Vrijdag 6 April 1894.
Negende Jaargang No. 440.
Antirevolutionair
Orgaan
1?
FEUILLETON-
INHOCSIGNO VINCES
is w mm
T BOEKHOVEN
DE VERSTOOTENfJN
Jodenvervolging in Rusland.
Alle-stukken voor de iiedactie bestemd. Advertentiëo en verdere Administratie franco toe te «enden aan den Uitgever.
De stembus van lO April.
Er worden in deze dagen allerlei
geschriften verspreid ter toelichting"
van de quaestie, waarover de kie
zers bij de stembus van 10 dezer
zullen te oordeelen hebben.
De tijd ontbreekt om al die ge
schriften te gaan bespreken, maar
het is ook niet noodig, want reeds
jaren lang is hetkicsiechtvraagst.uk
besproken
Het gaat eenvoudig om de vraag,
of men nu reeds een finale kies
recht uitbreiding begeert, dan wel
of men dien twistappel in de politiek
nog wat wil laten liggen. Het is
maar de vraag of men met de con
servatieven mede wil varen in één
schuitje, èf dat men de eischen
zijns tijds begrijpt en aan alle standen
het kiesrecht toevertrouwt.
Deze vraag komt tot ieders ge
weten Wij bevelen de overweging
ten ernstigste aan onze kiezers aan.
En gebiede God Zijn zegen, opdat
recht en waarheid triumpheeren.
On flerwijzei's-bala-
rissen.
Door den Schoolraad is een dui
delijk gesteld rapport uitgebracht
omtrent de Onderwijzers-salarissen.
Het draagt de onderteekening van de
leden van het Moderamen, de H.H.
H. Pierson, A. F. De Savornin
Lohman en R. Derksen.
Het rapport wil geen aparte
„stand" van onderwijzers met het
bijbehoorende strikt noodige salaris
zien aangenomen. Het geldt hier
het belang van twee partijen. Daarom
wil ook het rapport geen geldelijke
uitkeering verbinden enkel aan het
bezit eener akte, want of b. v. een
onderwijzer met hoofdakte of andere
acten voor zijn werk meer waard is
dan een ander zonder die acten, blijft
een vraag. De wetgever moet voor de
openbare scholen zulke uiterlijke ken-
teekenen stellen om willekeurige ver
hoogingen te beletten (intusschen zegt
men, dat daar de bepaling slecht
werkt), maar de particulieren kunnen
practischer te werk gaan.
Ook het huwelijk moet volgens
het rapport niet bij een algemeene
regeling in aanmerking komen. Wel
moeten de onderwijzers op den duur
kunnen huwen, doch daarom moet
een schoolbestuur, als het een gehuwd
onderwijzer kiest, niet verplicht zijn,
hem hooger te salarieeren dan een an
der. Het scAooZbelang moet hier den
doorslag geven. De vrije school zal
't best bloeien onder de vrije werking
der maatschappelijke verhoudingen,
(dus ook onder den regel, dat de
marktprijs' door vraag en aanbod
wordt beheerscht).
Toch mag die vrijheid niet gansch
onbeteugeld gelaten wordendat is
niet (christelijk en kan tot treurige ge
volgen leiden. Het onderwijs is ook
eene zaak] van algemeen belangde
beoefenaar van dat vak moet een ee-
nigszins vaste positie en niet te veel
broodzorg hebbende onderwijzers
moeten zich daarom onderling, naast
en met de schoolbesturen verbinden,
en met wijziging van zijn statuten
kan de Schoolraad in deze behulp
zaam zijn. Het rapport wil dan, dat
een billijk mwwnww-salaris vastge
steld wordtdat niet te hoog is geno
men, om volle vrijheid te laten aan
de concurrenten, en om het werken
beneden de eigenlijke „markt" tegen
te gaan. Dit minimum moet ook
rekening houden met den leeftijd en
de ervaring dér onderwijzers. En om
dat de eene school weinig let op den
diensttijd in eene andere school vol
bracht, is te meer een» gemeenschap
pelijk accoord noodig. Ook moeten
er maatregelen voor pensioneering ge
nomen worden. De Bond van School
besturen en onderwijzers zou dit punt
kunnen behartigen voor de toegetre-
denen en voor den tijd hunner toe
treding.
