TWEE BLADEN. 1 L EN Vrijdag 8 April 1904 II 1 I I i M i JU Negentiende Jaarg. No. 964. 1 An tir e vo hi ti on-air voor %uidholIanilüche en Zceuwsciie Orgaan nge, onge. «lijk. snd. :hs gel IN HOC SIGN O VINCES FEUILLETON. zaal," lam, DOORN. ondbrillen. S. p. (lag iat 71. onden- )fS, DAM. T. BOEKHOVEN. Alle siuhken veer «Ie lledactie bestemd, Aslvertesallëii en vertier© Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever. EERSTE BLAD. stalen-verkiezing'. Mi gaaigra- 0» j* 9 l&eleei en ISiggen. 99 seer billijk. van Apothe- aaglijders ge- laagkramp, 11 e s p ij s v e r- testen 75 ct. k bij DIJKfi- e 1 h a r n i s bij d bij L. W. en- en Brillen ijn. het Gr.Kerkpl HO A tl. vanaf f4, dres voor hrift van HH rillen electrisch i scheermessen inemers ont- Landbouw- r et toene- steld, ten 2e den geleverd 3 IISOBI. yens el nhout. n Handlei- inuzieb of der Noten- 'e spelen. mmelsdijk. m 1 A -ÉüH» Deze Courant verschijnt eiken Yrijdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per po3t 50 Cent. Amerika by vooruitbetaling 3,50 par jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent, uitgeysr: SOMMEJL QiïiJii Advertentie}» 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent pei plaatsing, Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaat Advert, utiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur. Dit nummer bestaat uit De verkiezingen voor de Prov. Staten eischen zeer de ernstige zorg van onze kiesvereenigingen in het distriet Middelharnis. Dit district is er een, dat de tegen standers der christelijke politiek ho pen te herwinnen. De N. Rolt. Grt. zeide dit duidelijk vóór eenige dagen. De heer Pompe was, dacht zij, gekozen omdat de bewoners van Flak- kee zich vleiden, dat onze tegen woordige Regeering spoedig den leer- dwang zoude afschaffen, en nu dat tegenviel, zouden de kiezers uit onte vredenheid daarover, wel weer om slaan. Welk eene berekening Het is nu aan onze kiesvereeni gingen om te toonen, dat zij er zulk eene kleinzielige politiek niet op na houden. Overbekend is het toch, dat de wetsontwerpen opgehoopt liggen aan de Departementen, dat de langade mige Kamerdebatten het werk zeer vertragen, en dat de volgorde der wetten moet overgelaten worden aan de zorg der deskundigen. Dat er hard gewerkt wordt, is boven alle bedenking verheven, en het zou alle perken der bescheiden heid te buiten gaan, als de bewinds lieden nu nog te kampen hadden met een soort bestelzucht van de ei gen geestverwanten. Wijziging der leerplichtwet zal ter gelegener tijd wel volgen, maar men verge niet het onmogelijke. Drankwet, arbeidswet, tariefherzie ning, uitbreiding van het verzeke ringswezen en vele andere voorname stukken wachten op afdoening. Alleen met eene meêgaande Eerste Kamer kan de Regeering voortwer- ken. Zuid-Holland alleen kiest in die Kamer tien leden. Van don uitslag der verkiezingen in deze provincie hangt dus veel af. Men zij daarom ten volle actief. Merkelijke invloed. De kerkistische agitatie van een aantal predikanten in de Herv. Kerk tegen de wet op het hooger onder wijs, heeft tot dusver niet veel effect gehad, maar toch doen zien, hoezeer er nog gedroomd wordt van de Volkskerk in den zin van ééne kerk voor geheel de natie. Als dat kon, och, wie zou het men waarlijk het den eeredienst in eenmaal niet kan niet willen, zoo hooge doel van het oog vat. Maar nu dat nu onze natie gemengd en kerkelijk gedeeld is, nu is het slechts IJdelheid om in strijd met de feiten, de Herv. Kerk aan te dienen als de kerk, van welke de invloed op het volk in het algemeen uitgaat, en waar nevens alle andere christelijke arbeid slechts als een onbeduidend