mm ui: ww-m
Woensdag 0 Mei 1891
Antirevolutionah
Orgaan
-/??
feuilletonT"
IN HOC SIGNO VINCES
Alle stukken voos* «Ie lletf.aetie bestemd. Advertentiën en verdere Administratie lianen toe te zenden aan den t itaever.
Het Geheimzinnige Huis.
I)eze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franco por post f 1.
liet Zaterdagsnummer alleen 50 Cent.
Voor Amerika bij vooruitbetaling f 5,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEVER:
T. BOEKHOVEN.
Advertentiën van 1 5 regels 50 Cent elke regel meer 10 cent en maal.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en k/3 maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag en Vrijdagmiddag 12 uur.
tins concept werkpro
gram.
II.
In ons vorig nummer bespraken
wij de inleiding en hot eerste artikel.
Tlians beginnen wij dus met art. 2:
„Bevestiging van onze Constitutio-
neele vrijheden door invoering nu reeds
voor zoover de Grondwet toelaat, van
een kiesstelsel op den algemeenen
grondslag van een kiesrecht der ge-
zindhoofden, opdat de bestaande over-
heersching van de ééne klasse der
maatschappij door de andere een einde
nemen; maar tevens met dien verstande,
dat elke overheersching in omgekeerde
orde wordo voorkomen.
In dit artikel wórdt liet rondweg
uitgesproken, dat onze partij het z.g.
huismans- kiesrecht wensckt inge
voerd te zien, ter bevestiging onzer
constitutioneele vrijheden
Wat verstaat men onder deze vrij
heden
Het zijn die vrijheden en rechten,
welke onze natie in den loop der
tijden verwierf tot bewaring van haar
evenwicht en ter beteugeling van
het misbruik van het gezag.
Het zijn kostelijke vrijheden, waar
voor onze vaderen eenmaal streden, en
die niet alleen moeten bewaard maar
ook bevestigd en uitgebreid worden.
Eén van die vrijheden nu is het
mogen kiezen van volksvertegen
woordigers, die de belangen der natie
bij de Kroon kunnen bepleiten.
Maar zullen nu de volksvertegen
woordigers in waarheid het volk ver-
T) Hoofdstuk. Y.
IIET GEHEIMZINNIG GETIK.
De twee mannen hielden stil voo# het
geheimzinnige huis, en nadat zij zorgvul
dig hadden rondgezien, om te weten of-
er iemand in het gezicht was, gaf Pat
terson mot een vinger een lichte tik te
gen de deur. Hij werd onmiddeljk ge
opend door iemand die binnen was; de
twee mannen traden schielijk binnen, en
do deur werd achter hen gesloten.
Verscheidene donkere gedaanten kro
pen dien nacht naar het geheimzinnige
huissommige van hen werden door de
voordeur binnengelaten, anderen achter
een of twee door middel van een ka
trol, dat in een steeg uitkwam. Dit was
zeker, de geest of het spook had dien
nacht overvloed van gezelschap.
Het was omstreeks een uur, nadat (lit
voorviel, dat Nellie ontwaakte, door een
zacht getik aan haar slaapkamerdeur.
Zij richtte zich op in bed en zeide
met eenigszins verschrikte stem „Wie
is daar?"
„Ik ben het slechts," zeide Ada, ter
wijl zij met een kandelaar in de hand
binnen kwam. „Ik dacht, dat gij wel
graag eens de kruk van de oude dame
zoudt willen hooren; zij begon er wei
nige minuten geleden mee te kloppen,
dien gij in mijne kamer wilt komen, kunt
tegenwoordigen, dan moeten zij ook
door alle standen gezamenlijk gekozen
worden, en moet het kiesrecht niet
afhankelijk gesteld worden van een
zeker bezit van geld en goed.
Toch stuurde de liberale partij
het dien kant uit.
