Yrijdag 17 Juni 1892.
Ant irevo tionair
Zevende Jaargang No. 3
Orgaan
IN HOC SIGN O VINCE S
T. BOEKHOVEN.
Deze Courant verschijnt eiken Yrijdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Yoor Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
uitgever:
SOMMELSMIJBi.
Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 eenten 3/2 maal
Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/j maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur.
Alle stufefeera voor de Medactie toestemt!, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitg-ever.
Zonder leider.
De Maasbode betoogde dezer dagen
in een paar artikelen, dat Dr.
Schaepman volstrekt niet de leider
der roomscbe partij of der roomscke
Kamerleden is. De redactie beriep
zich daartoe op den heer vhn Ylijmen,
die onlangs in de Kamer namens 20
mede-afgevaardigden zou gezegd heb
ben wij erkennen geen leider.
Nu, zegt de Maasbodeals hij de
leider niet is van zijn partijgenooten
in de Kamer, dan is hij het na
tuurlijk ook niet buiten het Parle
ment, want anders zou het volk geen
afgevaardigden naast liem stellen,
die hem niet als leider erkennen
willen. Doch het volk heeft integen
deel hém niet eens dadelijk gekozen
bij de algemeene verkiezingen van
1891. Te Wijk bij Duurstede viel
hij. En eerst toen er te Almelo
door een ander plaats voor hem
geruimd werd, kreeg hij wTeer zitting.
De Maasbode wijst voorts op het
groote verschil tusschen Dr- S. en
Windthorst, die onder het Duitsche
volk zoo algemeen bemind was; het
blad beweert, dat Dr. S. in hooge
mate de wetenschappelijke bekwaam
heden mist om leider der katholieke
partij te zijn, dat er voor het lei
derschap andere eigenschappen van
geest en hart noodig zijn, en dat
hij dus ook nooit leider zal worden.
De hartstochtelijke, schelle vormen
waarin de Maasbode zich hier uit,
daargelaten, heeft het roomsche or
gaan toch stellig hierin gelijk, dat
het leiderschap van Dr. S. tot dus
verre al zeer weinig beteekent. En
dit is vooral te betreuren omdat de
katholieken ook geen andere leider
bezitten, en er toch voor een gere
gelde politieke actie een leider
onmisbaar is. Niet om daarbij alle
zelfstandigheid aan de andere te
ontnemen, maar om den zelfstandi
gen mede-arbeid van de overige
staatslieden in een spoor te leiden,
waardoor hij vruchten kan afwerpen.
Ditzefde geldt van alle partijen.
Als de liberalen één groot leider
bezaten, kwamen zij ook veel beter
vooruit. „Zonder leider," het betee
kent op politiek gebied bijna even
zooveel als: „zonder kracht."
Het karafeter c!er neu
trale school.
Franxisque Sarcey, een bekend
Fransch schrijver en vrijdenker
schreef onlangs het volgende „Men
moet gestreng de neutraliteit bij het
lager onderwijs handhaven, omdat
men daardoor op het geloof zelf
werken kan. Men bestrijdt het dan
wel niet op direkte wijze, omdat het
karakter der neutraliteit met iederen
direkten aanval in strijd is. Maar
men maakt de menschen er aan
gewoon, zich niet meer om het geloof
te bekommeren men leert hen be
grijpen, dat men een fatsoenlijk
man en een goed burger zijn kan,
zonder eenig onderricht in den ge-
openbaarden godsdienst te hebben
ontvangen. En daardoor onttrekt
men hen zachtjes aanlangzamerhand
aan het geloof
Dit betoog laat aan duidelijkheid
niets te wenschen over. Het revo
lutionaire streven is gericht op den
ondergang van alle geloof aan den
God des Bijbel. Wie in dat revo
lutionaire streven zijn ingeleefd,
zooals de huidige liberalen, willen
o zeker hunne kinderen opvoeden tot
heele nette, fatsoenlijke menschen,
tot flinke, degelijke burgers, maar
aangezien zij zelf zich weinig of niet
om God en Zijn dienst bekommeren,
wenschen ze voor hunne kinderen
ook geen onderwijs dat op Gods
Woord gegrond is ja, hui} ideaal
is zelfs om de gansche natie van God
te vervreemden, door het volk aan
het geloof te ontwennen. Geve God,
dat dit nimmer met ons volk zoo
ver kome
Nu kan men in sommige streken
van ons vaderland, al is men ook
nog zoo liberaal, daar niet zoo
rechtstreeks voor uitkomen. Indien
men toch zeide: „wat maal ik om
den godsdienst ik wil mijne kinde
ren niet op eene school hebben,
waar men zich met zulke praatjes
ophoudt," dan zou men toch het
openbare onderwijs zeer benadeelen.
