Yrijdag 27 Januari 1899. Dertiende Jaargang No. 69 voor %ui<l-!Iollaii(l*cli© ©n Zeeawselie Eilanden. An tirevo lutionair Orgaan IN HOC SIGN O VINCES lamis. T BOEKHOVEN. ijzen. 'f r-> !- an Over maak or wijlen d wier en ik in xar ENS. R. 1 enkas- enz., én ge- lommelsdijk uitgever: SOMMEBjSBBIABi. AiSe staikEten voor de Hedaclie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever. Wetsontwerp op de vaderlijke macht. De Nederlandereen blad welks hooldredacteur zelfs eene beduidende rechtspraktijk achter den rug heelt, keurt dit onderwerp ai zeer slecht van gehalte, omdat het in plaats van het huwelijk te eerbiedigen als in stelling van hoogere beschikking, met eene bepaalde orde voor man en vrouw, den weg op schijnt te willen gaan van hen die in het huwelijk slechts een naast elkaar samenleven van man en vrouw zien. Voortaan zal, als man en vrouw oneensgezind zijn over het huwelijk, over de car rière, over het onderwijs van een kind, de kantonrechter beslissen, dus een ambtenaar, die misschien niet eens verstand heeft van opvoeding, en den vermogenstoestand der ouders niet kent, en die geenerlei verant woordelijkheid voor de gevolgen zijner beslissing te dragen heeft. De leidende geesten der vrouwen beweging zooals mr. Fokker, Prof. Molengraaff, Jeitje de Bosch Kemper en anderen willen nog verder gaan en in de wet laten bepalen, dat bij verschil van inzicht bij de uitoefe ning van het gezag over kinderen, steeds eene overeenkomst zal worden gesloten, goed te keuren door den Kantonrechter, en dat bij gebreke van zulk eene overeenkomst de Kan tonrechter beslissen zal over „de quaestie die de ouders verdeeld houdt,'' en zelfs bevoegd zal zijn de opvoe ding van den eenen op den anderen over te dragen. Deze vastgestelde regeling schijnt te berusten op de meening dat de echtgenooten leden zijn eener firma, en ieder een eigen wil in alle din' gen kan volhouden. Als de wetgever nu, door dwaze theorieën en eenzijdige beschouwin gen misleid, zulke geheel ons huwe lijk bedreigende bepalingen mocht vaststellen, aldus besluit de Ne derlanderdan zullende kiezers wel omzien naar betere tolken van de rechtsovertuiging en het gezond ver stand onzes volks. Overigens stelt de schrijver in het licht, dat onze tegenwoordige wetgeving omtrent het huwelijk een zijdig de plichten der vrouw en veel minder die van den man geboekt heeftdat het huwelijk eene zedelijke door God daargestelde verbintenis is tusschen twee partijen, die als mensch eikaars gelijken en verplicht zijn tot wederkeerig hulpbetoon, maar zóó, dat ieder daarbij eene eigen positie heeft. Het huwelijk beschermt de vrouw tegen de willekeur en zorge loosheid des mans, maar legt haar dan ook den plicht der gehoorzaam heid op om daardoor den man het volvoeren zijner taak mogelijk te maken. Bij zulk eene opvatting van het huwelijk staan man en vrouw heel wat sterker dan bij een phantastischen, hedendaagsch-romantischen omgang tusschen die beiden, en de voogdij schap der rechterlijke macht over de echtverbintenis, als zij zoover komt, Bie heer van BBoulen weer aan hel woord. Deze Oud-voorstrijder van de „ra dicalen" is nu reeds zöö ver terug gezakt, dat hij als voorzittter van de liberale kiesvereeniging Grondwet te 's Gravenhage eeno georganiseerde beweging in geheel het land wil aanvangen tegen de vooruitstrevende liberalen als Kerdijk, Goeman Bor- gesius, Drucker, Veegens en hun aanhangers. Deze heeren gaan naar zijne mee ning steeds meer den sociaal-demo- cratischen weg op, en het thans zittend Ministerie laat zich door hen meêtrekken. De socialistisch gezinden in de Kamer werken op Kerdijk, Kerdijk op Goeman Borgesius en Lely in het Ministerie deze Minis ters op Pierson en Pierson weer op het geheele Kabinet. Het gaat bij deze onderlinge opwek