m W,I b Eerste Blad. Vrijdag 35 eptem ter 1891. Zesde Jaargang No. 306. Antirevolutionair Orgaan I DEN DOOL STRIGT, INHOCSIGNO VINCES FEUILLETON. 2l/2, e 20 T. BOEKHOVEN. Alle stukken voor de Redactie bestemd. Advertentiën en verdere Administratie franco toe te xenden aan den Uitgever. Christelijk-Deinocra- tisch OllZ£ Positie. Een woord dat toekent. f °Pd 2,— 1,50 3,- 0,75 0,60 0,75 0,50 1- 0,80 0,35 0,55 0,45 2,15 0,40 0,75 pakjes,, 0,75 0,45 Vernissen, tot 40 ct p pd f 0,27 0,30 0,30 0,60 3,50 0,35 1,45 10 pd i en so ct krsch 1,10 p pd 11 2,- 11 0,35 1 JJ 11 3,- 1 ÏJ 11 5,50 1 n 3,50 1 2,25 ii 0,12 1 11 1,37 0,45 i, 0,06 1, 0,12 ii 0,10 1 11 ii 1,~ 1 100 1. 6,50 i, 0,40 10 i, 0,70 JJ JJ ii 1,20 11 11 1,10,- 11 11 0,80 JJ 11 n 1, rse prijzen. O "cc O p 10 pd 1,50 jj 100 „13,50 111 10 i, 3,50 1* jj JJ ii li jj JJ 6,50 jj JJ 5,50 jj JJ il 4, 0,60 37 V, o et p pd 0,75 n ti ll 1,25 1,50 ii 0,80 30 ct 35 fen. id 75 en 90 25 ct, per 100 pond f 2,25 10 Qua doosjes f 1,375 Itie 4 pond 5 ct, per 10 pond 40 er pond 15 ct, per 10 pond f 1,40 l5ct, per 10 f 1,35 kwasten, Yerf- len in diverse ryzen. prijscourant zijn meest courante indt men bij ons zins tot bovenge- gerekend worden wij ons minzaam van de Ileeren iIORY en JAC J. RT. J. BOUMAN aige Mannenkoren 5 ct. per stel. teil IO cf. ikomst van iederen tgever PROSPEC- NHEM. Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent. Voor Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. UITGEVER: SOMMELSU 3.0 Bi. Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en 3/2 maal Doekaankondiging 5 Cent per regel en k/3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur. gif Dit nummer bestaat nit twee bladen. II. In een Yorig artikel zeiden wij reeds, dat de christelijke democratie volstrekt niet op één pad loopt met de revolutionaire democratie, maar integendeel van geheel andere grond begrippen uitgaat en zich door ande re middelen naar een geheel ander doel heenbeweegt. Met opzet spraken wij van de re volutionaire democratie, omdat de aanhangers der sociaal-democratie be paald revolutie in een zeer kivaden zin, een wilde omverlialing van het be staande in plaats van geleidelijke hervorming beoogen. Nu noemen deze democraten zich sociaaldemocraten, omdat zij iets bij zonders met de maatschappij voor hebben. Doch op zichzelf zegt dit toch wei nig, want in een goeden zin hebben de christelijke democraten met hun stre ven óok een ideaal voor de geheele maatschappij en kunnen zij zichzelf dus óok sociaal-democraten heeten. Toch kunnen en zullen zij dit niet doen, omdat het woord eenmaal in historischen zin een booze beteekenis kreeg, en het altijd tot meerdere spraakverwarring leidt, als men voor twee of meer geheel uiteenloopende begrippen denzelfden term gebruikt. HET MORGENROOD DES EVANGELIES, in. De druïden stonden in de hoogste achting, zelfs boven de koningen en edelen des lands en waren tevens de de hoogste rechters; alles boog vol eer bied voor hen; in hunne witte mantels en lange grijze baarden zagen zij er in drukwekkend uit, al hunne godsdien stige handelingen, ook het plukken van geneeskruiden of het afsnijden van den heiligen marentak ging met veel geheim zinnigheid gepaard. Het laatste geschied de op een bepaalden tijd met eene gou den sikkel. Men weet, dat de ma rentak, of „Viscum album" eene woe kerplant is, die in Nederland zelden voorkomt, en alleen in Limburg wel op boomen wordt aangetroffen. Uit de bes sen wordt de vogellijm bereid. In Engeland speelt de „mistle-toe" bij enkele gelegenheden nog eene eigen aardige rol. Ook het ijzerkruid of Verbena was eene heilige plant met allerlei geheimzinnige krachten, even eens waren eik en linde en hazelaar heilig: De druïden oetenden ook de ge neeskunst uit, en zoo is het te verklaren, dat zij aan