voor de Zuidhollandsclie en Zeeuwsclie Eilanden. Vrijdag 4 September 1908. Antirevo lu tionair Achttiende Jaarg. No. 933. Orgaan ■IENST I j r IN HOC SIGN O VINCES FEUILLETON. t. boekhoven. ÜO.V.WEljSUIJH bijvoegsel. uitgever: Alle stukken voor de Kedactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te eenden aan den Uitgever. Bij dit nummer behoort een jScliUn-cliristendom. Eén der christelijke schoolbladen vestigde dezer dagen de aandacht op het feit, dat sommige lieden uit gebrek aan plaats op de openbare school, tot de christelijke komen overloopen, niet omdat zij het chris telijk onderwijs hebben liel gekregen, maar omdat zij het verdrietig vin den, dat hun akte anders te lang renteloos blijft. Er moeten reeds enkele onderwijzers van dat soort geplaatst zijn, en wij boorden zelfs van een chr. onderwijzer, die een maal aangesteld, slechts met dwang er toe te krygen was om dagelijks het schoolwerk met gebed aan te var gen en met dankzegging te slui ten. Ons dunkt, een vrij afdoend mid del tegen zulke indringers zal zyn, dat de besturen onzer chr. scholen niemand aanstellen, die niet in het bezit is van een diploma van één der Hoofdbesturen voor chr. onder wijs. Want wel is er op zichzelf niets tegen, en is het veeleer een ver blijdend verschijnsel, dat jongelieden uit andere kringen afkomstig, zich op het christelijk schoolgebied wil- begeven. Maar dit moet dan ook van harte gemeend zijn, en zulk een veranderde overtuiging kon wol mede het best hieruit blijken, dat de eischen van het chr. onderwijs grondig worden nagespeurd, dat de candidaten zich goed op de hoogte stellen van de Bijbelsche geschiede nis en de hoofdwaarheden uit de H. Schrift, die in de confessie ver zameld liggen. Overigens maakt dat willen over loopen van sommigen om des ge- wins wil, deel uit van een alge meen verschijnsel, dat schier onaf scheidelijk is van het in eere ko men van eene politieke partij. Op kerkelijk gt. bied ervaart men hetzelf de. Vele menschen zijn niet zulke doodsvijanden van godsdienstige vor men, of, als het christendom weer den toon gaat aangeven, dan willen zij het als een mode-artikel ook wel aannemen. Daartegen is dan waak zaamheid noodig bij hen, die tot besturen, keuren en schiften zijn geroepen. Maar bij zulk een over gang der chr. partij uit de verdruk king tot de positie der eere komen ook veel meerderen in het vischnet van Gods Koninkrijk en is er «ook kans op hartgrondige bekeering door de macht van Gods Geest. Beteugeling der loterijen. De minister van Justitie heeft een wetsontwerp in gereedheid gebracht strekkende om de loterijen als spe culatie op den speelhartstocht tegen te gaan. Vóór de invoering der nieuwe strafwetgeving in 1886 was het op richten en het houden van eene bij de wet niet toegelaten loterij strafbaar, ingevolge art. 410 van den Code Pé- nal. By het ontwerpen van het nieuwe strafwetboek en by de tot stand- brenging daarvan in 1881, zat de bedoeling voor om de loteryen in het algemeen vry te laten. Doch later veranderde men van meening, en werden de verbodsbepalingen van de wet van 1814 teg.n alle vreem de of particuliere loteryen gehand haafd, doch zonder dat de noo- dige (straf werd bedreigd, zooals in de (toen afgeschafte) wet van 1114. Aan dezen dubbelzinnigen toestand wil de Regeering nu een einde ma ken, door een geheel nieuwe rege ling der loterijen in te voeren. Niet elke lotery wordt in het ontwerp verboden of alsonzedelyk beschouwde, maar wel het aanwakkeren der speel zucht voor particulier winstbejag. Het wettelyk begrip van loterij is uitgebreid, en omvat thans mede die, welke by de winkelnering is in geslopen. Kleine loteryen, waarin de gezamelyke pryzen niet boven de f 100 gaan, met uitsluiting van geld of geldswaardig papier, worden afhankelijk gesteld van de toestem ming van Burgemeester en Wet houders, mits die loteryen strekken tot een liefdadig doel, of tot bevor dering van wetenschap, kunst of andere algemeene belangen. Overi gens is meestal Koninklijke goed keuring noodig op voorlichting van den minister, en zyn er waarborgen gesteld voor een eerlyke uitvoering der aldus nog overblyvende loterijen. Opzettelyke misleiding van het publiek by eene lotery is aan zware bestraffing onderworpen. Schier onnoodig te zeggen, dat zulk een wetsontwerp in hoofdzaak onze sympathie heeft. Do Kamer- arbeid is er al weer door vermeer derd. Het is te hopen, dat de Ka mer in het nieuwe zittingsjaar wat vlug met hare bezigheden opschiet, en dat de meest aan langdradigheid lydende redenaars zich wat zullen toeleggen op beknoptheid. Ons Ziekenhuis. 