BIJVOEGSEL
ÏAAS-H
VrijdagVS December. 423.
FEUILLETON.
(i mpsiart Hieuws.
DE VERSTOOTENEN
Jodenvervolging in Rusland.
yin.
IN HOC SIGNO VINSES
Werkloosheid.
'.■--■.rrrr.... -• r\vr.~- sc. ar-
BEHOORENDE BIJ
In hare Memorie van Antwoord
op het Begrootingsverslag van de
Tweede Kamer heeft de Regeering
medegedeeld, dat zij aan de Com
missarissen der Koningin in de pro
vincie heeft opgedragen, een onder
zoek in te stellen naar de werkloos
heidvoorts, dat zij van die h.h.
Commissarissen vertrouwelijke en
met zorg bewerkt" verslagen heeft
ontvangen, waaruit haar is gebleken,
dat ,,de omvang der werkloosheid
geheel afhankelijk is van oorzaken
van plaatselijken aard." De Regee
ring heeft daarop de gevolgtrekking-
gebouwd, dat alleen plaatselijke voor
zieningen ter bestrijding van werk
loosheid mogelijk zijn."
De heer Heemskerk heeft hier
tegen bedenking geopperd in de
Kamer. Te Amsterdam b. v. komen
gemeenlijk elk jaar eenige gedepu
teerde werklieden bij den Burge
meester om van hem en het gemeen
tebestuur redding te vragen, en de
Burgemeester beroept zich dan op
zijne onmacht, welk beroep bij het
werkvolk dan in kwade aarde valt,
zoodat het lang niet malsch over
het gemeentebestuur oordeelt. En
nu schijnt het den heer Heemskerk
niet goed toe, dat door 's lands Re
geering een tegenovergesteld bescheid
en daardoor aan de werkloozen een
wapen tegen de verontschuldiging
van het gemeentebestuur in handen
gegeven wordt. Hij houdt het er
voor, dat, al hangt de omgang dei-
werkloosheid ook van plaatselijke
omstandigheden af, zooals de Regee
ring het uitdrukt, toch de eigenlij
ke oorzaak veeleer eene algemeene
is, en z. v. m. langs algemeenen
weg moet bestreden worden. Aan
de gemeentebesturen dit werk op
te leggen acht hij het voorschrijven
van een ondragelijken plicht. De
gemeentebesturen kunnen misschien
door het aanvangen van buitengewoon
werk aan eenige werklieden werk
verschaffen, maar daardoor moet de
belasting weer verhoogd worden, en
ontstaat het gevaar, dat gegoede
ingezetenen de gemeente verlaten,
waardoor de werkloosheid dan weer
vermeerderen zou.
Op de onderstelde vraag, of dan
door den Staat een eind aan de
werkeloosheid kan gemaakt worden,
antwoordde hij kort en bondig:
„Van zooverre de werkloosheid
hare oorzaak vindt in gebrek aan
zegen, kan de regeerin daarop ze
ker niet onmiddelijk invloed uitoefe
nen maar voor zoover de
oorzaken zijn na te sporen op stof
felijk geHed en het gebied des rechts,
is het voor mij niet uitgemaakt dat
de Regeering niets kan doen tot
bestrijding van dat kwaad."
Het is nu eenmaal niet andersin
buitengewone nooden moet de Staats
macht buitengewoon optreden.
Bij voortduring van vele kanten aanvragen
krijgende, hoe ik mijne hoenders voer en behandel,
en waar ik mijn hoendervoer koop, alsook bij erva
ring wetende, dat vele liefhebbers, door ondoel
matige voedering en behandeling hunner dieren,
een onvoldoend aantal eieren krijgen, laat ik
hierbij mijne voedermethode volgen, terwijl ik
een ieder gerust aanraden kan, daarmee de proef
te nemen.
