f
'Zesde Jaargang No. 297.
ww m mtamiessEs
i
SI)Kill fJi.4i'.li)f;.
I
J
il
1
t
Orgaan
IN HOC SIGNO VINCES
FEUILLETON.
T. BOEKHOVEN.
r#
-- - '.vv CQCfini
-cw 0.
Traj;
Sopj>ga
<■7 ït»
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco per post 50 Cent.
Voor Amerika bij vooruitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
uitgever:
SO.ISMMILHBSBJM.
Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel ineer 10 cent en 3/2 maa
Boekaankondiging 5 Cent per regel en '»/3 maal.
Dienstaanvrageu en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Grooto letters on vignetten worden berekend naar do plaatsruimte die zij beslaan
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmiddag 12 uur.
-cwnm TTZZ■yivnrv-nxoczLtt.ur ytfv» smr-±
Ailc duiiEten voor do l&cdaciic bestemd, Advertentie» oei verdere Administratie frame» toe te zonde» aan de» Uitgever,
e
Waf
Mai
N ij-
Vol
oui
Tit
Wi
Ve
Mi
TV
nl
Zc
A
N
V
q
r
1
3
H;7 die hunne inkoopen doen op
L de in dit blad voorkomende adoer -
tentiën, worden beleefd verzocht de
naam van ons blad daarbij te noemen.
Hierdoor verplicht U zeer,
de Uitgever.
De Aaccinedwang-.
Terwijl de liberale redenaars, die
bij de verkiezingen het land door
trokken, met kennelijke voorliefde
de voorgestelde opheffing van den
vaccinedwang aanvielen en wraak
riepen over het onverstand van een
regeering, die hare onderdanen niet
wilue helpen besehermen tegen de
pokken, heeft die tel bestookte re
geering eene Nota aan de Kamer
aangeboden, zoo degelijk en ter zake
dienende, dat zelfs de meest over
tuigde voorstander der vaccine, niet
zal kunnen nalaten te erkennen dat
de tegenstanders der inentingsdwang
krachtige argumenten ter hunner
beschikking hebben.
Gaarne drukten wij heel het stuk
hier af.
Doch daaraan is eenvoudig niet
te denkenimmers de Nota beslaat
buiten de bijbehoorende staten, niet
minder dan 19 bladz. ieder van
twee kolommen van het Bijblad.
Wij moeten ons dus bepalen tot
een zeer vluchtige vermelding van
den inhoud, doch behouden ons voor
van tijd tot tijd enkele der meest
belangrijke gedeelten aan onze le
zers mede te deelen.
Eene afzonderlijke uitgave komt
ons zeer gewenscht voor, daar ons
volk zelden het Bijblad en nog minder
liet
DE ZEEROOVER.
ii
De uitwerking daarvan was vreeselijk.
lOnder in het schip, wareu de bidden-
fden, die daarvan hevig verschrikten,
op hunne aangezichten gevallen,
jen baden altijd ernstiger en vuriger.
Boven op het dek verwachtte men
louder de verschrikkelijkste angst en
rees, de tweede laag van liet roofschip;
iie volgde dan ook met ontzettend ge-
eld, doch zonder noemenswaardige
ihade aanterichten. De roover, zeker
lat zijn buit hem niet ontvluchten zou
zijn manschap de enterhaken en
ireggen voor den dag halen, om de
Irittannia aan boord te komen. Het
van bet koopvaardijschip zou binnen
inkele minuten beslist zijn. Daar werd
)p eens het schip als door een wervelwind
«ingegrepen. Tot een stormwind groeide
Jezeaan en blies met kracht en onstuimig
heid in de nog overgebleven zeilen. De
leeroover gaf weder een laag, alsof hij
iet schip in de grond wilde boren. Do
ionder van 't geschut kraakte vreese-
|jk. Dichte kruiddamp omgaf het schip
men kon bjna geen hand meer
'oor de oogen zien. Een ieder geloofde
lat de roovers reeds meester van het
jehip waren, en toch was de vijand
)og niet aan boord.
Daar werd men een zonderbare bc-
'eging in liet koopvaardj.sohip gewaar
let begon als in een wervelwind in de
jondte te draajen. De bemanning kon
li' niets aan doen, want een bovenna-
,-iU'lijke macht scheen het te hebben
langegrepen. De bruisende baren wier-
lot i
de daarbij behoorende bijlagen in
handen krijgt.
Eerst geeft de regeering een kort
overzicht van de geschiedenis van
het VMwmo-rraagsfuk.
