Vrijdag 17 Mei 1895.
1 »M®t!
en
ie-
ir-
\m
li
ed
Tiende Jaargang No. 499.
Antirevolutionair
Orgaan
IN HOC SIGNO VINCES
feö'illëtonT
De Magazijnen van J, Hoevenaars van Lith Rotterdam Hoofdadres Binnenrotte 137 Schoenmagazijn
s ge-
9 uur
T.BOEKHOVEN.
111
lociale be-
laatschap-
De heer
tie vooral
maar wij
fijke ver-
izinnigen,
eer arbeid
ird wel en
gen.
eekent in
ndsch le-
iemand
ziet uit
e capaci-
aat, best
zender in
ide: het
inen wij.
.1., hoort,
woont in
laken zij
Maar de
denken
rniëerd",
trad, en
En nu
d of ge-
wel goed
dat de
ordeelen
n allen,
roeping
van land
n in het
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEYER:
Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en 3/2 maal.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur.
Alle sUafekess voor de Iledaclie bestemd, Advertentlësa en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever.
Wegens invallende Hemelvaartsdag
verschijnt het a.s. nummer één dag later.
De Uitgever.
OP DEN QLTJFBËRG.
(hemelvaart.)
I.
En als Hij dit gezegd had, word
Hij opgenomen, daar zij het
zagenen eeno wolk nam
Hem weg voor hunno oogen.
Hand. 1 9.
HallelujaDe Heer' vaart op
Yan des Olijfberg groenen top
Naar 't heerlijk Hemelsch Eden
Zijn jong'ren zien verbaasd omhoog,
Nu zij hun' Heiland voor hun oog
Zijn Rjk zien binnentreden!
Een wolk verbergt Hem voor't gezicht
Doch zietdaar straalt op eens een licht
Verblindend hun in de oogen
„Zijt niet vervuld met droefenis,
Maar weet, dat Jezus, o gewis
Eens weêrkomt uit den Hoogen
Zoo sprak der Englen heil'ge mond
Yot allen, die daar in dien stond
Hun' Heere sagen kronen
II j kwam als meusch op aarde neêr
Hfl steeg ten troon der Heeren Heer';
Hj doe ons bij Hem wonen
Men heff' Hem blijde psalmen aan,
Moog' ieder nu zjn roem voortaan
Verkonden en verbreiden
Hij troont thans in Zijn Ileerljkheid,
!»1!C H tl 14 Si S3 ai T.
Waar Hij den Zijnen plaats bereidt,
En Hij ons eens zal weiden
O Christen waak ea wacht Hem weer
Eens zal uw Koning en uw lieer'
Opnieuw aan de aard verschijnen
Dan zal de rechter van 't Heelal,
Die is, Die was, Die wezen zal,
Zijn vjand doen verdwijnen
Maar al Zijn volk, dat Hem verbeidt,
Zal dan door Zijn gerechtigheid
Den Hemel zien ontsloten
Zij gaan dan, met gejuich begroet,
Hun' Heer' en Koning tegemoet,
Met al Zijn gunstgenooten
II.
11) Hoofdstuk VII.
„Eu nu oom", vroog hij ten slotte,
„zeg mij, heb ik verkeerd gedaan wat
dunkt u, moet ik met schuldbelijdenis
terugkeeren
„Dat ge hier en daar verkeerd ge
handeld hebt, is volgens mijne gedachte
ontwijfelbaar", gaf oom Paul ton antwoord
en herinnerde Willem aan enkele onder
deden van zjn verhaal. „Het ontbrak u
aan takt en bekwaamheid om uwen
vader te leiden, dunkt mij."
„Dus u vindt hot gewer.scht dat ik
terug ga", sprak Willem stilstaande. „Ja
oomik heb mj zelve ook al verwjten
gedaan."
„Dat heb ik niet gezegd Willem",
was het bedaarde antwoord van oom
Paul, die zjn neef onder den arm nam
en stilzwijgend een wjl@ voortwandelde.
„Zie eens neef, omdat we het dus
daarover eens zijn, kunnen we verder
praten. Dat is dunkt mij het zuiveiste
standpunt als we ons zondaren erkennen,
en dat niet alleen in het algemeen toe
stemmen, maar ook bj elk onzer daden
zulks belijden willen. Het is ook niet
anders als de volle waarheid, dat wij ook
dan, als wj voor God en zjn gebod op
willen komen, over ons zeiven te klagen
hebben. Ik geloof echter u gerust te
kunnen stellen met de verzekering, dat
de dingen denzelfden loop zouden geno
men hebben, al was het dat in enkele
kleinigheden anders gehandeld had kun-
„Ziet, Hij komt met do wolken."