Naar mijne ervaring is voor hoenders, fazan
ten, parelhoenders etc., de volgende voedings-
metbode de beste:
's Ochtendszoo vroeg mogelijk, Engelsch hoen
derbeschuit, met warm water rul aangemaakt,
niet papperig; dit meel is verkrijgbaar bij den
heer Aart Jungerius Bz., Katend recht bij
Rotterdam. Ik voer daarvan thee
kopje per dier en geef niets meer dan zij vlug
opeten; wat na '/2 uur overgebleven is neem ik
weg. Door dit voer komen de dieren vlug door
de rui en leggen vele eieren.
Vele l efhebbers voeren alleen graan, doch
kippen in rennen zullen daarbij nimmer tieren;
bovengenoemd voer geef ik ook mjne in vrijheid
loopende hoenders, daar het wegens de spoedige
en gemakkelijke vertering 'soohtonds, als wan
neer de hoenders na een langen vasttijd gedu
rende den nacht, hongerig en flauw zijn, veel
spoediger dan graan de noodige voedingstoffen
in het bloed brengt.
Om l'l unr geef ik de hoenders volop groen
voer; al naar gelang van den tijd van het jaar:
salade, kool, andijvie of gras (dit laatste vooral
heel fijn gehakt, daar er anders kropziekten
ontstaan); ook in de helft doorgehakte rapen,
bieten, beetwortels en dergelijke zijn 's winters
een puik voer ter remplaceering van groen.
's Avondséén uur voor den donker, voer ik
eindelijk graan, 1 ik 2 handen per kip, zooveel
als zij opeten, en zorg dat er niets overblijft.
Het beste voer is afwisselend tarwe, gerst,
haver of boekweit, doch mais en hennepzaad geef
ik alleen bij groote koude en dan nog spaarzaam,
daar de dieren anders te vet worden en niet
leggen.
Gedurende den ruitijd wat ruipoeder door het
zachte voer is puik, alsook wat gesveekt lijnzaad
of lijnmeel.
Ik koop bij mijn leveranoier steeds de boste
kwaliteit graan en kan dat een ieder aanraden,
die zijne dieren in goede gezondheid houden
wil.
Vele hoenderhouders begaan ook de grove
fout, dat zij den geheelen dag voer onder het
bereik van hun hoenders houden; de dieren
eten daardoor te veel, worden vadzig en vet,
leggen sleoht en het einde is allerlei ziekten en
een vroege dood.
Men vergete verder niet, dat de hoenders een
maag hebben, die maalt of wrijft; ter vertering
van hun voer, zijn daarom gebroken schelpen
hoog noodig, terwijl zulks tevens gunstig op de
beenderenvorming der kuikens en eierschaal
vorming der leggende hoenders werkt; een goede
hoeveelheid daarvan in een bak in een dei-
hoeken der ren is het best, men werpe zulks
24.) OP DE
HOOFDSTUK
VERDRIJVING DER JODEN UIT
DE DORPEN.
Wij willen intusschen den lezer me-
dedeelen, waf er gebeurd was. Levi Bal-
tikof was, zooals wij vroeger Aermelden,
reeds meer dan tien jaar in het dorp
gevestigd. Het huis, dat hij bewoonde,
was zijn eigendomhij had het zelt la
ten bouwen en dus geheel tot gemak
van hem en zijn gezin laten inrichten
het bevatte vier ruime kamers gelijk
vloers, voorzien van bedsteden en kasten,
verder een kantoortje en boven een
flinken graanzolder. Verbeeldt u dus zijn
ontsteltenis, toen hij op zekeren dag in
de maand Augustus bevel kreeg terstond
het dorp te verlaten. Spoedig stelde hij
zich echter gerust, toen hij de „Meiwetten"
nog eens nauwkeurig nalas; immers al
leen die Israëlieten mochten verdreven
worden, welke vóór 8 Mei 1882 daar
niet gevestigd waren; het moest dus een
vergissing zijn. Tot zijn schrik echter
vernam hij, dat bijna alle Joodsche ge
zinnen in het doip dezelfde aanzegging
gekregen hadden,waaronder verscheidene,
die evenals hij sedert jaren daar gewoond
hadden. Hij begaf zich nu naar een dei-
beambten van het stedelijk bestuur om
inliohting, doch kreeg slechts ten ai .-
woord, dat hij niet stond ingeschreven,
en dus geen recht had in het dorp te
wonen. Wat hij daar tegen inbracht, en
wie hij tot getuige riep, het baatte hem
niets. Van de eene overheidspersoon ging
hij naar de andere, om zijn zaak te be
pleiten, doch alles met hetzelfde gevolg,
zoodat hij eindelijk besloot zijn huis te
verkoopen en zijn zaak over te doen.
