voor de Zuid-Hollandsche en Zeeuwsche Eilanden,
yr- iU; 13 Februari
&nti~Mcvoliitioiiaii
QCevAêlab
IN HOC SIGN O VINCES
IS e r i c h t.
Wentel nwen weg op den Heere.
Vijfde Jaargang No, 258
T. BOEKHOVEN.
sommelsdijk.
50 cent per drie maanden.
T. Boekhoven.
HET SOCIALISME.
FEUILLETON.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdilg.
Abonnementsprijsper drie maanden .50 feilt, franco p p.
Afzonderlijke nommers 5 feut.
Advertentiën van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent
Advertentiën driemaal geplaatst worden slechts tweemaal berekend.
Advertentiën worden bij den Uitgever ingewacht tot Woensdagavond
Alle stukken voor de Mtedaelie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, J~raneo toe te menden aan den litt/ever.
ij die zich nu op ons blad wen-
schen te abonneeren, ontvangen
de nog in dit kwartaal verschij
nende no. gratis.
Door het steeds toenemend aantal lezers
is het ons mogelijk geworden, om ons blad
met het begin van den zesden jaargang, niet
alleen aanmerkelijk te vergrootenmaar ook
tweemaal per week {Dinsdag en Vrijdagte
doen verschijnen.
Verschillende rubrieken die nu wegens
plaatsgebrek moesten achterwege blijven of
slechts gedeeltelijk konden geplaatst worden,
zullen dan worden opgenomen of vollediger
kunnen zijn.
Dat door velen deze onze uitbreiding zal
worden toegejuicht en gestemd, betwijfelen
wij niet.
Er zullen er echter ook zijn, die onzen
yBode" liever evenals nuéénmaal per week
zouden willen ontvangen Welnu, dat kan,
als zij het ons slechts even gelieven te be
richten, dan wordt het hun voortdurend alleen
des Vrijdags toegezonden, en ofschoon flink
vergroottoch voor denzelfden prijs nl.
Zij echter, die niets berichten, zullen aan
gemerkt worden als met de uitbreiding meê
te willen gaan, tegen voldoening van het
dubbele van den bovengenoemden abonne
mentsprijs.
Het zal wel geen betoog behoeven dat
deze onze poging tot uitbreiding van ons
werk ten zeerste behoefte heeft aan de be
scherming en medewerking onzer politieke
geestverwanten; maar wij vleien onsdat
allen onder hen, die den politieleen dampkring
tusschen Maas en Schelde kennen, en weten
hoeveel daar nog voor de antirevolutionaire
partij te winnen is, ons die medewerking niet
zullen onthouden.
Vele onzer politieke vrienden zeggen, dat
zij dit of dat liberaal blad moeten lezen voor
hun handelsbelangen, voor officiëele beurs-
of marktnoteeringen, enz. Maar indien ieder,
die aldus redeneert, zich op ons blad abon
neerde, dan werden ook wij in staat gesteld,
en zoude ook onze financiëele draagkracht
toelaten, tal van zulke officiëele noteeringen
op te nemen.
Dat dan ieder, die het wel meent met
onze beginselen, de handen eens aan den
ploeg moge slaan.
Gedurende de vier eerste weken in het
kwartaal, dat met 1 Maart e.k. aanvaugt
zullen wij het Dinsdagsnummer gratis zenden
aan al onze lezers.
Duidelijkheidshalve herhalen wij, dat ieder,
die het Z)/«#!/ayanuniuier er voortaan bij wil
lezen, ons niets behoeft te schrijven.
Alleen zij, die niet met de uitbreiding mede
gaan, en enkel het Vrijdags nummer wenschen,
worden beleefd verzocht, dit even te melden.
Abonnementen worden steeds aangenomen
bij den Uitgever
Een van de ernstigste verschijnselen van
onzen tijd is het socialisme, ook wel bekend
onder den naam van nihilisme en communisme.
Wij slaan evenwel den bal mis, indien
wij meenendat het socialisme een verschijn
sel is, dat alleen onze eeuw kenmerkt.
Iedereen is van nature in alle tijden so
cialist. Sinds den val is niemand met zijn
lot tevreden en tracht ieder te herwinnen
wat inen verloren heeftnl. het geluk. Want
wij moeten er wel om denkendat het den
socialisten niet om te doen is uit louter op
zet of aardigheid de maatschappij onderst
boven te werpen. Volstrekt niet. Die onderst-
bovenkeering achten zij slechts middel om
te komen tot hun doel: gelukkig zijn.
