de terzijde zetting van Gods Woord
de vaste grondslagen wegvallen voor
de deugd en het recht voor het zede
lijk gevoel en zelfs voor, het ver
stand.
Zoo wordt de wereld slechts één
groot ziekenhuis, indien maar geen
krank zinn ir/en huis
't Is niet langer oen gemengde we
reld, maar men doet zijn best om al
les samen te smelten. Deugd en on
deugd, recht en misdaad, ziekte en
gezondheid, verstand en dwaasheid,
men woelt het alles door elkaar!
„Niwileeren (gelijk maken amal-
gameeren) (samensmolten,) centrali-
seeren (samentrekken) zijn de wacht
woorden van den dag" schreef Prof.
Beets reeds in 1875. En datzelfde
heerscht nog, en wordt bijdegroote
menigte steeds erger.
Ten minste men streeft er naar
om alle op één lijn te plaatsen. En
ja, zoo wordt het einde der eeuwen
verhaast, en de maatschappij rijp voor
vernietiging.
Maar Gode zij dank, dat Hij dien
afloop van snelle wateren nog telkens
tegenhoudt door het zenden van pre
dikers der wijsheid en der gerechtig
heid door het verwekken van man
nen die de wegge weer in het men
gelmoes indrijven, en tot onderschei
ding van goed en kwaad de fakkelen
van Gods Woord omhoog heffen.
Zegene God rijkelijk hun arbeid,
en zij er daartoe veel gebed bij hen
die alles nog van Boven verwachten.
Volkeren «Ier tarde.
De nieuwe Pruische schoolwet is thans
in den Landdag hei voorwerp van een he-
vigen partijstrijd. Door geheel Duitsch-
land, eu daarbuiten, slaat men met be
langstelling den gang van zaken na.
Reeds bj de behandeling der begroo
ting was het, alsof de schoolwet aan de
orde was zoo dikw jls word er over gespro
ken.
Maar nu de beraadslaging eindelijk
aangevangen is, begint de stroom der wel
sprekendheid eerst breed te vloeien. Op
den eetsten dag waren reeds vjftig spre
kers ingeschreven
Het centrum dat in deze wet een zij
ner grootste wenschen, wier vorwezenly-
king het doel was van Windhorst's laat
ste levensjaren, ziet vervuld, was 't eerst
aan 't woord bj monde van Reigensper-
ger. Hij verklaarde onder beweging der
linkerzjde, dat hoofdzakelijk dejoodsch-
liber_ale pers is tegen het ontwerp met
zjne beslist cenfessioneele school. Maar
sprak lij, ik zou deze pers waarschu
wend willen toeroepen, dat het lang ge
oefend geduld van het cnristenvolk ein
delijk uitgeput kan raken. Deze woorden
werden door het centrum en de rechter-
zjde met een luiden bijval begroet. Voorts
wenschte Reigensperger het leerplan der
volksschool vereenvoudigd te zien, omdat
te veel leerstof de kinderen der behoef-
tigen, die later fabrieksleerlingen en ar
beiders worden, in de armen der sociaal
democratie werpen zou.
De Liberaal Rickert uitte een paar da
gen geleden niet sleehts zjn teleurstel
ling over die wet, maar noemde dan dag
der indiening een ongeluksdag voor den
minister-president en het ministerie. Zjn
vrienden juichten, toen hij verklaarde, dat
de Liberale party den stryd voor de
Staatsschool tegen de kerkeljke school
aanvaardde, en niet zou dulden dat de
school aan de kerk werd overgeleverd.
Zeer ter snede gaf hierop bescheid het
centiumlid Von Iluene. Zjn party, zei hy
kortweg was het onverschillig, welke
school haar kinderen bezochten, mits het
een Christelijke was. De tegenstanders
van het ontwerp daarentegen wilden het
Christendom feitelyk van de school ban
nen, d. i. haar in de armen der sociaal
democratie voeren.
