\xr,
BIJV0E6SEL
7s
eiden.
Zaterdag 0 Mei 1905.
20ste Jaargang N°. 1030.
Antirevolutionair
Orgaan
voor «Ie SSuidliollandjscIie en KeeowNrlie ESilaiideii
:f|
'E Sz.
IN HOC SIGN O VINCES
H? '4140
FEUILLETON.
WAT LIEFDE VERMAG.
s»
men
CANT,
ERDAffl.
8.
DAM.
:s.
li-
ujtgeyer:
T. BOEKHOVEN.
SOiKOT
Aiie slftiSilien voor de Hedactie tsesfeisad, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever
Ëen nieuwe partij.
ROEST^VLEKKEfl
„15e 6 a£«1 es
L. VAN BERKEL.
ede, dat het
ULDER een
t voortgezet.
naar,
O KR.
gevestigd.
"j
d bied.
lUnlu
9,SO.
sehrif-
jrieken zjjn
in grossiers,
li.
alle soorten
aarsen,
Heeren- en
IOENEN en
N WATER-
s voor
e, Verfwaren,
lijkers, Gaas,
z.
opers rabat.
nderzoek eenige
geworden dat
Weiden samen-
lit zaadsoor-
moeten vvor-
opbreogsten te
U Kilo.
raag.
lie soorten van
kiemend en
ja.
Zaadhandel.
relsdijk.
1
en a 50 ets,
Apothekers en
„Anker
srdam.
ff»aïn-Ex-
ij DIJKEMA
ïsdijhbij A.
bij A. G. P.
en bij A. L.
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika by vooruitbetaling f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en V3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaa
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur.
Bij dit nummer behoort een
De Christen-Democraten zijn tot
zelfstandige partijorganisatie overge
gaan en daarmee is natuurlijk aange
toond, dat zeniet meer in onze gelederen
thuisbehooren. Al een jaar of vier, sinds
't Ministerie Kuiper optrad, mopperde
het iu den Helder. Het conservatisme
in den slechter! zin van 't woord, lag
minstens een paar duim dik op het
nieuwe Kabinet, zoo beweerde de heer
Staalman en wanneer na afloop van
een zittingjaar door hem in de Tweede
Kamer en zijn blad de balans over dit
Ministerie werd opgemaakt, was het
steeds te kort, te kort
Op Flakkeehec >en we met de heeren
Staalman en De v ries kennis gemaakt
maar hun Chris ie» i-Democratie wilde
bij de Prov. Statenverkiezing niet tie
ren mr. De Vries had 115 stemmen,
terwijl de andere candidaten, de heeren
Roodzant en Vegtel er 2000 hadden,
't Verschil was dus wel groot.
Natuurlijk doet het altijd pijnlijk
aan, wanneer zich personen van onze
partij afscheiden; maar hier juichen
we de scheiding toe en verheugen we
er ons over, dat de heeren van ons
zijn uitgegaan.
De toestand was onzuiver. In een
partij, moet als in een leger orde en
tucht heerschen ieder kan maar niet
op eigen gezag en naar eigen goed
dunken handelen en wandelen zooals
hij wiler dient onderlinge saamspre-
king te zijn, er mag zeer zeker op
fouten en vergissingen gewezen wor
den, ieder mag zich en moet zich
benaarstigen om met elkaar 't rechte
pad te blijven bewandelen, maar de
critiek moet opbouwend zijn, zóó dat
de vijand er geen hahaoverroept.
Bij alle oordeelvellingen over ons
Ministerie moeten wij voorzichtig zijn,
dat wij zelf onzen tegenstanders geen
stok in handen geven om ons te slaan.
Maar zoo trad de heer Staalman
niet op. Wie zelfs naast de officieele
candidaten eener partij, waartoe men
behoort, nog een eigen candidaat stelt,
zooals dit geschiedde in Flakkee,
Weesp, Groningen, bouwt niet op,
maar gaat met opzet afbreken. Zóó
iets kan niet geduld.
Toch heeft onze partij den heer
Staalman c s. niet uitgeworpen, met
taai geduld hebben we hem in onze
gelederen gehouden, ondanks zijn
bittere critieken, zijn aanvallen op
personen en zaken, hebben we hem
beschouwd als onzer een.
