I
AR.
ENT
ei
Trijdag 11 Mei 1894.
Negende Jaargang No. 445.
Will!)
:ders.
'terdam.
Antirevolutionair
Orgaan
IN HOC SIGNO VINCES
FEUILLETON.
'BANT
T BOEKHOVEN
DE verstootenen
Jodenvervolging in Rusland.
aak en
tbrisk
'TERDAM.
af en conditiën
tg gaarne toe-
2S8E
cent.
cent.
ij.
SOMMEL&&IJK.
Alle stukken voor de Redactie bestemd. Advertentiën en verdere Administratie franco toe te «enden aan den Uitgever.
Goedkoop- duurkoop.
Dat de sociale verhoudingen zoo
netelig en veler ongelegenheid zoo
schreiend is, kunnen velen zich maar
niet begrijpen, als zij zien hoe „goed
koop" vele levensbehoeften tegen
woordig zijn, vergeleken bij een twin
tig jaren terug.
Maar wie spreken zoo, wie hebben
reden zich over die goedkoopte voor
het oogenblik te verheugen Niet de
landbouwers, die gestadig achteruit
gaan, zoodat de grond hun onder de
voeten wordt weggekocht. Niet de
fabrikanten en magazijnhouders, die
met volle pakhuizen blijven zitten.
Niet de winkeliers, die door de zware
concurrentie vaak hun waren bene
den den inkoopsprijs moeten opruimen.
Niet de handwerkslieden, die vaak
voor een karig loon moeten werken
öf tot ledig gaan gedwongen worden.
Neen aan het goedkoop zijn der le
vensbehoeften hebben zij alleen wat,
die een vast inkomen genieten. Daar
om zijn de ambtenaren, wier tracte-
menten in vroegere jaren, toen de
levensmiddelen duurder waren, een
belangrijke verhooging ondergingen,
er nog het best aan toe.
Toch is die welstand ten deele
slechts schijnen wordt hij slechts tij
delijk genoten. Want als door de
algemeen heerschende armoede de
belasting van de burgers met een
vast inkomen hoog moet worden
opgevoerd in Friesland vooral
wordt dat nu reeds ondervonden
dan moeten zij in een anderen vorm
toch weer hun geld (dat zij op som
mige goedkooper geworden levens
behoefte uitspaarden) ten offer bren
gen, gezwegen nog van de particuliere
liefdadigheid, die zij ook hebben te
betrachten, en waaraan zij zich steeds
minder kunnen onttrekken naarmate
de sociale ellende toeneemt.
Het goedkoop zijn der levensmid
delen is wel een heerlijke zaak, maar
dan moeten alle standen daarbij een
dragelijk, houdbaar bestaan hebben,
zoodat de algemeene koopkracht niet
uitgeput raakt. Er moet verbanden
evenwicht blijven tusschen hetgeen
geproduceerd en hetgeen opgebruikt
wordt.
Doch helaas, dit evenwicht is
allengs meer verbroken geraakt. Van
vele voedings- en kleedingsartikelen
is, mede onder de heerschappij van
het stoomwezen, veel meer vervaar
digd dan er, gerekend naar het koop-
vermogon van de burgerij, noodig is.
Het treurig gevolg daarvan wordt
gezien in toenemende werkloosheid
en in achteruitgang van de kleine
winkeliers. En alzoo worden dan de
in prijs dalende waren als het ware
weggenomen (beneden den waren prijs)
door hen, die er eigenlijk geen of
minder behoefte aan hebben, terwijl
de mindere er af moet blijven, omdat
hij in 't geheel geen geld verdient.
Zoo komt men van erger tot erger.
Op de eene plaats zit het geld en
goed opgestapeld, en op de andere
plaats weet men in het gebrek niet
te voorzien.
Dit heet dan een goedkoop leven,
maar uit een oeconomisch sociaal eu
zedelijk oogpunt is het duurkoop.
Nu bedoelde men van ouds wel
iets anders, als men zeide „goedkoop
duurkoop" namelijk, dat zeer laag
in prijs gestelde waren in het gebruik
niet mede vielen maar de grondge
dachte was toch dezelfde, want er
lag in dit spreekwoord, dat elk
product een zekere waarde vertegen
woordigt, en dat het derhalve wel
vanzelf sprak, dat wie deze waarde
niet betaalde, er bedrogen mede uit
moest komen. Het verschil is alleen
maar, dat dit „bedrog" vroeger meer
school in de slechte waar, en dat
het tegenwoordig meer schuilt inde
ij/betaling, die de koopers in den
vorm van belasting en aalmoezen
hebben te verrichten. Het is nu geen
individueel bedrog meer, maar een
sociaal bedrog op groote schaal, dat
hoe eer hoe beter de wereld uit moet
om plaats te maken voor meer ware
handels v erhoud i ngen
Xiet royaal.