De r jkskanselier herhaalde, dat dit
ontwerp niets anders deed, dan bestaan
de toestanden tot wet maken. Wie het
Christendom op de school wil, zoo sprak
kj, moet daar ook de beljdenissen toela
ten. Met dat beginsel voor oogen dient
de behandeling der wet te beginnen.
Reeds nu worden de kansen van aan
neming besproken. Daar Centrum en Con
servatieven de meerderheid in het parel-
ment hebben, is daarop wel kans mits
nog enkele wijzigingen kunnen gebracht
worden.
Al wat Liberaal is vereenigd zich om
deze „ramp" niet over hun geliefd vader
land te brengen. Het is dan ook al te
erg: in de volksschool christelijk onder-
wys te geven, en de kerk voor een deel
met het toezicht daarop te belasten
Neen, dan zjn de Liberalen in ons land
gelukkiger geweest. Daar hebben zj ons
volk begiftigd met een school, waarboven
geschreven staat: „Voor den Christus
geen plaats", en met, een onderwijs dat
in naam neutraal, doch inderdaad anti-
christeljk is.
En nu «komen er nog „zwijgende" ge
tuigen by
Intusscken heeft de nieuwe wet aan
leiding gegeven, dat de minister van fi
nanciën, Miquel, zjn ontslag ingediend
heeft, nadat hij ernstige bedenkingen te
gen de onderwyswethad kenbaar gemaakt.
Later trok hij echter zjn aanvraag in,
meenend dat de voordracht door de com
missie wel zoo zou gewijzigd worden, dat
lij er zich mede kon vereenigen. Doch
toen hy zag, dat zulke wyzigingen niet
waarsehynlyk zjn, bood hy andermaal
zjn ontslag aan. De keizer heeft even-
wol geweigerd hot aan te nemen, met ver
zoek, de aanvraag uit te stellen totdat de
commissie haar beraadslagingen geëindigd
heeft.
Volgens andere berichten moeten nog
een paar ministers hun ontslag aange
boden hebben. Wat hiervan zij, zal wel
eenigen tijd aanhouden, zoodat wj hier
op nog nader boopen terug te komen.
De partij in Engeland, die strjdt voor
de burgerschapreehten der vrouw, wil voor
de algeineene verkiezing een groote be
weging op touw zetten. Den 29sten Mei
zal een groote betooging in het Hyde Park
(Londen) plaats hebben, waartoe alle En-
gelsche vrouwen worden opgeroepen om
zich te verklaren voor stemrecht aan de
vrouwen. Vele radicale en socialistische
vereenigingen zullen met de mannelyke
leden en. hun banieren opkomen.
In Italië begint men op groote schaal
tabak te bouwen. De proeven in Valsas-
sina zjn goed geslaagd en de minister van
landbouw is voornemens aan de eigenaars
van tabaksplantages premiën toe te ken
nen, ten einde dezen bouw spoedig te
ontwikkelen.
Er heerscht nog steeds een sterke span
ning tussehen de vereenigde staten en Chi
li. Toch gelooft men niet dat er een oor
log zal uitbreken alhoewel men in Chili
li nog al strydlustig is.
De Engelsehe gezant heeft zijne be
middeling aangeboden.
In Spanje is het den laatsten tyd even
min rustig. Hier en daar hebben kleine
oproertjes plaats, die door de regeering
zoo spoedig mogel jk onderdrukt worden,
uit vrees voor erger.
In de Pransche Kamer heeft weer een
tooneeltje plaats gevonden, zooals men dat
alleen in Parys, „de hoofdstad der bescha
ving", te zien krijgt. Men moet weten, dat
er nog steeds enkele Bonapartisten in de
Kamer zitting' bobben, en dat zj geene
gelegenheid laten voorbijgaan om het mi
nisterie te bestrijden. Welke middelen zj
daartoe aanwenden is hun om 't even.
Nu kwamen er dezer dagen in een
Fransch blad, onder redactie van den be-
ruehten Rochefort, die in Londen woont,
hoewel hij in do gevangenis ihuis behoort,
een paar gemeene artikelen voor over
een der ministers.
