Ds Bp
Spaarhia
Goedki
B 1J Y 0 SE
MAAS- EN
Advertenti
Hl
Nieuwstijding uit
Rosendaal.
Middelharnis enSomm*
R(
de
z
Diaman'
Pendules, Re
NIEUWSTE MODELLEN.
J. van MESSEL,
Vrijdag 24
Reclames
illededeelintjen enz.
Volkeren der Aarde.
0e Oorlog*.
van het Departen
dee iïlaatschappi
A tel can 'I ASyess
C. kolff A.Cz
Hoogs (mal 293
Sn d
Stoelen in mi nu
Schilde
Verder alle?
MEU
lirosilc voorn
reob
BEHOlW bij
Provinciaal Comité.
Algemeene Vergadering van an
tirevolutionaire Kiesvereenigirgsn,
uitgeschreven door het Provinciaal
Comité in Zuid Holland, op Donder
dag 30 Mei des voor middags half
elf uur te Botterdamin het locaal
„Obadja", Prinsestraat.
Tot deze vergadering hebben toe
gang alle leden van antirevolutio
naire kiesvereenigingen, aangesloten
bij het Centraal Comité.
Spreker
de heer C. W. J. V. laimiliel.
Onderwerp:
„Niet van de aarde, maar uit den
hemel."
IN HOC SlG jgjgs
Uit de Hamers.
Biiiiiei
chili heeft dus beter voldaan dan ammoniak-au-
perphosphant.
Dit wat betreft de nawerking.
2. AaDgaande don invloed van ammoniak-au-
perph. (toegepast in 1900) wordt geen oonoluaie
gemaakt. De onderste regel van do tabel leert,
dat de werking al uiterst gering is. De meer
opbrengst van voor 48 g. kunstmebt bedroeg
sleohts 5,80 g. De heer Mansholt vermoedt dat
de geringe uitwerking moet worden toegeschre
ven öf aan 't onguustige weer, öf aan hst feit,
dat overstrooien en ineggen der mest niet vol
doende is en dat ze ondergeploegd moet worden.
Wordt vervolgd.
M-
20 Cent per regel.
Van uit Rosendaal komt ons een be
richt dat wij niet nalaten kunnen onze
lezers mede te deelen, om te bewijzen
dat het woord, onmogelijk, een verdicht
sel is en dat men met eenige volharding
en goeden wil er toekomt zulks aan te
toonen.
De Heer H.van Veghel te Rosendaal be
vestigt ten zeerste de waarheid van het
geen wij zoo even zeiden. Sedert een
jaar, zoo zegt hij, had ik eene ziekte in
mijn been en zulks werd zoo erg, dat ik
moest te bed blijven. Met zalf gesmeerd
en nog eens met andere middelen, niets
mocht baten. Tot dat ik op zekeren dag
De heer VEGtHEL volgens portret,
er ook toe overging de Pink Pillen van
Dr Williams aan te wenden. En werkelijk
kan ik thans bevestigen dat zij uitste
kend gewerkt hebben. Mjju been was op
de ziekelijke plaats hard en vertoonde
verschillende kleuren en ik kan thans
weder loopen en mijne werkzaamheden
verrichten, dank Uwe wondervolle Pink-
Pillen.
Ik gevoel mij gelukkig zoowel voor mij
zelve, als voor de lijdende menschheid,
U te machtigen mijne ongehoopte en
onmogelijk verklaarde genezing te pu-
bliceeren.
De rheumatiek, dat veelvuldig ver
oorzaakt wordt door de koude of de voch
tigheid, wordt ook nog veroorzaakt door
eene oorspronkelijke of door ongeval ont
stane verarming van het bloed. Deze
uiterst pijnlijke ziekte heelt eene kwade
invloed ob den algemeenen toestand. De
eetlust en de slaap verdwijnen, men ver
liest de krachtenen de algemeene zwakte
wordt zoodanig, dat men verplicht is te
bed te blijven. De Pink Pillen van Dr.
Williams door het bloed te hernieuwen,
geven aan het lichaam eene nieuwe kracht
terug, en doen alle ongemakken ver
dwijnen. Zij handelen met de zelfde
werkdadigheid tegen bloedarmoede, bleek
zucht, nuerasthénie, hoofd-en maagpijnen
zinkingen en algemeene verzwakking bij
den man en bij de vrouw.
