m
W,I b
Eerste Blad.
Vrijdag 35 eptem ter 1891.
Zesde Jaargang No. 306.
Antirevolutionair
Orgaan
I
DEN DOOL
STRIGT,
INHOCSIGNO VINCES
FEUILLETON.
2l/2,
e
20
T. BOEKHOVEN.
Alle stukken voor de Redactie bestemd. Advertentiën en verdere Administratie franco toe te xenden aan den Uitgever.
Christelijk-Deinocra-
tisch
OllZ£ Positie.
Een woord dat toekent.
f
°Pd 2,—
1,50
3,-
0,75
0,60
0,75
0,50
1-
0,80
0,35
0,55
0,45
2,15
0,40
0,75
pakjes,, 0,75
0,45
Vernissen,
tot 40 ct p pd
f 0,27
0,30
0,30
0,60
3,50
0,35
1,45
10 pd
i en so ct
krsch
1,10
p
pd
11 2,-
11 0,35
1
JJ
11 3,-
1
ÏJ
11 5,50
1
n 3,50
1
2,25
ii 0,12
1
11
1,37
0,45
i, 0,06
1, 0,12
ii 0,10
1
11
ii 1,~
1
100
1. 6,50
i, 0,40
10
i, 0,70
JJ
JJ
ii 1,20
11
11
1,10,-
11
11
0,80
JJ
11
n 1,
rse prijzen.
O
"cc
O
p 10 pd
1,50
jj
100
„13,50
111
10
i, 3,50
1* jj
JJ
ii li
jj
JJ
6,50
jj
JJ
5,50
jj
JJ
il 4,
0,60
37 V,
o et p pd
0,75
n ti
ll 1,25
1,50
ii 0,80
30 ct
35
fen.
id 75 en 90
25 ct, per 100
pond f 2,25
10
Qua
doosjes f 1,375
Itie 4
pond 5 ct, per
10 pond 40
er pond 15 ct, per
10 pond f 1,40
l5ct, per 10 f 1,35
kwasten, Yerf-
len in diverse
ryzen.
prijscourant zijn
meest courante
indt men bij ons
zins tot bovenge-
gerekend worden
wij ons minzaam
van de Ileeren
iIORY en JAC J.
RT. J. BOUMAN
aige Mannenkoren
5 ct. per stel.
teil IO cf.
ikomst van iederen
tgever PROSPEC-
NHEM.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Voor Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEVER:
SOMMELSU 3.0 Bi.
Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en 3/2 maal
Doekaankondiging 5 Cent per regel en k/3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur.
gif Dit nummer bestaat nit twee
bladen.
II.
In een Yorig artikel zeiden wij
reeds, dat de christelijke democratie
volstrekt niet op één pad loopt met
de revolutionaire democratie, maar
integendeel van geheel andere grond
begrippen uitgaat en zich door ande
re middelen naar een geheel ander
doel heenbeweegt.
Met opzet spraken wij van de re
volutionaire democratie, omdat de
aanhangers der sociaal-democratie be
paald revolutie in een zeer kivaden zin,
een wilde omverlialing van het be
staande in plaats van geleidelijke
hervorming beoogen.
Nu noemen deze democraten zich
sociaaldemocraten, omdat zij iets bij
zonders met de maatschappij voor
hebben.
Doch op zichzelf zegt dit toch wei
nig, want in een goeden zin hebben de
christelijke democraten met hun stre
ven óok een ideaal voor de geheele
maatschappij en kunnen zij zichzelf
dus óok sociaal-democraten heeten.
Toch kunnen en zullen zij dit niet
doen, omdat het woord eenmaal in
historischen zin een booze beteekenis
kreeg, en het altijd tot meerdere
spraakverwarring leidt, als men voor
twee of meer geheel uiteenloopende
begrippen denzelfden term gebruikt.
HET MORGENROOD DES
EVANGELIES,
in.
De druïden stonden in de hoogste
achting, zelfs boven de koningen en
edelen des lands en waren tevens de
de hoogste rechters; alles boog vol eer
bied voor hen; in hunne witte mantels
en lange grijze baarden zagen zij er in
drukwekkend uit, al hunne godsdien
stige handelingen, ook het plukken van
geneeskruiden of het afsnijden van den
heiligen marentak ging met veel geheim
zinnigheid gepaard. Het laatste geschied
de op een bepaalden tijd met eene gou
den sikkel. Men weet, dat de ma
rentak, of „Viscum album" eene woe
kerplant is, die in Nederland zelden
voorkomt, en alleen in Limburg wel op
boomen wordt aangetroffen. Uit de bes
sen wordt de vogellijm bereid.