Openb. 1 7a.
Juicht dan, o Christ'nen, uw Koning
[troont boven,
Hij, uw Verlosser, uw Heer' en uw God
Wilt Hem daar loven met psalmen en reien,
Hij, Hij beschikt u het zaligste lot
Zie in ontferming, o God, op ons neder
Keer tot Uw volk, tot Uw erfdeel
[eens weet
Schenk ons Uw* Geest, die ons levend
[wil maken,
Zoo kome Uw rijk, ook in ons, trouwe
[Heer'
Ja, Gj zult komen, Uw woord wordt
[bevestigd,
Eens'zal ook d'aard Uw Heerlijkheid
[zien
nen worden. Het heeft mj reeds lang
verwonderd, dat ik van geen oneenigheid
hoorde. Doordien ik met vele handelaars
in aanraking kom, vang ik meer geruch
ten op dan men wol denkt."
„Spreekt men niet gunstig van vader?"
vroeg Willem met angstig gelaat.
„Wat zal ik u zeggen Willem", was
het antwoord, „de menschen hooren en
zien meer dan ons wel lief is. Maar om
tot ons punt weder te keeren, ik had al
lang zoo iets verwacht. Uw vader
verkeert in de dwaling, dat voorspoed
en welvaart alleen van ons verstand en
onze werklust afhangen."
Zoo al sprekende, waren zij aan de
woning van Oom Paul gekomen, alwaar
men den jongeling harteljk ontving.
Natuurlijk was zjn verbljf aldaar van
geen langen duur. Na rijp beraad besloot
men dat Willem zich den volgenden dag
naar Amsterdam begeven zou en met
aanbevelingsbrieven van zijnen Oom en
kele kantoren bezoeken.
Zoo gezegd, zoo gedaan. Den volgen
den morgen reisde hij af, en aan den
avond kon hj zijnen oom melden, dat
hij een plaats als bediende verkregen
had op een groot handelskantoor en dat
hij aldaar een ouden kennis ontmoet had
n.l. van Halm.
Natuurlijk schreef Willem ook naar
huis om zijne plaatsing op dit kantoor
te melden, en hiermede was de corres
pondentie tusschen hem en zijne familie
geopend.
God had zjn weg voorspoedig gemaakt
en op zijn eenvoudig kamertje knielde
Willem dien avond met dankbaarheid
Geef ons, o Pleer'steeds te waken, te
[strijden,
O moog' Uw volk U de hulde dan biên
Zegen Uw Kerk en regeer haar al3
[Koning,
Leid en bestuur haar,o, machtige Heer'!
Stel weêr Sion tot baak en tot
[richtsnoer,
Heel hare breuke U z j eeuwig eer
Amsterdam. Hulstbos.
ISiEil A&MS5IE.
Dat «Hagjaua ten slotte aan de oischon
der drie verbonden mogendheden heefc
toegegeven, acht de Neue Freie Presse
eene daad van verstandige politiek.
Het heeft hiermede getoond de plaats
te verdienen onder de beschaafde mo
gendheden, waarnaar het jarenlang ge
streefd heeft. En de beslissing van Japan
wint aan waarde, wanneer men bedenkt
hoe groot de verleiding voor dit rjk
geweest moet zijn, oin op dit oogenblik
den str j 1 met Rusland om de opper-
heorschappj in Oost-Azië aan te binden.
Japan heeft thans een goed geoefend,
goed gedisciplineerd en sterk leger, dat
in China gewoon is geraakt te overwin
nen. Het heeft eene vloot, die beter
dan eeno der Europeesche vloten in de
gelegenheid is geweest haar krjgskun-
dig vermogen te toonen. Slechts een
deel van het Japansehe leger heeft aan
den oorlog in China deelgenomen. Rus
land daarentegen is in Öost-Azië bijna
nog geheel onvoorbereid, en kan er met
moeite een leger van 50.000 man op de
been brengen, een vijfde van wat Japan
terstond tot zijne beschikking heeft.