vele kruiden bijzondere ei genschappen en krachten toeschreven. Een zeer in 't oogvallende trek bij deze volkeren en waardoor zij verre ston den boven de Oostersche natiën is, dat bij hen de vrouwen als gelijken en levens gezellinnen der mannen beschouwd wer- Och, wij hebben het reeds meer malen betoogd, onze partijnamen in Nederland zijn uiterst gebrekkig en sluiten op zichzelf niet in wat men er door wil aanduiden. Een vreemdeling op ons politiek gebied, al kent hij nog zoo goed de beteekenis der woorden, gist op ver re na niet, wat onze partijnamen willen uitdrukken. Taalkundig opgevat kan en mag ieder conservatief, liberaal, radicaal, sociaal-democratisch of antirevoluti onair eu christelijk-democratisch zijn. Doch practisch gezien en uit een christelijk oogpunt alleen het laatste. Democratisch komt van demos volk en kratein heerschen. Nu gaf men naar deo«<f-historische beteekenis met het woord democra tisch te kennen, dat het volk mede invloed in de regeering der steden of Staten had, en dat het gemeentelijk bestuur of de landsmonarch niet met geheel onbeperkt gezag het bewind voerde. Maar let wel, met het volk bedoelde men dan niet de laagste volksklasse al leen, en de invloed van het volk werd niet gezocht om alle menschen in den Staat precies gelijk te maken; gelijk in invloed en geld en goederen-bezit. Neen, door die dwaze illusie werden zij over het algemeen niet aangevuurd. Alleen wilden de democraten van vorige eeuwen (vöör de achtiende en negentiende eeuw) aan het volk zekere rechten en vrijheden verzeke ren; zonder daarmede het bestaan van een hoogere dan menschelijke macht te willen ontkennen of hun den, zooals het volgens Gods instelling van den beginne geweest was. Ook zij werden in den priesterstand opgenomen, waren dan vooral waarzegsters en ver vulden als profetessen der toekomst eene gewichtige rol. Hoog stonden zij in aanzien, zelfs Keizers van Rome lieten haar raadplegen, nadat Gallië veroverd was: „Eén vrouw is duizend mannen t' erg" zegt Vondel en zoo is het licht verklaarbaar, dat de druïden dit gedeel te hunner beroepsbezigheid gaarne aan hunne echtgenoten overlieten. Het zou ons te ver van ons doel verwijderen, wilden wij nog meer bijzonderheden over de druïden en hunne godsdienst plechtigheden mededeelen. Alleen zij nog opgemerkt, dat het geloof aan ge- heimzinnigen invloed der geesten, voor teekens, uit zich veranderen in dieren, enz. met het uitvoeren van het Odinis- me en Druïdisme en de invoering des Christendoms slechts zeer langzaam ge weken is en zelfs in onze verlichte ne gentiende eeuw hier en daar nog het hoofd wel eens opsteekt. Ook in onze gewesten heeft het aloude Heidendom sporen van zijn bestaan achtergelaten, b. v. de namen van de dagen der week doen ons zien, dat Sunna en Mani, Tuis of Thijs, Wodan en Donar, Frija en Surtur hier ook vereerd zijn. Pacitus maakt gewag van een heilig woud in Fries land, en het is wel zeker, dat de Hunne- schans bij het Udelerineer op de Veluwe, de gelijknamige heuvel aan den Rijn bij Oosterbeek, de Heimenberg bij Rhenen, de heuvel Montferland bij 's-IIeerenberg zulke heilige offerplaatsen geweest zijn. aardsche "Vorsten te willen verdrijven. En in landen waar later het christen dom doordrong werd die toeleg na tuurlijk nog veel minder openbaar (de toeleg nl. om de door God gestelde overheden te miskennen en te ver dringen). Na de verbreiding echter van de leer van Rousseau en diens geest verwanten kwam er in het weste lijk Europa een geheel ander stre ven aan het licht, n.l. om met al- geheele miskenning van het gezag Gods en de door Hem gestelde Overheden, het volk oppermachtig te maken, d. w. z. niet het volk als organisch geheel, maar bij den tel, als een hoop los naast elkaar levende wezens genomen, zoodat dan waar de