Vrijdag 80 December 1898. Antirevolutionair Dertiende Jaargang No. 689. yoor fflollandsclie en SSceuwsche Fiilandrn. IN HOC SIGN O VINCES I T BOEKHOVEN. Familieberichten, wier ik in Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag. ASiennementsprjjs per drie maanden franco per post 50 Cent. Amerika by vooruitbetaling f 3,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. uitgeyeb: Advertentiën 10 cent per regel en 3/2 maal. Reclames 20 ceot per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/s maal. Bienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent pei plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur. Alle stukken voor de Medacfie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever. Voor alsmede aanvragen of aanbiedingen van Dienstboden en voorts Alle andere Annonces die bestemd zijn voor een groot betrouw baar publiek, worden de advertentieko lommen van dit blad,dat door hei gansehe land verspreid is, ten zeorste aanbevolen. Men zie de uiterst billjjke conditiën, aan 't hoofd vermeld. Tot D on d erd agmorge n worden ad vertentiën voor het eerstvolgend No. aangenomen. Jeztfis Christus altijd Hezeifde! Waar wij zoo pas het veelbotee- kenend Kerstfeest hebben mogen vier ren, en de wisseling der jaren voo- de deur staat, klimmen wij voor dit maal liever iets booger op met onze gedachten, en laten wij de politiek als zoodanig een oogenblik rusten. Dit wil natuurlyk niet zeggen, dat de politiek in den goeden zin van bet woord, nl. als een nauwge zette overdenking van de verschijn selen op maatschappelijk en staat kundig gebied, een tegenstelling zou vormen met den dienst des beeren. O neen, dat is wel bet geval, wan neer men bij die studie slechts tijde lijk gewin najaagt; wanneer men in plaats van door liefde tot den naaste gedreven en geprikkeld wordt door de begeerte om macht en invloed, en daardoor geld en goed op anderen te veroveren. Maar dat is niet alzoo, wanneer men in alle eenvoudig heid en in de vrceze des Heeren zijn plicht als staatsburger wil volbrengen, en naar de mate van ontvangen gaven wensebt te getuigen tegen hen, die ons van zulk eene plichtsbetrachting zouden willen afhoudenwanneer men met alle politiek streven be paaldelijk de eere Gods bedoelt en bet behoud van de door Hem in Zijne bijzondere gunst geschonken welda den. Welnu, dit laatste behoort aan de antirevolutionaire partij steeds helder voor oogen te staan. Zij toch is in ons land niet opgetreden met leuzen en plannen van eigen maaksel, maar wel om bet licht van Gods Woord, dat reeds van de dagen der Kerk hervorming in de zestiende eeuw af zuke heerlijke glanzen deed uitstralen over onze vaderlandsche erve, op te vangen voor onsen tijd, en bij dat licht de ons omringende toestanden te onderscheiden, en, zooveel moge lijk te verbeteren. Maar, al gaapt daar geen tegen stelling tusscben iemands arbeid en het doel zijns levens, toch zijn er oogenbiikken, dat bet hart zijneiseben stelt, en de gewone arbeid moet w j- ken voor de stille overdenking. En als er ooit dagen zijn die bier toe dringen kunnen, dan zijn het zeker wel diewelke tusschen bet Kerstfeest en den Nieuwjaarsdag wor den doorleefd. Om dan eens een oogenblik rus tig neer te zitten en zijn weg te overdenken, eens achter zich om en eens voor zich uit te zien, behoeft men niet sentimenteel, behoeft men ook niet eenmaal godsdienstig, maar behoeft men slechts mensch te zijn van eenige ontwikkeling. Want of