Negentiende Jaarg. No. 97i,
voor «Ie KaidliolliHidschr en Zëeiiwselie Eilanden.
TWEE BLADEN.
Vrijdag 27 Mei 1904.
Antirevolutionair
Orgaan
IN HOC SIGN O VINCES
T. BOEKHOVEN.
Alle stokken voor de Kedactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever.
KKRSTK BLAD.
Provinciale verkiezin
gen.
De tijd, die ons nog van de
Staten-stembus scheidt, kort op, en
de vraag rijst, of onze vrienden ge
reed zijn met hunne werkplannen.
Want er mag door nalatigheid
geen enkele kiezer ontbreken.
De nood is ons opgelegd.
De provinciale verkiezingen staan
in het teeken der politiek.
Om twee redenen kau dat niet
anders.
Vooreerst omdat ook de tegen
partijen 'haar alleen in dat toeken
hebben aanvaard. En ten tweede
omdat de tegenpartijen haar meer
derheid willen misbruiken om de
grootste verwarring in het land
aan te richten; zijnde dit het onver
mijdelijk gevolg, als zij overwonnen.
Neen waarlijk, het gaat hier niet
om voortaan de algemeene provin
ciale belangen, om de zaak van de
polders en waterschappen, de ver
keerswegen enz. weer in liberale
handen te brengen. Maar het gaat
om het „dageljksch bestuur" in de
provinciën, om het toezicht op de
gemeenten, om het beschikken over
de zotels in de Eerste Kamer, om
den remtoestel voor de christelijke
landspolitiek.
Ofschoon nu, evenals in de dagen
van het ministerie Mackey, op het
duidelijkst blijkt, dat de christelijke
partijen zich even goed in de speci
ale bestuurskennis kunnen inwerken
als de andere, lijden de liberalen
nog maar altijd aan de inbeelding,
dat zij alleen de regeerkunst ver
staan en daarom wagen zij bij elke
gelegenheid er alles aan om maar
weer de meerderheid te verwerven.
Gaat het dan toch niet goed in
de provinciën waar de antirev. en
katholieken de meerderheid in de
Staten kregen Of vordert de wet
geving niet genoeg, voor zoover
de Ministers daarop invloed hebben
Niemand kan dit met eenigen
grond beweren.
Als Prof. Buijs nog leefde, zou
deze meer gematigde liberale vete
raan zeker met. nog meer reden dan
in 1891 constateeren, dat het chris
telijk Kabinet de vergelijking met
zijn voorgangers best kan doorstaan.
Maar de chr. geest in het werk
mishaagt den liberalen heeren. Is die
geest niet in het uitwendige merk
baar, dan vragen zij waar zit hij
En als hij zich onmiskenbaar open
baart in het werk, dan vinden zij
hem hinderlijk partijdig.
Zij willen in land en gewest
slechts een „liberaal" bestuur op
gevat in dezen zin, dat de chris
telijke partijen slechts als bijwoners
geduld worden en van alle posten
van invloed verstoken blijven.
Daarom, kiezers, bidt, waakt en
werkt tegen zulk een schijnlibera-
lisme en ijvert voor de ware chr.
liberaliteit.
Bezwaren aaa alle
kantest.
In een grooten brief over onzen
politieleen toestand merkt Ds. Klaar-
kamer in de „Utrechtsche Kerkbode"
op, dat het Christelijk Kabinet niet
slechts moeite heeft met de tegen
standers van het christendom, maar
ook met de vrienden.
Ons volk is een goed volk, schrijft
hij het heeft vele goede dingen,
waarom je het lief moet hebben.
Maar het is net als eertijds 't
volk der joden een lastig volkje
om te regeeren. Wij hebben een erg
gevoelige huid en zijn elk oogenblik
op de teenen getrapt. Onze grond
zit vol molshoopen en we hebben de
vaste gewoonte om over eik mols
hoopje te struikelen Allerlei
pietlutterigheden houden ons op en
leiden ons af te midden van de ern
stigste dingen... Waarlijk, Jobs ge
duld en Salomo's wijsheid is er noo-
dig, 0111 ons volk te regeeren, zoo
wel in 't politieke als op ander
levensterrein.
Zoo spreekt Ds. K over de g e-
h e e 1 e natie, de chr. partijen er
bij gerekend. En ons dunkt, hij slaat
hier den spijker eens flink op zijn
kop.
