Vrijdag 80 December 1898.
Antirevolutionair
Dertiende Jaargang No. 689.
yoor
fflollandsclie en SSceuwsche Fiilandrn.
IN HOC SIGN O VINCES
I
T BOEKHOVEN.
Familieberichten,
wier
ik in
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
ASiennementsprjjs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika by vooruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
uitgeyeb:
Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 ceot per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/s maal.
Bienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent pei plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur.
Alle stukken voor de Medacfie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever.
Voor
alsmede aanvragen of aanbiedingen van
Dienstboden
en voorts
Alle andere Annonces
die bestemd zijn voor een groot betrouw
baar publiek, worden de advertentieko
lommen van dit blad,dat door hei gansehe
land verspreid is, ten zeorste aanbevolen.
Men zie de uiterst billjjke conditiën, aan
't hoofd vermeld.
Tot D on d erd agmorge n worden ad
vertentiën voor het eerstvolgend No.
aangenomen.
Jeztfis Christus altijd
Hezeifde!
Waar wij zoo pas het veelbotee-
kenend Kerstfeest hebben mogen vier
ren, en de wisseling der jaren voo-
de deur staat, klimmen wij voor dit
maal liever iets booger op met onze
gedachten, en laten wij de politiek
als zoodanig een oogenblik rusten.
Dit wil natuurlyk niet zeggen,
dat de politiek in den goeden zin
van bet woord, nl. als een nauwge
zette overdenking van de verschijn
selen op maatschappelijk en staat
kundig gebied, een tegenstelling zou
vormen met den dienst des beeren.
O neen, dat is wel bet geval, wan
neer men bij die studie slechts tijde
lijk gewin najaagt; wanneer men in
plaats van door liefde tot den naaste
gedreven en geprikkeld wordt door
de begeerte om macht en invloed,
en daardoor geld en goed op anderen
te veroveren. Maar dat is niet alzoo,
wanneer men in alle eenvoudig
heid en in de vrceze des Heeren zijn
plicht als staatsburger wil volbrengen,
en naar de mate van ontvangen gaven
wensebt te getuigen tegen hen, die
ons van zulk eene plichtsbetrachting
zouden willen afhoudenwanneer
men met alle politiek streven be
paaldelijk de eere Gods bedoelt en
bet behoud van de door Hem in Zijne
bijzondere gunst geschonken welda
den.
Welnu, dit laatste behoort aan de
antirevolutionaire partij steeds helder
voor oogen te staan. Zij toch is in
ons land niet opgetreden met leuzen
en plannen van eigen maaksel, maar
wel om bet licht van Gods Woord,
dat reeds van de dagen der Kerk
hervorming in de zestiende eeuw af
zuke heerlijke glanzen deed uitstralen
over onze vaderlandsche erve, op te
vangen voor onsen tijd, en bij dat
licht de ons omringende toestanden
te onderscheiden, en, zooveel moge
lijk te verbeteren.
Maar, al gaapt daar geen tegen
stelling tusscben iemands arbeid en
het doel zijns levens, toch zijn er
oogenbiikken, dat bet hart zijneiseben
stelt, en de gewone arbeid moet w j-
ken voor de stille overdenking.
En als er ooit dagen zijn die bier
toe dringen kunnen, dan zijn het
zeker wel diewelke tusschen bet
Kerstfeest en den Nieuwjaarsdag wor
den doorleefd.
Om dan eens een oogenblik rus
tig neer te zitten en zijn weg te
overdenken, eens achter zich om en
eens voor zich uit te zien, behoeft
men niet sentimenteel, behoeft men
ook niet eenmaal godsdienstig, maar
behoeft men slechts mensch te zijn
van eenige ontwikkeling.
Want of men al gaarne den dood
verre stelt, -het wordt op het einde
des jaars met aangrijpende duidelijk
heid zichtbaar, dat er weer een be-
langrijk stuk van de levensreis is af
gelegd.
Het behoeft nauwelijks betoog, dat
er een innig verband bestaat tusschen
de wijze waarop iemand den overgang
van het eene jaar in het andere vol
brengt èn de gezindheid waarmee bij
bet Kerstfeest heeft doorgebracht.
