¥&év «Ie %ui«llao!HaEi«lsc!ie en Keeuwsrlie Eilanden,
Vrijdag 10 April 1903
Achttiende Jaarg. No. 912.
Orgaan
Antirevolutionair
IN HOC SIGN O VINCES
T. BOEKHOVEN.
*ar
Deze Courant verschijnt eiken Yrydag.
Abonnementsprijs per driemaanden franco per post 50 Cent.
Imerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
uitgever:
SOMMEjJL§S$B*M Si
Adyertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 p«r regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/s maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent pei plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaat
Advert ^utiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur.
ABBe stukken voer «Ie iiedactie bestemd, Advertentie» en verdere Administratie franco tee te sesadesi aan den Uitgever.
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen.
EERSTE BLAD.
Ipfjr* Aanstaande week
drukken wij voor onze lezers opnieuw
hunne adressen.
Mocht de een of de ander dan
geen courant ontvangen, verzoeken
we hen vriendelijk dit ons te ruelden,
opdat alle abuizen die eventueel zijn
gemaakt, kunnen worden hersteld.
De Administratie.
Ken uitslag van hetee-
kenic.
Te midden van de oppositie die,
wij zeggen niet de liberale burgers,
maar de liberale persorganen voer
den tegen de strafbepalingen op sta
kingsmisdaden, zag men te Alkmaar
alleen kans van slagen met een
Eamercandidaat, die voorstander is
van de regeeringsvoorstellen.
En hoe was nu de uitslag
Gelijk men weet waren van den
aanvang af de sociaal-democraten
en de vrijzinnig-democraten H felst
tegen de wetsvoorstellen. Deze twee
partijen brachten samen in 1901
uit 3016 stemmen en slonken nu
tot samen 2241 stemmen, terwijl de
liberale voorstander der wetsont
werpen ruim 750 stemmen boven
den liberalen candidaat van 1901
en ook de antirevolutieonairen cud-
didaat nog bijna 500 stemmen meer
kreeg.
Dit laatste is bij deze stemming
natuurlijk bijzaak. Ook is bij elke
verkiezing allicht iets toe te schrij
ven aan de namen der candidateD.
Maar dat neemt niet weg, dat nu
sinds een paar maanden de politieke
beweging stond in het teeken van
de beschouwing der spoorstaking. En
dan blijft het ten moedgevend tee
ken voor alle ordelievende, dat onder
deze omstandigheid in het liberale
district Alkmaar ongeveer twee der
den der uitgebrachte stemmen aan
den kant van de voorstanders der
regeeringsmaatregelen vielen.
Moge dit en heel het verloop der
oppositie onze bewindslieden sterken
om, waar zij vast staat in goede
overtuigingen onversaagd te blijven
doen, wat tot hare taak behooit.
W al aB te eerBievend.
Heel Nederland heeft bet voor zij
ne oogen kunnen zien, dat na het
verschijnen van de Regeeringsmemo-
rie de liberale pers weer is bijge
draaid ten gunste van de wijziging
in het Strafwetboek.
Wij zeggen i/vveer" bijgedraaid.
Want vlak na de spoorstaking liet men
ook in liberale bladen heel wat ver
luiden, dat een voorbereiding kon
heeten op hetgeen de Regeering la
ter deed.
Maar toen de wetsvoorstellen kwa
men, zwikte en zwenkte de liberale
pers, en viel zij de Regeering af,
uit vrees voor het geweldig spek
takel, dat de sociaal-democraten maak
ten, al omdat er misschien een
politiek buitenkansje viel te oogsten,
in elk geval met voorbijzien van de
eerste levensbehoeften voor geheel
de natie, te weten de hooghouding
van het overheidsgezag en het open
houden der groote verkeersmiddelen,
Spoedig bleek, dat men buiten
deu waard, dat is buiten het ge
zond verstand der belanghebbenden
bij een vrij spoorverkeer en een vrije
beweging der arbeidswilligen had
gerekend.