In Engeland speelt de „mistle-toe"
bij enkele gelegenheden nog eene eigen
aardige rol. Ook het ijzerkruid of
Verbena was eene heilige plant met
allerlei geheimzinnige krachten, even
eens waren eik en linde en hazelaar
heilig: De druïden oetenden ook de ge
neeskunst uit, en zoo is het te verklaren,
dat zij aan vele kruiden bijzondere ei
genschappen en krachten toeschreven.
Een zeer in 't oogvallende trek bij
deze volkeren en waardoor zij verre ston
den boven de Oostersche natiën is, dat bij
hen de vrouwen als gelijken en levens
gezellinnen der mannen beschouwd wer-
Och, wij hebben het reeds meer
malen betoogd, onze partijnamen in
Nederland zijn uiterst gebrekkig en
sluiten op zichzelf niet in wat men
er door wil aanduiden.
Een vreemdeling op ons politiek
gebied, al kent hij nog zoo goed de
beteekenis der woorden, gist op ver
re na niet, wat onze partijnamen
willen uitdrukken.
Taalkundig opgevat kan en mag
ieder conservatief, liberaal, radicaal,
sociaal-democratisch of antirevoluti
onair eu christelijk-democratisch zijn.
Doch practisch gezien en uit een
christelijk oogpunt alleen het laatste.
Democratisch komt van demos
volk en kratein heerschen.
Nu gaf men naar deo«<f-historische
beteekenis met het woord democra
tisch te kennen, dat het volk mede
invloed in de regeering der steden
of Staten had, en dat het gemeentelijk
bestuur of de landsmonarch niet
met geheel onbeperkt gezag het bewind
voerde.
Maar let wel, met het volk bedoelde
men dan niet de laagste volksklasse al
leen, en de invloed van het volk werd
niet gezocht om alle menschen in den
Staat precies gelijk te maken; gelijk
in invloed en geld en goederen-bezit.
Neen, door die dwaze illusie werden
zij over het algemeen niet aangevuurd.
Alleen wilden de democraten van
vorige eeuwen (vöör de achtiende
en negentiende eeuw) aan het volk
zekere rechten en vrijheden verzeke
ren; zonder daarmede het bestaan
van een hoogere dan menschelijke
macht te willen ontkennen of hun
den, zooals het volgens Gods instelling
van den beginne geweest was. Ook zij
werden in den priesterstand opgenomen,
waren dan vooral waarzegsters en ver
vulden als profetessen der toekomst eene
gewichtige rol. Hoog stonden zij in
aanzien, zelfs Keizers van Rome lieten
haar raadplegen, nadat Gallië veroverd
was: „Eén vrouw is duizend mannen
t' erg" zegt Vondel en zoo is het licht
verklaarbaar, dat de druïden dit gedeel
te hunner beroepsbezigheid gaarne aan
hunne echtgenoten overlieten. Het zou
ons te ver van ons doel verwijderen,
wilden wij nog meer bijzonderheden
over de druïden en hunne godsdienst
plechtigheden mededeelen. Alleen zij
nog opgemerkt, dat het geloof aan ge-
heimzinnigen invloed der geesten, voor
teekens, uit zich veranderen in dieren,
enz. met het uitvoeren van het Odinis-
me en Druïdisme en de invoering des
Christendoms slechts zeer langzaam ge
weken is en zelfs in onze verlichte ne
gentiende eeuw hier en daar nog het
hoofd wel eens opsteekt. Ook in onze
gewesten heeft het aloude Heidendom
sporen van zijn bestaan achtergelaten,
b. v. de namen van de dagen der week
doen ons zien, dat Sunna en Mani, Tuis
of Thijs, Wodan en Donar, Frija en Surtur
hier ook vereerd zijn. Pacitus maakt
gewag van een heilig woud in Fries
land, en het is wel zeker, dat de Hunne-
schans bij het Udelerineer op de Veluwe,
de gelijknamige heuvel aan den Rijn bij
Oosterbeek, de Heimenberg bij Rhenen,
de heuvel Montferland bij 's-IIeerenberg
zulke heilige offerplaatsen geweest zijn.
aardsche "Vorsten te willen verdrijven.
En in landen waar later het christen
dom doordrong werd die toeleg na
tuurlijk nog veel minder openbaar (de
toeleg nl. om de door God gestelde
overheden te miskennen en te ver
dringen).
