mm SI IffllMULMl H ittt Vrijdag 1 Juli 1892. Zevende Jaargang No. 346. del. 1 Antirevolutionair n Orgaan IMMJ I i IN HOC SIGNO VINCES T. BOEKHOVEN. N "f* erd )BD 't <je- aak. bonten 3STE ;lian« een ing-. ielsdijk. ei maken. Deze Courant verschijnt eiken Yrijdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Voor Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. uitgever: Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 centen 3/2 mr.al I Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/3 maal. 1 Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent por plaatsing. Groote letters en vigsetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur. Alle stukken voor de Siedactie bestemd, Advertentiën en verdere Adminie tralie franco toe te zenden aan den Uitgever. De vereenlging der Gereformeerde Merken. Zooals onze lezers wel weten, bemoeit dit blad zich sedert jaren al zeer weinig met de kerkelijke aangelegenheden in ons land. Wel boezemen deze ons nog steeds de grootste belangstelling in Maar men kan niet op elke plaats en op alle tijden gewagen van alles waar men belang in stelt. Ook op pers-gebied behoort er een ordelijke werkverdeeling te zijn. Er bestaan eenige organen, die speciaal aan het kerkelijk leven ge wijd worden. En zoo ook behooren er bladen te zijn, die zich geregeld bij de politiek houden. Want door dat onderéén mengen van staatkun dige en kerkelijke stof, loopen de geesten gevaar, verward te worden. Daardoor wordt de indruk besten digd en versterkt, dat kerkelijke overwegingen in weinig opzicht over den gang der politieke leiding heb ben te beslissen. Op deze manier worden onze kiezers dus al zeer slecht voor hunne taak opgevoed. Neen, het is veeleer de plicht der antirevolutionaire bladen om telkens en telkens weder ons staat kundig program te bespreken, en op naleving daarvan aan te dringen. Want inderdaad, dit program is nog veel te weinig gekend. Zelfs onder hen dié nu en dan in aan merking komen voor een zetel in de Provinciale of in de Generale Staten, ja zelfs onder hen, die daar reeds zitting kregen door toedoen of medehulp van onze geestverwan ten, zijn heeren, die blijkbaar veel te weinig onze beginselen bestudee- ren. Zij spreken daar te weinig uit, en zij rekenen er te weinig mede. Maar al te vaak laten zij zich door den grooten stroom afhouden van cordaat getuigen in onze eigene richting. Dit nu mag op den duur niet lijdelijk aangezien worden, en het is juist de roeping der pers om ge durig weer de aandacht van ons publiek te bepalen bij de hoofdzaken waarover den strijd loopt. Alles wat die hoofdzaken verdringt, hetzij persoonlijkehetzij kerkelijke consideratiën, moet terzijde gewezen worden. Maar dit neemt niet wegdat er somtijds met zekere personen iets voorvalt, dat onwillekeurig van grooten invloed is op den invloed onzer politieke partij. In het afgetrokkene geredeneerd, heeft het particuliere leven van de voorgangers en leden onzer partij niets te manen met hun openbaar getuigen ten gunste van het anti revolutionair program. Doch in de praktijk is dit niet zoo, en wordt er wel terdege op gelet, of zij die met onze partij medeloopen, en die in hun partij gezelschap den schijn aannemen van te willen ijveren voor de erkenning van God en Zijn Woord en Zijn dienst in de politiek, tevens in hun persoonlijken wandel van het zelfde beginsel toonen uit te gaan. Er wordt op geletof deze medestan ders in de partij alleen het algemeen belang bedoelen, of zij zichzelf gelijk blijven, of zij prijs stellen op een gestadige beoefening van christe lijke deugden als nederigheid, be scheidenheid, gematigdheid, gezegge- lijkheid, liefde tot den naaste, en zooveel meerdan wel of zij onze politieke belijdenis slechts als ladder gebruiken om zeiven naar boven te komen, om daarna te leven gelijk hun goed dunkt en zich het lot hunner naasten weinig meer aan te trekken. Feitelijk is daarom het particu liere leven der leden of medegan- gers onzer partij van grooten invloed op het welslagen barer staatkundige ondernemingen. En zie, dit zelfde gaat nu ook door van het inwendige leven der kerken en haar openbaring van dat leven naar buiten. Liggen deze kerken inwendig verscheurd of liggen zij met elkander overhoop, dan doen zij mede afbreuk aan den vooruitgang onzer partij op maatschappelijk en politiek gebied. Yooral in een klein land als het onze, waar gedurig dezelfde personen als leiders zoowel in de Kerk als in den Staat gezien worden. Want vooreerst worden door die kerkelijke troebelen de harten en zinnen der menschen te veel in beslag genomen