Prijs f 1,75 de doos I 9 per 6 doozen
"Verkrijbaar bij Snabilié Steiger, 27,
Rotterdam, hoofd-depothouder voor Ne
derland en Apotheken. Franco toezending
tegen postwissel.
Ook echt verkrijgbaar voor Sommelsdijk
en omstreken bij de firma DIJKEMA
DOORNBOS, te Sommelsdijk.
Men geve acht dat de echte Pink Pil
len van Dr. Williams zich in een houten
kokertje bevinden, met rooskleurig papier
omwikkeld, waarop met blauwe letters
gedrukt staatPilules Pink pour Person-
nes PÉUes du Dr. Williams. Verder moet
zich op ieder uitwendig omhulsel be
vinden een wit strookje papier over de
lengte der étui geplakt waarop staat
Prijs f 1,75 de doos, f 9. per 6 doozen.
Eenig depothouder voor Nederland Sna
bilié, Steiger 27, Rotterdam. Voor
de gebruikswijze raadplege men de inger-
slotene Hollandsche circulaire.
JE JVGKIj^JCD.
Ook Engelands landbouw is blijkens
de openbaar gemaakte statistieke opga
ven sterk achteruitgaande, zoo niet de
verdwijning nabij. De oppervlakte be
zaaide akkers is nog maar de helft van
wat die voor dertig jaren was, nog slechts
een zerde van het gehee'Er zijn 647,000
schapen en 16,000 paarden minder dan
verleden jaar.
Toen Koningin Victoria den troon be
steeg, gebiuikte Engeland zijn eigen
graan en zou het eene blokkade door
het overige Europa jaren hebben kunnen
uithouden nn op zijn best een maand.
Uit Kaapstad wordt dd. 16 Mei ge
seind „Men meldt uit verscheidene plaat
sen bloedige gevechten, die geleverd
moeten zijn tusschen de geregelde en de
koloniale troepen van het Engelscbe le
ger. Deze botsingen zijn grootendeels te
wijten aan de Engelsche officieren die,
daar zij van adel zijn en doortrokken
met kaste-vooroordeelen, de officieren van
do koloniale troepen met minachting be
handelen. De onderlinge twisten nemen
zulk een ernstig karakter aan, dat zelts
de koppigste chauvinisten dientengevolge
naar het einde van den oorlog gaan
verlangen."
TVMIKI.tE.
De Turksche Minister van buitenland-
sche zaken heeft ter kennis gebracht van
de gezanten der mogendheden, dat de
Sultan alles afkeurt, wat ondernomen is
tegen den buitenlandschen postdienst,
en dat hij gestrenge bevelen heeft gegeven
opdat de dienst weer als vroeger zou
kunnen plaats vinden.
Maar het berouw kwam wel wat
laat. De gezanten Oosterjjk, Frankrijk
en Engeland verklaarden, dat de zaak
reeds in behandeling was genomen door
hun kabinetten zoodat zij niet meer op een
bespreking konden ingaan. Doch ze waren
èök niet voornemens demededeeling van
den Sultan ter kennis te brengen van
hun iegeeringen. Abdoel Hamid mocht
anders eens denken, dat hij met de hee-
ren spelen kon 1 De Duitsche gezant
verklaarde, na kennisneming van de me-
dedeeling des Sultans, dat hij de aange
legenheid hiermede als geëindigd be
schouwde.
In elk geval zouden de heeren, in
verband met de door hen van hun re
geeringen ontvangen instruction, nog
eenmaal samenkomen, bij den Duitschen
ambassadeur, voor een definitieve beslis
sing.
De zaak is dus zoo goed als afgeloo-
pen. Een échec voorde Porte, zeer zeker.
Maar het was toch wel te voorzien dat
zij bakzeil moest halen. Of rekende zij
op eenige spelbrekers, op den vriend
in Berlijn met name
ClllXA.
Volgens bericht aan de «Times* heeft
maarschalk Waldersee moeten afzien van
eene nieuwe expeditie naar het zuiden der
provincie Tsjili omdat de Engelsche au
toriteiten weigerde daartoe mede te werken.