Doch hij voelde zich niet meer bij
ons thuis en is weggegaan.
Maar is dan zijn program zoo gansch
verschillend van 't onze. We hebben
't met ernst gelezen en herlezen, doch
moesten ons toen afvragen: Wilt ge,
op grond van dit uw nieuwe program,
een actie stellen tegenover de onze.
We achten het verschil onbeduidend,
alleen in de kwestie Kiesrecht en
Invoerrechten staan we van elkander
af. En wat 't Kiesrecht betreft, is dit
alleen een opportuniteitskwestied.w.z.
wij zullen ook voor kiesrechtuitbrei-
ding ijveren, maar eerst moet de
oogst binnen, die in deze vier jaren
gerijpt is maar principieel staan we
volstrekt niet tegen de uitbreiding
van kiesrecht overwe vragen alleen
nog wat geduld voor deze zaak, in de
eerste plaats, omdat er in heel ons
Vaderland nog niets geen liefde bestaat
voor de uitbreiding, uitgezonderd bij
de Socialisten; en in de tweede plaats
omdat er een groote uitbreiding van
zelf komen kan, als maar de arbeiders
zelf zich willen aangeven, wat zeer
velen echter niet doen en in de derde
plaats, omdat wij 't roekeloos vinden
om tot Grondwetsherziening over te
gaan, waar zooveel wetsontwerpen op
afdoening wachten.
WTat de Invoerrechten betreft, wil
len de Christen-Democraten alleen
invoerrecht op weeldeartikelen en ver
der nietof dat ook de wensch is
van den heer Staalman, betwijfelen
wewe hebben steeds den indruk
gekregen, dat hij niet tegen de Tarief
wet wasvooral niet als daaruit de
pensioneering werd betaald. Doch dit
geschiedt nu. De 6 millioen, die het
Rijk geeft, worden uit de hoogere
Invoerrechten betaald. En al mag nu
de heer Staalman beweren, dat 6 mil
lioen te weinig is, dan wordt dat
bezwaar niet uit den weg geruimd
door zich voor de belastingverhooging
van den heer Treub te verklaren,
want deze komt ook niet hooger dan
zes millioen. In elk gevalde hoogere
invoerrechten worden gebruikt voor
de pensioneering en daarom begrijpen
we dien draai van den heer Staalman
niet bestof de vergaderingnaPaschen
was hem te machtig.
Doch hoe dit zij. Het program van
beginselen en van actie biedt ons
weinig houvast om daaruit te verkla
ren de verwijdering tusschen de Chr.
Democr. partij en de onze.
Nochtans zijn we om de scheiding
verblijd. Nu kan onderhandeld worden,
nu weten we, waar we aan toe zijn.
We worden nu niet meer in den rug
aangevallenmaar hebben met een
tegenstander te doen, die met een
program, een basis tot ons komt; en
wij kunnen tot hem gaan.
üf de invloed van de nieuwe partij
groot zal zijn, we kunnen daar nog
zeer weinig van zeggen. Maar het
komt ons voor, ais we de geaardheid
van ons Volk nagaan, dat de Christen-
Democratie van den heer Staalman
minder vruchten zal dragen, dan hij
vermoedelijk denkt. Maar dat is een
kwestie van later.
Samenwerking met de Christen-
Democraten is nu veel aangenamer,
dan toen ze nog in ons partijverband
waren. En op goede verhoudingen
stellen we prijs.
Zijt gij antirevolutionair
Een antirevolutionair erkent den
Bijbel als het Woord van God.
Daarom zijn er Protestantsche en
Roomsche antirevolutionairen; er zijn
Lutersche en Baptistischeer zijn
Ned. Hervormde en Gereformeerde
antirevolutionairen wie maar buigt
voor !t Woord des Heeren, is een
antirevolutionair.
Hierin verschillen wij allen van een
liberaal. Deze is een Redebelijder. Hij
zal dat Godswoord lezen, maar wat
niet strookt met zijn verstand, weigert
hij te gelooven.
