Yrijdag 7 October 1904. 1 An tire vo hi tionair Negentiende Jaarg. No. 990. Orgaan voor it® Zuidhollandsclie en Zeeuwsche Eilandrn, TWEE BUDEK IN HOC SIGN O V1NCES T. BOEKHOVEN. FEUILLETON. Het hedendaagsch Socialisme Eerste Blad. Alle stukken voos* «le Redactie besieüfêd, Adverieiidën en verdere Administratie franco toe te xenden aan «ien Uitgever. R. J. W. RIJDOLPII. Deze Courant verschijnt eiken Yrijdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaai. Afzonderlijke nummers 5 Cent. UITGEVER: Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en */3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent pei plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaat. Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur. Dit nummer bestaat uit *jjf Is er een breuke tusschen de heer en Staalman en de Vries De Christelijk-Democratische Pro- pagandaelubs en Christelijk-Demo cratisch Kiesvereenigingen hielden j.l. Woensdag hun Landdag te Amster dam. Afwezig waren Dokkum, Hengelo, Muiden en Middelharnis met kennisge ving en bewijzen van instemming. Doch niet die afwezigheid van Mid delharnis e.a. is der moeite waard aandacht te verleenen, maar wel wat 't Blad «De Christen-Democraat« volgen laat als verslag der vergadering. We lezen Van den beer Mr. T. de Vries uit den Haag was bericht gekomen, dat hij voor familiezaken naar Groningen was. Zijn afwezigheid werd door al de aan wezigen, om meer dan een reden be treurd. De afwezigheid van Mr. de Vries, terwijl zoo gewichtige zaken stonden behandeld te worden met betrekking tot de mede door hem in 't leven ge roepen aktie, ontstemde de vergadering en besloten werd Z.Ed. een telegram te zenden, vertolkende de gevoelens der vergaderden, er op aandringende alsnog onverwijld te komen. Op den tweeden dag der vergade ring. kwam men weer op den heer de Vries terugwant hij had 't tele gram onbeantwoord gelaten. Het ver slag zegt Ongeveer i o uur heropening van den landdag met gebed. Wordt medegedeeld, dat als nog geen antwoord is ontvan gen op 't aan Mr. de Vries gezonden telegram. Van Middelharnis was een schrijven ontvangen met de beste wen- schen voor de bijeenkomst. Lucke uit Amsterdam komt nog terug op de afwezigheid van Mr. de Vries en verbaast er zich over, dat deze het hem gezonden telegram niet heeft be antwoord. De Voorz. (Staalman) wijst er echter op, dat de mogelijkheid bestaat, dat Mr. de Vries het telegram niet heeft ontvangen, aangezien hij niet in den Haag is. Hartendorf uit Weesp wil ter kennis van Mr. de Vries brengen, hoe de vergadering over diens absent zijn, waar zoo gewichtige zaken behandeld werden, denkt. Er tvordt menig ernstig woord aan 't adres van Mr de Vries gesproken, De Voorzitter maant als nog aan tot voorzichtigheid in zijn uitdrukkin gen, aangezien immers nog gisteren van twee Amsterdamsche afgevaardigden werd vernomen, dat Mr. de Vries hen persoolijk verklaard had van volkomen homogeen te gaan met de actie. Lucke stelt voor, waarmede de Voorzitter instemt om 't Hoofdbestuur op te dragen met Mr. de Vries in correspondentie te treden, om licht te krijgen over diens houding en de ge voerde correspondentie ter kennis te brengen van de clubs. Aldus besloten. Nu gaat 't altijd uiterst moeilijk, vooral waar de heer de Vries op reis was voor amiliezakcn,a een besluit te trek ken over diens afwezigheid. Dit kan ge constateerd worden •le. hij was op den landdag niet aan wezig. 2. de vergadering hechtte aan dat motief van familiezakentotaal geen waarde, want anders was '1 nooit een punt van bespreking kunnen wor den, dat de heer de Vries afwezig was3. de vergadering achtte die. »familiezaken« een smoesje, en wenschte met den heer de Vries eens ilink te praten ot te schrijven 4. de vergadering was boos, waar de heer de Vries zich zoo onverschillig be toonde om niet eens op een telegram te antwoorden. Vrage nuIs er een breuk tussclien den heer Staalmad en den heer de Vries? Er kan geen breuk zijn tusschen de clubs en den heer de Vries, want de afgevaardigden uit Amsterdam hadden hem persoonlijk hooren zeggen dat hij nog volkomen