mm ui: ww-m Woensdag 0 Mei 1891 Antirevolutionah Orgaan -/?? feuilletonT" IN HOC SIGNO VINCES Alle stukken voos* «Ie lletf.aetie bestemd. Advertentiën en verdere Administratie lianen toe te zenden aan den t itaever. Het Geheimzinnige Huis. I)eze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden franco por post f 1. liet Zaterdagsnummer alleen 50 Cent. Voor Amerika bij vooruitbetaling f 5,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. UITGEVER: T. BOEKHOVEN. Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en maal. Boekaankondiging 5 Cent per regel en k/3 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag en Vrijdagmiddag 12 uur. tins concept werkpro gram. II. In ons vorig nummer bespraken wij de inleiding en hot eerste artikel. Tlians beginnen wij dus met art. 2: „Bevestiging van onze Constitutio- neele vrijheden door invoering nu reeds voor zoover de Grondwet toelaat, van een kiesstelsel op den algemeenen grondslag van een kiesrecht der ge- zindhoofden, opdat de bestaande over- heersching van de ééne klasse der maatschappij door de andere een einde nemen; maar tevens met dien verstande, dat elke overheersching in omgekeerde orde wordo voorkomen. In dit artikel wórdt liet rondweg uitgesproken, dat onze partij het z.g. huismans- kiesrecht wensckt inge voerd te zien, ter bevestiging onzer constitutioneele vrijheden Wat verstaat men onder deze vrij heden Het zijn die vrijheden en rechten, welke onze natie in den loop der tijden verwierf tot bewaring van haar evenwicht en ter beteugeling van het misbruik van het gezag. Het zijn kostelijke vrijheden, waar voor onze vaderen eenmaal streden, en die niet alleen moeten bewaard maar ook bevestigd en uitgebreid worden. Eén van die vrijheden nu is het mogen kiezen van volksvertegen woordigers, die de belangen der natie bij de Kroon kunnen bepleiten. Maar zullen nu de volksvertegen woordigers in waarheid het volk ver- T) Hoofdstuk. Y. IIET GEHEIMZINNIG GETIK. De twee mannen hielden stil voo# het geheimzinnige huis, en nadat zij zorgvul dig hadden rondgezien, om te weten of- er iemand in het gezicht was, gaf Pat terson mot een vinger een lichte tik te gen de deur. Hij werd onmiddeljk ge opend door iemand die binnen was; de twee mannen traden schielijk binnen, en do deur werd achter hen gesloten. Verscheidene donkere gedaanten kro pen dien nacht naar het geheimzinnige huissommige van hen werden door de voordeur binnengelaten, anderen achter een of twee door middel van een ka trol, dat in een steeg uitkwam. Dit was zeker, de geest of het spook had dien nacht overvloed van gezelschap. Het was omstreeks een uur, nadat (lit voorviel, dat Nellie ontwaakte, door een zacht getik aan haar slaapkamerdeur. Zij richtte zich op in bed en zeide met eenigszins verschrikte stem „Wie is daar?" „Ik ben het slechts," zeide Ada, ter wijl zij met een kandelaar in de hand binnen kwam. „Ik dacht, dat gij wel graag eens de kruk van de oude dame zoudt willen hooren; zij begon er wei nige minuten geleden mee te kloppen, dien gij in mijne kamer wilt komen, kunt tegenwoordigen, dan moeten zij ook door alle standen gezamenlijk gekozen worden, en moet het kiesrecht niet afhankelijk gesteld worden van een zeker bezit van geld en goed. Toch stuurde de liberale partij het dien kant uit. Door het kiesrecht eerst aan een zekere belastingsom en latér ook aan een zekere huursom te binden, werd de burgerij gedeeld in twee klassen, de vermogenden cn de o/ivermogen- (len, de bezittenden en de niet-bezit- tenden, en kreeg vanzelf de bezit tende klasse op wetgevend gebied het overwicht over de niet-bezitten- den. Zoo ontstond er een kiezers aristocratie; zoo begon het kapitaal in het land te regoeven en werden de mindere standen beroofd van allen invloed op de regeering. Dit is het misbruik, dat er van de constitutioneele vrijheid gemaakt is. Op deze wijze werd de Mammon gediend, en werd er bij de mindere standen rechtmatige ontevredenheid opgewekt. En nu komt men van twee kanion tegen dit onrecht op. De socialisten en vele radicalen zeggen: „geef, o Overheid ieder meer derjarig man het stemrecht, want allen hebben er gelijkelijk recht op de nigt geldelijk vermogende burgers mogen en moeten even goed kun nen zeggen hoe zij het land willen bestuurd hebben als de rijkeren." gij haar hooren. Nellie beefde van het hoofd tot de voeten' toen zij haar morgenjapon aan gedaan hebbende, in Ada,s