Men zou dan, op grond van bo
venstaande overwegingen kunnen
bepalen:
3o. a. Elk onderwijzer ontvangt als
salaris hetgeen (naar plaatselijke
gesteldheid) noodig is voor kost
en inwoning plus 200.
in iug van het schoolbestuur de
school heeft verlaten.
Op f^ze wijze zal de onderwijzer
op zijn 35e of 40e jaar zooveel ont
vangen, dat een gehuwd man met
eenige kinderen daar desnoods van
kan rondkomen.
2o. Het hoofd eener school ont
vangt als salarishetgeen noodig
is voor vrije woning en vrijdom van
gemeente en personeele belasting,
plus ƒ800.
Ook dit salaris zou vier malen,
telkens om de vijf jaren, met ƒ50
moeten worden verhoogd.
3o. Het salaris van het hoofd mag
niet minder maar behoeft niet al
tijd meer te zijn dan dat der onder
wijzers aan dezelfde school.
Verlaging van het eens bedon
gen salaris zal niet toegelaten wor
den.
Eindelijk acht het rapport de
bepalingen wenschelijk, dat met
wederzijdsch goedvinden en mach
tiging van het Moderamen van den
schoolraad afwijking van de eens
gestelde grens geoorloofd zal zijn.
Misschien komen wij eerlang op
dit rapport terug.
Vrouwenarbeid
Bedaard en grondig besprak de
Nieuwe Prov. GronCrt. dezer dagen
de vraag in hoeverre de gehuwde
vrouw buitenshuis wee den kost mag
zoeken te winnen voor haar huisge
zin.
Haar betoog komt in het kort
hierop neer. Op christelijk standpunt
is de taak der gehuwde vrouw, haar
man tot hulp te zijn en zijn huis te
verzorgen met alle haar geschonken
krachten en vermogens. Zij moet dus
mee hart hebben voor het beroep
van haar man en gaarne haar leven
en hare huishouding daarnaar in
richten. Yoorts heeft zij te zorgen
voor alle lichamelijke behoeften voor
haar man en haar zelvezij heeft
de kinderen te voeden, te kleeden,
te kweeken, op te voeden en bij
krankheid te verplegen hare dienst
boden te verzorgen, en geheel de
huishouding zóó in te richten, dat
het huis voor man en kinderen
rust, gezelligheid, genot oplevere.
Een niet geringe, maar veel om
vattende taak.
Of de vrouw nu bovendien nog
direct deel kan nemen in 's mans
arbeid om den kost te winnen, hangt
natuurlijk af van de grootte van het
huisgezin, van den aard van 's mans
werk en van de krachten der vrouw.
Maar de zwaai dere veldarbeid en
het fabriekswerk moeten voor reke
ning van den man blijven. Anders
moet de vrouw haar eigenlijke taak
1 -
1
'j I
Deze Courant verschijni eiken Yrjjdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika bijvcoruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
uitgeyer:
Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en 3/2 maal.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur.
39.) OF DE
HOOFDSTUK XI.
EEN VREESELIJKE PAASCH-
NACHT.
In de groote Synagoge waren velen
van hen dien avond samengekomen,
weinig denkende, dat zij voor de laatste
maal zich daar vergaderdenHad
den zij gedacht aan hun uittocht uit
Egypte, toen Jehovah het pascha had
ingesteld tot een eeuwige inzetting in
al hunne geslachten Zoo ja, dan toch
zonder het geringste vermoeden, dat hun
eigen uittocht zóó nabij was uiteen
land van verdrukking gelijk toen, maar
zonder verlosser om hen te leiden, zon
der vuurkolom om den duisteren nacht
te verlichten en hun den weg te wijzen,
en zonder vooruitzicht van te komen in
een land, vloeiende van melk en honig.
