\xr, BIJV0E6SEL 7s eiden. Zaterdag 0 Mei 1905. 20ste Jaargang N°. 1030. Antirevolutionair Orgaan voor «Ie SSuidliollandjscIie en KeeowNrlie ESilaiideii :f| 'E Sz. IN HOC SIGN O VINCES H? '4140 FEUILLETON. WAT LIEFDE VERMAG. s» men CANT, ERDAffl. 8. DAM. :s. li- ujtgeyer: T. BOEKHOVEN. SOiKOT Aiie slftiSilien voor de Hedactie tsesfeisad, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever Ëen nieuwe partij. ROEST^VLEKKEfl „15e 6 a£«1 es L. VAN BERKEL. ede, dat het ULDER een t voortgezet. naar, O KR. gevestigd. "j d bied. lUnlu 9,SO. sehrif- jrieken zjjn in grossiers, li. alle soorten aarsen, Heeren- en IOENEN en N WATER- s voor e, Verfwaren, lijkers, Gaas, z. opers rabat. nderzoek eenige geworden dat Weiden samen- lit zaadsoor- moeten vvor- opbreogsten te U Kilo. raag. lie soorten van kiemend en ja. Zaadhandel. relsdijk. 1 en a 50 ets, Apothekers en „Anker srdam. ff»aïn-Ex- ij DIJKEMA ïsdijhbij A. bij A. G. P. en bij A. L. Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Amerika by vooruitbetaling f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en V3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaa Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur. Bij dit nummer behoort een De Christen-Democraten zijn tot zelfstandige partijorganisatie overge gaan en daarmee is natuurlijk aange toond, dat zeniet meer in onze gelederen thuisbehooren. Al een jaar of vier, sinds 't Ministerie Kuiper optrad, mopperde het iu den Helder. Het conservatisme in den slechter! zin van 't woord, lag minstens een paar duim dik op het nieuwe Kabinet, zoo beweerde de heer Staalman en wanneer na afloop van een zittingjaar door hem in de Tweede Kamer en zijn blad de balans over dit Ministerie werd opgemaakt, was het steeds te kort, te kort Op Flakkeehec >en we met de heeren Staalman en De v ries kennis gemaakt maar hun Chris ie» i-Democratie wilde bij de Prov. Statenverkiezing niet tie ren mr. De Vries had 115 stemmen, terwijl de andere candidaten, de heeren Roodzant en Vegtel er 2000 hadden, 't Verschil was dus wel groot. Natuurlijk doet het altijd pijnlijk aan, wanneer zich personen van onze partij afscheiden; maar hier juichen we de scheiding toe en verheugen we er ons over, dat de heeren van ons zijn uitgegaan. De toestand was onzuiver. In een partij, moet als in een leger orde en tucht heerschen ieder kan maar niet op eigen gezag en naar eigen goed dunken handelen en wandelen zooals hij wiler dient onderlinge saamspre- king te zijn, er mag zeer zeker op fouten en vergissingen gewezen wor den, ieder mag zich en moet zich benaarstigen om met elkaar 't rechte pad te blijven bewandelen, maar de critiek moet opbouwend zijn, zóó dat de vijand er geen hahaoverroept. Bij alle oordeelvellingen over ons Ministerie moeten wij voorzichtig zijn, dat wij zelf onzen tegenstanders geen stok in handen geven om ons te slaan. Maar zoo trad de heer Staalman niet op. Wie zelfs naast de officieele candidaten eener partij, waartoe men behoort, nog een eigen candidaat stelt, zooals dit geschiedde in Flakkee, Weesp, Groningen, bouwt niet op, maar gaat met opzet afbreken. Zóó iets kan niet geduld. Toch heeft onze partij den heer Staalman c s. niet uitgeworpen, met taai geduld hebben we hem in onze gelederen gehouden, ondanks zijn bittere critieken, zijn aanvallen op personen en zaken, hebben we hem beschouwd als onzer een. Doch hij voelde zich niet meer bij ons thuis en is weggegaan. Maar is dan