Vrijdag 31 October 1902,
Zeventiende Jaarg. No. 889.
Antirevolutionair w V' Orgaan
voor de Ziiidliollaiidscfie en Zcenwsche Eilaitden.
IN HOC SIGN O VINCES
T. BOEKHOVEN.
Deze Courant verschijnt eiken "Vrijdag.
Abonnementsprijs per driemaanden franco per poet 50 Cent.
Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
uitgever:
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Advert ^utiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur.
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever.
Bij dit nummer behoort een
Uitvluchten.
Een van de eerste uitvluchten, die
de liberalen te baat nemen om hun
standpunt tegenover de antirevolu
tionairen te verdedigen is dat de
Bijbel geen wegwijzer is voor de
Staatszaken.
Ook Mr. Pierson, de oud-Minis
ter verklaarde onlangs in eene kie
zersvergadering, dat hij om die reden
zich niet met de antirevolutionairen
kon vereenigen, aan eerbied voor den
Bijbel ontbrak het hem niet, o neen
Aileen maar, hij kon met dat
hooggeëerde boek in de politiek niet
verder komen en dan toch daarmede
te schermen het zou misbruik van
het heilige zijn.
Met gelijk recht of liever met
even weinig grond zou iemand kun
nen volhouden, dat de Bijbel ook
niet de inrichting eener huishouding
of van eene school beschrijft ot van
eene fabriek of van een werkcontract
en dat dus ook al die stukken
van het leven met den godsdienst
niets te maken hebben. En dit wordt
dan ook gedurig beweerd.
Doch waar komen nu die uitvluch
ten vandaan Eenvoudig hiervan, dat
men niet proeft en tast wat er in
de H. Schrift ligt besloten. Dat
zoovelen voor hunne levenstaak geen
licht en geen steun in den Bijbel
vinden, ligt waarlijk niet aan den
Bijbel, maar wel aan de zoekers.
Waren deze wat meer gewend aan
Gods Woord, zij zouden gewis an-
deis spreken en verstaan, dat de
Bijbel, ofschoon niet stelselmatig en
afzonderlek de verschillende levens
verhoudingen besprekende, toch over
alles wat het menschelijk leven aan
gaat, een helder licht verspreidt. Daar
om kan er nog wel groot verschil
zijn over de toepassing der ware
beginselen, doch dat is heel wat anders
dan dat men in diepe duisternis
rondtastend, geen gemeenschappelijke
grondslagen meer in acht neemt.
Zij, die den godsdienst naast de
staatszaken willen plaatsen en zijne
kracht er niet in zoeken te laten door
werken stellen zich practisch buiten
het christendom. Over hun persoon
lijken staat oordeelen wij niet. Maar
aan den schijn kunnen zij niet ont
komen, dat zij het ware christendom
niet kennen.
Het Speelwetfe.
Aan al de drukte, die er in de
bladen en ook in de Tweede Kamer
gemaakt is over het voorstel der Re
geering om op het verbod van nacht
arbeid voor vrouwen eene uitzon
dering te maken voor de haring-
rookerijen, kan men zien eenerzijds,
hoe oppervlakkig de groote massa
over de voorvallen van den dag
oordeelt, ja hoeveel napraterij er
voortdurend plaats heeft, en ander
zijds hoe er met gierigheid op ge
aasd wordt om den Minister van
Bincenlandsche Zaken op eenige
fout te betrappen.
Bij ditzelfde speetwetje is echter
ook uitgekomen de tegenstelling tus-
schen het theoretisch eenzijdig dt ij
ven van de liberalen en de practi-
sche opvatting van den man, die ge
durende eene lange reeks van jaren
onder het volk geleefd heeft.
Want eene wet, die aan vrouwen
den nachtarbeid verbiedt, is uitne
mend. Maar uitzonderingen moeten
toch daarop toegelaten. Reeds de
ziekenverpleging noodzaakt daartoe.
Ook is het bekend, hoe weinig zorg
er voor de vrouwelijke nachtrust
getoond wordt, wanneer het wereld-
scbe pret betreit. Maar dat nu 640
vrouwen over het land voor enkele
weken in het jaar, onder beperken
de voorwaarden 2 uren 's nachts in
de haringrookerijen zijn, tot zoolang
de mannen zeker werk niet kunnen
verrichten, dat aan een deel du-
aangevoerde haring moet gebeuren
om het voor bederf te bewaren,
neen, dat was in het oog van som
mige druktemakers zoo erg, dat het
wel scheen, alsof de Minister in
plaats van goed te doen, nieuwe so
ciale ellende er bij ging verwekken.