men al gaarne den dood verre stelt, -het wordt op het einde des jaars met aangrijpende duidelijk heid zichtbaar, dat er weer een be- langrijk stuk van de levensreis is af gelegd. Het behoeft nauwelijks betoog, dat er een innig verband bestaat tusschen de wijze waarop iemand den overgang van het eene jaar in het andere vol brengt èn de gezindheid waarmee bij bet Kerstfeest heeft doorgebracht. Dat feest vieren kan alleen de ver anderde van hart. Dat kunnen alleen zij, die Jezus Christus hebben leeren kennen en aanbidden als de eenige bron van bun blijvend geluk, en die daaraan dan ook den moed ontleenen om hun strijd bier op aarde voort te zetten. Als op den oudejaarsavond bet dof gedreun van de twaalf klokslagen wordt vernomen, dan moet de mensch buiten Christus denken een groot stuk van bet levenskapitaal, waar over ik te beschikken had, ontvalt mjj daar voor altijd, en wie weet boe spoedig alles voorbij is. Maar wie de kracht van Jezus komst iu het vieescb leerde verstaan, die beseft dat hetgeen hem in den geeindigden tijdkring wedervoer, hem werd toegemeten door dien God, die hemel en aarde regeert; ja bij weet moer; bij weet, dat al had hij ook veel smart ea droefheid, het Gods liefde band was, die hem dat tot zijn nut toe reikte. Hij weet ook, dat, al liep ben veel tegen, de ^tijdelijke zege ningen van dat èane jaar reeds on telbaar zijn. Maar veelmeer beeft Hij zijn God te danken voor de vertroostingen die Hij in zijne ziel deed invloeien voor de liefdeblijken waarmee Hij het oog zijns geloofs naar boven trok. En wie nu alzoo door Gods Geest bewerkt is. die weet ook dat bij Jezus Christus "geen verandering is of schaduw van omkeering dat Hij gisteren en heden en morgen zoowel in bet nieuwe als in bet wegwijkend oude jaar dezelfde 'blijft de volkomen genoegzame om zijn levenspad te blijven verhelderen, en wat bet meeste zegt, om hem na afloop van een leven vol bekommer nissen en teleurstellingen te doen ingaan in eene eeuwige, onverstoor bare rust. Zoo komt dan, zoowel uit Efrata's velden ais uit den donkeren oude jaarsnacht de roepstem tot de wereld „Zoekt toch uw geluk elders en tot de kinderen Gods wentelt uwen weg bij voortduring op den Heere kleeft Hem dan met geheel uw hart, en verwacht alleen van Hem alle3 voor hart, buis en arbeid, voor kerk on maatschappij en staat. Ook als natie hebben wij God voor veel te danken als wij zien op het jaar 1898, en voor veel te bidden als wij aan de toekomst denken. Bevrijding van oorlog en oorlogsge vaar, en van snel om zich grijpende ziekten bet doen gelukken van den landoogstvooral ook het heuglijk feit der troonsbeklimming onzer be minde K oningin, wie zal den omvang dezer weldaden meten ofscbetsen En plaatst men nu tegenover den stroom van zegeningen, door God ons bereid, bet gedrag van ons volk, als geheel beschouwd ziet men op dat voortdu rend buiten Elem om levenop dat stelselmatige met daden ontkennen van Zijn albestuur, ja op het honen van Zijn naam in menigen kring, op bet ontbreken van gebed en wijding zelfs bij de gewichtigste nationale gebeur tenissen, o dan mogen alle staatspartij en zich wel diep verootmoedigen, en erkennen, dat bet alleen Gods barm hartigheden waren, die roemden tegen een zeker verdiend oordeel. Zulk een deel zij ons volk voor den nieuwen tijdkring toegebeden. Hot kamerlid Paachal Giousset verze kert thans schriftelijk, dat een lid der rechterzijde hem bij herhaling verklaarde, dat de Duitsche gezant te Parjjs, graaf Müu- FEUILLETON. Eens Spookgeschiedenis. EEN DORPSVERHAAL. 