Toen de mensch viel, werd hij ongeluk
kig. En dat ongeluk moest hij aanvaarden
als een vloek Gods over de zonde. De man
zou arbeiden in het zweet zijns aanschijns,
de vrouw met smart kinderen voortbrengen.
En ja, door Gods ontferming werd den
mensch wel hope gegeven voor blijder dag,
maar wat dit leven betreft, ontving hij de
onafwendbare zekerheid, dat zijne jaren zou
den heengeen door Gods verbolgenheid.
(Ps. 90.)
Dien vloek moest de mensch aanvaarden
en bijaldien hij het deed in verootmoediging
des harten, zich buigend onder de gerechte
Joh. VERHAGE Jr.
2)
Den avond van den dag, waarop de rechters
haar veroordeeld hadden om binnen één maand
haar huisje te verlaten en de kosten van het
proces te betalen zat de weduwe wederom in
haar kamertje en was eenzaammaar toch niet
eenzaam. Een leger van oogen kwam hare woning
■binnen, zonder te kloppen. Waarvan zon zij nu
met hare kindereu leven, nu bet stukje land voor
haar verloren was Van wien zon zij de kosten
bekomen, die zij binnen acht dagen betalen moest
en die ineer daalders beliepen dan de arme weduwe
penningen wist bijeen te brengen
Wanneer zij binnen acht dagen niet betaald
had, zou alles wat zij bezat bij eecutie verkocht
worden.
De arme vrouw dacht met angst aan het uur,
waarop de gerechtsdienaars zouden binnentreden,
en zat voor haar spinnewiel. Doch zij had geen
water noodig om de draden te bevochtigen, want
hare tranen vloeiden onophoudelijk. Het was stil
in het vertrek en stil daar buiten, want de zon
was reeds ondergegaan en het schemerde reeds.
De weduwe vermoeid van den arbeid des daags,
sliep aan haar spinnewiel in.
Nauwelijks is zij ingesluimerd, of zij ziet in
den droom, hoe de huurklok al verder en verder
wijst, het eene uur na het andere /oorbijgaat en
de achtste dag eindelijk aanbracht. En nog beeft
zij geen penning in huis om de gerechtskosten
te betalen Waar treden de gerechtsdienaren binnen
wraak van den heiligen Godwerd hem te
vens in Christus eene deur der hope besteld,
hem het uitzicht geopend op eene wereld
van gerechtigheid en heerlijkheidwaar geen
vloek meer zijn zoumaar stroomen van
heil en zegen nederdalen zouden op 's Ileeren
gunstgenooten.
Maar zietaan dien vloek wilde de mensch
niet aan. Was het al oneindig veeldat God
in Zijne barmhartigheid den eeuwigen vloek
weg wilde nemenook de tijdelijke straf
wilde de hoogmoedige mensch weg hebben.
Vandaar in de historie der enkelen en der
volkeren altijd weer dat worstelen om, buiten
God omtot 'een aardschen gelukstaat
te komen.
Nooit is het eenen enkele gelukt en immer
houdt ieder vol.
Wij willen hiermede niet zeggendat wij
niet beproeven mogen om ook voor dit tij
delijke leven in betere conditie te komen,
mits en dit lioude men in 't oog, mits dit
streven niet geoordeeld worde door den Woor-
de Gods. De wet Gods blijft in dezen het
onveranderlijk richtsnoer. Niet door slinksche
streken, door bedrog of diefstal, door laster
of geweld mogen wij in beteren doen zien
te komen.
En nu onderzoekt een iegelijk maar zijn
eigen hart, of men, ook wat zijn tijdelijk
bestaan betreft, tegenover de Wet Gods vrij
uit gaat. Misschien zijn vele onzer lezers
door Gods bewarende genade voor de zondige
daad dikwijls bewaard geblevenmaar giste
en woelde daar binnen in 't hart niet vaak
een afgunst jegens den naaste, die u voor
God gelijkstelde met den snoodsten socialist
Maar als wij er dan toe komen mogen
om op ons zeive in de eerste plaats den
steen te werpen, dan ook eene schrede ver
der gegaan en ons zelve afgevraagd wat het
socialisme in zijne tegenwoordige verschijning
beoogt en naar de geschikste middelen om
gezien om het in zijne vaart te stuiten.
En dan doen wij wél met er op te letten
dathoe zondig de wortel van het socialisme
ook wezen moge, er in zijne openbaring veel
is, dat niet het socialisme maar wel vele
ellendige maatschappelijke verhoudingen ver
oordeelt.
