Vrijdag 31 Mei 1895.
A. n tirevo
Tiende Jaargang No. 501.
Orgaan
N HOC SIGN O VINCES
T. BOEKHOVEN.
uitgever:
Alïe slakken voor «Ie l&edactie bestemd,
Advertentien est verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever.
Levensverzekering.
Het is voorwaar een gelukkig ver
schijnsel, dat men zich meer en meer
met deze zoo nuttige instelling gaat
bezighouden; dat vooroordeelen hoe
langer hoe meer verdwijnen en ver
keerde begrippen, door de onvermoei
de werkzaamheid der talrijke verte
genwoordigers van de verschillende
Maatschappijen en hunne volharding,
om de goede zaak te doen zegevieren
ook steeds meer en meer op den ach
tergrond treden. Ook de pers heeft
daartoe het hare bijgedragen en stellig
hebben van de duizenden, die de
levensverzekering in de nieuwsbladen
besproken zagen, velen zich tot de
Maatschappijen gewend, die zich daar
mede bezighouden. Onbekend maakt
onbemind. Yelen, zelfs ontwikkelde
personen hadden en hebben nog to
taal verkeerke ideën van de werking
der Levensverzekering-Maatschappij
en en zouden nooit toegetreden zijn
of zullen nooit toetreden, als zij zich
niet volkomen op de hoogte hadden
laten stellen of dit nog zullen doen.
En ofschoon nu velen al beter
weten en werkelijk inzien, dat het
sluiten eener levensverzekering niet
alleen nuttigmaar zelfs in de meeste
gevallen noodzakelijk is, toch gaan
zij er niet toe over. Meestal door
drogredenenwaarvan zij dikwijls zelf
de ongerijmdheid voelen, trachten zij
zich zei ven diets te maken, dat le
vens verzekeiing voor hen niets om
't lijf heeft.
Wij vertegenwoordigers, hooren
dagelijks zooveel van die argumenten
en 't ligt in mijn bedoeling de meest
voorkomende hier eens onder de aan
dacht te brengen, ten einde ieder in
staat te stellen een oordeel daarover
te vellen.
De een zegt bijv. „Mijn vrouw
is er tegen, anders zou ik er wel
toe overgaan." En werkelijk is dit
dikwijls 't geval. --
Daargelaten nu de kwestie, of de
man zwak genoeg mag zijn om te
laten, wat hij zelf meent voor zijn
vrouw en kinderen te moeten doen,
zou ik aan die vrouw
toevoegen
Als ge na den dood van uw echt
genoot niet in 't bezit wilt komen
van een bedrag, door eene Levens
verzekering Maatschappij uitgekeerd
best, dan moet ge misschien vrij
zeker zelf later de lasten daarvan
dragen.
Maar zullen naderhand uwe kin
deren U niet verwijten, dat ge hun
vader belet hebt te doen, wat tot
hun welzijn had kunnen strekken F
Neemt gij Moederook die ver
antwoording op U?
Ik hoop voor U, dat het U na
derhand niet zal berouwen, want
dan komt berouw te laat.
Van een ander hoort men „Wat
baat het, of ik mij al verzeker Ik
kan toch niet zooveel betalen, dat
vrouw en kinderen geheel verzorgd
achterblijven en zoo'n beetje geeft
dan toch niets".
Wie maar een oogenblik door
denkt, zal moeten bekennen, dat
eene dergelijke redeneering geen
steek houdt. Is niet ieder één ge
val bekend, waarbij eene achterblij
vende vrouw zelfs met een paar
honderd guldens in staat zou geweest
zijn, verder in haar onderhoud en
dat van haar kinderen te voor
zien F Kon zij met dat weinige geld
toch niet ten minste iets beginnen F
Kon zij bijv. geen winkeltje opzet
ten, met dat geld haar eerste in-
koopen en onkosten bestrijden en
zich een crediet verwerven, dat wel
driemaal het ontvangen geld be
draagt F
Zou zij, indien haar man een
zaak had, het vertrouwen, hem door
zijne leveranciers geschonken niet
behouden, als zij in staat was even
geregeld de wissels te voldoen als
voorheen F Zou dat kunnen, als bijv.
toevallig spoedig na den dood des
mans die wissels werden aangeboden,
en geen gelden aanwezig waren,
daar een langdurige en kostbare
voorafgaande ziekte de geldmiddelen
had uitgeput F Neen, nietwaar F
Welnu in zoo'n geval voorziet de
Levensverzekering in eene dadelijke
behoefte. Door 't geld, dat zij uitbe
taald, kan alles blijven, zooals het
was.
