Vrijdag 29|December 1893.
Achtste Jaargang No. 425.
\Antirerolutionair
Orgaan
II
1894.
IN HOC SIGNO VINCES
TBOEKHOVEN
"feuilleton.
DE YERSTOOTENEN
Jodenvervolging in Rusland.
ïieze Courant verschijnt eiken Vrijdag, j
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Amerika btf vooruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
uitgever:
SOMMELSDIJK.
Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en 3/2 maal.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur.
Alle stukken voor de Redaetle bestemd, Advertentlën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever.
10-
4
In het nummer van dit blad, hetwelk
in den morgen van 1 Januari a. s. ver-
■chijnt, zullen evenals vorige jaren,
gebracht aan FAMILIE, VRIENDEN
en BEGUNSTIGERS, enz. enz., opge
nomen worden, tegen den prijs van slechts
95 cents indien de advertentie 5 of
minder regels bedraagt, elke regel meer
5 Cents.
Advertentiën voor dat nummer worden
uiterlijk ingewacht Zaterdag morgen 30
December 12 uur.
T. BOEKHOVEN, Uitgever.
Ujj het einde des jaars
De oudejaarsdag valt dit maal
saam met den rustdagmet den eer
sten dag eener nieuwe week. En,
men weet het, die dag des Heeren
getuigt van de opstanding van Chris
tus uit den doodhij getuigt van
het aanbrengen van nieuw onver
derfelijk leven.
De laatste dag van het weldra
ten einde gesneld jaar roep dus den
mensch met dubbelen ernst op om
in stilte zijn weg te overdenken, zijn
levensboek eens door te bladeren, en
zichzelf het antwoord te geven op de
vraag, of hij ook deel heeft aan dat
door Christus verworven leven, en
alzoo aan die rust, welke er over
blijft voor het volk Gods.
Gelukkig, driewerf gelukkig wie
26.) OF DE
HOOFDSTUK
VIII.
VERDRIJVING DER JODEN UIT
DE DORPEN.
Zoo stonden zij daar een uur lang,
dicht tegen elkander aan, want heen en
weer loopen durfden zij niet, en de eenige
beweging, die zij maakten, was wrijven
iret de handen of stampen met de voe
ten, terwijl Racheltje in een onrustige
sluimering was gevallen. Daar hoorden
zij voetstappen kraken over de sneeuw.
„Wat zou het wezen?" fluisterde Na
than, angstig uitziende naar den kant,
vanwaar het geluid kwam.
„Misschien een boer, die vroeg naar
de stad gaat," zei Levi gerusstellend.
„Zou hij ons niet willen meenemen P"
vroeg Nathan; „er wonen immers ken
nissen van vader in de stad.
„Neen, stil!" hernam Levi, „dan zou
immers alles weggenomen worden, wat
hier staat!"
„Is daar iemand?" riep een stem.
„Vader is het!" juichte Levi, en sprong
te voorschijn.
„O, vader, vader!" riep Nathan, die
zijn zusje niet los wilde laten, en zich
ook moeielijk bewegen kon in den lan
gen mantel, dio hem om de schouders
hing; „Racheltje, word wakker! 'tis
vader I"
deze vraag op goede gronden beves
tigend kan beantwoorden. Yoor den
zoodanige is de wisseling en wente
ling van het aardsche leven, ten
deele reeds verslonden in den hoo-
geren zin van zijn geestelijk bestaan
En hoeveel kruis en leed hem dan
ook nog omringt en treft, toch heft
hij het hoofd omhoog en blikt op
naar den hemel, vanwaar hij zijn
Zaligmaker verwacht. Ja, zoo sterk
kan die verwachting zijn, dat hij met
den heiligen Apostel roemt: „Onze
wandel is in de hemelen
Toch gevoelen ook juist dezulken,
die, aldus begenadigd, blijmoedig hun
sterfdag (waarvan de stervensure
van elk jaar een zoo nadrukkelijke
profetie is) kunnen tegengaan,
dat zij, zoolang God hun hier be
neden nog geeft te vertoeven, eene
roeping hebben te vervullen.