Over een nieuw voorstel in zake de
door China te betalen schadevergoeding
zijn de gezanten te Peking het nog niet
eens. De Britsche gezant heeft thans weer
aan zijne ambtgenooten doen weten, dat
het geeischte bedrag toch eigenlijk veel te
groot isen de onmiddelijke opvordering daar
van, zelfs bij wijze van leening, China tot
een bankroet zou voeren. Zijne regeering
wil dan ook hare eischen matigen en zich
tevreden stellen met voldoening van 4 pCt.
schuldbrieven, aflosbaar in 56 jaren en ge
waarborgd door eene zoutbelasting en ver
hooging der inlandsche belastingen en in
voerrechten.
Het best zouden wij den oorlog in
Zuid-Afrika, krijgertje spelen« kunnen
noemen.
Pas heeft deze of gene generaal deze of
die streek gezuiverd of een andere reeds
gezuiverde streek wordt weer door de boe
ren bezet.
Het is dus een ware afmatting voor de
Engelschen.
Zoo was dan het Boschveld schoonge
veegd en de vijand getrokken ten Zuiden
van de Delagoa-lijn, naar dezelfde streek
dus die generaal Frensch in het begin van
dit jaar reeds met zeven collonnes had
gezuiverd 1 En nu zal, volgens de T imes-
correspondent te Middelburg, sir Blidon
Blood het werk van generaal Frensch nog
eens doen. De Boeren, hiervan reeds op
de hoogte, trekken alvast in kleine troep
jes over den Delagoaspoorweg, weer naar
het schoongeveegde Noorden. En als dan
generaal Blood het Zuid-Oosten van Trans
vaal heeft gezuiverd zal hij opniew aan 't
Boschveld kunnen beginnen, want de man
der Times erkent het zelfhet is den
Engelschen,zonder veel grootere troepen
macht, niet mogelijk dat m en weer
trekken te beletten. Maar waarop bouwt
de berichtgever dan zijn gunstige ver
wachtingen
Van de Boeren in het Ermelosche, «die
nooit een gevecht weigerden,» meldt een
telegram uit Standerton ons waer een stout
stukje. Die depêche, Zaterdag verzonden,
luidt als volgt
De Boeren hebben driemaal kolone
Bullocks collonne aangevallen tusschen
Amersfoort en Ermelo. Zij hadden _een
Creusot-kanon, een twaalfponder, jtwee
pompoms en een maxim. Alle pogingen
werden in het werk gesteld om hun die
stukken af te nemen, maar dat mislukte.
Ten slotte gingen de Boeren door Ermelo
naar Carolina. Louis Botha verliet Ermelo
met het garnizoen en de afficieren den 15
in oostelijke richting trekkende. Bullock
zuiverde Ermelo van alle inwoners, maar
liet de stad ongerept. Doch nauwelijks was
hij weg of de Boeren kwamen terug en
doorzochten de stad naar burgers, die zich
wellicht hadden overgegeven
Generaal Elliot zond in den loop der
week naar Standerton 40.000 paarden
en vee en vele Boeren-gezinnen.
Hieruit blijkt dus, dat de Boeren drie
maal de Khaki's hebben aangevallen en
dat ze nog over een vijftal kanonnen be
schikken. Hoe vaak was al niet gemeld,
dat het laatste stuk geschut vernield of
den Engelschen in handen gevallen was
En dat wil de Time s-corresdonpent (nu
hij zijn draai genomen heeft) ons wijs
maken, dat er straks nog maar enkele
fanatieken* in het veld zullen staan. Enkele
ja, vergeleken bij de overmacht der Kha
ki's maar zij toonen beleid genoeg en heb
ben den noodigen moed bovendien, om
den oorlog met succes aan den gang te
houden. Op die fanatieke Boeren die «vol
harden*, staat dan ook alleen, naar den
mensch gesproken, de hoop op het goed
einde van den oorlog.
Reuters berichtgever roemde den laatsten
tocht van de Wet, gelijk men zag, als een
kranig stuk. Of de dappere Vrijstater zich
dus ook weer onderscheiden heeftWellicht
is »Oom Chris« na zijn bezoek aan Transvaal
weer op weg gegaan naar de Kaapkolonie
doch waar hij zich bevindt, weet niemand.
