voor de üëüuidltollaiidsflie en Keenwsehe Eilanden.
MONKEY BRAND
Woensdag 10 Mei 1905.
Antirevolutionair
20sle Jaargang N°. 1031.
Orgaan
IN HOC SIGN O VINCES
T. BOEKHOVEN.
V zVn er no9 9ro°tsch op
FEUILLETON.
WAT LIEFDE VERMAG.
K? 5298
Alle sltslifeeis voor de Kedaetie bestemd, Adverfentiën eis verdere Administratie franco toe te zenden aan den litgever.
MUREN
Uit de Pers.
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEVER:
Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en */3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslas
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur.
In het «Nieuws van den Dag* stond
verleden week deze advertentie:
>Gevraagd in een klein Paganis-
tisch gezin een flinke Assistentie, ook
zelfstandig kunnende optreden.
Brieven fr. letter E. T, 494. N. van
den Dage.
En de Redactie van de Bredasche
Ct. heelt het volgend schrijven ont
vangen
>M.Wij wenschen den heer Rae-
makcrs in de gelegenheid te stellen
zijn voor de R. K. Kerk gesloten
huwelijk ook Burgerlijk te doen vol
trekken. Ingesloten zenden wij U f 6,30
met verzoek U tevens tot het in ont
vangst nemen van eventueel verder in
komende giften, bereid te verklaren.
Wij wekken tevens een ieder op, iets
bij te dragen. Wat te veel zal inko
men, wordt aan het huisgezin, dat het
hoog noodig heeft, afgedragen.
>Eenige Pagauisteu.-c
Die menschen zijn er waarlijk nog
grootsch op, dat ze «paganisten« of
»heidenen« genoemd worden.
In den Briel, toen de heer Rood
huizen gekozen was, riep men Leve
de Heidenen J
Treurige moed, voorzeker!
Want waarlijkin geen Christen
land, neen nergens, is het paganisme
hulde waard.
Godontkenning en Bijbelverscheu
ring kunnen niet behooren onder
de sieraden van een nietig sterveling,
die in alle opzichten van Zijn Schep
per afhankelijk is.
Gelukkig dat onder onze tegenstan
ders nog zoo velen zich voor dien
naam van Paganist schamen.
Dat is de vrucht van 't Christelijke
leven onzer vaderen.
Waar wij grootsch op zijn.
De heer de Vries, boekverkooper,
vierde het 40 jarig bestaan zijner zaak
in de Warmoesstraat te Amsterdam.
In de N. R. Ct. van 27 April le Blad
A. staat er een artikel over.
Deze uitgever zei, dat nu nog groo
ten aftrek vinden de boeken van oude
schijvers, als van Brakel, Comrie, Smy-
tegelt, maar de boeken van 1860, door
moderne predikanten geschreven kon
hij slecht kwijter was geen vraag
naar.
Zie, daar zijn wij »grootsch« op en
dankbaar voor, dat ons Volk nog lust
heeft om de Gereformeerde lectuur te
lezen van hen, die al zooveel jaren
zijn heengegaan.
Dat pleit voor on* volk 't ongeloof
heeft nog niet overwonnen
Met zulk een getuigenis van een
boekverkooper gaan we hoopvol de
toekomst in.
Zulk een Volk is de kroon eener
Koningin.
En met zulke lezers durven we den
verkiezingsstrijd manmoedig aan
Mogen toe niet meer hidden
We lazen in de N. R. Ct. van 5
Mei le Blad C dit stukje, om niet te
vergeten
De inmenging van den godsdienst in
de politiek schijnt onder het tegenwoordige
régime steeds grooter proporties te moe
ten aannemen.
Dat blijkt uit de mededeeling, die wij
aan een katholiek blad ontleend hebben.
Het centraal bestuur der katholieke kies-
vereenigingen te Amsterdam heeft tot de
kerkelijke autoriteit in het bisdom van
Haarlem het verzoek gericht, dat de dag
voor de stemming over de candidaten
voor het Kamerlidmaatschap in alle ker
ken tot een dag van gebed worde gemaakt.