Daarin stelt en beantwoord zij
de volgende vragen
le. Aan welke oorzaken moet de
daling der pokkensterfte, welke in
den loop dezer eeuw wordt waar
genomenworden toegeschrevenen is
eene algemeene toepassing der vac
cinatie voldoende om pokken epide-
mi'ën te voorkomen
2e Is vaccinatie of vaccinatie en
re vaccinatie een beveiligingsmiddel
tegen de pokken?
3e. Zijn die nielingeënten, meer in
het bijzonder de niet ingeente kinde
ren, een gevaar roor de ingeënten?
4e. Is vaccinatie een beveiligings
middel tegen het sterren aan pokken
5e. Welke zijn de schadelijke ge
volgen der inenting en kunnen deze
door inachtneming van gepaste voor
zorgsmaatregelen voorkomen worden
Heeds uit deze vragen bljjkt tor-
stond dat de regeering metterdaad
de k wetsie onderde oogen heeft gezien.
Zij stelde zich niet tevreden met
het uitspreken van eenige algemeen
heden, maar zelfs hare tegenstan
ders zullen dit moeten erkennen
•zij is op strikt logische wijze
te werk gegaan.
En hoe luidt nu het antwoord
op al die vragen 'f
In édn woord gezegdvernieti
gend voor do voorstanders van den
vaccinedwang.
pen het als een speelbal rond. Do ele
menten hadden zich, op Gods bevel, in
den strijd gemengd, en met ont
zettende kracht werd het krakende schip
op de vleugelen van een opstekenden
orkaan naar liet zuiden heengeslingcrd.
In dit oogenblik hoorde men in de
verte eenige kanonschoten. Men kan
zich de verbazing van de bemanning
der Brittannia nauwelijks begrijpen
toen zij den kaper in een ver verschiet
nog maar zien konden, terwijl deze
hun als tot afscheidsgroet eenige ka
nonschoten nazond. Hij had de bloedvlag
naar boneden gehaald en stuurde naar
het westen. Alles duidde aan dat hij de
vervolging had gestaakt, waarom
echter, dat was voor iedereen onbe
grijpelijk.
Nu begaf zich de kapitein naar de
kajuit waar de biddende zendelingen
nog altjd op de knieën lagen. Hij riep
hun toe: Geloofd zij God, die uw ge
bod verhoord heef. Wij zijn gered!"
Hij knielde naast hen neder. Onder
vreugdetranen begonnen de broeders te
zingen. „Zoo ik niet had geloofd, dat
in dit leven Mjn ziel Gods gunst en
hulp genieten zou" enz. - Daarop gin
gen allen naar het verdek waar de ge-
heele bemanning verzameld was. Nog kon
men den kaper, doch maar alleen in
het wjde verschiet, ontdekken. Allen
wierpen zich nogmaals op de knieen en
do oudste zendeling dankte nogmaals open
lijk den Heere, de toevlucht voor al de
Zijnen voor Zijne zichtbare redding uit
dit doodsgevaar. De bemanning werd ook
door den zendeling dringend vermaand,
nu den Heere, wiens macht zij zoo
zichtbaar hadden aanschouwd, hun
hart le scheuken en Hem hun geredde
lleeds het antwoord op de eerste
vraag valt gansch anders uit, dan
O O
men denken zou.
Uit offieieelo bescheiden toont de
regeering' aan hoe het met de sterfte
aan pokken in de laatste 100 jaren
in Zweden, Engeland, Frankrijk,
BeierenOostenrijkBelgië en Britsch
Indië is gelegen en tevens hoe het
met de vaccinatie in die verschil
lende landen gedurende dien tijd
was gesteld. En wat blijkt nu?
Dit, dat pokkenepidemiön zoowel
daar waar veel gevaccineerd werd
voorkwamen als daar dit slechts
weinig geschiedde, dat de sterfte
evenzeer geen verband hield met
meer of minder trouwe inenting,
doch dat in die landen waar het
afzonderings-sgsteem werd toegepast
de stortte terstond op in het oog
vallende wijze afnam, zoodat men
uit de verminderde sterfte wel tot
liet aanprijzen van de afzondering
der poklijders doch nooit tot het
invoeren der vaccinedwang zou kun
nen coucludeeren.
Om de tweede vraag te beant
woorden legt de regeering een aan
tal gegevens over, deels aan Duitsche,
deels aan Engclsche statistieken ont
leend.
Uit deze opgaven blijkt dat bij
elke epidemie een zeer groot aantal
go vaccineerden door de pokken wordt
aangetast, doch tevens dat het aan
tal niet gevaccineerden, percents
gewijze genomen, grooter is. IIoo
die juiste verhouding echter tusschcn
die beide is, kan niet worden uit
leven toetewijden.