kamer bin nen trad. De twee meisjes hurkten op den grond neder, en legde hunne ooren tegen den muur. „Ik hoor niets," zeide Nellie na een stilte van eenige minuten„gelooft gij niet, dat gij het u verbeeld hebt, Ada „Iloor luister!" zeide haar nicht en het houdt wel eens meer op ;het zal weldra weer beginnen." Zij hadden niet lang meer te wachten. Helder en duidelijk hoorden zij, een oogenblik later een gestadig getik, dat acht of tien minuten aanhield, en dan ophield als te voren. „Wat kan dat zijn, Ada? vraagde Nellie ten laatste. „Kan liet geen water in de gooten zijn. Bij ons thuis, maken de gooten soms zoo'n vreemd geraas.', „Neen, dat kan niet zijn" zeide Ada omdat wij aan die zijde van het huis geen gooten hebben." „Wat kan het dan zijn vroeg haar nicht. „Nellie," zeide Ada, „ik weet niet wat het is. Ik geloof niet aan spoken, ik denk dat het zeer dwaas is daaraan te geloo- ven-, en toch dit is zeker, dat huis hier naast is een geheimzinnig huis." Hoofdstuk TIL LASTIGE GEDACHTEN. Het grauwe morgenlicht was nau- En van de andere zijde komen de antirevolutionairen en vragen ook uitbreiding van kiesrecht op een al- gemeener grondslag. Maar deze doen het niet om de hooge regeering feitelijk meer en meer van haar gezag te berooven en er de volksregoering voor in de plaats te brengen. Neen maar om het recht cn het evenwicht in de natie te herstellen en onder een regeering, gesteund door een vertegenwoordiging uit de gelieele natie een geruster en stiller christelijk leven te kunnen leiden. De socialisten willen dus met hun algemeen stemrecht liet hooge gezag ondermijnen on afbrekenterwijl onze partij juist omgekeerd daardoor het gezag wil bevestigen en verduurza men. Yan daar ook, dat de socialisten •en vele radicalen de kiezers maar hij den telmet een losse hoop een lingen willen vermeerderen terwijl onze partij wil letten op het orga nisme van ons volk en daarom uit elke cel van ons organisch-nationaal weefsel een kiezer vraagt. Zoo zijn de antirev. gekomen tot huismanskiesrecht of het kiesrecht der gezinshoofden. Nu laat de tegenwoordige Grond- O o wet wel niet toe, oni alle gezins hoofden kiezer to maicen, dewijl zij alleen mannelijke kiezers accepteert, die in „welstand', verkoeren en ,.ge- welijks aan de kimmen zichtbaar, toen Robert Snowden, kleine Grada's vader stil uit een venster in den zijgevel van het geheimzinnige huis kroop, en voor zichtig en steelsgew js onder de struiken in het t uintje doorkroop, tot hij den muur bereikte, die het tuintje van den nau- wen gang scheidde, waarin de tuindeur uitkwam. Hier wachtte hij eenige oogenblikken, zijn oor te luisteren leggend of hij ook het minste geruisch in de straat hoorde maar niets hoorende, sprong hij schielijk over den muur en keerde huiswaarts een anderen weg kiezende, dan, waar door hij met zijn metgezel gekomen was en zooveel mogelijk donkore gangen en stille achterstraten kiezende. Robert Snowden was dikwijls op de zelfde wijze en op donzelfden tijd thuis gekomen, maar nooit was hij met zulk een bezwaard hard thuis gekomen. „Zult gij en ik te zamon zijn gedu rende dien langen' langen tijd?" had kleine Grada gevraagd, en haar vraag lag hem als lood, als een ontzettende last, op het hart. „Cristus voor mijO, indien hij dat zeggen kon, zooals Grada het kon was het te laat zeide zijns moeders hijbei niets iets van de vergeving van zonden om Jezus wil Ja, maar hij wist dat dan de zonde moest worden opgegeven hij kon toch do zonde niet aanhouden en terzelfder tijd op vergeving hopen; hij kon niet zeggen „zonde voor mij" en Cristus voor mij" in één adem. Zou hij Doch de woorden „in voorkomen, dat wij schikt" zijn welstand" en „geschikt" zijn zeer rekbaar. Men kan er het huismans kiesrecht bijna mede bereiken, liet bobben er regelmatig besturen van een huisgezin kan aangemerkt wor den als kenteeken van „welstand" in dc maatschappij. En om nn te door zulk een fameuse uitbreiding- van het kiesrecht in een omgekeerd euvel zouden vervallen, en dat ile minvermogenden de bezitters gingen onderdrukken gelijk de cocialis- ten het beoogen zoude, zoolang de Eerste Kamer dezelfde blijft, liet kiesrecht zóó dienen geregeld te wor den, (lat de meer bezittende en meer beschaafde burgers (die in liet stem- meucijfer anders te klein zouden zijn en daardoor gevaar loopen) recht op liet uitbrengen van een tweede stem kregen, gebonden aan bepaalde voor