Zoo verliep er ongeveer een maand, en
in stilte koesterde hij de hoop, dat men
hem wel uitstel verleenen zou, totdat de
winter voorbij was» Het was de avond
voordat de bannelingen uit het stadje P.
op de boerderij van Machir aankwamen;
er woei een ijskoude wind, die de men-
schen ineen deed krimpen en hunne
schreden verhaasten, Levi Baltikof was
naar de stad geweest, en kwam met een
gelaat, waarop moedeloosheid te lezen
stond, zijn woning binnen. Daar zat
Lea met de kleine Rachel op haar schoot;
het kind zag er niet zoo blozend uit als
gewoonlijk en scheen niet recht in orde
tc wezen; lusteloos vleide zij haar hoofdje
tegen haar moeder aan, in plaats van
met een kreet van vreugde, gelijk anders,
haar yader te gemoet te springen, als hij
binnentrad. Deze scheen het echter niet
op te merken, en zijne vrouw, die hem
niet ongerust wilde maken, vestigde er
zijn aandacht niet op. Levi en zijn broertje
Nathan, een guitige knaap van tien jaar,
stonden bij tante Rnth en luisterden met
zichtbaar genoegen naar hetgeen zij hun
zat te vertellen; het was over David en
Goliath, en de jongens klapten in de
handen van pleizier, toen zij vernamen,
hoe de reus in elkaar zakte en met zijn
eigen zwaard werd gedood.
,,'t Ware te wenschen, dat er nu ok
niet in de loop, waar de dieren het bevuilen.
Etens- en drinkensbakken dagelijks reinigen
is ook voor do gezondheid der dieren zeer be
vorderlijk, alsook het rein houden en eens per
week desinfeoteeren der hokken met 5 ore-
oline oplossing. Het beste bedeksel voor den vloer
der naohthokken is turfstrooisel, terwijl een
hoop droog zand op een overdekte plaats, liefst
in de zon, de dieren gelegenheid biedt zich van
ongedierte te zuiveren.
Het voeren op bakken van voldoende grootte
en aantal, naar gelang van het getal hoenders,
is steeds aan te bevelen; het voer bhjft daar
door zuiver en wat le dieren overlaten, kan
men weg nemen; men reinige vooral dadelijks
deze bakken.
Hoendoi s, die gewoon waren uitsluitend graan
te eten, zullen niet dadelijk het geweekte voer
lusten; wanneer men hun eohter eenige weken
's avonds wat schraal voert, zullen zij er spoe lig
den smaak van krijgen en er uitmuntend bij varen.
Bij ervaring is mij gebleken, dat de heer
Aart Jungeriüs Bz., ka tend recht bij
Rotterdam, een zeer vertrouwd adres is v ooi-
alle soorten Yogel-, hoender- en duivenvoer.
A. J. BICKER CAARTEN,
40 Westersingel, ROTTERDAM.
Te Wierum na (le zeeramp.