Zonder dat geld Bede om hulp
derhalve de toevlucht nemen tot de
publieke liefdadigheid. Een derde
zegt weer: „Ik heb geen lust mijn
geheele leven te betalen om zelf
nooit iets daarvan terug te zien."
Welnu is dat zijn bezwaar. 't
Spruit alweer voort uit onbekend
heid. Elke Maatschappij zal eene
zoodanige verzekering geven, dat hij,
hetzij op zekeren leeftijd met de
betaling op houdt, hetzij op een
bepaalden ouderdom het geld zelf
in han len krijgt, met de zekerheid.
dat, mocht hij komen te overlijden,
voor hij dien leeftijd heeft bereikt,
zijne erven het verzekerd bedrag
onmiddelijk ontvangen.
Een vierde voert aan Alles is
goed en wel, als de verdiensten
zoodanig blijven, dat ik de premie
steeds kan blijven betalen, kan dat
niet, dan zijn al mijn duiten naar
de maan en daar bedank ik feeste
lijk voor." Hij zou nu volkomen gelijk
hebben, als het waar was, wat hij
zegt.
Maar iedere vertegenwoordiger van
bijna elke Maatschappij zal 't hem
anders vertellen.
Een vijfde voert aan „Ik kan 't
geld zelf wel bewaren en het op de
spaarbank of waar ook rentegevend
maken. Na verloop van een zeker
aantal jaren heb ik dan minstens
evenveel, als zoo'n Levonsverzeke-
rings-Maatschappij geeft''. Ook hij
zou gelijk hebben, als hij
zeker weet een zoodanig aantal ja
ren te leven, dat hij in staat is de
begeerde som bij elkaar te garen.
Maar wie weet dat F En hierin schuilt
nu juist het groote verschil tusschen
levensverzekering en sparen.
Zoodra men een Polis in handen
heeft, dan is men zeker, dat, al
komt men één dag daarna te over
lijden, onmiddelijk hot kapitaal voor
handen is, waarvoor men van plan
was jaren te sparen, maar welk
voornemen nu door den dood in
duigen is geworpen. Zouden
vrouw en kinderen er veel aan heb
ben, dat de man en vader zulke
goede plannen had F
Een zesde alweer zou wel eene
verzekering willen aangaan, maar
zou hij zoo'n Maatschappij wel kun
nen vertrouwen F Is zij wel solide F
Op die vragen is maar een antwoord
te geven en dat is
Informeer daarnaar. De beste
waarborgen voor de soliditeit vindt
men echter, zooals ieder wel begrijpen
kan
le in de grootte van haar waar
borgkapitaal tegenover het verzekerd
bedrag
2e in den koers harer aandeelen
3e in de openbaarheid, die zij van
haar doen en laten geeft
4e in haar ouderdom, omdat zij
daardoor de bewijzen heeft gegeven
aan hare verplichtingen steeds vol
daan te hebben en te hebben kunnen
voldoen.
Verder moet iemand, die zich ver
zekeren wil niet onbedacht te werk
gaan en maar bij den eersten den bes
ten agent, die zich bij hem aanmeldt
een contract aangaan. Is uitstel ze-
ker af te keuren, overhaasting is ook
niet goed.
Hij vergelijke dus de tarieven
en voorwaarden van verschillende
Maatschappijen met elkaar, lette op
het winstaandeel en vraagt zoo noodig
aan de agenten verdere inlichtingen,
die zij gaarne en gratis willen
verschaffen.
Blijkt nu, dat van eenige
Maatschappijen, die allen als zeer
solied bekend staan, eene de
goedkoopste is, welnu, dan is het
m. i. niet moeielijk te weten, tot
welken agent in zijne woonplaats
men zich wenden moet. Wil
men wat ook wel gebeurt, voor den
agent niet weten, dat men eene
verzekering sluiten wilwelnu, dan
wende men zich tot den inspecteur
der provincie.