Een tweetal van bovenbedoelde Bona
partisten wilden in de Kamer inlichtin
gen vragen aangaande die artikelen. De
ministers bestreden dat voorstel met alle
macht, omdat het natuurlyk alleen ten
doel had, die vuile artikelen in de Kamer
te doen voorlezen on bespreken.
De afgevaardigde Laur beklom toen
het spreekgestoelte en beschuldigde de
regeering van het verdedigen van een
minister, die reeds door de publieke
opinie veroordeeld was. Daarop werd mi
nister Costans zoo woedend, dat hij naar
de tribune liep, en de heer Laur twee
flinke oorvegen toediende. Nu waren de
poppen aan het dansen. Weldra waren
verscheidene afgevaardigden handgemeen
en toen onder groot tumult de zitting
gesloten was, werd de stryd zelfs in het
gebouw voortgezet. By heropening dei-
zitting betuigde de minister Constans
zjn leedwezen over het gebeurde, en
wat verder de gevolgen zullen zjn, zal
nog moeten bijken.
Naar men uit Parijs meldt, berichtte
Laur aan Rochetort, dat Constans hem
in de Kamerzitting in het gelaat had ge
slagen en vroeg: moet ik hem mijn ge
tuigen zenden of voor de rechtbank da
gen? Het antwoord luidde: Men vecht
niet met een moordenaar; men veoht
niet met het hoofd van een oplichters
bende; men roept hem ook niet ter ver
antwoording voor een rechtbank, waar
geen recht te verkrygen is; men brengt
hem niet voor magistraten, die knechten
zjn.
Wel heeft Laur den minister tot een
duel uitgedaagd, doch deze heeft voor
die eer bedankt.
Het gebeurde beeft alom heel wat
verontwaardiging gewekt.
Dat zulke dingen voorvallen in de
hoofdstad der „meest verlichte natie,"
zooals de Franschen zich gaarne noemen,
geeft geen hoogen f dunk van zulk een
beschaving! Maar wat kan men anders
verwachten van een volk, dat met God
afgerekend heeft, en alleen de godin der
rede aanbidt?
fxcmengd Sfiemvs.
De nationale schuld van Groot-
Brittanië bedraagt thans 1166 mil-
lioen pond sterling, waarvan 't Vereenigd
Koningkrjk 690, Indië 206V2 de Austra
lische koloniën 175 en de overige bezit
tingen 94'/j millioen hebben te dragen.
Behalve Frankrjk, dat 575 millioen pd.
st. meer schuld heeft, kan Groot-Brittanië
er zich in verheugen bovenaan te staan
op de lijst der schulden van alle Staten der
wereld. Efi nochtans leert dezelfde statis
tiek, waaraan we deze gegevens ontlee-
nen, dat de schuld per hoofd van de be
volking in hot Vereenigd Koninkrijk veel
lager is dan in Portugal, Frankrijk en
zelfs Nederland.
Voor de tweede maal heeft de Turk-
sche Regeering ten volle den vervallen
termijn van de Russische oorlogsschatting
ten bedrage van 350.000 T. ponden, dezer
dagen voldaan.
Te Altona kwam dezer dagen een
Noorsch stoomschip aan met eone lading
bevroren viscli, v.-at njet weinig bewe
ging op de vischmarkt teweegbracht. Het
was eeu nieuw en geheel door „vriesrui-
mën" machines met koude lucht als an-
derzins tot dit doel ingericht vaartuig.
De lading bevroren viscb, twee maan
den oud, was donkerder van kleur dan
versche visch en met eene vuile jskorst
bedekt. Voor bet gebruik moet de visch
twee uren in koud water liggen om te
ontdooien en daarna als versche behan
deld worden.