bijvoegsel zoude zijn aan te merken. Heuseh, zoo staat de zaak nier. De Herv. Kerk doet zeer veel, dat goed en rroodig is. Wij willen niets van haar wezenlijke waarde afdoen Op vele plaatsen verkondigen hare dienaren nog het zuivere Evan gelie, en betoont zij barmhartigheid. Maar dèT toepassing van Gods Woord in schoolbouw en politieke actio laat onder de vrienden der Herv. kerk maar al te veel te wen- schen over. Het is soms, alsof zij buiten hun kerkelijk instituut geene openbare christelijke plichten kennen, En dan blijft hun invloed op het volksloven droevig zwak. Hoe staat 't met den belasting druk Directe Lasten. De opbrengst der voornaamste belastin gen per hoofd der gemiddelde bevolking vindt men op blz. 290 der Jaarc. 1902, sinds 1850 tot 1902. We ontleenen er't volgende aan -O bO T3 QJ PQ -t-3 a If I I I I I CO CO N rff OC OS pH O CM iCSr-Hr-iO Xi^CCOSCSCSOOO O O O o O cT r-T T r—i O r—I OS ii OS CO I Ol 5i N N O CM CO PM door 't Personeel kon dalen met 70 cent en de Grondbelasting met 20, wat noodza kelijk was met 't oog op de Bedrijfsbe lasting, die lasten op schouders legde, waar ze nog nooit zoo, in die mate, op hadden gedrukt. Hoe staat H met den belasting druk Accijnsen. De opbrengst der Accijnsen is volgens bldz. 290 deze ^C3ï>.CMCOOSiOcMOOCO*OSO O vK 7>- OS OS OS CS CO CS OS OS O O? !>- t— ï>- to i-O tJ* "«J1 iO o O «o oc o cc CO co N OS lO CO x os CO i>. N DO O o c N X CO - OS -T1 CS O OC (M co w 6. dat de zoutaccijns tot op de helft is verminderd. 7. dat de vleeschaccijns zeer is toegeno men 33 percent. 8. dat de accijnsen met 50 percent zijn vermeerderd. Kunnen de Directe belastingen verhoogd ivorden Vergelijken we de Directe Belastingen (Totaal) en de Accijnsen (Totaal) met 't Totaal van alle belastingen. A 0) 9 N NCOlOOiQCOCOCOtlcON^ r—i i—I |r-lr—I ©1 Ol N N X H CO CO II r—1 CS lO co o l>» co H CO ï>- W °S "l w H O TU -,-—i i W Tfl iO iQ ro iO lO O «+H OS N Ci lO iO C N N 0 CO 0.05 M N CO CO Orf CO zo CO CM CQ oT r>T CM CM CM CM cT C5 PCO^LOCONXCOCMCCCOCO es ©^©©©©©cMCMcQt^OO -g lOiOCOCOifï'cOCCCOCCNCOcO vO O iO O xO co CO to O kO O vO O (M 00 cc os OS O O os os Tot welke opmerkingen geven deze cij fers aanleiding 1. dat 't totaal der directe belastingen per hoofd nu 84 cent cent meer is dan voor 50 jaar. 1. dat grond- en jiersoneele lasten ver laagd zij u 3. dat 't patent is afgeschaft en vervan gen door een bedrijfsbelasting. 4. dat een nieuwe belasting is ingevoerd lil. de Vermogensbelasting it f 1,43, waar- éO O ^COcO-fi^^tO^^COcO^ M Cl O lO O) N CM 0 0 00^ CO OS^ GQ CO >0 lO r r—r—I r—T H -T Of CO O o »o iO tO co co 00 o m o lo o go o N N CO X O 05 O CM Invoerrechten De opbrengst dezer rechten was in 1850 f 1,19 en in 1902: f 1,91. Wat; leeren deze cijfers 1. dat de suikeraccijns thans löy2 maal zooveel bedraagt als in 1850. 2. dat de wijnaccijns een '/schommelende'/ belasting is. 3. dat de drankaccijns onrustbarend ver meerderd is. 4. dat de zeepaccijns is afgeschaft na'92. 5. dat de bieraccijns met, ruim de helft is toegenomen 60 perc, D.B. Inv. Acc. Ind. B. Totaal 1850 f 5,99 1,19 6,32 3,02 18,06 55 n 5,93 0,94 6,37 3,79 18,72 60 It 6,04 1,12 5,32 3,77 18,08 65 't 6,05 1,15. 5,43 3,95 18,29 70 5,96 1,16 7,79 4,17 20,92 75 6,07 1,42 9,05 5,60 24,07 80 6,08 1.17 9,72 6,25 25,36 85 6/23 1,15 9,90 5,09 24,84 90 ft 6,22 1/25 9,60 5,29 25,22 95 7,28 1,40 8,88 4,40 25,01 00 n 6,76 1,8S 8,55 5,11 26,69 02 n 6.83 1,91 9,86 4,94 27,08 Wat leeren deze cijfers P Percentsgewijs D.B, Inv. Ace. Ir.d, B. Totaal 1850 1880 1900 1902 f33,1 23,8 25,3 25/2 6.5 4.6 6,9 7,05 34,9 38.3 35,7 36.4 16,7 24,6 19,1 18/2 100 100 100 100 17.3 25,1 16.4 5,7 8,3 12,8 Tot. 100 100 100 Een soortgelijk staatje vindt men ook op bldz. 304 Handl. 