homogeen was met de actie der clubs. Of was dat minder juist doör den heer de Vries bedoeld Rest dus niet anders dan aan te nemen, dat de heeren Staalman en de Vries niet meer samenwerken kunnen of willen. En als dat zoo is, wat is daarvan de oorzaak? Het heelt ons getroffen, dat na de verkiezingen geen enkel arti kel van den heer de Vries in de ChristenrDemocra.at meer is versche nen. Het onderwerp, waaraan de heer de Vries bezig was in dat Blad heette «Beginselen der Staathuishoudkunde® en de vervolgartikelen blijven tot heden ten dage uit. Vrage nu Is er een breuke tusschen de twee heeren, die hier onze dorpen afreisden En zoo neen maar waarom was dan de heer de Vries «voor fa miliezaken® op reis juist op den Land dag En toch homogeen met de actie En geen telegram zelfs. Heeft de heer de Vries dan aan den heer Staalman geen adres opgegeven, waar de be stelling met succes kon geschieden en vanwaar beslist een antwoord inkomen kon. Vreemd, heel die historie van die familiezaken op een Landdag, en zon der hartelijke wenschen, zooals Mid delharnis ze geliefde te zenden. Geen wonder, dat er vernstigea woor den werden gesproken. Want 'Dis een feit, eenig inde landdagenhistories. Is er een breuke Of bij den heer de Vries verregaande onverschilligheid omtrent de belangen der clubs On verschillig dus ook omtrent de belan gen der Meneerscbe Christen-Demo- kraten, die zich toch zoo gegeven heb ben dag ende nacht voor hun can- didaat. Is dat nu hun loon Een lei der, die zoo absenteert? Kan hij nog langer aanspraak maken op de sym pathie, waarmee de 115 kiezers jhem bejegenden? Is zulk een Junistrijder leistungsfahig voor een nieuwe partij Wetenschappelijkheid kan den heer de Vries in geenen deele ontzegd worden integendeelmaar is hij so- liede om den Christen-Democraten den weg te wijzen. Men merke tevens op, dat door den Landdag de heer de Vries noch in 't Hoofdbestuur, noch in de Commissie tot saamstelling van een Concept program is gekozen. De 115 kiezers van Flakkee worden met hun oud-candidaat maar raar in een hoek gezet. Wijziging en aanvulling van 't Wetboek van Strafrecht. 19 Sept. j.l. is ingediend een wets ontwerp om 't W. v. Str. te wijzigen en aan te vullen. Een 100 artikelen bevatten, wat in de praktijk verbe tering behoefde met terzijdestelling van alle zuiver theoretische bepalingen en wijsgeerige onderwerpen, die hij eene herziening de aandacht zouden kunnen vragen. Tot de voorgestelde wijzigingen behooren o. m. de olgende le. het mogelijk maken, dat in buitengewone gevallen aan gevange nen en verpleegden vergund zal wor den tijdelijk 't gesticht, waarin ze zijn opgenomen, te verlaten. Men herinnere zich de interpellatie Marchant betreffende weigering van den Minister aan een verpleegde in de Rijkswerkinrich ting te Hoorn om zijn stervende dochter te bezoeken. 19 Maart 1902. Toen is door de Tweede Kamer de wenschelijklieid uit gesproken, dat zulke bezoeken moesten worden toegelaten, in de volgende motie van den interpellant, welke zonder hoof delijke stemming is aangenomenn.l.:üe Kamervan oordeeldat de mogelijkheid moet bestaan, dat in zeer buitengewone gevallen, gedetineerden onder de vereischte waarborgen, het gesticht, waarin ze zijn opgenomen, tijdelijk mogen verlaten, gaat over tot de orde van den dag) 2e. Vijf nieuwe artikelen regelend de voorwaardelijke met-ten-uitvoer legging van opgelegde stralfen.(Terecht spreekt de Minister in de Mem. v. Toe lichting er van, dat deze zaak van de zijde der Volksvertegenwoordiging meer dan eens als desideratum is aan de orde gesteld. De Handelingen der Kamersde Algemeene Beschouwingen de Verslagen der Begrootingen van Justitie bevatten al jaren van „vele ledenden wensch om toch dat in andere landen bestaande rechtsinstituut ook in de Nederlandsche strafwetboeken vast te leggen. Rot Engelsch- Amerikaansche of het Belgisch-Fransche stelsel kunnen voor Nederland gevolgd worden, doch de Minister gelooft, dat H laatste de voorkeur verdient.) 