gevoelens en uitzichten van al die menschen verschilt, eenvou dig de helft plus. één heeft uit te maken hoe het Staatsbestuur zal worden ingericht. Slaan wij dan nu ook den alge- meenen woordentolk van Kramer op, dan vinden wij daar hot woord „democratie" aldus omschreven: „een regeeringsvorm, waarbij het „volk, dat is de gezamenlijke burgers, „zoowel de wetgevende als uitvoe rende macht heeft, en de mede beden der regeering uit alle stan- „den gekozen worden." In dezen nieuweren, vervalschten, revolutionairen, anti-christelijken zin staat de democratie tegenover de aristocratie in vijandige verhouding, omdat zij doelt op het wegnemen der door God gewilde rangen en standen- Yan waarzeggende vrouwen vinden wij een voorbeeld in Velleda, die bij de Ba tavieren als eene godin vereerd wei'3, en bijna evenveel invloed had als Clau dius Civiles. Het eiland Walcheren was een bijzondere zetel van het Druï disme, vele oudheden, vooral van de go din Nehallennia zijn daar gevonden. Zelfs de Noord-Brabantsche heiden heb ben veel bewijzen opgeleverd, want men heeft er vele grasheuveltjes of tumuli ontdekt, waruit urnen met asck opge dolven zijn. Waarschijnlijk heeft men hier dus te doen met de „moerassen der Menapiërs," waarvan oude sclirij vers ge wagen. Vier eeuwen voor de geboorte van Christus was een Gallische stam naar Italië getrokken, aan de Allia werden de Romeinen verslagen in 390 en onder Brennus werd Rome ingenomen, en ai- leen aan de dappere verdediging van het Capitool en het tijdig verschijnen van den dictator Camillus was het be houd der stad te danken. Honderd en tien jaren later viel een andere Gallische stam, weder door een Brennus aange voerd, in Macedonië, zij doodden zelfs den koning, drongen door Thessalië, door den bergpas van Thermopile naar Hellas, om do stad Delphi en haren tempel te plunderen, maar door een natuurverschijnsel verschrikt, trokken zij terug. De Grieken schreven deze uitkomst aan eene verschijning van A- pollo zelf toe. Tegelijkertijd drong een andere stam in Klein-Azië door en bezette daar eene landstreek, die naar hen Galatië genoemd Het woord is dus in verkeerde monden gekomen, evenals zooveel woorden, die oorspronkelijk een deugdelijke positieve beteekenis had den. Neem b. v. de woorden protes- tantseli en gereformeerd- Hoeveel menschen sieren zich met die namen, en bedoelen er enkel mede, dat zij niet bij dc roomschen behooren Door echter te spreken van een christelijke democratie wordt alle misverstand uitgesloten en moet ie der begrijpen, dat onze partij alleen zulk een verandering in onze staats instellingen wenseht te zien aange bracht (altijd langs rodelijken weg) die én den lageren èn de lioogeren standen ten goede komt. Yan voornaam deel der Regee- ringspartij nu een deel der Oppositie; van heerschende althans in naam) de beheerscht, gejaagd, verdrukt, veracht wordende. Ziet, lezers: dit is onze tegenwoordige positie. Ver bloemen we ons die niet! Veel waarop we hoopten is een verloren afgesneden zaak. De vijand zal ons niet ontzien. Maar daarom vreezen we niet. Vast aaneengesloten om onze Banier, staan we te midden van alle aanval len onwrikbaar in en door de kracht onzes Gods. Maar dan ook niet gewankeld, niet gesehippert of geplooid doch fier te voorschijn getreden. Moge dit ons 20 tal in de Tweede kamer doen, en daar buiten? Dbhr gewerkt ge werd, en aan wier bewoners do Apostel Paulus zijn brief aan de Galaten richt te. Hunne eigenaardigheden en taal hebben zij nog eeuwen bewaard. Van de Kimbren en Teutonen, die later aan de Noordzee en Oostzee woonden, weten wij, dat zij in het jaar 113 v. Chr. door een geweldigen vloed verdreven werden en Zuidwaarts trokken, waar zij vele jaren de schrik der Romeinen waren, maar eindelijk in de jaren 102 en IOI in twee