2e K. 1901 - 1902, gegeven door deft heer Eokker, om te bewijzen, dat de Directe belastingen nog kunnen verhoogd worden. Aldus Percentsgewijzeverhouding. D.B. Inv. Acc. Ind. B. And. Midd 1851 33,4 8,2 35,4 1881. 23,8 4,7 38,1 1897 27/2 7 36,6 Wat leeren deze 1, dat er in onze tinantieele wetgeving vooral één groote misstand is, nl. waar de accijnsen 36 som opbrengen. 2. dat een tweede misstand is 't te lage percent van invoerrechten vergeleken met dat der accijnsen, omdat 't beter is de 47 millioen accijnsen nu opgebracht door sui ker, wijn enz. das door maar 6 artikelen om te slaan op een veel grootere hoeveel heid verbruiksgoederen, zelfs al werden de 47 tot 57 millioen verhoogd. percent van de geheele .ffisdadige woelingen. 6) IV DIEP VERVAL. En toen Verhagen 's avonds thuis kwam en zijn vrouw hem er op wees welk een schande en ellende zij met hun gezin te gemoet zouden gaan, en dat het hem niet- zoo moeielijk kon vallen om terug te keeren daar de staking pas begon, en misschien de Directie wel kon besluiten om van elders desnoods uit het buitenland werkvolk te doen komen, en hij dan in het geheel geen kans meer zou hebben ja toen zij hem wees op het weekgeld dat bij verdiende en de behandeling die hij had, en de onderscheiding die hij genoot en op de promotie die hij misschien binnenkort kon maken als de reeds bejaarde onder- baas een-opvolger zou noodig hebben toen bezweek Verhagen en beloofde mor gen naar de fabriek te gaan. Zooals bij Verhagen ging het nog in meer gezinnen. Sommige moeders van een talrijk kroost wezen hunne stakende man nen, met vrouwelijke welsprekendheid, ver hoogd door den ernst die hun bezielde, op den nijpenden nood die hun en hunne lievelingen bedreigde, indien vader niet het werk aanvaardde. Sommige vaders gevoelden dat zij den honger hunner kin deren nu nog voorkomen konden, en gin gen. En toen de eerste waren teruggekeerd en welwillend waren aangenomen, volgden er meerderen, zoodat het aantal stakenden na eenige dagen zeer gering was. Tot deze weinigen behoorden ook de belhamels. Als om dezen te treden waren de eischen der pat. oons bizonder zwaar, en zou er eventueel alleen van weder aan nemen sprake zijn met gewijzigde conditie. Eindelijk waren de werklieden die reeds weken onwillig geweest waren geneigd zelfs zeer nadeelige voorwaarden in te willigen en al de stakers waren aan het werk met uitzondering van Hendriks en vier zijner kameraden. Zooals we zeiden ook Hendriks niet. Zijn vroegere Vriend en Buurman Verha gen die reeds spoedig op aanraden zijner vrouw het hoofd in den schoot legde, was in liet oog van Hendriks een lafaard van de eerste soort. De eerste zoogenaamde r>onderkruipei's« werden het zoo bemoei lijkt dat zij door politie moesten bewaakt .worden. En Hendriks was onder die tegen standers niet de laatste, ja hij zette ande ren aan om het hun zooveel mogelijk te bemoeilijken. Hij had zich niet weinig boos gemaakt op vrouw Verhagen, die hem den verleider van haar man noemde, en daarom zocht hij zich te wreken. Maar ook daardoor stond hij bekend als een volbloed staker en zou de zelfverlooche ning voor hem zeer groot zijn als hij weer aan het werk zou willen gaan. Zoodoende werd het hem hoe langer hoe moeilijker. Reeds weken ja zelfs maanden was het werk op de fabriek in vollen gang, zonder dat Hendriks er een hand aansloeg, en waar ledigheid des duivels oorkussen is, en Hendriks in de overige stakers minder goede kameraden had, verviel hij van het eene kwaad in het andere. Wel had hij getracht bij andere firma's werk te vinden, doch