Nog heel veel zou ik over
levensverzekering kunnen schrijven.
Wat ik hier neerschreef is maar
een kleine greep uit de zoo rijke
ervaring, die een vakman als ik
opdoetmaar ik zal hiermede
eindigen, vreezend anders te veel van
de welwillendheid van den uitgever
te vergen, dien ik toch al dankbaar er
voor ben, dat hij zijne kolommen
beschikbaar stelde.
Mijne moeite zal ruimschoots
beloond zijn, als het lezen van deze
regelen er velen toebrengen zal van
de levensverzekering eens wat meer
notitie te nemen, de tarieven en
brochures aan te vragen, inlichtingen
in te winnen bij de agenten, enz.
Gebeurt dat, dan ik ben er
zeker van zullen velen uwer de
zaak anders beschouwen, dan tot op
heden 't geval was gewilliger het
oor lenen aan de betoogingen van den
agent, die U wil bewegen eene verze
kering aan te gaan.
Yraag U zei ven eens ernstig af
Als ik eens kwam te vallen, wat werd
er dan van hen die mij lief en dierbaar
zijn F Kan ik het voor God en mijn
geweten verantwoorden, als ik niet
bij tijds maatregelen neem om hen,
zooveel als in mijn vermogen is, voor
armoede en de daarmede samengaande
ellende te bewaren F
En als dan een innerlijke stem U
toeroeptNeen gij hebt niet gezorgd
en het is uw plicht dat te doen, eer
het te laat is, aarzel dan niet langer.
Sluit een Contract van levensverzeke
ring, hoe klein en bij welke
Maatschappij ook, mits deze laatste
solide is. Eén enkele ziekte, al
heeft die ook niet den dood tengevolge,
kon toch de oorzaak zijn, dat geen
enkele Maatschappij, (die U als ge
gezond zijt, gaarne ziet komen) U
meer aanneemt. Onherroepelijk
sluit zij dan hare deuren en hoe gaarne
ge ook zoudt willen, het is dan voor
U te laat. v—
Denk om de bekende spreekwoor
den
Stel niet tot morgen uitwat ge
heden kunt doenwant Wat ge heden
doetis morgen reeds gedaan.
1. lI.BfUnlng-
Ingezonden.)
(Wordt vervolgd.)
mm
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika bij vooruitbetaling f 8,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en 3/2 maal.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en V3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur.
O 7
o o
14) Uit den grond zijns harten klom de
bede, dat de Heere zijnen ongelukkigen
zwager tot de waarheid des Evangelie's
brengen mocht. De gevolgen zouden dan
wel bevredigend zijn. De godzaligheid
•immeis is tot alle dingen nut, hebbende de
beloften van dit en van het toekomende
leven'!
Hoe meer hij er over nadacht, des te
duidelijker werd het hem, dat hij zich
onwrikbaar aan zijne voorwaarden houden
moest.
Yoor hij naar huis ging, legde hij een
kort bezoek bij zijne zuster af.
't Was eene treurige visite, want hij
kon niet nalaten met een paar woorden
ben een weinig op den slag, die hen
stond te treffen, voor te bereiden, en
zijne diensten aan te bieden.
Arme huismoeder, hoe getuigden hare
gelaatstrekken van veel verborgen leed
en hoe kromp haar hart ineen bij hetgeen
zij hoorde
Lina, die nu een meisje van bijna
twintig jaren was, wischte hare eigene
tranen af en hield zich sterk, om hare
moeder te troosten. Trouwens het was
haar niet vreemd, om eigene smart te
'sGRAVENHAGE. Inspecteur Kosmos
verloochenen. De compagnon van haren
broeder had haar leeren kennen toen zij
eenige weken in Amsterdam gelogeerd
was bij eenige harer vrienden.
Die kennismaking had er toe geleid
dat er tusschen hen eene hartelijke liefde
ontstaan was. Toen haar vader er evenwel
kennis van gekregen had, was hij er o zoo
toornig over geworden. Daarvan mocht
niets komen. Hij had altijd gehoopt, dat
zijne dochters een rijk huwelijk zouden
doen. Dat een jonkman als Van Halm,
zijn ontslagen bediende, de oogen naar
zijne dochter wilde opheffen, vond hij
vreeselijk.