't Is wel vreemd maai' een liberaal
moet duizenden dingen geloovenen dat
doet hij ookhij gelooft allerlei zaken
op gezag van een ander maar als ge
hem met den Bijbel aankomt en ge
vraagt of hij dan de wonderen niet
gelooft, de opstanding van Christus, Zijn
hemelvaart, dan haalt hij de schouders
op.
Wereldsche zaken, al zijn ze nog
zoo vreemd, neemt hij aan.
Maar Goddelijke en hemelsche din
gen. die toch zeer eenvoudig zijn om
ze te aanvaarden en aan te nemen,
betwijfelt hij.
Een liberaal is een Redebelijder.
Een antirevolutionair gebruikt zijn
Rede evenzeer, maar gelooft tevens
wat in den Bijbel staat, hoe onbegrij
pelijk 't ook mag zijn.
Zoo is er dus een kloveniet gemaakt
door Dr. Kuiper, maar door de begin
selen, die van weerszijden worden
aanvaard. Gods Woord is die klove.
Scheiden en Scheuren.
Wie heeft ons Nederlandsche Volk
verdeeld in paganisten en Christenen
Minister Kuiper nietnooit, nergens Wel
heeft hij in de Memorie op de Staats-
begrooting gesproken van paganistische
factoren in onze samenleving van een
heidensche levensbeschouwing, die zij
bezitten, welke totaal van God en zijn
Woord niet willen weten. Min. Kuiper
is geheel onschuldig aan de uitdruk
king, dat liberale paganisten of hei
denen zijn.
Maar hoe vindt ge deze advertentie,
lezer
geurige Sigaar, zeer aan te beve
len voor H.H. Paganisten. Ver
krijgbaar in kistjes van 100 stuks
a f 3,en f 5,verzendingen
door geheel Nederland.
Brieven voor bestellingen enz.
te adresseeren aan De Paganist te
Amsterdam. (Voldoende adres.)
Beleefd aanbevelend,
De Paganist.
Ze stond in 't liberale blad »De
Vaderlanders
Een grap, zegt ge
Maar dan toch een van zeer twijfel
achtige waarde, waarin niet wij, maar
EEN VERHAAL
dook
lo) HOOFDSTUK XIII.
In de bedwelming der zonde.
»Dat mogen ze gerust doen*, zei Jamal
als ik de kroon maar eerst heb. 't Zal ze
ker eene mooie kroon zijn, daar hij van
God is. En als ik hem heb, dan houd ik
hem dag en nacht op. Neen
ging hij nadenkend voort, »niet des nachts,
want 't was mij in dien droom, alsof mij
gezegd werd, dat, wanneer ik de kroon zou
dragen, er geen nacht meer zou zijn.»
Willem was genoeg in den Bijbel thuis,
om te weten waarop dit doelde. Hij be
greep, dat er bij den jongeling een onbe
stemd verlangen was naar hoogere dingen
Onwillekeurig kwam hem 't woord in de ge
dachte»Zalig zijn de armen van geest.*
Die gedachte bracht hem er toe, om dezen
armen van geest te benijden, die zich ge
lukkig gevoelde in het vooruitzicht eenmaal
met eer en heerlijkheid gekroond te wor
den. Hij Willem, moest zich beschul-
digen van hoogmoedvan geen plaats te
willen nemen bij de naderigen van hart.
»Als deze arme jongen,* zoo was zijne
vluchtige gedachte,* zich zoo verblijdt met
de dingen des hemels, enbetrsurt, dat hij
ze nog niet heeft hoe moet ik er dan
wel ni«t naar streven, ik, dien God het volle
verstand heeft geschonken en dien Hij op
den weg heeft geleid, om daarmede bekend
te worden.*
't Was eene slingering ten goede. Zou
hij er bij blijven?
Id hetzelfde oogenblik vertoonden zich
drie gestalten op den heuvel, drie mannen,
die uit het boschje te voorschijn kwamen,
en die, zoodra zij Willem in gezelschap
van Jamal zagen, luidkeels begonnen te
lachen.
Het waren Bakker, Smit en van Beek.
»Wij dachten, dat gij naar de middag-
kerk waart, zei Bakker, *en nicht Marie,
die altijd het beste van u denkt, meende
het half en half ook. En nu vinden we u
hier met Jamal! Ha! ha! ha!«.