Dit gebed had een gezegende uitwer
king. Vele matrozen reikten met tranen
in de oogen den Zendeling de hand,
en toen zij na eenige dagen bohouden te
St. Thomas aankwam omhelsde de kapi
tein de zendelingen en zeide nogmaals,
„Uw gebed heeft ons gered, gedenk
mij verder in uwe geboden opdat ook
mijn ziel gered moge worden. Onder ve
le hartelijke liefdebetuigingen namen zij
afscheid.
Men kan denken met welke vreugde
de zendelingen door hunne broeders op
het eiland ontvangen worden. Bij het ver
halen van hetgeen hun overkomen was
stegen nogmaals do dankgebeden der
gemeente omhoog en men kwam overeen
elk jaar dezen dag als gedenkdag aan
Gods bijzondere trouw te vieren.
Vele jaren verliepen er. De vrede was
weder ingetreden doch immer gingen de
zendelingen voort, dien gedenkwaardigen
dag van uitredding plechtig te herdenken.
Toon zij eens b j die gelegenheid ver
gaderd waren bevond zich in hun kerk
gebouw een vreemdeling van lioogen en
statigen lichaamsbouw. Mij was aan al
len onbekend doch op zijn trokken was
een zeker kenmerk van vrede door het
geloof ia Christus verspreid, hetwelk
voor Gods kinderen duidelijk zichtbaar
aan do wereld onbekend is.
Men vraagde hen na geëindigde gods
dienstoefening wie hij was. Hij antwoord
de de zendelingVeroorloof mij do vraag
„zijt gij hot werkelijk die voor achtbaar
met een-Engelsche brik hier zijt aange
komen Ea toen bij een toestemmend
antwoord kreeg, vraagde hij„Dus zijt
gij door eon kaperschip aangevallen en
hebt dat bijgewoond?" „Ja, cn waar
gemaakt daar in geen land ter
wereld de bevolking verdeeld is
in gevaccineerden en niet gevacci
neerden zoodat het altijd hoogst
mocielijk is de juiste verhouding
percentsgewijze op te geven.
Wat echter zeer opmerkelijk mag
boeten, is, dat uit die tabellen blijkt
dat naar gelang van den leeftijd,
het aantal zieken onder de gevac
cineerden toe cn onder do niet ge
vaccineerden afneemt.
Zoo geeft Bijv. een overzicht van
verschillende officieele Duitsche pok-
kenlijsten het volgende resultaat.
Ingeënton
i -
Leeftijd in
jaren.
en gore-
vaecineer-
deu.
Niot in-
goiint.
i
425
2029
2— 5
2005
2716
6-10
1560
525
11-15
1469
90
16-20
3320
128
21-30
9297
316
31-40
6209
190
41-60
6359
161
61-80
1064
71
81 on daarboven 6
1
onbekend
83
29
Totaal
32497
6242
Natuurlijk mogen uit deze cijfers
geen vaste conclusion worden afgeleid,
daartoe zou men nog over tal van
andere gegevens moeten kunnen be
schikken en in de eerste plaats met
stellige zekerheid moeten weton,
hoeveel nict-ingeento porsonen er
van iederen leeftijd aanwezig waren.
Doch dit eene blijkt toch over
duidelijk de vaccinatie is geen af-
oin vraagt gij dat zoo nadrukkelijk
Dat zal ik u zeggen: „Ik ben zelfde
kaperkapitein geweest, die u aangreep."
Allen zagen hem mot verbazing aan,
terwijl hij voortging. „De wondorba-
re redding van uw schip heeft mij uit
de ketenen des duivels gered. Hoort hoe
dat toeging:
Met overmoed zag ik uw kleine brik
reeds als een goede buit aan, die mij
zooals ik meende onmogelijk ontkomen
kon. Reeds liet ik do enterhaken goreed
maken, toen opeens mijn vaartuig een
hevigen schok bekwam, waardoor een paar
van mijn lieden zelfs met die haken in
zoo vielen.
