Vrijdag 6 April 1894. Negende Jaargang No. 440. Antirevolutionair Orgaan 1? FEUILLETON- INHOCSIGNO VINCES is w mm T BOEKHOVEN DE VERSTOOTENfJN Jodenvervolging in Rusland. Alle-stukken voor de iiedactie bestemd. Advertentiëo en verdere Administratie franco toe te «enden aan den Uitgever. De stembus van lO April. Er worden in deze dagen allerlei geschriften verspreid ter toelichting" van de quaestie, waarover de kie zers bij de stembus van 10 dezer zullen te oordeelen hebben. De tijd ontbreekt om al die ge schriften te gaan bespreken, maar het is ook niet noodig, want reeds jaren lang is hetkicsiechtvraagst.uk besproken Het gaat eenvoudig om de vraag, of men nu reeds een finale kies recht uitbreiding begeert, dan wel of men dien twistappel in de politiek nog wat wil laten liggen. Het is maar de vraag of men met de con servatieven mede wil varen in één schuitje, èf dat men de eischen zijns tijds begrijpt en aan alle standen het kiesrecht toevertrouwt. Deze vraag komt tot ieders ge weten Wij bevelen de overweging ten ernstigste aan onze kiezers aan. En gebiede God Zijn zegen, opdat recht en waarheid triumpheeren. On flerwijzei's-bala- rissen. Door den Schoolraad is een dui delijk gesteld rapport uitgebracht omtrent de Onderwijzers-salarissen. Het draagt de onderteekening van de leden van het Moderamen, de H.H. H. Pierson, A. F. De Savornin Lohman en R. Derksen. Het rapport wil geen aparte „stand" van onderwijzers met het bijbehoorende strikt noodige salaris zien aangenomen. Het geldt hier het belang van twee partijen. Daarom wil ook het rapport geen geldelijke uitkeering verbinden enkel aan het bezit eener akte, want of b. v. een onderwijzer met hoofdakte of andere acten voor zijn werk meer waard is dan een ander zonder die acten, blijft een vraag. De wetgever moet voor de openbare scholen zulke uiterlijke ken- teekenen stellen om willekeurige ver hoogingen te beletten (intusschen zegt men, dat daar de bepaling slecht werkt), maar de particulieren kunnen practischer te werk gaan. Ook het huwelijk moet volgens het rapport niet bij een algemeene regeling in aanmerking komen. Wel moeten de onderwijzers op den duur kunnen huwen, doch daarom moet een schoolbestuur, als het een gehuwd onderwijzer kiest, niet verplicht zijn, hem hooger te salarieeren dan een an der. Het scAooZbelang moet hier den doorslag geven. De vrije school zal 't best bloeien onder de vrije werking der maatschappelijke verhoudingen, (dus ook onder den regel, dat de marktprijs' door vraag en aanbod wordt beheerscht). Toch mag die vrijheid niet gansch onbeteugeld gelaten wordendat is niet (christelijk en kan tot treurige ge volgen leiden. Het onderwijs is ook eene zaak] van algemeen belangde beoefenaar van dat vak moet een ee- nigszins vaste positie en niet te veel broodzorg hebbende onderwijzers moeten zich daarom onderling, naast en met de schoolbesturen verbinden, en met wijziging van zijn statuten kan de Schoolraad in deze behulp zaam zijn. Het rapport wil dan, dat een billijk mwwnww-salaris vastge steld wordtdat niet te hoog is geno men, om volle vrijheid te laten aan de concurrenten, en om het werken beneden de eigenlijke „markt" tegen te gaan. Dit minimum moet ook rekening houden met den leeftijd en de ervaring dér onderwijzers. En om dat de eene school weinig let op den diensttijd in eene andere school vol bracht, is te meer een» gemeenschap pelijk accoord noodig. Ook moeten er maatregelen voor pensioneering ge nomen worden. De Bond van School besturen en onderwijzers zou dit punt kunnen behartigen voor de toegetre- denen en voor den tijd hunner toe treding. Men zou dan, op grond van bo venstaande overwegingen kunnen bepalen: 3o. a. Elk onderwijzer ontvangt als salaris hetgeen (naar plaatselijke gesteldheid) noodig is voor kost en inwoning plus 200. in iug van het schoolbestuur de school heeft verlaten. Op f^ze wijze zal de onderwijzer op zijn 35e of 40e jaar zooveel ont vangen, dat een gehuwd man met eenige kinderen daar desnoods van kan rondkomen. 2o. Het hoofd eener school ont vangt als salarishetgeen noodig is voor vrije woning en vrijdom van gemeente en personeele belasting, plus ƒ800. Ook dit salaris zou vier malen, telkens om de vijf jaren, met ƒ50 moeten worden verhoogd. 