Maar men zat toen eenmarl in
de klem, en het eenige dat nog over
bleef wastheoretisch te pogen de
oppositie goed te praten. Want het
eene oogenblik voor het recht// .der
stakende spoorbeambten te pleiten
en het volgend moment de onver
mijdelijkheid der regeeringsmaatrege
len betoogen, ging toch niet.
Doch daar komt de Memorie van
antwoord op de Kamer-bedenkingen.
Het blijkt, dat de Regeering geen
zier veranderd is van standpunt. Zoo
nu als in het eerste ontwerp stelt
zij de contract-brekende spoormannen
strafbaar, en eveneens strafbaar de
genen, die de niet mee stakende ar
beiders letsel doen.
In den vorm echter geeft de Re-
geering toe. Er worden een paar
andere woorden gekozen en het
maximum der straffen wordt deels
iets lager gesteld.
En wat doet nu jde liberale pers
Erkent zij eerlijk, dat zij de be
doelingen der Regeering heeft mis
kend dat zij terstond bij het in
dienen der wetsvoordrachten had
moeten vertrouwen, dat de Regee
ring de spoorbeambten wel ver
der helpen zoude, en niet het
sociaal-democratisch geschreeuw zij
delings had moeten bevorderen.
Erkent zij eerlijk, dat zij zich ver
gist heeft in de kennis van het
Nederlandsche volk op het punt der
beoordeeling van de beteekenis der
spoorstaking en der mishandeling
van vrije werklievende arbeiders
Volstrekt niet.
Neen, de draai wordt nu genomen
met beroep op de wijzigingen,
die de Regeering in het ontwerp
aanbracht. De inschikkelijkheid der
Regeering zal nu den terugkeer der
liberale tot het betere pad moeten
verklaren. Alsof men niet wist, dat
de Regeering steeds inschikkelijk is,
als daarbij slechts de beginselen on
gedeerd kunnen blijven, alsof dat ook
vroeger niet gebleken ware.
Maar nog bonter maakt de N.
Roti. Crt. het, als de redactie zegt,
dat de Regeering nu aan de op-
positie-partij wel dankbaar mag we
zen voor haar tegenstand, omdat thans
de wettelijke bepalingen zooveel vbe
ter» zullen vastgesteld worden.
De Rolterdamsche denkt dan zeker,
dat ook zonder die revolutie-begun
stigende oppositie de wetsbepalingen
toch niet ietwat in den vorm gewij
zigd haddeu kunnen worden. Zij
weet zeker niet, dat dit met schier
elke wet aldus toegaat, en dat daar
voor juist het overleg met de Staten-
Generaal dient.
En nu geeft dit napleiten over
het gepasseerde voor de wetten zelf
wel niets. Maar dit staaltje van
draaierige liberalistische historie moet
toch ad notam genomen worden.
Want dat oppositie voeren tegen wat
de Regeering ongetwijfeld doen mocht
en moest, nl. het handhaven van
vrijheid en orde, heeft het revolu
tionaire proces al weer een eind voor
uitgeholpen, en dus schade aan ons
land berokkend.
Van achteren hiervoor dank te
vergen, is al te kras.
MËlitaire lasten.
Curieus is de klacht der sociaal
democraten over de toeneming der
militaire lasten in geld en man
schappen, wanneer men bedenkt dat
zij zei ven het land meer en meer
in een staat van oorlog brengen,
zoowel door woorden als door daden.
De defensiomiddelen strekken toch,
dit vat ieder, tot verdediging van
het wettig bestuur, zoowel tegen
binDenlandsche belagers als tegen
buitenlandsche aanvallers.
Nu kan men jammeren over de
enorme kosten van leger en vloot
voor zulk eene kleine natie als wij
zijn, en die immers, als de groote
mogendheden haar in willen pakken,
toch tegen zulk eene overmacht niet
bestand zal blijken. Maar dit is niet
slechts onvaderlandslievend en on
historisch geredeneerd neen, het is
evenzeer onpractisch, want juist om
dat wij eene „kleine'' natie zijn,
geven wy den toon in Europa niet
aan. En waar nu alle andere vol
keren het nationaal gezag schragen
met voorbereidende oorlogsmiddelen,
zou ons volk zich bespottelijk maken,
en zichzelf als het ware voor gereede
annexatie of voor twistappel tusschen
meerdere groote mogendheden aan
bieden, wanneer het, door misplaatste
zuinigheid, zijn leger en vloot ging
afschaffen.
