Vrijdag 8 April 1003. Achttiende Jaarg. No. 911. voor de ®uidii®!Iandsefie eis Zecnwwhe Eilanden. Orgaan IN HOC SIGN O VINCES T. BOEKHOVEN. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. uitgbveb: -MIe voor ale Weda<die toeslemd, Advertentie® en verdere Administratie franco toe te zenden aasa de» Uilgever. KKttSTE ÜLAD. flilasse-justitie. Een van de middelen waarmede sedert lang de kleine luiden worden opgezet tegen de wettige overheid, is het spreken van de klassen -jus titie» in de hedendaagsche maat schappij.// Gelijk de revolutionair gezinden meenen, dat de uitvoerende macht berust en berusten moet op den wil der volksmeerderheid, zoo willen zij ook. de rechterlijke macht laten rus ten op het goedvinden der volks meerderheid, Van een honger gezag, een voor- vverpelijk onveranderlijk recht weet men niet. üe maatschappelijke stroo ming geeft aan wat strafbaar is, of wat ongestraft moet blijven, zoo denken de revolutionairen. Het gevolg van deze losse opvat ting der rechtsbedeeling is natuur lijk, dat de mannen, die heden op het schild geheven en verheerlijkt worden, morgen, als zij iets gedaan hebben dat het volk mishaagt, worden af gestraft, en tot martelaars gemaakt. En gelijk de waard is, zoo ver trouwt hij zijne gasten. Op dezelfde manier als de revolutionaire volks menners het recht opvatten, denken zij, dat de tegenwoordige rechters het ook doen, namelijk afgaande op ze kere indrukken en standsgewaarwor dingen. Van voorzichtig nadenken over vonnissen, die men ter sprake brengt, is dan ook geen zier te ontdekken. Men vergelijkt maar oppervlakkig, zonder kennis van allerlei bij-om standigheden (als b.v. het bekende verleden der misdadigers, het al of niet vroeger veroordeeld geweest zijn, enz.) de vonnissen en meent dan recht te hebben tot de gevoL trek king, dat er met verschillende maten gemeten wordt. Nu willen wij volstrekt niet zeg gen, dat onze rechtspleging gansch onverbeterlijk, is, of dat de rechters nooit dwalen in hun oordeel. Trou wens, in de vonnis-vernietiging, die zoo vaak bij het instellen van hooger beroep plaats heeft, ligt de belijdenis van de feilbaarheid der rechtspraak reeds opgesloten. Ook is reeds lang van antirevolutionaire zijde goedkoo- pere en snellere rechtspraak in bur gerlijke geschillen gevraagd. Maar dit is natuurlijk heel wat anders dan de beschuldiging, dat de rechters bij het beschouwen der misdaden door het belang van hun maatschappelijken stand beheerscht worden, en dat zij om die reden onevenredig vonnissen. Tegen zulk eene lichtvaardige be tichting moet geprotesteerd worden door allen, die prijs stellen op de handhaving van het overheidsgezag. „We keuze" Een zeer ernstig tijdwoord, naar aanleiding van de beroeping van de beroeringen in de arbeidswereld, heeft Dr. J. Th. de Visser een paar weken geleden tor perse gelegd. De prijs per ex. is slechts f 0,10 en bij getalen daalt die prijs tot resp. 8, 7, 6 en 5 cent. Het betoog rust op Jezus vraag tot de twaalve Wilt gijlieden ook niet weggaan" (Joh. 6 66 en 67) liet kost den Heiland veel om die vraag te doen, maar voor de uit zuivering moet zij geschieden, want met eene besliste keurbende staat Hij steiker dan met een weifelende massa. Ook thans is het aantal arbeiders, die met een ernstig „ik kan niet anders!" wmgêr^p rap eed-of contractbreuk schuldig te maken, ge ring. Maar zij die tot dusver op het goede pad gebleven zijn, heb ben zichzelven te onderzoekenwant een loyale tegenstander doet aan de zaak van recht en waarheid niet half zooveel kwaad als de zondags christenen, die als het er op aan komt, geen weerstand