Yelen zouden er zeggen„nu vat
ik het streven der liberalen. Ze
willen den godsdienst op zij zetten,
en daarom mag men zich daar op
school ook niet mede bemoeien. De
kinderen zullen dan, als zij volwassen
zijn, zich ook niet meer om den
godsdienst bekommerende gods
dienstzin zal er bij hen uitgesleten
zijn." Wie dan nog een greintje
godsdienstzin had, en wie zijne kin
deren ook wenschte op te voeden
in de leering en vermaning des Heeren
zou dan ook terstond pogingen in
het werk stellen om zijne kinderen
Christelijk onderwijs te doen geven.
Maar zoo slim zijn de liberalen wel,
om zoo veel mogelijk het doel te ver
bergen, dat men met de zoogenaamd
neutrale school voor heeft. O, ze
weten hurf neutrale school, die feite
lijk niets anders is dan eene
moderne-secteschoof zoo aardig te
verdedigen. „De godsdienst houden
ze hoog, daar hebben ze natuurlijk
allen eerbied voor zooveel eerbied,
dat ze het zelfs zeer oneerbiedig
zou vinden kinderen er van te spre
ken. Die kunnen daar immers toch
niets van begrijpen. Neen, geen
godsdienst op schoolZooiets hoort
toch in de kerk thuis. Alles op zijn
plaatshet onderwijs in de school,
de godsdienst in de kerk."
Brengt men daar dan tegen in,
dat men alle opvoeding en onderwijs,
die niet op het Woord Gods gegrond
zijn, verderfelijk acht, dan is de ge
wone wedervraag: „Ze leeren op de
openbare school immers geen kwaad?"
En niet ieder begrijpt dan terstond,
dat tusschen geen kwaad leeren en
iets goeds leeren nog een groot on
derscheid is. Dat ons volk toch ein
delijk eens ging inzien, dat de neu
trale school onverschillige menschen
kweekt. Wie niet gewoon is zijn
Bijbel te gebruiken in zijn jeugd,
zal er later ook niet naar grijpen
wie niet gewoon is in zijn jeugd
Gods zegen te vragen over al wat
hij doet, kan God later ook best
missenwie in zijn jeugd er niet
op gewezen wordt Gods wetten te
houden, zal later ook niet trachten
die te volbrengen. In één woord
wie in zijn jeugd van God ver
vreemdt, toont zich in zijn verder
leven onverschillig jegens Hem.
En nu weten we wel, dat God
wonderen kan werken, dat Hij eene
School met den Bijbel niet bepaald
noodig heeft, om uw kind van een
eeuwig verderf te redden, maar toch
blijft het waar, dat men de middelen,
die God gegeven heeft, moet aan
wenden. De school met den Bijbel
nu kan een werktuig in Gods hand
zijn, om uw kind het pad ten leven
te wijzen. Wie zulk een school dus
voor zijn kind versmaadt, begrijpt
het ware, het eeuwige belang van
zijn kind al zeer slecht.
Ge zoudt uw kind niet gaarne
met een scherp mes laten spelen,
nietwaar
Yeel gevaarlijker dan dit is het,
uw kind bloot te stellen, aan eene
opvoeding, die met Gods Woord gee-
ne rekening houdt, die eene eeuwig
heid voorbij ziet en slechts op dit
aardsche leven acht geeft.
Zoo ge aan uwen Bijbel gelooft,
zoo ge ook voor uw kind het èène
noodige zoekt, dan kunt ge u niet
tevreden stellen met neutraal onder
wijs en |eene opvoeding die onver
schilligheid jegens God en zijne ei
gene zaligheid kweekt, maar dan
moet ge uw kind doen opvoeden en
onderwijzen in de vreeze des Heeren,
en dat gebeurt alleen op de School
met den Bijbel.
Men steune daarom het Christelijk
onderwijsen wende alle pogingen
aan om iedere gemeente den
zegen van dat onderwijs te doen ge
nieten.
I&ijfeen eii aranen.
De Standaard wees terecht op
een leemte in de anti-revolutionaire
partij.
Deze leemte namelijk, dat som
mige van de groote heeren, die door
het eenvoudige kiezersvolk in de
Staatscolleges worden geholpen, te
weinig omgang hebben niet die
eenvoudige lieden, hen te weinig
kennen en waardeeren, en hun be
hoeften en hun klachten ook te
weinig verstaan.
Kennelijk is dit ook tegen de H.
Schrift. Rijken en armen behooren
elkaar te ontmoeten. En zoo ook
rijken en minder rijken, burgers van
allerlei gaven en vermogens. Eerst
als deze met en door elkaar werken,
en hun gaven ten nutte van elkander
aanwenden, kan het gewenschte
doel, de verbetering van het maat
schappelijk leven worden bereikt.
Volkeren der Aarde.
Yoor zoover de beperkte ruimte
van ons blad het toelaat, wenschen
wij in het vervolg, zoo God wi1,
een meer uitgebreid overzicht te geven
van het meest belangrijke, dat buiten
de grenzen van ons Vaderland voor
valt.