king vooral om Staatspensioenen voor de oude en verzwakte werklieden. De heer van Houten keurt dit af. Zoo iets noemt bij het overpompen van het geld uit de brandkast naar de broodkast, en voor zoover dat noodig is, vindt hij dat de staat slechts bedeeting heeft te geven. In eene te 's Gravenhage uitge sproken rede schijnt hij ook gezegd te hebben, dat de hh. Kerdijk c. s. vermoedelijk de liberale partij hebben „verlaten." Terecht is hem daarop de vraag gesteld waar is en wat wil de libe rale partij dan Zij is anticlericaal maar hoe verder Zij wil de christe lijke beginselen uit 's lands wetten verwijderen, zeker maar wat is haar positief program De heer van Houten zal op die vraag wel geen bevredigend antwoord kunnen geven. „Liberaal" is eene leuze die de mensehen in de war brengt, en die niets zegt omtrent zekere politieke ijnen, of plannen of inzichten. ffiiezersplicliten. Wij veroorloven ons, de besturen der kiesvereenigen er opmerkzaam op te maken, dat de zoogenaamde belastingkiezersnl. zij die kiezer zijn of kunnen worden wegens het be talen van rijksbelastinghun aanslag over het laatst verloopen dienstjaar vóór 1 Februari a. s. moeten betaald hebben, ten minste als zij later niet veel moeite willen doorstaan om dit verzuim te herstellen. Ieder rijksbelastingplichtige, die dus over '98 nog wat te voldoen heeft, zorge voor dadelijke afbeta ling en dan komt hij vanzelf op de kiezerslijsthij, kiezer, behoeft er dan verder niets voor te doen, dan eens even te gaan kijken, als de voorloopige lijst gepubliceerd is, of er ook eene vergissing plaats had, of hij wel op de lijst staat. Tot de rijksbelastingplichtigen be- hooren de betalers van minstens f 1,— grondbelasting en verder zij die personeele-, bedrijfs- of vermo gensbelasting betalen. Wat de huurkiezers aangaat, dat zijn zij die alleen wegens den huur prijs dien zij betalen, kiezer zijn of kunnen worden, deze hebben slechts aangifte te doen, wanneer zij ver huisd zijn en in de nieuwe woning ook huur genoeg betalen voor het kiesrecht. Schippers, die op een ander vaar- tuig kwamen, moeten zich mede aangeven, en wel tusschen 1 en 15 Februari op het gemeentehuis, alwaar briefjes ter invulling verkregen kun nen worden. De loon- of inkomenkiezers, dat zijn zij, die alleen wegens hun inkomen kiezer zijn, moeten zich allen opnieuw aangeven, evenais de inwonende zoons, die kiesgerechtigd zijn. Dit moet insgelijks tusschen 1 en 15 Februari geschieden op formulieren, die men ten gemeentehuize afgeeft. De Pensioen-, de Grootboek-, de Spaarbank- en de Examenkiezers behoeven zich alleen aan te geven als zij dit jaar voor het eerst aanspraak op het kiesrecht verkregen. Wat den leeftijd betreft, neme men in aanmerking, dat zij die na 14 Mei e. k. 25 jaar oud worden, nog geen kiesrecht hebben in 1899. Er bestaan kieswetboekjes, diealles uitvoeriger aangeven. Het bovenstaande is slechts ter herinnering, opdat men niet door zorgeloosheid zijn kiesrecht verspele. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van a. s. zomer en mogelijk ook bij andere onverwacht komende verkie zingen zou dit verzuim den nalati- gen leelijk kunnen opbreken. B'olkeren der Aarde. Gemengd Nieuws. f. II* ft - t' 0. MMWL." dam. morg, 4,30 uur 6,— ai. 1,15 uur. nymph. Hellevoetsluis voorbehouden. Botterdam. Maandag vm. vm. 5,7,45 vm. 6,30, 8,30* Jleuwesluis on ar Brielle. o 5 *uur. erboot. Hellevoetslius Overige dagen uur. aar Rot erdam uur. Maandag adagvm. (4.45) agen vm. 6,15 v. 45 m. later ui aluis naar Rot ;e Vlaa rdingen 8,10 vm. 9,28 10,08 3,45 nm. ielle en Helle n. en van 1,45 lis van Brielle, ren of andere :ten afgegeves luis. atschappij. naar Helle itsen, vice en 3 en 4." 93. Bn. voetsluis v. tjjd. op de treinen van vm. 7,48 uur »,04 2.04 5." 