Na de verbreiding echter van de
leer van Rousseau en diens geest
verwanten kwam er in het weste
lijk Europa een geheel ander stre
ven aan het licht, n.l. om met al-
geheele miskenning van het gezag
Gods en de door Hem gestelde
Overheden, het volk oppermachtig
te maken, d. w. z. niet het volk
als organisch geheel, maar bij den
tel, als een hoop los naast elkaar
levende wezens genomen, zoodat dan
waar de gevoelens en uitzichten van
al die menschen verschilt, eenvou
dig de helft plus. één heeft uit te
maken hoe het Staatsbestuur zal
worden ingericht.
Slaan wij dan nu ook den alge-
meenen woordentolk van Kramer op,
dan vinden wij daar hot woord
„democratie" aldus omschreven:
„een regeeringsvorm, waarbij het
„volk, dat is de gezamenlijke burgers,
„zoowel de wetgevende als uitvoe
rende macht heeft, en de mede
beden der regeering uit alle stan-
„den gekozen worden."
In dezen nieuweren, vervalschten,
revolutionairen, anti-christelijken zin
staat de democratie tegenover de
aristocratie in vijandige verhouding,
omdat zij doelt op het wegnemen
der door God gewilde rangen en
standen-
Yan waarzeggende vrouwen vinden wij
een voorbeeld in Velleda, die bij de Ba
tavieren als eene godin vereerd wei'3,
en bijna evenveel invloed had als Clau
dius Civiles. Het eiland Walcheren
was een bijzondere zetel van het Druï
disme, vele oudheden, vooral van de go
din Nehallennia zijn daar gevonden.
Zelfs de Noord-Brabantsche heiden heb
ben veel bewijzen opgeleverd, want men
heeft er vele grasheuveltjes of tumuli
ontdekt, waruit urnen met asck opge
dolven zijn. Waarschijnlijk heeft men
hier dus te doen met de „moerassen der
Menapiërs," waarvan oude sclirij vers ge
wagen.
Vier eeuwen voor de geboorte van
Christus was een Gallische stam naar
Italië getrokken, aan de Allia werden
de Romeinen verslagen in 390 en onder
Brennus werd Rome ingenomen, en ai-
leen aan de dappere verdediging van
het Capitool en het tijdig verschijnen
van den dictator Camillus was het be
houd der stad te danken. Honderd en
tien jaren later viel een andere Gallische
stam, weder door een Brennus aange
voerd, in Macedonië, zij doodden zelfs
den koning, drongen door Thessalië,
door den bergpas van Thermopile naar
Hellas, om do stad Delphi en haren
tempel te plunderen, maar door een
natuurverschijnsel verschrikt, trokken
zij terug. De Grieken schreven deze
uitkomst aan eene verschijning van A-
pollo zelf toe.
Tegelijkertijd drong een andere stam
in Klein-Azië door en bezette daar eene
landstreek, die naar hen Galatië genoemd
Het woord is dus in verkeerde
monden gekomen, evenals zooveel
woorden, die oorspronkelijk een
deugdelijke positieve beteekenis had
den.
Neem b. v. de woorden protes-
tantseli en gereformeerd- Hoeveel
menschen sieren zich met die namen,
en bedoelen er enkel mede, dat zij
niet bij dc roomschen behooren
Door echter te spreken van een
christelijke democratie wordt alle
misverstand uitgesloten en moet ie
der begrijpen, dat onze partij alleen
zulk een verandering in onze staats
instellingen wenseht te zien aange
bracht (altijd langs rodelijken weg)
die én den lageren èn de lioogeren
standen ten goede komt.
Yan voornaam deel der Regee-
ringspartij nu een deel der Oppositie;
van heerschende althans in naam)
de beheerscht, gejaagd, verdrukt,
veracht wordende. Ziet, lezers: dit
is onze tegenwoordige positie. Ver
bloemen we ons die niet!
Veel waarop we hoopten is een
verloren afgesneden zaak.
De vijand zal ons niet ontzien.
Maar daarom vreezen we niet.
Vast aaneengesloten om onze Banier,
staan we te midden van alle aanval
len onwrikbaar in en door de kracht
onzes Gods.
Maar dan ook niet gewankeld,
niet gesehippert of geplooid doch
fier te voorschijn getreden. Moge dit
ons 20 tal in de Tweede kamer doen,
en daar buiten? Dbhr gewerkt ge
werd, en aan wier bewoners do Apostel
Paulus zijn brief aan de Galaten richt
te. Hunne eigenaardigheden en taal
hebben zij nog eeuwen bewaard. Van
de Kimbren en Teutonen, die later aan
de Noordzee en Oostzee woonden, weten
wij, dat zij in het jaar 113 v. Chr.
door een geweldigen vloed verdreven
werden en Zuidwaarts trokken, waar
zij vele jaren de schrik der Romeinen
waren, maar eindelijk in de jaren 102
en IOI in twee ontzettend bloedige veld
slagen vernield en uitgeroeid werden.