kunnen bieden aan de zondige verleiding tot op stand. Beslistheid is dus noodig. De middenpartijen vallen weg in twee kampen verdeelt zich de massavoor en tegen het wettig, dooi God besteld gezag. Feitelijk zijn de mensehen wel altijd bij eene dezer twee partijen voor of tegen Christus, te rangschik ken, want er zijn slechts twee wegen en geen derde, en Goethe's woord gaat nog altijd door, t. whet eigenlijke, eenige en diepste thema der wereld- en menschengeschiedenis, waarvan al het overige afhankelijk is, blijft het conflot tusscben geloof en ongeloof. Maar als er geen crisis is, als de nood niet dringt, komt dit zoo niet uit, en zijn vrienden en vijanden van het Kruis vaak ge mengd. Alleen de godsdienst bindt de maatschappij waarlijk samen, doch zij, die den godsdienst ver zaken, werken bewust of onbewust mede tot ontbinding en verval van het sociale leven, ook al bewaren zij luid keels het tegendeel. De sociale quaestie is niet enkel eene broodquaestie, veel meer eene zedelijke en godsdiensti ge, doch dit treedt eerst helder in het licht als de mensch voor de keuze tusschen stoffelijk en zedelijk goed wordt geplaatst. Z'edaar een paar hoofdtrekken uit de rede, om tot lezen op te wekken. ilraaierü f Het is toch meer dan erg, zooals in onzen tijd de politieke sprake verward wordt. Als een nieuw staaltje daarvan kau dienen, dat de „Middelburgsche Crt." het „Standaard"-stukje waarin het ingediende vaccinewetje doel matig wordt gekeurd met het oog op de gevoelens der roomschen, een aardig draaistukje noemt. De antirevolutionairen zouden, dit weet meD, sedert vele jaren, al len vaccinedwang willen afschaffen en zulirs niet, omdat zij allen tegen de inenting zijn maar wel, omdat zij weten, dat een deel der landsbur- gers zich onder den dwang bezwaard gevoelen, hetzij om gezondsheidsre- denen, hetzij om godsdienstige over wegingen, hetzij wegens de slechte uitvoering van het werk der inen ting. De roomsch-katholieken zijn ech ter meest van meening', dat er schier alleen godsdienstige gemoedsbezwa ren achter den afkeer van den vac cinedwang zitten, en dat die bezwa ren wijken moeten voor het oordeel van de meerderheid der geneeskun digen over het iiat aèr willen dus liefst ook op de open bare scholen, die in Noord-Brabant en Limburg vaak de bijzondere roomsche ssholen vervangen, het vaccinatie-bevel gehaudhaafd zien, en gaan dus voor zoover met het liberale inzicht mede- Wat ter wereld kon nu onder deze omstandigheden de minister vaa Binnenl. Zaken anders doen dan le. het werk der inenting aan re gelen onderwerpen, die waarborg govf>n voor bet gebruik van goede pokstof en 2e alleen aan de be zwaarde ouders voor de bijzondere school ontheffing van den dwang te verleenen Toch spreekt de „Middelb. Crt." hier van een „aardig draaistukje" als „de Standaard" met den minister zegtHet bereikbare is voorgesteld. Maar lieve redactie, als dat stukje „aardig" is dan kan het niet tege lijk draaierig zijn, want draaien in de politiek is nooit „aardig", daar voor is het staatsbelang te ernstig. Op deze manier worden nu tijd en kracht gebruikt om aan hetre- geeringsgezag afbreuk te doen in plaats, dat men eens zoekt naar de belastingsmiddelen om aan onze oude en invalide arbeiders pensioen te kunnen verstrekken, .l'oolj goed. Het karakter van de critiek op de wetsvoorstellen en maatregelen door sommige liberale bladen uiigeoefend is meer boosaardig dan logisch. Volgde de minister-president alleen zijne eigene inzichten en die der antirev. partij, dan zou men natuur lijk gereed staan met het brandmerk van i/drijverij v, «eigenzinnigheid//, «partijdwangv