Het is een kras stukWij hebben
reeds beleefd, dat pastoors briefjes rond
zenden aan hunne parochianen om be
paalde candidaten aan te bevelen en ook
dat de kansels worden misbruikt voor de
politieke propaganda. Gezwegen dan nog,
dat wordt toegelaten dat bij het uitgaan
der kerken colporteurs zich posteeren op
den drempel dezer gewijde gebouwen,
om politieke tijdschriften aan de kerkgan
gers uit te reiken. En nu zal het al zoo
ver komen, dat er politieke bidstonden
worden gehouden in de kerken
Natuurlijk zal het wel in de bedoeling
liggen van hen, van wie het verzoek aan
de kerkelijke overheid uitgaat, dat er
onder voorgang van den priester gebeden
worde voor de candidaten hunner kiesver-
eeniging. Maar waar blijven dan de anders
denkenden, zij die hunne politieke voor
keur aan andere candidaten geven
Doch laten wij niet dieper in de zaak
ingaan. Laten wij alleen vragen wat moet
er onder dit noodlottige drijven van ons
goed» Nederland worden
Wat is dat nu
Is bidden om Gods zegen over 't
werk der verkiezing een «noodlottig
drijven
Mogen we dan van de N. R. Crt.
niet meer om Gods hulp vragen
't Is kras 't Is kras
't Gebed zal men zelfs willen ver
bieden, als men maar kon.
IVOOR HET AFNEMEN B
DER GEVERFDE S
Goed begrepen
Dezer dagen, 6 Mei, had 't »Volk«
't over de herstemmingen en het alge
meen kiesrecht. Ze willen alleen die
Unie en andere liberalen steunen bij
de herstemming, welke verklaarden
vóór de urgentie zijn. Toen sprak dit
Blad ook o.m. dit
Komt Kuiper iu de minderheid, ter
wijl de liberalen toch zeker geene meer
derheid krijgen, dan ontstaat in de bur
gerlijke politiek een verwarring, die zeker
aan de kiesrechtbeweging ten goede komt.
Aldus wordt toegestemd
a. dat de liberalen zonderde-Socia
listen niet regeeren kunnen.
b. dat bij aftreding van ons Ministerie
't in de Kamers en in 't Land een
verwarring of warboel wordt.
c. dat de Socialisten in zulk troebel
water het best kunnen visschen
om hun algemeen kiesrecht in 't
politieke netje te krijgen.
Goed begrepen
Wie dus met ons van oordeel is,
dat de Socialistische zweep de liberalen
drijven zal, zelfs waar ze niet begeeren
te zijn en de belangen van Volk en
Vaderland zullen schade lijden door
't aftreden van dit Ministerie; en de
Socialisten daarvan 't meeste voordeel
zullen pogen te plukken, die steune
geen anderen candidaat dan die onzer
Coalitie.
Een warboel na de Victorie der Libe
ralen 1
Socialenbloei als ons Ministerie blijft 1
Wat wilt ge? Socialen bloei?
Kiest dan Rechts 1 Nimmer Links 1
Hoe durft men
In 't Liberaal Propagandablad voor
't Hoofdkiesdistrict Zierikzee van 4
Mei staat
Partijgenooten en Geestverwanten 1
Gij weet, dat als de kerkelijke coalitie
in de volgende maand mocht zegevieren,
het dan oök uit is met de verkregen
volksrechten, waarvoor onze voorvaderen
goed en bloed hebben veil gehad
(Gij weet,) dat het dan ook uit is met
de gewetensvrijheid.
(Gij weet,) dat het dan ook uit is met
de gelijkheid van alle burgers voor de
wet.
(Gij weet), dat het dan ook uit is met
den godsdienstvrede 1
Als de Liberalen in ons District nu
zulken onzin slikken men houde 't
ons ten goede, maar 't leelijke woord
moet er uitdan verklaren wij ze voor
ideoten.
Doch we hebben hooger gedachte
van de Liberalen, dan dat Blad van
de Partijgenooten« en «Geestverwan
ten heeft,
Maar waarom schrijft het dan zulke
dwaze praat.
Waarom
Omdat we dicht bij een zekeren
stembus staan
En dan kraamt men voor onnoozele
zielen de grootste nonsens uit
om ze bang te maken.
Dan komt 't Roomsche Spook voor
den dag.
Dan weer de Paneelzagerij.
Dan weer het persoonlijk leven van
den een of anderen Minister. En leu
gens als hierboven vermeld staan.
Maar weet ge wat niet voor den dag
komt, en niet voor den dag behoeft te
komen, omdat ieder het weetdit,
dat 't Liberalisme:
Van huis uit is geweest een beginsel,
dat de vrijheid wel begeert, als ze er
zelf maar 't meeste garen bijspint
Van huis uit is geweest een beginsel,
dat wel gelijkheid wil, mits de andere
partijen maar niet evenveel genieten
als zij.