Volgens de Romeinsche geschiedschrijvers
waren het ook Germanen, en behoorden
dus mede tot dien uitgebreiden volks
stam die reeds sedert de 4de eeuw v.
Chr. aan de Oostzee gevestigd was en
door God was bestemd om de drager te
worden der beschaving, nadat het rijk
van ijzer uiteen zou spatten en de oude
wereld met haar veelgodendom en hare
tot in het huivering- en walgingwekkende,
verbasterde en ontaarde zeden in het
niet zou zinken.
Als een ontzettend strafgericht kwamen
de met minachting aangeziene barbaren
overal do grenzen de3 rijks bestoken;
onbedorven, heldhaftige „Krijgsmannen"
als zij waren, vormden zij een volk, dat
eene toekomst had. Ook zij vereerden
verscheidene goden evenals de Galliërs,
gedeeltelijk onder eenigszins gelijkluiden
de namen.
Tuïsco, de zoon van Hertha of de
aarde en Man de zoon van Tuisco, wer
den als stamvaders vereerd. Wodan
was de krijgsgod en hun lievelingsdenk
beeld was, bij hem in het Walholla uit
streefd, gebeden met te meer vuur
naarmate de Liberale willekeur ons
tracht te verdrijven uit onze vastig
heden.
De Heere Regeert.
De nieuwe Minister van finan
cien, de heer Pierson belooft niet
veel voor onze landbouwers.
Op het landbouw-congres te Sche-
veningen, toen er sprake was, (onder
het uitbrengen van toasten), van
de verwachting, die men voor den
Landbouw van deze Regeering had,
verklaarde hij dat er van deze Re
geering geen protectie te wachten is.
Het verval van den Landbouw, zei-
de hij kwam omdat de landbouwers
over het algemeen„faineants et
ignorants" (nietsdoend en en onwe
tenden) zijn. Wat dunkt u hiervan
landbouwers? klinkt dat niet har,
brutaal en hatelijk in den mond van
een Minister?
Had hij er zich toe bepaald er
op te wijzen, dat de Regeering aan
den landbouw geen beteren dienst
kan bewijzen dan door ook in die
kringen vakkennis en ontwikkeling
te bevorderen, want dat onkunde
ook bij den boerenstand de groot
ste vijand is, niemand zou zicli ge
ërgerd hebben, maar nu maakten
zijne woorden den indruk alsof hij
aan de klasse der landbouwers een
testimonium van bijzondere domheid
en luiheid wilde uitreiken, en dat
kon natuurlijk onmogelijk in goede
aarde vallen.
Ons dunkt, dat de liberale land
de hersenpannen hunner verslagene vij
anden eens gerstebier te zullen drinken
Donar of Thor was de God des donders,
Pro, die des vredes en der vruchtbaar
heid Loki de god des vuurs, Poseti die
van het recht, Tir de god der bergen,
Norder die der zeeën, Ostara, was de go
din der lente, haar ter eere stookte men
in 't voorjaar groote vuren, Prija de
godin der liefde, Ilolda die van den
landbouw, Hilda, die der heldenzij
geleidde de schimmen' der gesneuvelden
naar het Walholla Zooals bij de Galliërs
waren ook hunne priesters tevens rech
ters Hunne godsdienstplechtigheden
kwamen veel met de bovengemelde over
een Waarzeggerij cn wichelarij, geloof
aan voorteekens, b v de vlucht der vogelen,
gekras van uilen enz menscheuoffers ter
eere van Wodan treffen wij ook hieraan
Hunne deugden en gebreken zijn genoeg
zaam Lekend uit de gewone leerboekjes
over de Vaderlandsche geschiedenis, als
mede, hoe zij hier met de Romeinen in
aanraking kwamen. Weldra kwamen deze
kloeke mannen, nadat zij zieh met de Ro
meinen hadden .verbonden, of door hen
onderworpen waren, bij deze laatsten in
groot aanzien en maakten zelfs deel uit
der keizerlijke lijfwacht Hoogstwaar
schijnlijk had dit voor de zoo vereerden
geene gunstige gevolgen en mannen zoo
als Herman, de vorst der Cherusken, en
Claudius Civilis, de aanvoerder der Bata
vieren, die, onbedorven van hart en ka
rakter, het verleidelijke Rome weder ver
laten konden, zijn wel uitzonderingen ge
weest
Wordt Vervolgd