Vrijdag 5 April 1895.
Tiende Jaargang Nor 493.
Antirevolutionair
Ir
f
i
h
m
li ui
IN HOC SIGN O VINCES
IjJïJï
FEUILLETON.
I
i
Ie Koiner.
kwaliteiten.
Me prijzen.
'AM.
krts
*h ure
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
uitgever:
T. B O E Kift; OVEN.
'éoMin&LimSJIi.
Alle stukken voor tie MetSactle toestemd, At!verteutiën en verdere Administratie traste© toe te zenden aan den Uitgever.
Mr. Hartogr's wets
voorstel.
De vorige v/eek wezen wij op de
wenschelijkheid om ook in ons land
toch eindelijk eens een snellere
rechtspraak in kleine strafzaken
bij de wet voor te schrijven.
Thans hebben wij melding te
maken van den arbeid van het
Kamerlid, Mr. Hartogh, op dit
gebied.
Een geheelen omkeer in de re
geling van het procesrecht, beoogt het
wetsvoorstel niet, maar wel heeft
de heer H. eenige noodelooze for-
maliteiten en middelen tot opont
houd willen wegnemen.
Zoo b. v.j is do zoogenaamde
exceptie van ouds geschikt om een
proces op de lange baan te schuiven.
Als de gedaagde, na een nauw
keurige omschrijving ontvangen te
hebben (in eene dagvaarding) van
de feiten, die afin den eisch der
tegenpartij ten grondslag liggen,
niet op de zaak zelve antwoordt,
zooals zij door den eischer wordt
voorgedragen^ maar er tegenover
stelt, dat de rechter onbevoegd is,
of dat de zaak vroeger reeds is
uitgemaakt, of dat er eene dading
over getroffen is, of dat de eischer
de hoedanigheid niet heeft in welke
hij optreedt, dan kan daardoor het
proces bijna zoolang gerekt worden
als de gedaagde wil want al zijn
die excepties ook geheel ongegrond,
de rechter moet, als ze één voor
één voorgesteld warden, er telkens
uitspraak over doen. Uit ééue pro
ceszaak worden dan verscheidene
andere geboren.
Volgens het voorstel van den
heer Hartogh moet dit ophouden.
De gedaagde zal dan alle exception
en zijn antwoord ten principale ge
lijk voor moeten dragen, en doet hij
dit niet, dan vervallen de niet voor
gedragen Gxceptiën antwoordt hij
niet dadelijk omtrent de hoofdzaak,
dan verliest hij het recht om dit
later te doen.
De Commissie van voorbereiding
heeft zich op dit punt reeds' met
den heer Hartogh eenstemmig ver
klaard.
Ook ondervangt het wetsvoorstel
de mogelijkheid, thans bestaande,
dat een gedaagde schuldenaar ge
durende den loop van het proces
zijn roerende goederen verduistert,
of zijn onroerende goederen ver
vreemdt of met hijpotheek bezwaart.
De redactie van „do Rott. Neder
lander", die verstand heeft van wat
er met de bur gelijke rechtsvordering
samenhangt, prijst het zeer in den
heer Hartogh, dat hij zich veel
moeite gaf, om ten minste enkele
gebreken uit de bestaande proces
orde weg te nemen, dio_ het meest
aanleiding geven tot het verlengen
van processen en het- maken van
onnoodige kosten.
Ofschoon een Kamerlid natuurlijk
niet over zooveel gegevens amb
telijke hulp kan beschikken als een
minister, acht gemelde redactie toch
in dit geval het initiatief van den kant
der volksvertegenwoordiging zeer nut
tig en aannemelijk, omdat de heer Har
togh zelf een man der praktijk is,
voortdurend ambtgenooten over de
quaestie heeft geraadpleegd, en daar
na het ontwerp nog herzien is in-over
leg met do Commissie van Voorbe
reiding samengesteld uit vijf-be
kwame rechtsgeleerden.