55 >er a.s. naar de Paar- uilensluis. 1UKTVKT Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaat Advert "utiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur. Om maar eerlijk de waarheid te zeggen die vergadering van verleden week Woens dag in 't hotel Spee over 't Ziekenhuis is ons bitter tegengevallen. We zijn er heengegaan met de ge dachten Nu zal de zaak haar finaal be slag krijgende voorloopige commissie zal de meest nauwkeurige inlichtingen verstrekken over bouw en exploitatie, over de best mogelijke inrichting van kamers en zalen enz. en de heeren Burgemeesters met medici zullen enkele geldelijke be zwaren tot oplossing trachten te brengen of medische adviezen schenken, in verband met aantal patiënten, pleegzusters, consul ten, vervoer enz. We hadden beslist ver wacht, dat de heeren medici in 't verloo- pen jaar, waarin de voorloopige commissie reeds werkt, waarin in de bladen over 't Ziekenhuis is geschreven, zich reeds een zeer heldere voorstelling hadden gevormd van 't geheele fundeeren, reilen en zeilen der stichting. We hadden verwacht, dat de heeren medici als mannen van wetenschap, ook en vooral op het terrein van ziekenhuizen met alles wal daaraan vast is, gekomen zouden zijn met een goedkeurend votum over alles wat de voorloopige commissie had ter tafel gebracht of anders bij ver schil van meening niet degelijke arguinen - ten, èn fiuantieele, èn [medische èn sociale, hadden verbeterd en geamendeerd de voor stellen der Commissie. We hadden verwacht, dat de heeren medici van de meeste dorpen niet met een stoicijusche onverschilligheid de zaken vanj 't ziekenhuis hadden gadegeslagen maar met liefde, met energie bezield, den ganschen toestand reeds door en door hadden onder de oogen gezien, en op die ver gadering in gloeiende speeches en kernach tige redenen gepleit zouden hebben voor de belangen van den armen stakker, die geen geschikte woning heeft om er zijn lieve kranken te helpen, zooals kranken moeten geholpen worden. Het glazen huis, de pers, heeft ten jaar opengestaan om den heeren intrek te verleenen, maar 't bleef voor hen Geen zin tot in- en voorlichting. In de Commissie zit een ambtsbroeder, met wie steeds had kunnen gecorrespon deerd en gesproken worden desnoods zeer collegiaal vergaderd als doktoren onderling, vragende en gevende inlichtingen, op- en aanmerkingen om, al zit men zelf niet in de Commissie, één in geest en streven na te jagen 't schoone doeleen ziekenhuis voor de nooddruftigen op Elakkee. Maar wat hebben we op de vergadering gehoord Een uitvoerige correspondentie met andere ziekenhuizen, die reeds bouwstoffen te over bevatte om tot een vast plan te kunnen komen. Door die correspondentie hadden zaken kunnen worden gedaan. Doch overigens verliep de heele vergade ring een uur lang in een bespreking over het directeurschap in de stichting; een kwestie, die wij nooit in 7 publiek zouden hebben aangeroerd. Dat was een persoonlijke kwestieeen kwestie van eerdie zaak van den primus inter pares, die veel beter onder vier oogen had kunnen besproken zijn. Het aanwezige publiek had met de geheime drijfveeren van het doktorenhart niets te makenen wat treurig vonden wij het, toen we zelfs van een der sprekers vernamen, dat juist dat punt het funda ment was, waarop de medewerking van bijna alle doktoren kon gevestigd worden. We dachten in onze mindere kennis en garsn, dat het fundament te vinden was in de eenparige liefde, en de groote behoefte aan