Afgezien van de kiesrechtzaak is de
antirevolutionaire partij bij de jongste
verkiezingen met de grootsle \erliezen
uit den strijd gekomen. Het getal
barer Kamerleden slonk van 20 tot
op tien, en onder deze tien zijn er
nog 5, die op de eene of andere ma
nier met de conservatief gezinden
zullen moeten medewerken, omdat zij
als zoodanig (ten minste wat het re-
gelen van den volksinvloed betreft)
in de Kamer gebracht werden.
Onze partij had evenwel niet zoo
gehavend van de reis behoeven te ko
men, indien de geavanceerd liberalen
bij déze stemmingen, welke toch bijna
uitsluitend het kiesrecht golden, min
der partijdig waren te werk gegaan.
Maar vooral in Friesland toonden
zij te weinig zelfbeheersching en
politieke tact. ln Sncek, Harlingen
en Dokkuui hebben zij onze anti-
rev. candidaten verdrongen door hun
mannon. Billijk was dit niet, want
in de zeven districten te zamen ge
nomen brengen de antirev. bijna
even veel stemmen uit als de libe
ralen zij hadden dus hun drietal
zetels daar wel mogen behouden. En
het afnemen van die plaatsen aan
onze partij is ook niet slim, omdat
zij do verdere saam werking allicht
een weinig: verstoort.
'en, SomtHelsdfk.
worden attent
uitstekend ver
iest warme sei-
?e jaar 20000
Hsch en stuiver
ITTERDAM.
en Goadereede.
1ST,
lis en HelleToetilmis
2 uur.
pllevoetsluis
nm. 3 uur.
|iddel harnis
4 uur.
Stellendam
4,30 uur.
jrdamsche t#d.
raterstaat
F. L. ORTT.
tgang.
lotterdam,
sidag- roorm. 5 uur,
(Rotterdam,
|e.
Rotterdam,
lllendam,
|nderdag en Vr(|d«g
ische tijd.
dag 7 Juni.
krnis.
Inadag ra. 5,uur.
lerdag ym. 6,uur.
terd g ym. 6,80 uur.
nsdag nm. 2,uur.
;e dogen nm. 3 uur.
donderdag 31 Met.
iEMIlVG.
delharnis.
uur en nm. 5,*uur
ngen niet aangelegd
en 16 Augustus
«m.
nsdag ym 4,30 uur
terdag ym 6,— uur
ag, 1,45 Donderdag
5 uur
el ym 6,uur yan
uur
oetsluis
ARDINGEïT naar
i liggende plaatsen
dingen iii."
t 1893
>ehouden.
gen:
einen.
Locale tjjd
6,06 uur
12,03
7,16
Station
LUIS
Locale tjjd
7,52 uur
3,50
9,10
eyeer 30 min na het
n na het yertrek uit
RTJES
enhage, Amsterdam,
yan Holland zijn bjj
;baar Voor Militairen
leider
peud geldig.
zoo b:iljjk mogeljjk
agentenH. P y d
5VELD, Nieuweslui»
ie Directie te Viaar-
de directeur
Deze Courant verBchjnt eiken Vrijdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika bijvoornitbetaling f 8,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEVER:
Adverteutiëu van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en 3 '2
jj Boekaankondiging 5 Cent per regel en V3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur.
44.) OF DE
HOOFDSTUK XII.
WEDERZIEN,
„Ja, uit Siberië," antwoordde Nathan
met een glimlach, en nu volgden er vele
wederzjdache mededeelingen en verkla
ringen, die voor den lezer echter weinig
nieuws meer bevatten. Alleen willen wij
vertellen, hoe het Nathan gegaan web,
«edert hij zijne vrijheid herkregen had.
In 't begin van Mei uit Tobolsk ver
trokken, had hij zich eerst begeven naar
Kazan, als in zijn weg liggende, om
daar een bezoek te brengen aan den heer
Alexandrowitschdeze had zich echter
een maand tevoren naar Berlijn begeven
en niet eens de tijding ontvangen van
zijn terugkeer. Dit was de eerste teleur
stelling op dien tocht, en weinig vermoedde
hij hoevele en diep smartelijke er nog
volgen zouden, eer zijn reis volbracht
zou zijn. Van Kazan begaf hij zich per
stoomboot naar Nischni-Novgorod op de
boot geraakte hij in gesprek met een
boer uit het gouvernement Tambov; en
hoe omziehtig beiden ook waren in het
uitspreken hunner geheimste gedachten,
wat in Rusland altijd gevaarlijk is, toch
kwamen zij van elkander te weten, dat
zjj één Heer dienden en op reis waren
naar hetzelfde Vaderhuis. De boer ver
telde daarop, dat er in het gouvernement
Tambov vele ware Christenen woonden,
die in alle stilte des Zondags te zamen
kwamen om Gods Woord te onderzoeken,
en dringend noodigde hij Nathan uit hem
te vergezellen, om eenige dagen in hun
midden te vertoeven. En daar hij reeds
lang een sterk verlangen had gekoesterd
naar gemeenschap met andere kinderen
van God, en ook wenschte gedoopt te
worden, besloot hij van deze gelegenheid
daartoe gebruik te maken. Toen hij ech
ter, na veel liefde ondervonden te hebben
van deze stillen in den lande, verkwikt
en versterkt in 't geloof, zijn reis weer
dacht te vervolgen, werd hij ziek. Met
groote hartelijkheid werd hij verpleegd
in de woning van den boer, wiens vrouw
en beide zoons zich, evenals hij, beijver
den om den geloovig geworden Israëliet
als een broeder in Christus te dienen.