Van huis uit vrede wil, maar om
dien te krijgen er nooit tegenop heeft
gezien om je de knie op den nek te
zetten.
Om vrede bad 't Liberalisme, maar
vooraf bonden ze ons eerst goed han
den en voeten vast,om van ruzie
geen last te krijgen.
Openbaar onderwijzers,
past op je vrienden t
In de Kamer heeftjiets plaats gehad,
dat niet vergeten mag worden.
In iedere Vergadering, waar een
voorstander der onder wijs-novelle
optrad, kwam altijd de vraag :»Hoe
denkt U over de wachtgelden
Er werd overal zoo heftig gespro
ken over 't feit, dat Dr. K. de wacht
gelden niet beter geregeld had, dat
hooren en zien verging.
En wat gebeurde?
Minister Kuyper bracht een ro
regeling tot stand. Ja royaal 1
Niet minder dan 95 van 't sala
ris zou uitbetaald worden.
Nu zoudt ge meenen, dat ieder zou
juichen
Neen, neen.
Geen enkel vrijzinnig blad bracht
den Minister den welverdienden dank.
Maar wat gebeurt nu in de Kamer
Let op de heer Goeman Borgesius
vindt die regeling te mild: hij steltvoor
80 °/0 en 't voorstel wordt aangenomen.
Openbare onderwijzers kunnen nu
zeggen«van je vrinden moet je
't hebben«. Onthoudt het onderwijzers
aan Openb. scholen 1 die clericale
Kuyper wilde u 95 geven,, maar je
Vriend Borgesius 80 Loop nu maar
hard voor Uw Vriend
Dr. Kuyper is royaal tegenover
U, maar Borgesius gaat 11 beknibbelen.
Vergeet het niet
W ij zullen het ook onthouden
't komt in Juni nog wel te pas.
Gooische Cour.)
Gedwongen zwijgen.
De rechterzijde brengt in deze da
gen een zwaar offer.
Ze zwijgt, en ze moet wel zwijgen,
wil ze de in gang zijnde obstructie
niet in de hand werken.
Metterdaad zijn we de vorige week
opgeschoten, en in deze week zal het
EEN VERHAAL
DOOR.
L. VAN BERKEL.
2l) HOOFDSTUK XIII.
In de bedwelming der zonde.
Zij, die wellicht dergelijke prettige avon
den hebben bijgewoond, avonden, die
zij nu nog betreuren, zullen het weten, hoe
het in een gezin toegaal, dat vervreemd
is van het leven Gods en roekeloos en
lichtzinnig zich aan al de lage hartstochten
zijner bedorven natuur overgeeft.
Eensklaps zijn Willem en Pleuntje uit
het vertrek verdwenen.
sL'aar moeten wij het onze van hebben
roepen Bakker en Smit uit, die thans den
molen rondgaan om de vluchtenden te
zoeken. Doch deze hebben zich goed ver
borgen, achter in den tuin, die den molen
omgeeft. Daar zitten beiden in het priëel,
en toen de vrienden hen eindelijk vonden,
trad Willem met Pleuntje aan den arm,
hen te gemoet, met de tijding, dat zij zijn
meisje geworden was. In triomf werden nu
de beide geliefden naar de huiskamer ge
leid, en dat het thans niet aan allerlei
dwaze en lichtzinnige scherts ontbrak, be
hoef ik u niet te verzekeren. Zoo eindigde
eene partij, die er geheel op toegelegd
was om Willem te verstrikken.
Arme Willem! Gij had goede voor
nemens, het ontbrak u niet aan nuttige
wenken, maar uwe onbeslistheid spande
u een strik, waaruit het u moeilijk zal
vallen te ontkomen.
XIII.
«faloerschheid.
Het is een opmerkelijk verschijnsel, dat
naarmate de mensch zich vervreemdt van
God en zijn dienst, de eerbied, achting en
liefde, die hij aan allen, welke over hem
gesteld zijn, verschuldigd is, gaandeweg
minder wordt.
Een kind, dat God niet vreest, kan ook
zijne ouders niet waarachtig liefhebben.