Is de visch geheel versoh in het „vries-
ruim" gedaan, dan is hij, ontdooid, zeer
goed en smakelijkmet deze scheen dit
het geval niet te zjn geweest. Maar het
is nog slechts eone eerste proeve, en niet
zonder zorg zien do visseherlieden dezen
nieuwen concurrent voor hun bedrijf in
het kryt treden.
DE WERKSTAKING TE TJALLE-
BERD.
Men schrijft
Ofschoon de grond nog niet geheel ont
dooid is eu indewjken hetjs nog eene
behoorljke dikte heeft, waren weder ruim
90 arbeiders aan het werk om een klein
dagloon te verdienen, daartoe door den
honger gedreven.
De aannemer wilde van geen hooger
loon weten, nu de arbeiders zelf op het
werk verschenen om arbeid te vragen;
hy was ook niet genegen loon te betalen
voor het verbrjzelen en wegvoeren der
jskorst en de afbonking van de bevro
ren aarde, zoodat natuurlijk het loon nog
lager werd dan het ooit geweest is.
De arbeiders, die het werk begonnen
waren, behoorden niet tot de leden van
„Patrimonium" en ook niet tot de sta
kers het zijn menschen, die door den uit-
tersten nood gedwongen zjn om toch
maar iets te verdienen, en die gaarne
ook weer tot staking zullen overgaan als
z j onder steuning kr jgen uit de kas.
Een ploeg arbeiders, ineerendeels ba-
kooreude tot „Patrimonium." vervoegde
zich by den aannemer om ook weer aan
het werk te gaan, doch niet tegen het
oude loon.
De ploegbaas vroeg den aannemer hoe
veel per Ms. gegeven werd het antwoord
luidde27 ets. (oude loon) en daarvan
wilden de arbeiders niet weten, zij vroe
gen 35 ets. dan konden zj per dag een
loon van 50 a CO ets. maken. De aanne
mer bood daarop 30 ct., de arbeiders ble
ven b j 35 ets, en toen de aanemer dit niet
geven wilde, gingen de arbeiders weer
huiswaarts, vast besloteu voor dat klei
ne loon niet te werken. De appélmoes-
ter der stakers heeft deze opgeroepen om
Maandagmorgen weer appel te houden.
De ingekomen gelden moeten toereikend
zjn, om gedurende eeuweek de stakers
nog tot volhouden te bewegen, door eene
uitkeering van f 2 aan iederen staker. De
politie surveilleerde het terrein ter be
scherming van de arbeiders, die den ar
beid hervat hadden.
In de gasfabriek te Sittard kwam
men tot de ontdekking, dat er van tijd
tot tjd uit het kantoortje geld verdween,
dat aldaar in een kistje van de opbrengst
der gascokes geborgen was. Gisteren
ochtend gelukte het, na eenige nachten
wakens, aan een paar stokers den dief,
zekeren M. Timmers, een ouden bekende
der justitie, die zich door inbraak toegang
had weten te verschaffen, op heeterdaad
te betrappen. Na bekentents te hebben
afgelegd dat hij ook de vroegere diefstallen
aldaar had gepleegd, werd hij door de
maréohaussee naar Maastricht overge
bracht.
In den Haag zjn door de politie
twee vahche gulden in beslaggenomen.
Hot randschrift ontbrak.
De Rechtbank te Roermond heeft
de ongehuwde G. J., uit Venraai, ter
zake van kindermoord, veroordeeld tot 1
jaar gevangenisstraf, overeenkomstig den
eisch van bet openbaar ministerie.
Naby Sloterdjk zjn twee in aan
bouw zynde woningen ingestort. Een
der metselaars geraakte onder het puin
bedolven en werd er eenige oogenblikken
later levenloos wêer uitgehaald.
Te Zierikzee is een jongentje van
drie jaar, dat door de moeder een
oogenblik alleen was gelaten, door het
spelen by de brandende kachel in brand
geraakt en dermate met brandwonden
overdekt, dat het aan de gevolgen is
overleden.