Sinds dien tijd had Lina gelegenheid
zich in zelfverloochening te oefenen, als
haar hart met het gebod „eert uwen
vader en uwe moeder" in botsing kwam.
Het ongeveinsd geloof op de liefde en
zorg des Heilands had haar ootmoedig en
stil en vertrouwend doen zijn. Steeds was
de hoop in haar levendig gebleven, dat
haar vader zijn vooroordeel overwinnen
zou om harentwille.
Natuurlijk was deze zaak in den laat-
sten tijd op den achtergrond geschoven,
door de geruchten die omtrent den stand
der kantoorzaken rondgingen en ook hen
bereikt hadden.
Van Meerden zelt had alle gesprek
daaromtrent steeds afgesneden, maar de
toenemende stroefheid en lichtgeraaktheid
bewees de gegrondheid der geruchten.
Met een bezwaard hart nam oom Paul
den terugweg aan, weinig denkende, dat
hij dien binnen enkele uren wederom
langs moest.
Hoofdstuk IX.
Van Meerden kwam dien middag niet
tehuis om het middagmaal te gebruiken.
Nu, dat gebeurde wel meer en ofschoon
zijne vrouw van verlangen brandde 0111
hem te spreken en tot aannemen der voor
waarde van haren broeder te bewegen,
toch lette zij niet er bijzonder op.
Treurig en in droevige gesprekken ging
de avond voorbij. De toekomst was dan ook
donker, want wat moest er aangevangen
worden als vader bankroet was! Zij hui
verden bij het woö. d. Hoe zouden zij de
oogen nog durven opslaan, als zij kennis
sen ontmoeten.
„Kom Mina", sprak de huismoeder ten
slotte lees ons een hoofdstuk uit den bijbel
voor. Waar zullen wij anders sterkte en
troost van daan halen".
Mina stond op en kreeg den huisbijbel,
die van veel gebruik blijken gaf. „Wat
zal het wezen moe was de vraag.
„Psalm 88, kindlief."
Langzaam en duidelijk las het meisje
voor, en met aandacht werd zij aangehoord.
Toen zij aan het laatste vers gekomen
was, klonk de huisschel. De dienstbode die
opengedaan had bracht een brief binnen,
die door een der bedienden van het kan
toor gebracht was.
Haastig brak juffrouw van Moerden de
enveloppe open, ontvouwde den brief en
las
Zeer geliefde vrouw en kinderen
Omdat het mij onmogelijk is uw per
soonlijk mede te doelen wat ik u te zeggen
heb doe ik hot langs dezen weg. Schrik
niet want hetgeen ik te melden heb is
vreeselijk. Mijne zaken zijn totaal op en
een bankroet is onvermijdelijk. Vergeef
het mij, Mario, dat ik u deze schande niet
heb kunnen besparen, en ook gij kinderen
veracht uwen vader niet. Het is mijn
schuld niet. Ik heb er voor gezwoegd en
gewerkt. De ellendeling, die ons dit berok
kend heeft, is Monas.
Vergeef het mij dat ik dikwijls zoo
onvriendelijk tegen u geweest ben. O
Marie wie had dat gedacht voor een twin
tig jaar, toen alles zoo voor den wind ging
Ik kom niet meer thuis, voordat ik alles
weer terugverdiend heb. Daartoe ga ik
naar het buitenland. Ik kan niet de ellen
de en schande, die over u komt aanzien.
Treur niet over mij. Aan Willem en Paul
heb ik geschreven, dat zij u helpen moeten.
Ik weet, dat zij het doen zullen. Paul
wilde mij niet op de been houden, maar
u zal hij niet in den steek laten. Gij zijt
allen toch van één geest. Ik ben toch
altijd een vreemdeling in uw midden
geweest. Vergeet dat ik bestaan heb. Het
is mij alsof ik levend dood ben. Vroeger
heb ik veel geleden als ik met tegenspoed
worstelde. Dag Marie, zachte lieve vrouw,
0, dat ik het in mijn macht had, u voor
deze schande te behoeden. Dag Lina en
Mina, lieve [meisjes, zult gij goed voor
moeder zorgen?
Vaarwel en vergeef mjj als ik u iets
misdaan heb. Nogmaals gegroet van Uw
echtgenoot en vader,
H. van Meerden.