Dat feest vieren kan alleen de ver
anderde van hart. Dat kunnen alleen
zij, die Jezus Christus hebben leeren
kennen en aanbidden als de eenige
bron van bun blijvend geluk, en die
daaraan dan ook den moed ontleenen
om hun strijd bier op aarde voort
te zetten.
Als op den oudejaarsavond bet dof
gedreun van de twaalf klokslagen
wordt vernomen, dan moet de mensch
buiten Christus denken een groot
stuk van bet levenskapitaal, waar
over ik te beschikken had, ontvalt
mjj daar voor altijd, en wie weet
boe spoedig alles voorbij is.
Maar wie de kracht van Jezus
komst iu het vieescb leerde verstaan,
die beseft dat hetgeen hem in den
geeindigden tijdkring wedervoer, hem
werd toegemeten door dien God, die
hemel en aarde regeert; ja bij weet
moer; bij weet, dat al had hij ook veel
smart ea droefheid, het Gods liefde
band was, die hem dat tot zijn nut toe
reikte. Hij weet ook, dat, al liep
ben veel tegen, de ^tijdelijke zege
ningen van dat èane jaar reeds on
telbaar zijn. Maar veelmeer beeft
Hij zijn God te danken voor de
vertroostingen die Hij in zijne ziel
deed invloeien voor de liefdeblijken
waarmee Hij het oog zijns geloofs
naar boven trok.
En wie nu alzoo door Gods Geest
bewerkt is. die weet ook dat bij
Jezus Christus "geen verandering is
of schaduw van omkeering dat
Hij gisteren en heden en morgen
zoowel in bet nieuwe als in bet
wegwijkend oude jaar dezelfde 'blijft
de volkomen genoegzame om zijn
levenspad te blijven verhelderen, en
wat bet meeste zegt, om hem na
afloop van een leven vol bekommer
nissen en teleurstellingen te doen
ingaan in eene eeuwige, onverstoor
bare rust.
Zoo komt dan, zoowel uit Efrata's
velden ais uit den donkeren oude
jaarsnacht de roepstem tot de wereld
„Zoekt toch uw geluk elders en
tot de kinderen Gods wentelt uwen
weg bij voortduring op den Heere
kleeft Hem dan met geheel uw hart,
en verwacht alleen van Hem alle3
voor hart, buis en arbeid, voor kerk
on maatschappij en staat.
Ook als natie hebben wij God
voor veel te danken als wij zien op het
jaar 1898, en voor veel te bidden als
wij aan de toekomst denken.
Bevrijding van oorlog en oorlogsge
vaar, en van snel om zich grijpende
ziekten bet doen gelukken van den
landoogstvooral ook het heuglijk
feit der troonsbeklimming onzer be
minde K oningin, wie zal den omvang
dezer weldaden meten ofscbetsen En
plaatst men nu tegenover den stroom
van zegeningen, door God ons bereid,
bet gedrag van ons volk, als geheel
beschouwd ziet men op dat voortdu
rend buiten Elem om levenop dat
stelselmatige met daden ontkennen van
Zijn albestuur, ja op het honen van
Zijn naam in menigen kring, op bet
ontbreken van gebed en wijding zelfs
bij de gewichtigste nationale gebeur
tenissen, o dan mogen alle staatspartij
en zich wel diep verootmoedigen, en
erkennen, dat bet alleen Gods barm
hartigheden waren, die roemden tegen
een zeker verdiend oordeel.
Zulk een deel zij ons volk voor den
nieuwen tijdkring toegebeden.
Hot kamerlid Paachal Giousset verze
kert thans schriftelijk, dat een lid der
rechterzijde hem bij herhaling verklaarde,
dat de Duitsche gezant te Parjjs, graaf Müu-
FEUILLETON.
Eens Spookgeschiedenis.
EEN DORPSVERHAAL.