3o. Het salaris van het hoofd mag niet minder maar behoeft niet al tijd meer te zijn dan dat der onder wijzers aan dezelfde school. Verlaging van het eens bedon gen salaris zal niet toegelaten wor den. Eindelijk acht het rapport de bepalingen wenschelijk, dat met wederzijdsch goedvinden en mach tiging van het Moderamen van den schoolraad afwijking van de eens gestelde grens geoorloofd zal zijn. Misschien komen wij eerlang op dit rapport terug. Vrouwenarbeid Bedaard en grondig besprak de Nieuwe Prov. GronCrt. dezer dagen de vraag in hoeverre de gehuwde vrouw buitenshuis wee den kost mag zoeken te winnen voor haar huisge zin. Haar betoog komt in het kort hierop neer. Op christelijk standpunt is de taak der gehuwde vrouw, haar man tot hulp te zijn en zijn huis te verzorgen met alle haar geschonken krachten en vermogens. Zij moet dus mee hart hebben voor het beroep van haar man en gaarne haar leven en hare huishouding daarnaar in richten. Yoorts heeft zij te zorgen voor alle lichamelijke behoeften voor haar man en haar zelvezij heeft de kinderen te voeden, te kleeden, te kweeken, op te voeden en bij krankheid te verplegen hare dienst boden te verzorgen, en geheel de huishouding zóó in te richten, dat het huis voor man en kinderen rust, gezelligheid, genot oplevere. Een niet geringe, maar veel om vattende taak. Of de vrouw nu bovendien nog direct deel kan nemen in 's mans arbeid om den kost te winnen, hangt natuurlijk af van de grootte van het huisgezin, van den aard van 's mans werk en van de krachten der vrouw. Maar de zwaai dere veldarbeid en het fabriekswerk moeten voor reke ning van den man blijven. Anders moet de vrouw haar eigenlijke taak 1 - 1 'j I Deze Courant verschijni eiken Yrjjdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Amerika bijvcoruitbetaling f 3,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. uitgeyer: Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en 3/2 maal. Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur. 39.) OF DE HOOFDSTUK XI. EEN VREESELIJKE PAASCH- NACHT. In de groote Synagoge waren velen van hen dien avond samengekomen, weinig denkende, dat zij voor de laatste maal zich daar vergaderdenHad den zij gedacht aan hun uittocht uit Egypte, toen Jehovah het pascha had ingesteld tot een eeuwige inzetting in al hunne geslachten Zoo ja, dan toch zonder het geringste vermoeden, dat hun eigen uittocht zóó nabij was uiteen land van verdrukking gelijk toen, maar zonder verlosser om hen te leiden, zon der vuurkolom om den duisteren nacht te verlichten en hun den weg te wijzen, en zonder vooruitzicht van te komen in een land, vloeiende van melk en honig. Had de engel des verderfs, die het land doorging, hunne huizen verschoond, thans waren het juist hnnne woningen, die door de boodschappers der kwade tijding werden opgezocht, niet om hun eerstge borenen te dooden, maar om ben allen aan jammer en ellende, en sommigen aan den dood prijs te geven. Juist toen bet middernachtelijk uur was aangekondigd, re den allerwege troe pen Kozakken de straten door, om halt te houden overal, waar Israëlieten woon- den, het huis te omsingelen en de be woners tot opstaan te dwingen. Benjamin "Waiscovitz zat nog op zijn kamer, toen het hoefgetrappel in de stille straat hem op deed springen. Een brief uit Siberië lag geopend op tafel, en daarnaast een bij beltje; heftige ontroering was op zijn ge laat te lezen, reeds voordat het geluid ven naderende ruiters hem naar het venster deed snellen. Wat kon er de oorzaak van|'zijn? "Wij willen den brief eens inzien, dan zal het ons duidelijk worden; hij lmide als volgt „Mijn innig geliefde Benjamin! als gij dezen brief ODtvangt, heb ik waarschijn lijk mijn verbanningsoord reeds verla ten, om terug te keeren tot allen, die mij dierbaar zijn. Zal ik hen weder zien? O, mijn zoon, het schijnt mij som tijds toe een droom te wezen, waaruit ik vrees te zullen ontwaken! Doch neen, het moet werkelijkheid zijn. O, had ik het vroeger geweten! maar wat zeg ik! mijn Heiland is mij dierbaarder ge worden, want ik heb geleerd dat zijne gemeenschap kostelijker is dan alles; en ik weet nu, dat het mogelijk is ver blijd te wezen in omstandigheden, die tot wanhoop of doffe moedeloosheid moe ten voeren, wanneer men Hem niet kent. In de grootste smarten, blijven onze harten, in den Heer gerust. Zoo zong ik menigmaal met Alexan- drowitgch, toen hij nog hier was; en ik heb de waarheid er van ondervon den. Ja, waarlijk, Zijne nabijheid ver goedt alles! Onbeschrijfelijk groot is ech ter e blijdschap in het vooruitzicht U mijn weder aan 't hart te mogen allen b. rik onderwijzer ontvangt, tel kens na twee jaar diensttijd, en ten hoogste rien maal 25 verhooging de diensttijd moet zijn doorgebracht in eene school met den Bijbel; het recht op eene verhooging vervalt, als de onderwijzer zonder toestem- drukken! Hoe zal ik mijn gevoel hier bij onder woorden brengen Ik kan slechts neerknielen en mijnen God dan ken, zoo menigmaal ik mij