Volgens sommigen zou hij Donderdag reeds
weer de Oranjerivier zijn overgetrokken
maar hoewel hij, volgens den Amerikaan-
schen oorlogscorrespondent Millard die
in Scribner's Magazine een belangwekkend
verhaal geeft van zijn ontmoetingen met
»den held van den oorlog* met een
snelheid kan reizen van 9 */2 K.M per uur
is het haast ongelooflijk, dat hij, die om
streeks het begin dezer maand nog aan de
Vaal stond, sinds dien tijd den geheelen
Vrijstaat al weer zou ziju doorgetrokken.
En toch, de man van Reuter bevestigt het.
Maar wat voert de Wet thans in het schild
Bereidt hij nieuwe verrassingen voor, ter
ontnuchtering van de optimistische Engel
schen
L. PENNING BIJ PRESIDENT KRUGER.
Het ia een prachtige wandelweg van het stati on
naar de villa C as8a Cara, waar de groote balling van
Afrika zijn tijdelijke tent heeft opgeslagen. En het
waa een achoone dag, die tiende MeiEr wi a zooeven
een bui gevallende lucht waa doorademd van boach-
en bloemgBurende zware regenwolken hadden zich
verdeeld, en in de verte, boven de dennenwouden van
het Gooiland rolde vol majesteit de laatste don
derslag.
Kwart vóór vier zou ik den Preaidelit mogen apro-
ken, en geen 10 seoonden later stond ik vo r het hek
van de villa. Ik werd binnengelaten in de kamer rechta,
waar een paar heeren der kanaelar jj aan het schrjjven
waren. Op een bureau tegen den muur atond een
tekstplaat, waarop met groote lettera de woorden
stonden geschreven, die lk bjj de ontvangst van den
President aan het Haagsche station door honderden
zangers en zangeressen had hooren zingen
„Bezwjjkt dan ooit in bittere smart
Of bangen nood mijn vleesch en hart,
Zoo zult Gjj zijn voor mijn gemoed
Mijn rots, mijn deel. mijn eeuwig goed."
De Secritaris, ae heer Bok, ontving mij zeer vrien
delijk. Hjj vertelde mjj, dat de president het uitstekend
maukte, en dat zijn oogen genezen waren. De
Secretaris bood mjj dan een stoel, en ik zette mjj
neder.
Waaraan dacht ik Daaraan, dat naits dan twee
halvesteensmuren mij nu scheidden van den grooten
Afrikaander. Die gedachte bewoog mij, doch ik had
geen vrees, geen opzien voor de ontmoeting. Zeventien
jaar geleden had ik den President ook gesproken, en
toen had mjjn hart gebonsd. Maar dat betert wel,
ala we ouder worden; als wij geschud zijn door de
leveusatormen, als de grjjze haren komen. Dan leeren
we de betrekkelijkheid inzien der waarde van al het
vergankelijke.
De deur ging op'en, en een slanke man met een
innemeud uiterljjk ik vermoed, dat het Dr. Hejjmans
was verzocht mij hem te volgen.
En nu kwam het groote moment.
Ik zag een ouden, breed gesehouderden man met
dichte, grjjze haren en gehuld in een grijze overjas,
zitten. Hij zat met den rug naar mjj toe, enhjj bleef
onbewegelijk in die houding. De haard brandde, en
het was zeer warm in de kamer, maar er stond een
vuurscherm, dat de uitstralende hitte ven den haard
temperde voor den grjjsaard.
Ik ging langzaam achter hem heen, en nu stond ik
voor hem. Ik reikte hem de hand, en hij gaf mjj de
hand, maarik wil waar zjjnde eerste indruk was
voor mjj een groote en pjjn.jjke teleurstelling.
Neen, dat was de man niet, dien ik zeventien jaar
geleden in het Amstelhotel te Amsterdam had
gesproken 1 Waar waren die vorschende tot in de
diepten doordringende oogen gebleven? Waar waren
die sterke handen, die zich tot vuisten konden bailen,
dat krachtige voorhoofd, waarachter een were.d van
gedachten sluimerde
Ik zette mij neder, vlak voor den President, en ik
staarde hem aan met groote oogen, ala een kind, dat
voor een smurteljjk raadael staat.