Niet alleen voor zichzelf, neen
ook voor anderen voor huisgenoot en,
voor kerkgenooten, voor land-
genooten, voor allen met wie zij maat
schappelijk hebben te verkeeren.
Terugziende op het jaar, dat
achter ons ligt, hebben wij ruime
stof oin den Heere onzen God oot
moedig te danken voor de goedertie
renheden, aan ons land en volk be
wezen. Hij toch heeft ons verschoond
van oorlog en pestilentie, en hoeveel
ellende er op stoffelijk en zedelijk
gebied ook werd doorworsteld, tot
Baltikof, want hij was het werkelijk,
dreigde in elkaar to zakken, overwel
digd als hij werd door een gewaarwor
ding van onuitsprekelijke blijdschap en
doodelijken angst tegelijk, waarbij nog
kwam een gevoel van uitputting, die
aan machteloosheid grensde. Levi zag hij,
en Nathan's stem had hij gehoord, maar
hoe stond het met zijn kleine Rachel?
Het kind was den geheelen dag reeds
ongesteld geweest, had Lea hem ver
teld, en nu zat of stond het daar meer
dan eeni, uur zeker in de koude nacht
lucht, bij tellen vorst! En half gekleed
was zij eerst uit haar warme bedje in
den wagen gezet! Zij sliep, zei Levi;
o, als het eens de doodslaap was
„"Waar is zij vroeg hij gejaagd, en
zijn zoontje bij de hand nemende, wendde
hij zich naar de plek, waar Nathan stond.
Deze had juist met groote inspanning
zijn zusje op den arm genomen, en gat
haar nu over aan zijn vader, die zijn
kleine lieveling aan 't hart drukte en
met kussen overlaadde. „O, God, ik dank
U, zij leeft!" prevelde hij.
„Is zij niet heerlijk warm, vader?"
vroeg Nathan, terwijl hij om hen heen
sprong en dartelde als een jong hondje,
want de knaap was opeens alle leed ver
geten, nu zijn vader maar bij hen was.
„Heerlijk warm!" herhaalde Baltikof
zuchtend, „helaas, het is koortsgloed!
Arme kleine, hoe beeft zijWist ik
nu maar, of Lea teruggekeerd zou zijn
En hoe kan ik de kinderen weer alleen
en nog langer hier aan de koude bloot
gesteld latenMet hen terugkef ren gaat
ook nietWitebsk is niet ver hier
vandaan, ik zal ze daarheen brengen bij
een onzer kennissen, om dan terstond
Maar denken wij nu aan do toe
komst, dan zien wij donkere wolken
zich aan den horizant samen pakken
en is het ons soms, als hoorden wij
reeds de eerste slagen van den donder
eener nieuwe, veel verwoestende
revolutie.
Hoe kan het ook anders De
brandstof ligt opgehoopt. De sociale
verhoudingen worden dagelijks druk
kender en dreigender. Bij duizenden
loopen de werklieden leeg, die geen
brood hebben om zich te voeden, en
tal van verstokte geldbezitters schou
wen dat lijdelijk aan. Waarlijk, men
moet al ziende blind en hoor'ende
doof zijn, als men thans nog geen
gevaar ducht.
En wie zal nu al dat naderend
'onheil afwenden? Zal de nieuwe
kieswet het doen? Zal een ander
belastingstelsel het doen Of zal de
wettelijke regeling van het werk
contract het kwaad bannen
O, gewis, dat zijn altemaal drin
gend noodige dingen, die reeds lang
tot stand moesten zijn gebracht.
Maar toch, de oorzaak van de
groote maatbchappelijke kwaal zit in
het verzaken van Gods wetten en
rechten.
terug te keeren naar Lea."