na elke ingewonnen informatie wees men hem af, en kon hij teleurgesteld huiswaarts g'an. Ook in zijn woning was alles zeer veranderd. De ijverige Marie had zoolang mogelijk het hoofd boven water zien Te houden; maar ze moest het opgeven. Het weinige bor duurwerk bracht niet genoeg aan om daar mede de noodzakelijkste onkosten te be strijden, zoodat ze in strijd met haar be geerte en opvoeding van den nood een deugd moest maken en eenige zaken van waarde ging beleenen. Maar dit trok de arme vrouw zich in dier mate aan, dat zij haar man daarover geducht onderhield. Hierop was Hendriks heelemaal niet gesteld en verliet in toorn zijn woning, en toen hij na eenige uren daarin terugkeerde was hij in hooge mate beschonken. De verhoudiug lusschen man en vrouw werd er natuurlijk niet beter op. Hendriks hoorde meer naar den verkeerden raad zijner kameraden dan naar zijn vrouw. Hun gezelschap koste hem geld, en als hij het niet van zijn vrouw kreeg, werden eerst zijn sieradiën, daarna zijn beste kleeren die hij droeg, en eindelijk zelfs stukken huisraad teu gelde gemaakt. Zoodoende gingen zij steeds achteruit. Marie moest schulden maken ofschoon het haar niet gemakkelijk viel. En toen ein delijk zoowel de bakker als de kruidenier en niet het minst de huisbaas lastig werden, ging zij van de trap bij vrouw Verhagen naar het zolderkamertje verhuizen, waar Buurvrouw haar op dien nevelachligen morgen bezocht. Daar zat zij nu de dochter uit een net burgerlijk gezin afgedaald tot de minste volksklasse, zonder middel van bestaan. De buren en die haar kenden vonden het gelukkig dat zij geen kinderen had, waar door de zorgen natuurlijk nog grooter geweest zouden zijn. Maar zij, ofschoon zij haar kind gelukkig achtte omdat het reeds vroeg van de wereld met hare ellende was weggenomen, miste nu de troost die zij anders in het bezit van hare Louize had kunnen genielen nog meer. Van alles beroofd, en door allen verlaten en vergeten (behalve door vrouw Verhagen) restte haar niets dan zelf zooveel mogelijk de handen uit de mouwen te steken, en waarlijk het koste haar heel wat zorg en vlijt om wekelijksch de kleine huur bij elkander te krijgen en voor een weinig proviant- de noodige stuivers te verdienen. Bijna nacht en dag moest zij werken, en d?n nog kon zij er niet komen, en zou onge twijfeld nog meer gebrek geleden hebben als vrouw Verhagen haar niet had bijgestaan. Was de verhouding tusschen haar en haar man niet meer zooals die behoorde en zooals die vroeger was geweest. Marie meende echter dat zij met zachtheid jegens hem verder zou kunnen komen en meer invloed ten goede op hem zou kunnen hebben dan een bout optreden. Evenwel rekende zij het hare dure plicht haar man op zachte wijze te doen verstaan dat zijD gedrag minder passelijk was en wees hem dan op zijn voorbeeldig verleden, dat zoo'u scherp contract bleek met zijn tegenwoor dig gedrag. Maar Hendriks dacht zich nu voldoende te kunnen verdedigen door te zeggen geen onderkruiper te zijn, en al zou hij dat ook willen thans was hij zoo befaamd of berucht dat niemand Jiem in zijnen dienst zou willen nemen. Hij noemde zich te rood. Was de maatschappelijke positie zeer verminderd, en had daarmede het huwelijksleven gelijken tred gehouden, Hendriks was bij en boven dit alles zeer onverschillig geworden. In alles nam hij een houding aan alsof hem niets kon deren, terwijl vloeken, en als hij geld had ook drinken aan de orde van den dag waren, en zijn goede zachte Marie het dan niet zelden moest ontgelden, zoodat zij hem eindelijk meer vreesde dan lief had. Worclt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1904 | | pagina 1