Door het kiesrecht eerst aan een
zekere belastingsom en latér ook aan
een zekere huursom te binden, werd
de burgerij gedeeld in twee klassen,
de vermogenden cn de o/ivermogen-
(len, de bezittenden en de niet-bezit-
tenden, en kreeg vanzelf de bezit
tende klasse op wetgevend gebied
het overwicht over de niet-bezitten-
den. Zoo ontstond er een kiezers
aristocratie; zoo begon het kapitaal
in het land te regoeven en werden
de mindere standen beroofd van allen
invloed op de regeering.
Dit is het misbruik, dat er van de
constitutioneele vrijheid gemaakt is.
Op deze wijze werd de Mammon
gediend, en werd er bij de mindere
standen rechtmatige ontevredenheid
opgewekt.
En nu komt men van twee kanion
tegen dit onrecht op.
De socialisten en vele radicalen
zeggen: „geef, o Overheid ieder meer
derjarig man het stemrecht, want
allen hebben er gelijkelijk recht op
de nigt geldelijk vermogende burgers
mogen en moeten even goed kun
nen zeggen hoe zij het land willen
bestuurd hebben als de rijkeren."
gij haar hooren.
Nellie beefde van het hoofd tot de
voeten' toen zij haar morgenjapon aan
gedaan hebbende, in Ada,s kamer bin
nen trad.
De twee meisjes hurkten op den grond
neder, en legde hunne ooren tegen den
muur.
„Ik hoor niets," zeide Nellie na een
stilte van eenige minuten„gelooft gij
niet, dat gij het u verbeeld hebt, Ada
„Iloor luister!" zeide haar nicht
en het houdt wel eens meer op ;het zal
weldra weer beginnen."
Zij hadden niet lang meer te wachten.
Helder en duidelijk hoorden zij, een
oogenblik later een gestadig getik, dat
acht of tien minuten aanhield, en dan
ophield als te voren.
„Wat kan dat zijn, Ada? vraagde
Nellie ten laatste. „Kan liet geen water
in de gooten zijn. Bij ons thuis, maken
de gooten soms zoo'n vreemd geraas.',
„Neen, dat kan niet zijn" zeide Ada
omdat wij aan die zijde van het huis
geen gooten hebben."
„Wat kan het dan zijn vroeg haar
nicht.
„Nellie," zeide Ada, „ik weet niet wat
het is. Ik geloof niet aan spoken, ik denk
dat het zeer dwaas is daaraan te geloo-
ven-, en toch dit is zeker, dat huis hier
naast is een geheimzinnig huis."
Hoofdstuk TIL
LASTIGE GEDACHTEN.
Het grauwe morgenlicht was nau-
En van de andere zijde komen
de antirevolutionairen en vragen ook
uitbreiding van kiesrecht op een al-
gemeener grondslag.
Maar deze doen het niet om de
hooge regeering feitelijk meer en meer
van haar gezag te berooven en er
de volksregoering voor in de plaats
te brengen.
Neen maar om het recht cn het
evenwicht in de natie te herstellen
en onder een regeering, gesteund
door een vertegenwoordiging uit de
gelieele natie een geruster en stiller
christelijk leven te kunnen leiden.
De socialisten willen dus met hun
algemeen stemrecht liet hooge gezag
ondermijnen on afbrekenterwijl onze
partij juist omgekeerd daardoor het
gezag wil bevestigen en verduurza
men.
Yan daar ook, dat de socialisten
•en vele radicalen de kiezers maar
hij den telmet een losse hoop een
lingen willen vermeerderen terwijl
onze partij wil letten op het orga
nisme van ons volk en daarom uit
elke cel van ons organisch-nationaal
weefsel een kiezer vraagt.
Zoo zijn de antirev. gekomen tot
huismanskiesrecht of het kiesrecht
der gezinshoofden.