En de Minister deed niets anders
dan een wettelijken stempel geven
aan eene uitzondering, die door den
drang van onvermijdelijke omstan
digheden van het begin af der uit
voering van de arbeidswet toch be
stond bij wijze van wetsontduiking
en dus tot schade van het gezag der
wet. In de Eerste Kamer heeft de Mi
nister dat nog eens opnieuw in het
helderst licht gesteld. In treffend een
voudige taal, getuigende van de meest
nauwkeurige zaakkennis, toonde hij
aan, dat er voorloopig geen andere
goede uitweg was voor de haringioo-
kers en dat er geene aanleiding is
voor andere takken van bedrijf om
zich op deze uitzondering te beroepen.
He sneltrein.
1 Duizenden bij duizenden verheu
gen zich in den lande, dat sedert
verleden najaar onze politieke trein
aangevoerd wordt door een man van
zoo zeldzaam veel energie en stan d-
vastigheid, dat men in elk land der
wereld trotsch zoude zijn op zijn
bezit.
Maar toch gaat het eenigen heet-
gebakerden niet gauw genoeg.
Daarom hebben zij een sneltrein
op de rails gebracht.
De heeren Staalman en E. de Vries
zullen daarvoor het vuur opstoken.
Voor bezinning onderweg, voor het
in- en uitlaten van reizigers zal er
bij dien trein weinig sprake kunnen
zijn, natuurlijk. Den machinisten
staat maar één doel voor oogen, en
dat is snel, zeer snel, de eindstati
ons te bereiken.
Zelfs rp gebreken in de wegen
zal weinig gelet wordendat zou de
reis slechts vertragenmaar daardoor
is het gevaar van ontsporing dan
ook lang niet gering.
Een van de eerste stations, waar
de heeren op aanvlogen was dat van
de finale oplossing der lagere-school-
quaestie. 't Was verschrikkelijk, zoo
schreven zij, dat die oplossing voor
het loopende jaar nog niet op de
werklijst staat. Dat kon wel moeie-
lijk anders dan eene prijsgeving van
beginselen zijn, of minstens een in
dommeling. jPordienst was dus noodig.
En de heeren Staalman en de Vries
maakten een leven als een oordeel,
en in vliegende vaart zag men hen
aanstoomen op de begeerde nieuwe
sohoolwet.
De bedoeling moge goed zijn, wij
kunnen nochtans niet sympathisee-
ren met deze nieuwe beweging.
Voortvarendheid is zeker aanbeve
lenswaardig, maar onze Premier mist
die waarlijk niet. Doch tevens moet
gezorgd worden, dat de belangen van
het geheele volk zóó onmiskenbaar
behartigd worden, dat het in 1905
nog in veel grootere meerderheid dan
in 1901 zijne sympathie betuigt voor
ene christelijke regeering.
Is er een klassenstrijd
De Sociaal-Democraten winnen
veld.
i Adrertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en V3 maal-
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent pei plaatsing.
BMVOECSEL.
Conservatief.
Ja, zeker! wie iets goeds te conser-
veeren of te bewaren heeft, handelt on
verstandig met 't weg te werpen.
Conservatief zijn is eene uitnemende
deugd, als men tracht te houden, wat
edel en schoon en nuttig is.
Conservatief zijn is prijzenswaardig,
waar 't er opaan komt te handhaven de
rechten en privilegiën, die men van Gods
wege heett ontvangen, te handhaven de
orde en de vrijheid in Staat en Maat
schappij, zonder we ke een Volk ten on
der gaat.
Maar wie slechte volkstoestanden
wil handhaven, voor volksnooden geen
oog heeft, voor volksbehoeften het oor
sluitwie zich verzet tegen billijke
eischen van arbeider en pachter en al
huns gelijkenwie scheldt en smaalt
op vakorganisaties, ze verweDseht en ver
acht wie de werkstaking een werk des
duivels noemt en de actie der arbeiders
om betere levenspositie uit Beëlzebul,
den overste der duivelen, zulk
een man is een Conservatiefdie de teeke
nen der tijden niet kent, denfgeest des
tijds niet begrijpt, of wel kent en wel
begrijpt, maar veel liever Gods water op
Godsakker laat loopen, dan dat hij een
voet verzetten zal, om den stroom in
goede bedding te leiden ot wel kent en
wel begrijpt, maar zich steeds en overal
tegen die beweging van sociale verbe
tering met hand en tand verzet.