En zoo deed hij. Vermoeienis en pijn
opnieuw vergetende, ging hij op weg en
kwam een half uur later bij Eli Berdi-
tova voor de deur. Men denke zich de
verbazing en ontsteltenis der familie,
toen zij hem daar zagen staan met zijn
drie kinderen. Haastig en in weinige
woorden deelde hij mede wat er gebeurd
was, en terstond waren allan met mede
lijden vervuld.
„Laat de arme schepseltjes gerust hier
blijven, ik zal goed voor hen zorgen,"
sprak Sara, de zwaarlijvige huisvrouw
„En ik ga dadelijk met u meezei
Eli, terwijl hij zich haastte nog eenige
kleedingstukken aan te trekken. Daarop
gingen zij samen inallerjjl naar Sam,
den joodschen slager, die zich terstond
bereid verklaarde paarden en slede te
leenen, en bovendien beloofde een zijner
knechts te zullen zenden om op te pas
sen, dat het huisraad niet weggenomen
werd.
Zoo bevond Levi Baltikof zich dan
weldra weer op weg naar huis, en hoe
hij Lea terugvond is den lezer reeds
bekend. Maar hoe ging het Ruth intus-
schen Na het vertrek van Lea was zij
een geruimen tijd als wezenloos blijven
zittenalles scheen haar een benauwden
droom toe; doch langzamerhand kwam
zij meer tot bezinning en rees de vraag
bij haar op, of zij niets zou kunnen
doen om hulp te verleenen?
„Ik zal naar Maehir Baltikof gaan
riep zij opeens uithij zal wel raad weten,
en in elk geval vast naar de stad kun
nen gaan om een woning te zoeken, of
voorloopig in zijn huis plaats inruimen."
En zoo deed zij, niettegenstaande de
De stervende Staatsman Keuche-
nius getuigde zoo naar waarheid
Wie op God vertrouwt en bouwt,
dien zal de Heere niet verlaten."
Maar omgekeerd, wie God verlaat,
heeft smart op smart te vreezen.
Worde daarom ook nu, bij het
tegengaan van eene onzekere toe
komst, maar veel gebeden tot Hem,
die de Rots der eeuwen is. Hij kan
nieuwe dragers van Zijn Naam ver
wekken. Hij alleen kan ons volk
voor verderen ondergang behoeden.
Ons Krijgswezen.
Tot de zaken, die door het aftre
den van het vorig Kabinet schrik
kelijk geleden hebben, behooren ook
die, welke onze defensie raken. De
doorwrochte wet van den Minister
Bergansius, waarin men in het voor
jaar '91 bleef steken, is toen van de
baan geraakt. En wat is er voor in
de plaats gekomen Och, men weet,
dat de kieswet schier allen anderen
arbeid verdrongen heeft.
Nu zijn er wel nieuwe wetsont
werpen door den tegenwoordigen
Minister van Oorlog aangeboden
maar in zulk eene zonderlinge volg
orde, dat de heer ZE. Mackay haar
vergelijken moest bij de handelwijze
van een bouwmeester, die eerst het
ontwerp stuurt van een dak van een
nieuw te zetten gebouw, daarna dat
boerderij op een uur afstands vandaar
lag en het hard sneeuwde. Het was on
geveer een uur na haar vertrek, dat
Machir en Eli Berditova het vei laten
huis binnentraden.
HOOFDSTUK IX.
TELEURGESTELDE YERWACH
TINGEN.
Vier jaren waren er verloopen sedert
de gebeurtenissen in het vorige hoofd
stuk beschreven de aanvankelijke toe
passing der Meiwetten had in Westelijk
Europa groote verontwaardiging gewekt,
en na de aftreding van den minister, die
er de ontwerper van geweest was, sche
nen ze langzamerhand in discrediet te zijn
geraakt. Velen waren zelfs van meening,
dat ze ingetrokken waren; en op een
aanvrage omtrent de toepassing er van
in een zeker geval, antwoordde de gou
verneur van Wilna in 1884, dat er
een besluit van den Senaat dienaangaande
ingewacht moest worden. Machir Baltikof
was dus rustig op de boerderij gebleven,
na een onderhansche schikking m?t den
eigenaar, toen in 1884 de pachttijd ver
streken was, en- Jonathan legde zich
thans met ijver op den landbouw toe.