Had de engel des verderfs, die het land
doorging, hunne huizen verschoond, thans
waren het juist hnnne woningen, die
door de boodschappers der kwade tijding
werden opgezocht, niet om hun eerstge
borenen te dooden, maar om ben allen
aan jammer en ellende, en sommigen
aan den dood prijs te geven.
Juist toen bet middernachtelijk uur
was aangekondigd, re den allerwege troe
pen Kozakken de straten door, om halt
te houden overal, waar Israëlieten woon-
den, het huis te omsingelen en de be
woners tot opstaan te dwingen. Benjamin
"Waiscovitz zat nog op zijn kamer, toen
het hoefgetrappel in de stille straat hem
op deed springen. Een brief uit Siberië lag
geopend op tafel, en daarnaast een bij
beltje; heftige ontroering was op zijn ge
laat te lezen, reeds voordat het geluid
ven naderende ruiters hem naar het
venster deed snellen.
Wat kon er de oorzaak van|'zijn?
"Wij willen den brief eens inzien, dan
zal het ons duidelijk worden; hij lmide
als volgt
„Mijn innig geliefde Benjamin! als gij
dezen brief ODtvangt, heb ik waarschijn
lijk mijn verbanningsoord reeds verla
ten, om terug te keeren tot allen, die
mij dierbaar zijn. Zal ik hen weder
zien? O, mijn zoon, het schijnt mij som
tijds toe een droom te wezen, waaruit
ik vrees te zullen ontwaken! Doch neen,
het moet werkelijkheid zijn. O, had
ik het vroeger geweten! maar wat zeg
ik! mijn Heiland is mij dierbaarder ge
worden, want ik heb geleerd dat zijne
gemeenschap kostelijker is dan alles; en
ik weet nu, dat het mogelijk is ver
blijd te wezen in omstandigheden, die
tot wanhoop of doffe moedeloosheid moe
ten voeren, wanneer men Hem niet
kent. In de grootste smarten, blijven
onze harten, in den Heer gerust.
Zoo zong ik menigmaal met Alexan-
drowitgch, toen hij nog hier was; en
ik heb de waarheid er van ondervon
den. Ja, waarlijk, Zijne nabijheid ver
goedt alles! Onbeschrijfelijk groot is ech
ter e blijdschap in het vooruitzicht
U mijn weder aan 't hart te mogen
allen
b. rik onderwijzer ontvangt, tel
kens na twee jaar diensttijd, en ten
hoogste rien maal 25 verhooging
de diensttijd moet zijn doorgebracht
in eene school met den Bijbel; het
recht op eene verhooging vervalt,
als de onderwijzer zonder toestem-
drukken! Hoe zal ik mijn gevoel hier
bij onder woorden brengen Ik kan
slechts neerknielen en mijnen God dan
ken, zoo menigmaal ik mij die vreug
de tracht voor te stellen. Eenige dagen
geleden eerst vernam ik de blijde tijding,
dat mijn straftijd haast verstreken was;
steeds had ik gemeend mijn gansche le
ven hier te moeten doorbrengen; of dit
ook werkelijk de bedoeling in 't eerst
geweest, en men tot andere gedachten
gekomen is, dan wel of men heeft wil
len zien, hoe ik mij gedragen zou, hoe
het zij, ik zal mijne vrijheid herkrijgen,
zoodra er tien jaar verlopen zijn, sedert
mijne gevangenneming, hetgeen gebeurd
is in Mei 1881. Uw moeder zal bijna
gelijktijdig het bericht hiervan ontvan
gen, evenals uw grootmoeder; mocht
soms een der brieven wegraken, alle drie
toch waarschijnlijk niet. En nu, mijn
Benjamin, tot weerziens Mocht het zijn
om dan voor altijd vereenigd te blijven,
niet slechts voor deze aarde, maar ook in
het land der eeuwige heerlijkheid, waar
geen scheiding ooit meer zijn zal
Uw U innig liefhebbende vader.
Langen tijd had Benjamin op dezen
brief zitten staren, na hem reeds her
haaldelijk te hebben overgelezen.