Nu laat de tegenwoordige Grond-
O o
wet wel niet toe, oni alle gezins
hoofden kiezer to maicen, dewijl zij
alleen mannelijke kiezers accepteert,
die in „welstand', verkoeren en ,.ge-
welijks aan de kimmen zichtbaar, toen
Robert Snowden, kleine Grada's vader
stil uit een venster in den zijgevel van
het geheimzinnige huis kroop, en voor
zichtig en steelsgew js onder de struiken
in het t uintje doorkroop, tot hij den muur
bereikte, die het tuintje van den nau-
wen gang scheidde, waarin de tuindeur
uitkwam.
Hier wachtte hij eenige oogenblikken,
zijn oor te luisteren leggend of hij ook
het minste geruisch in de straat hoorde
maar niets hoorende, sprong hij schielijk
over den muur en keerde huiswaarts
een anderen weg kiezende, dan, waar
door hij met zijn metgezel gekomen was
en zooveel mogelijk donkore gangen en
stille achterstraten kiezende.
Robert Snowden was dikwijls op de
zelfde wijze en op donzelfden tijd thuis
gekomen, maar nooit was hij met zulk
een bezwaard hard thuis gekomen.
„Zult gij en ik te zamon zijn gedu
rende dien langen' langen tijd?" had
kleine Grada gevraagd, en haar vraag
lag hem als lood, als een ontzettende
last, op het hart.
„Cristus voor mijO, indien hij dat
zeggen kon, zooals Grada het kon was
het te laat zeide zijns moeders hijbei
niets iets van de vergeving van zonden
om Jezus wil Ja, maar hij wist dat
dan de zonde moest worden opgegeven
hij kon toch do zonde niet aanhouden
en terzelfder tijd op vergeving hopen;
hij kon niet zeggen „zonde voor mij" en
Cristus voor mij" in één adem. Zou hij
Doch de woorden „in
voorkomen, dat wij
schikt" zijn
welstand" en „geschikt" zijn zeer
rekbaar. Men kan er het huismans
kiesrecht bijna mede bereiken, liet
bobben er regelmatig besturen van
een huisgezin kan aangemerkt wor
den als kenteeken van „welstand"
in dc maatschappij.
En om nn te
door zulk een fameuse uitbreiding-
van het kiesrecht in een omgekeerd
euvel zouden vervallen, en dat ile
minvermogenden de bezitters gingen
onderdrukken gelijk de cocialis-
ten het beoogen zoude, zoolang
de Eerste Kamer dezelfde blijft, liet
kiesrecht zóó dienen geregeld te wor
den, (lat de meer bezittende en meer
beschaafde burgers (die in liet stem-
meucijfer anders te klein zouden zijn
en daardoor gevaar loopen) recht op
liet uitbrengen van een tweede stem
kregen, gebonden aan bepaalde voor
waarden.
De liberalen hebben niet zulk een
regeling niet veel op. Zij wilden te
allen tijde slechts macht en over
wicht verschaffen aan de bezitters en
aan de niet - christenenwant deze
alleen beschouwden zij als de kern
der natie.
De antirevolutionaire partij daar
tegenover komt op voor het christe
lijk karakter onzer natie en mitsdien
vanzelf ook voor de „kleyne luiden."
Wij bchooren niet tot hen, die
van een groote uitbreiding van het
de zonde opgeven zou hij hesluiten
nooit meer te gaan waar hij heden nacht
geweest was
Maar wat zou hij dan niet verliezen
Hij was nu op weg om zeer rijk te wor
den Het stroomde hem zoo overvloedig
en op zulk een gemakkelijke wijze toe,
dat hij weldra en zonder groote moeite
een vermogend man zou zijn. Natuurlijk
zon hij zijn geld niet in Engeland kun
nen verteeren, dat mocht achterdocht
verwekken men mocht eens vragen hoe
hij zoo plotseling rijk geworden was, en
beproeven om er achter te komen hoe
dat geld gekregen was. Neen, hij zou
niet in Engeland blijven, hij zou naar
het buitenland gaan, en dan eens over
zee en omringd door vreemdelingen, zou
er geen gevaar meer zijn om ontdekt te
worden' en kon hij zijn geld ten bate
van zijn vrouw, Grada en zichzelven aan
wenden. Niemand zou vragen doen, en
hij zou instaat zijn een lang onafhan
kelijk leven te lijden, zonder zorgen voor
de toekomst.