3e. Het geven van faciliteiten ten aanzien van de betaling van geldboe ten, ter voorkoming van de veelvul dige toepassing der vervangende hechtenis. (Wijziging van art. 23) (De minister beveelt twee middelen óf termijnverlenging, waarin de boete betaald moet worden, óf betaling in termijnen. Vooral deze laatste manier is voor den onvermogende een uitkomst. Wie nu ge vangenisstraf ondergaan moet, omdat hi] de boete niet kan betalen, zal in de toekomst de gevangenisstraf kunnen ont hopen, omdat de te zware boeten in gedeelten mogen worden afbetaald. 4e. Strafbaar stellen van opruiïng ook wanneer ze strekt tot 't plegen van daden in strijd met het geheel der wetgeving en met de bestaande rechtsorde. 5e. Verscherping van de bepaling tegen het verspreiden van pornogra fische geschriften Dit zijn b.v. vlie gende blaadjes of afbeeldingen voor de eerbaarheid aanstootelijk. Zooals de Mi nister terecht opmerkt is 't hier een moeilijk terrein voor den wetgeveromdat de grens lijn zoo bezwaarlijk te trekken is Neo- Malthusiaansclie afbeeldingenvoorwerpen voor ramen enz. zullen strafbaar zijn. Ook boeken, die de zinnelijkheid opwekken. Maar ook vuile ansichtkaarten, fotografieën, platen enz) Ge. Strafbaar stellen van het wreed behandelen, noodeloos pijnigen van een dier. (De bestaande bepaling spreekt alleen van mishandeling.) 7e. Nieuwe bepalingen betreffen 't tegengaan van den handel in vrouwen en meisjes. (De blanke-slavinnenhandel) 8e. Bepalingen of liever nieuwe redacties voor de bepalingen betreffen de 't straften van abortus, 't straffen van diefstal van krachtsvermogen (electriciteit,)flesschentrekkerij. Over de abortus provocatus kan elke geneesheer of vroedvrouw den lezer of nog meer beta nelijk de lezeres inlichtenrede nen waarom wij ons van nadere toelichting van dezen embrijomoord zullen onthouden. Natuuurlijk, dat onder de 160 ar tikelen van 't wetsontwerp nog tal van uitnemende bepalingen voorko men, die den rechtstoestand van per- DOOR 4 INLEIDING. Natuurlijk gaan niet alle hedendaagsche socialisten en anarchisten in hun commu nisme even ver. Victor Cathrein maakt in zijn werk »Der Socialismus* de juiste onderscheiding tus schen een negatief en een positief com munisme. Het negatief communisme noemt hij dat van een Mozes Hesz, die allen privaten eigendom geheel en al verwierp, en beweerde, dat alle menschen de goederen der aarde op dezelfde gemeenschappelijke wijze moeten genieten als de dingen des hemels, als het licht der zon en den glaus der starren. Een zoodanige communisme dat allen privaten eigendom eenvoudig negeert, wordt tegenwoordig evenwel door niemand meer verdedigd, behalve misschien door dezen of genen anarchistischen leer ling-debater in de eene of andere meeting. Het positieve communisme noemt hij een zoodanig communisme, dat den eigendom wil overdragen aan een grootere of kleinere gemeenschap, aan de gemeente of aan den staat. Dit positieve communisme onder scheidt hij weer in een meer consequent en een meer gematigd communisme. Het meer consequente communisme wil alle goederen aan de gemeenschap overdragen, zoodat alle menschen gemeenschappelijk werken en gemeenschappelijk genieten. Het meer gematigd communisme wil alleen den grond en de voortbrengingsmiddelen, het zoogenaamde kapitaal, overgedragen aan de gemeenschap. Dit gematigd communisme nu is het communisme van de hedendaagsche socialisten en anarchisten. J) Dit wordt dan ook door niemand ont kend en dat dit gematigd communisme de kenmerkende grondtrek van het heden- daagsch socialisme is, wordt door alle kenners daarvan toegegeven. Wij noemen slechts éénen, maar die voor velen geldt, dr. Albert Schaffle, den grooten oekonoom, die op den eersten Kerstdag 1903 te Stutt gart overleed, en die zelfs door sociaal democraten als een autoriteit op dit gebied wordt erkend. In zijn werk »De Quintes- sens van het Socialisme* zegt Schatfie aldus »De volkshuishoudelijke quintessens nu van »het Socialistisch programma, het eigenlijke »doel der internationale beweging, luidt Vervanging van het private kapitaal d. i. »van de speculatieve, alleen door vrije ^-concurrentie geregelde private wijze van ^productie door het ï-collectieve kapi- >taa*> i. door een wijze van productie, I <>threin. S. J. Der Socialismus, Frei burg im Breisgau. 