TW
2
Flakker, blijft in uw element
Zooveel percent Lidmaten.
Baron M tckatj
Sleutels van lé Juli '1789,
*jr- Afschaffing van kerkelijke Feest
dagen
Uit eie Pers.
't Kabaal over .11 r. Sybrandy.
„Ma
Borgesius inzake de wachtgelden (dat
voorstel was vermindering op hetgeen
door Min. K. werd gewild), gelet op
de daarbij gegeven toelichting door
den heer Borgesius (nl. dat ze onver
schillig en vadsig zouden worden)
spreekt haar afkeuring uit over een
dergelijke benadeciing van de belangen
der oudere onderwijzers
en protesteert ten sterkste tegen de
blaam door die toelichting op de
openbare onderwijzers geworpen.
Ja, heeren, Min. Kuyper heeft beter
vcor u gezorgd dan uw eigen patroon,
de Oud Minister.
Deze heeft 'tzich met uw wachtgel
den nooit druk gemaakt Laat draaien
was zijn stelregel met u.
Uw tegenstander was uw steun.
Maar natuurlijk minister
Kuyper is een reactionair, een conser
vatief.
En Barbertje moet hangen
Toen de Grieksch-Syrische konin
gen hunne Israelietische onderdanen,
die aan de wetten van Mozes vast
hielden met vervolging, marteling en
dood dreigden, ontvingen zij meerma
len den schijnbaar welmeenenden raad
Gods wet te verzaken om hun leven
te redden en de gunst hunner vijan
den te winnen. En niet weinig luister
den naar die verleiding.
Een Godvreezend rabbi sprak toen
dit woord
De visschen in een stroom ver
keerden eens in grooten nood van
wege de netten, die een visscher door
't water liet sleepen.
Zij trachtten naar alle zijden te
ontkomen.
Dat zag een vos, die op den oever
stond, en hij raadde hun gemoedelijk
aan het water te verlaten en op het
droge de wijk te nemen, waar geen
net hen meer zou bedreigen.
Maar de visschen keken den dorren
grond eens aan, waarop de vos stond
te lokken, en de oudste antwoordde
Gij zijt in uw element, wij blijven in
't ome.
Kiezers van Flakkee
Blijft in uw element!
Men lokt en noodigt u naar een
dorren akker 1
Maar blijft anti-liberaaldat is
uw element.
Mr. Troelstra trad 22 Mei te 's Hage
op met 't onderwerp: »De sociaal
democratie en de a s. verkiezingen®.
Blijkens de verslagen
ontkende hij, dat de politieke over
winning van dr. Kuyper samenging
met een dieper doordringen van het
positief Christendom onder de natie.
Want, en let nu op dit nooit ge
hoorde urgument
want indien dit werkelijk het geval
ware geweest, moest er geconstateerd
kunnen worden, dat het ledental van
de positieve kerkgenootschappen, in
verhoudidg tot de toename van het
zielental, sterk was toegenomen. En
dat nu is niet 't geval.
't Is, of mr. Toelstra met papier
en potlood bij zich aan 't cijferen is
geweest, hoeveel Hervormde lidmaten,
hoeveel Gereformeerde, hoeveel Room-
sche, hoeveel Luthersehe enz er van
1901 tot heden zijn bijgekomen toen,
als een echten econoom, en materialist,
is hij aan het «percenten® gegaan
zooveel erbij, zooveel er af;
verschil zooveel.
En met dat rekensommetje is 't nu
eens voorgoed, voor al zijn vrienden
en arbeiders uitgemaaktDe Naam van
God heejt in 1901 niet getriomfeerd
't miste idem zooveel percent.
Maar wie nuchter is in deze ver
kiezingsdagen zal om zoo'n redenering
en »rekening« lachen.
Eerstens gaat een dieper doordrin
gen van 't Christendom niet in vier
jaar tijd gepaard met een grooteren
toeloop van lidmaten. Dat zal bij
doordringing dier beginselen beslist
niet uitblijven, zooals nu reeds zwak
merkbaar is, in dat woord paganist.