Verzet uit eigenbelang Want
Zijn begeerzucbtzal beteugeld worden!
De uitgaven worden meer, de rente
minder
De geest des ontfermens moet meer
openbaar worden 1
De Kaïnsgeest van 't „Ben ik mijns
broeders hoeder" moet uitgebannen worden!
Er moet toenadering komen Broeder
schap
Toenadering eischt der Tijden Nood.
Bloederschap eisoht Gods Woord.
Tegen u, Conservatieve Tegenstander
die ziende niet ziet, en hoorende niet
hoort, tegen u binden wij den strijd aan
Tegen u, die de oorzaak zult worden
van Revolutie en Oproer. Die niet luis
teren wil naar de klachten des Hemels,
die door Salomo spreekt
„Daarna wendde ik mij, en zag aan al de
onderdrukkingen, die onder de zon gesohieden
en ziet er waren de tranen der verdrukten, en
dergenen, die geen trooster hadden, en aan de
zijde hunner verdrukkers was macht."
Tegen u binden wij den "strijd aan, ook
om Uws zelfs wil, want zoo zegt de Heere
„Er is een kwaad, dat krankheid aanbrengt'
hetwelk ik zag onder de zon rijkdom van zijne
bezitters, bewaard tot hun eigen kwaad."
Gij zijt gevaarlijk voor de rust des
Lands 1 Gevaarlijk voor de handha
ving van Orde en Vrijheid
Minstens even gevaarlijk als de Socia
list 1
Tegen U en tegen hem ga onze strijd
Wat is de klassenstrijd? We willen
Mr. Troelstra zelf laten spreken
Op bladz. 23 van zijn ^brochure „Wat
willen de Sociaal-Democraten", schrijft hij
onder den titelKlassenstrijd
„En zoo (d. w. z. na de behandeling van de
onderwerpenprivaat bezit en maatschappelijke
voortbrenging. Red.) zijn we dan te middenin
den strijd der klasse van bezitters en niet bezitters.
Want een groot deel der arbeiders en kleine
burgers heelt den algemeenen hongersnood niet
willen afwachten, alvorens den eiseh te doen
hooren, dat de klasse der bezitters afstand zal
doen van hare machtsmiddelen. Een sterke stroo
ming is ontstaan over de geheele wereld tegen
het bestaande maatschappelijke stelsel.
De Sociaal-democratische partij is het, die de
onterfden der wereld heeft toegeroepen, zich te
vereenigen in den strijd tegen de bezitters en
hun aanhang.
Om de onteigening der bezitters is het in
laatste instantie te doen.
Wordt die op dit oogenblik nog niet geëischt,
dan is het, omdat wij weten, nog niet sterk ge
noeg te zijn.
Strijden wij op dit oogenblik nog alleen in
de vakvereenigingen om hooger loon en korter
werktijd, en met onze politieke partij om al
gemeen kiesrecht, arbeidswetgeving en dergelijke,
het is, omdat de proletariërs nog niet voldoen
de onze ideeën hebben begrepen, onze rijon nog
niet gevuld zijn, onze legermacht nog niet tot
een ouverwinbie maoht is aangezwollen."
Zooals de lezer ziet, is de klassenstrijd
dusde strijd tusschen Kapitalist en
Proletariër.
Doel-, de onteigening der Bezitters, of:
Opheffing van 't Loonstelsel, en produc
tiemiddelen als grond en fabrieken aan
de Gemeenschap, met Rijk en Gemeente
als werkgevers, en „rijk" en „arm" als
werklieden in s Rijksdienst, ot in dienst
der Gemeenschap. Alles voor alleD, en
allen voor eikander.
Middelen: Vak- en Politieke organi
satie met Alg. Kiesrecht, Arbeidswetge
ving, Werkstaking, Boycot.
Eerste eischenHooger loon en korter
dag.
Gevolgen: Verarming der Rijken en
Verrijking der Armen. Of m. a. w.op
heffing van het standsverschil. Of nog
anders gezegdArbeiderspolitiek in plaats
van Kapitalisten-politiek, en gelijkheid
van allen in maatschappelijk opzicht.
Wij zullen over dien klassenstrijd niet
verder spreken, want wij ontken
nen zulk een strijd.