Want het is toch maar zoo, ook
in onze eigen kringen wordt maar
al te vaak de hoofdzaak een weinig
uit het oog verloren en een oordeel
over de ministers geveld, dat niet.
van voorzichtigheid getuigt.
Men moest meer bedenken, dat de
volgorde der wetsontwerpen, door de
chr. regeering in te dienen, geene
zaak is, die onze partij kan of mag
bepalen. Het moet ons genoeg zijn
te weten, dat er sedert lang aan de
departementen hard gewerkt is, en
dat er mannen aan het roer zitten,
die volijverig zijn in het behartigen
der landsbelangen.
Wat de indiening der ontwerpen
aangaat, is weldra het geheele pro
gram uitgeput en er is nog veel
extra-werk geleverd bovendien.
Maar het in elkaar zetten van het
eene ontwerp eischte veel meer on
derzoek en mede-arbeid van de mi-
nisteriëele ambtenaren dan het ander
en veel meer dan het volk begrijpt.
Vandaar dat de volgorde niet naar
ieders zin kon uitvallen.
lntusschen mag wel eens bedacht
worden, hoe zwaar het valt om als
men al zijne krachten voor land en
volk op offert telkens nog bedild te
worden door ontkundigen, ook. al ge
beurt dit met goede bedoelingen.
Eeiivüfiidag- eis fcloefe.
Wie nog eens een friach en pittig
woord willen lezen omtrent de quaes-
tie van het hooger onderwijs, moeten
zich aanschaffen de brochure van den
heer Jac. vin Oversteeg, getiteld
„Wettige bezwaren of liberalistische
kleinzieligheden", voor slechts vijf
stuivers te bekomen bij den uitgever
W. Kirehner en elders.
Op denzelfden populairen pakken-
den toon waarop de heer v. Oversteeg
gewoon is te spreken, is ook dit opstel
geschreven maar tevens geett het de
vrucht van een nauwkeurig onderzoek
der gepasseerde debatten in de tweede
kamer.
Duidelijk stelt de schrijver in het
licht, dat naar de eigen bekentenissen
der liberale woordvoerders, men niet
spreken kan van het bezit van waar
borgen voor de waarde der graden,
verleend aan de openbare hoogescho-
len, en dat het dan ook niet oprecht
gemeend kan zijn, wanneer van die
zelfde zijde zooveel drukte wordt ge
maakt over de waarborgen voor de
gradueerbevoegdheid aan de vrije uni
versiteiten.
Aan de overheidshoogesehoW fun-
geeren professoren, die voor een deel
bijna geen bezoek van studenten heb
ben. Onder die studenten zijn er, die
buiten de academiesteden wonen en
met de studentenkringen als zoodanig
geen omgang hebben. Ook zijn er on-
des to n, die zich door zoogenaamde
„tvpeiitoren" laten klaarpompen voor
mu i'xamen Speciaal bij de rechts
kundige faculteit gaat het zoo toe. Aan
wetenschappelijk onderzoek doen ve
len niet en er wordt dan ook meestal
niet met een zelfstandig geschrift,
maar alleen met de verdediging van
eenige stellingen gepromoveerd.
Achter heel die beweging over de
„waarborgen" zit dan ook wel niets
anders dan dat de liberalen hunne ou
de bekrompenheid nog maar niet kun
nen afleggen, en evenals vroeger bij
het lager onderwijs, den christenen
geen volle vrijheid willen gunnen.
Tot aanhalingen leent zich deze
brochure niet best. Men moet haar^e-
heel lezen, want de inhoud loopt in
onafgebroken samenhang door.
Aan de Christelijke kiezers in
de provincie Zuid-Holland.
Schouder aan schouderen geen
herstemming.
Is de liberale partij op Flakkee
dood
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika bij vooruitbetaling ƒ3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
TJTTGEY.ER:'?,t
ëOMMEL QSPBJH
Advertentiën 10 cent per regel en maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en */3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent pei plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaat
Advert mtiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur.
Dit nummer bestaat uit
Onderstaande opwekking werd ons toe
gezonden, welke wij gaarne een plaats
geven. Wellicht, dat plaatselijke kiesver-
eenigingen zich gedrongen gevoelen be
stellingen te doen bij Vada te Wagenin-
gen.