Vele liberalen schamen zich nu paga
nist genoemd te worden vroeger zou
den ze er om gelachen hebben maar
tegenwoordigziende dat 't Christen
dom in eere komt onder alle standen,
durven ze niet meer zoo brutaal te
spreken als weleer en laten'zich geen
paganist noemen, maar eischen ook
voor hen den Christennaam op. Het
zal dus beslist en zeker waar zijn
hoe meer 't Christendom doorwerkt,
des te naarstiger zal het leven worden
des te meer lidmaten zal elke Kerk
krijgendes te meer kinderen op
Christelijke Scholendes te meer
Christelijke propaganda op alle ter
rein maar vier jaar is te
kort.
Tweedens gaat het niet aan, om
het Kerkelijk Christendom te vereen
zelvigen met 't politiek Christendom.
Er zijn zeer vele niet-kiezers, die zich
Rechts scharen en met de Christelijke
Coalitie zijn meegegaan en nog gaan,
en die eenmaal kiezer geworden op
25-jarigen leeftijd, reeds gehuwd zijn,
of ongehuwd, maar nog geen vrij
moedigheid bezitten om belijdend lid
eener kerk te worden. Veel eer wordt
iemand kiezer, dan lidmaat.
Ieder weet het uit eigen ervaring
en hij kan 't in zijn eigen Kerk op
merken men is meesttijds wat huive
rig om openbare belijdenis te doen
van zijn geloof en 't heeft vaak heel
wat voeten in de aarde, eer men tot
't besluit gekomen is Waaruit dus
blijkt dat een dieper doordringen van
't Christendom zeer wel bij de stem
bus mogelijk is, maar dat in de kerk
nog niet gezien wordt een toename
van belijders of nieuwe lidmaten.
Derdens gaat zoo'n rekening hierom
mank, omdat er Kerkgenootschappen
kunnen zijn en zijn, waarin 't Libe
ralisme zijn krachten openbaart. Er
komen dan wel in zoo'n kerk meer
dere lidmaten bij, maar in 'tpolitieke
Christendom staan ze tegenover de
Christelijke Coalitie. Men ziet dan 't
onbegrijpelijke en inconsekwente feit,
dat een kerk veel nchristmdome, open
baart, of liever vele lidmaten heeft, maar
dat 't politieke Christendom kwijnt, want
de lidmaten van zoo'n kerkgenoot
schap steunen de politieke Neutraliteit
of Liberaliteit of 't Modernisme in de
politiek. Kerkelijk en politiek Christen
dom moeten dus wel uit elkaar ge
houden worden.
't Is daarom, dat we de rekening
van mr. Toelstra dwaas noemen want
hij kon al wat we hierover schreven,
evengoed weten als wij.
Zoo'n geestelijk vraagstuk is niet
met de boekjes van Bartjes uit te
cijferen. -
Wie afgevaardigde zal worden, moet
boven deze triniteit staan, tevens deel er
van uitmakende, gelijk Brahma, de kelder
ziende.
Schaf maar af, heerenGod blijft,
en Hij belacht u.
VERWIJDERT
ROEST en VLEKKE
We onderschrijven wat de «Nieuwe
Prov. Gron.« hieromtrent schrijft
«Scheiden thut weh«, zegt de zeer
gevoelige Üuitscher, die alles nog al
«gemüthlich« opneemt. Maar ook de
Nederlander ondervindt zoo nu en dan,
dat afscheidnemen een
iKr
e zaak
De kleindochter van den Fransehen
bierbrouwer Santerre, mevrouw Vil
lain, heeft eenige dagen geleden aan
het museum Carnavalet te Parijs aan
geboden
een bos historische sleutels, nl.
die van de Bastille, de Staats
gevangenis, welke het gepeupel
in de Revolutie van 1789 ver
brandde.
Ook heeft ze
de ketenen gegeven, die één der
gevangenen aan de handen droeg,
toen het gepeupel hem uit die
gevangenis verlost had en het hem
als teeken van de macht des volks
en als bewijs van de vertrapte
macht der Overheid, in zegepraal
door de straten van Parijs voerde.
Haar grootvader had ze 14 Juli
1789 van 't Parijsche volk cadeau
gekregen.
De sleutels, die historie gemaakt
hebben.
De sleutels, die nbondenen „ont
bonden."
De sleutels, die aan de Revolutie
vrijheid schonken en aan de Vrijheid
opsluiting.
't Liberalisme, dat met ons met
huiver denkt aan die bloedige dagen,
vol schunnigheden, schande en schen-
nigheid 't Liberalisme herinnere zich
die «sleutels®.