waarden. De liberalen hebben niet zulk een regeling niet veel op. Zij wilden te allen tijde slechts macht en over wicht verschaffen aan de bezitters en aan de niet - christenenwant deze alleen beschouwden zij als de kern der natie. De antirevolutionaire partij daar tegenover komt op voor het christe lijk karakter onzer natie en mitsdien vanzelf ook voor de „kleyne luiden." Wij bchooren niet tot hen, die van een groote uitbreiding van het de zonde opgeven zou hij hesluiten nooit meer te gaan waar hij heden nacht geweest was Maar wat zou hij dan niet verliezen Hij was nu op weg om zeer rijk te wor den Het stroomde hem zoo overvloedig en op zulk een gemakkelijke wijze toe, dat hij weldra en zonder groote moeite een vermogend man zou zijn. Natuurlijk zon hij zijn geld niet in Engeland kun nen verteeren, dat mocht achterdocht verwekken men mocht eens vragen hoe hij zoo plotseling rijk geworden was, en beproeven om er achter te komen hoe dat geld gekregen was. Neen, hij zou niet in Engeland blijven, hij zou naar het buitenland gaan, en dan eens over zee en omringd door vreemdelingen, zou er geen gevaar meer zijn om ontdekt te worden' en kon hij zijn geld ten bate van zijn vrouw, Grada en zichzelven aan wenden. Niemand zou vragen doen, en hij zou instaat zijn een lang onafhan kelijk leven te lijden, zonder zorgen voor de toekomst. Ja, misschien Maar wat was liet, wie, wie was het, die deed denken aan die oude geschiedenis, zoo dikwijls als klei nejongen, aan moeders knie staande van hare lippen gehooord, do geschiedenis van dien man, dio evenals hij zelf, eensklaps rijk geworden was, en die evenals lnj tot zicli zelf gezegd had „Ziet gij hebt ve le goederen opgelegd voor vele jaren, geniet hiervan, eet, drink, en wees vroo- lijk." Wat was het, wie was was liet, die de kiesrecht zooveel heil verwachten maar do billijkheid eischt in onze dagen die uitbreiding. ISliiKlp Een deel van de roomsehen blijft maar aldoor oppositie voeren tegen de zittende Regeering en de samen werking met de anti-revolutionairen. Dat zij daardoor op onverant woordelijke wijze in de kaart dei- liberalen spelen, hun moed en hoop op den uitslag der verkiezingen inboezemen en de kansen voor het weer omslaan van den politieken toestand en liet weer verliezen van het aanvankelijk gewonnene gedurig vermeerderen, bij dat alles schij nen zij niet stil te staan. Vim de zware verantwoordelijkheid, die zij op zich laden, toonen zij geen be sef te hebben. Ten minste anders is hun houding zoo mogenlijk nog vreemder en onverklaarbaarder. Of Dr. Schaepman die opponenten al herinnert aan hun inconsequentie, aan hun gansch ander verleden of hij hun al redevoeringen van libe rale sprekers voorhoudt, waaruit blijkt, dat de katholieken bij het aftreden van het huidige Kabinet wel veel verliezen zullen, m aar niets winnen kunnen of hij hen al ge durig berispt over hun onbezonnen heid, het baat altemaal niets de opponenten toonen zich voor alle redeneering, al fonkelt zij ook van volgende woorden zoo duidelijk in zijne ooren deed weerklinken. „Maar God zei- do tot hem, gij dwaas in dezen nacht zal men, uwe ziel van u afscheiden, en het geen gij bereid hebt, wiens zal het zijn Ja dien nacht moest die man alles ach terlaten, al de goederen door hem voor zoo menig jaar opgelegd. En zoo zou het ook met hem zijn, al zijn goud zou hij moeten achterlaten, indien God nu, om zijne ziele zond. Hij kon geen enkele penning meenemen. En dan zou de eeu wigheid komen, die lange, lange tijd waarvan Grada gesproken had. En in eeuwigheid zou hij een bedelaar zijn, zou hij aan alles gebrek hebben. Het was geen wonder, dat hij niet kon slapen toen hij thuis kwam. Zijn arme vrouw had bijkans den geheelen nacht wakend doorgebracht, wakende, wach tende en luisterendeh j vond haar ge woonlijk wakker als hij thuis kwam, maar dezen morgen was zj van vermoeidheid in slaap gevallen. Haar man wekte haar niet, en trachtte de oogen te sluiten en die lastige gedachten in den slaap te ver geten. Maar dit was te vergeefsch, zijn ver ontrust geweten gunde hem geen rust. Hij hoorde elk geraas buiten, het gefladder dei- vogels op het dak, hetwekken der werklie den die om vijf uur naar liet werk moesten dan die voetstappen dier werklieden als z j aan den arbeid gingen en daarnahetgeraas van karren en wagens die naar de markt reden. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1891 | | pagina 1