Kiezers I
In alle provinciën van ons Vaderland
treedt dit jaar de helft der leden van de
Provinciale Staten af. En over eenige
weken zult gij geroepen worden aan de
verkiezingen van leden voor die Staten
deel te nemen. Vergunt schrijver dezes,
voorzitter van een Antirev. Kiesv. in Uwe
provincie U in 't kort te wijzen op 't
zeer groote gewicht, dat die verkiezingen
ditmaal,
vooral in Zuid-llollaud,
hebben. Eu om 't dan maar ineens te
zeggen menschelijkerwijs gesproken, zal
't van U, Christenkiezers in dit gewest,
afhangen, of 't Christelijk Ministeriedat
thans Iiare Majesteit in de regeering des
lands terzijde staat, al of niet
aan 't bewind zal kunnen blijven.
Geen Ministerie toch kan aan blijven,
wanneer het geen steun vindt in de beide
Kamers der St. Generaal. Wat nu de 2e
Kamer betreft, daarin hebben de Chr.
partijen de meerderheid, en of dit zoo
blijven zal, zal eerst in 't volgende jaar
in 1905, beslist worden. In de Eerste
Kamer hebben echter de Liberalen nog
een kleine meerderheid n.l. 27 van de 50
leden. Tot nog toe heeft echter deze
Lib. Kamer 't Ministerie nog niet den
voet dwars gezet. Ware dit geschied, dan
zou stellig die Kamer door de Koningin
ontbonden zijn, en dan ware er een nieuwe
Eerste Kamer gekozen, waarin de Chris
telijke partijen de meerderheid, n.l. 29 van
de 50 stemmen zouden hebben gekregen.
Hoe kunnen wij dit van tevoren we
ten
Wel, zeer eenvoudig: de Eerste Kamer
wordt immers gekozen
door de provinciale Staten
en wel zoo dat, van de 50 leden, de
Staten van Zuid-Iiolland er 10 kiezen,
die van Noord-Holland 9, van Gelderland
6 enz. naar de bevolking der gewesten.
Daar nu voor 8 jaar door Gods zegenen
door eendrachtige saamwerking der Chris
telijke partijen de meerderheid in de Zuid-
Hollandsche Staten aan onze zijde kwam
en daar in Noord-Brabant, Limburg, Ge-
derland, Utrecht en Zeeland hetzelfde reeds
vroeger plaats had zoo zouden bij ont
binding de Sleten dezer gewesten samen
29 leden der Christelijke partijen voor de
Eerste Kamer kiezen, en de Siaten van
de andere provinciën samen 21 Liberale
leden.
Ook zonder ontbinding
zou bet door den tijd toch zoover komen,
maar niet zoo dadelijk, omdat de Liberale
Eerste-Kamerleden voor Zuid-Holland nog
eenige jaren zitting hebben.
Nu verstaat gij dus, waarom het nood
zakelijk is, dat de Christelijke partijen in
Zuid-Hollands Staten de meerderheid be
houden. Raakten ze die kwijt, dat zou de
Liberale Eerste Kamer het Christelijk
Ministerie stellig bij de eerste gelegeuhe id
de beste tot aftreden dwingen. Want dan
zou het onmogelijk zijn om bij ontbinding
een Christelijke meerderheid in de Eerste
Kamer te verkrijgen, omdat onze provin
ciale Staten dan in eens 10 Liberale in
plaats van 10 Christelijke leden zou af
vaardigen.
Van Zuid-Holland hangt het dus al'!
Al gingen de Christelijke partijen in
de andere provinciën niet achteruit, ja
al wonnen we daar nog wat, als Zuid-
Holland mis is, is alles mis, en kunnen
onze ministers hun koffers wel pakken.
Eu zou dit nu gewenscht zijn
er zijn er wel die het wenschen.
Troelstra en zijn vrienden zouden dansen
van pleizier. Wat zou dat voor hen op
luchten, als die gebate Christelijke Re
geering eens weg moest
Dan kwam er een Ministerie van
Liberalen en Socialisten samen.
Of, al was 't, dat Troelstra zelf geen
minister werd, hij zou toch op 't Lib.
