjh.
FEUILLETON.
WAT LIEFDE VERMAG.
„€5ods verborgen onsgangr
vinden
ROEST enVLEKKEN,
Uit de Pers.
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika by vooruitbetaling f 4,50 per jaar.
ifzonderlijke nummers 5 Cent.
UJTGEVEK
Advertontiëu 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en */s maal.
Diengtaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte dia zij beslaat
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- ea Vrijdagmorgen 10 uur.
Alle sSsalifeess voor de Redactie bestemd, Advertentlën ea verdere Administratie fraaico toe te zenden aan den Uitgever.
De antithese, de tegenstelling tus-
schenChristelijke en moderne levensbe
schouwing bestaat, en heeft bestaan
van den val der menschen af.
Wel is de vorm, waarin die tegen
stelling zich openbaarde, niet steeds
dezelfde geweestde haat tegen den
Gezalfde schoot in de eeuwen van
't Oude Testament hare pijlen op
Israels Volksbestaan door den afgoden
dienst ingang te doen vinden in de
harten van dat Verbondsvolk.
En 'de «moderne,de heidensche
levensbeschouwing bleek de macht te
bezitten om Israels schoone traditiën
totaal te verwoesten.
Zonder efod, zonder teralim, zonder
tempel, zonder Koning ziedaar
de ruïne vanlsraëls volksleven, nadat
de heidensche emancipatiegeest dat
Volk van God en Godsdienst had ver
vreemd.
Maar in de dagen van Christus
rondwandeling op aarde klonk als een
rauwe kreet uit den mond van dat
geëmancipeerde Verbondsvolk den
reinen, vlekkeloos heiligen Zaligmaker
dit brute honen toe Hij is een wijn
zuiper, de overste der duivelen. En
heidenen en Schriftgeleerden, Herodes,
Pilatus met Kajafas en Judas:
ze spanden samen om aan 't kruis te
nagelen den in Psalm twee reeds aan
gewezen Heiland, wiens banden men
verscheuren en weg werpen zou.
Maar na de Reformatie van Israëls
Volk vertoonde de antithese zich op
haar felst en venijnigst.
Het heidendom met zijn Keizers
voorop trachtte het Christendom te
worgen aan de palen in de arena's
Polycarpus, Justinus, Ignatius met
Blandina en Vivia Perpetia dragen
de onverwelkelijke kroon van 't mar
telaarsschap en blijven voor de nage
slachten de trofeeën van Christus
overwinning in de benauwde dagen,
waarin de Christelijke levensbeschou
wing als een lieflijke zuidenwind de
velden van 't dorre heidendom over
waaide.
Weer later, in de Middeleeuwen
zien we 't Humanisme worstelen tegen
de Roomsch-Katholieke Kerk. Zien
we de Libertijnen hun wapenen smeden
tegen de Reformatie.
Ook daar woelde de Antithese.
Ook in 't Humanisme en Liberty-
nisme een emancipeeren, een weg
nemen yan God uit't leven; een vrij-
heidbegeeren om van God vrij te zijn
en verlost van de zedelijke banden
eener kerk een verdraagzaamheid en
humaniteit, die zelfs 't afbreken van
't werk Gods toejuichte.
Want 't Humanisme en 't Liberty-
nisme voerde niet als Luther en Cal-
vijn en Zwingli en Melanchlon en
Huss en Knox of welke reformatoren
ge ook noemen wilt, den strijd tegen
de misbruiken in de kerk, om dat
Godsgebouw edeler en hechter stutten
en steunsels te geven dan door con
cilies en Pauselijke besluiten waren
gegevenmaar die moderne levens
beschouwingen der Middeleeuwen had
den 't op de kerk als kerk gemunt.
Niet zuivering was de toelegmaar
ondermijning. Niet verbetering van
bint en balk en stijl was de innige
begeerte, maar op verbrokkeling en
afschuiving van de grondslagen, bres
maken en slooping was de toeleg
gemikt.