Hoe zat hij daar weggedoken in dien grooten leu
ningstoel En welk een onmeteljjke vermoeidheid iag
er uitgespreid over dat gelaat! Hjj deed mjj denken
aan die grjjsaards, di» een stormachtig leven achter
zieli hebben, en bij wie nu, terwijl de avondschaduwen
vallen, het leven zich terugtrekt in de stille diepten
van het gemoed.
De sporen van een machtigen geest kon ik nog wel
ontdekken op dot gelaat, maar die machtige geost
zelfwaar was hjj gebleven?
De President zeide geen woord, en daarom sprak ik
Wat ik eigenljjk gezegd heb, weet ik niet mee r
maar ik sprakik behoefde mjj daarvoor toch niet
te schamen over mjjne liefde tot het arme, gemartelde
Afrikaausclie volk, en ik sprak met aandoening, want
het welde op met kracht uit het diepste mjjner ziel
en plotseling, met een ruk, richlte die gebogen gestalte
zich opdie gesloten oogen openden zichen ik
zag er weer het vuur in tiute en van zeventien jaar
geleden.
„Dit heb ik u te zeggen," zeide hjj, en hij sprak
met oen klem, die mjj met bijjdeverbazingrervu.de,
„dat wij het zullen winnen. Tegenover God heeft mijn
volk zwaar overtreden, maar tegenover Engel and
hebben wjj het recht aan onze zjjde. Wij hebben nu
twintig maanden gestreden, en geen mensch kan het
begrjjpen, dat de Afrikaanders nog vechten. Het is
een wonderhet is do hand van God. Het is ook geen
oorlog," en hjj rukte de gevouwen handen met kraoht
uit elkander, „die slechts één natie raaktneen, ze
raak', do gansche wereld. God zal de gebeden ver-
hooren, en er zal een wederkeering komen tot Hem,
de gansche wereld door. Ik weet den tjjd nietGod
alleen weet den tjjd. Maar wjj zullen het winnen 1"
Ik keek hem aan met klimmende verbazingde
zware vermoeidheid van zjjn gelaat had plaats gemaakt
voor een buitengewone kracht, en was liet de geheim
zinnige uitstraling, die er uitgaat van een machtigen
geest, of waB het een soort magnetische kracht, in
welker ban ik was geraaktik weet het niet, maar
dit is zeker waar, dat ik stellig overtuigd wa dat
de Boeren zouden zegevieren in dezen oorlog.
Hjj vraagde mjj nog iets omtrc-nt mjjn broeders, en
toen zweeg hij. Hjj sloot de oogenhet vuur verdoofde,
en de oude vermoeidheid werd weer zichtbaar op dat
gelaa t.
Ach, het was toch wel te v. rstaan. De sterke
eikenboom was weggerukt uit zjjn vaderlandschen
grond, uit dat land van bergen en valeien, en had hier,
in het vlakke land der Noordzee, het heimwee
overgehouden naar dat zonnige ZuiJorland.
De onweerswolken wareu weggedreven; de vogels
zongen, en de lente golfde in al haar pracht daar
buiten. En de namiddagzon schitterde aan den diep
blauwen hemel, en haar stralen vielen in de kamer,
waar wij zaten, en ik zag met vochtige oogen, hoe
zjj vriendelijk en troostend hteugleden over het ver
moeide gelaat daar voor mij.
Maar hjj open de opnieuw zjjn oogen het oude vuur
schitterde mjj tegen, en terv. jjl hij de handen met
kracht op de leuning van zjjn sioel liet vallen, hief
hjj het hoofd op, zooals de vrjje leeuw der woestjjn
den kop opheft, als hjj den strijd gaat aanbinden, en
hjj riep: „Weet gjj, wat Bismarck gezegd heeft Dit
heeft Bismarck gezogd, voordat hjj doodg
wordt het graf van Engeland!"
Ik weet niet veel meer te vertellen van d
De President reikte mjj de hand tot afsc
ging heen.
Aan het station te Utrecht kocht ik een
ik las daarin het bericht van Engelscln
respondenten, dut het nu gauw uit zou z
ooriog. Er behoefden maar 16000 gewapi
meer gevangen te wordendan was het
Verleden jaar in September waren erm
stroopende benden overgeschoten volger.s
waardig getuigenis van lord Roberts, en I
maanden laterwaren het maar 16000 B
„Dat schiet op dacht ik en was het n
oveimoed of was het een natrilling van
dien ik op villa Casa Cara had ontvang
om lachen.