Het doel dat wij daarmede beoogen,
is niet, de nieuwsgierigheid te vol
doen, of om te bewijzen dat er niets
nieuws, maar veel kwaads onder de
zon geschiedt, doch om te doen zien
dat nog altijd het Bijbelwoord waar
is, dat „gerechtigheid een volk ver
hoogt, doch dat de zonde een schand
vlek der natiën' is."
Ter waarscüuwing dus? Juist!
want wie zich aan een ander spiegelt,
spiegelt zich zacht, niet waar?
Wij weten reeds vooruit, dat wij
zelden veel goeds zullen kunnen
melden. Integendeel, oproer, revolutie,
werkstakingen, aanslagen op het le
ven van medemenschen, dat zijn
dagelijksche verschijnselen.
Wat te prijzen is, zullen wij niet
nalaten te vermelden, opdat het ter
navolging strekke.
In de Italiaansche Kamer gaat
het er sedert eenigen tijd wonderlijk
naar toe. Men moet weten dat onlangs
een nieuw ministerie optrad, dat van
den aanvang af aan zoo felle bestrij
ding bloot stond, dat men elk oogen-
blik een einde aan het kortstondige
leven verwachten kon. Maar de mi
nisters hielden stand, hoe ook door
alle partijen bestookt. Nu moest za
terdag jl. beslist worden of men hun
een voorloopige begrooting voor een
paar maanden toe zou staan. Zon
der geld kan men niet leven, geldt
vooral ook voor ministers.
De ministers hadden het er blijk
baar op gezet eens goed de tanden
te laten zien, en, afwijkende van
hun eerste eisch, vroegen zij nu be
williging der begrooting tot December
1892of zouden anders ver
plicht zijn de Kamer te ontbinden.
Deze bedreiging scheen te helpen.
Na een zeer ontstuimig debat, waar
bij de „heeren" afgevaardigden el
kander de ergste scheldwoorden naar
het hoofd wierpen, werdt met 256
tegen 17 2 stemmen de begrooting
toegestaan. Deze overwinning belet
evenwel niet, dat er nog ernstig ge
sproken wordt over de ontbinding
der Kamer.
Terwijl wij dit schijven, zit men bij
onze buren, de Belgenmidden in een
hevige verkiezingsstrijd. Met onge
looflijke krachtsinspanning strijden
liberalen en clericalen om de over
winning. En geen wonder
Niet alleen toch zal van deze
verkiezing afhangen, welke partij
voor de eerstvolgende jaren het re-
geeringskasteel zal bezetten, maar
de nieuwe Kamers worden met het
bepaalde doel gekozen om de Grond
wetsherziening ter hand te nemen.
Mag men de liberale correspon
denten uit Belgie gelooven, dan is
hunne partij vol hope op de over
winning. Maar zij hebben reeds meer
malen zoo hard geschreeuwd, terwijl
die gehate „clericalen" toch een
schitterende overwinning behaalden.
Evenals in zeker land (onze le
zers goed bekend) doen ook de Bel-
giesche liberalen bij de geopende
stembus de schoonste beloften hooren,
die evenwel bestemd zijn als het
doel er mede bereikt is, voor onbe-
paalden tijd opgeborgen te worden
Wij hopen, in een naschrift, nog
den uitslag te kunnen mededeelen.
In Spanjeen voornamentlijk in
Barcelona, zijn er zulke dreigende
werkstakingen uitgebroken, dat er
ernstig sprake van is, ue staat van
beleg af te kondigen.
De werkstakers bemoeilijken voort
durend de lieden, die arbeiden wil
len, werpen met steenen naar de
politie en de troepen, beletten de los
sing van schepen, kortom, zij ver
oorzaken een toestand, die een krach
tig optreden noodzakelijk maakt.
Op een andere plaats, eveneens
in Spanje, werd jbij dergelijke stand
jes zelf een bisschop gewond. Daar
schijnen onder de onruststokers ook
kannuniken te zijn, in verband
met kerkelijke twisten.
Zouden die geestelijken ook „het
werk" gestaakt hebben?
Yolgens berichten uit Venezuela
is een beslissende strijd tusschen de
opstandelingen en de regeeringstroe-
pen weldra te verwachten. Generaal
Crespo vereenigt zijn troepen bij
Caracas en werpt verschansingen op.
President Palacio heeft tweeduizend
man tegen hem uitgezonden.
Uit Trujillo word bericht, dat er
bij die stad reeds lang een slag
geleverd is, die eindigde met de
nederlaag der opstandelingen.
In Maracaïbo heerscht groote op-
winding daar de opstandelingen voor
de stad verschenen zijn en zich
verschanst ^hebben. De commandant
der bezetting heeft nu om versterking
geseind.
Sedert hoe lang is Zuid-Amerika
reeds lijdende aan de elkander, met
korte tusschenpoozen, opvolgende
omwentelingen
In Bolen gaat het er weer erg
„Russisch" naar toe!
De politie neemt aldaar vele perso.
nen gevangen, die onder verdenking-
staan tot de Poolsche of nihilistische
partij te behooren, 2000 werden er
reeds in de gevangenis geworpen,
\vaarvan 100 na een oppervlakkig