Waar Japan nochtans toegegeven heeft,
daar i3 dit bovenal te danken aan de
groote sympathie, die dit rjk koestert
voor Frankrjk en Duitschland, de beide
landen, waar de Japanners hunne staat
kundige, diplomatieke en militaire oplei
ding genoten hebben, en waaruit de kiem
der beschaving en ontwikkeling naar het
rjk van den Mikado is overgebracht.
Dat Japan besloten heeft "Wei-hai
Wei en Port-Arthur bezet te houden
totdat de oorlogsschatting is betaald, kan,
met het oog op de weinige vertrouw
baarheid der Chineezen, door de mogend
heden moeieljk worden gelaakt. Nog
dezer dagen sprak de Japansehe gezant
te Par js tot een redi.c ,eur van de Figaro in
dezer vorge „Hoe groot de oorlogsschat
ting ook moge schjnen, toch is deze
onvoldoende om de groote uitgaven te
bestrjden die Japan zich, voor den
oorlog, heeft getroost. China is rjk en
kan gemakkeljk de 200 millioen taels
betalen maar het zal dit alleen doen
als het er toe gedwongen wordt. Daarom
m reten wj, als waarborg, de sleutels
tot het binnenland bezetten, de haven
steden die toegang geven tot de golf
van Pet-Chi-Li. Daardoor kunnen wij
het noodzaken de bepalingen van het
vredestractaat na te komen. Een anderen
grond daarvoor bestaat niet. Indien Japan
echter geen bezetting in China achterliet
en al zjn troepen terugtrok, zou China
morgen zjn beloite schenden, het gesloten
verdrag verbreken en ons noodzaken
den oorlog weer te beginnen. Wj kennen
China en de Chineezen te goed, en
weten welk vertrouwen men stellen
kan in de beloften die het doet. Europa
kan ons niet euvel duiden, dat wj met
voorzichtigheid handelen."
Intusschen schijnt op het laatste
oogenblik vóór de uitwisseling der vre-
destactaten de toestand nog eenigzins ge
spannen geweest te zjn. Althans een tele
gram uit Shanghai, meldde dat de voorgeno
men uitwisseling der ratificatiën niet had
plaats gehad,aangezien op het laatste oogen
blik nieuwe moeilijkheden waren gerezen,
alsmede dat de Russische oorlogssche
pen zich gereed hielden om handelend
op te treden. Gelukkig werd deze ver-
outrustigende tijding onmiddeljk gevolgd
door eene andere, volgens welke de ra
tificatie van het vredesverdrag tusschen
China en Japan inderdaad tot werke-
ljkheid is geworden.
emerge! Aivsiws.
Yolgens een telegram u t Havre aan de
„Standard" zonden de vertegenwoordigers van het
Yaticaan hevel hebben gokregcD, de regeeringen
waarbij zij afgevaardigd zijn, te berichten, dat alle
telegrammen van gelukwensohing of deelneming
aan de feesten van September, ter herinnering
aan de inneming ran Rome door do Italianen,
zullen beschouwd worden als beloedigend voor
den Paus en den H. Stoel.
tor neder, en beval zich zelve en de
zjncn in de hoede des Heeren aan.
In Van Halm, vond h j aanstonds een
goeden en harte] jken vriend, die niet
naliet waar li j kon den zoon van zjnen
vroegeren patroon te helpen. Dat was
al aanstonds oen genot voor iemand, die
in zoo'n groote stad zonder vriend of
kennis stond. Van Halm nam hem mede
naar de Jongelingsvereeniging, alwaar
Willem spoedig geheel op zjn gemak
en een werkzaam lid werd.
Op kantoor ging het hem ook voor
spoedig en arbeidde h j tot tevredenheid
van zjn patroon.
Dat gaf dus alles reden tot blijdschap.
Treurig was het hem echter, dat h j van
huis weinig opbeurende berichten ont
ving. Zjn vader liet het scbrjven door
gaans aan vrouw en dochters over. Het
griefde hem diep dat zjn zoon, op wien
hj gehoopt had, niet naast hem op
kantoor zat. Hj wist wel dat het hem
slechts een woord kosten zou om hem
weder bj zich te zien, maar daartoe
was de arme man te hooghartig. Hj
noemde de beginselen van zjn zoon
eigen wijsheid en huichelarij. Dat zjn
vrouw en dochters vroom waren, dat
kon hj nog begrjpen en verdragen,
maar in zjn zoon kon hj zoo iets niet
velen.