1898, 1 en 2. »welke op grond van collectief eigendom »van producenten (gezamenlijke arbeiders) »aan alle productiemiddelen, eene meer ^eenheid vormende (sociale, collectieve) ^organisatie van den nationalen arbeid in ^toepassing zal brengen. Deze ^collectieve* wijze vanproduceeren zal de tegenwoordige ^concurrentie terzijde stellen, omdat zij die »deelen der goederenproductie, welke voor ^collectieven (socialen, coöperatieven) ar- »beid vatbaar zijn, onder gemeenschappe lijke leiding plaatst, en onder dezelfde Mciding ook de verdeeling van het gemeen zame (maatschappelijke) product van allen 2>aan allen tot stand brengt, naar de mate »en de maatschappelijke verbruikswaatde »der productieve arbeidsverrichtiug van elk afzonderlijk. Dit is ongetwijfeld en zoo 3>kort mogelijk uitgedrukt het doel van »het Hedendaagsch Socialisme,hoe verschil lend men zich den weg moge denken, die 2>tot dit doel leidt, en hoe duister het bij »sommige aanvoerders zeiven nog is. J)« Men ziet dus, het voorname doel, dat het hedendaagsch socialisme beoogt, is het losmaken van het kapitaal, d,i. den grond en de voortbrengingsmiddelen, uit de baud van de private personen, en het overbrengen daarvan in de hand der gemeenschap. Hoe juist en duidelijk deze omschrijving 1) Dr. A. Schaffle, De Quintessens van het Soci alisme, vertaald door Mr. A. Broedelet, bladz. 10 en 11. van de quintessens van het hedendaagsch socialisme ook wezen moge, toch is het eigenaardig karakter daarvan nog niet vol ledig geteekend. Om het hedendaagsch socialisme ten voeten uit voor oogen te stellen, moeten wij het eerst nog beschouwen in zijn tegen stelling met het vroegere utopistische soci alisme, en moeten wij vooral letten op den allergewichtigsten invloed, dien de arbeid van Marx op het wezen van het heden daagsch socialisme heelt uitgeoefend. Wat is het utopistisch socialisme Daaronder verstaan wij het socialisme, zooals het zich onmiddelijk na de Fransche revolutie onder de leiding van Saint-Simon, Fourier en Owen ontwikkelde. Volgens Saint-Simon en Fourier had de Fransche revolutie niet gegeven, wat zij in hare klinkende leuzen van vrijheid, gelijk heid en broederschap had beloofd. Voor zeker, zij had meerdere politieke vrijheid en gelijkheid gebracht, maar maatschappelijke allerminst, en de broederschap was geheel en al zoek gebleven. De nieuwe staat en maatschappij, zooals zij nu door de revolutie waren gevestigd, wai en één groote misge boorte. De hoofdoorzaak daarvan was daarin gelegen, dat de revolutie niet consequent had doorgewerkt. Zij had eenige privileges afgeschaft, die van adel en geestelijkheid, maar het groote privilege van de bourgeoisie, den privaten eigendom, had zij onaange roerd gelaten. Daardoor was de leuze der revolutie tot een grooten leugen gemaakt. De meerdere burgerlijke vrijheid, die de bezitters door de Fransche revolutie hadden gekregen, was een vrijheid om de niet- bezitters nog meer te -onderdrukken. De ongelijkheid werd na de Fransche revolutie nog grooter dan zij er vóór was geweest, en de ongelijkheid, die de geldaristociatie na de Fransche revolutie geschapen had, was nog stuitender dan die van den geboorte- adel van het ancien régime. En hoe zou van broederschap sprake kunnen zijn, waar de wolvenbende der kapitalisten was losge laten op de proletariërs, die nu als weerlooze schapen aan hunne uitzuigers waren prijsge geven De groote Fransche revolutie was der halve maar half werk geweest. Zij was eigenlijk niet anders dan ééne groote mis lukking. Zij was de triumf van den derden stand, en van diens schutsheer, het libera lisme. Onverwijld moest nu de strijd voor de vrijmaking van den vierden sland worden aangebonden. De leuze van vrijheid, gelijk heid en broederschap moest ook op maat schappelijk terrein worden toegepast. Het liberalisme moest door het communisme worden vervangen. Eu bovenal moest deze strijd zonder geweld worden gestreden. Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1904 | | pagina 1