Helaas dat ze nog wel eens worden
gebruikt, om 't geestelijk leven op te
sluiten en 't eigenbelang vrij te laten.
Volgens »de Nederlandervan 24
Mei jl. heeft de socialist Gerault-
Richard een amendement op het
Fransehe wetsontwerp «Scheiding van
Kerk en Staat® ingediend om vier
kerkelijke feesten af te schaffen en
door anderen te vervangen
Hemelvaartsdag wordt Bloeinen-
feest.
Maria Hemelvaart wordt: Oogst
feest.
Allerheiligen wordt: Herinnerings
feest.
Kerstmis wordt: Familiefeest.
Ja, wat aan den Godsdienst herin
nert moet weg.
De kerkgebouwen liefst sluiten.
De godsdienst der Rede huldigen.
De Feestdagen der Christenen af
schaffen
De kloosterlingen 'tland uit drijven.
Bidstonden afkeuren.
't Zijn altemaal vruchten van den
Revolutieboom.
«Geen God, geen Meester
't Is dezelfde uiting als in het 2de
Bijvoegsel van de «Prov. Gron. Ct.«
van Woensdag 15 Febr. 1889, no. 39,
waar staat
Langzamerhand beginnen zich in de
Oldambien drie hoofdrichtingen te ont
winden uit de kluwen der verwarring.
We zouden deze drieëenheid zoo kunnen
samen vatten
1. Protectie de Vader.
2. Belasting hervorming qq. inkom
stenbelasting de Zoon.
3. Algemeen Stemrecht de Heilige
Geest.
is. Ook Baron Mackay zal dit gevoeld
hebben, toen hij in de vorige week
voor de laatste maal in de Tweede
Kamer presideerde. Doch niet slechts
hij, ook wij voelen het pijnlijke van
dit heengaan. Baron Mackay behoort
tot de edelen in meer dan één opzicht
Niet slechts zijn geboorte, veel meer
zijn karakter geeft hem recht op den
naam van edelman. Op het gouden
jubileum der Onderwijzers vereeniging
noemde hij zich zelf «erfelijk belast
met liefde tot het bijzonder onderwijs.
En waarlijk, dit strekt hem tot eere.
Van zijn jeugd af bezocht hij een
bijzondere school en biedt daardoor
in zijn persoon en kennis althans
eenige waarborg, dat men niet per sé
verloren behoeft te gaan voor de maat
schappij, al bezoekt men een bijzon
dere school. De laatste vier jaar was
hij voorzitter der Tweede Kamer
maar toch zal zijn naam het meest
genoemd worden in verband met de
schoolwetswijziging van 1889. Opge
treden als Minister in 1888 stond in
Dec. 1889 de wet-Mackay reeds in
het «Staatsblad® en kon ze 1 Jan. 1890
in werking treden. De groote betee
kenis dier wet is wel eens miskend,
maar zal toch hoe langer hoe meer
in de toekomst blijken. Zonder 1889
was 1903 vrij wel onmogelijk geweest
En nu gaat ook Baron Mackay het
staatstooneel verlaten hij blijft Minis
ter van Staat, een titel, die steeds
voor hem aangename herinneringen
bewaartmaar voor dit oogenblik
wordt hij staatsman in rust.
Voor hoelang Voor heel het overige
van zijn leven Wie zal daarop ant
woorden. 't Is meer gebeurd, dat een
Staatsman afscheid genomen had van
zijn politieke loopbaan en toch later
nog geroepen werd tot gewiebtigen
arbeid Admiraal de Ruyter gaf zich
ook weer, toen het vaderland dit van
hem vroeg en zoo behoort het zeker
niet tot de onmogelijkheden, dat Ko
ningin en vaderland nog eens vragen
om de diensten van Baron Mackay
en ais het dan maar even kan, zai
deze zeker niet weigeren.
Intusschen zal de naam «Mackay«
ook in de eerstvolgende dagen en
weken herhaaldelijk genoemd worden,
daar de zoon van den afgetreden
voorzitter candidaat is voor het dis
trict Den Btiel. Van harte hopen we,
dat de vader nog vele jaren getuige
mag zijn van het feit, dat zijn zoon
de roemvolle tradities van het huis-
Mackay in eere houdt en voortgaat in
de lijn, waarin de Mackay's zich meest
bewogen. -
Bij den dank van velen voegen wij
ook den onzen .aan Baron Mackay
voor alles, wat deze deed voor ons
geliefd vaderland.