En in onze dagen We kunnen
daarover gevoegelijk zwijgen De
eenvoudigste kiezer weet, hoe de
antithese zich ook nu openbaart in
eenWeg ga God uit 't Staatsrecht
weg zij Hij uit de schoolweg uit
de kerk weg uit 't Huisgezin.
«Weg met den godsdienst, leve
Reine,dit werd in Kampen gedrukt
over onze aanplakbiljettende in de
moderne levensbeschouwing groeiende
en steeds lévendige gedachteWeg
met God en godsdienst vond op de
aanplakbiljetten tegen prof. Noordtzij
haar uitweg.
En toen de heeren Roëll en Karne-
beek, die bekend staan als mannen
met vroom gemoed, welke met prof.
v. d. Vlugt «Gods verborgen omgang
vinden« wisten, dat ze herkozen waren
door den invloed van 'tISocialisme, door
Oudegeest' trawanten, toen gingen
ze naar buiten, aanvaardden de ovatie
van socialist en atheïst, en spraken ze
die mannen van het Noch God, noch
Meester, toe met een warmte en een
gloed, die ieder Christen het hart
deed schrompelen van pijn.
Neen, dia lieeren van den «stillen
verborgen omgang met God« bleven
niet in hun kamer, schaamrood voor
zulk een overwinningze bleven niet
in hun woning, om den modder te
ontgaan, die Socialist met Jan Rap
en zijn Maat over ons, de tegenstan
ders, uitgootmaar zij die stillen-
omgang-zoekers van God stonden te
spreken en te wuiven en te prijzen
en te bewierooken degenen, die 't Weg
met God zoo rauw hadden uitgestoo-
ten. Daan was de Antithese scherp
hoor- en zichtbaar.
alsof zij Gods verborgen omgang von
den in de binnenkamer; maar laat
men er in de toekomst nooit meer
van spreken.
»Die verborgen omvangt heeft zich
op den avond der herstemmingen in
Utrecht wel anders geopenbaard. Leve
de vijanden van God aan dat zege
vierend krijschen staan schuldig de
»vrome« mannen, die beweren, zijn
omgang verborgen te zoeken. Daar
werd dat vrome gebazel aan de kaak
gesteld. Daar was de Antithese op
straat en bordes. En steeds zullen we
op die schandelijke bedriegerij wij
zen, zoolang die heeren niet betuigen,
dat ze zich nu schamen over de fei
ten van den Herstemmingsavond.
Gods verborgen omgang met
de Socialisten, Jan Rap en zijn Maat
op 28 Juni.
Is 't geen profanie
Wie ontkent na zoo'n avond nog
de Antithese
Ja, voorzekermen mag van Libe
rale zijde roepen over mannen als
van der Vlugt en zijn gezelschap,
De meerderheid?
Hebben de vrijzinnigen bij de laatste
stembus-campagne de meerderheid
onder het volk behaald
De vraag is natuurlijk niet zonder
beteekenis en de vrijzinnige heeren
zouden haar om een lief ding gaarne
bevestigend beantwoord willen zien.
Niet zonder beteekenis is deze vraag,
omdat in de liberale en socialistische
pers »bij hoog en laag« den volke
wordt verzekerd dat het «Kuyper-
regimeo: door de kiezers is veroor
deeld, verpletterd, enz.
Wij ontkennen dit beslist.
De geheele vrijzinnige verzekering-
is in strijd met de werkelijkheid
En die werkelijkheid is, dat de
Rechterzijde niet door de kiezers, maar
door de cfo'sfrj'cien-verdeeling in de
minderheid is gebracht.
Wy gaan zelfs veel verder en be
weren, dat gedurende de laatste 30
jaren de liberale heeren nooit de
meerderheid onder het volk hebben
gehad, al hadden zij ook de teugels
van het bewind in handen en in de
Eerste en Tweede Kamer de meer
derheid.
De uitgebrachte stemmen wijzen
dat duidelijk genoeg uit.