8.04 11,18 tion. ïer 30 min, na na het vertrek nm. rlam, Rotterdam am, Den Helder de Conducteurs ren alleen voor en Den Helder, geldig. deen aantee snH. P. v d ieuwesluisB. te VIaardingen Deze Courant verschijnt eiken Yrijdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 cent per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/s maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent pei plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur. FRAMRIJK. Jl. Vrijdag was in de Fransche Kamer „de Zaak" weer aan de orde. Ernest Breton hield een interpellatie over het diplomatiek dossier, waarbij hij alles te pas bracht, maar ook de belang wekkende onthulling deed, dat volgens een ex-minister van onderwijs onder scheiden leden van het kabinet-Méline, en met name de premier zelfs, van de vervalsching van Henry hebben gewe ten De oud-minister Barthon ontkent dit. Bretot zeide, dat een medelid der Kamer de mededeeling had gehoord. Verschillende afgevaardigden vragen alsnu, wie dat lid is. De heer Tranu roeptDat ben ik (Sensatie). Voortgaande deelde de heer Tranu mede, dat het de heer Rambaud, oud minister van onderwijs in het kabinet- Méline, was, die in een landbouw-oomité heeft gezegd „Wij kenden die valsch- heid ook wel, maar achtten het wensche- lijk niets te zeggen., „Waarop ik antwoordde,, zei Tranu verder „gij hebt die valschheid gekend welnu, dat is wat traaisIk neem acte van die verklaring". (Toejuichingen.) „Hier heb ik een aantal gelegali seerde verklaringen, geteekend door ver schillende getuigen, die allen bevestigen, dat de woorden door den heer Rambaud zijn gebruikt", Tranu leest nu verschillende gelijk luidende verklaringen voormaar de oud-minister Barthon houdt zjjn tegen spraak vol, en ook Méline was pertinent in zijn tegenspraak: „Ik heb het valsche stuk voor 't eerst leeren kennen, op den dag, waarop Cavaignac het van de tri bune heeft voorgelezen. Toen heb ik gezegd, dat ik de revisie noodzakelijk achttemaar met dat al ben ik blij ze niet te hebben uitgelokt. Ik heb (luide toejuichingen van centrum en rechter zijde) de wet geerbiedigd en doen eer biedigen. De interpellant nam acte van deze te genspraak voor wat Mèline betrof, maar hield zich overigens aan de verklaring van Rambaud, „Welnu, een minister, die falsarissen in de bureaux van het ministerie van oorlog laat blijven, heeft een zonderlinge opvatting van vader- langsliefde". Tot eenig resultaat leidde het debat nietalleen kreeg men ter zake van het diplomatiek dossier een stellig antwoord van minister Delcassè. Palóologne had aan de strafkamer van het Hof gezegd al wat hij wist, en de gansche collectie stukken, waarop hij getuigenis had af gelegd, was hij nu bezig aan het Hof te verklaren. Ambtenaren van de laat ste jaren weten niels van brieven van den schuldige aan een vreemden sou- verein of omgekeerd, en een falsaris zou zich wel gewacht hebben ze op den Quai d'Orsay te brengen, want de naïviteit van diplomaten gaat niet zóó ver, dat ze zich zoo bij den neus laten nemen. Du3 geen brieven van keizer Wilhelm. Pas opriep een dag te voren Jaurés, de socialist, uit„Laat de regeering voor zichtig zijn. Wanneer zij durft zeggen dat de monsterachtige vervalsching niet heeft bestaan, zal ze binnenkort de meest besliste tegenspraak ontvangen, Wij kunnen verzekeren, dat bedoelde ver valsching gepleegd isdat zij aan het departement van buitenl. zaken bekend geweest en door deskundigen onderzocht is niet alleen, maar ook dat zij gedient heeft om Dreyfus te doen veroordeelen Nieuwe schandalen, of wil men ont hullingen, dus is het vooruitzicht Volgens een aanplakbiljet aan het huis van Zola te Parijs, zouden heden verkocht wordenmeubels, kunstvoort werpen, twee piano's, enz. alles tegen contante betaling. Dit om de schadevergoeding