Drie P
DE PEST IN ZUID AFRI
Blijkens bericht van den gouvi
Kaapkolonie werden gedurende
eindigende 11 Mei, 3 8 gevallen
aangegeven, waarvan 8 bij Europ
bij kleurlingen en 6 bij inboorli
25 sterfgevallen, waarvan 2 bij Eu
19 bij kleurlingen en 4 bij inla
het geheel werden tot dusver aanj
personen, van wie er 275 aan de
leden. De Europeanen komen 01
cijfers voor met 15 5 en 50.
Vrijdag deden zich weer 10 ziek
voor waarvan 5 bij Europeanen
kleurlingen.
STEEDS GROOTER.
De Britsche admiraliteit laat n
den bouw beginnen van drie oorlo<
die de grootste ter wereld moet;
en elk 18000 ton zullen meten
bewapening beliooren o.a. vier st
50 ton. De kosten van elk der dr
bedragen ongeveer 1 '/4 millioen
ling. Totdusver haalden de groo
elads van Engeland en Japan
15000 ton.
uit de Fabriek van BINGHAM
worden maar steeds meer gevras
Hun lichten gang en fijne 1
doet iederen fietser watertanden.
Voor U een machine aanscha
U eerst Geill.
Catalogus
aan
Hoofd-Agent
W. BOEKHOVEN te SOMMK
De bank neemt gelden op t<
rente 's jaars.
Gelegenheid tot inbreng en
ling van gelden op
Maandag,
Woensdag en Donderdag van 9-
nevens Maandagavond van 67
kantore van den Thesaurier-B
te Middi
in
<!ct
in
Ka*
Alle Uurwerken 2 jal
was
oeveren ten slotti
ende dat als de ve
zoo noodzakelijl
laak zelve wel te
ben en waar de R
d, daar meende
noodzakelijk
I stemmen.
)e heer Smeenge,
ja diende den he<J
rd en verdedigde
de verbetering n
Muchthaven aan
Tonge onontbe
egat verbeterd, da
vluchthaven ook o
■schippers verlan
als de Hollandse]
ftneende, met dei
beste plan was d;
Ihad de Commiss
e voor den water
in 1897 een zest;
d, dat het beste
t bestemd, door
Langzaam gaat zeker, zegt 't spreek
woord. En we erkennen, dat in de Kamer
reeds een dag of tien geleden gesproken
is, over hetgeen wij nu behandelen zullen.
Wel wat laat, zegt ge. Beter laat dan
nooit, en beter de zaak goed bezien dan
terloops besprokenvooral zoo'n gewich
tige kwestie als we thans zullen onder de
oogen zien, die ook met onze eilanden m
zeer nauw verband staat. Dit is de zaak
en het onderwerp Motie van den heer
Gijn en vijf andere heeren of leden be
trekkelijk den waterweg van Dordt naar
zee«. Hoe luidde ze Aldus «van oordeel
dat het maken van een waterweg voor
diepgaande schepen van Dordrecht naar
zee is in het belang zoo van deze haven
stad als van de binnenlandsche schipperij
en van de binnenvaart tusschen Zeelanden
Nooid-Brabant eenerzijds en de andere
deelen des lands anderzijds in aanmerking
nemende dat, al moge 's lands financieele
toestand niet gedoogen dit werk ten laste
van één begrootingsjaar te brengen, bij j'J,')'
n gaan en dan
aanstonds zijn
en één is er a
dere komt bij S
die waterweg me
en zelfden gees
het plan door
geacht, vond be
die 18 a 20
1 is, het 5 de plar
pcommissie opno
twee stoomtram!