Welke regeeriug?
Toen wij in het hoofdartikel van
Zondag j.l ons de vraag stelden, welke
regeering bet land zal besturen na
een eventueelen val van het ministerie-
Kuyper, hadden wij niet kunnen ver
moeden, dat gelijktijdig twee liberale
bladen eveneens met een hoofdartikel
uitkwamen ter beantwoording dier
zelfde vraag.
Wat dan? zoo vroeg «Land
en Volkï zich af en de redactie ant
woordde met een lang betoog, dat
eigenlijk neerkomt op dit zinnetje
Ailen weten dus volkomen goed
wie ten slotte de gemeenschappelijke
vijand is, en dat het hoogstQ en
allereerste belang eischt dat dit Kabinet
voor een ander plaats make.
Eerst dan kunnen we verder zien
laten dan de nieuwsgierige, misschien
angstige vragers hun »wat dan nog
even opschorten, en afwachten den tijd
dat ze zullen kunnen vragen «wat nu?«
De redactie weet het dus blijkbaar
zelf niet en de vragers, die de heeren
lastig vallen, zijn «nieuwsgierige,
angstigect menschen.
De redactie weet maar één ding
zekerKuyper moet weg.
Aan het slot van het artikel staat
het nog eens, zonder doekjes er om
te winden
Laten zij, die zoo gaarne in een
verdere toekomst willen zien, alvorens
zij de vraag stellen: »wat dan ?t zich
tot wachtwoord kiezen teerst dat
Eerst dat dus. nl. Kuyper weg.
Het andere blad, het »Vaderland«,
als voelde het dat men zijn bezorgde
lezers nu toch niet met zulke ontboe
zemingen kan afschepen, doet een
poging tot een zakelijk antwoord.
En dat antwoord komt dan hierop
neer, dat natuurlijk de vrijzinnigen
aan het roer moeten komen en ,wèl
«aan de hand van het gemeenschap
pelijk Amsterdamsch program
Waarbij dan rtog de wensch wordt
uitgesproken, «het kiesrecht-vraagstuk
niet te laten rusten
Dit lijkt misschien wel wat voor
sommigen, maar bet klinkt toch voor
wie de politiek gevolgd heeft, heel
erg verbijsterend.
Want als er iets mislukt is. dan
toch zeker het bewuste program.
De Oud-liberalen, de heeren van
het manifest, doen absoluut niet mee,
en het »Volk« zei gisteren nog, Treub
en de zijnen uitlachende, dat hun
«sluipen naar het kiesrecht«, niet
rust op een overtuiging
En wat de verbondenen op het
program zeiven aangaat, het is een
lust om te zien, hoe Bonds- en
Uniemannen af en toe elkaar niet
de voeten maar de ooren wasschen
Toch is het regeeren nog niet eens
begonuen En lettende op het poli
tieke kemphanengevecht, waarbij de
veeren rondomme door de lucht vlie
gen, is het nu wel eenigszins verma
kei ij k het «Vaderland* op voornaam-
liberalen toon het volgende te hooren
zeggen
Val men zoo den strijd op (n.l.
op bet program), dan zal, ook al
komt liet woord Kuyper ettelijke malen
over de lippen, die strijd niet een
persoonlijk karakter dragen maar een
strijd cm beginselen zijn.
Nog eens welke beginselen
Welke regeering
Het komt er niet op aan.
Maar dat is zeker het «woord
Kuyper® zal «ettelijke malen« over
vrijzinnige lippen komen en dan na
tuurlijk met hetzelfde respect, met
denzelfden onpartijdigen zin, met
dezelfde hartstochteloosheid, ja even
complimenteus als men nu aan de
overzij vier jaren lang geweest is.
Wie is er nu oprechter, bet «Vader
hui of «Land en Volk«.
(Maasbode.)
«De Gelderlander« wijdt een hartig
woordje aan 't kabaal, dat van vrij
zinnige zijde tegen Mr.Sybrandy wordt
gemaakt.
Mr. Sybrandy, te Almelo, welbe
kend als antirevolutionair propagan
dist, is een begaafd man,
Bovendien gemak van spreken, een
sterk geheugen, veel politieke kennis,
onvervaardheid en groote gevatheid
maken hem tot eert bij de liberalen
gevreesd, bij de socialisten gehaat
spreker.