aan de experts te voldoen. Het eerste wat echter in bod kwam was een spiegel 2000 francs werd geboden. Onmiddelijk werd de verkoopiug op geheven. De Siecle deelt uit de wandelgan gen der Pransohen Kamer het gerucht mede, als zoude Ersterhazy tot den mi nister van oorlog het verzoek gedaan hebben hem te ontslaan van zijn beroeps geheim. Dit zou een voorwaarde wezen voor zijn al dan niet verschijnen voor het Hof. De majoor heeft te Parijs zijn intrek genomen in het gevestigd gesticht der broe ders van Saint-Jean-de-Dieu,ReuOudinot de stiptste afzondering te willen leven en zal niemand ontvaDgen en aan niemand, wie ook, eenige medeeling doen. Maandag is Esterhazy door de strafka mer van het Hof van Cassatie gehoord. De bladen van den generalen staf, en ook de ex-minister van oorlog Mereier, hebben hun best gedaan om van te voren den volke te beduiden, dat Esterhazy niets wist en niets bijzonder vertellen kon. De Dreyfusards zien hierin natuur lijk het bewijs van de ongerustheid hun ner tegenstanders. En van zoo'n ongerust geweten doet wellicht ook de Intran- sigeant blijken, waar ze schrijft „Wij weten volstrekt niet wat Esterhazy aan het Hof zal kunnen vertellen, maar wel weten we uit stellige bron, dat aan wat hij vertelt geen beteekenis kan worden gehecht. Wij zijn op dit punt zeer vol ledig ingelicht door een hooggeplaatst militair, die rechtstreeks bij „de zaak" betrokken is en ons woordelijk dit gezegd heeft „De majoor zal slechts de kranten praatjes kunnen oprakelen, die door hare overdrijvingen en zoogenaamde onthul lingen nog beneden de feuilleton-roman staan. Esterhazy is nooit door den gene ralen staf gebruikt. Als minister van oorlog heeft generaal Mereier nooit ge weten, dat majoor Esterhazy in dienst der contre-spionage gebruikt werd. Wan neer deze dus verklaart, zooals hij ge schreven heeft, dat hij gesprekken heeft gevoerd met Von Schwarzkoppen, en hem in het ootje heeft genomen met de levering van valsche stukken, dan heeft hij dat slechts als liefhebber en voor eigen rekening gedaan", „Generaal Mereier is in zijne verkla ringen voor het Hof zeer duidelijk ge weest ten aanzien van de door E3terhazy gespeelde rol, en heeft ia het bijzonder getracht te bewijzen dat Esterhazy in zijne militaire loopbaan de in het borde rel vermelde stukken niet in handen gehad kan hebben". Men zal zich herinneren, dat bet te gendeel lang geleden reeds werd aange toond. Enfin, aan de Strafkamer van het Hof van Cassatie kan veilig worden over gelaten, om ook dit zaakje uit elkander te halen en het aandeel van E. in de „affaire" vast te stellen. Als hij maar spreken wilde I RUSLAND. De Russische minister van marine heeft op Duitsche werven aanbesteedt den bouw van een kruiser eerste klas en van twee torpedobooten. De kruiser zal meer dan vier millioen roebels kos ten, en de schepen moeten in het vol gende jaar klaar zijn. In dat jaar moeten ook alle pantserichepen en 22 torpedo booten, waarmee men te Petersburg bezig is, gereed komen. Bovendien werd nog besloten tot het onderhanden nemen van drie nieuwe pantserschepen (van 13000 tons ieder) en nog twee kruisers. Zou dat alles achter den rug van den Czaar geschieden „Leve de ontwapening!" mag men ook wel roepen, als men leest, dat op de begrooting, die in 1898 voor het leger 289 millioen roebels en voor de vloot 67 millioen roebels uittrok, voor 1899 gere kend is op een uitgave van 324 millioen roebels voor het leger en 83 millioen voor de vloot. Dat is dus in ronde cijfers een verschil van 51 millioen Alweer een moordaanslag. In den nacht van Zaterdag omstreeks half één uur waren in het bierhuis van S Metskes te Oud-Charlois de Zweetsche stuurman G A van het stoomschip

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1899 | | pagina 1