geholpen word
ging was in 98
el zoo groot als
el als in HarliH
waterweg naar I
enen uitgegeven
belangrijke werke
it met zijne groot;
evenzoo recht op
zeer
verdeeling over eenige jaren de kosten niet
and met een vlucr
van zoo overwegend gewicht zijn, dat de tot
stand koming van dit werk van groot al
gemeen belang nog langer zou moeten
worden uitgesteld, spreekt de wenschelijk-
heid uit, dat, zoo mogelijk nog in den loop
van dit zittingsjaar het ontwerp van wet
tot het verbeteren van den weg van
Dordrecht door Het Hellegat langs Brou
wershaven naar zee worde ingediend.« Het
Aardappelengat had in het najaar van 1900]
nog een diepte van 50 d.M. nu is die J
slechts 30 d.M. En waar 56 d.M.het Lrfn k hc
minimum is voor een eenigszms bruikbaren gebracht De m
v. Gijn
erbetering van he
is door toedoen
erleen ander bezw
't Hellegat moete
agsmiddelen wordei
er- zal dan een 4 a
fte groot, om di
st te kunnen uitnl
moet wat geda;
Jgering van het
1 't wordt steeds sl
vaarweg naar zee, daar is het zoo klaar
als de dag, dat de waterweg langzamerhand
onbruikbaar is geworden. Het is voor sche
pen van eenigzins beteekenend charter onmo
gelijk naarDordt te komen. Ieder begrijpt wit
voor een handelsstad een vaarweg beteekint
die gedurende zeven maanden van het jaar in
onbruikbaren en geheel onvoldoenden toe
stand verkeert. Onder zulke omstand'ghe-
den wordt de zeehandel geheel onmogelijk
en de gevolgen blijven voor de stad
Dordt dan ook niet uit. Het was treurig
in den loop van dezen winter tezien hoe
tal van flinke, stoere mannen langs
heeren straten slenteren en baliekloofden,
om de doodeenvoudige reden, dat zij,die,,
werken wilden en werken konden, g
brood voor hun gezin konden verdienen,
omdat het werk voor hen bestemd niet
tot Dordt kon komen, zoodat zij een be
roep moesten doen op de publieke liefda-
drgheid. En nu wordt er wel veel aan dien
weterweg gedaan en is er in de laatste
vier jaar een paar ton voor uitgegeven,
maar het resultaat blijft onvoldoende, te
meer omdat er nog een ander bezwaar is
bijgekomen, dat nl. ook door den overloop
bij den Bommel de weg over Hellevoet-
sluis naar Dordt zoo slecht is. Die twee lct jn 0penp,are veriJ
wegen zijn dus verloren, en de eenige kans e<jen> pjnkste
op succes is dan oók deze, dat het H namiddags 2
legat verdiept wordt. Het is gebleken, da; Zondagsschool, de
tamelijk diepgaande schepen langs Bron- ljand,a in het kot
werschaven heen, door 't Hellegat in Don- dag 28 Mei te O
konden komen, en als er dus van Rijksweg6 te Sta.cl aan ;t Ha
door kunstwerken eenst getracht werd den Jn; te gomme^ y r
diepgang nog meer te verbeteren dan z°;J im, Maandag 1 o Ji
Dordt weer een behoorlijken waterweg jjftsdag j t junj te
krijgen, en zou er weer brood zijn voor UE yREDESCOï
allen, die nu niets te doen hebben-y j Gravenha
heer Lohman was van oordeel, dat 6n Zaterdagavond rr
hier een kwestie gold tusschen Rottere- erping van de hcri
en Dordt, eene concurrentie tusschen two- ^-edesconferentie
handelssteden, en hij meende, dat het zee'
goed mogelijk is, dat als de zeeschep"
naar Dordt willen, zij dan maar door deB
Nieuwen Waterweg moeten gaan, datp<"
is 't goedkoopstdan gaan ze Rotterdam
voorbij en stevenen de Noord maar
den heer
reeg slechts een 6-t
en er 55 voor.
ogen stemden de
eldoorn) Pijnappel|
de Savornin Loh
trzitter.
Heer J. J. van
digde van ons dist
oer is heden (Dinsc
b Johan van Ki
dorp, op 19 D
verschillende po:
erd hij den 20
n tot lid der T
üstrict Zierikzee.
fgebroken heeft hi|
gehad.
overledene was
ran den Ned. Le
ursorde van het
'ijk en de Leo;
heer De Wil
W in de meest;
meeting
in
door I
Ide
pok minister De I
werd de volgend I
vergadering, den
te 'a Gravenhuge
ning der Vredesef