9) Haar dankbaar hart gaf haar van al les in om den nieuwen jongen dominee van dienst te zijn. Zoo had zij eens o. a. toen zij vernam, dat beiden een be zoek wilden gaan brengen aan eenen ambtsbroeder, die op anderhalf uur af stand van Vosseuburg woonde, haren oudsten zoon een ein weegs mede gege ven. Wat was toch het geval Het tweetal moest een stuk land voorbij gaan, waarop zich een slier bevond, die wel aan een keiting va3t lag, maar die toch zoo verschrikkelijk kon brallen en tekeer gaan, dat stadsdametjes, zooals mevrouw er eene was, het licht op hare zenuwen konden krijgen. Ed des avonds had zij een rijtuig gezonden om hen te halen, omdat do jonge mevrouw volgens hare meening het eind toch niet twee maal kon loopen en dit te minder om dat het gras 's avonds dikwijls vochtig was en natte voeten zeer schadelijk voor de gezondheid zijn. Aan deze zorgzame liefderijke vrouw wilde Betsy het schriktooueel vau den vorigen avoud mededeelen, wel wetende dat zjj medegeroel en goeden raad van haar zou ontvangen. Ook was het haar eene geruststellende gedachte, dat er al thans een persoon een wakend oog met hen in het zeil zou houden. Yrouw Dijkman kwam evenals vele andere gemeenteleden, dien dag den pre dikant een gelukkig Nieuwjaar wenschon. Zjj had reeds meer dan eens aanstalten gemaakt om heen te gaan, maar telkens had Betsy haar verzocht om nog even te blijven; en vrouw Dijkman, die dui delijk bemerkte dat het jonge vrouwtje iets zeer gewichtigs op het hart had, was daarom rustig blijven zitten, totdat de laatste Nieuwjaarsgast was heeDge- Toen kwam Betsy met haar verhaal voor den dag. In alle bijzonderheden en haarfijn vertelde zij, wat er gebeurd was en onder haar verhaal nam het goed hartige gelaat der boerin eene uitdruk king aan, die hoe langer hoe ernstiger werd. O, hoe gaarne had vrouw Dijkman de predikantsvrouw gerustgesteld; maar be laas zij kon dat niet doen, zonder tegen hare innige en vaste overtuiging in te handelen. „Vlak tegen middernacht" mom pelde zjj, de verzwarende omstandighe den van het geval in zichzelf opsom mende „En op oudejaarsavond 1 Tegen het slaan van twaalf uur Ylak bij het kerkhof Rammelen met een ketting Gebons tegen de kerkdeur Vreemde vreemde dingen! neen daarvan heb ik nooit ge hoord zoo iets is hier nog nooit voorgevallen Alle menschen sla pen op dien tjjd 'tls verschrikkelijk, waarljjk verschrikkcljjk. Ik wou, dat ik de pastorie kon opnemen en vlak naast onze boerderij neerzetten. Dan zouden zulke dingen niet meer gebeuren". Mevrouw Van der Bjjl kon niet na laten met dezen wenseh van harte in te stemmen. Het moest heerijjk en vei lig zjjn, om zoo vlak naast het beseher mende dak van die boerderjj te wonen, waar zulk een groot aantal personen huisden. Maar deze wensch was onuitvoerbaar. De pastorie was geen slakkenhuisje, dat eventjes verplaatst kon worden; en vrouw Djjkman, hoe sterk en bereidwillig zjj ook wezen mocht, moest de bestookte woning laten staan, waar zjj eenmaal stond, op hare eenzame plaats, vlak bjj het kerkhof en bjj de plek waar de zelfmoordenaar begraven lag. „Hoor eens Mevrouwtje," sprak ein- deljjk vrouw Dijkman, na bjjzichzelf de de zaak rijpelijk overwogen te hebben „ik geef u den raad, om or met nie mand over te spreken, met geen sterve ling. Voorts zal ik mjjne twee oudste jongensjj een paar nachten tegen twaalf uur hier een poosje laten