Wanneer de sociaal-democratische
woordvoerders zich de minderen voe
len van een tegenstander, betichten
hunne bladen hem eenvoudig leuge
naar te zijn. Dr. Kuyper. Mr. Sybran
dy, Mt'. Aalberse en anderen kunnen
hiervoor als getuigen gelden.
Juist deze omstandigheden had mr.
Sybrandy dubbel op zijne hoede moe
ten doen zijn. Ze had hem moeten
doen waken, niets te zeggen, wat hij
niet bewijzen kan
Blijkbaar echter heeft hij te veel
vertrouwd op zijne talenten Op eene
vergadering vertelde hij wat hij
ergens meende gelezen te hebben
de onjuistheid, dat er slechts drie
Katholieke notarissen in Noordbrabant
waren, een overigens voor een
man van doorzicht onbegrijpelijke
flater. Üp een andere vergadering
daarover door een debater geinter-
elleerd, weigerde Mr. Sybrandy op
emerking in te gaan, wijl ze toen
niet aan de orde was.
En daarover maakt de linksche
pers een geweldig kabaal.
Mr. Sybrandy heeft nu schriftelijk
erkend zich vergist te hebben en drukt
daarbij den wensch uit, dat tegen
standers, die zich eveneens vergisten,
dit voorbeeld mogen volgen.
Nieuw kabaal. De betuiging van
leedwezen komt te laatwordt er ge
roepen. Woorden als «onbeschaamd
heid® vliegen door de lucht, en zelfs
de gematigde «Nieuwe Courant®
schrijft, dat Mr. S. door zijn vermelde
aansporing aan tegenstanders om zijn
voorbeeld te volgen
«tegenover het land (blijft) staan
a!s een onbetrouwbaar man, die, om
eenvoudige lieden voor zijn partij te
winnen, zijn gaven van het verstand
en het woord schromelijk tnisbruikU.
Gelijkt het er niet veel op, of men
een gevreesd tegenstander dood wil
drukken
De zaak is op zich zelve zooveel
spektakel niet waard.
Vergissingen* zijn mensebelijkze
te erkennen, is eerlijk.
Als de «Nieuwe Courank groote
woorden wil rondslingeren, laat ze dart
beginnen met te kapittelen
den beer Ketelaar, die overtuigd
werd, allerlei onwaarheid over de bij
zondere school in de Kamer gespro
ken te heben, en ze niet introk
den heer Roodhuyzen, die het fa
beltje vim den gedwongen doop der
officierskinderen opdischte, en, van
ongelijk overtuigd zwijgen blijft
den heer Pyttersen, die in het blad
hetwelk zijnen naam als hoofdredac
teur aan den titel voert (door welk
feit hij recht heeft zijnen persoons
naam in bet debat te betrekken) eene
aantijging tegen Dr. Kuyper opwierp
en, herhaaldelijk tevergeefs gemaand
om [bewijs, om de zaak blijit henen-
draaien.
Waar we de lichtzinnigheid èn van
Sybrandy èn van Roodhuizen èn van
Ketelaar èn van Pyttersen laken, staat
de eerste, die den zedelijken moed
heeft om zijn fout te erkennen, o. i.
véél hooger dan de drie bondgenoo-
ten der «Nieuwe Courant
Ook de «Nederlander* bad wel ge
wild dat Mr. S. vroeger zijn vergis
sing erkend had, doch acht ook dat
er aan de overzijde zooveel «vergis
singen® nog op erkenning wachten,
dat men daar niet zooveel stof over
deze quaestie opjagen moest.
De Ooiiogr.
RUSLAND en JAPAN.
Nu weer ki mt het bericht, dat Togo
zich met zijn vloot niet in de buurt van
Formosa bevindt, maar ter hoogte van Ma-
sampo (Korea). De correspondent van de
'/Morning post» te Shanghai heeft liet
van zeer geloofswaardige zijde.
De man kan best gelijk hebben want
als T go niet bij de Visscherseilanden
is, zal hij zijn vlootstati n wei in de buurt
van Korea hebben ge stigd. Maar de
verblijfplaats van den Jpanschen admiraal
boezemt nog maar matige belangstelling
in. De groote vraag is, of, en waar, Togo
den aanval zal beginnen. En dat vreet
niemand.