De Kamer moet ook wel eens
uit eigen beweging wat aanvatten,
gedrongen door den nood der tijden,
en de kortstondigheid van het minis-
teriëel leven als zoodanig. Men dehke
slechts, wat dit laatste betreft, aan -al
de in wetgevend en zin nuttelooze
moeite, die de heor'Borgansuis zich als
minister getrooste. Toen hij ongeveer
klaar was met zijn nieuwe legerwet,
kon hij aftreden. Zulke voorbeelden
prikkelen niet de activiteit der mi
nisters, die bovendien vaak hun han
den vol hebben met het dagelijks loo
pend werk.
Om gemelde redenen is het dan ook
maar te hopen, dat de Kamer spoedig
het voorstel van den heer Hartogh zal
afdoen. Bij een eenvoudig, snel en
goedkoop recht heeft onze burgerij
groot belangwant ieder kan in pro
cessen getrokken worden. Alle verbe
tering in deze moet dus gewaardeerd
worden ook door hen, die tot hiertoe
weinig met de rechters in aanraking
kwamen.
I» E COS CUHHEIIT.
Wr4DPmm§ vangen e@§~
ktowUfpen,»
Op Dinsdag 19 Maart jl. aan
vaardde Prof. Dr. M. Straub het
ambt van hoogleeraar in de oog
heelkunde aan de stedelijke Arn-
stcrdamsche universiteit met het
uitspreken eener rede o.ver de vor
ming van den geneeskundige.
Dit raeer algemeene onderwerp
der rede, en- niet het optreden van
een nieuwen hoogleeraar in de oog
heelkunde als zoodanig geeft aanlei
ding, dat wij er in dit blad even
de aandacht op vestigen. Te meer,
omdat Prof. Straub's opvatting wel
wat verschilt van die waaraan wij
in den laatsten tijd van de zijde der
geneeskundigen zijn gewend geraakt.
Het is toch overbekend, hoe in geen
enkele faculteit meer stofvergoding
en veronachtzaming van 's mcnscben
ziel eleven werd gezien dan juist bij
de geneeskundigen." Wat niet uit de
.natuur kon verklaard worden, ver
loor voor hen al meer zijn waarde.
Prof. Straub eqhter zegt, dat
naast de natuurkundige wetenschap
pen ook de historische en letterkundige
vakken voor den geneesheer zeer
hooge waarde hebben, en dat zij
niet op den achtergrond mogen ge
raken omdat het voorwerp van den
arbeid der geneesheeren de mensch
is, en hij moet' weten te kiezen
tussehen raden en gebieden, en alzoo
rekening moet houden met de per
soonlijkheid fijner paciënten. In de
historie cu de litteratuur vindt hij
den grondslag voor zijn menschkun-
dige studiën.
Aangezien nu op de hoogere
burgerscholen de wis- en natuur
kundige vakken het leeuwenaandeel
van den 'tijd krijgen, beveeHJjij deze
slechts voorwaardelijk aan boven het
gymnasium, voor jongelieden die
later in de medicijnen denken te
gaan studeeren.
Yoor deze studie acht hij alle
De Magazijnen van J. Hoevenaars van Lith Rotterdam Hoo^adres^nnenTOtté 137
Verkoophuis Binnenrotte 48.
it
Alleen Maandags en Dinsdag-.
fantasie-
»n carlos
a Sier en
ïrzuim niet
lis, en zoo
2 deeleu Oude
i'istelykon zin,
schrijvers zelf
ïin, midden en
Als voren 2e
lijke verzen, 8
[•.gebonden en
redactie van L.
;t men daarbij
te vondeling
pld waard. Dat
Cents.
■oord Cadeau
[ie Canoniecke
praal, van de
'ejaren 1818
nieuwe bijge-
Register over
jen en misstel-
1 Nederland-
geheel op
Jr. door Ds. A.'
Pore.
1 bekomt men
lereede.
levoetsluis.
ais
•ur.
pis
id a ra
tijd.
ra. 5 uur.
n Vrijdag
5,nar.
6,30 uur.
2,uur.
Ï8 Maart.
5, uur.
9,30
8,15
m. 1,
3,
3.
23 Mei.
N naar
plaatsen
II."
8'd
tr
jd
na het
trek uit
erdam,
zijn bg
itairen
logeljjk
jP.v.d.
wesluis
Vlaar-
ICR
Deze Courant verschijnt eiken Yrijdag.
'M-
- *-'>} V:
"3SES*
Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en 3/2 maal.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en maal.
Bienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur.