om nog tijd over te laten voor een genoegzame behartiging der burger lijke belangen. Vervolgens worden de kerkelijke hartstochten vaak zoo danig opgewekt en in roering ge bracht, dat 's lands belangen niet eens meer bedaard overwogen kunnen worden. En ook wordt zoodoende aan de tegenpartij allerlei warentuig in handen gespeeld, waarmede zij de bedoelingen en de voorstellen van onze mannen verdacht kan maken. Immers, het spreekt vanzelf, wie anderen oproept om Gods gezag en Gods ordeningen te eerbiedigen, is altijd veel sterker indien hij persoon lijk en kerkelijk leeft in kringen, waar Gods wil steeds wordt nage streefd. Uit dit oogpunt nu is de v^reeni- ging der Gereformeerde Kerken, welke de vorige week een voldongen feit werd, van groote beteekenis voor ons land en voor den bloei onzer partij. Daardoor wordt als vanzelf aan heel de Calvinistische beweging in ons Vaderland een ruimer baan geopend. En dit wordt zelfs door de tegenstanders in die mate gevoeld, dat bladen als het Nieuws van den Dag en het Handelsblad er niet van zwijgen kunnen. Eerst hoopte men aan de over zijde nog, dat de ineensmelting der gereformeerde Kerken zoude misluk ken. En gretig werkten de liberale bladen mede om de bezwaren van enkele predikanten en leden te ver breiden. Maar het heeft gelukkig niet mogen baten. Slechts enkele honderden hebben het bezwaarschrift van de heeren Ds. van Lingeu en Ds. Wisse gesteundop de Chr. Geref. Synode is het afdoende weer legd. Al het verdachtmaken en kwaadspreken, al het beweren, dat de eene groep kerken in de andere zou moeten opgaan, heeft niet gebaat. Gods Geest heeft de harten overreed. Eenparig is men tot het inzicht ge komen, dat het saamleven van alle gereformeerde kerken in eenzelfde verband van 's Heeren wege een onafwijsbare plicht blijft. Met alge- meene stemmen hebben de beide Synoden tot het voltrekken der vereeniging besloten, en de vorige week Vrijdag kwamen zij dan ook reeds in vereenigde zitting te zanten. Tevens is daarbij het ernstig voor nemen geuit, ont nu niet stil te blijven zitten bij hetgeen gewonnen werd, maar om het oog te richten op allen, diewaar ook gehuisvest, dezelfde belijdenis zijn toegedaan, en om er voortdurend naar te streven, tot vernieuwde openbaring van kerke lijke gemeenschap met de zulken te geraken. Het lijdt geen twijfel, of de heil zame nawerking van deze vereeni ging zal ook in de politieke actie worden gevoeld. Door eendracht, gegrond op waarheid en recht, ver kregen bij het licht van Gods Woord, men zal het ook nu ondervinden gedijt veel, dat anders wegkwijnt en versterft. lieerplfcht. Onder de auspiciën'van de tegen woordige meerderheid in de Tweede Kamer worden wij steeds ernstiger bedreigd met een wetsvoorstel tot invoering van den leerplichten het zal vermoedelijk niet lang duren of zulk een voorstel komt ter tafel in het Parlement. Ook de groote Chr. Schoolveree- nigingen in ons land hebben zich met deze zaak bezig gehouden, maai de slotsom van alle overleg was na tuurlijk nog evenals voorheen, dat onder de bestaande omstandigheden het invoeren van den leerplicht on aannemelijk is voor allen, die de gewetensvrijheid willen eerbiedigen. Niet alsof iemand gewetensbe zwaar kan of mag hebben tegen het leeren van lezen, schrijven of rekenen. Volstrekt niet. Als er niet wat anders tusschen zat, als alle kin deren maar bruikbare scholen konden vinden, als de kinderen daar ook oningeënt mochten komen, of als alle ouders, die hetzij tegen bestaan de scholen hetzij tegen de vaccinatie bedenking hebben, maar bemiddeld genoeg waren om hun kinderen pri vaatles te laten geven, o ja, dan kan er tegen den leerdwang geen redelijk bezwaar meer ingebracht worden. Maar nu dat niet zoo isnu er nog lang niet overal scholen zijn overeenkomstig de godsdienstige be hoeften, nu de inentingsdwang nog voortduurt en vele ouders geen kans zien om op eigen gelegenheid hun kroost onderwijs te geven, nu moet de leerdwang als een onvrij zinnige maatregel worden afgewezen. En dit te meer, omdat de onder vinding leert, dat waar de gelegen heid het slechts eenigermate toelaat, over het algemeen de ouders hun kinderen volstrekt niet van alle on derwijs verstoken laten. Menschen, die niet lezen of schrijven kunnen, worden steeds zeldzamer in ons land. Uit de Pers. LIBERAAL Te Purmerend zit op dit oogenblik een Nederlandsck burger in de gevange nis, om geen andere reden, dan dat hij bet voor ongeoorloofd hield op den dag des Heeren schuttersdienst te doen. Dit feit is van publieke bekendheid. Ook de liberale pers heeft het mede gedeeld. Doch