roudloopen om eens uit te kijken. Die twee kun nen goed zwjjgen on zijn voor geen klein geruchtje vervaard. In den win tertijd kunnen zjj dat best waarnemen. Ook kunnen zjj 's avonds vroeg naar bed gaan en dan roep ik ze tegen twaalf uur." Mevrouw Van der Bjjl vond wel,dat hare moederlijke vriendin zich al te veel moeite voor de zaak getroostemaar toch juichte zjj haar plan toe. Dat de twee stevige zonen van Djjkman voor de veiligheid zouden komen waken was wol een zeer geruststellende ge dachte, en daarvoor bedankte zjj bij voorbaat de goede vrouw op de harte- Ijjkste wjjze. „Geloof mjj," zoo ging vrouw Dijkman voort, „het zal op die manier wel gauw gedaan zjjn met die spookhistorie. Zou het waarlijk een spook geweest zijn?" vioeg Betsy, bjj deze vraag, on danks zichzelf, een weinig huiverend. Inbrekers of dieven zjjn het bepaald niet geweest," antwoordo de boerin op beslisten toon. „Zulk volk maakt geeu leven, spreekt meer door gebaren dan door woordenen zoolang zjj ergens licht zien houden zjj zich op een af stand. Ook bonzen zjj niet op een kerk deur," ging vrouw Djjkman voort, op eeu toon zoo vol zekerheid,alsof zjj met de plannen en verrichtingen eener roofben- de volmaakt op de hoogte was, „wat hebben zjj met de kerk te maken daar in worden tooh geen kostbaarheden be waard ook zouden zjj er wel voor zor gen dat hun valsche sleutels geen ge luid gaven evenals ol er een ketting rammelde. In geen jaren zjjn hier in de buurt dieven of inbrekers geweest geen eenden of kippen zelfs worden er hier in het dorp gemist. Dus .dus „Nu,dus?..." vroeg de predikants vrouw in angstige spanning. „Dusluide het antwoord vau vrouw Djjkman, die in dien tusschentijd haar verstand geraadpleegd had, hetwelk haar zeide dat het nergens goed of nut tig voor was om iemand zijn rust te ontnemen, dus wees maar niet bang. Als mjjn jongens hier in de buurt een paar avonden een uurtje gewandeld heb ben, dan zal het spook er wel genoeg van krijgen, en zult gjj van niets dergcljjks meer hooren." Vrouw Djjkman nam nu afscheid ea liet Betsy in een dankbare en bljjde stemming achter. Vrouw Djjkman had geljjk gehad Na dien nacht gebeurde er niets meer dat de bewoners van de pastorie deed schrik ken en ontstellenmaar toch vergat geen van hen allen dien angstvollen eersten Oudejaarsnacht te Vossenburg. Wordt vervolgd) <0? Ssvtffsnn SOMMELSMJK. Dit zou ook bet eerste middel zijn om tal van klachten over gebrek en verongelijking op stoffelijk gebied te doen verstommen. Immers, dat die klachten niet af-, maar gestadig toe nemen en me! steeds sterker aandrang ook in de vergadering der volksrepre- santen worden gehoord, is alom bekend. En zeker daar is veel,dat mag en moet gezegd, dat kan verbeterd worden ook door wettelijke steun, maar toch, het volksgeluk ontspruit niet uit wetten of reglementen, bet kan alleen voortkomen uit een terugkeer tot God en Zijn geboden, uit een op dragen van al onze behoeften aan Hem, uit de stille waardeering van het goede dat Hij verleent. Ging bet dien weg eens op met ons volk dan zouden de imest ingewikkelde sociale moeie- lijkheden geleidelijk worden opgelost en ons volk zou iets ondervinden van hetgeen aan Israël omtrent Palestina werd aangekondigd, toen bet van uit den hemel weerklonk „Deoogen des Heeren uws Gods, zijn gedurig op dat land), van bet begin des jaars tot het einde des jaars." Walkeren der Aarde

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1898 | | pagina 1