9)
Haar dankbaar hart gaf haar van al
les in om den nieuwen jongen dominee
van dienst te zijn. Zoo had zij eens o.
a. toen zij vernam, dat beiden een be
zoek wilden gaan brengen aan eenen
ambtsbroeder, die op anderhalf uur af
stand van Vosseuburg woonde, haren
oudsten zoon een ein weegs mede gege
ven. Wat was toch het geval Het
tweetal moest een stuk land voorbij
gaan, waarop zich een slier bevond, die
wel aan een keiting va3t lag, maar die
toch zoo verschrikkelijk kon brallen en
tekeer gaan, dat stadsdametjes, zooals
mevrouw er eene was, het licht op hare
zenuwen konden krijgen. Ed des avonds
had zij een rijtuig gezonden om hen te
halen, omdat do jonge mevrouw volgens
hare meening het eind toch niet twee
maal kon loopen en dit te minder om
dat het gras 's avonds dikwijls vochtig
was en natte voeten zeer schadelijk voor
de gezondheid zijn.
Aan deze zorgzame liefderijke vrouw
wilde Betsy het schriktooueel vau den
vorigen avoud mededeelen, wel wetende
dat zjj medegeroel en goeden raad van
haar zou ontvangen. Ook was het haar
eene geruststellende gedachte, dat er al
thans een persoon een wakend oog met
hen in het zeil zou houden.
Yrouw Dijkman kwam evenals vele
andere gemeenteleden, dien dag den pre
dikant een gelukkig Nieuwjaar wenschon.
Zjj had reeds meer dan eens aanstalten
gemaakt om heen te gaan, maar telkens
had Betsy haar verzocht om nog even
te blijven; en vrouw Dijkman, die dui
delijk bemerkte dat het jonge vrouwtje
iets zeer gewichtigs op het hart had,
was daarom rustig blijven zitten, totdat
de laatste Nieuwjaarsgast was heeDge-
Toen kwam Betsy met haar verhaal
voor den dag. In alle bijzonderheden en
haarfijn vertelde zij, wat er gebeurd was
en onder haar verhaal nam het goed
hartige gelaat der boerin eene uitdruk
king aan, die hoe langer hoe ernstiger
werd.
O, hoe gaarne had vrouw Dijkman de
predikantsvrouw gerustgesteld; maar be
laas zij kon dat niet doen, zonder tegen
hare innige en vaste overtuiging in te
handelen.
„Vlak tegen middernacht" mom
pelde zjj, de verzwarende omstandighe
den van het geval in zichzelf opsom
mende „En op oudejaarsavond 1
Tegen het slaan van twaalf uur
Ylak bij het kerkhof Rammelen
met een ketting Gebons tegen de
kerkdeur Vreemde vreemde dingen!
neen daarvan heb ik nooit ge
hoord zoo iets is hier nog nooit
voorgevallen Alle menschen sla
pen op dien tjjd 'tls verschrikkelijk,
waarljjk verschrikkcljjk. Ik wou, dat ik
de pastorie kon opnemen en vlak naast
onze boerderij neerzetten. Dan zouden
zulke dingen niet meer gebeuren".
Mevrouw Van der Bjjl kon niet na
laten met dezen wenseh van harte in te
stemmen. Het moest heerijjk en vei
lig zjjn, om zoo vlak naast het beseher
mende dak van die boerderjj te wonen,
waar zulk een groot aantal personen
huisden.
Maar deze wensch was onuitvoerbaar.
De pastorie was geen slakkenhuisje, dat
eventjes verplaatst kon worden; en vrouw
Djjkman, hoe sterk en bereidwillig zjj
ook wezen mocht, moest de bestookte
woning laten staan, waar zjj eenmaal
stond, op hare eenzame plaats, vlak bjj
het kerkhof en bjj de plek waar de
zelfmoordenaar begraven lag.
„Hoor eens Mevrouwtje," sprak ein-
deljjk vrouw Dijkman, na bjjzichzelf de
de zaak rijpelijk overwogen te hebben
„ik geef u den raad, om or met nie
mand over te spreken, met geen sterve
ling. Voorts zal ik mjjne twee oudste
jongensjj een paar nachten tegen twaalf
uur hier een poosje laten roudloopen
om eens uit te kijken. Die twee kun
nen goed zwjjgen on zijn voor geen
klein geruchtje vervaard. In den win
tertijd kunnen zjj dat best waarnemen.