Niemand doch niet 1 Een correspondent
van de '/Matin» heeft de primeur van de
plannen des Japanschen admiraals. Men
hoore hem
Togo zal zooveel mogelijk een ontmoe
ting met Rod/jestwenski's vloot vermijden,
maar zich er toe bepalen het dezen
zoo lastig mogelijk te maken, door
zijne kolen-, transport- en hulp
schepen in den grond te boren. Aan een
geregeld gevecht wil hij zich echter niet
blootstellen, om zijne schepen tc sparen.
Ook op zijne overmacht aan torpedoboo-
ten durft hij zich niet verlaten.
Te Port-Arthur immers, waar die
vaartuigen onder de gunstigste omstan
digheden verkeerden, is het hun slechts
gelukt'éen enkel Russisch schip tot zinken
te brengen. Maar nog veel tninder kans
op slagen zouden zij hebben tegenover
varende kruisers of pantserschepen, want
zelfs al zouden de Japansche torpedobooten
de gr cte Russische schepen tot op korten
afstand kunnen naderen, dan zou de zuiging
dier schepen de voor hen bestemde torpedo
zoo geducht doen afdrijven, dat deze haar
werk niet kon doen.
Op grond van deze ondervinding moet
de Japansche vlootvoogd dan besloten
hebben, geen torpedobooten om zich met
den vijand te meten, maar zal bij die
alleen tegen de kolenbooten en hulpschepen
ge!irui keu. 11 ij wil het Russisch eskader
aldus beruoven van zijn toevoer van
steenkool, en dwingen koers te zetten
naar Wladiwoslok, waar hij zijn tactiek
van voor Port-Arthur hoopt te herhalen.
Of hem dat echter zal gelukken is sterk
te betwijfelen, daar de toegang tot de haven
van Wladiwostok niet zoo gemakkelijk
is af te sluiten
De tactiek van Togo is dus ontsluierd.
En alweer door een man van dezelfde natie,
die om haar neutraliteitsopvattir.gen de
Japansche verontwaardiging in zoo hooge
mate opwekte. Als ze in Tokio tens dien
Londenschen correspondent van den Matin
te pakken kregen
Of zou men hem, als een onschadelijketi
praatjesmaker, maar stilletjes laten loopen
Het Amrrikaansche ministerie van bui-
tenlandsehe zaken verklaart niets te weten
van een plan van Rodzjestwensky om zich
nabij het eiland Luzon van kolen te voor
zien, inaar in elk geval de strengste onzij
digheid te zullen handhaven. Hoogstens
zal aan ds Russische schepen genoeg kolen
worden verstrekt om Wladiwoslok te kun
nen bereiken.
De Russische minister voor de middelen
van verkeer, prins Khilkofl, die pas uit
Maudsjoerije is teruggekeerd, heeft aan
zeker persman verteld, dat alles nu naar
wensch gaat. De troepen zijn weer geheel
van hun nederlaag bij Moekden en hun
vermoeienissen bekomenzij zien er goed
uitgerust en gevoed uit en stellen ver
trouwen in hun aanvoerder, vurig verlan
gend naar het oogenblik, dat zij weer in
het gevecht kunnen gaan.
Zoowel per spoor als langs Tsoengari
en de Amoer worden voortdurend legei be
hoeften aangevoerd, en het leger is sterker
A
Aller
wensch
de va
numme
Abot
drie m
Of
Herzie
BURGE
meent» O
geplakt e
tot en mi
tarie vooi
ziene lijst
die voor
onderhou
met aand
naar gela
en van d
bruikbaar
zien. Inli
zwaren t<
te bekem
Ooltger
Burgi
De S
JOH. VA
I
BURG]
me»nte
1905, des
aanbestel
straatm»!
binnen dl;
1 Juni ltl
De voel
ter Genui
Ooltgtr I
De S
joh. va£
I
Men
Op 1
mr. J.
Kamer,
tijd ree
hij dar
voor et
aanmerl
Toet
wachts,
laatste
de Ond
Mr.
te Haa
houder
Univers
moveer
Het z<
bsëedig
rechtsh
Tot 18
advoca;
's-Grav
is hij
ter in
gewees
In i
kozen
onafgel
De
lieke
hem m
werden
echter,
gezond
zelden.
De
orde
van de