en dergelijke liefelijke benamingen meer. En nu hij dat niet doet, maar gematigd, overeenkomstig 's lands toestanden te werk gaat, en niettemin de antirev. beginselen in het staats beleid doet uitkomen, nu vindt men de regeering weer te saai en te klein. Het Handelsblad gewaagde dezer dagen van een groothandelaar, die zich nu tot den kleinhandel ging vernederen, daarbij doelende op den ontwerper van het vaccinewetje, en noemde dit wetje zelfs een vodje. Hoe venijnig toch. Verbeeld u, een wetsvoorstel, dat de ouders van een duizendtal kinderen kan ontheffen van een zeer ernstig bezwaar, bij het opvoeden der kinderen zou een vodje zijn Alsof het een kleinigheid ware dat zulke bezwaarde ouders staan tusschen de keuze om of uitgesloten te zijn van het gebruik der scholen, öf het kroost te onderwerpen aan eene ge vaarlijk geachte kunstbewerking. Zulke uitdrukkingen geven een kijkje op den gedachtenbodem, waar uit zij voortkomen. De liberalen zijn zóó gewend aan het negeeren van ge wetensbezwaren en het aantasten, van de vrijheid van andersdenkenden, dat zij eene wet, die de eigen geest verwanten ontheft en tevens de in lichten van andere partijen zooveel mogeiijkeeltig1- slechts voor onbeduidend aanzien, Maar liet is ook blijkbaar om oppositie te doen, en dan zegt de een dit en de ander wat anders. Hetgeen het Handelsblad een v vodje« noemt, wordt door de Nieuwe Arnhemsche Crt. «een aanslag op de volksgezondheid// geheeten, niet zoo «onschuldig// ali het wetje er uit ziet, het begin van eene «krachtige agitatie.» De regeering zal echter in deze zaak haar plicht kennen, en betrachten. Antirevo lu Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag. toOMMElLSSBffJf H. Advertentiëu 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en k/3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaat Advert utiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 nur. Dit nummer bestaat uit Twee Bladen. Christelijke vakorganisatie. Volgens «Het Volk» moet Douwes, aller- wege bekend wegens zijn kloek optreden tegen de Socialisten en Anarchisten, gezegd hebben: IVel zal de ontplooiing der christelijke vakorganisaties door de wetten worden te gengehoudenmaar toch moeten wij waar het noodzakelijk is, de Regeering steunen «Het Volk« trekt daar de conclusie uit, dat de chistenarbeiders. a. zich hebben laten ronselen als hulp troepen voor de mannen met twee namen. b. het vuile werk doen om in verga deringen en in de Kamer den arbeider een stuk recht te ontnemen c. precies optreden als de national scouts deden in den Boerenkrijg, als over- loopers en onderkruipers. En dat dit willoos volgen van dr. Kuypers politiek, Patrimonium's pas op komende zelfstandige geest naar beneden zal drukken, en dat dit verbond in 't vervolg als sieraad mag bengelen aan de horlogeketting der christenaristocraten. We willen opmerken 1dat vele onzer mannen al ceel te lang gebengeld hebben aan den horlogeketting der Sociaal- Democraten, die hen geheel zou den hebben gebruikt als speelgoed. De Sociaal Democraten de balde onzen de kegelsdie slag op slag in de vakorgani satie werden omoergekegeld, 2. dat de strijd onzer dagen niet gaat om de vakorganisatie, al zijn ze er zeer dichtbij bij betrokken, maar om de Fon damenten van den Staat't Recht Gods, 't recht der Overheid, 't recht van 't geheele volk. 3. dat de strijd niet gaat legen de vak organisaties, maar tegen de gebleken wit wassen vaD zoo'n vereeniging, tegen O O O naar overmacht en hare onbezonnen aan slagen op Maatschappij en Staat, op vrijheid van patroon en niet-staker. 