Ministerie grooten invloed hebben. Dat kan
niet anders. De Lib. alleen kunnen niets
beginnen, als de Socialisten ben in de
Kamer niet helpen.
De heer Troelstra zei laatst in de Kamer
Een liberale regeering Zal hier in 't ver
volg steeds moeten steunen voor een belang
rijk deel op de Sociaal-Demoeraten. En er
was geen enkele liberaal, die dit tegen
sprak. Trouwens zij weten wel, dat 't zoo
is. Als de Regeeeing tegenover de Soci
alisten staat, zijn dan ook de meeste Li
beralen telkens zoo half en half op de
hand der Socialisten.
Dat komt door de familiebanden.
Gij herinnert immers wel de spoor
wegstakingen en de revolutionaire woe
lingen van verleden jaar Welnu, toen
lieten de Liberalen de Regeering eerst
aan haar lot over, en spraken in die ge
vaarlijke dagen de Socialisten voor. 't Is
waar, dat de meesten hunner op 't laatst
toch nog voor de stakingswetten gestemd
hebben. Maar dit kwam eenvoudig, omdat
zij zagen,
dat 't volk wijzer was dan zij.
Aan de verkiezing te Alkmaar konden
ze zien, dat bijna heel 't volk voor de
stakingswetten was- En toen namen de
Liberale Kamerleden en Liberale Couranten
hun draai.
Hoe fel de Soc. dit Ministerie haten,
en hoe zij hun best zullen doen om het
te doen vallen, blijkt uit een schrijven
van Mr. Troelstra in 't Socialistische blad
Het Volk. Hij zegt daariu o.a.Onze
partij ziet in deze regeering haar grootsten
vijand. Hij komt er rond voor uit, dat 't
hoofddoel van de Socialisten bij deze ver
kiezing moet zijn:
de bekauiping van 't Ministerie
Kuyper.
Ook de Lib. zouden natuurlijk graag
hebben, dat 't Ministerie moest aftreden.
Dan werden zij de baas. Maar zij willen
't nog om een andere reden.
(Slot volgt.)
Eendracht maakt MachtDat zij de
leuze, waaronder we ten strijde trekken
tegen Vrijzinnig-Democraat en Liberaal.
Van Ouddorp tot üoltgensplaat zij men
zich bewust, dat we een zvvaren strijd te
gemoet gaan. Een strijd, die mogelijk op
herstemming uitloopt. De mogelijkheid be
staatdal een onzer Candidaten er na den
eersten slag komtmaar dat er herstemming
noodig is lusschen een der onzen en een
der liberalen.
Dat moet beslist belet worden.
En omdat een herstemming veel geld
kost, en om de
weer 't gevolg van is.
Want dit is zeker: bij de herstemming
zal, meer dan bij eerste stemming, alles
op haren en snaren gezet worden, om te
overwinnen. Dat moeten wij doen en de
liberalen zullen 't ook doen.
We willen onze twee Candidaten hand
haven.
En geen geoorloofde poging zullen we
nalaten om tot de victorie van beiden te
komen.
Maar liefst geen herstemming.
't Moet ineens klaar wezen.
En daaromschouder aan schouder in
den strijd.
Niet versagen, maar stand houden.
Nu reeds aan den arbeid door persoon
lijk bezoek. Dat is je ware
Treuriger houding dan de liberale partij
op ons eiland tot lieden aanneemt- bij deze
verkiezingen is niet denkbaar. Webedoe
len niet de vooruitstrevendenwe bedoe
len de oude garde, die in vroegere jaren
als Centrale Liberale .Kiesvereeniging
van Goedereede en Overflakkee de verkiezing
leidde, de strooibiljetten voor hun candi
daten de wereld in zond tegen onze can
didaten de oxule gardedie de lakens uit
deelde en de victorie's behaalde.
Nog heeft zij niet vergaderd. Het be
stuur, zoo liooreu we, is zelfs demissio
nair 't is zoek, weggeloopen van 't ter
rein van den strijdontmoedigd na een
enkele nederlaag.
Heel Nederland staat in 't geweer, ieder
ontplooit de vlag, ieder schaart zich onder
eigen banier en voagt zich alree tot den strijd
om zelfstandig exerceerend, gezamelijk slag
te leveren.
De oude garde op 'Flakkee is dood,
m orsdood.
nieuwe agitatie die er