In 't jaar 1879 reeds werden op
de gezamelijke candidaten van onzen
kant rechts38000 stemmen uitge
bracht, terwijl de gezamelijke vrij
zinnige candidaten (links) slechts
28000 stemmen kregen.
In 1881 werden uitgebracht rechts
37000, links 27000 stemmen.
In 1883 werden uitgebracht rechts
43000, links 32000 stemmen.
In 1884 werden uitgebracht rechts
47000, links 40000 stemmen.
In 1886 werden uitgebracht rechts
54000, links 48000 stemmen.
In 1887 werden uitgebracht rechts
39000, links 33000 stemmen,
In 1888 werden uitgebracht rechts
145000, links 102000 stemmen.
In 1891 werden uitgebracht rechts
123000, links 92000 stemmen
In 1897 werden uitgebracht rechts
257000, links 174000 stemmen.
De Vrijzinnigen waren dus in en
sinds 1879 altoos in de minderheid.
En hoe is 't nu bij de eerste stem
ming, Vrijdag 16 Juni j 1. geweest?
Volgens de opgave van het liberale
Vad. kregen de oud-lib. 17.625 stem.
de Unie-liberalen 110817
de Vrijz.-democraten 52.411
de Soc - democraten 65.500
links samen 246.353 stem.
de antirevolutionairen 140.881 stem.
de Roomsch-Kath. 69.632
de Chr.-Historischen 49.816
de Friesch Chr. Hist. 9.269
de Christ.-democraten 5.176
de Nat. Historischen 2.572
rechts samen 277.346 stem.
Hierbij moesten nog de stemmen
geteld worden van de zes districten,
waar zonder stemming de rechtsche
candidaten gekozen werden en samen
40000 kiezers tellen.
5?
51
55
EEN VERHAAL
door
L. VAN BERKEL.
37)
Hoofdstuk XXI.
ware schnldlge.
«Maar gij voelt het nu toch niet meer,-!:
•zei Lena op weiwillenden toon.
>Neen, dat is waarriep Jamal, terwijl
hij dadelijk zijn tranen droogde, >en zie,
■de schrammen zijn ook weg.«
«Derhalve,ging Lena voort, die den
■onnoozele tot vertellen uitlokken wilde,
«derhalve kroopt gij door de struiken.
«Ja, maar een heel eind, wel zoo ver
;als naar gindschen boom. En toen zag
ik de pijp liggen met den hoogen hoed.c
«Die gij u dus toegeëigend hebt,t zei
-de boerin verwijtend. «Dat is niet mooi
van je, Jamal.
«Neen, niet mooi. Maar ik dacht aan
unijn hoogen hoed en was zoo blij zoo
blij, dat ik dadelijk recht door liep, hard
Tieel hard, zonder om te zien.«
«En waarom liept gij zoo hard vroeg
de boerin.
«Ik wou de diligence te gemoet gaan
en den hoogen hoed van de pijp aan den
conducteur laten zien.«
«Hebt gij dat g«daan P« vroeg Lena
nadenkend.
«Neen,« antwoordde Jamal. «Ik heb
het vergeten. Wel ben ik met hem mee
gereden, wel een kwartier lang, en toen ik
in de straat kwam, hoorde ik dat Smit
dood was.ee
Hiermede eindigde dit gesprek.
Jamal stond volgens ouder gewoonte,
haastig op en ging heen, gevolgd door
Lena, die de achterdeur opende en over
het bleekveld heen den weg insloeg naar
den hof van Kramme den koperslager.
Zachtjes opende Lena de haar welbe
kende achterdeur, die zij in vroeger, en in
menig opzicht gelukkiger dagen, binnen
getreden was.
Hoe stil was het in huis
Geen hamerslag verkondigde het dat de
werklieden bezig waren met den arbeid
geen rammelend gedreun van bladen koper
en blik, dat haar weleer wel eens verschrikt
had, klonk haar thans te gemoet geen
enkele stem werd vernomen. Het was
alsof het huis, sedert de droevige gebeur
tenis met Willem, uitgestorven was.