5.) Tweede Hoofdstuk.
De toékomst scheen haar zoo donker
en bang! Maar, goed geredeneerd, wat
beangstigde haar eigenlijk? Was het niet
dwaas om zich door zoo'n kleinigheid
vrees te doen aanjagen? Alsof nu van
dien andereu koopman hnn welvaart af
hing. Zij schaamde zich dat zij zich zoo
ongeloovig aangesteld had. Jezus had toch
niet tevergeefs gezegd en in Zijn Woord
laten schrijven:
„Zijt niet bezorgd,zeggende: Wat zul
len wij eten, of wat zullen wij drinken
of waarmede znllen wij ons kleeden?
Want uw hemelsche Vader weet dat gij
al deze dingen behoeft."
Hoofdstuk III.
Twee jaren gingen voorbij, en op het
kantoor van koopman van Meerden be
merken we op zekeren Augustusavond
veel bedrijvigheid en verkeer, 't Was een
Warme dag geweest en de klerken kon
den niet nalaten af en toe een blik bui
ten het venster te werpen, waar de laatste
zonnestralen een gulden gloed verspreid
den.
Veel gelegenheid hadden zij daartoe
echter niet, want, in het vertrek daarnaast
zat de koopman zelve en door de geopen
de deur kon hij alles gadeslaan. En van
ledigzitten of rondkijken was de patroon
geen vriend, dat wist ieder.
'Een der lessenaars was onbezet. Was
dat misschien een ongebruikte? Oneen,
maar de bediende, die daar gewoon was
te arbeiden, was nog niet op kantoor ge
komen. Reeds een paar malen had de
heer van Meerden naar hem gevraagd.
„Waar of hij toeh mag zitten, die
Van Halm." fluisterde een der bedienden
zijn makker in het oor.
„Wel, was het onverschillige antwoord
„ik denk dat hij met het ruooie weer
een straatje omwandelt, en dat is nog zoo
dom niet!"
„Nu, sprak de eerste opnieuw „ik
vrees dat hij er niet gemakkelijk af zal
komen."
Opnieuw krasten de pennen over het
papier.
Nog een kwartier ging er voorbij, toen
de kantoordeur open ging en een jonk
man binnen kwam. 't Was Halm. Zijn
gelaat stond er niet naar om het vermoe
den van „een straatje omwandelen" te
bevestigen.
Na met haast zijn kantoorjas aange
trokken te hebben ging hij naar het
vertrek van zjjn patroon, met het doel
ongetwijfeld, om zich te verontschuldi
gen, wegen3 zijn late aankomst.
Treden wij ook binnen.
Daar zit van Meerden, druk aan het
schrijven. Op het binnentreden van zijn
bediende ziet hij op en legt de pen neder.
De twee vervlogen jaren hebben zijn
voorkomen niet verbeterd, vindt^e wel
Zijn gelaat is blocker geworden, de
ontevreden trek öm den mond dieper, en
zijn oog, zie eens lioe onrustig!
„Waar komt ge van daan vroeg hij
den binnenkomende on vriendelijk.-
„Van huis mijnheer" was het beleefde,
maar toch besliste antwoord „vergeef mij,
dat ik zoo laat kom maar mijn moeder
is plotseling ongesteld geworden zoodat
ik haar niet verlaten kon
„,Een fraaie uitvlucht, op zoo'n manier
kan men allemaal wel wegblijven. De
kantoorzaken gaan voorop, onthoud dat
goed. Het is tegenwoordig geon tjd om
thuis te blijven zitten."
Halm boog zwijgend en wilde het ver
trek verlaten.
„Neen, blijf nog even," vervolgde zijn
patroon „en hoe moet het nu met je
werk
„O. mijnheer ik wil straks ^el blijven
tot het gereed is."
„Neen, neen," was het antwoord, want
ik moot de brieven eerst zien en teeke
nen eer zij weggaan; weet ge wat, kom
morgen maar een uurtje om de schade
in te halen,"
„Morgen mijnheer?" vroeg Van Halm
verwonderd, „morgen is hot Zondag!"
„Nu wat zou dat, ik kom ook wel,
dus gij zijt er waarlijk niet te goed voor."