die vreug de tracht voor te stellen. Eenige dagen geleden eerst vernam ik de blijde tijding, dat mijn straftijd haast verstreken was; steeds had ik gemeend mijn gansche le ven hier te moeten doorbrengen; of dit ook werkelijk de bedoeling in 't eerst geweest, en men tot andere gedachten gekomen is, dan wel of men heeft wil len zien, hoe ik mij gedragen zou, hoe het zij, ik zal mijne vrijheid herkrijgen, zoodra er tien jaar verlopen zijn, sedert mijne gevangenneming, hetgeen gebeurd is in Mei 1881. Uw moeder zal bijna gelijktijdig het bericht hiervan ontvan gen, evenals uw grootmoeder; mocht soms een der brieven wegraken, alle drie toch waarschijnlijk niet. En nu, mijn Benjamin, tot weerziens Mocht het zijn om dan voor altijd vereenigd te blijven, niet slechts voor deze aarde, maar ook in het land der eeuwige heerlijkheid, waar geen scheiding ooit meer zijn zal Uw U innig liefhebbende vader. Langen tijd had Benjamin op dezen brief zitten staren, na hem reeds her haaldelijk te hebben overgelezen. „Arme vader," sprak hij zacht, „hij zal haar niet wederzien, die hem het dierbaarst was op aarde O, dat hij één jaar vroeger had kunnen komen Misschien zou de vreugde over dat we derzien mijn lieve moeder nieuwe le venskracht hebben ingestort." "Wat was er dan gebeurd Helaas, twee maanden te voren was zijne moe- der gestorven 1 »ang reeds was zij zwak en lijdende geweest, doch Benjamin had zich steeds gerust gesteld met de gedach te, dat het beter met haar zou gaan, wanneer de winter voorbij was en zij naar Moskou komen zou, om bij hem in te wonen, en zij niet langer behoefde te verkeeren in de ongezonde afmosfeer van het overbevolkte Witebsk, in een klein huisje, bewoond door drie gezinnen. Want de tijd was nu gekomen, dat hij ruimschoots voor haar zorgen kon. Zijne studiën had hij naar wensch volbracht, en daardoor was hij gerechtigd overal in het groote Russische rijk te wonen en ook handel te drijven. Dit laatste was een voorrecht, waarvan hij eerst wel gebruik had denken te maken, want als rechtsgeleerde was er voor hem zeer weinig kans in functie te zullen treden, daai het sedert eenige jaren regel ge worden was zonder dat daaromtrent een bepaalde wet bestond om geen Israëliet in aanmeiking te doen komen bij een benoeming van regeeringswege, indien hij zich niet, zij het ook geheel voor den vorm, liet doopen. En hiertoe was Benjamin volstrek niet geneigd; in tegendeel, hij was met afkeer vervuld jegens de onderdrukkers, zooals hij de Christenen noemde, en verachtte een godsdienst, welks aanhangers, tevreden met uiterlijk vertoon door gunst ande ren afvallig zochten te maken, en bo vendien beeldendienaars en aanbidders van menschen waren. Hoe kon zjjn vader gelooven, dat Je zus van Nazareth de ware Messias was, wiens volgelingen toch zoo geheel in strijd handelden met de heiligheid van Lichte veldarbeid b. v. of verzor ging van het vee op stal, of vrou welijk handwerk of klein handel in huis kan zij somtijds bij baar huishouding waarnemenook wel baker- en anderen hulpdienst in an dere gezinnen. Jehovah, die Zijn eer niet geeft aan een ander, en immers waarheid in het bin nenste verlangt Zoo dacht hij menig maal, en toch werd hij nu en dan door twijfelingen verontrust, vooral sinds hij in het bezit gekomen was van een Nieuw Testamentje, waarin hij uit nieuwsgierigheid eenige malen gelezen had, en hij, bij nader onderzoek der profeten, daarin treffende voorspellingen aangaande het lijden en sterven van den Messias vond. Hierdoor werd hij geheel in de war gebracht, want steeds had hij gemeend, dat dé Christus, als Hij kwam, zou zitten op den troon van David en Koning zou zijn over de gansche aarde; en dit dei kbeeld trok hem ook veel meer aan. Intusschen stond hij voor de vraag, hoe zich een bestaan te verschaffen, en zeer welkom was hem een voorstel van een zijner joodsche academievrienden, dienaangaande. Deze schreef hem na melijk, terwijl hij zich na afloop zijner studiën te Witebsk bevond, dat zijn va der, die een groote boekdrukkei ij had in Moskou, door ziekte blind geworden en daardoor buiten staat geraakt was, zijn zaak naar eisch te besturen, waar om hij een deelgenoot zocht, die er ken- nes van had. Het storten van kapitaal was geen vereisohte, indien de persoon in kwestie oen geloofsgenoot en, door het bezit van eenen academischen graad, gerechtigd was in Moskou te wonen, En daar Benjamin aan alle vereischten in deze voldeed, werd hem dringend verzocht zich hiertoe beschikbaar te stel len en liefst zoo spoedig mogelijk. (Wordt\ vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1894 | | pagina 1