De oude Kramme had allen levenslust
verloren, dwaalde door het stadje rond,
bracht den meesten tijd door in gesprek
ken met zijn oude buren, gesprekken,
waarvan de schering en inslag was, dat hij
plan had huis en zaak te verkoopen en
ver zeer ver van deze plaats des onheils
het overige zijner dagen door te brengen.
Lena ging den gang door, schoof zachtjes
de deur open van het binnenvertrek, waar
zich nicht Marie gewoonlijk ophield, en
daar zat de goede oude vrouw
voorover gebogen met 't hoofd op den
Bijbel, die op tafel lag, terwijl de poes
naast haar zat en geen begrip had van de
droefheid harer meesteres.
Behoedzaam tikte Lena de sluimerende
op den schouder. Zij ontwaakte en zag
hare bezoekster verwonderd en vragend
aan. En niet zonder reden.
Sedert Willem's afwijzing had Lena nog
geen voet over den drempel gezet, - -
schoon nicht Marie hare bezoeken op de
boerderij niet had opgegeven.
«Vraag mij maar nietszeide Lena,
wier opgetogen gelaat te kennen gaf, dat
zij iets gewichtigs mee te deelen had,
«vraag mij maar niets. Laat mij u liever
zeggen, dat het God behaagd heeft een
lichtstraal in deze duisternis te zenden. Ik
begin te zien, dat de Heere aanvankelijk
ons gebed wil verhooren.c
»Ik begrijp u niet, zeide nicht Marie.
«Laat mij u dan zeggen,hernam Lena,
«dat ik nu bijna de zekerheid heb, dat
zij wilde eerst den naam verzwijgen, maar
haar overkropt gevoel gedoogde 't niet
«dat Willem de misdaad niet begaan
heeft.
«MenschWat zegt gij riep nicht
Marie uit, die hare gewone kalmte verloren
had en opgesprongen was. O, God, zou
het toch nog uitkomen, dat mijn goede
jongen onschuldig was
Zij stond met gevouwen handen voor
Lena, die haar nu, zoo beknopt mogelijk,
verhaalde, wat Jamal had medegedeeld.
«Hoe is het mogelijk riep nicht Marie
uit. «Maar hoe kan ik ook zoo dom
vragen. Is iets den Heere onmogelijk
Heeft Hij zelf niet gezegd in Zijn woord
Ik zal de duisternis tot licht maken I
«Maar wat zult gij nu doen P« vervolgde
zij, Lena bij den arm grijpend.
«Ik zal zorgen, dat hij zoo spoedig
mogelijk uit de gevangenis koml,< ant
woordde Lena beslist. «Vraag mij niet
wat ik ga doen. Vertel ook nog niemand
iets van hetgeen ik u heb medegedeeld
De Heere zal mijn weg leiden.
En haastiger dan zij gekomen was, ver
liet zij het binnenvertrek en ging den win
kel door naar de voordeur, vanwaar zij
de straat bereikte, terwijl nicht Marie nog
op dezelfde plek staan bleef, van verwonde
ring en aandoening niet wetende, wat zij
beginnen zou.
Lena ging de straat op.
Bijna niemand uit het stadje sloeg acht
op deze dienstmaagd des Heeren, die stil
haren weg vervolgde. Niemand van allen,
die haar voorbij gingen, kon vermoeden,
wat haar met snelle schreden dreef naar
de woning van den predikant. Zij kenden
het hart niet, dat onder het eenvoudige
boerengewaad verborgen en vervuld was
van liefde, niet die zinnelijken hartstoch
telijke liefde, die het bloed als met golven
door de aderen jaagt, maar eene liefde,
die haar leven en kr&cht put uit God, die
niet moede wordt om het verlorene te be
houden. Lena zou u niet verheelen, dat
zij Willem liefhad, lief met al de reinheid
harer ziel. Lief met eene liefde, die ster
ker werd naar mate de tegenspoeden en
teleurstellingen talrijker werden.
Wordt vervolgd.)