Dekneebt van den landbouwer G.K.,
onder Wye, had bet ongeluk in de
schuur van eene niet' hooge zoldering te
vallen. Hy bleef op de plaats dood.
Als een bewys hoe zwaar de arin-
lasten op sommige Friesche gemeenten
drukken, diene dat de Aengwirden met
ongeveer 4000 inwoners, de uitgaven
van het armwezen, met inbegrip van de
kosten voor geneeskundige hulp en voor
werkverscbaifiDg, in bet vorige jaar niet
minder dan f 19,500 hebben bedragen.
De directeur der "Weezeninrioliting te
Neerbosch heeft van iemand, die onbekend
wenscht te bijven, eeu gift ontvangen,
groot f 3000, voor genoemd gesticht.
Door iemand, die onbekend wenscht
te bijven, is 2000 geschonken aan
het Geuzengesticht te Brielle ten bate
der wezen verpleging aldaar.
Als een bewijs hoe gemoedolj khet
er in sommige plattelandsgemeenten kan
toegaan, zendt men aan het „Nbr. Dgbl."
uit een der Meiereische dorpen het volgend
berichtje
Terwijl de notaris een houtvorkooping
hield, werd eensklaps de dorpsklok geluid.
De boeren snelden naar 't gemeentehuis,
notaris en hout in den steek latende.
Niemand wist wat er aan de hand was.
Daar vertoont zich aan de deur de ge
daante van een heer.
De verbazing stijgt ten top.
Wie kan dat zjn? De commissaris der
koningin misschien wel?
„Nee, dien mins kan ik," roept een
der omstanders, „want ik ben 'n Don
derdag nog pas op odentie gewist in Den
Boschde gouverneur is ut nie."
„Maar wie kan ut dan zijn?"
Daar treedt de heer naar voren.
„Mins, des zeker inne sussiaal, die
ons wè wil kotnme wijs maken."
„Gooit um er af," roept een ander.
De heer begint te spreken. „Mannen,
ik ben de nieuwe onderwjzer. Zoo straks
ben ik hier aangekomen en bezocht aan
stonds den burgemeester. Deze verzocht
my u even by elkaar te luiden om u
mede te deelen, dat de lessen, die wegens
de influenza moesten worden onderbroken,
morgen wederom zullen beginnen. Stuurt
uwe kinderen dus van morgen af weder
naar school."
En de neie meister had zich by de
bevolking geïntroduceerd.
De aanblik, dien de glazen verande
van Hotel Ponsen te Dordrecht Zaterdag
namiddag opleverde, was wat waard
geweest voor eeu schilder! Allen aan
een lange, zooals altjd, netjes gedekte
tafel geschaard, zaten ze daar, de honderd
jongens en meisjes, goed gekleed, doodstil
de dingen wachtend, die komen zouden.
En het waren goede dingen die kwamen
eerst een snede witte brood en een glas
melk en daarna een goede portie aardap
pelen mee prinsesseboonen en biefstuk.
Wat deden do jonge gasten vol tintelen
den levenslust zich te goedAllen waren
grage etersvan kieskouwen geen spoor.
Het dessert bestond uit twee reusachtige
kabinetpuddings. En ook deze voedende
kost vond zjn weg in de kleine magen;
geen enkele wilde meer. De jongens en
meisjes (er waren aan de hoofden dei-
drie kostelooze scholen 50 kaartjes ter
uitreiking gegeven; 50 waren aan „Musis"
uitgereikt, opdat ook kinderen van an
dere scholen zouden kunnen profiteeren)
zongen verscheidene liederen, o. a. het
„Wien Neerlandsch bloed", „Wj leven
vrij. „Wilhelmus yan Nassauwe", „Piot
Hein", enz. en ook gingen er niet wei
nig Jubeltonen op ter eere van hun gast
heer, den heer Oh. Davenport.