Wèl echter kan er sprake zijn van
meer en minderen hierbij hebben
ook-, de binnenlandsche toestanden
natuurlijk invloed.
Doeh de revolutionair gezinden leg
gen het er waarlijk niet naar aan
om de militaire lasten te kunnen
verminderen. Hunne schuld is het,
dat er nu sinds verscheidene weken
zulk een aanzienlijk aantal jonge
mannen uit hun dagelijksch werk
geroepen werden om de orde in het
land te helpen bewaken. Hunne
schuld zal het zijn, als door het kwee
ken van een toenemend oproerigen
geest onder de bevolking bij her
haling de militaire macht zal ver
sterkt moeten worden en de tucht
in de kazernen verscherpt. Terwijl
zij dus roepen om bezuiniging, helpen
zij tegelijk het geld verspillen, en
houden daardoor bovendien de sociale
hervorming tegen.
Moe werkt menf
De socialisten willen de opbrengst
van den arbeid maar zoowat gelijk
verdeelen tusschen de patroons en de
arbeiders, ja den arbeiders liefst het
leeuwenaandeel geven, omdat zij toch
het zwaarste werk doen, omdat zij
de waarde voortbrengen in den han
del, en omdat zij zooveel noodig
hebben.
Maar dat die arbeid een bestuurder
behoeft, dat anders het werk vaak
doelloos en nutteloos zal zijn; dat
er voor de plaatsing van het be
werkte takt en inspanning vereischt
worden; dat de ondernemers daarbij
kans op schade beloopeD, enz.; dit
alles ziet men van die zijde voorbij.
En deze zelfde opvatting dringt
ock in anderen dan handenarbeid
door. Zoo bv. op de administratie
kantoren. Jongelingen, die pas aan
komen, vinden het soms verschrik
kelijk, dat zij massaal meer moeten
schrijven of volgens de klok meer
uren hebben te werken dan de di-
rigeerende personen. Daarbij vinden
zij zelfs de regeling en het toezicht
van hooger geplaatsten overbctdig on
vaak hinderlijk. Ja, niet zelden heb
ben zij moeite van hun wederspan-
nigheid daartegen in te houden.
Dit alles gaat uit van de revo
lutionaire gedachte, dat alle men-
schen hetzelfde werk kunnen, of
moeten kunnen. In het stoffelijke
wil men hen gelijk makenin het
verstandelijke gelijk verklarenen
hun daarom gelijke aanspraken op-
zichtens de belooning toekennen.
En waar men dan in de praktijk
stuit op het onware van die grond
stelling, vervult wrevel menig ge
moed, en moet het gezag der meer
deren afgedwongen worden, in plaats
dat het vrijwillig wordt geëerbiedigd.
Werken is werken, denkt men
maar. Op de kwaliteit wordt minder
gelet, als de massa werk maar wat
beduidt.
Eu toch zoude er veel meer arbeid
te gronde gaan, en zou er veel meer
armoede geleden worden als de meer
nadenkende lieden niet telkens peins
den over de vraaghoe is de kwa
liteit te verbeteren, en bee is het
werk zóó te regrelen, dat net doel
trett.
Art. 27 der Spoorwegwet toegepast.
Volstrekte of voorwaardelijke
gehoorzaamheid.
Er is in de stakingsdagen geleeraard,
dat de Staat slechts voorwaardelijke ge
hoorzaamheid mag eischen van hen,
die meenen, dat naar hun oordeel de
Staat hun belangen niet hehartigt op
een wijze, zooals zij dat willen. Deze
leer tast de grondslagen aan van Staat
en Maatschappij.