Willem lachte mee. Immers, zijne vrien
den hadden het de laatste dagen wel gemerkt
dat hij geen trouwe kerkganger was, dat
hij zich van God en Zijne geboden weinig
meer aantrok. Uit den toon, waarop Bak
ker sprak, was dan ook op te maken, dat
hun vermoeden van naar de kerk te zijn
gegaan uit de lucht gegrepen was. Om nu
den schijn aan te nemen, dat hij nog de
zelfde gevoelens deelde, sprak Willem op
luchtige spottende wijze over sommige kerk
gangers. Hij verstoutte zich om te zeggen
dat de kerk geen kikvorsch was, en dat
hij er liever driemaal rond ging dan eens
er in.
Jamal, die van dit alles getuige was,
durfde niets zeggen, maar keek Willem
aan met een medelijdend oog.
»Wij wilden,* zei van Beek, «naar D.
gaan.
Wij gaan uit, doch blijven niet heel lang
uit Nu was het ons plan, om u af te ha
len, wanneer wij terugkwamen, dan konden
wij samen naar den molen gaan om den
avond daar genoeglijk door te brengen.
Doet gij mee met ons »0, waarom zou
hij niet?* vroeg Smit
»Dat spreekt van zelf. Kom, laat ons
gaan.* Met de nonchalante beweging van
menschen die niet veel opvoeding genoten
hebben daalden zij den heuvel af terwijl
Bakker den achterblijvenden jongeling toe
riep
»Blijf daar maar zitten, totdat de dili
gence voorbijkomt, die uw hoogen hoed
meebrengt
De goede indruk, door Jamal te weeg
gebracht, was gewischt, en Willem ging
met snelle schreden het verderf tegemoet.
Het was een prettige avond in den molen.
Het huisvertrek was geheel in orde ge
bracht, om den verjaardag van Pleuntje te
vieren. Kasttn en stoelen blonken als een
spiegel en moesten den gasten toonen, hoe
net en proper de bewoners van den mo
len toch waren. De wanden waren versierd
met schilderijen, die gelijk men ze meer in
de burgerhuishoudens aantreft, tafereelen uit
den Bijbel voorstelden.
Deze schilderijen stonden in scherp con
trast met de bewoners van den molen, die
niet voor bijbelsche personen konden door
gaan althans niet voor de zoodanigen, die
we gewoon zijn Bijbelheiligen te noemen,
't Was een prettige avond in den molen
zei ik
't Komt er slechts op aan wat men door
pret verstaat. Velen [uwer zou 't gewalgd
hebben van die verjaringspartij gebruik te
maken. Fijn gevoel, beschaving, welvoege-
lijkheid en een aangename wijze van zich
uit te drukken, trof men er niet aan. Ik
zal u en mijzelt daarom niet vermoeien met
een beschrijving te geven, hoe die prettige
avond werd doorgebracht,
Er werd koffie gedronken en nog eens
koffie. Daarna kwam er een groote ketel
chocolademelk op tafel en toen ook die
voor driekwart leeggedronken was, werden
alle kopjes van de tafel genomen en ver
vangen door glaasjes. Voor deze gelegen
heid hadden de molen bewoner* wijn be
steld en weldra zat ieder met een vol glas
voor zich èn hoe boersch dan ook, er werd
ter wille van de jarige geklonken en ge
dronken.
Onder het drinken speelde men pandver
beuren, en Bakker, die een meester was in
het opgeven van moeilijke vraagstukken,
wist het altijd zoo te schikken, dat Pleuntje
in den put zat, of hangen en verlangen
moest waarbij dan natuurlijk Willems hulp
vereischt werd.
Zoo ging er een groot deel van den
avond voorbij. De gemoederen werden steeds
vroolijker en onstuimiger, en het gevolg
daarvan was, dat stoelen en tafels tegen
den muur werden geschoven en een Patertje
langs den kant gedanst werd.
Doller en doller ging het daarbij toe.
Door den wijn verhit, opgewonden door
allerlei lichtzinnige liederen en gesprekken
hadden er tooneelen plaats, die ik liefst
niet wil schilderen.
f Wordt vervolgd
T/
M
1
1 n -I
HA
h
f»
Jet