Toen aan de jongelui nog een
sinaasappel en eendubbeltje was gegeven,
nam Sequah het woord, om den kinderen
te zeggen, dat het hem groot genoegen
deed hen hier te zien. Hij hoopte harte
lijk, dat zj hun maal genoten hadden
en dat zj genoegen hadden gehad
(allen ja, meneer Hy had wel
gezegd geen diners meer te^geven, voor
de kinderen zou hij echter eene uitzon
dering maken. A. s. Zaterdag verklaarde
hij weer 100 andere kinderen te zullen
onthalen.
Op zjn verzoek zongen nu alle kinde
ren staande het Volkslied en toen gingen
zj, na nog met hunne frissohe stemmen
een „lang zal hij leven" gezongen te
hebben ,vrooljk huiswaarts.
De maaltijd, die door de muziek werd
opgeluisterd, lokte begrijpelijkerwijze, een
zeer groot aantal nieuwsgierigen.
„D. Ct."
Uit Dordrecht meldt men aan de N.
R. O.:
In de avondséance van Zaterdag weer
legde Sequah nog eens de besohuldiging
als zou het glas dat hy den patiënten
voor de behandeling toedient, eene op
lossing van cociane bevatten. De onbeken
den, die ditin de plaatseljke bladen schreef,
heeft hem zooals trouwens te verwach
ten was nog niet zijn excuses gemaakt,
en dientengevolge zullen de maaltyden
nu voorloopig gestaakt worden. Alleen
mogen a. s. Zaterdag nog eens een 50-tal
kinderen, dat zoo zeide hij kan
ik niet laten.
De patient, die hij vervolgens onder
handen nam, kreeg de „prairiebloem"
niet vóór. maar na behandeling en ont
ving nog 10 bovendien.
Toen Sequah zich daarop naar de apo
theek begaf, die tegenwoordig in eene
der kleedkamers staat, werd ky door het
publiek in letterlijken zin „op de handen
gedragen."
Zonder het strenge toezicht der politie
zou men na afloop der séance ongetwij
feld zjne paarden hebben afgespannen
de opwinding van het publiek had het
toppunt bereikt. De politie, die in deze
dagen eene zware taak heeft, van welke
zj zich met groot beleid kwijt, wist ech
ter de gemoederen tot kalmte te brengen.
SPURGEON.
De beroemde Engelsehe prediiser O.
H. Spur ge on is Zondagnacht op 58-
jarigen ouderdom overleden.
Charles Haddon Spurgeon was den
"19n Juni 1834 te Keveren in Essex ge
boren, uit een familie wier mannelijke
leden, sedert verscheidene geslachten,
predikanten waren geweest, en die oor
spronkelijk uit Holland afkomstig en
wegens geloofsvervolging naar Engeland
gevlucht was. Op zeer jeugdigen leeftijd
vertoonde Charles Spurgeon reeds zijn
buitengewonen aanleg tot preeken. We
tenschappelijke opleiding heeft bij bijna
niet gehad, en ofschoon hij die niet ver
achtte en zelfs er naar verlangde, heeft
het lot niet gewild dat hij haar ontving.
Op zjn achtiende jaar werd hy beroepen
in de Baptisten-kerk te Waterbeach.
In het volgende jaar kwamen de ouder
lingen van de New Parkstreet Chapel
te Londen, een zeer oude kerk van
„Puritan Baptist", hem vragen lij of
hunne verlooyen gemeente weder op de
been wilde helpen. Spurgeon kwam, en na
weinige maauden was de kerk te klein
voor het aantal hoorders. In 1859 hield
hij zjne intree-rede in de Metropolitan
Tabernacle, een gebouw dat vyf- tot zes
duizend menschen bevatten kon. Hier
sprak hij, altjd opgewekt, met zijn eigen
aardige welsprekendheid tot duizenden.
Yóór eenige jaren begon hij te lijden
aan de ziekte die hem geveld heefteen
aandoening van de nieren, gepaard met
jicht.
Hij bevond zich sedert eenigen tjjd te
Menton en was aan de betere hand, toen
een hernieuwde aanval zyner kwaal in
tien dagen een einde aan zijn leven
maakte.