vindt ge nu in de liberale pers ook maar één ernstig woord, om op weg neming aan te dringen van zulk een misstand in onze wetgeving? Helaas, ze sprak er geen woord over. Viijheid van consciëntie is haar leuze. Maar als iemand om der consciëntie wil in de gevangenis gaat, trilt er geen enkele snaar van verontwaardiging, al thans niet zoo die gekerkende een van „de fijnen" is. Is dit liberaal? (Stand.) Wolkeren der Aarde. Wij hebben in ons vorig over zicht medegedeeld dat het Konink lijk echtpaar uit Italië naar Berlijn op reis was, en dat vorst Bismarck zich naar Weenen begeven had. Wij kunnen daar nu aan toevoe gen, dat beide bezoeken reeds weder tot de geschiedenis behooren. Bismarck doet op den terugreis nog verschillende plaatsen aan, en wordt overal nog even hartelijk ont vangen, alsof hij nog Rijkskanselier was. Te Weenen heeft hij van de zijde der bevolking veel hartelijkheid ondervonden, doch de keizer heeft hij niet bezocht. In zooverre heeft dus de politiek eene rol gespeeld, dat het voorgenomen bezoek schijnt vervallen te zijn, ter wille van de goede verstandhouding met Duitschland's Keizer. En wat of het bezoek van Koning Humbert aan Berlijn voor waarde heeft? Ja, wie zal dat zeggen. Er is tamelijk onverwacht een nieuw reisplan van Keizer Wilhelm bekend geworden, en wel betreffende een bezoek aan Engeland. De Londensehe bladen brengen dit bezoek in ver band met belangrijke besprekingen in Berlijn gehouden, maar of van die meening eenige grond is zal de tijd moeten leeren. Zooals wij reeds mededeelden, zou een afgevaardigde uit de Itali- aansche Kamer de regeering onder vragen omtrent dit bezoek aan Berlijn. Deze interpelatie heeft reeds plaats gehad, al was dezelve geweigerd. Volgens berichten heeft de Voor zitter der Kamer rondweg geweigerd Woensdag, aan het einde der vergadering, mededeeling te doen van de interpellatie van Imbriani, be treffende de reis van den Koning en de Koningin naar Duitschland. Toen Imbriani hierop zelfden inhoud zijner interpellatie mededeelde, zeide Biancheri, dat hij meende de alge- meene gevoelens der Kamer te ver tolken, door de vurigste wenschen te uiten voor een gelukkige reis van H. H. M. M. naar Berlijn, welke woorden door een daverend en langdurig applaus werden begroet. De- bekende afgevaardigde Nico- tera zal in de liberale club te Napels eene redevoering houden tegen het Ministerie. Dat ministerie zit dus niet op rozen, al behaald zij nu en dan een overwin ning. Zoo ook nu weer in zake de kieswet. De Italiaansche Kamer heeft in ha re laatste zitting de wijzigingen der kieswet goedgekeurd met 177 tegen 15 stemmen. Op 12 Juli a. s. zullen de Belgie- sche kamers in vereenigde zitting bij- eenkomem in zake de Grondwets herziening. Het voornaamste punt zal de regeling der kiesbevoegdheid zijn, en als men nu weet, dat daarover niet minder dan zes verschillende lezingen zijn, kan men begrijpen dat het er warm naar toe zal gaan. En dat midden in Juli Onze lezers weten, dat voor een paar weken een vreeselijke mijnramp heeft plaats gehad in Oostenrijk, waar door een hand niet minder dan 500 menschen omgekomen zijn. Eenjong- mensch heeft thans de vreeselijke bekentenis gedaan dat hij, door on voor zichtig weg werpen vaneen brandenden lampenpit, oorzaak dezer treurige ramp is. In de door den brand geteisterde mijngangen bij Przibram heeft men thans een aandoenlijken briet gevonden, door een der omgekomen werkers aan zijn vrouw achtergelaten. „Wij waren aan ons werk schrijft hij toen lieden ons kwamen mede- deelen, dat zij niet uit de mijn konden komen. Wij dwaalden rond en zochten een uitweg, maar te vergeefs. Wij wach ten op hulp, maar zij kwam niet. Zoo lang het ging, baden wijtoen werd de een na den ander door flauwte overmand en viel ter aarde. De schrijver maakt dan beschikkingen over huiselijke zaken, verzoekt zijne vrouw de schulden te betalen en de kin deren in de vreeze Gods op te voeden en eindigt met deze woorden „Dierbare vrouw! deze laatste woor den schrijf ik in grooten angst. Mijn hoofd doet pijn, en mijne gedachten ver- j J ver schijnen htige platen an vele met Imwen teling laanbevelen. 5i CARLYLE I werk zal er vin gmen 'vordenmen ftnt per afl. Jenst. ■igryk en de die gebeele |kt zijn. "Wie naarde werk met belang-, jjig-e. Ook zal BL'k ten allen Ik eene gaaf CARLYLE's tie illustraties ruk putte, te V van dit werk lelde register, er veel geld |eren COHEif den geringen Ie reeds deug de en onont- Frereldgeschie- i te Arnhem, ?steld bij allo zijn. 1

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1892 | | pagina 1