Het is zoo niet de eene mensch behoeft
evenveel geld te hebben als de andereniet
allen behoeven even hard te werkenniet
en vertoonen het bev 1 tot in beslagneming. De
goederen worden uit het huis gedragen en ver
kocht. Maar de opbrengst is op verre na niet
voldoende, om de kosten te dekken. De eenige
koe, de "winterprovisieal liet huisgereedschap,
hare zouuagskleederen en die van hare kinderen
werden verkocht, doch noch altijd zijn de kosten
niet gedekt. Het huisje zelf wordt eindelijk ver
kocht, en nauwelijks is de opbrengst nu toereikend
om het gerecht te bevredigen.
Daar verlaat de weduwe, met hare kindereu de
verkochte woning en heeft niets meer dan haar
ellende en Gods heerlijkheid. Haar eenige schat
is haar Bijbel, dien zij onder den arm heeft.
Op de straat komt den verzoeker haar legen
en zegt„Ziet gij dezen wagen vol goed Geef
mij dat oude boek, dat gij daar onder den arm
draagt, en dat alles zal het uwe zijn."
Doch zij omklemde haren schat en zeide„ga
e g van mij satan!"
Nu sprak deze, wederom lachende: „Ik zal
aller eten en drinken behoeft even uitnemend
te zijn (de socialisten zien veel te veel over
't hoofd, dat een sober maal maar door
goeden honger gekruid, verreweg beter smaakt
dan het heerlijkst gerecht in den mond van
den luiaard), maar weet .ge wat wel een
eiseh des Ileeren is, dat den arbeider zijn
loon waardig is, niet een loon bij mondjes
maat toegepast maar geëvenredigd aan den
verrichten arbeidaan den betoonden ijver,
aan de verkregene winst.
Dit geldt de werkgevers. En wat zien wij
nu dikwijls in de maatschappij rondom ons
Ditdat de heeren en bazenvooral door
den arbeid hunner onderhooringenin goe
den doen gekomen, zoodat zij zelve, gelijk
men zegt, er het hunne goed van nemen
kunnen en desondanks hunne ondergeschik
ten met een weekgeld afschependat te groot
is om met de hunnen van honger te sterven
en te klein om behoorlijk te kunnen leven.
Dergelijke handelwijze prikkelt tot verzet en
werkt net socialisme in de hand.
Preciesdaar hebt ge hetroepen de
arbeiders, onze patroons moesten beter uit
den hoek komenmaar zij laten ons sjouwen
en steken zelve het geld op.
Wacht evenwat wij daar opmerkten
gold niet alle werkgevers en in de tweede
plaats dient het ronduit gezegd, dat reeds
sinds tal van jaren vele arbeiders en hand
werkslieden tegenover hunne meerderen niet
warendie zij moesten zijn.
Wij hebben onze oogen en ooren nog al
eens goed open gezet en helaas al te vaak
moeten constateerendat plichtsbetrachting
en trouw bij velen heel wat te wenschen
overlaat. Dagdieverij en slecht werk zijn in
ons land geene onbekende zaken. En dat is
dan ook eene van de oorzaken dat de werk
gevers voor hunne onderhoorigen in den laat-
sten tijd niet meer dat „hart" hadden als
voorheen, toen eerlijkheid en goede trouw
bij den arbeidersstand niet zoo schaars ge
vonden werd itls thans. Nog is er eene oor
zaak die in rekening dient gebrachtals wij
over kleine loonen sprekennl. de financiëele
achteruitgang van vele heeren en bazen.
Daarmede wordt door vele arbeiders ook niet
gerekend. Toen het hunnen meerderen goed
gingging het hun ook vrij goedmaar nu
de werkgeversvele althansachternitboeren,
steken de knechts de hoofden bijeen tot ge-
billijker zijn, alles zal het uwe zijn, indien gij
inij uit dat boek het blad laat scheuren, waarop
gij een teeken hebt gemaakt."
De vrouw ziet het na en leest het woord
„Wentel uwen weg op den Heere en vertrouw
op Hem; Hij zal het maken.''
Zij bedenkt zich geen oogenblik, maar zegt
getroost en blijmoedig„Dit woord zal het mijne
zijn en het mijne blijven, en alle schatten der
wereld zijn voor mij niets bij dit eene woord
„ga weg van mij Satan En onder den luiden
uitroep van „Wentel uwen weg op den Heere,"
ontwaakte de weduwe.
Het was slechts een droommaar hare ziel
was buitengewoon getroost.
Den volgenden avond wederom aan haar spin
newiel zittende dacht zij aan haar lieflelijken.
droom.
{Slot volgt.}