Eenige maanden verliepen er en langzaam
begon hij te herstellen. Intusschen be
vreemdde het hem zeer, dat hij nog
volstrekt geen tijding ontvangen had van
zijne geliefde betrekkingen, aan wie hij
van deze omstandigheid bericht gegeven
had. Wel was hem nu en dan iets ter
oore gekomen van vervolgingen, van ro-
geeringswege tegen de Joden ingesteld,
van verdrijving en verbanning naar het
Jodengebied, maar zijn echtgenoote woon
de daar immers reeds, en Benjamin, aan
wien hij eveneens geschreven had na
zijn aankomst in Tambov, zoowel als
aan zijne moeder, had toch het volste
recht in Moskou te wonenEvenmin
was het aan te nomen, dat al zijne brie
ven, sedert eenige maanden geschreven,
verloren zouden zijn geraakt, want op de
voorgaande had hij geregeld antwoord
gekregen.
Zoo stonden de zaken, toen Iwan
Strobolowsk een onderkomen kwam zoe
ken in dezelfde woning, waar hij zoo
gastvrij opgenomen was. De vrees der
bewoners, dat den pelgrim de afwezig
heid van kruisen en heiligenbeelden in
'toog vallen en hij bemerken zou, dat
zij ketters waren, was niet ongegrond
indien zij echter gemeend hadden, dat
dit onaangename gevolgen voor hen heb
ben zou, dan lieten zij die gedachte al
spoedig varen. "Wel was Iwan zeer vroom
naar de meening van allen, die hem ken
den, want hij nam getrouw al de voor
schriften der kerk in acht en had reeds
vele bedevaarten gedaanevenwel was
hij geen ij veraar voor het gezag der
kerk, en was het hem tamelijk onver
schillig wat anderen dachten of geloofden;
en in plaats van vrome toewijding, zoo
als men meende, was het slechts zucht
naar verandering geweest, die hem had
doen besluiten pelgrim te wordeD, zoowel
als tegenzin in zwaar en geregeld werk.
Met oprecht gemeende verontwaardiging
sprak hij ook over de onrechtvaardige
behandeling, den Joden aangedaan, en
dit punt eenmaal ter sprake, vertelde hij
zóóveel, dat Nathan inderdaad bange
voorgevoelens begon te koesteren aan
gaande zijne familie. Iwan was juist in
Moskou gekomen vóór het Paaschfeest
GOD LAAT ZICH NIET BESPOTTEN.
Voor eenige tijd had er, zoo lazen
we in een onzer bladen, een treffende
gebeurtenis te Maasluis plaats. Eenige
jongelieden waren in een herberg, om
deu tijd door te brengen in het botvieren
van alle goddeloosheden. Men wist, na
alles reeds uitgevonden te hebben, bjjna
niets meer te doen, toen eindelijk een
hunner op de gedachte kwam, om ai
spottende het H. Avondmaal te vieren.
Do herbergier werd verzocht de tafel
te overdekken met een wit klee 1 en
brood er op, maar in plaats van wijn
moest een kan jenever opgezet worder.
De een der goddelooze voorwerpen zcu
het brood breken, en een ander zou
en had er eenige wekenvertoefd, zoodat
hij getuige was vem do gruwzame uit
drijving der Israëlieten, daar woonachtig;
cn toen hij vernam, dat Nathan plan
had over Moskou naar Witebsk te gaan,
raadde hij hem dit ten sterkste af. Weinig
goeds kon hom daar te wachten staan
terwijl het bovendien nauwelijks te be
twijfelen viel, of zijn zoon Benjamin had
de stad reeds verlaten, zoowel als de
familie Mirandi, bij wie zijne moeder
inwoonde. Nathan besloot dus in eens door
naar Witebsk te gaan, in de hoop hen
allen daar te vinden en, gedreven door
angst en onzekerheid, gaf hij zijn voor
nemen te kennen, den volgenden dag
tegelijk met Iwan te vertrekken.