zijn program zoo gansch verschillend van 't onze. We hebben 't met ernst gelezen en herlezen, doch moesten ons toen afvragen: Wilt ge, op grond van dit uw nieuwe program, een actie stellen tegenover de onze. We achten het verschil onbeduidend, alleen in de kwestie Kiesrecht en Invoerrechten staan we van elkander af. En wat 't Kiesrecht betreft, is dit alleen een opportuniteitskwestied.w.z. wij zullen ook voor kiesrechtuitbrei- ding ijveren, maar eerst moet de oogst binnen, die in deze vier jaren gerijpt is maar principieel staan we volstrekt niet tegen de uitbreiding van kiesrecht overwe vragen alleen nog wat geduld voor deze zaak, in de eerste plaats, omdat er in heel ons Vaderland nog niets geen liefde bestaat voor de uitbreiding, uitgezonderd bij de Socialisten; en in de tweede plaats omdat er een groote uitbreiding van zelf komen kan, als maar de arbeiders zelf zich willen aangeven, wat zeer velen echter niet doen en in de derde plaats, omdat wij 't roekeloos vinden om tot Grondwetsherziening over te gaan, waar zooveel wetsontwerpen op afdoening wachten. WTat de Invoerrechten betreft, wil len de Christen-Democraten alleen invoerrecht op weeldeartikelen en ver der nietof dat ook de wensch is van den heer Staalman, betwijfelen wewe hebben steeds den indruk gekregen, dat hij niet tegen de Tarief wet wasvooral niet als daaruit de pensioneering werd betaald. Doch dit geschiedt nu. De 6 millioen, die het Rijk geeft, worden uit de hoogere Invoerrechten betaald. En al mag nu de heer Staalman beweren, dat 6 mil lioen te weinig is, dan wordt dat bezwaar niet uit den weg geruimd door zich voor de belastingverhooging van den heer Treub te verklaren, want deze komt ook niet hooger dan zes millioen. In elk gevalde hoogere invoerrechten worden gebruikt voor de pensioneering en daarom begrijpen we dien draai van den heer Staalman niet bestof de vergaderingnaPaschen was hem te machtig. Doch hoe dit zij. Het program van beginselen en van actie biedt ons weinig houvast om daaruit te verkla ren de verwijdering tusschen de Chr. Democr. partij en de onze. Nochtans zijn we om de scheiding verblijd. Nu kan onderhandeld worden, nu weten we, waar we aan toe zijn. We worden nu niet meer in den rug aangevallenmaar hebben met een tegenstander te doen, die met een program, een basis tot ons komt; en wij kunnen tot hem gaan. üf de invloed van de nieuwe partij groot zal zijn, we kunnen daar nog zeer weinig van zeggen. Maar het komt ons voor, ais we de geaardheid van ons Volk nagaan, dat de Christen- Democratie van den heer Staalman minder vruchten zal dragen, dan hij vermoedelijk denkt. Maar dat is een kwestie van later. Samenwerking met de Christen- Democraten is nu veel aangenamer, dan toen ze nog in ons partijverband waren. En op goede verhoudingen stellen we prijs. Zijt gij antirevolutionair Een antirevolutionair erkent den Bijbel als het Woord van God. Daarom zijn er Protestantsche en Roomsche antirevolutionairen; er zijn Lutersche en Baptistischeer zijn Ned. Hervormde en Gereformeerde antirevolutionairen wie maar buigt voor !t Woord des Heeren, is een antirevolutionair. Hierin verschillen wij allen van een liberaal. Deze is een Redebelijder. Hij zal dat Godswoord lezen, maar wat niet strookt met zijn verstand, weigert hij te gelooven. 