Wierum, een visschersdorpje met bijna
duizend zieien in de Friesche gemeente
Wcstdongeradeel, i-i in diepe rouwe. Men
weet ongeveer, door welke ramp liet
getroffen is. De Donderdagnacht uitge
zeilde visschersvloot, bestaande uit 16
aken, kreeg reeds Vrijdagmorgen te 6
uur, toen zij met de eerste goede vangst
in dit jaar uit de Noordzee huiswaarts
wilde keeren, met eenen storm te kampen.
Tegen 11 uur werd het een sneeuwstorm,
die den viascher.s belette het smalle Wie-
rumergat te vinden, en tnsschen 2 en 3
uur deed de booze, kokende zee vier
schepen, met 22 koppen bemand, vergaan.
Boven den stormwind uit hoorden de
andere zeelieden het hulpgeroep der dren
kelingen, doch aan redden viel niet te
denkenalle krachten werden gevraagd
voor het behoud van eigen leven. Men
hoopte nog het Amelandergat te kunnen
bezeilen, wat inderdaad aan twee aken
gelukte. Toen dit voor de anderen on
mogelijk bleek, grepen zij het uiterste
uoodiniddel dt-s zeemans aan de vaartui
gen werden aan het strand met zijne
geweldige branding en kerkhooge baren
overgeleverd. Men sprong in zee en wa
dende, sommigen tot den hals in het water,
en twee ouden van dagen getrokken aan
een touw, gelukte het hun het Arno-
landsche duin te bereiken. De bemanning
van ééne aak werd door de Amelandsche
leddiugsboot aan wal gebracht. In het
geheel werden negen vaartuigen op het
strand gezet. Eéne aak, die eerder dan
de andere was gewend, slaagde erin over
het Bornrif te zeilen, koos volle zee en
vond aldaar betrekkelijk goed weder,
zoodat z.j niet weinig averij Zaterdag
alhier is binnengeloopen. De gestrande
schepen konden, daar de vloed afliep,
niet meer over het rif komen.
De 22 verongelukte visschei'3, die 18
weduwen en 29 kinderen, van wie de
oudste 15 jaar, nalaten, behoorden tot de
kloekste zeelieden van het dorp. Ook de
81-jarige H. Prins, een kras, verstandig
en opgeruimd man, die aller raadsman
was en stilzwijgend als hoold der vloot
werd erkend, vond zijnen dood in de
golven, 's Zomers bleef hij eene enkele
maal wel eens eene reis thuis, maar als
de herfstwinden kwamen had ieder hem
nog' gaarne naar zee en had de oude man
aan wal ook geen duur. In den storm
heeft hij zelf nog het roer gehanteerd, en
dat trots dit feit het schip van „pake"
(grootvader) is vergaan, strekt allen be
woners van bet dorp tot bewijs, dat
allerminst gebrek aan zeemanskunst eene
oorzaak dezer treurige gebeurtenis kan
zijn. De aak van Prins was verder bemand
met eenen zoon, twee kleinzoons, eenen
neef en eenen achterneef van den grijs
aard.
Op eene der andere verongelukte aken
nog zulk een held gevonden werd om
voor ons volk te strijden," sprak Baltikof,
die met de hand aan 't hoofd bij de ta
fel zat; „wij zijn thans wel onder den
druk der Filistijnen, en de overheid is
de vreeselijke reus, die zich volkomen
bewust is van onze onmacht!"
„De zoon van David zal immers ko
men," zei Ruth zacht en weifelend, „de
Messias; en Hij zal voorgoed al onze
vijanden ten onder brengen."
„De tijd voor zijn komst is reeds lang
verstreken," antwoordde haar zwager op
somberen toon, „en waar zjjn thans nog
nakomelingen van den grooten Koning
der Joden?"
„Johavah,, de God onzer vaderen, zal
toch Zijne beloften vervullen?" hernam
Ruth na eenig stilzwijgen.
„Jawel, zeker Ruth," antwoordde Bal-
tikot, „maar ons volk heeft gezondigd,
en
„Vader," zei Levi opeens, „de jongens
op school zeggen, dat de Joden hun ei
gen Messias hebben vermoord, dat is
toch niet waar?"