Diep bewogen nam hij afscheid van
den boer en zijn gezin, en droeg hen
vele groeten op aan de bekenden, die
te ver af woonden om ze eerst nog een
bezoek te brengen. Tot de stad Orel zou
Iwam hem vergezellen, om vandaar naar
Kiew te gaan, terwijl Nathan zijn reis
zou vervolgen naar Witebsk. Op dezen
tocht moesten zij een bosch doortrekken
en daarin overnachten. Eerst hield Iwan
eenige uren de wacht bij het vuur, door
hen aangelegd om de wilde dieren op
een afstand te houden, en daarna nam
Nathan zijn plaats in, terwijl hij zich
ter ruste begat. Niets anders verbrak de
doodeljke stilte dan het gehuil der wol
ven, die soms tot op geringen afstand
naderden; doch Waiscovitz was aan
zulko geluiden gewoon cn verschrikte er
niet van. Toch ontstslde hij eensklaps,
toen daar een gedaante naderbij sloop,
dan don wijn of liever den jenever in
een beker schenken. Terwijl nu alles in
gereedheid was gebracht, en allen om
de tafel plaats hadden genomen, ging
een opstaan die het brood zou breken,
om daarbij een toespraak te houden.
Met het brood in de hand staat die man
gereed. Men hoorde niets, God de Heere
had den spottor op zijn goddeloos werk
gestraftdo man werd stomeen ander
die den jenever, die jn moest voorstel
len, inschonk,, werd opdat oogenblik
krankzinnigde andere, het oordeel Gods
ziende, vluchtte in allerijl de herberg uit.
Zoo kan men zienO verwaand men-
schenkind! God laat zich niet bespotten.
Een woord van waarschuwing aan ouders
mag niet achterwege blijven, om onze
kinderen op te voeden in de vreeze des
Ileeren, ze te onderhouden om niet in
gezelschap van diegenen zich te begeven,
die losbandig daar heen leven en gebro
ken hebben mot God en Zijn Woord.
Anarchisten en socialisten hebben het
er op toegelegd om te spotten met alles
wat heilig is, maar eens kom! de groote
dag des Ileeren, dan zal ieder die nu
spot met Hem, in wiens hand ons leven
is, en die spreekt en het is, en die doet met
de menschenkinderen wat hij wil, dan
zal alles openbaar worden. O Anarchist
en Socialist ook gij zult moeten buigen
voor den Christus der Schriften, nu hoort
men uw hoon en smaad, maar dan zal
het woord u toeklinken en de vijanden
van Hem zullen aan Zijn voeten worden
doodgeslagen; dan te laat, voor eeuwig
te laat en daarom wilt gij de oplossing
van alle nooden, dan tot dien God toe
vlucht genomen, die alles in Zijne hand
heeft. Doetichem. Wbl.
Onbegrijpelijk.
Zaterdagmorgen heeft het Ministe
rie collectief ontslag genomen.
De heer Roëll is bij de Koningin ontbo
den.
waggelend als een dronken man, doods
bleek en zwijgend. Bij het vuur gekomen
zakte de gestalte in eenhet was
een knaap van ongeveer vijftien jaar,
mager als een geraamte en blijkbaar uit
geput van honger; zijn zwarte haren
hingen ordeloos om zijn uitgeteerd ge
zicht, en met zijn bolle oogen staarde
bij Nathan aan, als wilde bij zonder
woorden om ontferming 3meeken.
„Wat wilt gij, arme jongen, en waar
komt gjj vandaan P" vroeg Waiscovitz
met zooveel deelneming in zijn stem,
dat voor een oogenblik de doffe wezen
loosheid plaats maakte voor een straal
van hoop.
„Broodstamelde hij, nauwelijks hoor
baar.
Nathan haastte zich zijn valies open
tc makenhij nam er een stuk gersten-
koek uit, dat hj den knaap toereikte,
die het gretig verslond. Gaarne had hij
hora meer willen geven, maai hij vrees
de, dat het den uitgehongerde niet goed
bekomen zou. Hij schonk een bekertje
wijn in, en nadat de knaap dit geledigd
had, sloten zich zijne vermoeide ooglo
den en viel hij in een diepen slaap. Met
vaderl jke bezorgdheid sloeg Nathan den
knaap, in wien hj een zoon Israels
herkende, gade, en wikkelde hem in zjn
eigen mantel. Ook wekte h j den pelgrim
niet op het vastgestelde uur, maar bleef
in treurige gedachten verzonken zitten
waken tot het aanbreken van den morgen
stond, toen Iwan wakker werd en niet
weinig verhaard opkeek nog een derde
persoon te vinden. Wordt vervolgd.)
area