Het is niet
schrijft, dat de maatschappij in twee
legerkampen is gedeeld, die van bezitters,
en met-bezitters, die in strijd met elkander
zij o.
Het is wel waar, dat er bezitters en
niet-bezitters zijn, net zoo goed, als dat
er mannen en vrouwen zijn; maar zoo
min er een strijd is tusschen mans en
vrouwen, is er ovenmin een strijd tusschen
rijken en armen.
Het is wel waar, dat rijken en armen
niet altijd even broederlijk met elkaar
omgaan, maar het is met mans en vrou
wen ook niet altijd rozengeur.
Het is niet waar, dat patroons en
knechts, dat boeren en arbeiders, pach
ters en grondeigenaars, heeren en kl erken
waar, wat Mr. Troelstra
chefs en ambtenaren, in een woord „be
zitters" in strijdlevenmet„niet-bezitters".
Wij kennen op Plakkeetal van „meer
deren" die in de beste verstandhouding
leven met hun „minderen"; tal van
boeren, die 't beste bedoelen met hun
arbeiders; tal van patroons, die hun
knechts 't hoogste loon gunnen on't ook
graag geven, als 't er maar even door
kan.
Wij kennen door heel Nederland edele
patroons en edele arbeiders, die 't goede
voor elkander zoeken en welke patroons
graag alles in 't werk stellen om hun
ondergeschikten een menschwaardig be
staan te verschaffen, een bestaan over
eenkomstig hun - stand van arbeider ot
ambtenaar enz.
Zekor, er zijn slechte, onverschillige,
hardvochtige meerderen, even goed als
er slechte, onverschillige en luie werk
lieden zijn.
Zeker, er kan hier of daar tusschen
meerderen eD minderen een belangenkwes
tie opduiken. Het loon kan te laag zijn,
het werk te zwaar, de dag te langmaar
dat zijn kwesties, die in de huisgezinnen
ook voorkomen en onder velerlei vorm
in eene zondige wereld tot den einde toe
zullen blijven voorkomen. Yolmaakt zal
het ook in den Socialistischen Staat niet
zijn. Ook daar zulleD allerlei kwesties
van onheusche behandeling, onbillijke
boeten en inhouding van soldij voorkomen;
ook daar zal men klachten hooren van
te zwaar werk voor den één, en te licht
voor den ander. Be dwang der wet kan
in den Socialistischen Staat veel met
geweld en dreigement tot stand brengen
en in stand houden, maar ook daar zul
len kwesties van allerlei aard opduiken.
Wij ontkennen den Klassenstrijd.
En dit betreuren wij, dat hij door de
Sociaal-Demokraten wordt aangekweekt
en op de spits gedreven.
De Sociaal-Dem. prediken dien strijd
als een geloofsartikel uit hun economi-
schen Bijbel.
,t Is er hun willens en wetens, met
opzet om te doen om de Standen tegen
elkaar in 't harnas te jagen. De Rijke
moet naar onder 1
Ze willen verbetering der arbeiderstoe
standen, en dat is uitnemend, maar door
alle standsverschil ten eenenmale weg te
doezelen.
En zoo'n aankweeking van strijd heeft
tegenwoordig onze Maatschappij heusch
niet noodig. De standen moeten niet
tegen elkaar opgezet wordenmaar er
moet een streven zijn om de afstan
den, de tegenstellingen weg te nemen.
Er moet saamwerking komen tusschen
Kapitaal en Arbeid, tusschen Kapitalist en
Proletariër, saamwerking door allenvan
Overheid en Kerk en Organisaties van
den Arbeid om de klassenverschillen niet
weg te nemen, maar in te krimpen,
Niet de Standen weg
Wel de huidige, te groote afstanden 1
Daarom niet socialistisch maar chris-
telijk-Democratisch
De verkiezing in Gouda zag het stem-
mencijfer op de Soc-Demoer. van 213 in
Juni 1901 rijzen tot 492 j.l. Donderdag.
In Amsterdam klom het van 900 tot
2000.
Overal wint deze partij veld.
Ze verdienen 't ook. Al was 't maar
alleen voor d'er moeite en inspanning.
Niet dat we met al dat gezwets en
dien eigen lof en dat geschetter ook maar
iets op hebben, in Amsterdam
hebben de onzen het heel wat kalmer aan
gepakt zonder die lawaaimakerijj en wij
hebben succes gehad, maar Se Soei-