„Het spijt me inderdaad mijnheer"
gaf Van Halm ernstig ten antwoord „als
het noodig is wil ik des nachts mijn
werk inhalenmaar op Zondag arbeiden
dat mag ik niet."
„Wat! stoof van Meerden op „wilt ge
niet doen wat ik zeg?"
„Ik wil alles doen wat u zegt mijn
heer mits mijn geweten hot toelaat, en
Zondagsarbeid verbiedt God. Het spijt
me.
„Geen praatjes meer," schreeuwde van
Meerden met een- vuistslag op zijn lesse
naar aan zijn woorden kracht bijzettende,
„als ge er morgen niet zijt wil ik u
Maandag ook niet zien."
Van Halm ging met ontsteld gelaat
naar zijne plaats.
Uit dit gesprek blijkt het ons duide
lijk, dat we straks wel goed lazen op het
gelaat van van Meerden. O, het is zoo
verkeerd bü hem gesteld! De vreezo zij
ner vrouw was vervuld geworden en
bange dagen waren voor de familie aan
gebroken. Met het ontstaan van een
manufactuurzaak naast die van van Meer
den, had zich een harden strijd tussehen
de beide kooplieden ontsponnen.
„Men moet zijnen concurenten het
hoofd bieden," had van Meerden gezegd
en op allerlei 'manieren trachtte hij te
voorkomen, dat de bloei zijner zaken
verminderde.
'De andere nianufactuurhandelaar, die
ook een man was, die naar God en Zijne
geboden niet vroeg, redeneerde aldus:
„Eerst moet ik in mijn klanten komen
en om dat doel te bereiken moet ik be
ginnen om mijn goederen goedkoopor te
geven." Dat was natuurlijk zeer verkeerd
van dien Monas. Het was hem niet te
doen om da menschen, die hij op zoo'n
manier goederen kon verkoopen, goed
koop te bedienen. O neen, maar hij reken
de er op om later zijne klanten dubbel te
laten betalen, wat hij nu te weiuig van
hen ontving.
Natuurlijk is zoo'n handelwijze die
men „onderkruipen" noemt, zondig, want
God wil dat wij eerlijk en trouw leven
zullen. Gerechtigheid en recht te doen,
i3 bij den Heere aangenaam, .„en" zegt
de wijze spreukenschrijver, „te arbeiden
om schatten, met een valsche tong, is
eene voortgedrevene ijdelheid dergenen
die den dood zoeken."
Doch keeren wij tot den loop van ons
verhaal weder.
Nadat de heer van Meerden nog ge-
ruimen tijd op kantoor werkzaam ge
weest was en nog menig hard en bits
woord tot zijne omgeving gesproken had,
ging hij naar huis.
't Was reeds laat en de bedienden
haastten zich om eveneens op te ruimen.
„Wat is dat weer Iaat geworden,"
gromde een hunner met zeer boos ge
zicht. „Hier jongen," grauwde hij den
jongsten bediende {Se, „hier, aannemen
dit boek en wegbergen!"
De knaap sprong op, maar eer hij het
boek kon grijpen, gleed, het uit de hand
cn viel met een geweldigen slag op den
grond.
(Wordt vervolgd.)
Binnenrotte 48, 2e Lombarditraat 43. I Hoogstraat 39®. 9 BBaamstraat AA. I SehtednmsRMifll; fiffi hoeft Brandctoor
Binnenrotte 48, 2e JLomfoardstraat 43. j
Schoenmagazijn. En gros Export.
I Hoogstraat 39®. 0
SCHOENMAGAZIJN.
£S aamstraat 54.
SOHÓENM AG AZIJN.
Sehiedasisclt^dijk 8© hoeBs SSrandsteeg.
SCHOENMAGAZIJN.
Oppert 14®.
j Amsterdam. Baniei ètaipértstraa* jj
SCHOENMAGAZIJN.
t*oiuta W-yd'str&at IStS.
- SCHOENMAGAZIJN.
Memcet (Échoawen).
SOHOENM AG A ZIJN.
I
t
h/.pfl
?ii|
lil M b lltlHUIH Mlli lm ÉUH' ni 'mi i Mi HUI
Voor liet pultliek geaggend^di© elagéss tot saliverkoop geregeld.
.-V