4. dat een vakorganisatie gebonden is aan recht en wet. 5. dat van de vakorganisatie geen dwang mag uitgaan om toe te treden, wijl anders daardoor weer zou terugkeeren het hate lijke van 't Gildewezeu, waarmee in 1798 gelukkig voor goed is afgerekend. 6. dat, als er van pressie sprake is, die opgelegd mag worden door den Staat als hoogsten beslisser, maar niet door den een op den ander. 7. dat ieder in ons vrije Nederland zelf moet weten wat zijn belang is, en vrij heid moet hebben, daarnaar zelf te han delen, zooals 1t hem goeddunkt. 8. dat de ontwikkeling der vakorgani satie wel langzamer zal gaan, maar dege lijkerminder kunstmatig, meer natuurlijk minder onredelijk; meer rekenend houdend met omstandigheden en personen en toe standen. 9. dat de chr. vakorganisaties het slacht offer zouden geworden zijn van de poli- tiek-drijverij in de organisaties. 10. en dat ze hulde verdienen voor hun steun aan de Regeering, en voor hun arbeid om orde en rust te handhaven in den Staat. Hoe zit dat We lazen ia 't Volk keer op keer gevallen van inaubordinantie, van onge- Lra -"-nheid der miliciens van weige- hoorzaau ^nm. van 8lecht voeda°e, ring dor diensten - ,!a slechte liggiag, tochtige loKaiCn. f-E^an dere onbehoorlijkheden altemaal gevol gen en oorzaken, die toch zeker wol met elkander in verband zullen staan. We weten zeerwel, dat buitengewone omstandigheden ook buitengewone maat regelen eiscben, maar dat zijn daar om nog niet onbehoorlijke maatregelen. De opgeroepen lichtingen hebben in de allereerste plaats recht, niet om maar weggestopt te worden in een school lokaal, dat te klein is, of te slapen op vochtig stroo en gedeeltelijk gevoed maar zij hebben in de eerste plaats recht op behoorlijke looaliteit, eten, drin ken en slaapgelegenheden. Daar moeten autoriteiten voor zorgen I We lezen ook, of 't waar is kunnen W6j niet beoordeelen, dat er soms aller dwaast door de superieuren wordt ge sproken tegenover klachten en op- en aanmerkingen. Maar laten heeren officieren enz. de klachten onderzoeken en de toestanden verbeterendat is heel wat beter, dan door hoogen toon en met „ik wou, dat je dit" en „ik zal je dat" aanleiding te geven tot rechtmatige verbittering. Nu gelooven we wel, dat er kwaad zaad gestrooid ia en wordt onder de mi liciens door socialistische argitatoren, maar dat moest juist een beweegreden zijn om voor de miliciens in elk opzicht goed ta zorgen, om daardoor allen wrevel te onderdrukken, en alle ontevredenheid te voorkomen. Laat de Regeering vooral zorgen, dat de lichtingen in geen geval te klagen hebben, noch over levensonder houd, nocbj over officieren, die in ernstige dagen hun roeping niet verstaan. Haringspeten en de vrouw. Bij Koninklijk Basluit van 18 Maart is de uitvoering geregeld van het zoo vaak besproken Speetwetje. Nachtarbeid der vrouw is voor 't haringspeten toe gestaan voor de volgende plaatsen Hui zen, Monnikendam, Ransdorp, Bunscho ten, 't Bilde, Harlingen, Kampen en Stad- Vollcnhoven, onder zeer verschillende voorwaarden, gedurende de wintermaan den niet later dan tot 12 uur 's nachts; on van 15 Maart tot 1 Juni niet later dan tot 2 uur 's nachts. Voor dezelfde vrouw mag van die bevoegdheid gebruik gemaakt worden 5 malen te Kampen, nl. van 15 Febr. tot 15 Maarttot 25 malen te Huizen, nl. van 15 Maart tot 1 Juni; evenzoo te Vollenhoven. Met den nacht arbeid mag de arbeidsduur per etmaal niet meer dan 8 uur bedragen, verdeeld in ten minste twee werktijden. Bij dat speten bij nacht moet de be stuurder der inrichting zeil tegenwoordig

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1903 | | pagina 1