Baltikof ontroerde zichtbaar; hoe me
nigmaal reeds, en vooral in den laatsten
tijd, waren er allerlei twijfelingen dien
aangaande in r/ijne ziel opgerezen; hij
was goed bekend met de Schriften des
Ouden Verbonds, en vreemd kwam het
hem voor, dat Jehovah zijn volk zoo
geheel had overgegeven aan allerlei smaad
en onderdrukking, zonder ooiteen helper
te zenden gelijk vroeger; vreemd bovenal,
dat de Messias niet op den bepaalden
tijd verschenen zoij zijn.
„Dwais kind," antwoordde hij, een
poging doende om te glimlachen, „meent
gij dan dat de Messias dit zou hebben
waren drie broers, allen gehuwd.
Het trof mij, schrijft een correspondent
aan een blad, hoe ik bij deze eenvoudige
bevolking, dooreengenomen straatarm,
steeds den zielmensch en betrekkelijk
weinig den materiëelen mensch hoorde
klagen. En toch, nijpende armoede staat
op den dorpel hunner deur. In de laatste
drie jaren is de vangst (zij visschen
schel visoh en in den zomer ook wel rog)
uiterst schraal geweest; een huisgezin,
dat per jaar f200 a f300 verdiende,
aehtte zich heel gelukkig. Vroeger, toen
in het Noorden van Friesland de vlas
bouw nog bloeide en het braken soms
meer handen vroeg dan beschikbaar wa
ren, was het zoo erg niet als er eens
een slecht vischjaar nwam. De stoere
visschers konden braken als de besten,
al toonden zij, kinderen der zee, geboren
met den trek naar zee in hen, vaak lie
ver met geringer verdienste op zee te
zwalken dan in het hraakhok te staan. Nu
echter moet alles van de visscherij ko
men.
In de eerste behoeften wordt door de
gemeente voorzien, maar vóórdat alle
weduwen en weezen goed zullen zijn
verzorgd, en de vrouwen, gelaarsd en in
pijen broek, weer bet Wad op zullen gaan
om aas (zeewormen) te zoeken voor de
voltallige vloot, zal een mooi kapitaaltje
bijeengebracht moeten worden.
Het liefdadige vaderland zij Wierum
met warmte aanbevolen.
Te Lemmer zijn reeds 7 gevallen
van pokken voorgekomen, waarvan 3
met doodelijken afloop. Daar de pokken
zeer kwaadaardig zij n, vreest men, dat
de ziekte zich verder zal uitbreiden.
In hetzelfde huisgezin te Goes, waar
in de bejaarde vrouw aan pokken is
overleden, is de oudste zoon thans ook
door die ziekte aangetast.
Influenza. In vele gemeenten
der provincie Friesland heerscht de influ
enza in hooge mate. Er zijn plaatsen" waar
zij huis aan huis bij tal van patiënten
voorkomt. Over het geheel is het karak
ter der ziekte goedaardiger dan vorige
jaren.
Ook diphtheritus wordt op sommige
plaatsen waargenomen.
Een Duitscher werd door de politie te
Venloo gearresteerd als verdacht in
Duitschland diefstal te hebben gepleegd.
De man werd door de agenten zoodanig
mishandeld, lat bij zich beklaagd heeft
bij den officier van justitie te Roermond,
die nu een instructie heeft gelast. De
verdachte had een zware wond aan het
hoofd en verscheidene wonden op zijn
lichaam.
De predikant M. te Heteren is, naar de
Aruh. Ct. verneemt, voor den rechter
van instructie te Arnhem verschenen, als
verdacht van onzedeljjke handelingen. In
diezelfde zaak moeten verleden week Viij-
dag ook reods 9 personen, onder wie 8
meisjes van 14 tot 21 jaar, door dien
rechter zijn gehoord.