't Is wel vreemd maai' een liberaal moet duizenden dingen geloovenen dat doet hij ookhij gelooft allerlei zaken op gezag van een ander maar als ge hem met den Bijbel aankomt en ge vraagt of hij dan de wonderen niet gelooft, de opstanding van Christus, Zijn hemelvaart, dan haalt hij de schouders op. Wereldsche zaken, al zijn ze nog zoo vreemd, neemt hij aan. Maar Goddelijke en hemelsche din gen. die toch zeer eenvoudig zijn om ze te aanvaarden en aan te nemen, betwijfelt hij. Een liberaal is een Redebelijder. Een antirevolutionair gebruikt zijn Rede evenzeer, maar gelooft tevens wat in den Bijbel staat, hoe onbegrij pelijk 't ook mag zijn. Zoo is er dus een kloveniet gemaakt door Dr. Kuiper, maar door de begin selen, die van weerszijden worden aanvaard. Gods Woord is die klove. Scheiden en Scheuren. Wie heeft ons Nederlandsche Volk verdeeld in paganisten en Christenen Minister Kuiper nietnooit, nergens Wel heeft hij in de Memorie op de Staats- begrooting gesproken van paganistische factoren in onze samenleving van een heidensche levensbeschouwing, die zij bezitten, welke totaal van God en zijn Woord niet willen weten. Min. Kuiper is geheel onschuldig aan de uitdruk king, dat liberale paganisten of hei denen zijn. Maar hoe vindt ge deze advertentie, lezer geurige Sigaar, zeer aan te beve len voor H.H. Paganisten. Ver krijgbaar in kistjes van 100 stuks a f 3,en f 5,verzendingen door geheel Nederland. Brieven voor bestellingen enz. te adresseeren aan De Paganist te Amsterdam. (Voldoende adres.) Beleefd aanbevelend, De Paganist. Ze stond in 't liberale blad »De Vaderlanders Een grap, zegt ge Maar dan toch een van zeer twijfel achtige waarde, waarin niet wij, maar EEN VERHAAL dook lo) HOOFDSTUK XIII. In de bedwelming der zonde. »Dat mogen ze gerust doen*, zei Jamal als ik de kroon maar eerst heb. 't Zal ze ker eene mooie kroon zijn, daar hij van God is. En als ik hem heb, dan houd ik hem dag en nacht op. Neen ging hij nadenkend voort, »niet des nachts, want 't was mij in dien droom, alsof mij gezegd werd, dat, wanneer ik de kroon zou dragen, er geen nacht meer zou zijn.» Willem was genoeg in den Bijbel thuis, om te weten waarop dit doelde. Hij be greep, dat er bij den jongeling een onbe stemd verlangen was naar hoogere dingen Onwillekeurig kwam hem 't woord in de ge dachte»Zalig zijn de armen van geest.* Die gedachte bracht hem er toe, om dezen armen van geest te benijden, die zich ge lukkig gevoelde in het vooruitzicht eenmaal met eer en heerlijkheid gekroond te wor den. Hij Willem, moest zich beschul- digen van hoogmoedvan geen plaats te willen nemen bij de naderigen van hart. »Als deze arme jongen,* zoo was zijne vluchtige gedachte,* zich zoo verblijdt met de dingen des hemels, enbetrsurt, dat hij ze nog niet heeft hoe moet ik er dan wel ni«t naar streven, ik, dien God het volle verstand heeft geschonken en dien Hij op den weg heeft geleid, om daarmede bekend te worden.* 't Was eene slingering ten goede. Zou hij er bij blijven? Id hetzelfde oogenblik vertoonden zich drie gestalten op den heuvel, drie mannen, die uit het boschje te voorschijn kwamen, en die, zoodra zij Willem in gezelschap van Jamal zagen, luidkeels begonnen te lachen. Het waren Bakker, Smit en van Beek. »Wij dachten, dat gij naar de middag- kerk waart, zei Bakker, *en nicht Marie, die altijd het beste van u denkt, meende het half en half ook. En nu vinden we u hier met Jamal! Ha! ha! ha!