Is dat kind jongeling en man geworden en
staat hij nog steeds in dezelfde vijandige
verhouding tot God, dan kan het niet
anders, ot de band, die hem nog aan
zijne ouders verbindt, wordt langzamerhand
door hem verbroken en niet hooger ge
schat dan die van louter toevallige bloed
verwanschap.
Zoo tenminste ging het met Willem.
Was de band tusschen vader en zoon
vroeger reeds zwak, en er van vaderlijke
of kinderlijke liefde en gehoorzaamheid
weinig of geen sprake, sedert een jaar
na de gebeurtenis u in het vorige hoofdstuk
medegedeeld, bestond er eigenlijk geen
band meer, en wat hen nog vereenigde
was bloot materieel belang.
De oude Kramme was volstrekt niet
ingenomen met de verloving van zijn zoon.
Hij kon de molenaarsfamilie niet uitstaan,
niet alleen wegens vroegere onaenighcden,
die er tusschen hem en Pleuntje's vader
plaats gehad hadden, maar vooral omdat
het gezin van den molenaar als zeer licht
zinnig en ijdel bekend stond. Hij had dit
Willem te kennen gegeven, maar onze
jonge man, die sedert zijn omgang met
de Wiekels gaandeweg een spottenden toon
aangenomen had, was in woede ontstoken
en had op hoogen toon geantwoord, dat
hij zich tot vrouw zou nemen, wien hij
verkoos, en dat, zoo vader haar niet in
huis wilde dulden, hij dan in de stad eene
eigene zaak zou beginnen, waartoe hij dan
ook het moederlijk erfdeel aanvragen en
besteden zou. De twist hierover liep tfogal
hoog en, de oude Kramme zou zeker zijn
zoon de deur gewezen hebben, zoo hij
niet het gepraat der buren gevreesd en
het werk zonder zijn zoon had kunnen
stellen.
Toch zou het- hiertoe gekomen zijn,
zoo niet nicht Marie tusschenbeide geko
men was en het door hare zachte woor
den zoo ver gebracht had, dat de twist
voor het o ogenblik bijgelegd werd.
En inderdaad had de oude Kramme
reden om ontevreden te zijn ook op zijn
zoon. Hij had gedurende zijn gansche leven
hard gearbeid, was van meet af begonnen,
had eene harde leerschool gehad, en alles
wat hij bezat, had hij te danken aan zijn
vlijt en spaarzaamheid. Ook had hij veel
geld uitgegeven om zijn zoon niet alleen
eene goede opvoeding te geven, maar hem
een door en door bekwaam blikslager te
doen worden. H:j zelf had er zich weieens
op beroemd zijnen ouders nooit een cent
gekost te hebben, en niet tegenstaande
dit, was hij altijd een dankbare zoon ge
weest en had hij hen tot aan hun dood
toe verzorgd. En zijn zoon ondankbare
die hij was Waanwijze, die zich om zijn
vader niet bekommerde, ondankbare Was
hij daarvoor opgevoed Moest dit de
belooning zijn voor al zijn moeite en
zorgen Ja, wel is ondank 's werelds loon.
Toch vergat de oude man, dat hij er
grootendeels zelf schuld aan had. Had hij
hem als vader geleid in de weg Gods,
was hij hem voorgegaan in Godzaligen
wandel, had hij hem bij voortduring op
gedragen aan den troon der genade, voor
zeker, Willem zou, onder den zegen des
Heeren, anders geworden zijn. Maar dit
had de oude blikslager niet gedaan. Hij
had meer gelet op zijn winkel dan op zijn
zoonhij stelde meer belang in de lof
uitingen der menschen over zijn werk, dan
dat hij zich bekommerd maakte over het
heil, het eeuwig heil van zijn kind. Zeker,
hij had zün kind eene fatsoenlijke opvoe
ding gegeven, de hoofdwaarheden van den
godsdienst waren hem ingeprent, maar het
goede zaad was door de zorgvuldigheden
des levens in Willem bijna verstikt. Nicht
Marie had niet opgehouden te vermanen en
te bidden, en zij was het middel in Gods
hand geweest om te verhoeden, dat Willem
niet reeds vroeger van het pad des heils
was afgedwaald. Zij bleef hopen dat
hoe donker voor het oogenblik haar de
toekomst van Willem ook mocht toeschijnen
de Almachtige God zich toch over
hem zou ontfermen, en een huwelijk be*
letten, dat naar haar gevoelen hem in 't
verderf zou storten.
f Wordt vervolgd.