De burgemeester van een groote Zuid-
Hollandsche gemeente ontving onlangs
het volgende briefje
Edel- Achtb. HeerIk heb de eer UEd A.
mede te deelen dat ik verhuisd ben van
naar onder medeneming van mijn
broeder en mijn hond.
Hopende U dit in de annalen der ge
meente zult willen boekstaven, heb
ik de eer te zijn
UEd.A. dw. Dr.
Te Haaften is een schipper, die aldaar
den eenzamen dijk passeerde, door twee
onbekende mannen aangerand en van zijn
geld (24 Gld.) beroofd. De aangerande
bekwam twee messteken in het aangezicht.
toegelaten? doch het wordt tijd voor
de kinderen om naar bed te gaan," ver
volgde hij haastig, „vindt ge ook niet,
Lea?"
Zijne vrouw glimlachte en stond op
om hun avondeten te krijgen. Binnen
een uur lagen de jongens gerust te
slapen.
„Hebt ge nog geen kooper gevonden
voor ons huis?" vroeg Lea, toen het
haar gelukt was ook Racheltje in slaap
te sussen.
„Neen," antwoordde Baltikof meteen
zucht; „weet gij, waai ik al over
gedacht heb, Lea?" vervolgde hij, half
aarzelend; of het niet goed zou
wezen dit land te verlaten en naar Ame
rika te gaan."
Verbaasd en half verschrikt zag zij
hem aan.
„Na aftrek van de reiskosten zal er
zeer weinig overblijven om er een nieu
wen handel mede te beginnen, doch
daartegen over stuat dat de toestand in
de stad met den dag treuriger wordt,
en waar het eerst reeds moeielijk was
zich een tamelijk goed best ran te ver
zekeren, zal men weldra dankbaar mo
gen wezen, zich voor verhongeren te
kunnen vrijwaren. Wij wagen dus in
het eene geval evenveel of even weinig
als in het andere, hoe denkt gij er over,
Lea?"
De aangesprokene zuchtte, keek van
terzijde naar hare zuster, die blijkbaar
hare ontroering trachtte te verbergen,
en antwoordde toen:
„Wellicht zal het ons nog vergund
worden hier te blijven, althans tot het
voorjaar."
Er volgde nu een pijnlijk stilzwijgen.
Een nieuw Siameesch tweeling is
te Limoges in Franktijk geboren. Do
aaneengegroeide kinderen zijn zeer goed
gevormd en krachtig.
Het Engelsche schip Jason is ten
gevolge van een hevigen storm op de
kust van Michigan gestrand. Slechts één
der opvarenden werd gered, 26 anderen
kwamen om, ondanks de pogingen om
het schip met reddingbooten en lijnen
te bereiken.
De hoofdcommissaris van pol'tie
te 's-Gravenhage waarschuwt dat men
op zijn hoede zij bij het aangaan van
handelsbetrekkingen met Catharina Ma
ria Budding, huisvrouw van Albertus
Jacobus Raveling, laatst wonende aldaar
Van Leeuweahoekstraat 9.
Eep kooPv rouw in manufacturen
uit Meppel. dm wekeliiks de Zwnlsehe
markten bezoekt, deelde eergistnrmorgen
aan den politieagent Vos te Zwolle mede,
da.t circa 3 a 4 weken geleden van hare
uitstalling aldaar ontvreemd was een
stuk japonstof, waarvan zij eene kleine
vrouw, die dikwijls op de markt komt,
verdacht hield. De agent ontving een
staaltje van het vermiste goed. Niet lang
daarna trof hfl de bedoelde vrouw op de
markt aan met een nieuw jak, over
eenkomende met de ontvr-emde stof.