«. Willem lachte mee. Immers, zijne vrien den hadden het de laatste dagen wel gemerkt dat hij geen trouwe kerkganger was, dat hij zich van God en Zijne geboden weinig meer aantrok. Uit den toon, waarop Bak ker sprak, was dan ook op te maken, dat hun vermoeden van naar de kerk te zijn gegaan uit de lucht gegrepen was. Om nu den schijn aan te nemen, dat hij nog de zelfde gevoelens deelde, sprak Willem op luchtige spottende wijze over sommige kerk gangers. Hij verstoutte zich om te zeggen dat de kerk geen kikvorsch was, en dat hij er liever driemaal rond ging dan eens er in. Jamal, die van dit alles getuige was, durfde niets zeggen, maar keek Willem aan met een medelijdend oog. »Wij wilden,* zei van Beek, «naar D. gaan. Wij gaan uit, doch blijven niet heel lang uit Nu was het ons plan, om u af te ha len, wanneer wij terugkwamen, dan konden wij samen naar den molen gaan om den avond daar genoeglijk door te brengen. Doet gij mee met ons »0, waarom zou hij niet?* vroeg Smit »Dat spreekt van zelf. Kom, laat ons gaan.* Met de nonchalante beweging van menschen die niet veel opvoeding genoten hebben daalden zij den heuvel af terwijl Bakker den achterblijvenden jongeling toe riep »Blijf daar maar zitten, totdat de dili gence voorbijkomt, die uw hoogen hoed meebrengt De goede indruk, door Jamal te weeg gebracht, was gewischt, en Willem ging met snelle schreden het verderf tegemoet. Het was een prettige avond in den molen. Het huisvertrek was geheel in orde ge bracht, om den verjaardag van Pleuntje te vieren. Kasttn en stoelen blonken als een spiegel en moesten den gasten toonen, hoe net en proper de bewoners van den mo len toch waren. De wanden waren versierd met schilderijen, die gelijk men ze meer in de burgerhuishoudens aantreft, tafereelen uit den Bijbel voorstelden. Deze schilderijen stonden in scherp con trast met de bewoners van den molen, die niet voor bijbelsche personen konden door gaan althans niet voor de zoodanigen, die we gewoon zijn Bijbelheiligen te noemen, 't Was een prettige avond in den molen zei ik 't Komt er slechts op aan wat men door pret verstaat. Velen [uwer zou 't gewalgd hebben van die verjaringspartij gebruik te maken. Fijn gevoel, beschaving, welvoege- lijkheid en een aangename wijze van zich uit te drukken, trof men er niet aan. Ik zal u en mijzelt daarom niet vermoeien met een beschrijving te geven, hoe die prettige avond werd doorgebracht, Er werd koffie gedronken en nog eens koffie. Daarna kwam er een groote ketel chocolademelk op tafel en toen ook die voor driekwart leeggedronken was, werden alle kopjes van de tafel genomen en ver vangen door glaasjes. Voor deze gelegen heid hadden de molen bewoner* wijn be steld en weldra zat ieder met een vol glas voor zich èn hoe boersch dan ook, er werd ter wille van de jarige geklonken en ge dronken. Onder het drinken speelde men pandver beuren, en Bakker, die een meester was in het opgeven van moeilijke vraagstukken, wist het altijd zoo te schikken, dat Pleuntje in den put zat, of hangen en verlangen moest waarbij dan natuurlijk Willems hulp vereischt werd. Zoo ging er een groot deel van den avond voorbij. De gemoederen werden steeds vroolijker en onstuimiger, en het gevolg daarvan was, dat stoelen en tafels tegen den muur werden geschoven en een Patertje langs den kant gedanst werd. Doller en doller ging het daarbij toe. Door den wijn verhit, opgewonden door allerlei lichtzinnige liederen en gesprekken hadden er tooneelen plaats, die ik liefst niet wil schilderen. f Wordt vervolgd T/ M 1 1 n -I HA h f» Jet

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1905 | | pagina 1