Ook kunnen zjj 's avonds vroeg naar
bed gaan en dan roep ik ze tegen
twaalf uur."
Mevrouw Van der Bjjl vond wel,dat
hare moederlijke vriendin zich al te veel
moeite voor de zaak getroostemaar
toch juichte zjj haar plan toe. Dat de
twee stevige zonen van Djjkman voor
de veiligheid zouden komen waken
was wol een zeer geruststellende ge
dachte, en daarvoor bedankte zjj bij
voorbaat de goede vrouw op de harte-
Ijjkste wjjze.
„Geloof mjj," zoo ging vrouw Dijkman
voort, „het zal op die manier wel gauw
gedaan zjjn met die spookhistorie.
Zou het waarlijk een spook geweest
zijn?" vioeg Betsy, bjj deze vraag, on
danks zichzelf, een weinig huiverend.
Inbrekers of dieven zjjn het bepaald
niet geweest," antwoordo de boerin op
beslisten toon. „Zulk volk maakt geeu
leven, spreekt meer door gebaren dan
door woordenen zoolang zjj ergens
licht zien houden zjj zich op een af
stand. Ook bonzen zjj niet op een kerk
deur," ging vrouw Djjkman voort, op
eeu toon zoo vol zekerheid,alsof zjj met de
plannen en verrichtingen eener roofben-
de volmaakt op de hoogte was, „wat
hebben zjj met de kerk te maken daar
in worden tooh geen kostbaarheden be
waard ook zouden zjj er wel voor zor
gen dat hun valsche sleutels geen ge
luid gaven evenals ol er een ketting
rammelde. In geen jaren zjjn hier in
de buurt dieven of inbrekers geweest
geen eenden of kippen zelfs worden er
hier in het dorp gemist. Dus .dus
„Nu,dus?..." vroeg de predikants
vrouw in angstige spanning.
„Dusluide het antwoord vau
vrouw Djjkman, die in dien tusschentijd
haar verstand geraadpleegd had, hetwelk
haar zeide dat het nergens goed of nut
tig voor was om iemand zijn rust te
ontnemen, dus wees maar niet bang.
Als mjjn jongens hier in de buurt een
paar avonden een uurtje gewandeld heb
ben, dan zal het spook er wel genoeg van
krijgen, en zult gjj van niets dergcljjks
meer hooren."
Vrouw Djjkman nam nu afscheid ea
liet Betsy in een dankbare en bljjde
stemming achter.
Vrouw Djjkman had geljjk gehad Na
dien nacht gebeurde er niets meer dat
de bewoners van de pastorie deed schrik
ken en ontstellenmaar toch vergat
geen van hen allen dien angstvollen
eersten Oudejaarsnacht te Vossenburg.
Wordt vervolgd)
<0?
Ssvtffsnn
SOMMELSMJK.
Dit zou ook bet eerste middel zijn
om tal van klachten over gebrek en
verongelijking op stoffelijk gebied te
doen verstommen. Immers, dat die
klachten niet af-, maar gestadig toe
nemen en me! steeds sterker aandrang
ook in de vergadering der volksrepre-
santen worden gehoord, is alom
bekend. En zeker daar is veel,dat mag
en moet gezegd, dat kan verbeterd
worden ook door wettelijke steun,
maar toch, het volksgeluk ontspruit
niet uit wetten of reglementen, bet kan
alleen voortkomen uit een terugkeer
tot God en Zijn geboden, uit een op
dragen van al onze behoeften aan
Hem, uit de stille waardeering van het
goede dat Hij verleent. Ging bet dien
weg eens op met ons volk dan zouden
de imest ingewikkelde sociale moeie-
lijkheden geleidelijk worden opgelost
en ons volk zou iets ondervinden van
hetgeen aan Israël omtrent Palestina
werd aangekondigd, toen bet van uit
den hemel weerklonk „Deoogen des
Heeren uws Gods, zijn gedurig op
dat land), van bet begin des jaars tot
het einde des jaars."
Walkeren der Aarde