ontzettend bloedige veld slagen vernield en uitgeroeid werden. Volgens de Romeinsche geschiedschrijvers waren het ook Germanen, en behoorden dus mede tot dien uitgebreiden volks stam die reeds sedert de 4de eeuw v. Chr. aan de Oostzee gevestigd was en door God was bestemd om de drager te worden der beschaving, nadat het rijk van ijzer uiteen zou spatten en de oude wereld met haar veelgodendom en hare tot in het huivering- en walgingwekkende, verbasterde en ontaarde zeden in het niet zou zinken. Als een ontzettend strafgericht kwamen de met minachting aangeziene barbaren overal do grenzen de3 rijks bestoken; onbedorven, heldhaftige „Krijgsmannen" als zij waren, vormden zij een volk, dat eene toekomst had. Ook zij vereerden verscheidene goden evenals de Galliërs, gedeeltelijk onder eenigszins gelijkluiden de namen. Tuïsco, de zoon van Hertha of de aarde en Man de zoon van Tuisco, wer den als stamvaders vereerd. Wodan was de krijgsgod en hun lievelingsdenk beeld was, bij hem in het Walholla uit streefd, gebeden met te meer vuur naarmate de Liberale willekeur ons tracht te verdrijven uit onze vastig heden. De Heere Regeert. De nieuwe Minister van finan cien, de heer Pierson belooft niet veel voor onze landbouwers. Op het landbouw-congres te Sche- veningen, toen er sprake was, (onder het uitbrengen van toasten), van de verwachting, die men voor den Landbouw van deze Regeering had, verklaarde hij dat er van deze Re geering geen protectie te wachten is. Het verval van den Landbouw, zei- de hij kwam omdat de landbouwers over het algemeen„faineants et ignorants" (nietsdoend en en onwe tenden) zijn. Wat dunkt u hiervan landbouwers? klinkt dat niet har, brutaal en hatelijk in den mond van een Minister? Had hij er zich toe bepaald er op te wijzen, dat de Regeering aan den landbouw geen beteren dienst kan bewijzen dan door ook in die kringen vakkennis en ontwikkeling te bevorderen, want dat onkunde ook bij den boerenstand de groot ste vijand is, niemand zou zicli ge ërgerd hebben, maar nu maakten zijne woorden den indruk alsof hij aan de klasse der landbouwers een testimonium van bijzondere domheid en luiheid wilde uitreiken, en dat kon natuurlijk onmogelijk in goede aarde vallen. Ons dunkt, dat de liberale land de hersenpannen hunner verslagene vij anden eens gerstebier te zullen drinken Donar of Thor was de God des donders, Pro, die des vredes en der vruchtbaar heid Loki de god des vuurs, Poseti die van het recht, Tir de god der bergen, Norder die der zeeën, Ostara, was de go din der lente, haar ter eere stookte men in 't voorjaar groote vuren, Prija de godin der liefde, Ilolda die van den landbouw, Hilda, die der heldenzij geleidde de schimmen' der gesneuvelden naar het Walholla Zooals bij de Galliërs waren ook hunne priesters tevens rech ters Hunne godsdienstplechtigheden kwamen veel met de bovengemelde over een Waarzeggerij cn wichelarij, geloof aan voorteekens, b v de vlucht der vogelen, gekras van uilen enz menscheuoffers ter eere van Wodan treffen wij ook hieraan Hunne deugden en gebreken zijn genoeg zaam Lekend uit de gewone leerboekjes over de Vaderlandsche geschiedenis, als mede, hoe zij hier met de Romeinen in aanraking kwamen. Weldra kwamen deze kloeke mannen, nadat zij zieh met de Ro meinen hadden .verbonden, of door hen onderworpen waren, bij deze laatsten in groot aanzien en maakten zelfs deel uit der keizerlijke lijfwacht Hoogstwaar schijnlijk had dit voor de zoo vereerden geene gunstige gevolgen en mannen zoo als Herman, de vorst der Cherusken, en Claudius Civilis, de aanvoerder der Bata vieren, die, onbedorven van hart en ka rakter, het verleidelijke Rome weder ver laten konden, zijn wel uitzonderingen ge weest Wordt Vervolgd

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1891 | | pagina 1