Judith was nog bij haar ouders in huis,
want om verschillende redenen was haar
huwelijk eenige jaren uitgesteldnu ech
ter zou het binnenkort voltrokken wor
den, en groote bedrijvigheid heerschte er
op de boerderij, om alles voor de groote
gebeurtenis in orde te brengen. Simon
Nitschewo werd verwacht tegen het einde
van den oogsttijd, in 't begin van Sep
tember; hij zou dan voor eenige dagen
van de verdiepingen en eindelijk bet
fundament.
Er was nl. eerst ingebracht een
ontwerp, regelende de samenstelling
der landmachtdaarna een ontwerp
regelende den militie- en schtuterij-
dienst, en nu eerst zeer kort ge
leden dat tot regeling van de dienst
plichtigheid.
Daar wij "echter met de fundee
ring moeten beginnen, (zoo voegde
de heer Mackay er bij) hebben wij
die wetsontwerpen dus nog niet
kunnen onderzoeken.
Het is te hopendat het nieuwe
jaar ook op dit terrein verbetering
zal brengen. Maar het staat te
vreezen tevens. Ons Parlement werkt
in één jaar niet zooveel af.
li essen en Wenken.
Die van 't verzwegene spijt heeft, heeft
meer gelegenheid tot herstelling, dan
die van 't gesprokene spijt heeft,
Zorg zooveel mogelijk tegen twee
kwellingen te kort en te laat.
Op elk gebied moet zaaien een daad
zijn, waar de bede in schuilt: „Ik doe
mijn werk Gij, Heerdoe 't Uwe.
Overleggen met verstand werken met
ijver, bidden met gloed; waar dat kla
verblad groeit, is 't een vruchtbare
weide.
zijn intrek nemen bij Levi Baltikof, Jo
nathan's vader. Deze had zijn huis en
zaak voor een spotprijs moeten overdoen,
daar iedereen wist, dat hij tot den ver
koop genoodzaakt was. Zijn voornemen
om naar Amerika te gaan, had hij moe
ten opgeven, eensdeels omdat hij geen
voldoende reiskosten meer bezat, en ten
andere wegens ziekte van zijn echtge-
noote, tengevolge van angst, vermoeienis
en koude in dien verschrikkelijken nacht.
Gedurende eenige maanden verkeerde
zij in levensgevaardaarna begon zij
langzamerhand te herstellen, dcch een
vreeselijke smart stond haar nog te wach
ten, waardoor voorgoed haar gezondheid
werd geschokt. De lieve, kleine Rachel,
haar eenigst dochtertje, was gestorven
Lang had men dit voor haar verborgen
gehouden, wat in de eerste weken nog
al gemakkelijk ging, daar zij meestal
buiten kennis was. En toen zij naar de
kleine begon te viagen, werd haar ge
zegd, dat het kind op een goede plaats
zich bevond, waar het beter verzorgd
kon worden dan thuis. Eindelijk echter
werd haar vragen zoo dringend, dat de
pijnlijke mededeeling niet langer verscho
ven kon worden. "Wie zou het haar zeg
gen Dit was de vraag, die gedurig her
haald werd. Op dringend verzoek van
Baltikof nam Ruth ten laatste die taak
op zich, en met een bezwaard hart giüg
zij er zeer voorzichtig op zekeren dag
toe over. Tot hare verbazing stortte Lea
geen enkele traan, uitte geen kreet van
smart, en sprak er ook na dien tijd geen
woord meer over.
mm ffll W fSifïïlBH IMS1IEL
NIEUWJAARWENSCHEN
zulke gruweldaden als waarvan de
èmYewlandsche nieuwsbladen ons nu
en dan de tijding brachten, kwam
het op onze vaderlandsche erve nog
niet.
Wordt vervolgd.)