„Arme vader," sprak hij zacht, „hij
zal haar niet wederzien, die hem het
dierbaarst was op aarde O, dat hij
één jaar vroeger had kunnen komen
Misschien zou de vreugde over dat we
derzien mijn lieve moeder nieuwe le
venskracht hebben ingestort."
"Wat was er dan gebeurd Helaas,
twee maanden te voren was zijne moe-
der gestorven 1 »ang reeds was zij zwak
en lijdende geweest, doch Benjamin had
zich steeds gerust gesteld met de gedach
te, dat het beter met haar zou gaan,
wanneer de winter voorbij was en zij
naar Moskou komen zou, om bij hem in
te wonen, en zij niet langer behoefde te
verkeeren in de ongezonde afmosfeer van
het overbevolkte Witebsk, in een klein
huisje, bewoond door drie gezinnen.
Want de tijd was nu gekomen, dat hij
ruimschoots voor haar zorgen kon. Zijne
studiën had hij naar wensch volbracht,
en daardoor was hij gerechtigd overal
in het groote Russische rijk te wonen
en ook handel te drijven. Dit laatste
was een voorrecht, waarvan hij eerst
wel gebruik had denken te maken, want
als rechtsgeleerde was er voor hem zeer
weinig kans in functie te zullen treden,
daai het sedert eenige jaren regel ge
worden was zonder dat daaromtrent
een bepaalde wet bestond om geen
Israëliet in aanmeiking te doen komen
bij een benoeming van regeeringswege,
indien hij zich niet, zij het ook geheel
voor den vorm, liet doopen. En hiertoe
was Benjamin volstrek niet geneigd; in
tegendeel, hij was met afkeer vervuld
jegens de onderdrukkers, zooals hij de
Christenen noemde, en verachtte een
godsdienst, welks aanhangers, tevreden
met uiterlijk vertoon door gunst ande
ren afvallig zochten te maken, en bo
vendien beeldendienaars en aanbidders
van menschen waren.
Hoe kon zjjn vader gelooven, dat Je
zus van Nazareth de ware Messias was,
wiens volgelingen toch zoo geheel in
strijd handelden met de heiligheid van
Lichte veldarbeid b. v. of verzor
ging van het vee op stal, of vrou
welijk handwerk of klein handel
in huis kan zij somtijds bij baar
huishouding waarnemenook wel
baker- en anderen hulpdienst in an
dere gezinnen.
Jehovah, die Zijn eer niet geeft aan een
ander, en immers waarheid in het bin
nenste verlangt Zoo dacht hij menig
maal, en toch werd hij nu en dan door
twijfelingen verontrust, vooral sinds hij
in het bezit gekomen was van een
Nieuw Testamentje, waarin hij uit
nieuwsgierigheid eenige malen gelezen
had, en hij, bij nader onderzoek der
profeten, daarin treffende voorspellingen
aangaande het lijden en sterven van den
Messias vond. Hierdoor werd hij geheel
in de war gebracht, want steeds had hij
gemeend, dat dé Christus, als Hij kwam,
zou zitten op den troon van David en
Koning zou zijn over de gansche aarde;
en dit dei kbeeld trok hem ook veel
meer aan.
Intusschen stond hij voor de vraag,
hoe zich een bestaan te verschaffen, en
zeer welkom was hem een voorstel van
een zijner joodsche academievrienden,
dienaangaande. Deze schreef hem na
melijk, terwijl hij zich na afloop zijner
studiën te Witebsk bevond, dat zijn va
der, die een groote boekdrukkei ij had
in Moskou, door ziekte blind geworden
en daardoor buiten staat geraakt was,
zijn zaak naar eisch te besturen, waar
om hij een deelgenoot zocht, die er ken-
nes van had. Het storten van kapitaal
was geen vereisohte, indien de persoon
in kwestie oen geloofsgenoot en, door
het bezit van eenen academischen graad,
gerechtigd was in Moskou te wonen,
En daar Benjamin aan alle vereischten
in deze voldeed, werd hem dringend
verzocht zich hiertoe beschikbaar te stel
len en liefst zoo spoedig mogelijk.
(Wordt\ vervolgd.)