hulp, voor menschen, die een dokter een emmer aanbieden om zijn handen te wasschen. Wie zal directeur zijn? Het was een somber verloop, dat de ver gadering had. Er was veel klein ideaals in, dat ons tegen de borst stuitte. Docü 't is voorbij. Sommelsdiik 5 Cent extra. t De Directeur der Gasfabriek ADRIAANS. de Buitensluis 's namiddags 5 uur, Dat moeder daar zeer mede ingenomen was laat zich denken want voor haur alleen was het niet mogelijk zooveel te verdienen, als haar huisgezin noodig had. Ze scheen er wel op uit te zijn, want als zij op den dag uit werken was geweest, haastte zij zich naar huis om in de uren fan rust, de kousen der kinderen te stoppen, hunne onder- en boven- kleederen te verstellen, of haar eigen wascli, waaraan die week de laatste hand moest ge legd worden verder af te werken. Branderhorst scheen zich om zijn huisge zin minder te bekommeren. Hij verdiende zeer weinig want bij voorkeur had men hem liever niet in zijn dienst en als hij soms iets verdiende werd een groot deel bij Hein op den hoek of in //Het Zwarte Anker// ge bracht. Ja hij ontzag zich soms niet, om de door zijn vrouw zuur verdiende penningen daarheen te brengen, als hij er meester van kou worden. Groot was het verdriet van Cornelia, ont zettend zwaar het kruis dat ze moest dragen, en was ze alleen, dan kon men de verzuch tingen hooren opgaan tot den troon der ge nade. "Was niet de trouw van haar God haar rust en steunpunt geweest, dan zou de arme vrouw zeker van smart bezweken zijn. Toch was de maat der ellende niet vol. Had ze tot nog toe geen verdriet van hare kinderen ook dat stond haar te wachten. Hij was de oudste zoon, op wien zij zoo gehoopt had. De jongen zijn weekgeld was steeds ver groot, en aanvankelijk scheen het hem een genot te zijn moeder daarmede te kunnen ver blijden. Had hij soms verwacht, dat de op hem volgende zusters op dien zelfden voet '.ouden gehandeld hebben als hij, en dat moet lier niet meer uit werken behoefde te gaan, ils ook zij hunne verdiende penningen thuis jraehten? Hij meende daarin teleurgesteld te zijn. Zeker handelde zij juist zooals hij reeds lang had gedaan, maar hun aanvankelijk klein salaris als loop- of kindermeisje had moeder noodig om de meisjes behoorlijk te kleeden. Al zorgde moeder nu ook zooveel mogelijk voor hem, scheen hij zich toch ver ongelijkt te achten, zoodat hij eenigszins on verschillig werd. Wanneer hij vroeger tusschen vader en moeder zou moeten kiezen, zou hij ongetwij- leld aan de zijde van moeder gestaan, maar ook dat werd aanmerkelijk minder. Als hij soms met zijn vader samen was gaf hij de zen zijn nood te kennen, want moeder scheen het niet goed iu te zien. Branderhorst beklaagde da» zijn zoon, en zocht hem wijs te maken, dat moeder reeds vroeger ten aanzien van vader niet altijd evengoed de billijkheid in acht heeft geno men. Hij illusstreerdc zijn beweren met soms geheel gefantaseerde verhalen uit het vroe ger huwelijksleven, //Mijn leven is verre van goed,// zei vader dan, //maar menigeen zou het in mijn plaats, misschien nog erger ge maakt hebben// en zocht zoo tegenover zijn zoon zijn schande te dekken door ze geheel ten onrechte op zijn vrouw te werpen. De jonge Pieter begon al heel spoedig zelf te tiepalenhoeveel zakgeld hem toekwam, zonder gelijk steeds was gebeurd, af te wach ten, welk bedrag moeder geeddaclit. Cornelia kon zich daarmede niet goed vereenigenmaar gedeeltelijk afhankelijk van haar kind moest ze er gedwongen genoegen mede nemen. Kort daarop begon de jonge Pieter te koopen, het geen altoos aan moeder \vas overgelaten. Eerst kleinigheden, later meer. Moeder was haar finantieele rekening over hem verloren. Zijn houding in huis werd onverschilliger en 's avonds werd het ook al wat later dan ge woonlijk. Hij bezocht plaatsen, waarvan hij wist, dat zijn vrome moeder het tranen moest kosten, en herhaalde daar zijn bezoeken zoo dikwijls en op zulke wijze, dat men hem niet zonder oorzaak een kind van zijn vader be gon te noemen. Zoodoende volgde de zoon het kwade voor