Van zijne moeder en zusters ontving
Willem vele brieven. De eerstgenoemde
verborg haar leed en voortdurende kom
mer voor hem en richtte menigen brief
vol vermaning en liefderjke opwekking
zooals alleen een moeder scbrjven kan.
Zoo gingen twee jaren voorbj toen
Willem des middags bj zjn tehuisKoms
oom Paul rustig op zijn kamer vond zitten.
Zjn eerste indruk was een bljde en
uitte zich in het
„Zoo oom, U hier, wat een verrassing
Zjn tweede gedachte was aan droevige
dingen, daarop liet hj er op volgen
„Er is toch niets gebeurd thuis?"
„Alles was wel", was het antwoord,
„en gj moet wel de groeten hebben
zoowel van uwe ouders en zustors als
van mjn vrouw en kind. Ik ben eigen-
Ijk hier gekomen om u een plan bekend
te maken, waarbij ik uwe hulp behoef."
„O, daar kan u op rekenen", was het
gulle antwoord.
„Kom aan, dat doet mj genoegen",
zeide oom Paul glimlachend. „De zaak
is deze ik ben van plan hier in Am
sterdam een zaak te openen."
„U hier een zaak openen was de
verwonderde vraag, „in fruit zeker
„Neen mjn jongen", gaf oom Paul
opnieuw glin lachend ten antwoord, „ik
wilde het nu eens met manufacturen
probeeren."
„Kom, dat meent u niet", antwoordde
Willem ongeloovig.
„Ja, dat doe ik wel, Willem, maar ik
begrijp u ge wilt zeggen, dat ik van
dat vak geen verstand heb. Dat is 'ook
zoo, maar nu heb ik gedacht, om u als
mjn zaakwaarnemer aan te stellen."
Nu eerst begreep Willem waar zjn
oom heen wilde.
„Maar oom, dat is te veel, ik begrjp
uwe bedoeling u wilt m j hier aan een
•zaak helpen."
„Ge begrjpt het goed, maar ik heb
nog een conditie daarbj en namelijk deze
dat Van Halm uwe compagnon worden
zal. Ik heb voor dien jongen man res
pect omdat hj indertijd als een held voor
zjn beginsel gevallen is. Dat mag ik
gaarne zien."
„Maar", begon Willem, „zouden mjne
ouders goedvinden dat ik hier zaken
begin. Als vader het begeert, dan moet
ik hem toch terzjde staan, en weer op
kantoor komen."
„Zeer goed, ge hebt wel gedaan daar
over te spreken, maar ik had het ook
niet vergeten en sprak er vooraf met
uwe ouders over."
„En vond vader het goed vroeg
Willem verwonderd.
„Ja zeker Willem. Zooals ge begrjpt
was uw vader er eerst op tegen, maar
ten slotte gaf hj zich gewonnen, toen ik
hem er op wees, dat het gewenscht voor
u was om eene vaste positie te hebben
met het oog op gebeurljke dingen"
voegde hj er geheimzinnig aan toe.
Nog een tjdlang werd er tusschen oom
en neef in dien geest gesproken.
Natuurljk was het gesn groot kapitaal
dat oom Paul in den handel steken wilde,
maar toch voldoende om Willem van
Meerden aan den gang te helpen. Een
zeer matige rente zou hem jaarljks
uitgekeerd worden en wanneer onder
den zegen des Heeren de zaken het
toelieten, dan zou het geld hem terug
gegeven worden.
(Wordt vervolgd.)
Binnenrotte <48, 2e Lionskardstraat 43
Schoennmgazjn. En gros Export.
Moogstraat 39®.
SCHOENMAGAZIJN.
©jajsert
ISaamstraat 54.
SCHOENMAGAZIJN.
Amsterdam. Banfel Stalpertstraat ©ffi
SCHOENMAGAZIJN.
ffiowla Wijdstraat BYS.
SCHOENMAGAZIJN.
$cliiedamschedi]k 8® lioek Brandsteeg
SCHOENMAGAZIJN.
Klleineet (Schouwen).
SCHOENMAGAZIJN.
Binnenrotte 50 en 2e Lombardstraat 45 B* ieiH en MjCfiet'fftSUl<f<?fIn alle onze magazijnen zjn de prjzen aanmevkeljk vermindert.
Woor het publiek geopcaul, «lïe dagen tot uitverkoop geregeld.