Al is 't waar, dat eene Regeering
op zeker oogenblik de wenschen van
ontevredenen niet kan bevredigenal
laat eene Regeering hare ambtenaren
voor een tijd rechtloos op de markt
des levens staan, onmaohtig als ze is,
om in te grijpennochtans heeft niet
één ambtenaar 't recht den Staat zijne
gehoorzaamheid op te zeggen, te staken,
of insubordinantie te plegen
En al erkent eene Regeering, dat er
grieven zijn,; dan nog is de ambtenaar
verplicht te gehoorzamen. Te gehoor
zamen op de bestaande, huidige basis
van recht; en de ambtenaar mag zich
aan dien gahoorzaamheidsplicht niet ont
trekken door de bewering, dat zijn rechts
toestand onvoldoende verzekerd is. Wel
mag hij in den rechten weg van beklag
en protest en petionnement enz. al 't
mogelijke doen om een vasten rechts
grond onder de voeten te krijgen, maar
klagen en protesteeren en petionneeren
is nog niet do gehoorzaamheid aan den
Staat opzeggen, doch sluit juist onder
danigheid en gehoorzaamheid en den
wil daartoe in.
Op den llden Maart verklaarde de
Regeering bij minde van Min. Kuyper, dat
ze overwoog of en in hoeverre de laatste
alinea van art. 27 nu reeds op de Di-
reotie's kon worden toegepast.
In de Mem. van Antwoord op 't voor-
loopig verslag geeft ze op bladz. 20 ant
woord op de vermoede mogelijkheid.
De laatste alinea luidt
Bij algemeenen maatregel van bestuur wor
den geregeld enz. enz. enz. en hetgeen verder
ter verzekering van de behoorlijke uitoefening
der spoorwegdiensten en het veilig verkeer over
de spoorwegen krachtens deze wet is voor te
schrijven.
Eu 't antwoord luidt nu
De Regeering is, na nauwkeurig onderzoek
tot de slotsom gekomen, dat de slotwoor
den van art. 27 haar de bevoegdheid ver
leenden om tusschen beiden te treden. In
verband hiermee kan worden medegedeeld
dat een concept Algemeen e maatregel van
bestuur van bedoelde strekking reeds van
den Raad van State terug werd ontvangen
en vermoedelijk binnen zeer korten tijd zal
worden uitgevaardigd Het ligt in de be
doeling, aan de Directien de verplichting
op te leggenle dat al hetgeen op de
rechtspositie en de dienstvoorwaarden van
't personeel betrekking heeft, het loon in
begrepen, behoorlijk worde gereglementeerd
en als reglement aan de goedkeuring der
Regeering zal worden onderworpen2e
dat dit reglement om de vijf jaren worde
herzien de dat in dat reglement een ge
ordende weg tot 't indienen van grieven
en weuschen 2a 1 worden geopend 4e dat
gewaakt zal worden tegen te langen ter
mijn van opzegging van den dienst5e
dat voor disciplinaire geschillen, behoudens
de veiligheid van den dienst, scheidsrech
terlijke uitspraak zal worden ingevoerd 6e
dat deze scheidsrechterlijke uitspraak op
korten termijn in werking zal maeffn
tredenen 7 e dat voer de geschillen van
disciplinairen aard, die van 1 Mei 1903
af mochten voorkomen, alsnog op dit
scheidsgerecht, zoodra 't werken kan, be
roep zal openstaan.
De Regeering vertrouwt, dat op deze
wijze aan 't op hun standpunt licht be
grijpelijk bezwaar van vele leden zal zijn
te gemoet gekomen, en dat zij, dus han
delde zich eene zoodanige aanneming van
wetsontwerp zal verzekerd zien als met
't oog op de tijdsomstandigheden stellig
de meest gewenschte is.#
En nu moge door //het Volk# in aller
lei toonaard het liedje van den lijmstok
gezongen worden, ieder die niet doorlou
ter haat of partij politiek is aangegrepen,
zal moeten toestemmen dat het der Re
geering ernst is, om bij handhaving van
't Gezag, bij erkenning van grieven, alle
voor- en tegenstanders te verzoenen, opdat
de wet in geen geval het karakter drage
van door partijzin te zijn ingegeven. Opdat
ze worde eene nationale wet, die bij ieder
ordelijk burger op bijval rekenen mag, en
alle revolutionaire acties den kop zal in
drukken.