Ja, misschien Maar wat was liet, wie,
wie was het, die deed denken aan die
oude geschiedenis, zoo dikwijls als klei
nejongen, aan moeders knie staande van
hare lippen gehooord, do geschiedenis van
dien man, dio evenals hij zelf, eensklaps
rijk geworden was, en die evenals lnj tot
zicli zelf gezegd had „Ziet gij hebt ve
le goederen opgelegd voor vele jaren,
geniet hiervan, eet, drink, en wees vroo-
lijk."
Wat was het, wie was was liet, die de
kiesrecht zooveel heil verwachten
maar do billijkheid eischt in onze
dagen die uitbreiding.
ISliiKlp
Een deel van de roomsehen blijft
maar aldoor oppositie voeren tegen
de zittende Regeering en de samen
werking met de anti-revolutionairen.
Dat zij daardoor op onverant
woordelijke wijze in de kaart dei-
liberalen spelen, hun moed en hoop
op den uitslag der verkiezingen
inboezemen en de kansen voor het
weer omslaan van den politieken
toestand en liet weer verliezen van
het aanvankelijk gewonnene gedurig
vermeerderen, bij dat alles schij
nen zij niet stil te staan. Vim de
zware verantwoordelijkheid, die zij
op zich laden, toonen zij geen be
sef te hebben. Ten minste anders
is hun houding zoo mogenlijk nog
vreemder en onverklaarbaarder.
Of Dr. Schaepman die opponenten
al herinnert aan hun inconsequentie,
aan hun gansch ander verleden
of hij hun al redevoeringen van libe
rale sprekers voorhoudt, waaruit
blijkt, dat de katholieken bij het
aftreden van het huidige Kabinet
wel veel verliezen zullen, m aar niets
winnen kunnen of hij hen al ge
durig berispt over hun onbezonnen
heid, het baat altemaal niets de
opponenten toonen zich voor alle
redeneering, al fonkelt zij ook van
volgende woorden zoo duidelijk in zijne
ooren deed weerklinken. „Maar God zei-
do tot hem, gij dwaas in dezen nacht zal
men, uwe ziel van u afscheiden, en het
geen gij bereid hebt, wiens zal het zijn
Ja dien nacht moest die man alles ach
terlaten, al de goederen door hem voor
zoo menig jaar opgelegd. En zoo zou het
ook met hem zijn, al zijn goud zou hij
moeten achterlaten, indien God nu, om
zijne ziele zond. Hij kon geen enkele
penning meenemen. En dan zou de eeu
wigheid komen, die lange, lange tijd
waarvan Grada gesproken had. En in
eeuwigheid zou hij een bedelaar zijn, zou
hij aan alles gebrek hebben.
Het was geen wonder, dat hij niet kon
slapen toen hij thuis kwam. Zijn arme
vrouw had bijkans den geheelen nacht
wakend doorgebracht, wakende, wach
tende en luisterendeh j vond haar ge
woonlijk wakker als hij thuis kwam, maar
dezen morgen was zj van vermoeidheid
in slaap gevallen. Haar man wekte haar
niet, en trachtte de oogen te sluiten en
die lastige gedachten in den slaap te ver
geten.
Maar dit was te vergeefsch, zijn ver
ontrust geweten gunde hem geen rust. Hij
hoorde elk geraas buiten, het gefladder dei-
vogels op het dak, hetwekken der werklie
den die om vijf uur naar liet werk moesten
dan die voetstappen dier werklieden als z j
aan den arbeid gingen en daarnahetgeraas
van karren en wagens die naar de markt
reden.
Wordt vervolgd.