beeld zijns vaders, ten koste van zijn eigen gezondheid en de rust zijns harte, alsmede de tranen zijner moeder en den welvaart van het huisgezin. Cornelia trok het zich ernstig aan, en binnen weinige weken lag de arme vrouw uitgeput van vermoeienis en geheel on dermijnd door de zenuwen op haar ziekbed. En niet lang daarna verwisselde Cornelia het tijdelijke met het eeuwige. Uit dit moeitevolle leven ging zij over naar de gewesten des vredes, waar geen tranen zullen gestort en geen smart zal gekend worden. Kort voor haar sterven stonden Pieter en de kinderen aan haar sponde, het laatste oogenblik waar naar de vrome vrouw vurig verlangde, af te wachten. Zij troost hen door hare zekere verwachting op een zalig ontslapen uit te spre ken. Ook voor haar man is zij even als al tijd zeer teder. Ze was getrouw jegens hem, maar zoo bescheiden en voorzichtig alsof zij vreesde iets te zeggen, wat hem onaangenaam zou zijn. En tochDe goede vrouw kon daar niet buiten zonder ontrouw aan de waarheid te zullen zijn, want het leven van Pieter had daartoe te veel berispelijks. Eindelijk richte zij het moede hoofd op en gaf ze te kennen nog iets te willen zeggen aan haar man en toen deze bij haar kwam fluisterde zij //Pie ter Ge hebt God niet voor oogen gehouden en mij niet genoeg liefgehad. Mijn leven, thans bijna afgelegd, is voor een deei ook doorgebracht in het gebed voor u. De drank is oorzaak van uw verderf en dat van ons kind, die in uwe voetsporen wandelt. De drank is oorzaak van den ondergang van ons gezin, de ellende onzer kinderen. De drank beett het leven uwer vrouw verkort.// Zij zonk in haar kussen en na eenige oogenblikken was zij niet meer. Ze had nog iets gezegd, maar het werd niet meer verslaan. Dat was ontzettend. Daar stond hij dan nu bij het lijk zijner vrouw, bezwaard door een beschuldigend geweten, veroordeeld door zijn stervende vrouw, omringd door zijne ongelukkige kinderen, in wier oog hij de moordenaar hunner moeder moest zijn. Hij snelde naar boven, en wierp zich op de knieen en riep overluid//O, God, sta mij bij en laat mij door daden toonen in waar heid berouw te hebben over hetgeen door mij zoo schandelijk werd misdreven. Mijn kinderen zullen mij haten, omdat ik //Neen, zeiden drie der kinderen, die hun vader in zijne vertwijfeling waren gevolgd, //wij zuilen u liefhebben} en God zal u zege nen, want moeder heeft altijd gezegd: //Die zijn zonden belijdt en laat, zal barmhartig heid verkrijgen.// Twee jaren gingen voorüij. Branderhorst had vanaf het overlijden zijner vrouw elke gelegenheid vermeden, waar hij in verzoeking zou kunnen komen De zorg voor het huis gezin had hij toevertrouwd aan zijn oudste dochtermaar als het kon was vader zelf in zijn woning. De oudste zoon werkte geregeld en had nog wel eens een verkeerde bui na den dood zijner moeder gehad, maar de be sliste houding zijns vaders was gelukkig hem ten goede. Branderhorst zelf maakte toen een beteren indruk dan vroeger, en ofschoon hij toen jonger was, werd hij nu toch beter vertrouwd, en kwam hij daardoor meer in de gelegen heid iets te kunnen verdienen. In den huiselijken kring leefde men recht genoeglijk met elkander. Men beijverde zich om het elkander zoo aangenaam mogelijk te maken. Ook het ameublement vermeerderde weer, en toen er een goede tijd was geweest prijkte de oude Statenbijbel weer op zijn plaats. Branderhorst had net zoolang gespaard tot hij het noodige bedrag, daarvoor bij el kander had. Want hij wist waar hij zich be vond, en meende gehoord te hebben, dat die menschen hem ook weer wilde verkoopen. En toen hij het onderzocht bleek het juist te zijn. Zoo leefde dit gezin nog jaren gelukkig e» tevreden. En als Branderhorst soms aan ta fel het betreurde, dat moeder zoo jong was heengegaan en dit genoegclijk leven heeft moeten missen, dan troosten hem de kinderen door te zeggen: /.Ach vader, wij zijn geluk kig, maar moeder nog gelukkiger.// We hopen ze toch eens weêr te zien. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1903 | | pagina 1