[k wist niet wat ons overkwam on
moedigde de anderen aan om toch vol
te houden, maar het was of iedereen
door schrik verlamd was. En eer ik
ree'nt wist wat ik doen zoude, zag ik
eensklaps uw schip met een ongeloofe-
lijko vaart wegslingeren en mijn ontzet
ting steeg ten top toen ik een groot aan
tal lichtende gestalten als Engelen ont
waarde, die uw schip omgaven, terwijl
het mijne in zijn vaart door zwarte, ake
lige duivels werd omringd, die zelfs aan
het roer schenen te hangen. Verbijsterd
en diep ontzet, schreeuwde ik„Laat
af, en laat ons dadelijk zoover moge
lijk wegvliegen!" Dat geschiedde, cn
weldra hadden wij uw schip uit het oog
verloren. Een stomme ontzetting had
mijne gansehe manschap bevangen. Ik
kon dat niet kwijt; raken en geraakte in
een aanhoudends onrust, cn angst. Na
verloop van eenigen tijd vernam ik, op
mijn angstig vragen wat die Brittannia
toch aan boord had geliad, dat daarop
de zendelingen van de gemeente te St.
Thomas geweest waren.
doend beveiligingsmiddel tegen de
pokken.
Als een staaltje van het bijgeloof, dat
onder de Joden in het Oosten hcerscht
deelen wij het volgende vooral mede,
ontleend aan een brief, dien een broe
der uit Israel ontving van ecu jeugdigen
Russischen Jood, die het N. Testament
gelooft.
Op den weg van Warschau naar
Plotsk vond hij in een stadje een man,
dien hij op den eersten aanblik herkende
als een zoogenaamde wonberdoener. De-
zo had een langen, zwarten baard; twee
lange haarlokken kwamen lan onder
zijn hoed te voor3shijn; hij droeg een
lange, zwarte jas, die met een breeden
gordel was vastgebonden, zonder kraag
want eene kraag te dragen beschouwt
do seete, waartoe hij behoort, a!s zonde;
maar in de plaats daarvan had hij aan
den hals een stuk wit goed. Rondom hem
stonden eene menigte menschen. Onze
jonge vriend vroeg aan dozen en genen
wat hier te doen was, maar ieder, wien
hij het vroeg, zag hem, mot verschrikte
oegen aan. Na verloop van een kwartier
hoorde men den man zeggen: „Jozefje:
span de paarden in, want wij moeten
nog voor 12 uur te P. zijn. Gij weet,
dat ik Vrijdags nooit na twaatf uur op
don middag rijd want na twaalf uur
vangt voor mij de Sabbath aan."
„Goed Tabbiantwoordde do voerman
en ging in den stal. Onze vriend ging
hem na, en zeide tot hem: „Goede mail!
vertel mij eens even, wat is dit hier voor
eene verzameling, en wie is die man, op
wien aller oogen zijn gericht?
„Dat is de Rabbi S. uit G." antwoord
de de voerman op trotschen toon.
„En wat doet hij hier eigenlijk?"
„Wat hij hier'doel? Hobt gij dan het
wonder niet gezien, dat do Heilige Rabbi
hier gedaan heeft?
„Neen."
Dit bericht werkte op mijn gemoed
met wonderbare kracht. 'Zoo stonden dus
zij in den dienst van den Heer des Lichts
en ik in dienst van den vorst der duis
ternis! Van dit uur af was het mijn
begeerte, den weg van lien, die ik ver
volgd had, te leeren kennen. Ik ver-
koelit mijn schip en bogaf mij naar Now-
York. Aldaar kwam ik mot een Christen-
leeraar in aanraking en hoorde zijne
prediking. Mijn gansehe ellendige toestand
voor God den rechtvaardigen Rechter
werd mij openbaar door Gods ontdekkend
licht en na lange worsteling gewerd my
aan de voet van het kruis, de zalige ver
zekering dat ook aan mij, den grootsten
der zondaren, genade was geschied en ik
ben dus door genade een arm zondaar
geworden, docli tevens rijk door mijn
Heiland Jezus Christus. Het was een van
mijn liefste wenschen, u eens te ontmoeten
en ziedaar, thans werd mij de weg ge
opend tot roem van 's Hoeren genade u
dit persoonlijk eens te mogen verhalen.
O! prijst met mij onzen Heiland voor
Zijne wonderlijke wegen!"
Een algemeene verwondering der ver
gaderde gemeente volgde op deze woorden.
Doch de oudste zendeling sprak Niet
ons, o Heere, maar Uw naam zij roem
en eerc. Gij mannen, ziet niet op ons,
als hadden wij dezen man losgemaakt
van des duivels strikken door onze kracht
of verdienste. Het zij u allen kennelijk,
dat deze in den naam van don Gekruisten,
voor u gezond staat. Hand. 3: 12 en 13.
En moge het ons antwoord zjjn: Bij
de discipelen van dezen gekruisten cn
opgestanen Jezus wiliou wij ook ons
scharen 1
•V
lw -
1
1
il
t