Vos bracht baar voor den commis
saris van politie, alwaar zij bleef vol
houden het goed van dat jak bij den
winkelier F. te Zwolle te hebben ge
kocht. Dit bleek echter niet waar te
zijn. Eindelijk werd het overige van
het goed in beslag genomen bij eene
naaister aldaar, die ook het jak had
gemaakt. De vrouw bekende eindelijk
dien lap 3 weken geleden op de markt te
hebben ontvreemd. Van een en ander werd
tegen A. H., huisvrouw van H. K., wo
nende buiten de Sassenpoort te Zwolle,
prooes-verbaal opgemaakt en werd zij ten
beschikking der justitie gesteld.
De Telegraaf schrijft;
Dat het eindapport over Neerbosch
nog niet vastgesteld kan zijn, is niette
verwonderen, daar eerst na de verschij
ning van de 2e brochure van den heer
Van Deth verscheiden sociaal-democra
tische oud wezen zich tot het geven van
inlichtingen bereid hebben verklaard. De
geloofwaardigheid der door de verboorde
pers men gedane opgaven is zooveel mo
gelijk onderzocht en verscheiden proces
sen verbaal van verhooren worden in bun
geheel in het eindapport, dat zeer om
vangrijk belooft te worden, opgenomen.
Pokken. Te Delft heeft zich
weder een geval van pokken bij een
vrouw van 27 jaar aan de Buitenwater-
sloot voorgedaan.
Te Hillesluis eiscben de pokken
nog steeds offers. In een gezin overleden
dezer dagen twee personen aan die ziekte.
Vele nieuwe gevallen komen er voor.
De 1 akkers. Drie bakkersgezel
len te Arnhem hebben Zaterdag den ar
beid gestaakt, omdat hun patroon hen
zeven en twintig uren achtereen aan den
arbeid had gehouden.
Onder den indruk van dit en derge
lijke feiten hebben de bakkersgezellen
daar ter stede nu besloten, de hulp der
gezondheidscommissie, der ingezetenen en
der vakgenooten in te roepen, om thans
met doortastende maatregelen een eind
te maken aan dien onverantwoordelijken
toestand.
Treedt midderwijl geen verandering
in, dan zullen de Arnhemsche bakkers
op 29 Januari allen het werk staken.
Te Waddingsveen is een 10-jari-
ge jongen aan cholera overleden. Bin
nen een paar uren was het kind gezond
en dood.
Ruth zat over haar naaiwerk gebogen
en Lea breide met zenuwachtige haast
aan Rachels kous, terwijl Baltikof in het
vuur zat te staren, zoo lang, tot de hel
dere vlam verdwenen en er nog slechts
een paar glimmende kooltjes overgeble
ven waren. Toen sprong hij op, en zei
„Kom, wat baat het er langer over te
peinzen! Laten wij het voorbeeld der kin
deren volgen en ons ter ruste begeven,
want het begint hier koud te worden!"
En zoo gebeurde het. Rustig sliepen
allen tot omstreeks drie uur in den nacht,
toen eenklaps een hevig gebons op de
voordeur hen deed wakker schrikken.
„Hoort ge dat?" riep Lea uit, 'erwijl,
zij overeind spr >ng, en angstig luis
terde.
„In naam der wet, doe open!" riep
een forsche .stem daar buiten.
Baltikof verbleekte, en haastte zich
op te staan.
„Doe je open of ik trap de deur in!"
schreeuwde de stem weer. Inmiddels
waren de kinderen ook wakker gewor
den; de kleine Rachel riep scheiend om
hare moeder; en de jongens sprongen
uit bed. Juist had Lea licht aangestoken
in de woonkamer, een doek gegiepen,
het kind daarin gewikkeld en op haar
arm genomen, toen de deur opengeduwd
werd en de commissaris van politie bin
nen tradj gevolgd door een zijner beambten.
Doodelijk ontsteld staarde Lea hem aan,
doch zonder op haar te letten, sprak hij
op ruwen toon tot den beambte: „Toe
kerel, pak maar mee, wat voor de hand
staat en gooi het in den wagen. Wij
zullen dat .lodenvolk leeren zich wat te
haasten
Wordt vervolgd.)