Spurgeon's wereldberoemde naam was
vooral op zijn pvedikeratalent gegrond,
ofschoon hj ook als philanthroop ijverig
en met vracht werkzaam is geweest
en aan de politiek levendig deel heeft
genomen.
Spurgeon's preekenbundels en stichte-
lyke werken vormen een geheele biblio-
'theek, die overal gevonden wordt waar
Engelsehen in eenig getal byeen zjn.
Van zjn manier van spreken en
van den ontzagelyken invloed dien zy
uitoefende, kan men zich echter alleen
een denkbeeld maken als men hem ge
zien heeft in zijn „tabernakel", heen en
weder wandelende op de kleine galerij,
die hem voor spreekplaats diende, met
zjne klankrijke stem de ruimte beheer-
schende, door zjne frische, aangrypende
beelden en zinwendingen den weg vin
dende naar de harten zijner hoorders en met
zijn ernstige gebaren zijn vermaningen
als in hun gemoed duwende.
Donderdagochtend omstreeks 4 ure
kwam in de Margarinefabriek der firma
Antoon Jurgens te Oseheen arbeider met
zjn jas met de machine in aanraking;
hy werd medegeslingerd en was in wei
nige oogenblikken verpletterd. De onge
lukkige was weduwnaar en vader.
Te Parijs was dezer dagen een gla
zenmaker zoo gek een weddenschap aan
te gaan, dat hy vyf konjnen methuid en
haar zou opeten. Toen do man er drie op
had, zakte hj ineen en was dood.
Plaatselijk fieuws
Sonimelsdijk, 1 Febr. Zaterdagavond
werd de gemeente opgeschrikt door de
brandklok.
De schuur van den landbouwer J. v.
d. D. stond in een oogenblik in lichte
laaie.
Versehrikkel jk liet de brand zich aan
zien de eerste van een geheele rij schu
ren aan elkander en dan bij een krach-
tigen wind die de vlam naar de helende
schuren dreef! De vonkenregen was ont
zettend. Spoedig waren alle spuiten aan
wezig en gaven onvermoeid water.
Men werkte als leeuwen.
Daarop arriveerde van Middelharnis
een paar spuiten, waarvan echter 1
spuitje dienst deed.
Aan de brandweer komt dan ook de
lof toe, van het sehierj ongeloofeljke be
reikt te hebben, n. 1. de brand bj het
tweede perceel te bemeesteren.
D« wind die tot dóór het Westen op
liep droeg ook krachtig daartoe bj.
7 koeien kwamen in de vlammen om,
alsmede eenig gereedschap, hooi enz.
Naar men vernoemt was er laag
verassureerd en de oorzaak onbekend.
Sonimelsdijk, 2 Februari. Voor deze
gemeente zjn voor de lichting 1893
aangegeven 20 personen waarvan 12
redenen tot vrystelling hebben.
In deze gemeente hebben in het
afgeloopen jaar vyftien kinderen tussehen
de 6 en 12 jaren geene school bezocut.
Ooltgensplaat. Tot Predik, bij do Ked.
Herv. Kerk alhier is beroepen Ds. llrui-
ning te Schoonhoven.
1 Febr. Heden stierf een paard van
den Landbouwer J. v. N. ten geyolgen
van de Influenza. Volgens advies van Vee
arts moet die ziekte reeds meirmalen
onder de paarden hier hebben voor
gedaan.
Een zeer droevig feit had dezer dagen
hier met den in abnormalen toestand
verkeerenden A. C. B. plaats. Op don
derdag 28 Jan verliet by de Gemeente
zonder dat men wist waarheen, toen den
zoon van den Landbouwer G. II. 1 Febr.
in een op het land staand Schuurtje, '/'a
uur afstand van het dorp verwijderd
eenig landbouwers gereedschap zocht,
zag hj tot zijn groote verbazing en schrik
genoemd persoon onder eenig riet verbor
gen geheel uitgehongerd en smachtende
